Jaber en zijn gezin ontvluchtten de oorlog in Syrië.
“We zijn in november 2019 in Samos aangekomen. Het is hier niet veilig. Hier is geen elektriciteit, geen water. Ik voel me alsof we echt beesten zijn die in een jungle leven. De lange asielprocedure heeft een enorme impact op ons. We zijn geestelijk en lichamelijk erg moe. Mijn vrouw krijgt hier psychologische zorg. Ze is constant moe en depressief. Wij hebben Syrië verlaten omdat onze waardigheid en onze grondrechten niet werden gerespecteerd. Maar wat we in Europa zochten, hebben we hier niet gevonden. We willen óók een toekomst hebben, ik wil mijn kind óók naar school sturen.”
Ongelofelijk hoe in Zuid Europa de massa vluchtelingen op elkaar gepropt worden zonder dat er snel werk van gemaakt wordt om die hulpzoekende mensen over gans Europa te verdelen.
Mensen die geweld en ontberingen hebben overleefd worden hier opgesloten in kampen waar de hygiënische toestanden erbarmelijk zijn. Verder worden zij als het ware aan hun lot over gelaten en krijgen zij geen informatie over hun wettelijke status. Zij worden onderworpen aan strenge en ingewikkelde grens- en asielprocedures, en dat terwijl ze worden vastgehouden in dagelijkse horror. Dit systeem heeft niks dan ellende veroorzaakt, levens in gevaar gebracht en vooral het recht op asiel volledig uitgehold.
In 2019 en 2020 behandelden de gezondheidszorgteams van AZG op Chios, Lesbos en Samos 1.369 patiënten. Velen van hen leden aan ernstige psychische aandoeningen, waaronder posttraumatische stress en depressie. Meer dan 180 mensen hadden aan zelfverminking gedaan of zelfs een zelfmoordpoging ondernomen. Twee derde van hen waren kinderen, de jongste was pas zes jaar oud.
De patiënten die bij AZG terecht kwamen benoemden dagelijkse stress en voortdurende angsten als belangrijkste invloed op hun welzijn en geestelijke gezondheid. Het gaat onder meer om het leven in slechte omstandigheden, ingewikkelde administratieve en asielprocedures, geweld en onveiligheid, scheiding van gezinnen, medische behoeften die niet worden tegemoetgekomen en angst voor deportatie.
De mensen in de kampen – op zoek naar veiligheid na jaren van trauma, geweld of crisis in hun thuisland of op hun route – worden bewust in de vergeetput gestopt. Hun meest elementaire levensbehoeften werden jarenlang verwaarloosd op de Griekse eilanden, van medische zorg tot sanitaire voorzieningen. Het water in het overbevolkte op het eiland Samos is bijvoorbeeld ondrinkbaar. Tussen oktober 2019 en mei 2021 hebben de AZG teams meer dan 43 miljoen liter schoon moeten aanvoeren voor deze mensen.
Mooie praatjes voor verándering van beleid vs. miljoenenbudget voor verstérking van beleid
Of deze verschrikkelijke ellende in de toekomst kan worden vermeden? Of het Europese afschrikbeleid kan worden herzien?
“No more Morias”,
beloofde eurocommissaris Ylva Johannsson nog vorig jaar na de brand die het vluchtelingenkamp verwoestte. Een paar weken later werd op het eiland Lesbos… een tweede Moria opgericht.
“Ondanks dat ze beweren dat verandering er komt, geven de EU en de Griekse regering miljoenen euro’s uit om beleid dat al zoveel schade heeft aangericht te standaardiseren. Meer nog: te kopiëren en te versterken,”
is Iorgos Karagiannis, landcoördinator van Griekenland, duidelijk.
No more Morias? Er komen net meer Moria’s!
De Moria-hotspot op Lesbos – die niet alleen disfunctioneel maar ook dodelijk was – is nu de blauwdruk geworden voor nieuwe hotspot op Samos, op een afgelegen en onbeschut gebied van het eiland. Het wordt een ware gevangenis: de mensen zullen er worden vastgehouden in zeecontainers, omgeven door prikkeldraad, met gecontroleerde in- en uitgang. Dit kan niet worden verkocht als een verbetering van de levensomstandigheden van de mensen. Integendeel, het lijden van de mensen zal verder duren en… nu nog meer onzichtbaar worden.
Europa, het is nog niet te laat
“Het is nog niet te laat voor medelijden, menselijkheid en gezond verstand”,
blijft Reem strijdvaardig.
“De EU moet een einde maken aan het opsluitingsbeleid. Mensen die in Europa aankomen moeten toegang krijgen tot dringende hulp, tot bescherming en moeten worden overgebracht naar een veilige opvang én integratie in gemeenschappen in heel Europa.”
Al meer dan 5 jaar worden asielzoekers, vluchtelingen en migranten vastgehouden in kampen op de Griekse eilanden, in verschrikkelijke omstandigheden. De 11ste juni bracht Artsen Zonder Grenzen een rapport uit over de menselijke tol van die 5 jaar.
AZG roept Europa nogmaals op om hun migratiebeleid van bewuste opsluiting en afschrikking te veranderen. De gezondheid en geestelijke gezondheid van duizenden mannen, vrouwen en kinderen op die zogeheten hotspots is al jaren in gevaar.
Ongeveer 2.000 asielzoekers en vluchtelingen leven momenteel in en rond Vathy, een overbevolkt kamp op het Griekse eiland Samos-kamp. Ongeveer 5 keer meer mensen leven er nu dan het kamp eigenlijk aankan. Zij leven allemaal in erbarmelijke omstandigheden te midden van vuilnis en ratten, er zijn te weinig toiletten, douches of gepast onderdak.
Op de televisie konden wij ook zien hoe de afgevaardigden van de EU eigenlijk weinig te zien kregen en geen kans kregen om de juiste antwoorden te krijgen. Maar de VRT reporter wist wel enkele mensen te interviewen die duidelijk konden vertellen hoe de situatie in werkelijkheid is en hoe de mensen daar in een hel moeten leven, die dient om mensen van buiten af af te schrikken om naar Europa te komen. Maar er werd ook verteld hoe grensbewakers de mensen terug de zee insturen. Dankzij een telefonisch contact werd er echter een controleschip ter orde geroepen en konden zo toch verscheiden mensen gered worden.
“De crisis op de eilanden is enorm. Het menselijke lijden is een direct gevolg van een EU-beleid dat ervoor kiest om mensen op te sluiten op de Griekse eilanden terwijl hun asielaanvraag loopt. Deze crisis is doelbewust gecreëerd,”
zegt Reem Mussa, humanitair migratie-adviseur van Artsen Zonder Grenzen en een van de auteurs van het rapport.
“Het hotspot-model van de EU is niet alleen ontworpen om asielaanvragen van migranten te verwerken, maar ook om anderen af te schrikken die het aandurven veiligheid te zoeken in Europa.”
Een zeer grote groep mensen in onze maatschappij zijn de “vergetenen”, de vluchtelingen, daklozen, marginalen en armen.
De politici die het voor het zeggen hebben zijn met hun gedachten meestal zeer ver van de harde werkelijkheid en leven in hun eigen cocon, waarbij de wereld van de machtigen en rijken de r aarde prioriteit verkrijgt.
Velen moeten het weten te rooien zonder systemen die de parlementariërs wel voorzien. Maar een grote meerderheid valt tussen de mazen van het net.
Met deze periode van social distancing hebben ook heel wat mensen afstand genomen van de “andere” en hebben zij zichzelf prioritair gesteld. Het egoïsme is zienderogen versterkt. En als er mensen gingen samen klappen om 20 uur was dat toch niet zozeer uit medegevoelen doch eerder om zichzelf te laten zien aan anderen, dat zij toch nog mee telden in deze maatschappij.
Na alle afzondering, sluiting van winkels en bedrijven hopen zij hun werk terug te vinden, maar komen nu die “buitenlanders” nog meer als bedreiging van hun eigen stekje te zien.
Toch zullen zij moeten komen in te zien dat wij die toevloed van buiten Europa ook nodig hebben en dat wij maar beter dat mooie woord “blijveling” als een positieve meerwaarde voor onze maatschappij gaan zien.
Kirsten van den Hul, lid van de Nederlandse Tweede Kamer namens de Partij van de Arbeid, heeft zoals kamerleden in België heel wat portefeuilles in haar handen, namelijk Onderwijs, Wetenschap, Emancipatie, Media, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.
Volgens haar is de tijd gekomen voor een (enorme) verandering. Zij gelooft in een een (s)hevolution, waarbij mannen en vrouwen samen de wereld veranderen en de emancipatie van de vrouw voortzetten.
Niet omdat dat moet van de politiek, of van de feministen, of van hun partner. Maar omdat de economie, onze relaties en de hele maatschappij er aantoonbaar beter van worden als zaken tussen mannen en vrouwen beter zijn verdeeld dan nu.
Het kan misschien mogelijk zijn dat wij hier te maken hebben met een wat vreemde eend in de bijt, een politicus die zoals in de Belgische PvdA, echt begaan is met wat er onder de mensen leeft. Haar oog(merk ) mag dan misschien op de vrouw vallen die een revolutie kan veroorzaken, wat wij vandaag nodig hebben zijn mensen die hun stem willen verheffen om de gewone man en vrouw, jongens en meisjes van alle slag aan het woord te laten en hun een plaats te bezorgen in een voor hen leefbare omgeving.
Zij weet het zeker dat dit een eeuw voor de vrouw wordt, maar hopelijk zal zij ook inzien hoe die vrouw aan het roer het moet opnemen voor het algemeen welzijn van plant, dier en elk mens. Voorzeker mag het deel-tijddilemma, de loonkloof, huiselijk geweld niet ontbreken. Vooral dat laatste is kenbaar enorm toegenomen in deze corona tijd. Maar geweld onder kinderen is ook een enorm opvallend probleem geworden. De laatste maanden zijn wij overstelpt met moorden gepleegd door minderjarigen. Uit de hand gelopen pesterijen, met dood tot gevolg van ocharme 13 en 14 jarigen.
Onze maatschappij zit duidelijk met een groot probleem van normen en waarden.
Het is goed te merken dat zij inziet dat in onze huidige maatschappij wel genoeg ellende is voor nog minstens vijf boeken.
Zij sprak de afgelopen drie jaar vaak over ‘gelijke kansen‘. Als het ging om te lage schooladviezen voor kinderen met lager opgeleide ouders of (groot)ouders met een migratie-achtergrond bijvoorbeeld. Of over het lerarentekort, dat inmiddels door heel Nederland en België pijnlijk voelbaar is. Maar zoals in België voelen nog minder leerkrachten er iets voor om in scholen les te geven waar ‘minderbegaafden’, ‘minderheden’ of ‘allochtonen’ zitten. Niet veel leerkrachten staan te popelen om les te gaan geven in scholen met relatief meer leerlingen met risico’s op achterstanden. Van den Hul schreef er een initiatiefnota over en bestookte onderwijsministers Slob en Van Engelshoven geregeld met Kamervragen en moties.
Zij zegt
Maar de meeste indruk maakten niet de debatten, Kamervragen, of stemmingen (al blijft het natuurlijk best een bijzonder gevoel als een motie wordt aangenomen, zoals deze bijvoorbeeld😊). De meeste indruk maakten de gesprekken die ik had met de mensen die ik onderweg tegenkwam.
Gesprekken met leraren, over hun gigantische werkdruk en hun zorgen over de toekomst van ons onderwijs. Met ouders, die soms al jaren worstelden met het vinden van passend onderwijs voor hun kind. Met leerlingen in het Voortgezet Speciaal Onderwijs, die me vroegen om in debatten ook het VSO niet te vergeten. Gesprekken met vluchtelingen uit Congo en Soedan in een kamp in Oeganda, dat we bezochten tijdens een indrukwekkend werkbezoek aan Oost-Afrika. En vooral: de vele gesprekken met vrouwen in de vrouwenopvang, die me vertelden over hun pijn en hun dromen.
Want daarmee begon het allemaal voor mij, met een heel persoonlijke initiatiefnota over geweld achter de voordeur. Een onderwerp dat voor mij veel meer is dan alleen politiek: ik kan er helaas zelf als voormalig slachtoffer over meepraten. Best bloot voelde dat, jezelf zo kwetsbaar opstellen onder het oog van collega’s, pers en publiek. Maar ik ben blij dat ik zo een steentje heb kunnen bijdragen aan het bespreekbaar maken van dat hardnekkige taboe. {Waarom ik door wil als Kamerlid}
Met meer dan een jaar een proberen om te gaan met een ons zeer beperkende pandemie zijn er heel wat taboes boven water komen drijven die aangepakt moeten worden. Dus heel wat werk aan de winkel.
Wat gisteren nog opviel op het nieuws was hoe een Iraans leraar Engels hier een korte cursus had gelopen en zo de mogelijkheid kreeg om hier als bemiddelaar te kunnen optreden. Opmerkelijk was hoe goed die man in één jaar tijd Nederlands had geleerd. Tegenover veel Belgen en Nederlanders die een bepaalde job niet willen uitvoeren, omdat ze deze te min voor zichzelf vinden, heeft deze man de handen uit de mauwen gestoken, hogeschool gevolgd en op één jaar tijd een diploma behaald waarmee hij nu verder kan en in België ook zijn diensten kan aanbieden.
Overal in Europa hebben wij zulke moedige en hardwerkende durvers en blijvelingen nodig. Zij zullen binnenkort ook moeten meewerken om onze landen weer op de juiste weg te helpen na de coronacrisis.
Niet enkel politici moeten hun oor te luisteren leggen ook zeer vele mensen die het nog steeds niet geloven dat wij met een echte pandemie te maken hebben en dat wij ook nood hebben aan mensen van het buitenland om onze verouderde bevolking aan te vullen en op te vangen.
Verkiezingscampagnes gaan vaak over wie het hardst kan roepen. Wie het meest in het nieuws is, wie de concurrentie het best kan aftroeven, wie het meest gevatte antwoord geeft in debatten. Ik heb mijzelf een ander doel gesteld deze campagne. Ik wil vooral luisteren.
De afgelopen vier jaar heb ik mij als Kamerlid met veel liefde verdiept in veel verschillende onderwerpen. Van kansengelijkheid in ons onderwijs tot de aanpak van ‘huiselijk’ geweld, van eerlijke handel tot LHBT-veiligheid. De berichten, mails, brieven en telefoontjes die ik over al die onderwerpen kreeg waren daarbij vaak van onschatbare waarde. In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart leg ik mijn oor dan ook graag te luisteren bij (ervarings)deskundigen in het land: studenten, professionals, onderzoekers, mensen die uit eigen ervaring kunnen spreken. Op zoek naar de meest prangende problemen, en wat daar volgens jullie aan gedaan moet worden.
Vast en zeker kende het Coronavirus geen grenzen, maar ook heel wat mensen konden geen grenzen trekken voor hun gedrag en veroorloofden het zich om zo maar grenzen op alle gebieden te overkruisen, in plaats zich aan de corona-maatregelen te houden.
December 2019 bracht een eerste tijding van een soort virus dat in een marktplaats zou opgetreden zijn. Volgens China dat dit nieuws liefst niet kenbaar had gemaakt was dat vreemde nog ongekende virus dat in december 2019 in de stad Wuhan was uitgebroken, het coronavirus, van mens op mens overdraagbaar. De dokter die voor dat nieuwe dodelijke virus had gewaarschuwd was eerder wegens zijn slechte nieuwsvoering opgesloten in de gevangenis. Maar door de snelle verspreiding van het virus dat ook na het Chinese nieuwjaar buiten China werd gebracht, kon men de feiten niet meer stil houden. In Wuhan waar zo’n elf miljoen mensen wonen werd de hoogste besmettingsgraad waargenomen in China en moesten de mensen zelfs 76 dagen lang in een harde lockdown, waarbij mensen helemaal niet naar buiten mochten. (Dus heel wat anders dan hier, waar meerderen steen en been kloegen.)
De nieuwsuitzending doorheen het jaar brachten ons allerlei corona weetjes. Uren radio en tévé geweld gingen aan dat coronavirus verloren. Soms leek het wel of er niets anders in de wereld gebeurde. Natuurlijk mocht Donald Trump op het palmares niet ontbreken. Met zijn bagatellisering van de “Chinese ziekte” en andere absurde uitlatingen mocht hij ook wel ons televisiescherm bijna dagelijks bezoedelen. Hierbij deed hij ons wel meermaals de ‘zure’ lach op anders ernstige gezichten brengen.
Naar het jaar 2020 dichter bij haar einde kwam doken wel wat meer positieve berichten op om die onverwachte pandemie klein te krijgen. Overall in de wereld waren dokters en verplegend personeel druk in de weer geweest om mensen er bovenop te helpen. Toch kwamen over geheel de wereld heel wat mensen te overlijden. 19.581 Belgen en 11.529 Nederlanders verloren het leven, wat niets lijkt te zijn tegenover de 346 000 doden die de Verenigde Staten moest optekenen, waarvan er honderd duizenden konden vermeden worden indien de president de nodige maatregelen had getroffen. In Nederland was de bevolking in 2019 nog gegroeid met 132.000 mensen, tot 17,4 miljoen inwoners, aldus het CBS. De sterkste groei sinds 1975, maar nu leek een uitdunningsslag begonnen te zijn.
Heel wat mensen in de rijkere landen vonden dat hun vrijheden werden beperkt en dat ze het oh zo moeilijk hadden dat ze het niet meer aan konden. Wat zij zeker niet zagen of niet in hun geest op riepen was datgene wat heel wat minder in het nieuws kwam maar daarom niet minder ernstig was.
De ellendigste tendens van 2020, waarvoor ook 2021 geen vaccin belooft, is namelijk die van vluchtelingenkampen en -stromen, en harde politieke dijken en dammen.2020 bracht geen einde aan de vluchtelingencrisis waarmee Europa al enkele jaren zit mee te kampen. Ook al mocht de pers er minder over gesproken hebben mochten wij dit afgelopen jaar een recordaantal van bijna tachtig miljoen medemen-sen op de vlucht aantreffen. Ruim de helft van hen is ontheemd in eigen land, dertig miljoen hebben een erkende vluchtelingenstatus, ruim vier miljoen zijn in afwachting van hun asielaanvraag. Veruit de grootste massa’s vluchtelingen worden – geheel conform een populair politiek devies – ‘opgevangen in de regio’. In Turkije (uit Syrië), Colombia (uit Venezuela), Pakistan (uit Afghanistan) en Uganda (uit Zuid-Sudan, Congo en Somalië). Op een strookje als Libanon wonen naar schatting 1,5 miljoen vluchtelingen naast 4,5 miljoen Libanezen – en dan gebeurt juist dáár een ramp van nucleaire omvang, waarna de regering aftrad.
Erg genoeg waren er asielzoekers die ten einde raad hun tenten in brand staken, in de hoop beter onderdak te krijgen. Dit bracht hen echter in nog grotere ellende, onder de blote hemel in nachten die alsmaar kouder en natter werden. De komst van het coronavirus maakte de toestand nog nijpender, daar de gewone bevolking rond de kampen die mensen als een mogelijkedreiging begonnen te zien en hen afhield om verder hulp te bieden. De Verenigde Naties bleef vragen om extra noodhulp ter waarde van 500 mil-joen euro voor huisvesting, voedsel en gezondheidszorg. De extra belasting aftrek die door de Belgische regering werd beloofd voor giften aan goede doelen zal hopelijk toch ook iets extra hebben mogen bijdragen. De cijfers zijn hiervan nog niet gekend. Wel is geweten dat veel donoren toch nog aarzelden, want bij vorige acties bleek dikwijls het geld en goederen niet toe te komen waar het hoorde aan te komen. Omtrent Syrië was men ook bang dat het geld en de goederen in handen zou vallen van jihadistische strijdgroeperingen. Die bleven nog lange tijd doorvechten, omdat Idlib de laatste provincie was die nog niet in handen van Assad was en nog een goed toevluchtsoord leek.
De corona-epidemie beheerste zodanig het nieuws in 2020, en zeker in april, toen het virus zich wereldwijd uitbreidde en dagelijks duizenden levens eiste. Nieuws dat anders de voorpagina’s zou hebben bepaald, werd helemaal naar de marge geduwd. Waar dat sinds 2014 een burgeroorlog heerst, die aan meer dan 112.000 mensen het leven heeft gekost, kwam nog uitzonderlijk één Vlaamse reporter ons toch nog wat schrijnend nieuws brengen.
Over Jemen, bijvoorbeeld, wordt weinig meer vernomen. In het land, in het zuidwesten van het Arabische schiereiland, woedt de strijd vooral tussen de rege-ring en de Houthi-rebellen maar voort. Door bemoeienis van Saudi-Arabië, dat de soennitische regering steunt, en Iran, dat de Houthi’s steunt, bleef het conflict daar maar meer mensen verarmen en kampen met voedsel tekort maar ook met een tekort aan medische zorgen. Na vijf jaar oorlog is de helft van alle ziekenhuizen en klinieken verwoest. Er is gebrek aan voedsel, medicijnen en kleren. Miljoenen mensen dreigen te verhongeren.
Ook al mocht het positief lijken dat ISIS of Daesh zware tegenslagen had opgelopen in het Midden Oosten, konden zij ondertussen in Afrika nieuwe uitvalsbases oprichten. Dit deden zij door samenwerking met terroristengroeperingen als Al-Shabaab en Boko Haram. Aanslagen in Nigeria, Mozambique, Congo, Kenia en Somalië, kwamen eigenlijk onvoldoende aan bod in de Westerse media. Algerije en Ethiopië kwamen iets meer in de kijker doordat zuid Europa weer een toename van vluchtelingen te verwerken kreeg uit die streken.
Volgens de cijfers van de UNHCR zijn zestig miljoen vluchtelingen langdurig op de vlucht. De kans dat vluchtelingen naar hun land van herkomst terugkeren, neemt al jaren af. In de jaren negentig keerden nog anderhalf miljoen mensen terug, de laatste tien jaar is dat gedaald tot 385.000. Meer dan zestig miljoen vluchtelingen verblijven in landen of gebieden waar voedselschaarste en ondervoeding heersen, en waar de gevolgen van klimaat- en natuurrampen zich laten gelden. Een aanzienlijk deel van de tachtig miljoen vluchtelingen is nog kind: naar schatting zijn dat er tussen de 30 en 34 miljoen.
2007-2008 In het Nieuws – Belangrijke en interessante nieuwsfeiten in het licht van de Bijbel:
Honger en bevolkingsgroei
Slechts weinigen lijken te beseffen dat de wereld afstevent op de grootste ramp ooit. Niet het broeikaseffect, maar een onbeheersbare overbevolking. Milieuvervuiling, klimaatbeïnvloeding, dat zijn hooguit de gevolgen.
Het verloop van de bevolkingsgroei volgens Thomas Malthus en volgens Pierre-François Verhulst
In de jaren ’60 telde de wereld 3,25 miljard inwoners, en het sleutelwoord was ‘bevolkingsexplosie’. Daar hoor je nu niemand meer over.
We zitten nu op 6,4 miljard en nog steeds is er groei. Toch pleiten wereldleiders weer voor grote gezinnen: dat is
‘goed voor de economie’.
Verwachte vergrijzing in Nederland in 2025. Percentage bejaarden in de totale bevolking (Bron: CBS) Van licht naar donker groen: 18 – 20% 20 – 22% 22 – 24% 24% of meer.
En we moeten de vergrijzing betalen. We zijn humaan bezig in Afrika de sterftecijfers omlaag te brengen, maar niemand praat over geboortecijfers. Terwijl ze daar op gezinsniveau maar één manier hebben om hun persoonlijke vergrijzing te ‘betalen’:
zo veel mogelijk kinderen, in de hoop dat er genoeg in leven blijven om later voor hun ouders te zorgen.
Toen vroegen we ons af hoe we iedereen gingen voeden. Dankzij pesticiden en steeds verdere optimalisering van de landbouw is dat nog steeds gelukt. Althans bij ons. Voor de meesten hier is hongersnood een ver-van-mijn-bed show. Maar of het nu wel of niet door ons komt, het klimaat is bezig te verschuiven. Droge gebieden worden droger en natte natter. En in beide gevallen leidt dat tot minder opbrengst. Die zorgvuldig opgebouwde balans raakt steeds verder verstoord.
Plantenziekten en insectensoorten worden resistent voor pesticiden; ook daar komen we terug bij ‘af’. Daar komt nu nog een factor bij. Een klein berichtje in de krant:
het brood wordt duurder, want de Amerikanen gaan minder graan exporteren.
Uitwijken naar visserij is ook al geen optie meer. Die ‘fabrieksschepen’ zijn nu zo effectief dat ze een spoor van absolute leegte achterlaten. Vissoorten worden inmiddels serieus met totale uitroeiing bedreigd, en halfslachtige vangstquota (die belanghebbende partijen weer ontduiken) moeten de ergste schade nog wat indammen.
Even wat cijfers.
Millennia lang woonde het gros van de wereldbevolking in het Midden-Oosten en omgeving, plus India en China. Daar zijn schattingen voor mogelijk. Eeuwenlang was de bevolkingsgroei uiterst laag, met een verdubbelingtijd van ca. eens per 1000 jaar.
In de bloeitijd van het Romeinse rijk steeg dat naar eens per 500 jaar, en bij het begin van onze jaartelling telde onze wereld zo’n 200 miljoen mensen. Met de val van dat rijk viel de groei terug op nul, om in de middeleeuwen weer lang-zaam toe te nemen, telkens onderbroken door sterke krimp tijdens zwa-re pestepidemieën. Bij het begin van de industriële revolutie stond de wereldbevolking op 700 miljoen. Toen begon er echter een nieuwe groei-spurt. In 1970 bereikte deze een top die neerkwam op een verdubbelingstijd van eens per 35 jaar!
‘Dankzij’ AIDS en andere moderne tegenhangers van de middeleeuwse plagen, is dat nu gedaald tot een verdubbelingstijd van ‘maar’ 45-50 jaar. Dat is nog steeds tienmaal zo snel als die tijdens de grootste bloei van het Romeinse rijk! De verklaring is simpel. In een sterk agrarische wereld is de bevolking voor haar voeding afhankelijk van het land dat zij bewoont. Dat stelt een bovengrens aan de omvang en de groei. Maar in het Romeinse rijk werden land en bevolking ‘losgekoppeld’. Graan werd elders verbouwd en met immense schepen aangevoerd naar het thuisland. De arbeidskracht die thuis vrij viel werd aangewend voor andere doelen, en de bevolking kon onbelemmerd groeien, want hun voeding was verzekerd. Met de val van het rijk kwam daar een eind aan, en werd de koppeling tussen land-oppervlak en bevolkingsomvang hersteld.
De industriële revolutie bracht een nieuwe ontkoppeling, en van zulke omvang dat het nu volledig uit de hand loopt. En geen politicus die je daarover hoort, want groei moet, vanwege die economie. Maar nu al wagen horden vluchtelingen zich in gammele bootjes aan de oversteek van Lybië naar het Italiaanse eilandje Pantelleria, of van Marokko en Mauretanië naar de Canarische eilanden. Velen betalen dat met hun leven, maar ze blijven komen. Want ‘thuis’ overleven ze in elk geval niet. De plaatselijke autoriteiten kunnen het niet meer aan, en de EU weet geen structurele oplossing. En het wordt alleen maar erger. Want het gaat niet om rijkdom, maar om puur overleven.
Bevolkingsdichtheid
Wanneer de wereldbevolking stijgt naar de verwachte 10 miljard in ca. 2035-2040, kunnen we wereldwijde voedseltekorten verwachten. Dan zullen ‘vluchtelingen’ niet meer in wrakke bootjes komen, maar met hun wapens, om desnoods kwaadschiks te nemen wat ze goedschiks niet krijgen. De wereld staat daarmee voor problemen, die ze zelf heeft veroorzaakt, maar niet kan oplossen. Die ze niet eens wil zien, want dat is maar ‘doemdenken’.
We hebben tot nu toe al onze problemen altijd weer opgelost toch?
Onze conclusie is dat de wederkomst van onze heer met de dag urgenter wordt.
Kun je geschiedenis herkennen als je er middenin zit?
Persoonlijke verhalen vormen de basis van de nieuwe serie “In Europa”. Verhalen van ooggetuigen die – zonder dat ze het doorhadden – deel uitmaakten van historische gebeurtenissen, die achteraf als ‘sleutelmoment’ kunnen worden gezien.
Met recht en rede mag de te Vlaardingen geboren ex-redacteur van het weekblad de Groene Amsterdammer, en medewerker en stadsredacteur van NRC/Handelsblad, en buitenlandredacteur van de VPRO-radio, de lezers en kijkers in de Lage Landen begeesteren.
Nu zijn reeks ‘In Europa” op de Nationale Belgische Omroep loopt, is het de moeite meerdere boeken van Geert Mak onder de loep te nemen en te zien waarom hij in 2004 een eredoctoraat kreeg van zo wel de Open Universiteit Heerlen als van de Westfälische Wilhelmsuniversität in Münster voor zijn verdiensten op het gebied van geschiedschrijving.
Dat hij zijn lezers of de televisie kijkers aanzet tot het stellen van kritische vragen is één van zijn goede kenmerken, die aangeven dat hij niets opdringt maar verder wil aanzetten tot kritisch nadenken, evalueren en stappen ondernemen.
*
Te herinneren
Tijd = vriend + vijand van historicus.
verre verleden = een gegeven.
Verbindingen – oorzaak + gevolg
Hoe dichter de tijd de historicus nadert => hoe troebeler het zicht.
Feiten en gebeurtenissen > soepel beschrijven
consequenties > moeilijk te overzien.
ondergaan onze tijd
nieuwe eeuw vol voorspoed voor ons => afscheid nemen van treurnis van 20e eeuw
kinderen na 9/11 niet meer naar etnische afkomst keken.
Irak oorlog > Irakese inval 2003 ~=~ onbezonnen Russisch-Japanse oorlog van 1904.
Westen viel opnieuw van een voetstuk
val van de Muur = overwinning van liberalisme => ‘the end of history’ <= Europeanen in voormalige Oostblok – met name Polen + Hongaren = ineenstorting Sovjet-imperium = 1. nationalistisch feest= nieuw begin voor duizend en één nationale ambities.
veel Midden-Europese landen leefden tot 1918 onder het Oostenrijks-Hongaarse Rijk of onder de Ottomanen, daarna onder het nazi-imperium, na de Tweede Wereldoorlog onder de Sovjets.
Mak zoomt in op vluchtelingen > duizelingwekkende aantallen doden zien > maakt ze mens, geeft ze namen, leeftijden + reden van dood
Brexit > Britten beschouwden zichzelf sinds 1945 (…) als overwinnaars. (…)
triomfantelijke gevoelens kende rest van Europa nauwelijks.
oprichting van EU vr Verenigd Koninkrijk = belangrijk onderdeel van vredes- en verzoeningsproces + vooral handelsblok met verguld randje
bankencrisis > narcistische, op winst beluste managers
Nederland aantal zelfdodingen na 2008 v. 9 naar 11 per honderdduizend inwoners gestegen
andere landen vanaf 2008 aantal zelfmoorden met duizenden gestegen <= Niet ondenkbaar crisis grote rol = psychologische gevolgen v. neoliberalisme > geweld vrije markt => leven v mens klein + futiel.
hoe lang voordat vrije markt definitief bankroet raakt.
bestuurlijk Europa > politici = “westerse blindheid”.
massale opkomst v.h. populisme, overal in Europa.
Amsterdam kampt met uithollende gevolgen van de globalisering.
Friesland > Leeuwarden culturele hoofdstad van Europa > inbreng Friezen weinig ruimte.
Tijd is de vriend en de vijand van de historicus. Vanuit de overzichtelijke zetel van het heden is al datgene wat in het verre verleden gebeurde een gegeven. Verbindingen dienen zich aan, oorzaak en gevolg vloeien feilloos in elkaar over en decennialange vraagstukken hebben in een paar pagina’s een antwoord gevonden. Hoe dichter echter de tijd de historicus nadert, hoe troebeler het zicht. Feiten en gebeurtenissen laten zich nog soepel beschrijven, maar consequenties zijn steeds moeilijk te overzien. Geert Mak zelf weet dit maar al te goed. Al vroeg in het boek beschrijft hij over de slimme geschiedenisstudent uit 2069 die over onze tijd zal gaan schrijven. Hij zou zo graag meekijken met hem. Wat schrijft hij over de tijd van nu? We ondergaan onze tijd, we doen wat we doen en de toekomst zal haar oordeel over ons vellen.
Jelmer Mommers in zijn boek “Hoe Gaan We Dit Uitleggen” mag dan al oplossingen brengen om de klimaatverandering te temperen, want we moeten er bewust van zijn dat we ze niet zullen kunnen stoppen. Maar zeker mogen wij ons hoofd niet in het zand steken en moeten we onze verantwoordelijkheid nemen om de na ons komende generaties een goed leefbaar klimaat te geven.
Wij kunnen het niet nalaten stappen te ondernemen, anders zou dit getuigen hoe zelfzuchtig wij als individu wel durven zijn. Als maatschappij moeten wij samen verantwoorde stappen nemen om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Dit vergt eerst en vooral politieke moed, waarna ook economische gevolgen onder ogen moeten gezien worden. Men kan niet ontkennen dat het algemeen een economische impact zal hebben voor meerdere jaren. Ook naar beroepen zal het een impact hebben. Er moet namelijk op landbouwgebied een hele herziening komen. Mensen moeten er toe komen om minder vlees te eten en beter om te springen met het voedsel en voedselvoorraden. Het is hoog tijd dat ons consumptiegedrag ernstig onder de loep wordt genomen.
De Aarde en de toekomst van de mensheid liggen heden in onze handen. Er mag geen lafheid en geen egoïsme zijn. Elkeen moet tot het besef komen hoe kostbaar onze planeet is. Zij die niet willen zien moeten wij de ogen open doen. Er moet openlijk durven over gepraat worden. We mogen onze tijd niet passief ondergaan. Het kan makkelijk zijn om te zeggen
“We doen wat we doen en de toekomst zal haar oordeel over ons vellen.”
De vluchtelingen- en de bankencrisis van vorig decennium is niets in vergelijking met de groter wordende stroom van klimaatvluchtelingen, die nu al waar genomen kan worden en zal toenemen met de komende jaren.
Het neoliberalisme met haar geweld van de vrije markt heeft er voor gezorgd dat het leven van een mens klein en futiel werd, maar ook verstoord in zijn eigen achtertuin. De gehele technische revolutie ligt mee aan de oorzaak van wat we nu en in de komende jaren nog tegemoet moeten gaan zien, van hoger wordende temperaturen en aangroeiende woestijnen.
Sinds de technologische revolutie van de 19de eeuw hebben we generatie na generatie zien profiteren van vooruitgang. Nu echter is er een kantelpunt bereikt waarbij onze kinderen en kleinkinderen, het slechter hebben dan onze generatie. De globalisering en de overconsumptie laten zich voelen.
Erg genoeg zien we heel wat gepalaver en nodeloos heen en weer gepraat dat blijkbaar niet veel schijnt op te lossen. Men moet geen deskundige te zijn om in te zien dat we die vooropgestelde doelstelling uit het Parijse klimaatakkoord niet gaan halen. Zelfs met heel uitgebreide en drastische maatregelen zal het moeilijk zijn door het niet eensgezind zijn van de geïndustrialiseerde landen en hun bewindsvoerders.
Krista Bruns bij het behalen van haar Phd bachelor diploma aan de Universiteit van Utrecht, waar na ze een premaster jaar in Econometrics aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam volgde en een uitwisselingsemester aan de Universidad de Complutense in Madrid.
De 28 jarige Krista Bruns, sinds kort woonachtig in Den Haag en onlangs gepromoveerd in de Economie, en zich bij een ouderwetse blog verkiest te houden, wordt, zoals wij, toch ook een beetje verdrietig als zij over de klimaatproblematiek nadenkt. Net als wij gelooft zij dat het nog niet te laat is en beseft ze dat het momentum en de noodzaak beiden aanwezig zijn. Ze drukt zelfs de hoop uit:
Wij kunnen de geschiedenis in gaan als de generatie die het tij van 200 jaar industrialisering en vervuiling deed keren. Hoe mooi zou dat zijn? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Zij durft ook te kijken naar het huidige menselijk (wan)gedrag, waarbij de politiek onze dagelijkse belevenissen wel (on)handig weet te verstoren.
Wel met een economische blik, niet gehinderd door wetenschappelijke conventies of al te veel jargon. {Blog}
dringt zij zich nu ook op in de bloggerswereld, met haar eigen persoonlijke standpunten, los van haar functie als beleidsmedewerker van het Nederlandse Ministerie van Financiën. Ze hoopt zo met haar stem ook iets te kunnen verwezenlijken. (Wat wij toch allemaal hopen, is het niet?)
Zij schrijft verder:
Wij kunnen de geschiedenis in gaan als de generatie die het tij van 200 jaar industrialisering en vervuiling deed keren. Hoe mooi zou dat zijn? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Met heet besef dat we te weinig doen en te laat stelt zij dat er geen tijd meer is voor uitstelgedrag.
Klimaatverandering is een probleem met mogelijk desastreuze gevolgen, maar deze ontwikkelen zich vergeleken met een mensenleven vrij langzaam en onzichtbaar. We hadden het dus pas door toen het al bijna te laat was, en zelfs nu we het weten doen we er weinig aan.
Dit innerlijke conflict, waarin we weten dat er iets aan de hand is, maar het gevoel hebben dat we er niks aan kunnen doen wordt cognitieve dissonantie genoemd. Het treedt op wanneer gedrag, emotie en cognitie (kennis) niet op één lijn liggen. Dit leidt bij mensen tot een groot intern ongemak, en als reactie daarop gaan we klimaatverandering negeren, bagatelliseren of ontkennen. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Ons hoofd nite in het zandsteken eist het durven aanzien van onze eigen invloed op wat er voort het ogenblik aan het gebeuren is.
Probleem is dat mensen die op de problemen willen wijzen of hun vinger uitsteken, wel meer dan eens als lastigaards worden aanschouwd. Onze met haatberichten en lelijke woorden vollopende brieven bussen bewijzen dat zelfs dagelijks.
Psychologe Florien Cramwinckel (zie video hieronder) toonde in haar onderzoek ook aan dat we mensen die sterk hun morele waardes proberen over te brengen vaak een beetje irritant vinden, omdat ze ons confronteren met onze eigen tekortkomingen op dat gebied. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Algemeen moeten we iedereen er toe komen om de hand in eigen boezem te steken.
Het beste tijdstip om te beginnen was 20 jaar geleden, het op-een-na beste tijdstip om te beginnen is vandaag. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Het is waar dat het geen zin heeft om te blijven zeuren over wat er in het verleden verkeerd gegaan is. Men moet de koe met de hoorns aanpakken wanneer dat geweldig dier langs komt.
De politici van vandaag zijn geen grote hulp. Vooral de populisten trachten met allerlei verzinsels de mensen te misleiden. Ze schamen zich niet om zelfs bevinden van erkende wetenschappers te negeren en nog erger, hun bevindingen in twijfel te trekken of als onzin af te schepen.
Betreft de klimaatskeptici schrijft Bruns:
Een derde reden dat we last hebben van uitstelgedrag is volgens mij dat klimaatwetenschappers, meer dan hun collega’s in andere vakgebieden, nog steeds vaak worden uitgemaakt voor een soort religieuze fanaten en dat hun resultaten in twijfel worden getrokken. Onderzoek proberen te reproduceren en falsificeren is nobel werk, maar in dit gebied gaat het er soms heftig aan toe met alternative facts en voor- en tegenstanders die zich beiden te sterk door hun eigen agenda laten leiden. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Het wordt hoog tijd dat het gewone volk hun leiders ter verantwoording roept, maar ook dat zij zelf gaan inzien dat we zogvuldiger moeten omspringen met het gebruik van gronden, zij het om landbouw er op te verrichten of om het te bebouwen met woonelementen (huizen of apartementen) die op een milieuvriendelijk wijze moeten onderhouden en verwarmd worden.
De economiste geeft aan als je zelfs niet zou geloven in de menselijke bijdrage aan de opwarming van de aarde, dat er dan andere duidelijke signalen zijn.
We zitten momenteel in de 6e grote uitstervingsgolf, bijna een derde van de 27.600 landgebonden zoogdieren, vogels, amfibieën en reptielen neemt sterk in aantallen af. Ter vergelijking: de laatste van de vorige 5 grote uitstervingsgolven was 65 miljoen jaar geleden en betekende het einde van de dinosauriërs. Ook met de onderwaterwereld gaat het niet goed, volgens een rapport van WWF is er in 2047 geen wilde vis meer als we zo doorgaan. Zelfs de insecten, doorgaans toch één van de meest robuuste soort organismen op aarde, hebben sterk te lijden. Nu lijkt dit op het eerste oog niet zo erg, maar biologen hebben ons voorgerekend dat zelfs het uitsterven van één diersoort kan leiden tot het ineenstorten van een compleet ecosysteem, met grote gevolgen voor de hele planeet en de mensheid. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Al enkele jaren kunnen wij getuigen zijn van uitzonderlijke weersomstandigheden.
Het extremere weer zal ook niemand ontgaan zijn. 2017 was het jaar met de meeste bosbranden, het duurste orkaanseizoen als het gaat om schade, ijskappen die afbreken in een niet eerder gezien tempo. 2018 lijkt wat betreft temperaturen alle records te gaan breken, in Nederland althans. Zélfs als je van mening bent dat al deze processen zich voornamelijk buiten de schuld van mensen voltrekken, dan zou je in een wereld waarin we alles en iedereen proberen te controleren, toch zoveel mogelijk willen doen om dit proces tegen te gaan? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
We kunnen slechts hopen dat er wel degelijk langzaamaan aan het besef begint te ontstaan dat er iets gedaan móet worden.
Een stijgende zeespiegel, extremere weersomstandigheden en het vernietigen van de natuurrijkdommen die in miljarden jaren zijn opgebouwd, zal ontegensprekelijk, leiden tot meer conflicten, oorlogen, migratiestromen, hongersnoden en economische crises.
Paaseiland, één van de door Diamond beschreven beschavingen die teniet zijn gegaan. Als ik dan toch nog een keer teveel CO2 ga uitstoten, dan wil ik hier wel heel graag heen.
Wat kun je doen? Stap 1: informeer jezelf. Ik ben er van overtuigd dat deze verandering van inzichten van binnenuit moet komen. Het is niet erg als je vroeger dingen deed die je met de kennis van nu beter niet meer kunt doen. Maar ééns gelezen kun je het niet meer ontlezen. Doe wat met die kennis! Vroeger wist ik ook dat er vegetariërs bestonden. En dat vlees van dode dieren kwam. Maar ik besefte me nog niet de echte impact van vlees op het milieu, de bizarre manier waarop in de bio-industrie met dieren omgegaan werd. Hetzelfde geldt voor vliegen, een reisje naar een lekker warm eiland waar ik een paar jaar geleden geen seconde over twijfelde, wordt nu toch heel wat minder aantrekkelijk.
Leestips
David McKay
Sustainable Energy without the hot Air
Paul Collier
Plundered Planet
Kate Raworth
Doughnut Economics
Jared Diamond
Collapse
Jorgen Randers et. al
Limits to Growth
Tim Jackson
Prosperity without Growth
Ik snap wel dat het lastig is om structuur en helderheid te scheppen in de enorme stroom van goede en foutieve informatie die er omtrent dit alomvattende probleem te vinden is. Dat iedereen moeite heeft om dit probleem te omvatten en de informatie te structureren blijkt wel uit het klimaatakkoord, waar na maandenlang nadenken door deskundigen uiteindelijk geen concrete maatregel in bleek te staan. Een helder boek was voor mij Sustainable energy without the hot air van David McKay. Het wordt ook wel het ‘Freakonomics’ van de klimaatproblematiek genoemd en het zet in heldere tabellen en figuren uiteen welk potentieel er nog is voor milieuvriendelijke energie-opwekking en hoeveel we zelf kunnen besparen op onze uitstoot. Op de website van McKay zijn ook leuke rekentools te vinden. De belangrijkste boodschap uit dit boek is: maak een plan wat onder de streep uitkomt. We kunnen leuk allemaal onze opladers uit het stopcontact halen als we ze niet nodig halen, onder het motto ‘alle beetjes helpen’, maar dit is alsnog maar een miniem percentage van ieders verbruik en uitstoot op een dag. Zelfs als we dit allemaal doen gaat het dus weinig zoden aan de dijk zetten: er zijn grote beetjes nodig. Kijk wat er echt een verschil maakt en ga hiermee aan de slag, ook al betekent dat soms afstand doen van verworven luxe.
Wat dan wel? 200 jaar economische ontwikkeling heeft ons een hoop welvaart en ontzettend veel gemak gebracht. Maar onder de ronkende motors van het kapitalisme is ook een feedback loop ingezet die zichzelf niet zal stoppen. Producenten geven weinig om negatieve externaliteiten en zijn op zoek naar de goedkoopste productiemethode om zoveel mogelijk spullen aan ons te verkopen. Wij als consumenten hebben weinig weet van waar die spullen vandaan komen en wat daar voor nodig is en blijven ze dus kopen, wat de producenten weer sterkt in hun verdienmodel.
Je energieverbruik binnen de 4 muren van je eigen huis is zeker belangrijk en makkelijk te sturen. Begin eens met elke maand de meterstanden opschrijven en experimenteer om te kijken wat daar veel invloed op heeft. Maar besef ook dat het grootste deel van onze uitstoot niet ontstaat binnen ons huis maar door de productie van goederen die wij aankopen. Volgens mij moeten we weer terug naar een cultuur van genoeg. Vraag je eens af of het nodig is om elke dag vlees te eten. Of om elk jaar een mooie vliegreis te maken. Laat die kaki-vruchten, hoe mooi ze er ook uitzien, eens liggen en koop lekkere stoofpeertjes in de winter. Repareer een kapot kledingstuk in plaats van voor een paar euro iets nieuws te kopen zonder je af te vragen hoe dat in godsnaam voor die prijs geproduceerd kan worden en vanuit Bangladesh hier naartoe verscheept. McKay rekent uit dat 60 van de ca. 195 kilowatt uur die een gemiddelde Westerling per dag nodig heeft komt van het produceren en verschepen van onze spullen.
Het lijkt misschien een opoffering, maar ik heb dat zelf helemaal nooit zo ervaren. Vlees eten mis ik helemaal niet, maar zelfs als je niet zonder kunt: smaakt het niet lekkerder als je het bewaart voor speciale gelegenheden? Wat vakanties betreft: natuurlijk zijn er plekken op de wereld die ik ooit nog wel eens wil zien. Hier ga ik voor sparen en dan ga ik alles eruit halen wat er in zit. Maar de afgelopen 2 jaar heb ik ook ervaren dat ‘staycations’ of vakanties dichtbij huis ontzettend relaxt zijn: je hebt geen lijstje van bezienswaardigheden die je moet afvinken, je bent vrij om te doen waar je zin in hebt en ook korte afstand van huis is er zo ontzettend veel moois te ontdekken!
Het prachtige Zwarte Woud waar ik dit jaar op vakantie was
Wat kan de overheid doen? Bij dit soort grote transities kijkt men vaak (terecht) als eerste naar nationale overheden en supranationale instituties. Met belastingen, subsidies en regulering hebben die grote middelen in handen om gedrag te beïnvloeden. De Nederlandse overheid heeft deze taak serieus genomen en gaat ambitieuzer dan de in het Parijsakkoord gemaakte afspraken aan de slag. Toch passen hier ook een paar kanttekeningen.
De eerste is dat belastingen vaak werken als het zwaard van Damocles: ze gaan vaak ten onder aan hun eigen succes en teveel instrumentalisme heeft ongewenste bijwerkingen. Kijk maar naar het verstorende effect van de verschillende bijtellingen voor hybride auto’s op de automarkt. ‘De vervuiler betaalt’ is een mooi principe, maar als dit betekent dat rijke vervuilers hun schade af kunnen kopen en dat het arme vervuilers verder de armoede in duwt schiet je er weinig mee op. Daarnaast zal een effectieve belasting op vervuiling uiteindelijk zijn eigen grondslag uithollen en daarmee niet meer het primaire doel van een belasting vervullen: geld ophalen om publieke middelen van te betalen.
Een tweede kanttekening is dat er momenteel erg macro gedacht wordt. In Parijs zijn stevige afspraken gemaakt. Daarnaast heeft de regering besloten dat de gaskraan in Groningen dicht moet. Als er echter geen vertaalslag gemaakt wordt naar wat dit voor een gemiddeld gezin betekent, zijn we niet dichter bij huis. Bij gelijkblijvende consumptie zullen we de energie dan gewoon uit het buitenland importeren. Schotel mensen het eerlijke plaatje voor: wat gebeurt er als we niets doen? Iedereen wil een leefbare wereld voor zijn kinderen. Wat is er voor nodig om dat te halen? Kan een gemiddeld gezin nog 2 keer per week vlees eten en eens in de 5 jaar een verre vliegreis maken? Als we die cijfers helder hebben, wordt de gedragsverandering ook makkelijker te bewerkstelligen.
Een derde overweging is wel dat dit soort veranderingen zich vaak eerst langzaam, en dan ineens snel en onvoorspelbaar voltrekken. Het is voor overheden lastig om in te schatten welke kant de technologie opgaat en in het verleden zijn hier ook grove fouten in gemaakt, door bijvoorbeeld flink te subsidiëren om een kritische massa te bereiken voor een technologie, die enkele jaren later ingehaald bleek te zijn door iets beters. We kunnen dus moeilijk op de realiteit vooruit lopen. De markt kan dit doorgaans beter inschatten, maar is nog niet altijd bereid om zich in te zetten en risico te nemen op het vlak van sociaal ondernemerschap. Al komt dit wel steeds meer op gang.
Tenslotte is er voor de transitie een grote investering nodig. Economisch gezien betekent investeren vaak geld lenen voor hoge startkosten, die later terug zullen worden verdiend. Dit geldt in brede zin ook voor veel milieuvriendelijke hervormingen, zoals het isoleren van huizen, het aanleggen van infrastructuur voor elektrisch rijden, het verbeteren van het internationale treinennetwerk en ga zo maar door. Ik ben van mening dat de huidige kapitaalmarkt massaal aan het investeren is in projecten waarvan de negatieve externe effecten nog niet in de prijs doorgekomen zijn. Wanneer deze kennishiaat in de markt omslaat, zou het ook wel eens snel kunnen gaan met private investeringen in duurzame projecten. Tot die tijd is het echter een medeplichtigheid van de overheid om te bedenken hoe dit eerlijk en kosteneffectief gefinancierd kan worden.
Eerlijk is hier een lastig begrip, want hoe spreid je de lasten over huidige en toekomstige generaties? Paul Collier heeft hier een heel inzichtelijk boek over geschreven, waarin hij betoogt hoe de romantici die het probleem ‘tegen elke kosten’ willen aanpakken en de ‘struisvogels’ die liever hun kop in het zand steken nader tot elkaar moeten komen. De crux is in Collier’s ogen dat we toekomstige generaties niet precies dezelfde natuurlijke omgeving hoeven terug te geven als degene die wij nu hebben, maar wel een wereld met exact dezelfde verdiencapaciteit als hoe wij hem aantroffen. Dit zou bijvoorbeeld kunnen door de opbrengsten van het delven van fossiele brandstoffen in een fonds te stoppen waarmee investeringen in duurzame ontwikkeling worden gefinancierd. Dit model is in Noorwegen gehanteerd, en daarmee hebben zij een buffer van 1 biljoen USD opgebouwd om publieke voorzieningen als pensioenen mee te financieren.
Wat ga je morgen doen?
Zoals ik eerder al schreef, er is een hoop informatie en die lijkt soms onmogelijk te doorgronden. Daardoor krijgen we het gevoel dat we er niks aan kunnen doen en steken we liever als struisvogels onze hoofden in het zand of doen we aan gevoelsmatige gewetensbestrijding zoals de tv niet op standby zetten. Toch ben ik ook hoopvol, het momentum is aanwezig en we bezitten meer technologie en kennis dan ooit tevoren.
Vandaag is t-0 en morgen komt wat mij betreft het algemeen klimaatpardon. Schud dus je schuldgevoel van je af, maar lees je in en analyseer welke grote beetjes jij zelf kunt bijdragen. En bovenal: vertel je omgeving wat je hebt geleerd. Niet als moralistische betweter, maar omdat we allemaal hetzelfde doel nastreven. Kennis is macht, en als wij als samenleving eisen dat het over is met de race naar de bodem op het gebied van massaproductie en vervuiling, dan moeten producenten en overheden wel luisteren. En net zoals wij tot kortgeleden niet beter wisten dan dat spullen en eten uit de supermarkt kwamen en dat je je daar verder niet druk om hoefde te maken, zo zullen onze kinderen en kleinkinderen niet beter weten dan dat het normaal is om lokaal in te kopen, niet meer spullen te kopen dan je nodig hebt en jezelf zonder uitstoot voort te bewegen. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
In onze huidige maatschappij wordt er langs vele kanten druk geoefend op de mens.
Veel mensen worstelen ermee dat ze zich niet aanvaard of begrepen voelen. Er ligt een grote druk op onze schouders om te presteren. Faalangst ligt op de loer. Oh zo dikwijls gaan wij onszelf vergelijken met anderen en vinden ons dat niet goed genoeg. Wij lijken niet de toppen te bereiken die wij graag zouden bereiken.
Wij zien in deze wereld hoe mensen zich anders trachten voor te doen op de sociale media. De ‘vriend’ of Facebook lijkt op Facebook een andere persoon te zijn dan diegene die we in het echt kennen. Wat wij ook kunnen zien is dat dikwijls personen om zelf overeind te blijven, een ander in niet enkel in hun gedachten onder uit halen maar ook in hun woorden ze omlaag trachten te halen.
Wanneer heb je het lef om je fouten toe te geven, zodat ze niet als een last op je schouders blijven liggen?
Wanneer heb je de ruimte om een ander te vergeven, zodat je niet door wrok wordt opgeslokt?
Zij die zich Christen voelen moeten zich de natuur van Christus aanmeten. Als Christus moeten zij open staan voor iedereen,ongeacht hun aard, ras of overtuiging. Dezer dagen zien wij hoe in vele West Europese landen hiertegenover gezondigd wordt en hoe velen zich keren tegen de vele vluchtelingen. Velen hebben vergeten wat eigen christen zijn inhoudt.
Velen voelen zich door anderen belaagd of in de hoek geduwd. Zij zien dat anderen plaatsen innemen die zij zelf graag hadden ingenomen of die hen ongerust maken omdat zij zich dan in een minderheid of benadeeld voelen.
Wij moeten open staan dat anderen worden geholpen en soms ook dingen krijgen die wij zelf niet hebben. Steeds moeten wij opletten dat jaloersheid ons niet overvalt.
Regelmatig doordat wij zien dat anderen dingen krijgen die ons niet lijken toe te komen, voelen wij ons mislukt. Dat gevoelen haalt ons nog verder naar beneden en doet ons verhinderen nieuwe of andere stappen te ondernemen. Het laat ons nog meer twijfelen aan ons zelf.
Om faalangst te vermijden kunnen wij best kijken naar die eenvoudige man die enkele eeuwen geleden zijn arbeiders familie verliet om rond te trekken en mensen er van te overtuigen dat er Iemand is Die ons vooruit trekt en Die ons het meest ideale leven kan bezorgen. Die arbeiderszoon was er van overtuigd dat de Oude Geschriften vol met wijsheid stonden die wij voor ons leven kunnen gebruiken. Hij ging daar dan ook verder op in en verklaarde vele van die geschriften. Hij was een meester verteller en een zeer groot leraar. Velen werden ook door zijn vertellingen aangetrokken alsook door de vele mirakelen die hij deed. Anderen werden hierdoor nijdiger op hem en gingen zelfs zo ver in hun na-ijver dat zij hem wilden doden en er ook voor zorgden dat die leermeester aan een paal werd opgehangen, zoals moordenaars om het leven werden gebracht als straf.
Ook al werd hij verguisd ging die Nazareense man voort en werd hij niet ontmoedigd om het Goede Nieuws te blijven verkondigen. zo een kleine twee duizend jaar geleden waren er ook vissers die zich geroepen voelden om deze man te volgen; Zij zagen ook hoe hij regelmatig beschimpt en bespot werd, maar hoe hij zich daar niets van leek aan te trekken. Zij nochtans waren meer dan eens bevreesd om te laten zien dat zij met hem betrokken waren of voor wat zij geloofden te uiten. tot dat zij kracht van de Heilige Geest kregen. Dan voelden zij zich gesterkt en durfden zij in vele talen spreken.
Jezus was dan al weg. Hij was niet letterlijk bij hen, maar toch voelden zij Jezus zeer nabij. En dat is wat wij ook horen aan te voelen. Dat Jezus dicht bij ons is als wij hem in ons hart willen toe laten. Dichtbij Jezus, daar is die ruimte te vinden die ons rust in ons leven kan geven. In jouw eigen omgeving zou het in de kring van gelovigen moeten zijn dat je samen met hen Jezus aanwezig voelt. Zij die problemen hebben op het werk of zich verstoten voelen in de maatschappij, moeten juist daar in gemeentelijke kring, de ecclesia, zich opgenomen voelen door broeders en zusters in Christus. Juist in de gemeente zou je uiteindelijk de veroordeling voorbij moeten kunnen komen.
Wij horen dat vele mensen in hun geloofsgemeenschap niet echt die verbondenheid voelen. In vele kerken is er helemaal geen persoonsgebonden verwantschap met Christus voelbaar. Christenen moeten in wezen familieleden van Christus alsook van God zijn. Men moet in een geloofsgemeenschap deel uitmaken van dat groter geheel wat wij het Lichaam van Christus noemen. Daar moet verbondenheid zijn. Daar mag er geen plaats zijn voor na-ijver, jaloersheid of haat.
In meerdere kerkgemeenschappen zien wij dat men niet snel klaar staat om anderen op te vangen. Ook merken wij dat in meerdere kerken er geen verlegenheid meer heerst om vies op te kijken naar anderen, kwaad te spreken over anderen of te roddelen. Voor vele dingen is er zelfs geen schaamte meer.
Willen we vruchtbaar leven met Jezus, dan moet dat onkruid eruit en moet er ruimte gemaakt worden voor het volgen van Jezus.
Ware christenen moeten al de moeite doen om in Jezus zijn voetsporen te stappen en als het ware als hem te worden. Één met Christus zijn houdt in gelijkaardig als hem te zijn. Zo mag er dan in onze persoonlijkheid geen plaats meer zijn voor het slechte of voor datgene wat God niet wil. Zoals Jezus de Wil van God deed moeten wij ook er toe komen om volledig de Wil van God te doen.
Hoe meer wij er aan werken om zoals Christus te worden zullen wij merken dat vele angsten zullen gaan verdwijnen. De prestatiedruk die uitgaat van deze materialistische wereld zullen wij niet meer zo gaan voelen, daar wij zullen beseffen dat dit leven en deze tijd maar een tijdelijk gebeuren zijn. Het is vergankelijk terwijl wij kunnen uitkijken naar iets onvergankelijks. Dat onvergankelijke berustend op de hoop die gegeven wordt in de geschriften zal ook iets zijn waar wij naar zullen kunnen uitkijken in vertrouwen, want op God kunnen wij rekenen, terwijl wij niet op elke mens kunnen rekenen.
Door het schild van Christus aan te trekken zullen wij voldoende gewapend zijn om de tegenstanders van God aan te kunnen. Door op God te vertrouwen en ons in Zijn handen te geven zullen wij er op aankunnen dat wij onder Zijn hoede ons werk naar best vermogen zullen kunnen verwezenlijken en dat wij er dan ook niet voor beschaamd hoeven te zijn. Wij zullen tevreden zijn met de riemen die wij gekregen hebben om er mee te roeien. Wij zullen dan ook die riemen durven te gebruiken en verder de stroom opwaarts durven gaan.
Laat ons in Jezus en zijn hemelse Vader vertrouwen en ons in hun handen leggen. Met Jezus hebben wij de beste voorspreker bij God en zullen daarom niet hoeven te vrezen.
er is helemaal geen reden voor controle verlies wanneer jijzelf over jezelf de controle wil geven aan Hem die Jezus ook volde, de Enige Ware God, de Elohim Hashem Jehovah.
Vooral de Katholieke Kerk heeft in het verleden handig gebruik gemaakt van bepaalde jaargetijden om de mensen geld af te trochelen en hen intens te binden aan hun kerkgemeenschap. Katholieken in velerlei landen werden regelmatig opgeroepen om zich te bezinnen en voor hun aflaten geld te geven aan de Kerk van Rome.
Vasten… de vroege Ierse kerk lustte er wel pap van. Niet één, niet twee, maar drie keer per jaar haalden Ierse christenen de buikriem aan. Allereerst gebeurde dat veertig dagen voor Pasen (in het Iers corgas erraig), gevolgd door veertig dagen na Drievuldigheidszondag (samcorgas), om het jaar in stijl af te sluiten met veertig dagen vasten voorafgaand aan Kerstmis (gamcorgas). {Haal de buikriem aan en vier de Keltische advent}
Verkleedfeest en een paradefeest Mardi Gras in New Orleans
In de Benelux en vele andere landen hebben de Katholieken vorige dinsdag, op Vastenavond, de carnavalsperiode afgesloten met allerlei zotte fratsen en omkleedpartijen. Na hun pannenkoeken avond op Vette dinsdag (mardi gras), een feest dat terug gaat tot in de tijd dat er geen bewaarmogelijkheden waren voor de voedingswaren enerzijds, en de aanvang van de vastentijd op Aswoensdag anderzijds en al het eten dat de winter had overleefd moest opgegeten worden tot iedereen vet genoeg was om de periode te kunnen overbruggen tot de nieuwe lente met nieuwe gewassen, zijn sommigen op Aswoensdag naar de kerk gegaan om een askruisje te gaan halen als teken van hun verbondenheid met de Katholieke Kerk en met hun ‘treurnis voor zonde’. Voor hun is Aswoensdag de eerste vastendag van een 40 dagen lange vastenperiode. In mijn kindertijd werd er nog echt gevast, met die verstande dat alles werd geminderd en er van ons ‘versterving’ werd verwacht en extra ‘goede daden’. Vandaag zijn er zelfs al mensen die denken dat vegetarisch eten al vasten is, wat maakt dat ik al jaren alle aan het vasten zou zijn. Wel geef ik toe dat in de jaren 40-60 van vorige eeuw het ontberen van vlees ook werd aanzien al zich een tekort aan doen. Toen was het doorheen het jaar trouwens de gewoonte om op woensdag en vrijdag niets van vlees te eten. Op vrijdag mocht er dan wel vis gegeten worden. Snoep dat niet meer zo veel gegeten mocht worden, was voor ons kinderen toen wel al een opdracht, maar toch niet zo erg als men het nu zou moeten vragen aan jongeren. Vermoedelijk om dat men weet dat de huidige generaties zulk een vasten niet zouden kunnen verdragen wordt het hen ook niet meer opgelegd.
Een priester die een askruisje toedient op het voorhoofd.
Zo wel bij de Katholieken als bij de Moslims kan men een vasten van 40 dagen vinden waarbij eigenlijk wordt gehoopt dat mensen zich bezinnen en in die periode werkelijk alle moeite doen om het zondige van zich af te zetten, en zo niet te denken aan schunnige dingen of verkeerde gedachten te laten opkomen. Bij Katholieken wil men in die periode in het bijzonder denken aan Jezus welke zo een 40 dagen ter herinnering aan de 40 jaren doortocht in de woestijn ook een periode doorbracht in de woestijn. Door te vasten zouden die Katholieken dan meer tijd moeten nemen om hun ‘Heer’ te ontmoeten, de bijbel te lezen, zich te bezinnen (bidden) en zich zo voor te bereiden op hun Pasen.
Velen vergeten hier bij dat het vasten terug gaat op oudtestamentische tijden (vgl. Leviticus en Numeri) maar ook op het Nieuwe Testament (vgl. Handelingen). Al in de eerste eeuw aten christenen geen vlees (van warmbloedige dieren) op vrijdag om zo de “kruisdood van Jezus” in ere te houden.
Hoe er werd gevast hing af van plaatselijke tradities en hierbij valt ook op dat in veel gemeenschappen de heidense gebruiken ook gretig intrek vonden.
Het ‘wintervasten’ van de Keltische monniken was een mildere variant dan de strenge vastentijd die aan Pasen voorafging. In plaats van het normale rantsoen, kregen monniken een half rantsoen brood, een klein stukje boter – als ze geluk hadden – en waterige melk. Dat kon worden aangevuld met bosvruchten, appels of bijvoorbeeld kool. {Haal de buikriem aan en vier de Keltische advent} (Merk hierbij op dat het daarbij steeds om het heidens Pasen van de Katholieken ging, dat niets vandoen heeft met de joodse en ware Christenen hun ‘paasviering‘)
Naargelang de streek waren er kloosters die alleen op maandag, woensdag en vrijdag vastten, terwijl anderen dat de hele week deden met uitzondering van zon- en feestdagen. Volgen sommigen moest dat ook wel omdat het anders zogezegd fysiek niet vol te houden was, want er moest gewoon worden gewerkt. Hierbij kan ik u verzekeren dat dit was omdat zij op de verkeerde wijze vasten en niet werkelijk volledig over gingen tot niets eten. (Als ik vastte ging ik van vaste voeding over tot vloeibare voeding om dan verder verscheidene dagen werkelijk niets te eten en slechts alleen zuiver water te drinken voor meerdere dagen, terwijl ik als danser toch zwaar werk verrichte, en dit over een periode van totaal zes weken, waarbij de meerdere dagen van helemaal geen voeding werden opgevolgd door een overgang van zeer lichte kruidenthees tot sterk verdunde fruit en groenten sappen, om dan van vloeibare voeding terug over te gaan tot vaste voeding.)
Voor zowel de Keltische monniken als kloosterlingen elders was het vasten bedoeld om het hoofd en hart helder te krijgen. Minder eten en meer biechten, bidden en boete doen, hielpen daarbij. In de aanloopperiode naar Kerst, zuiverden ze zo hun geest van alles wat er volgens de kloosterregel niet in thuishoorde. {Haal de buikriem aan en vier de Keltische advent}
Voor de lente vasten was de idee om zich voor te bereiden op de offergave van Jezus Christus, waarbij wij als nietige mens het ook op ons moeten nemen om iets op te offeren. Zo waren er de gebruiken om dingen met anderen te delen en zich speciaal in te zetten op de meer behoevende. Vandaag zijn er gerust nog steeds voldoende armen die alle hulp kunnen gebruiken. Vluchtelingen zijn er nu ook bij gekomen, alhoewel wij die in onze kindertijd ook kenden, de oorlogsslachtoffers en de voor het communisme op de vlucht gegane mensen. Op dat vlak is er eigenlijk niets nieuws, want oorlogsvluchtelingen zijn er steeds geweest, maar hun aantallen zijn nu wel zeer erg toe genomen en uitvergroot door de media.
Goede Vrijdag herdenkingsdag bij bepaalde christenen van de kruisiging en dood van Jezus op de heuvel Golgotha nabij de stad Jeruzalem – Kreusigingstriptychon, Rogier van der Weyden, 1445
Voor Katholieken is de vasten periode in de lente ook een tijd die opbouwt tot Goede Vrijdag, de dag waarbij zij het overlijden van Jezus herinneren. Op die dag zwijgen de kerkklokken en haalt men het ‘tabernakel’ leeg. Wat daarna volgt met Stille zaterdag en Paaszondag is dan weer een verbintenis met een ander heidense gebeurtenis.
Ware Christenen echter zouden zich moeten onthouden van zulke heidense gebeurtenissen en tradities. Zij kunnen over gaan tot een 40 dagen van bezinning indien zij wensen. Daarbij kunnen zij denken aan de moeilijke jaren die de Israëlieten moeten doorgebracht hebben in de woestijn, bij de tocht naar het Beloofde land of het Heilige Land. Dat was trouwens wat Jezus er toe bracht om ook naar de woestijn te trekken om die gebeurtenis te herinneren en zich te bezinnen vooraleer hij zijn belangrijke publiek taak zou gaan opnemen.
Het kan gerust geen kwaad om ofwel deze Katholieke bezinningstijd of een andere periode ook even stil te staan bij die trektocht door de woestijn en na te denken over wat Mozes in die woestijn kreeg op de berg Sinaï. Daar werd aan Moses de Wet gegeven. Voorgaand weekend, op 6 en 7 Adar, herdachten wij die gebeurtenis en de optekening van de gebeurtenissen van Gods gekozen volk door Moses.
Zoals de Katholieke Kerk niet enkel de drie goden over nam van de Grieken en Romeinen voerde zij ook de gebruiken van andere drie-eenheden-godsdiensten zoals die van de Kelten in en nam ze er vele gebruiken van over. – Drievoudige godin (illustratie: Paul Dempsey)
Vast staat wel dat wij niet het Keltisch gebruik moeten over nemen om de overgang van donker naar licht op te nemen, zoals de Katholieken doen met o.a. Lichtmis en andere feesten.
Een belangrijk kenmerk van Imbolc – en daarmee van de godin Bríg en Sint Brigid – is het element vuur. Dit element is overgenomen in de katholieke traditie. Er bestaat bijvoorbeeld een oud verhaal waarin de naam van Sint Brigid verbonden wordt aan het gebruik van kaarsen in een heilige, religieuze ruimte.
…
Maria-Lichtmis wordt dus op 2 februari gevierd. Deze datum valt precies veertig dagen na Kerstmis, waarmee een afgesloten periode van geestelijke groei wordt gesymboliseerd. Op Maria-Lichtmis worden in de katholieke Kerk traditioneel kaarsen gewijd en wordt soms ook een speciale kaarsenprocessie gehouden voor aanvang van de eucharistieviering. {Keltische lente en katholieke kaarsjes: Imbolc voor beginners}
Vast en zeker mag onze bezinning dezer dagen niet leiden naar het heidense ‘Christelijk Paasfeest’ maar moet het dan een voorbereiding zijn op Pesach. Het moet er ons toe brengen om 14 en 15Nisan waardig te herdenken.
Door te vasten kunnen wij de exodus herdenken en op 14 Nisan een speciale Vastendag houden vanwege de eerstgeborenen of bij de aanvang van 14 Nisan (‘s avonds) bijeenkomen voor de herinneringsmaaltijd waarbij wij Jezus zijn samenkomst in de bovenkamer te Jeruzalem herinneren. Die bijeenkomst horen wij jaarlijks als het voornaamste herdenkingsmoment van het jaar als hoogtepunt van het kerkelijk of religieus jaar te aanschouwen. die dag is dan ook de openingsdag voor 15-22 Nisan of Pesach.
Als wij werkelijk als Christenen willen door gaan moeten wij Christus Jezus volgen en zoals hem ons voorbereiden op Pesach. Hierbij komt het er op aan dat wij onze vriendschap met Jehovah voorop stellen. Als wij dat belangrijk vinden, willen we graag dat Hij blij is met alles wat we denken en doen. Wij moeten beseffen dat God het belangrijk vindt dat wij ons afhouden van alles wat onrein is. Daarmee moeten wij alles wat maar raakt aan heidense gebruiken terzijde leggen. doch moeten wij beseffen dat het vasten of het ‘ont-houden’ van iets bij alle volkeren voorkwam. Steeds hebben mensen beseft dat zij zich moesten reinigen. Al eeuwen hebben allerlei volkeren jaarlijks zich er toe genomen om hun lichaam te zuiveren. Ook wij willen ‘rein van hart’ zijn. Ook wij beseffen dat een gezuiverd lichaam belangrijk is voor onze gezondheid. Maar ook een gezuiverde geest is zeer belangrijk. De periode naar Pesach toegaande kunnen wij proberen onze geest te zuiveren, door ons te concentreren op dingen die zuiver en eerbaar zijn (Ps. 24:3, 4; 51:6; Fil. 4:8).
Ons helemaal ‘clean’ krijgen zal wel niet echt lukken, maar wij mogen er op aan dat Jehovah er gelukkig rekening mee houdt dat we onvolmaakt zijn. Hij weet dat er oneerbare gedachten in ons op kunnen komen. Maar in het besef dat het Hem verdriet doet als we zulke gedachten zouden voeden in plaats van ze te verwerpen (Gen. 6:5, 6) willen wij er ons op toe leggen om verkeerde gedachtengangen te vermijden. Daarom doen we alles wat we kunnen om onze gedachten rein te houden. Het is belangrijk dat we ons gevecht tegen verkeerde gedachten blijven benoemen in onze gebeden. Zo laten we zien dat we echt op Jehovah vertrouwen. Jehovah zal zulke gebeden beantwoorden door ons royaal zijn heilige geest te geven, waardoor we immorele gedachten beter kunnen weerstaan en eerbaar kunnen blijven.
Als je dus wil vasten, neem dan afstand van het Katholieke vasten, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag, maar bereid je voor op 14 Nisan en kom dan samen met ons Jezus laatste avondmaal op Erev Pesach herinneren. die gelegenheid zal dit jaar (2017) plaatsvinden op maandag 10 april, gevolgd door Pesach op dinsdag 11 april. Noteer alvast deze data in uw agenda.
Lifestyle and Readers Digest Magazine founded by Marcus Ampe on the 26th of March 2014
Translate – Vertaal – Traduction
Welcome
New to this site. You may like to read this first
If this is your first time you visit us, you might like to know about our aims and intentions.
This site does not want to be a specific religious site, though now and then religious articles may be presented. The main interest on this site is about worldly matters, social affairs and the behaviour of human beings in this universe.
Our aim is to bring first articles about our responsibility in the progress of human relations and peace involvement.
Please find to read about our aims and aspirations:
Messengers of Peace and Positivism – Boodschappers van Vrede en Positivisme
We belong to the Bloggers for Peace and you can join them too. (Click on the picture to know more and to connect.)
Club members their own blog-writings – Clubleden hun eigen persoonlijke blogs
Articles by Guestwriters members – Artikelen bij Gastschrijvers leden
Most club members "From guestwriters" do not have their own blog, but shall write under their own name as "Guestspeaker" on the Lifestyle magazine Stepping Toes.
Those who do have their own website can be looked at underneath:
Please do find those independent authors their recent postings on their own website:
Van de schrijvers die een eigen blog hebben kan u op hun site als laatste artikels vinden:
Recent Posts on the other Lifestyle Magazine: Stepping Toes
What do you think of this? “The sacrifices of God are a broken spirit; a broken and contrite heart, O God, you will not despise.” (Psalm 51:17) This verse is so familiar to us that we may not really think about it very much any more. But let’s take a minute and actually think. Is […]
Na zijn ophanging aan het stuk hout en opstanding is de Nazarener meesterverteller Jezus Christus naar zijn Vader, in de hemel gegaan. Dit was een vervulling van profetieën in het Oude Testament en van de heer Jezus zelf: “Aldus luidt het woord van de HERE tot mijn Here: Zet u aan mijn rechterhand, totdat Ik […]
This century may go into the history books by its aim to overcorrect. Today we are not any more allowed to use lots of words which were quiet normal and not offensive in the previous century. Today one has to be very careful how one wants to express oneself. Today several youngsters consider it transphobic […]
From Bible in the news Honest Reporting recently rounded off an examination of instances of YouTube banning content by saying: “To paraphrase a quote wrongly attributed to Orwell but which resonates strongly today as we seemingly edge towards the dystopian society that he predicted: ‘In a time of universal deceit, telling the truth is a […]
Aanvullend op de twee voorgaande berichten wensen wij graag u te verwijzen naar een artikel van “Baars”, die zich (zoals vele anderen) dingen afvraagt. In “Het vroegere Judea” haalt hij aan hoe de Romeinen er in sloegen de Joden uit Palestina te verdrijven. In het jaar 135 doopte keizer Hadrianus Judea (Ioudaía – Yəhuda) om […]
De laatste weken heeft het er weer eens gestoven in het land waar eigenlijk vrede zou moeten overheersen. Eigenlijk is de miserie begonnen door provoserende moslims. Het uitdagen van de Israëlische soldaten leidde dan weer tot wat eigenlijk in geen enkel land zou mogen gebeuren, namelijk de bestorming van een gebedshuis. Het is totaal ongehoord […]
Uit de Oude doos: 2008 Er was een tijd dat Israël zich moeiteloos staande kon houden tegenover de omringende Arabische wereld. De oorlogen die het moest voeren om te overleven in 1948, 1967 en 1973 werden betrekkelijk gemakkelijk gewonnen, ondanks de numerieke overmacht van hun vijanden. Dat werd in de daarop volgende conflicten geleidelijk moeilijker, […]
Gelooft u het getuigenis van God, zijn Zoon en zijn dienaren? God openbaart Zich als de Heilige, die de zonden niet kan verdragen en deze veroordeelt. De meeste mensen vrezen God echter niet. Hun denken en doen is gericht op het voldoen aan hun begeerten. Door deze aardse, vleselijke gezindheid is de mens onheilig en […]
According to Catholic Catechism, the Catholic Church professes to be the “sole Church of Christ,” and that all duly consecrated bishops have a lineal succession from the twelve Apostles. In particular, the Bishop of Rome (the Pope), is considered the successor to the Apostle Peter, from whom the Pope (so called) derives his supremacy over […]
Connaissez-vous déjà les maisons de transition ? Une Maison de Transition est un petit établissement résidentiel où une quinzaine de détenus passent les derniers mois de leur détention à travailler à leur réinsertion dans la société. Les maisons de transition sont le fruit d’une collaboration entre différentes parties. La Maison de Transition s’articule autour de […]
Thoughts by and a Look at the world by Marcus Ampe on: Marcus Ampe's Space
Originally posted on Understanding Society: Tony Judt was especially astute when it came to linking history and intellectuals. One strand of thought in his collection of essays,?Reappraisals: Reflections on the Forgotten Twentieth Century, is a critical engagement with several twentieth-century thinkers associated with Marxism (and sometimes anti-Marxism), including Althusser, Kołakowski, E.P. Thompson (briefly), Raymond Aron…
Originally posted on Understanding Society: What features of a political regime contribute to political loyalty and commitment on the part of its citizens? Can a fascist dictatorship inspire political loyalty and commitment from the mass of society? And what about liberal democracy; can a liberal democratic regime maintain mass support? We have the makings of…
Originally posted on Ryan Buesnel: Presentation: Café of Dangerous Ideas, February 27th, 2021 Ryan Buesnel rbuesnel@csu.edu.au In his 2018 book How Fascism Works, Jason Stanley offers an assessment of the state of American politics under the leadership of Donald Trump and suggests that there are troubling signs that fascism is on the rise in the…
Originally posted on Maliha Khanam: Source: Canva “Always fight for progress and reform, never tolerate injustice or corruption, always oppose privileged classes and public, never lack sympathy with the poor, always remain devoted to the public welfare, never be satisfied with merely printing news always be drastically independent, never be afraid to attack wrong, whether…
The energy crunch that started in Europe has going around the world like a domino game. The news channels on several stations showed how people went in search of wood-burning stoves. It should not be overlooked that even pellet stoves are more polluting than natural gas central heating. It is a clear sign of how […]
Originally posted on Notayesmanseconomics's Blog: 2021 was not supposed to be like this. The narrative for 2021 was that the Chinese economy would pick up strongly after the Covid-19 pandemic and be a leading indicator for the rest of the world. But the reality as we have been observing for a while now is…
West European energy provision In Western Europe, no one will be able to deny that they are not satisfied with the development of gas and electricity prices. In recent days, it has been commonplace to express dissatisfaction with the rapidly rising prices of utilities. Voices were heard from all quarters that this could not continue. […]
An other look at the world by Marcus Ampe on: Some View on the World
Several years ago Marcus Ampe launched “Our World” on Blogspot, to present and discuss matters concerning the planet we live on. The Blogspot site now became transferred to here at WordPress (under a new title), but the intentions did not change. At “Some View on the world” we want to present civic as well as […]
In het begin van deze eeuw kwam na enkele jaren intensief werk van vertalen, lezen, herlezen, hervertalen en redigeren, in 2004 een lang verwachte Bijbelvertaling in hedendaags Nederlands. De opzet was toen om een Nederlandstalige Bijbel voor te leggen in hedendaags, natuurlijk Nederlands. Er waren heel wat tegenkantingen tegen die ‘taalvernieuwing’ voor de kerkelijke lectuur. […]
Naar aanleiding van voorgaande post en kijkend naar de publicatie van Gregor MacMinto op zijn WordPress site “In the Past and the Present” wil ik even voor leggen hoe wij naar die alsmaar veranderende wereld kunnen kijken. Als wij de landkaarten die in het verleden al gepubliceerd zijn, kunnen wij de grote veranderingen zien, maar […]
Originally posted on In the Past and the Present: Click to enlarge image. One would think, looking at this ‘Political’ map from 1990, that the only big change taking place in Europe at this time was the unification of Germany. Note the use of a single colour for that country despite a line separating ‘EAST’…
It’s okay to change your mind about what you want out of life. “Small shifts in your thinking, and small changes in your energy, can lead to massive alterations of your end result.” ― Kevin Michel “Small shifts in your thinking, and small changes in your energy, can lead to massive alterations of your […]
This year’s Special Issue of the Christadelphian Tidings is ready for you to download and share with your family and friends. This year’s Special Issue was written almost exclusively by and about Young People and their struggles in Coming of Age in Christ. We are sure that you will enjoy it and ask that you […]
After twenty years of conflict, the US withdrawal from Afghanistan has brought the curtain down on Nato’s military mission there. BBC News reported: “Under a deal with the militant group, the US and its Nato allies agreed to withdraw all troops in return for a commitment by the Taliban not to allow al-Qaeda or any […]
The landlocked multiethnic country located in the heart of south-central Asia that got in the news every day for twenty years, got special attention when America decided to leave that region of a continuous endless war. For millennia great armies have attempted to subdue Afghanistan, officially Islamic State of Afghanistan. Its significant mineral resources remain largely […]
The mountainous country with an extensive plateau covering central Anatolia, Turkey has caused Europe enough headaches in 2020 and 2021. Though a multiparty republic with one legislative house; its head of state the president is governing the country like a dictator and trying to make it a totalitarian Islamic state. Its land area is greater […]
Transcaucasia, also known as the South Caucasus, is a geographical region on the border of Eastern Europe and Western Asia, straddling the southern Caucasus (Russian Kavkaz) Mountains, presenting us the Caucasian States lying between the Black Sea (west) and the Caspian Sea (east) and occupied by Russia, Georgia, Azerbaijan, and Armenia. Around the Black Sea […]
Recent Posts by the Brethren in Christ: Broeders in Christus
Over visuilen, aalscholvers, kamelen of dromedarissen Jaren geleden spraken heel wat christenen over God en gebod met woorden die naar de buitenwereld een duidelijk beeld gaven tot welke kerkgemeenschap of denominatie zij behoorden. Katholieken en Protestanten kon men zo heel makkelijk uit elkaar houden. In de Noordelijke gebieden van de Nederlanden werd heel lang aan […]
THE TIDINGS is pleased to introduce “Coming of Age in Christ.” This special issue for 2021 is dedicated to briefly examining several issues young people face. The Special Issue is largely authored by young writers for other young adults. They share their experiences and advice on how to implement spiritual principles in modern days—how to […]
The things that cause people to speak well of someone include many traits that we are exhorted, even commanded, to display. In Paul’s blog questions: Why would it bring woe to be spoken well of? “It ought to hit us like a slap. “Woe to you when everyone speaks well of you,” Jesus says. (Luke 6:26) […]
“We’ve all read, and perhaps struggled with, the assurance Jesus gives us: “And I tell you, ask, and it will be given to you; seek, and you will find; knock, and it will be opened to you. For everyone who asks receives, and the one who seeks finds, and to the one who knocks it […]
Matt chats to Levi about parenting through the pandemic and the perspective it has given him being a father to two young boys. He reflects on self-awareness, boundaries and being a more supportive partner in parenting. Through all of this is the recognition of God’s loving presence in our lives as a Father to all. […]
Om de wereld met haar vele problemen aan te kunnen zijn wij best ons te laten vormen door de Allerhoogste God. dit vergt openheid, vertrouwen en goodwill om ons door Hem te laten verbeteren en te leiden.
De Allergrootste Bron van Licht heeft een bron van licht aan de wereld geschonken dat men moet kunnen opmerken om zo de verlichte paden aar God te kunnen vinden en zien naar waar dat licht de mens kan heenbrengen om een eindeloos vredig licht te kunnen aantreffen.
Iedereen krijgt in het leven zaken te verwerken en wordt op allerlei gebieden gelokt om bepaalde dingen te doen of niet te doen, te geloven of niet te geloven. De vele verleidingen kunnen ons verstikken en daarvoor moeten wij ten zeerste opletten om al hetgeen rondom ons door een juiste filter te laten gaan.
Sinds dat Jezus na zijn verrijzenis de wereld heeft verlaten totdat hij weer zal komen, hebben zijn volgelingen geprobeerd anderen tot het geloof in Christus te brengen. Wij denken dat ij mogen stellen dat wanneer Jezus terug zal komen hij geloof zal vinden op aarde. “Ik zeg jullie dat hij hun spoedig recht zal verschaffen. […]
Bible prophecies do not deal only with the ancient past. They also accurately foretell events that are taking place in our day. But at the moment we focus at numerous prophecies preserved in the Hebrew Scriptures (commonly called the Old Testament) which long before the man was born told about events which would happen in his time and around him, his betrayal, humiliation, torture, execution, death, and burial. From those writings of the Old and New Testament nobody should have doubts who that man is who is called Immanuel, the son of man and Messiah, born out of the root of Jess in the tribe of king David.
In Scripture, all things are directed towards a man who was a servant of servants, in whom people should come to have faith. First we saw the connection with Eve and her seed, and in this article you may see the connection with Abraham.
Already in the Old Testament we find the focus on a son of man who is called the son of God, who shall be the most pure set apart (holy) servant of God who was been told about in the Garden of Eden, to be the one bruised.
Many Old Testament writers wrote about the prophet to come, about whom is spoke in the book of Moses and who shall be the special “Seed of a woman” given by God and who will bruise Satan’s head whilst his heel would be bruised with nails on the wooden stake.
Jewish and Christian literature since the time of Yeshua or Jeshua have pointed to Genesis 3:15 as the first reference to the Messiah in the Torah. Genesis 3:15 NHEBJE I will put enmity between you and the woman, and between your offspring and her offspring. He will bruise your head, and you will bruise his […]
Recent Posts: Belgian Biblestudents - Belgische Bijbelstudenten
“27 Now Jesus left with his disciples into the towns of Caesarea Philippi. And along the way he asked his disciples: “Who are people saying I am?” 28 They answered: “John the Baptist.” But others said, “Elijah.” Still others: “One of the prophets.” 29 Then Jesus asked them: “But, who do you say I am?” […]
Mark 8:27-33 – Death Foretold in Caesarea || Matthew 16:13-20;[1] Luke 9:18-21 MK8:27 Now Jesus left with his disciples into the towns of Caesarea Philippi. And along the way he asked his disciples: “Who are people saying I am?” MK8:28 They answered: “John the Baptist.” But others said, “Elijah.” [Malachi 4:1] Still others: “One of […]
Mark 8:22-26 – A Blind Man in Bethsaida MK8:22 Then Jesus arrived at Bethsaida and the people brought to him a blind man,[1] and they begged Jesus to touch him. MK8:23 So Jesus took the blind man by the hand and led him out of town, and after he had spit on his eyes and […]
Mark 8:14-21 – Warning About Doctrinal Leaven || Matthew 16:5-12[1] MK8:14 Now the disciples had forgotten to bring enough bread and only had one loaf with them in the boat.[2] MK8:15 It was then Jesus warned them, saying: “Keep looking and be on guard against the leaven of the Pharisees,[3] as well as the leaven […]
Mark 8:10-13 – Pharisees Seek Sign || Matthew 16:1-4[1] MK8:10 Then right away Jesus boarded the fishing boat with his disciples and went to the region of Dalamutha.[2] MK8:11 And the Pharisees approached to test Jesus, and so they began to question him, seeking some kind of sign from heaven. MK8:12 Now Jesus groaned deeply […]
Recent Posts by bible Scholars: Bijbelvorser = Bible Researcher
Al zijn het niet bepaald tijden waar er veel aandacht aan God en Zijn Woord wordt geschonken blijkt uit de aankoop van de Nieuwe Bijbelvertaling in de voorgaande jaren er toch een bepaalde interesse te bestaan die de uitgevers niet ontgaan is. Vooral omdat naast de hoge verkoopcijfers er nog eens vele opmerkingen bij de […]
Temples have been found throughout the ancient Near East. Mostly we do not have a very good idea of what and how things went on at these sites. Along with reconstructing architectural remains, we can wonder if scholars can piece together ancient worship practices. Over the years, many ancient temples have been discovered and laid […]
The Book of Judith — considered canonical by Roman Catholics, Apocrypha Literature by Protestants, and non-canon by Jews, included in the Septuagint (Greek version of the Hebrew Bible) —tells the story of the ignominious defeat of the Assyrians, an army bent on world domination, by the hand of a beautiful Jewish widow named Judith who […]
Van de Horens van Hittim – een top op de weg van Nazareth naar Tiberias – voert een pad bergafwaarts in de richting van het meer van Genesareth of Galilea. Van dit pad heeft Jezus mogelijk gebruik gemaakt, wanneer hij op weg was naar Kapernaüm, over de oude verbindingsroute van Damascus naar Egypte. Zoals bekend […]
First of all to come to a good relationship with some one, one has to talk with that person and has to listen to what that person has to tell. God talks to the people by the way of His Word, presented to mankind by the many Bible translations, so that most people can read […]
The One Who created everything and Who gave His Word, did all He did with a purpose and out of love. The Bible teaches us that “God is love.” (1 John 4:8) Everything God does is motivated by love. Out of love created man in His image also with the intention to have a good relationship […]
In the previous writings we saw that the Divine Creator gave His Word to the world so that people could come to know Him. The Bible is a gift from God. It gives us information that we can’t find anywhere else. For example, it tells us that God created the heavens, the earth, and the […]
Originally posted on Ohr Rishon: Sukkot 5782 “In that day I will raise up David’s fallen sukkah.” Amos 9:11, Tree of Life Version “‘Have you heard when Bar Nafle [the son who is fallen] will come?’ ‘Who is Bar Nafle?’ he asked. ‘Messiah,’ he answered, ‘Do you call Messiah Bar Nafle?’ ‘Even so,’ he rejoined,…
Originally posted on Ohr Rishon: Torah portion: Leviticus 22:26 – 23:44; Numbers 29:12-16 Although the Torah reading for the second day of Sukkot is the same as the first day, the haftorah is different. The haftorah for the first day of Sukkot (Zechariah 14:1-21) concerns the events leading up to the Final Redemption of Israel,…
Originally posted on the Hebrew Gypsy: Today is the 14th day of the (revised) Hebrew calendar and the day I set up the sukkah for the Feast of Tabernacles/ Sukkot here in Tennessee. I say “revised” because, a few days ago I realized (finally) that we have been a month late all year, even missing…
The fall Feast of Tabernacles is an “ingathering,” a celebration of harvest, and of thanksgiving for the provision God has given. In Israel, families will spend the week of celebration living in, or at least gathering in, temporary dwellings, rejoicing together while remembering the days of old.
The shock passes and the synagogue erupts in noisy conversation, all talking at once. Everyone is amazed! What to make of it all! New teaching they’ve never heard before — and with such authority! With a command he can heal a man they all thought was beyond hope…
Geschreven Woord: Gebruik en verklaring van een sleutelwoord in de grondtekst: lossing Het woord in het Hebreeuws en het Grieks Het Hebreeuwse woord voor ‘lossen’ is ga’al. De Griekse vertaling van het OT vertaalt het op verschillende manieren, maar het meest gebruikt worden de woorden lutroō (loskopen), met enkele afgeleiden daarvan, of als ruomai (behoeden […]
According to Mishnaic teaching, the New Year festival ushers in the Days of Judgment for all of mankind. Despite its solemnity, the festive character of Rosh Hashana is in no way diminished. In Scripture it is called “a day when the horn is sounded”; in the liturgy “a day of remembrance.” Again this year there […]
De aoristus (Grieks: ἀόριστος, vertaling: onbepaald, vaag) is een tempus die voorkomt in verschillende talen, zoals het Oudgrieks, het Sanskriet, het Oudkerkslavisch en het Georgisch. In het Nederlands is er geen formeel equivalent van de aoristus, maar wel zijn er werkwoordsvormen die dezelfde betekenis kunnen uitdrukken. In het Latijn wordt dezelfde betekenis uitgedrukt door het perfectum.
Met Rosj Hasjana denken wij aan de wondere scheppingsdaad van de Allerhoogste. Spijtig genoeg moeten wij toegeven dat de mensheid van die schepping een janboel heeft gemaakt.
Door de eeuwen heen zijn er steeds mensen geweest die inzagen hoe alles rondom hen mogelijk was en hoe er geloof kon gesteld worden in Die Maker van alle dingen en hoe ze Hem als het ware als een schild en toevluchtsoord konden gebruiken.
In en met hun geloof durfden zij te spreken over hun geloof en wat de wereld mocht verwachten in toekomende tijden.
Telkens als er een dag voor je ligt moet je deze nemen alsof het de laatste dag van je leven is. En daar moet je dan van genieten en sterk maken dat je Leeft!
Meer dan een jaar zijn wij beperkt geworden in onze mogelijkheden en vrije beleving met anderen. Nu er versoepelingen aan komen mogen wij niet over het hoofd zien wat ons in die penarie heeft gebracht en hoe wij dit voor de toekomst moeten vermijden.
When having many questions an interesting blog to look at: their old and more recent Posts: Questiontime - Vragenuurtje
Does one need proof to come to a certain belief? We can look at the signs in nature and find out what happened to certain people in the past, such as Noah and Paul. With the Book of Books, Allah has provided the world with His Interpretative Word.
Heeft men bewijzen nodig om tot een bepaald geloof te komen? Wij kunnen naar de tekenen in de natuur kijken en nagaan wat er in het verleden met bepaalde mensen, zoals Noach en Paulus is gebeurd. Met het Boek der boeken heeft Allah de wereld van Zijn Alzeggend Woord voorzien.
When we speak about “Faith” (iman) we look at acceptance of the Belief in the existence and oneness of God (Allah).and the existence of the Book of books of which God is the author, existing of five main parts, the Torah (revealed to Moses),,the Psalms (revealed to David).and the Writings of Kings and prophets as well as the Gospel (revealed to Jesus) with the writings of his apostles,
Wanneer wij over “Geloof” (iman) spreken, zien wij op de aanvaarding van het Geloof in het bestaan en de eenheid van God (Allah) en het bestaan van het Boek der boeken waarvan God de auteur is, bestaande uit vijf hoofdstukken, de Torah (geopenbaard aan Mozes), de Psalmen (geopenbaard aan David) en de Geschriften van Koningen en Profeten, alsmede het Evangelie (geopenbaard aan Jezus) met de geschriften van zijn apostelen,
One may wonder in which or what kind of god people want to believe. It is striking that many people like to have a certain form of mystery around their deity and therefore do not choose the God Who pours clear wine and sends very reliable Words to earth.
Recent Posts: Unmasking anti Jehovah sites and people
When we scroll onto the net about Jesus and God we often encounter lots of name-Christians who use verses to reply to others with questions about the divinity of Jesus which not at all say that Jesus is God, but they either do not understand what those verses are saying. Or they deliberately bring a […]
At the beginning of our contemporary age a son of man was hailed, by some triumphantly praised as a king entering Jerusalem, by others regarded as a dangerous person undermining their power. About 2 000 years later it are still religious leaders who do not want people to come to know that Nazarene man or to accept him as the son of God and future King of this world.
Jesus told his disciples that he will return only once and that when he does, after a time of great tribulation, it will be visible to everyone and be followed by immediate and dire consequences for those unprepared and for those who were adversaries of God.
The disciples expected that Christ would “come” as King, with a royal presence, and to remove the Romans and thrown down the corrupt temple, all at the same time and soon! It was a disappointment for them it turned not out that way, but they came to understand we could have an even much better future because of what Jesus had done. Though they also became convinced of the necessity to be prepared for the time that Jesus would return and that each believer could add by his effort of preaching, to bring the time closer.
Ek het ‘n prentjie, sê ek vir hom. Ek kan nie onthou wanneer ek dit die eerste keer gesien het nie. Ek klim die berg (never-ending) en dit duur my hele lewe lank. Uiteindelik (ek het nooit verwag dit sal in my leeftyd gebeur nie), kom ek bo-op die berg. Daar wag ‘n baie ou, […]
Dit was ‘n besluit. Iets wat ek my voorgeneem het om te doen nadat ek my nier geskenk het. it is finished… ‘n Tattoo op my voorarm om my te herhinner dat ek niks meer het om te gee behalwe liefde, tyd en aandag nie. Verlede week vertrek ek oudergewoonte na ‘n stil plek om […]
When you have a Facebook account, you may also connect to following Facebook Pages ("Like" them), to get updates of newly published articles.
+
Wanneer u een Facebook Account hebt kan u de volgende Pagina's ook "Leuk" vinden en aangeven dat u berichtgevingen wenst te ontvangen zodat u steeds op de hoogte wordt gehouden van nieuwe publicaties.
Biblestudents – Bijbelstudenten
A Google Site presenting the Biblestudents with articles in English and Dutch – Voorstelling van de Bijbelstudenten met artikelen in het Nederlands en Engels
Christen Focus
Vanuit de Bijbelonderzoekers oogpunt kijkend waarop de mens hoorrt te focussen
Getuigen voor Christus
Tegenover de Getuigen van Jehovah zijn er ook de Getuigen voor Christus die Getuigenis afleggen voor Christus en zijn God Jehovah.
Relating to God wordPress Blog
Proving there is Only One True God which should be honoured and followed and how we can come in a better relationship with Him by following His only begotten son Jesus Christ as the Way to God.
Unmasking anti-Jehovah people
Debunking all the false sayings of those who fight against non-trinitarian groups and people
Blogroll
Hoop tot leven
Platform van Marcus Ampe voor hulpverlening en hoop geving
Christadelphian
Belgian Christadelphians
Google site with articles in English from the Belgian Brothers in Christ or Christadelphians
C4All
Christ For All – Presenting ways to find Christ in your life
C4U – Christ for you & Christadelphians for you
Site of Brothers and Sisters in Christ, who love the Creator and His creations and want people to show who is the way to Him and to His Kingdom where there shall be peace for ever.
Our World
News and thoughts about what is happening in the world, brought by the Free Christian Marcus Ampe. – Een kijk op het wereldgebeuren vanuit het standpunt van de Vrije Christen Marcus Ampe
Relating to God wordPress Blog
Proving there is Only One True God which should be honoured and followed and how we can come in a better relationship with Him by following His only begotten son Jesus Christ as the Way to God.
Immanuel Verbondskind
A site where issues of Judaism, Christianity, Islamism, their search for continued authenticity and relevance for today are discussed and looked at the position of the Jeshuaist community wrestling with the non- or anti-religious world
Jeshuaisme
Het Jeshuaisme brengt volgers van de Nazareense rebbe Jeshua (door velen beter gekend als Jezus Christus) te samen en verenigd Jehudiem (Jehoediem) of Joden zowel als goyim of niet-Joden en doet een oproep naar alle soort gelovigen en niet-gelovigen om Je
Jeshuaist
Personal pages of a Flemish Jeshua-ist – Persoonlijke paginas van een Vlaamse Jeshuaist
Jeshuaist communities
A community of real followers of Christ, assembling for sharing the Good News of the works of the Moshiach Jeshua and his heavenly Father the Elohim Hashem Jehovah.
Jeshuaist Focus
Uiteenzetting hoe eenieder tot het Volk kan behoren dat het Koninkrijk van god zal mogen binnentreden
Jeshuaisten – Jeshuaists
Een plaats van en voor liefhebbers van de Joodse Nazarener rabbi Jeshua om het bijbelkennis te versterken. – A site of and for lovers of the Nazarene Jewish rabbi Jeshua to strengthen their knowledge of the Scriptures.
Jeshuaists (or Yeshuaists)
Jeshuaists (or Yeshuaists) are followers of the Nazarene rebbe Jeshua who presented himself as a sent one from the Adonai Most High Elohim, Hashem Jehovah.
Jeshuaists for Jehovah
Followers of the Nazarene rebbe Jeshua witnessing for him and his God, the Only True God of Isrrael, the Elohim Hashem Jehovah.
Our World
News and thoughts about what is happening in the world, brought by the Free Christian Marcus Ampe. – Een kijk op het wereldgebeuren vanuit het standpunt van de Vrije Christen Marcus Ampe
Some View on the world
Marcus Ampe presenting general and religious newsitems. – Wereldse en religieuze nieuwsfeiten bekeken onder de loep van Marcus Ampe.
Stepping Toes
A Lifestyle magazine which can be for some a provocative site created by Marcus Ampe
2007-2008 In het Nieuws – Belangrijke en interessante nieuwsfeiten in het licht van de Bijbel:
Plantenziekten
Ze hebben het nu zelf nodig om 
Maria-Lichtmis wordt dus op 2 februari gevierd. Deze datum valt precies veertig dagen na Kerstmis, waarmee een afgesloten periode van geestelijke groei wordt gesymboliseerd. Op Maria-Lichtmis worden in de katholieke Kerk traditioneel kaarsen gewijd en wordt soms ook een speciale kaarsenprocessie gehouden voor aanvang van de eucharistieviering. {
alsowritten
Belgian Biblestudents - Belgische Bijbelstudenten
belgischebroedersinchristus
Bijbelvorsers
Christadelphians
Guestspeaker
Immanuel Verbondskind
jeshuaist
Vragensteller - Inquirer
lizaborstlap
Marcus Ampe
Success Inspirers' World
Fan of Pequeña Sudamérica
Relating to God
