Jaber en zijn gezin ontvluchtten de oorlog in Syrië.
“We zijn in november 2019 in Samos aangekomen. Het is hier niet veilig. Hier is geen elektriciteit, geen water. Ik voel me alsof we echt beesten zijn die in een jungle leven. De lange asielprocedure heeft een enorme impact op ons. We zijn geestelijk en lichamelijk erg moe. Mijn vrouw krijgt hier psychologische zorg. Ze is constant moe en depressief. Wij hebben Syrië verlaten omdat onze waardigheid en onze grondrechten niet werden gerespecteerd. Maar wat we in Europa zochten, hebben we hier niet gevonden. We willen óók een toekomst hebben, ik wil mijn kind óók naar school sturen.”
Ongelofelijk hoe in Zuid Europa de massa vluchtelingen op elkaar gepropt worden zonder dat er snel werk van gemaakt wordt om die hulpzoekende mensen over gans Europa te verdelen.
Mensen die geweld en ontberingen hebben overleefd worden hier opgesloten in kampen waar de hygiënische toestanden erbarmelijk zijn. Verder worden zij als het ware aan hun lot over gelaten en krijgen zij geen informatie over hun wettelijke status. Zij worden onderworpen aan strenge en ingewikkelde grens- en asielprocedures, en dat terwijl ze worden vastgehouden in dagelijkse horror. Dit systeem heeft niks dan ellende veroorzaakt, levens in gevaar gebracht en vooral het recht op asiel volledig uitgehold.
In 2019 en 2020 behandelden de gezondheidszorgteams van AZG op Chios, Lesbos en Samos 1.369 patiënten. Velen van hen leden aan ernstige psychische aandoeningen, waaronder posttraumatische stress en depressie. Meer dan 180 mensen hadden aan zelfverminking gedaan of zelfs een zelfmoordpoging ondernomen. Twee derde van hen waren kinderen, de jongste was pas zes jaar oud.
De patiënten die bij AZG terecht kwamen benoemden dagelijkse stress en voortdurende angsten als belangrijkste invloed op hun welzijn en geestelijke gezondheid. Het gaat onder meer om het leven in slechte omstandigheden, ingewikkelde administratieve en asielprocedures, geweld en onveiligheid, scheiding van gezinnen, medische behoeften die niet worden tegemoetgekomen en angst voor deportatie.
De mensen in de kampen – op zoek naar veiligheid na jaren van trauma, geweld of crisis in hun thuisland of op hun route – worden bewust in de vergeetput gestopt. Hun meest elementaire levensbehoeften werden jarenlang verwaarloosd op de Griekse eilanden, van medische zorg tot sanitaire voorzieningen. Het water in het overbevolkte op het eiland Samos is bijvoorbeeld ondrinkbaar. Tussen oktober 2019 en mei 2021 hebben de AZG teams meer dan 43 miljoen liter schoon moeten aanvoeren voor deze mensen.
Mooie praatjes voor verándering van beleid vs. miljoenenbudget voor verstérking van beleid
Of deze verschrikkelijke ellende in de toekomst kan worden vermeden? Of het Europese afschrikbeleid kan worden herzien?
“No more Morias”,
beloofde eurocommissaris Ylva Johannsson nog vorig jaar na de brand die het vluchtelingenkamp verwoestte. Een paar weken later werd op het eiland Lesbos… een tweede Moria opgericht.
“Ondanks dat ze beweren dat verandering er komt, geven de EU en de Griekse regering miljoenen euro’s uit om beleid dat al zoveel schade heeft aangericht te standaardiseren. Meer nog: te kopiëren en te versterken,”
is Iorgos Karagiannis, landcoördinator van Griekenland, duidelijk.
No more Morias? Er komen net meer Moria’s!
De Moria-hotspot op Lesbos – die niet alleen disfunctioneel maar ook dodelijk was – is nu de blauwdruk geworden voor nieuwe hotspot op Samos, op een afgelegen en onbeschut gebied van het eiland. Het wordt een ware gevangenis: de mensen zullen er worden vastgehouden in zeecontainers, omgeven door prikkeldraad, met gecontroleerde in- en uitgang. Dit kan niet worden verkocht als een verbetering van de levensomstandigheden van de mensen. Integendeel, het lijden van de mensen zal verder duren en… nu nog meer onzichtbaar worden.
Europa, het is nog niet te laat
“Het is nog niet te laat voor medelijden, menselijkheid en gezond verstand”,
blijft Reem strijdvaardig.
“De EU moet een einde maken aan het opsluitingsbeleid. Mensen die in Europa aankomen moeten toegang krijgen tot dringende hulp, tot bescherming en moeten worden overgebracht naar een veilige opvang én integratie in gemeenschappen in heel Europa.”
Al meer dan 5 jaar worden asielzoekers, vluchtelingen en migranten vastgehouden in kampen op de Griekse eilanden, in verschrikkelijke omstandigheden. De 11ste juni bracht Artsen Zonder Grenzen een rapport uit over de menselijke tol van die 5 jaar.
AZG roept Europa nogmaals op om hun migratiebeleid van bewuste opsluiting en afschrikking te veranderen. De gezondheid en geestelijke gezondheid van duizenden mannen, vrouwen en kinderen op die zogeheten hotspots is al jaren in gevaar.
Ongeveer 2.000 asielzoekers en vluchtelingen leven momenteel in en rond Vathy, een overbevolkt kamp op het Griekse eiland Samos-kamp. Ongeveer 5 keer meer mensen leven er nu dan het kamp eigenlijk aankan. Zij leven allemaal in erbarmelijke omstandigheden te midden van vuilnis en ratten, er zijn te weinig toiletten, douches of gepast onderdak.
Op de televisie konden wij ook zien hoe de afgevaardigden van de EU eigenlijk weinig te zien kregen en geen kans kregen om de juiste antwoorden te krijgen. Maar de VRT reporter wist wel enkele mensen te interviewen die duidelijk konden vertellen hoe de situatie in werkelijkheid is en hoe de mensen daar in een hel moeten leven, die dient om mensen van buiten af af te schrikken om naar Europa te komen. Maar er werd ook verteld hoe grensbewakers de mensen terug de zee insturen. Dankzij een telefonisch contact werd er echter een controleschip ter orde geroepen en konden zo toch verscheiden mensen gered worden.
“De crisis op de eilanden is enorm. Het menselijke lijden is een direct gevolg van een EU-beleid dat ervoor kiest om mensen op te sluiten op de Griekse eilanden terwijl hun asielaanvraag loopt. Deze crisis is doelbewust gecreëerd,”
zegt Reem Mussa, humanitair migratie-adviseur van Artsen Zonder Grenzen en een van de auteurs van het rapport.
“Het hotspot-model van de EU is niet alleen ontworpen om asielaanvragen van migranten te verwerken, maar ook om anderen af te schrikken die het aandurven veiligheid te zoeken in Europa.”
Een zeer grote groep mensen in onze maatschappij zijn de “vergetenen”, de vluchtelingen, daklozen, marginalen en armen.
De politici die het voor het zeggen hebben zijn met hun gedachten meestal zeer ver van de harde werkelijkheid en leven in hun eigen cocon, waarbij de wereld van de machtigen en rijken de r aarde prioriteit verkrijgt.
Velen moeten het weten te rooien zonder systemen die de parlementariërs wel voorzien. Maar een grote meerderheid valt tussen de mazen van het net.
Met deze periode van social distancing hebben ook heel wat mensen afstand genomen van de “andere” en hebben zij zichzelf prioritair gesteld. Het egoïsme is zienderogen versterkt. En als er mensen gingen samen klappen om 20 uur was dat toch niet zozeer uit medegevoelen doch eerder om zichzelf te laten zien aan anderen, dat zij toch nog mee telden in deze maatschappij.
Na alle afzondering, sluiting van winkels en bedrijven hopen zij hun werk terug te vinden, maar komen nu die “buitenlanders” nog meer als bedreiging van hun eigen stekje te zien.
Toch zullen zij moeten komen in te zien dat wij die toevloed van buiten Europa ook nodig hebben en dat wij maar beter dat mooie woord “blijveling” als een positieve meerwaarde voor onze maatschappij gaan zien.
Kirsten van den Hul, lid van de Nederlandse Tweede Kamer namens de Partij van de Arbeid, heeft zoals kamerleden in België heel wat portefeuilles in haar handen, namelijk Onderwijs, Wetenschap, Emancipatie, Media, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.
Volgens haar is de tijd gekomen voor een (enorme) verandering. Zij gelooft in een een (s)hevolution, waarbij mannen en vrouwen samen de wereld veranderen en de emancipatie van de vrouw voortzetten.
Niet omdat dat moet van de politiek, of van de feministen, of van hun partner. Maar omdat de economie, onze relaties en de hele maatschappij er aantoonbaar beter van worden als zaken tussen mannen en vrouwen beter zijn verdeeld dan nu.
Het kan misschien mogelijk zijn dat wij hier te maken hebben met een wat vreemde eend in de bijt, een politicus die zoals in de Belgische PvdA, echt begaan is met wat er onder de mensen leeft. Haar oog(merk ) mag dan misschien op de vrouw vallen die een revolutie kan veroorzaken, wat wij vandaag nodig hebben zijn mensen die hun stem willen verheffen om de gewone man en vrouw, jongens en meisjes van alle slag aan het woord te laten en hun een plaats te bezorgen in een voor hen leefbare omgeving.
Zij weet het zeker dat dit een eeuw voor de vrouw wordt, maar hopelijk zal zij ook inzien hoe die vrouw aan het roer het moet opnemen voor het algemeen welzijn van plant, dier en elk mens. Voorzeker mag het deel-tijddilemma, de loonkloof, huiselijk geweld niet ontbreken. Vooral dat laatste is kenbaar enorm toegenomen in deze corona tijd. Maar geweld onder kinderen is ook een enorm opvallend probleem geworden. De laatste maanden zijn wij overstelpt met moorden gepleegd door minderjarigen. Uit de hand gelopen pesterijen, met dood tot gevolg van ocharme 13 en 14 jarigen.
Onze maatschappij zit duidelijk met een groot probleem van normen en waarden.
Het is goed te merken dat zij inziet dat in onze huidige maatschappij wel genoeg ellende is voor nog minstens vijf boeken.
Zij sprak de afgelopen drie jaar vaak over ‘gelijke kansen‘. Als het ging om te lage schooladviezen voor kinderen met lager opgeleide ouders of (groot)ouders met een migratie-achtergrond bijvoorbeeld. Of over het lerarentekort, dat inmiddels door heel Nederland en België pijnlijk voelbaar is. Maar zoals in België voelen nog minder leerkrachten er iets voor om in scholen les te geven waar ‘minderbegaafden’, ‘minderheden’ of ‘allochtonen’ zitten. Niet veel leerkrachten staan te popelen om les te gaan geven in scholen met relatief meer leerlingen met risico’s op achterstanden. Van den Hul schreef er een initiatiefnota over en bestookte onderwijsministers Slob en Van Engelshoven geregeld met Kamervragen en moties.
Zij zegt
Maar de meeste indruk maakten niet de debatten, Kamervragen, of stemmingen (al blijft het natuurlijk best een bijzonder gevoel als een motie wordt aangenomen, zoals deze bijvoorbeeld😊). De meeste indruk maakten de gesprekken die ik had met de mensen die ik onderweg tegenkwam.
Gesprekken met leraren, over hun gigantische werkdruk en hun zorgen over de toekomst van ons onderwijs. Met ouders, die soms al jaren worstelden met het vinden van passend onderwijs voor hun kind. Met leerlingen in het Voortgezet Speciaal Onderwijs, die me vroegen om in debatten ook het VSO niet te vergeten. Gesprekken met vluchtelingen uit Congo en Soedan in een kamp in Oeganda, dat we bezochten tijdens een indrukwekkend werkbezoek aan Oost-Afrika. En vooral: de vele gesprekken met vrouwen in de vrouwenopvang, die me vertelden over hun pijn en hun dromen.
Want daarmee begon het allemaal voor mij, met een heel persoonlijke initiatiefnota over geweld achter de voordeur. Een onderwerp dat voor mij veel meer is dan alleen politiek: ik kan er helaas zelf als voormalig slachtoffer over meepraten. Best bloot voelde dat, jezelf zo kwetsbaar opstellen onder het oog van collega’s, pers en publiek. Maar ik ben blij dat ik zo een steentje heb kunnen bijdragen aan het bespreekbaar maken van dat hardnekkige taboe. {Waarom ik door wil als Kamerlid}
Met meer dan een jaar een proberen om te gaan met een ons zeer beperkende pandemie zijn er heel wat taboes boven water komen drijven die aangepakt moeten worden. Dus heel wat werk aan de winkel.
Wat gisteren nog opviel op het nieuws was hoe een Iraans leraar Engels hier een korte cursus had gelopen en zo de mogelijkheid kreeg om hier als bemiddelaar te kunnen optreden. Opmerkelijk was hoe goed die man in één jaar tijd Nederlands had geleerd. Tegenover veel Belgen en Nederlanders die een bepaalde job niet willen uitvoeren, omdat ze deze te min voor zichzelf vinden, heeft deze man de handen uit de mauwen gestoken, hogeschool gevolgd en op één jaar tijd een diploma behaald waarmee hij nu verder kan en in België ook zijn diensten kan aanbieden.
Overal in Europa hebben wij zulke moedige en hardwerkende durvers en blijvelingen nodig. Zij zullen binnenkort ook moeten meewerken om onze landen weer op de juiste weg te helpen na de coronacrisis.
Niet enkel politici moeten hun oor te luisteren leggen ook zeer vele mensen die het nog steeds niet geloven dat wij met een echte pandemie te maken hebben en dat wij ook nood hebben aan mensen van het buitenland om onze verouderde bevolking aan te vullen en op te vangen.
Verkiezingscampagnes gaan vaak over wie het hardst kan roepen. Wie het meest in het nieuws is, wie de concurrentie het best kan aftroeven, wie het meest gevatte antwoord geeft in debatten. Ik heb mijzelf een ander doel gesteld deze campagne. Ik wil vooral luisteren.
De afgelopen vier jaar heb ik mij als Kamerlid met veel liefde verdiept in veel verschillende onderwerpen. Van kansengelijkheid in ons onderwijs tot de aanpak van ‘huiselijk’ geweld, van eerlijke handel tot LHBT-veiligheid. De berichten, mails, brieven en telefoontjes die ik over al die onderwerpen kreeg waren daarbij vaak van onschatbare waarde. In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart leg ik mijn oor dan ook graag te luisteren bij (ervarings)deskundigen in het land: studenten, professionals, onderzoekers, mensen die uit eigen ervaring kunnen spreken. Op zoek naar de meest prangende problemen, en wat daar volgens jullie aan gedaan moet worden.
Vast en zeker kende het Coronavirus geen grenzen, maar ook heel wat mensen konden geen grenzen trekken voor hun gedrag en veroorloofden het zich om zo maar grenzen op alle gebieden te overkruisen, in plaats zich aan de corona-maatregelen te houden.
December 2019 bracht een eerste tijding van een soort virus dat in een marktplaats zou opgetreden zijn. Volgens China dat dit nieuws liefst niet kenbaar had gemaakt was dat vreemde nog ongekende virus dat in december 2019 in de stad Wuhan was uitgebroken, het coronavirus, van mens op mens overdraagbaar. De dokter die voor dat nieuwe dodelijke virus had gewaarschuwd was eerder wegens zijn slechte nieuwsvoering opgesloten in de gevangenis. Maar door de snelle verspreiding van het virus dat ook na het Chinese nieuwjaar buiten China werd gebracht, kon men de feiten niet meer stil houden. In Wuhan waar zo’n elf miljoen mensen wonen werd de hoogste besmettingsgraad waargenomen in China en moesten de mensen zelfs 76 dagen lang in een harde lockdown, waarbij mensen helemaal niet naar buiten mochten. (Dus heel wat anders dan hier, waar meerderen steen en been kloegen.)
De nieuwsuitzending doorheen het jaar brachten ons allerlei corona weetjes. Uren radio en tévé geweld gingen aan dat coronavirus verloren. Soms leek het wel of er niets anders in de wereld gebeurde. Natuurlijk mocht Donald Trump op het palmares niet ontbreken. Met zijn bagatellisering van de “Chinese ziekte” en andere absurde uitlatingen mocht hij ook wel ons televisiescherm bijna dagelijks bezoedelen. Hierbij deed hij ons wel meermaals de ‘zure’ lach op anders ernstige gezichten brengen.
Naar het jaar 2020 dichter bij haar einde kwam doken wel wat meer positieve berichten op om die onverwachte pandemie klein te krijgen. Overall in de wereld waren dokters en verplegend personeel druk in de weer geweest om mensen er bovenop te helpen. Toch kwamen over geheel de wereld heel wat mensen te overlijden. 19.581 Belgen en 11.529 Nederlanders verloren het leven, wat niets lijkt te zijn tegenover de 346 000 doden die de Verenigde Staten moest optekenen, waarvan er honderd duizenden konden vermeden worden indien de president de nodige maatregelen had getroffen. In Nederland was de bevolking in 2019 nog gegroeid met 132.000 mensen, tot 17,4 miljoen inwoners, aldus het CBS. De sterkste groei sinds 1975, maar nu leek een uitdunningsslag begonnen te zijn.
Heel wat mensen in de rijkere landen vonden dat hun vrijheden werden beperkt en dat ze het oh zo moeilijk hadden dat ze het niet meer aan konden. Wat zij zeker niet zagen of niet in hun geest op riepen was datgene wat heel wat minder in het nieuws kwam maar daarom niet minder ernstig was.
De ellendigste tendens van 2020, waarvoor ook 2021 geen vaccin belooft, is namelijk die van vluchtelingenkampen en -stromen, en harde politieke dijken en dammen.2020 bracht geen einde aan de vluchtelingencrisis waarmee Europa al enkele jaren zit mee te kampen. Ook al mocht de pers er minder over gesproken hebben mochten wij dit afgelopen jaar een recordaantal van bijna tachtig miljoen medemen-sen op de vlucht aantreffen. Ruim de helft van hen is ontheemd in eigen land, dertig miljoen hebben een erkende vluchtelingenstatus, ruim vier miljoen zijn in afwachting van hun asielaanvraag. Veruit de grootste massa’s vluchtelingen worden – geheel conform een populair politiek devies – ‘opgevangen in de regio’. In Turkije (uit Syrië), Colombia (uit Venezuela), Pakistan (uit Afghanistan) en Uganda (uit Zuid-Sudan, Congo en Somalië). Op een strookje als Libanon wonen naar schatting 1,5 miljoen vluchtelingen naast 4,5 miljoen Libanezen – en dan gebeurt juist dáár een ramp van nucleaire omvang, waarna de regering aftrad.
Erg genoeg waren er asielzoekers die ten einde raad hun tenten in brand staken, in de hoop beter onderdak te krijgen. Dit bracht hen echter in nog grotere ellende, onder de blote hemel in nachten die alsmaar kouder en natter werden. De komst van het coronavirus maakte de toestand nog nijpender, daar de gewone bevolking rond de kampen die mensen als een mogelijkedreiging begonnen te zien en hen afhield om verder hulp te bieden. De Verenigde Naties bleef vragen om extra noodhulp ter waarde van 500 mil-joen euro voor huisvesting, voedsel en gezondheidszorg. De extra belasting aftrek die door de Belgische regering werd beloofd voor giften aan goede doelen zal hopelijk toch ook iets extra hebben mogen bijdragen. De cijfers zijn hiervan nog niet gekend. Wel is geweten dat veel donoren toch nog aarzelden, want bij vorige acties bleek dikwijls het geld en goederen niet toe te komen waar het hoorde aan te komen. Omtrent Syrië was men ook bang dat het geld en de goederen in handen zou vallen van jihadistische strijdgroeperingen. Die bleven nog lange tijd doorvechten, omdat Idlib de laatste provincie was die nog niet in handen van Assad was en nog een goed toevluchtsoord leek.
De corona-epidemie beheerste zodanig het nieuws in 2020, en zeker in april, toen het virus zich wereldwijd uitbreidde en dagelijks duizenden levens eiste. Nieuws dat anders de voorpagina’s zou hebben bepaald, werd helemaal naar de marge geduwd. Waar dat sinds 2014 een burgeroorlog heerst, die aan meer dan 112.000 mensen het leven heeft gekost, kwam nog uitzonderlijk één Vlaamse reporter ons toch nog wat schrijnend nieuws brengen.
Over Jemen, bijvoorbeeld, wordt weinig meer vernomen. In het land, in het zuidwesten van het Arabische schiereiland, woedt de strijd vooral tussen de rege-ring en de Houthi-rebellen maar voort. Door bemoeienis van Saudi-Arabië, dat de soennitische regering steunt, en Iran, dat de Houthi’s steunt, bleef het conflict daar maar meer mensen verarmen en kampen met voedsel tekort maar ook met een tekort aan medische zorgen. Na vijf jaar oorlog is de helft van alle ziekenhuizen en klinieken verwoest. Er is gebrek aan voedsel, medicijnen en kleren. Miljoenen mensen dreigen te verhongeren.
Ook al mocht het positief lijken dat ISIS of Daesh zware tegenslagen had opgelopen in het Midden Oosten, konden zij ondertussen in Afrika nieuwe uitvalsbases oprichten. Dit deden zij door samenwerking met terroristengroeperingen als Al-Shabaab en Boko Haram. Aanslagen in Nigeria, Mozambique, Congo, Kenia en Somalië, kwamen eigenlijk onvoldoende aan bod in de Westerse media. Algerije en Ethiopië kwamen iets meer in de kijker doordat zuid Europa weer een toename van vluchtelingen te verwerken kreeg uit die streken.
Volgens de cijfers van de UNHCR zijn zestig miljoen vluchtelingen langdurig op de vlucht. De kans dat vluchtelingen naar hun land van herkomst terugkeren, neemt al jaren af. In de jaren negentig keerden nog anderhalf miljoen mensen terug, de laatste tien jaar is dat gedaald tot 385.000. Meer dan zestig miljoen vluchtelingen verblijven in landen of gebieden waar voedselschaarste en ondervoeding heersen, en waar de gevolgen van klimaat- en natuurrampen zich laten gelden. Een aanzienlijk deel van de tachtig miljoen vluchtelingen is nog kind: naar schatting zijn dat er tussen de 30 en 34 miljoen.
2007-2008 In het Nieuws – Belangrijke en interessante nieuwsfeiten in het licht van de Bijbel:
Honger en bevolkingsgroei
Slechts weinigen lijken te beseffen dat de wereld afstevent op de grootste ramp ooit. Niet het broeikaseffect, maar een onbeheersbare overbevolking. Milieuvervuiling, klimaatbeïnvloeding, dat zijn hooguit de gevolgen.
Het verloop van de bevolkingsgroei volgens Thomas Malthus en volgens Pierre-François Verhulst
In de jaren ’60 telde de wereld 3,25 miljard inwoners, en het sleutelwoord was ‘bevolkingsexplosie’. Daar hoor je nu niemand meer over.
We zitten nu op 6,4 miljard en nog steeds is er groei. Toch pleiten wereldleiders weer voor grote gezinnen: dat is
‘goed voor de economie’.
Verwachte vergrijzing in Nederland in 2025. Percentage bejaarden in de totale bevolking (Bron: CBS) Van licht naar donker groen: 18 – 20% 20 – 22% 22 – 24% 24% of meer.
En we moeten de vergrijzing betalen. We zijn humaan bezig in Afrika de sterftecijfers omlaag te brengen, maar niemand praat over geboortecijfers. Terwijl ze daar op gezinsniveau maar één manier hebben om hun persoonlijke vergrijzing te ‘betalen’:
zo veel mogelijk kinderen, in de hoop dat er genoeg in leven blijven om later voor hun ouders te zorgen.
Toen vroegen we ons af hoe we iedereen gingen voeden. Dankzij pesticiden en steeds verdere optimalisering van de landbouw is dat nog steeds gelukt. Althans bij ons. Voor de meesten hier is hongersnood een ver-van-mijn-bed show. Maar of het nu wel of niet door ons komt, het klimaat is bezig te verschuiven. Droge gebieden worden droger en natte natter. En in beide gevallen leidt dat tot minder opbrengst. Die zorgvuldig opgebouwde balans raakt steeds verder verstoord.
Plantenziekten en insectensoorten worden resistent voor pesticiden; ook daar komen we terug bij ‘af’. Daar komt nu nog een factor bij. Een klein berichtje in de krant:
het brood wordt duurder, want de Amerikanen gaan minder graan exporteren.
Uitwijken naar visserij is ook al geen optie meer. Die ‘fabrieksschepen’ zijn nu zo effectief dat ze een spoor van absolute leegte achterlaten. Vissoorten worden inmiddels serieus met totale uitroeiing bedreigd, en halfslachtige vangstquota (die belanghebbende partijen weer ontduiken) moeten de ergste schade nog wat indammen.
Even wat cijfers.
Millennia lang woonde het gros van de wereldbevolking in het Midden-Oosten en omgeving, plus India en China. Daar zijn schattingen voor mogelijk. Eeuwenlang was de bevolkingsgroei uiterst laag, met een verdubbelingtijd van ca. eens per 1000 jaar.
In de bloeitijd van het Romeinse rijk steeg dat naar eens per 500 jaar, en bij het begin van onze jaartelling telde onze wereld zo’n 200 miljoen mensen. Met de val van dat rijk viel de groei terug op nul, om in de middeleeuwen weer lang-zaam toe te nemen, telkens onderbroken door sterke krimp tijdens zwa-re pestepidemieën. Bij het begin van de industriële revolutie stond de wereldbevolking op 700 miljoen. Toen begon er echter een nieuwe groei-spurt. In 1970 bereikte deze een top die neerkwam op een verdubbelingstijd van eens per 35 jaar!
‘Dankzij’ AIDS en andere moderne tegenhangers van de middeleeuwse plagen, is dat nu gedaald tot een verdubbelingstijd van ‘maar’ 45-50 jaar. Dat is nog steeds tienmaal zo snel als die tijdens de grootste bloei van het Romeinse rijk! De verklaring is simpel. In een sterk agrarische wereld is de bevolking voor haar voeding afhankelijk van het land dat zij bewoont. Dat stelt een bovengrens aan de omvang en de groei. Maar in het Romeinse rijk werden land en bevolking ‘losgekoppeld’. Graan werd elders verbouwd en met immense schepen aangevoerd naar het thuisland. De arbeidskracht die thuis vrij viel werd aangewend voor andere doelen, en de bevolking kon onbelemmerd groeien, want hun voeding was verzekerd. Met de val van het rijk kwam daar een eind aan, en werd de koppeling tussen land-oppervlak en bevolkingsomvang hersteld.
De industriële revolutie bracht een nieuwe ontkoppeling, en van zulke omvang dat het nu volledig uit de hand loopt. En geen politicus die je daarover hoort, want groei moet, vanwege die economie. Maar nu al wagen horden vluchtelingen zich in gammele bootjes aan de oversteek van Lybië naar het Italiaanse eilandje Pantelleria, of van Marokko en Mauretanië naar de Canarische eilanden. Velen betalen dat met hun leven, maar ze blijven komen. Want ‘thuis’ overleven ze in elk geval niet. De plaatselijke autoriteiten kunnen het niet meer aan, en de EU weet geen structurele oplossing. En het wordt alleen maar erger. Want het gaat niet om rijkdom, maar om puur overleven.
Bevolkingsdichtheid
Wanneer de wereldbevolking stijgt naar de verwachte 10 miljard in ca. 2035-2040, kunnen we wereldwijde voedseltekorten verwachten. Dan zullen ‘vluchtelingen’ niet meer in wrakke bootjes komen, maar met hun wapens, om desnoods kwaadschiks te nemen wat ze goedschiks niet krijgen. De wereld staat daarmee voor problemen, die ze zelf heeft veroorzaakt, maar niet kan oplossen. Die ze niet eens wil zien, want dat is maar ‘doemdenken’.
We hebben tot nu toe al onze problemen altijd weer opgelost toch?
Onze conclusie is dat de wederkomst van onze heer met de dag urgenter wordt.
Kun je geschiedenis herkennen als je er middenin zit?
Persoonlijke verhalen vormen de basis van de nieuwe serie “In Europa”. Verhalen van ooggetuigen die – zonder dat ze het doorhadden – deel uitmaakten van historische gebeurtenissen, die achteraf als ‘sleutelmoment’ kunnen worden gezien.
Met recht en rede mag de te Vlaardingen geboren ex-redacteur van het weekblad de Groene Amsterdammer, en medewerker en stadsredacteur van NRC/Handelsblad, en buitenlandredacteur van de VPRO-radio, de lezers en kijkers in de Lage Landen begeesteren.
Nu zijn reeks ‘In Europa” op de Nationale Belgische Omroep loopt, is het de moeite meerdere boeken van Geert Mak onder de loep te nemen en te zien waarom hij in 2004 een eredoctoraat kreeg van zo wel de Open Universiteit Heerlen als van de Westfälische Wilhelmsuniversität in Münster voor zijn verdiensten op het gebied van geschiedschrijving.
Dat hij zijn lezers of de televisie kijkers aanzet tot het stellen van kritische vragen is één van zijn goede kenmerken, die aangeven dat hij niets opdringt maar verder wil aanzetten tot kritisch nadenken, evalueren en stappen ondernemen.
*
Te herinneren
Tijd = vriend + vijand van historicus.
verre verleden = een gegeven.
Verbindingen – oorzaak + gevolg
Hoe dichter de tijd de historicus nadert => hoe troebeler het zicht.
Feiten en gebeurtenissen > soepel beschrijven
consequenties > moeilijk te overzien.
ondergaan onze tijd
nieuwe eeuw vol voorspoed voor ons => afscheid nemen van treurnis van 20e eeuw
kinderen na 9/11 niet meer naar etnische afkomst keken.
Irak oorlog > Irakese inval 2003 ~=~ onbezonnen Russisch-Japanse oorlog van 1904.
Westen viel opnieuw van een voetstuk
val van de Muur = overwinning van liberalisme => ‘the end of history’ <= Europeanen in voormalige Oostblok – met name Polen + Hongaren = ineenstorting Sovjet-imperium = 1. nationalistisch feest= nieuw begin voor duizend en één nationale ambities.
veel Midden-Europese landen leefden tot 1918 onder het Oostenrijks-Hongaarse Rijk of onder de Ottomanen, daarna onder het nazi-imperium, na de Tweede Wereldoorlog onder de Sovjets.
Mak zoomt in op vluchtelingen > duizelingwekkende aantallen doden zien > maakt ze mens, geeft ze namen, leeftijden + reden van dood
Brexit > Britten beschouwden zichzelf sinds 1945 (…) als overwinnaars. (…)
triomfantelijke gevoelens kende rest van Europa nauwelijks.
oprichting van EU vr Verenigd Koninkrijk = belangrijk onderdeel van vredes- en verzoeningsproces + vooral handelsblok met verguld randje
bankencrisis > narcistische, op winst beluste managers
Nederland aantal zelfdodingen na 2008 v. 9 naar 11 per honderdduizend inwoners gestegen
andere landen vanaf 2008 aantal zelfmoorden met duizenden gestegen <= Niet ondenkbaar crisis grote rol = psychologische gevolgen v. neoliberalisme > geweld vrije markt => leven v mens klein + futiel.
hoe lang voordat vrije markt definitief bankroet raakt.
bestuurlijk Europa > politici = “westerse blindheid”.
massale opkomst v.h. populisme, overal in Europa.
Amsterdam kampt met uithollende gevolgen van de globalisering.
Friesland > Leeuwarden culturele hoofdstad van Europa > inbreng Friezen weinig ruimte.
Tijd is de vriend en de vijand van de historicus. Vanuit de overzichtelijke zetel van het heden is al datgene wat in het verre verleden gebeurde een gegeven. Verbindingen dienen zich aan, oorzaak en gevolg vloeien feilloos in elkaar over en decennialange vraagstukken hebben in een paar pagina’s een antwoord gevonden. Hoe dichter echter de tijd de historicus nadert, hoe troebeler het zicht. Feiten en gebeurtenissen laten zich nog soepel beschrijven, maar consequenties zijn steeds moeilijk te overzien. Geert Mak zelf weet dit maar al te goed. Al vroeg in het boek beschrijft hij over de slimme geschiedenisstudent uit 2069 die over onze tijd zal gaan schrijven. Hij zou zo graag meekijken met hem. Wat schrijft hij over de tijd van nu? We ondergaan onze tijd, we doen wat we doen en de toekomst zal haar oordeel over ons vellen.
Jelmer Mommers in zijn boek “Hoe Gaan We Dit Uitleggen” mag dan al oplossingen brengen om de klimaatverandering te temperen, want we moeten er bewust van zijn dat we ze niet zullen kunnen stoppen. Maar zeker mogen wij ons hoofd niet in het zand steken en moeten we onze verantwoordelijkheid nemen om de na ons komende generaties een goed leefbaar klimaat te geven.
Wij kunnen het niet nalaten stappen te ondernemen, anders zou dit getuigen hoe zelfzuchtig wij als individu wel durven zijn. Als maatschappij moeten wij samen verantwoorde stappen nemen om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Dit vergt eerst en vooral politieke moed, waarna ook economische gevolgen onder ogen moeten gezien worden. Men kan niet ontkennen dat het algemeen een economische impact zal hebben voor meerdere jaren. Ook naar beroepen zal het een impact hebben. Er moet namelijk op landbouwgebied een hele herziening komen. Mensen moeten er toe komen om minder vlees te eten en beter om te springen met het voedsel en voedselvoorraden. Het is hoog tijd dat ons consumptiegedrag ernstig onder de loep wordt genomen.
De Aarde en de toekomst van de mensheid liggen heden in onze handen. Er mag geen lafheid en geen egoïsme zijn. Elkeen moet tot het besef komen hoe kostbaar onze planeet is. Zij die niet willen zien moeten wij de ogen open doen. Er moet openlijk durven over gepraat worden. We mogen onze tijd niet passief ondergaan. Het kan makkelijk zijn om te zeggen
“We doen wat we doen en de toekomst zal haar oordeel over ons vellen.”
De vluchtelingen- en de bankencrisis van vorig decennium is niets in vergelijking met de groter wordende stroom van klimaatvluchtelingen, die nu al waar genomen kan worden en zal toenemen met de komende jaren.
Het neoliberalisme met haar geweld van de vrije markt heeft er voor gezorgd dat het leven van een mens klein en futiel werd, maar ook verstoord in zijn eigen achtertuin. De gehele technische revolutie ligt mee aan de oorzaak van wat we nu en in de komende jaren nog tegemoet moeten gaan zien, van hoger wordende temperaturen en aangroeiende woestijnen.
Sinds de technologische revolutie van de 19de eeuw hebben we generatie na generatie zien profiteren van vooruitgang. Nu echter is er een kantelpunt bereikt waarbij onze kinderen en kleinkinderen, het slechter hebben dan onze generatie. De globalisering en de overconsumptie laten zich voelen.
Erg genoeg zien we heel wat gepalaver en nodeloos heen en weer gepraat dat blijkbaar niet veel schijnt op te lossen. Men moet geen deskundige te zijn om in te zien dat we die vooropgestelde doelstelling uit het Parijse klimaatakkoord niet gaan halen. Zelfs met heel uitgebreide en drastische maatregelen zal het moeilijk zijn door het niet eensgezind zijn van de geïndustrialiseerde landen en hun bewindsvoerders.
Krista Bruns bij het behalen van haar Phd bachelor diploma aan de Universiteit van Utrecht, waar na ze een premaster jaar in Econometrics aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam volgde en een uitwisselingsemester aan de Universidad de Complutense in Madrid.
De 28 jarige Krista Bruns, sinds kort woonachtig in Den Haag en onlangs gepromoveerd in de Economie, en zich bij een ouderwetse blog verkiest te houden, wordt, zoals wij, toch ook een beetje verdrietig als zij over de klimaatproblematiek nadenkt. Net als wij gelooft zij dat het nog niet te laat is en beseft ze dat het momentum en de noodzaak beiden aanwezig zijn. Ze drukt zelfs de hoop uit:
Wij kunnen de geschiedenis in gaan als de generatie die het tij van 200 jaar industrialisering en vervuiling deed keren. Hoe mooi zou dat zijn? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Zij durft ook te kijken naar het huidige menselijk (wan)gedrag, waarbij de politiek onze dagelijkse belevenissen wel (on)handig weet te verstoren.
Wel met een economische blik, niet gehinderd door wetenschappelijke conventies of al te veel jargon. {Blog}
dringt zij zich nu ook op in de bloggerswereld, met haar eigen persoonlijke standpunten, los van haar functie als beleidsmedewerker van het Nederlandse Ministerie van Financiën. Ze hoopt zo met haar stem ook iets te kunnen verwezenlijken. (Wat wij toch allemaal hopen, is het niet?)
Zij schrijft verder:
Wij kunnen de geschiedenis in gaan als de generatie die het tij van 200 jaar industrialisering en vervuiling deed keren. Hoe mooi zou dat zijn? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Met heet besef dat we te weinig doen en te laat stelt zij dat er geen tijd meer is voor uitstelgedrag.
Klimaatverandering is een probleem met mogelijk desastreuze gevolgen, maar deze ontwikkelen zich vergeleken met een mensenleven vrij langzaam en onzichtbaar. We hadden het dus pas door toen het al bijna te laat was, en zelfs nu we het weten doen we er weinig aan.
Dit innerlijke conflict, waarin we weten dat er iets aan de hand is, maar het gevoel hebben dat we er niks aan kunnen doen wordt cognitieve dissonantie genoemd. Het treedt op wanneer gedrag, emotie en cognitie (kennis) niet op één lijn liggen. Dit leidt bij mensen tot een groot intern ongemak, en als reactie daarop gaan we klimaatverandering negeren, bagatelliseren of ontkennen. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Ons hoofd nite in het zandsteken eist het durven aanzien van onze eigen invloed op wat er voort het ogenblik aan het gebeuren is.
Probleem is dat mensen die op de problemen willen wijzen of hun vinger uitsteken, wel meer dan eens als lastigaards worden aanschouwd. Onze met haatberichten en lelijke woorden vollopende brieven bussen bewijzen dat zelfs dagelijks.
Psychologe Florien Cramwinckel (zie video hieronder) toonde in haar onderzoek ook aan dat we mensen die sterk hun morele waardes proberen over te brengen vaak een beetje irritant vinden, omdat ze ons confronteren met onze eigen tekortkomingen op dat gebied. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Algemeen moeten we iedereen er toe komen om de hand in eigen boezem te steken.
Het beste tijdstip om te beginnen was 20 jaar geleden, het op-een-na beste tijdstip om te beginnen is vandaag. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Het is waar dat het geen zin heeft om te blijven zeuren over wat er in het verleden verkeerd gegaan is. Men moet de koe met de hoorns aanpakken wanneer dat geweldig dier langs komt.
De politici van vandaag zijn geen grote hulp. Vooral de populisten trachten met allerlei verzinsels de mensen te misleiden. Ze schamen zich niet om zelfs bevinden van erkende wetenschappers te negeren en nog erger, hun bevindingen in twijfel te trekken of als onzin af te schepen.
Betreft de klimaatskeptici schrijft Bruns:
Een derde reden dat we last hebben van uitstelgedrag is volgens mij dat klimaatwetenschappers, meer dan hun collega’s in andere vakgebieden, nog steeds vaak worden uitgemaakt voor een soort religieuze fanaten en dat hun resultaten in twijfel worden getrokken. Onderzoek proberen te reproduceren en falsificeren is nobel werk, maar in dit gebied gaat het er soms heftig aan toe met alternative facts en voor- en tegenstanders die zich beiden te sterk door hun eigen agenda laten leiden. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Het wordt hoog tijd dat het gewone volk hun leiders ter verantwoording roept, maar ook dat zij zelf gaan inzien dat we zogvuldiger moeten omspringen met het gebruik van gronden, zij het om landbouw er op te verrichten of om het te bebouwen met woonelementen (huizen of apartementen) die op een milieuvriendelijk wijze moeten onderhouden en verwarmd worden.
De economiste geeft aan als je zelfs niet zou geloven in de menselijke bijdrage aan de opwarming van de aarde, dat er dan andere duidelijke signalen zijn.
We zitten momenteel in de 6e grote uitstervingsgolf, bijna een derde van de 27.600 landgebonden zoogdieren, vogels, amfibieën en reptielen neemt sterk in aantallen af. Ter vergelijking: de laatste van de vorige 5 grote uitstervingsgolven was 65 miljoen jaar geleden en betekende het einde van de dinosauriërs. Ook met de onderwaterwereld gaat het niet goed, volgens een rapport van WWF is er in 2047 geen wilde vis meer als we zo doorgaan. Zelfs de insecten, doorgaans toch één van de meest robuuste soort organismen op aarde, hebben sterk te lijden. Nu lijkt dit op het eerste oog niet zo erg, maar biologen hebben ons voorgerekend dat zelfs het uitsterven van één diersoort kan leiden tot het ineenstorten van een compleet ecosysteem, met grote gevolgen voor de hele planeet en de mensheid. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Al enkele jaren kunnen wij getuigen zijn van uitzonderlijke weersomstandigheden.
Het extremere weer zal ook niemand ontgaan zijn. 2017 was het jaar met de meeste bosbranden, het duurste orkaanseizoen als het gaat om schade, ijskappen die afbreken in een niet eerder gezien tempo. 2018 lijkt wat betreft temperaturen alle records te gaan breken, in Nederland althans. Zélfs als je van mening bent dat al deze processen zich voornamelijk buiten de schuld van mensen voltrekken, dan zou je in een wereld waarin we alles en iedereen proberen te controleren, toch zoveel mogelijk willen doen om dit proces tegen te gaan? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
We kunnen slechts hopen dat er wel degelijk langzaamaan aan het besef begint te ontstaan dat er iets gedaan móet worden.
Een stijgende zeespiegel, extremere weersomstandigheden en het vernietigen van de natuurrijkdommen die in miljarden jaren zijn opgebouwd, zal ontegensprekelijk, leiden tot meer conflicten, oorlogen, migratiestromen, hongersnoden en economische crises.
Paaseiland, één van de door Diamond beschreven beschavingen die teniet zijn gegaan. Als ik dan toch nog een keer teveel CO2 ga uitstoten, dan wil ik hier wel heel graag heen.
Wat kun je doen? Stap 1: informeer jezelf. Ik ben er van overtuigd dat deze verandering van inzichten van binnenuit moet komen. Het is niet erg als je vroeger dingen deed die je met de kennis van nu beter niet meer kunt doen. Maar ééns gelezen kun je het niet meer ontlezen. Doe wat met die kennis! Vroeger wist ik ook dat er vegetariërs bestonden. En dat vlees van dode dieren kwam. Maar ik besefte me nog niet de echte impact van vlees op het milieu, de bizarre manier waarop in de bio-industrie met dieren omgegaan werd. Hetzelfde geldt voor vliegen, een reisje naar een lekker warm eiland waar ik een paar jaar geleden geen seconde over twijfelde, wordt nu toch heel wat minder aantrekkelijk.
Leestips
David McKay
Sustainable Energy without the hot Air
Paul Collier
Plundered Planet
Kate Raworth
Doughnut Economics
Jared Diamond
Collapse
Jorgen Randers et. al
Limits to Growth
Tim Jackson
Prosperity without Growth
Ik snap wel dat het lastig is om structuur en helderheid te scheppen in de enorme stroom van goede en foutieve informatie die er omtrent dit alomvattende probleem te vinden is. Dat iedereen moeite heeft om dit probleem te omvatten en de informatie te structureren blijkt wel uit het klimaatakkoord, waar na maandenlang nadenken door deskundigen uiteindelijk geen concrete maatregel in bleek te staan. Een helder boek was voor mij Sustainable energy without the hot air van David McKay. Het wordt ook wel het ‘Freakonomics’ van de klimaatproblematiek genoemd en het zet in heldere tabellen en figuren uiteen welk potentieel er nog is voor milieuvriendelijke energie-opwekking en hoeveel we zelf kunnen besparen op onze uitstoot. Op de website van McKay zijn ook leuke rekentools te vinden. De belangrijkste boodschap uit dit boek is: maak een plan wat onder de streep uitkomt. We kunnen leuk allemaal onze opladers uit het stopcontact halen als we ze niet nodig halen, onder het motto ‘alle beetjes helpen’, maar dit is alsnog maar een miniem percentage van ieders verbruik en uitstoot op een dag. Zelfs als we dit allemaal doen gaat het dus weinig zoden aan de dijk zetten: er zijn grote beetjes nodig. Kijk wat er echt een verschil maakt en ga hiermee aan de slag, ook al betekent dat soms afstand doen van verworven luxe.
Wat dan wel? 200 jaar economische ontwikkeling heeft ons een hoop welvaart en ontzettend veel gemak gebracht. Maar onder de ronkende motors van het kapitalisme is ook een feedback loop ingezet die zichzelf niet zal stoppen. Producenten geven weinig om negatieve externaliteiten en zijn op zoek naar de goedkoopste productiemethode om zoveel mogelijk spullen aan ons te verkopen. Wij als consumenten hebben weinig weet van waar die spullen vandaan komen en wat daar voor nodig is en blijven ze dus kopen, wat de producenten weer sterkt in hun verdienmodel.
Je energieverbruik binnen de 4 muren van je eigen huis is zeker belangrijk en makkelijk te sturen. Begin eens met elke maand de meterstanden opschrijven en experimenteer om te kijken wat daar veel invloed op heeft. Maar besef ook dat het grootste deel van onze uitstoot niet ontstaat binnen ons huis maar door de productie van goederen die wij aankopen. Volgens mij moeten we weer terug naar een cultuur van genoeg. Vraag je eens af of het nodig is om elke dag vlees te eten. Of om elk jaar een mooie vliegreis te maken. Laat die kaki-vruchten, hoe mooi ze er ook uitzien, eens liggen en koop lekkere stoofpeertjes in de winter. Repareer een kapot kledingstuk in plaats van voor een paar euro iets nieuws te kopen zonder je af te vragen hoe dat in godsnaam voor die prijs geproduceerd kan worden en vanuit Bangladesh hier naartoe verscheept. McKay rekent uit dat 60 van de ca. 195 kilowatt uur die een gemiddelde Westerling per dag nodig heeft komt van het produceren en verschepen van onze spullen.
Het lijkt misschien een opoffering, maar ik heb dat zelf helemaal nooit zo ervaren. Vlees eten mis ik helemaal niet, maar zelfs als je niet zonder kunt: smaakt het niet lekkerder als je het bewaart voor speciale gelegenheden? Wat vakanties betreft: natuurlijk zijn er plekken op de wereld die ik ooit nog wel eens wil zien. Hier ga ik voor sparen en dan ga ik alles eruit halen wat er in zit. Maar de afgelopen 2 jaar heb ik ook ervaren dat ‘staycations’ of vakanties dichtbij huis ontzettend relaxt zijn: je hebt geen lijstje van bezienswaardigheden die je moet afvinken, je bent vrij om te doen waar je zin in hebt en ook korte afstand van huis is er zo ontzettend veel moois te ontdekken!
Het prachtige Zwarte Woud waar ik dit jaar op vakantie was
Wat kan de overheid doen? Bij dit soort grote transities kijkt men vaak (terecht) als eerste naar nationale overheden en supranationale instituties. Met belastingen, subsidies en regulering hebben die grote middelen in handen om gedrag te beïnvloeden. De Nederlandse overheid heeft deze taak serieus genomen en gaat ambitieuzer dan de in het Parijsakkoord gemaakte afspraken aan de slag. Toch passen hier ook een paar kanttekeningen.
De eerste is dat belastingen vaak werken als het zwaard van Damocles: ze gaan vaak ten onder aan hun eigen succes en teveel instrumentalisme heeft ongewenste bijwerkingen. Kijk maar naar het verstorende effect van de verschillende bijtellingen voor hybride auto’s op de automarkt. ‘De vervuiler betaalt’ is een mooi principe, maar als dit betekent dat rijke vervuilers hun schade af kunnen kopen en dat het arme vervuilers verder de armoede in duwt schiet je er weinig mee op. Daarnaast zal een effectieve belasting op vervuiling uiteindelijk zijn eigen grondslag uithollen en daarmee niet meer het primaire doel van een belasting vervullen: geld ophalen om publieke middelen van te betalen.
Een tweede kanttekening is dat er momenteel erg macro gedacht wordt. In Parijs zijn stevige afspraken gemaakt. Daarnaast heeft de regering besloten dat de gaskraan in Groningen dicht moet. Als er echter geen vertaalslag gemaakt wordt naar wat dit voor een gemiddeld gezin betekent, zijn we niet dichter bij huis. Bij gelijkblijvende consumptie zullen we de energie dan gewoon uit het buitenland importeren. Schotel mensen het eerlijke plaatje voor: wat gebeurt er als we niets doen? Iedereen wil een leefbare wereld voor zijn kinderen. Wat is er voor nodig om dat te halen? Kan een gemiddeld gezin nog 2 keer per week vlees eten en eens in de 5 jaar een verre vliegreis maken? Als we die cijfers helder hebben, wordt de gedragsverandering ook makkelijker te bewerkstelligen.
Een derde overweging is wel dat dit soort veranderingen zich vaak eerst langzaam, en dan ineens snel en onvoorspelbaar voltrekken. Het is voor overheden lastig om in te schatten welke kant de technologie opgaat en in het verleden zijn hier ook grove fouten in gemaakt, door bijvoorbeeld flink te subsidiëren om een kritische massa te bereiken voor een technologie, die enkele jaren later ingehaald bleek te zijn door iets beters. We kunnen dus moeilijk op de realiteit vooruit lopen. De markt kan dit doorgaans beter inschatten, maar is nog niet altijd bereid om zich in te zetten en risico te nemen op het vlak van sociaal ondernemerschap. Al komt dit wel steeds meer op gang.
Tenslotte is er voor de transitie een grote investering nodig. Economisch gezien betekent investeren vaak geld lenen voor hoge startkosten, die later terug zullen worden verdiend. Dit geldt in brede zin ook voor veel milieuvriendelijke hervormingen, zoals het isoleren van huizen, het aanleggen van infrastructuur voor elektrisch rijden, het verbeteren van het internationale treinennetwerk en ga zo maar door. Ik ben van mening dat de huidige kapitaalmarkt massaal aan het investeren is in projecten waarvan de negatieve externe effecten nog niet in de prijs doorgekomen zijn. Wanneer deze kennishiaat in de markt omslaat, zou het ook wel eens snel kunnen gaan met private investeringen in duurzame projecten. Tot die tijd is het echter een medeplichtigheid van de overheid om te bedenken hoe dit eerlijk en kosteneffectief gefinancierd kan worden.
Eerlijk is hier een lastig begrip, want hoe spreid je de lasten over huidige en toekomstige generaties? Paul Collier heeft hier een heel inzichtelijk boek over geschreven, waarin hij betoogt hoe de romantici die het probleem ‘tegen elke kosten’ willen aanpakken en de ‘struisvogels’ die liever hun kop in het zand steken nader tot elkaar moeten komen. De crux is in Collier’s ogen dat we toekomstige generaties niet precies dezelfde natuurlijke omgeving hoeven terug te geven als degene die wij nu hebben, maar wel een wereld met exact dezelfde verdiencapaciteit als hoe wij hem aantroffen. Dit zou bijvoorbeeld kunnen door de opbrengsten van het delven van fossiele brandstoffen in een fonds te stoppen waarmee investeringen in duurzame ontwikkeling worden gefinancierd. Dit model is in Noorwegen gehanteerd, en daarmee hebben zij een buffer van 1 biljoen USD opgebouwd om publieke voorzieningen als pensioenen mee te financieren.
Wat ga je morgen doen?
Zoals ik eerder al schreef, er is een hoop informatie en die lijkt soms onmogelijk te doorgronden. Daardoor krijgen we het gevoel dat we er niks aan kunnen doen en steken we liever als struisvogels onze hoofden in het zand of doen we aan gevoelsmatige gewetensbestrijding zoals de tv niet op standby zetten. Toch ben ik ook hoopvol, het momentum is aanwezig en we bezitten meer technologie en kennis dan ooit tevoren.
Vandaag is t-0 en morgen komt wat mij betreft het algemeen klimaatpardon. Schud dus je schuldgevoel van je af, maar lees je in en analyseer welke grote beetjes jij zelf kunt bijdragen. En bovenal: vertel je omgeving wat je hebt geleerd. Niet als moralistische betweter, maar omdat we allemaal hetzelfde doel nastreven. Kennis is macht, en als wij als samenleving eisen dat het over is met de race naar de bodem op het gebied van massaproductie en vervuiling, dan moeten producenten en overheden wel luisteren. En net zoals wij tot kortgeleden niet beter wisten dan dat spullen en eten uit de supermarkt kwamen en dat je je daar verder niet druk om hoefde te maken, zo zullen onze kinderen en kleinkinderen niet beter weten dan dat het normaal is om lokaal in te kopen, niet meer spullen te kopen dan je nodig hebt en jezelf zonder uitstoot voort te bewegen. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
In onze huidige maatschappij wordt er langs vele kanten druk geoefend op de mens.
Veel mensen worstelen ermee dat ze zich niet aanvaard of begrepen voelen. Er ligt een grote druk op onze schouders om te presteren. Faalangst ligt op de loer. Oh zo dikwijls gaan wij onszelf vergelijken met anderen en vinden ons dat niet goed genoeg. Wij lijken niet de toppen te bereiken die wij graag zouden bereiken.
Wij zien in deze wereld hoe mensen zich anders trachten voor te doen op de sociale media. De ‘vriend’ of Facebook lijkt op Facebook een andere persoon te zijn dan diegene die we in het echt kennen. Wat wij ook kunnen zien is dat dikwijls personen om zelf overeind te blijven, een ander in niet enkel in hun gedachten onder uit halen maar ook in hun woorden ze omlaag trachten te halen.
Wanneer heb je het lef om je fouten toe te geven, zodat ze niet als een last op je schouders blijven liggen?
Wanneer heb je de ruimte om een ander te vergeven, zodat je niet door wrok wordt opgeslokt?
Zij die zich Christen voelen moeten zich de natuur van Christus aanmeten. Als Christus moeten zij open staan voor iedereen,ongeacht hun aard, ras of overtuiging. Dezer dagen zien wij hoe in vele West Europese landen hiertegenover gezondigd wordt en hoe velen zich keren tegen de vele vluchtelingen. Velen hebben vergeten wat eigen christen zijn inhoudt.
Velen voelen zich door anderen belaagd of in de hoek geduwd. Zij zien dat anderen plaatsen innemen die zij zelf graag hadden ingenomen of die hen ongerust maken omdat zij zich dan in een minderheid of benadeeld voelen.
Wij moeten open staan dat anderen worden geholpen en soms ook dingen krijgen die wij zelf niet hebben. Steeds moeten wij opletten dat jaloersheid ons niet overvalt.
Regelmatig doordat wij zien dat anderen dingen krijgen die ons niet lijken toe te komen, voelen wij ons mislukt. Dat gevoelen haalt ons nog verder naar beneden en doet ons verhinderen nieuwe of andere stappen te ondernemen. Het laat ons nog meer twijfelen aan ons zelf.
Om faalangst te vermijden kunnen wij best kijken naar die eenvoudige man die enkele eeuwen geleden zijn arbeiders familie verliet om rond te trekken en mensen er van te overtuigen dat er Iemand is Die ons vooruit trekt en Die ons het meest ideale leven kan bezorgen. Die arbeiderszoon was er van overtuigd dat de Oude Geschriften vol met wijsheid stonden die wij voor ons leven kunnen gebruiken. Hij ging daar dan ook verder op in en verklaarde vele van die geschriften. Hij was een meester verteller en een zeer groot leraar. Velen werden ook door zijn vertellingen aangetrokken alsook door de vele mirakelen die hij deed. Anderen werden hierdoor nijdiger op hem en gingen zelfs zo ver in hun na-ijver dat zij hem wilden doden en er ook voor zorgden dat die leermeester aan een paal werd opgehangen, zoals moordenaars om het leven werden gebracht als straf.
Ook al werd hij verguisd ging die Nazareense man voort en werd hij niet ontmoedigd om het Goede Nieuws te blijven verkondigen. zo een kleine twee duizend jaar geleden waren er ook vissers die zich geroepen voelden om deze man te volgen; Zij zagen ook hoe hij regelmatig beschimpt en bespot werd, maar hoe hij zich daar niets van leek aan te trekken. Zij nochtans waren meer dan eens bevreesd om te laten zien dat zij met hem betrokken waren of voor wat zij geloofden te uiten. tot dat zij kracht van de Heilige Geest kregen. Dan voelden zij zich gesterkt en durfden zij in vele talen spreken.
Jezus was dan al weg. Hij was niet letterlijk bij hen, maar toch voelden zij Jezus zeer nabij. En dat is wat wij ook horen aan te voelen. Dat Jezus dicht bij ons is als wij hem in ons hart willen toe laten. Dichtbij Jezus, daar is die ruimte te vinden die ons rust in ons leven kan geven. In jouw eigen omgeving zou het in de kring van gelovigen moeten zijn dat je samen met hen Jezus aanwezig voelt. Zij die problemen hebben op het werk of zich verstoten voelen in de maatschappij, moeten juist daar in gemeentelijke kring, de ecclesia, zich opgenomen voelen door broeders en zusters in Christus. Juist in de gemeente zou je uiteindelijk de veroordeling voorbij moeten kunnen komen.
Wij horen dat vele mensen in hun geloofsgemeenschap niet echt die verbondenheid voelen. In vele kerken is er helemaal geen persoonsgebonden verwantschap met Christus voelbaar. Christenen moeten in wezen familieleden van Christus alsook van God zijn. Men moet in een geloofsgemeenschap deel uitmaken van dat groter geheel wat wij het Lichaam van Christus noemen. Daar moet verbondenheid zijn. Daar mag er geen plaats zijn voor na-ijver, jaloersheid of haat.
In meerdere kerkgemeenschappen zien wij dat men niet snel klaar staat om anderen op te vangen. Ook merken wij dat in meerdere kerken er geen verlegenheid meer heerst om vies op te kijken naar anderen, kwaad te spreken over anderen of te roddelen. Voor vele dingen is er zelfs geen schaamte meer.
Willen we vruchtbaar leven met Jezus, dan moet dat onkruid eruit en moet er ruimte gemaakt worden voor het volgen van Jezus.
Ware christenen moeten al de moeite doen om in Jezus zijn voetsporen te stappen en als het ware als hem te worden. Één met Christus zijn houdt in gelijkaardig als hem te zijn. Zo mag er dan in onze persoonlijkheid geen plaats meer zijn voor het slechte of voor datgene wat God niet wil. Zoals Jezus de Wil van God deed moeten wij ook er toe komen om volledig de Wil van God te doen.
Hoe meer wij er aan werken om zoals Christus te worden zullen wij merken dat vele angsten zullen gaan verdwijnen. De prestatiedruk die uitgaat van deze materialistische wereld zullen wij niet meer zo gaan voelen, daar wij zullen beseffen dat dit leven en deze tijd maar een tijdelijk gebeuren zijn. Het is vergankelijk terwijl wij kunnen uitkijken naar iets onvergankelijks. Dat onvergankelijke berustend op de hoop die gegeven wordt in de geschriften zal ook iets zijn waar wij naar zullen kunnen uitkijken in vertrouwen, want op God kunnen wij rekenen, terwijl wij niet op elke mens kunnen rekenen.
Door het schild van Christus aan te trekken zullen wij voldoende gewapend zijn om de tegenstanders van God aan te kunnen. Door op God te vertrouwen en ons in Zijn handen te geven zullen wij er op aankunnen dat wij onder Zijn hoede ons werk naar best vermogen zullen kunnen verwezenlijken en dat wij er dan ook niet voor beschaamd hoeven te zijn. Wij zullen tevreden zijn met de riemen die wij gekregen hebben om er mee te roeien. Wij zullen dan ook die riemen durven te gebruiken en verder de stroom opwaarts durven gaan.
Laat ons in Jezus en zijn hemelse Vader vertrouwen en ons in hun handen leggen. Met Jezus hebben wij de beste voorspreker bij God en zullen daarom niet hoeven te vrezen.
er is helemaal geen reden voor controle verlies wanneer jijzelf over jezelf de controle wil geven aan Hem die Jezus ook volde, de Enige Ware God, de Elohim Hashem Jehovah.
Vooral de Katholieke Kerk heeft in het verleden handig gebruik gemaakt van bepaalde jaargetijden om de mensen geld af te trochelen en hen intens te binden aan hun kerkgemeenschap. Katholieken in velerlei landen werden regelmatig opgeroepen om zich te bezinnen en voor hun aflaten geld te geven aan de Kerk van Rome.
Vasten… de vroege Ierse kerk lustte er wel pap van. Niet één, niet twee, maar drie keer per jaar haalden Ierse christenen de buikriem aan. Allereerst gebeurde dat veertig dagen voor Pasen (in het Iers corgas erraig), gevolgd door veertig dagen na Drievuldigheidszondag (samcorgas), om het jaar in stijl af te sluiten met veertig dagen vasten voorafgaand aan Kerstmis (gamcorgas). {Haal de buikriem aan en vier de Keltische advent}
Verkleedfeest en een paradefeest Mardi Gras in New Orleans
In de Benelux en vele andere landen hebben de Katholieken vorige dinsdag, op Vastenavond, de carnavalsperiode afgesloten met allerlei zotte fratsen en omkleedpartijen. Na hun pannenkoeken avond op Vette dinsdag (mardi gras), een feest dat terug gaat tot in de tijd dat er geen bewaarmogelijkheden waren voor de voedingswaren enerzijds, en de aanvang van de vastentijd op Aswoensdag anderzijds en al het eten dat de winter had overleefd moest opgegeten worden tot iedereen vet genoeg was om de periode te kunnen overbruggen tot de nieuwe lente met nieuwe gewassen, zijn sommigen op Aswoensdag naar de kerk gegaan om een askruisje te gaan halen als teken van hun verbondenheid met de Katholieke Kerk en met hun ‘treurnis voor zonde’. Voor hun is Aswoensdag de eerste vastendag van een 40 dagen lange vastenperiode. In mijn kindertijd werd er nog echt gevast, met die verstande dat alles werd geminderd en er van ons ‘versterving’ werd verwacht en extra ‘goede daden’. Vandaag zijn er zelfs al mensen die denken dat vegetarisch eten al vasten is, wat maakt dat ik al jaren alle aan het vasten zou zijn. Wel geef ik toe dat in de jaren 40-60 van vorige eeuw het ontberen van vlees ook werd aanzien al zich een tekort aan doen. Toen was het doorheen het jaar trouwens de gewoonte om op woensdag en vrijdag niets van vlees te eten. Op vrijdag mocht er dan wel vis gegeten worden. Snoep dat niet meer zo veel gegeten mocht worden, was voor ons kinderen toen wel al een opdracht, maar toch niet zo erg als men het nu zou moeten vragen aan jongeren. Vermoedelijk om dat men weet dat de huidige generaties zulk een vasten niet zouden kunnen verdragen wordt het hen ook niet meer opgelegd.
Een priester die een askruisje toedient op het voorhoofd.
Zo wel bij de Katholieken als bij de Moslims kan men een vasten van 40 dagen vinden waarbij eigenlijk wordt gehoopt dat mensen zich bezinnen en in die periode werkelijk alle moeite doen om het zondige van zich af te zetten, en zo niet te denken aan schunnige dingen of verkeerde gedachten te laten opkomen. Bij Katholieken wil men in die periode in het bijzonder denken aan Jezus welke zo een 40 dagen ter herinnering aan de 40 jaren doortocht in de woestijn ook een periode doorbracht in de woestijn. Door te vasten zouden die Katholieken dan meer tijd moeten nemen om hun ‘Heer’ te ontmoeten, de bijbel te lezen, zich te bezinnen (bidden) en zich zo voor te bereiden op hun Pasen.
Velen vergeten hier bij dat het vasten terug gaat op oudtestamentische tijden (vgl. Leviticus en Numeri) maar ook op het Nieuwe Testament (vgl. Handelingen). Al in de eerste eeuw aten christenen geen vlees (van warmbloedige dieren) op vrijdag om zo de “kruisdood van Jezus” in ere te houden.
Hoe er werd gevast hing af van plaatselijke tradities en hierbij valt ook op dat in veel gemeenschappen de heidense gebruiken ook gretig intrek vonden.
Het ‘wintervasten’ van de Keltische monniken was een mildere variant dan de strenge vastentijd die aan Pasen voorafging. In plaats van het normale rantsoen, kregen monniken een half rantsoen brood, een klein stukje boter – als ze geluk hadden – en waterige melk. Dat kon worden aangevuld met bosvruchten, appels of bijvoorbeeld kool. {Haal de buikriem aan en vier de Keltische advent} (Merk hierbij op dat het daarbij steeds om het heidens Pasen van de Katholieken ging, dat niets vandoen heeft met de joodse en ware Christenen hun ‘paasviering‘)
Naargelang de streek waren er kloosters die alleen op maandag, woensdag en vrijdag vastten, terwijl anderen dat de hele week deden met uitzondering van zon- en feestdagen. Volgen sommigen moest dat ook wel omdat het anders zogezegd fysiek niet vol te houden was, want er moest gewoon worden gewerkt. Hierbij kan ik u verzekeren dat dit was omdat zij op de verkeerde wijze vasten en niet werkelijk volledig over gingen tot niets eten. (Als ik vastte ging ik van vaste voeding over tot vloeibare voeding om dan verder verscheidene dagen werkelijk niets te eten en slechts alleen zuiver water te drinken voor meerdere dagen, terwijl ik als danser toch zwaar werk verrichte, en dit over een periode van totaal zes weken, waarbij de meerdere dagen van helemaal geen voeding werden opgevolgd door een overgang van zeer lichte kruidenthees tot sterk verdunde fruit en groenten sappen, om dan van vloeibare voeding terug over te gaan tot vaste voeding.)
Voor zowel de Keltische monniken als kloosterlingen elders was het vasten bedoeld om het hoofd en hart helder te krijgen. Minder eten en meer biechten, bidden en boete doen, hielpen daarbij. In de aanloopperiode naar Kerst, zuiverden ze zo hun geest van alles wat er volgens de kloosterregel niet in thuishoorde. {Haal de buikriem aan en vier de Keltische advent}
Voor de lente vasten was de idee om zich voor te bereiden op de offergave van Jezus Christus, waarbij wij als nietige mens het ook op ons moeten nemen om iets op te offeren. Zo waren er de gebruiken om dingen met anderen te delen en zich speciaal in te zetten op de meer behoevende. Vandaag zijn er gerust nog steeds voldoende armen die alle hulp kunnen gebruiken. Vluchtelingen zijn er nu ook bij gekomen, alhoewel wij die in onze kindertijd ook kenden, de oorlogsslachtoffers en de voor het communisme op de vlucht gegane mensen. Op dat vlak is er eigenlijk niets nieuws, want oorlogsvluchtelingen zijn er steeds geweest, maar hun aantallen zijn nu wel zeer erg toe genomen en uitvergroot door de media.
Goede Vrijdag herdenkingsdag bij bepaalde christenen van de kruisiging en dood van Jezus op de heuvel Golgotha nabij de stad Jeruzalem – Kreusigingstriptychon, Rogier van der Weyden, 1445
Voor Katholieken is de vasten periode in de lente ook een tijd die opbouwt tot Goede Vrijdag, de dag waarbij zij het overlijden van Jezus herinneren. Op die dag zwijgen de kerkklokken en haalt men het ‘tabernakel’ leeg. Wat daarna volgt met Stille zaterdag en Paaszondag is dan weer een verbintenis met een ander heidense gebeurtenis.
Ware Christenen echter zouden zich moeten onthouden van zulke heidense gebeurtenissen en tradities. Zij kunnen over gaan tot een 40 dagen van bezinning indien zij wensen. Daarbij kunnen zij denken aan de moeilijke jaren die de Israëlieten moeten doorgebracht hebben in de woestijn, bij de tocht naar het Beloofde land of het Heilige Land. Dat was trouwens wat Jezus er toe bracht om ook naar de woestijn te trekken om die gebeurtenis te herinneren en zich te bezinnen vooraleer hij zijn belangrijke publiek taak zou gaan opnemen.
Het kan gerust geen kwaad om ofwel deze Katholieke bezinningstijd of een andere periode ook even stil te staan bij die trektocht door de woestijn en na te denken over wat Mozes in die woestijn kreeg op de berg Sinaï. Daar werd aan Moses de Wet gegeven. Voorgaand weekend, op 6 en 7 Adar, herdachten wij die gebeurtenis en de optekening van de gebeurtenissen van Gods gekozen volk door Moses.
Zoals de Katholieke Kerk niet enkel de drie goden over nam van de Grieken en Romeinen voerde zij ook de gebruiken van andere drie-eenheden-godsdiensten zoals die van de Kelten in en nam ze er vele gebruiken van over. – Drievoudige godin (illustratie: Paul Dempsey)
Vast staat wel dat wij niet het Keltisch gebruik moeten over nemen om de overgang van donker naar licht op te nemen, zoals de Katholieken doen met o.a. Lichtmis en andere feesten.
Een belangrijk kenmerk van Imbolc – en daarmee van de godin Bríg en Sint Brigid – is het element vuur. Dit element is overgenomen in de katholieke traditie. Er bestaat bijvoorbeeld een oud verhaal waarin de naam van Sint Brigid verbonden wordt aan het gebruik van kaarsen in een heilige, religieuze ruimte.
…
Maria-Lichtmis wordt dus op 2 februari gevierd. Deze datum valt precies veertig dagen na Kerstmis, waarmee een afgesloten periode van geestelijke groei wordt gesymboliseerd. Op Maria-Lichtmis worden in de katholieke Kerk traditioneel kaarsen gewijd en wordt soms ook een speciale kaarsenprocessie gehouden voor aanvang van de eucharistieviering. {Keltische lente en katholieke kaarsjes: Imbolc voor beginners}
Vast en zeker mag onze bezinning dezer dagen niet leiden naar het heidense ‘Christelijk Paasfeest’ maar moet het dan een voorbereiding zijn op Pesach. Het moet er ons toe brengen om 14 en 15Nisan waardig te herdenken.
Door te vasten kunnen wij de exodus herdenken en op 14 Nisan een speciale Vastendag houden vanwege de eerstgeborenen of bij de aanvang van 14 Nisan (‘s avonds) bijeenkomen voor de herinneringsmaaltijd waarbij wij Jezus zijn samenkomst in de bovenkamer te Jeruzalem herinneren. Die bijeenkomst horen wij jaarlijks als het voornaamste herdenkingsmoment van het jaar als hoogtepunt van het kerkelijk of religieus jaar te aanschouwen. die dag is dan ook de openingsdag voor 15-22 Nisan of Pesach.
Als wij werkelijk als Christenen willen door gaan moeten wij Christus Jezus volgen en zoals hem ons voorbereiden op Pesach. Hierbij komt het er op aan dat wij onze vriendschap met Jehovah voorop stellen. Als wij dat belangrijk vinden, willen we graag dat Hij blij is met alles wat we denken en doen. Wij moeten beseffen dat God het belangrijk vindt dat wij ons afhouden van alles wat onrein is. Daarmee moeten wij alles wat maar raakt aan heidense gebruiken terzijde leggen. doch moeten wij beseffen dat het vasten of het ‘ont-houden’ van iets bij alle volkeren voorkwam. Steeds hebben mensen beseft dat zij zich moesten reinigen. Al eeuwen hebben allerlei volkeren jaarlijks zich er toe genomen om hun lichaam te zuiveren. Ook wij willen ‘rein van hart’ zijn. Ook wij beseffen dat een gezuiverd lichaam belangrijk is voor onze gezondheid. Maar ook een gezuiverde geest is zeer belangrijk. De periode naar Pesach toegaande kunnen wij proberen onze geest te zuiveren, door ons te concentreren op dingen die zuiver en eerbaar zijn (Ps. 24:3, 4; 51:6; Fil. 4:8).
Ons helemaal ‘clean’ krijgen zal wel niet echt lukken, maar wij mogen er op aan dat Jehovah er gelukkig rekening mee houdt dat we onvolmaakt zijn. Hij weet dat er oneerbare gedachten in ons op kunnen komen. Maar in het besef dat het Hem verdriet doet als we zulke gedachten zouden voeden in plaats van ze te verwerpen (Gen. 6:5, 6) willen wij er ons op toe leggen om verkeerde gedachtengangen te vermijden. Daarom doen we alles wat we kunnen om onze gedachten rein te houden. Het is belangrijk dat we ons gevecht tegen verkeerde gedachten blijven benoemen in onze gebeden. Zo laten we zien dat we echt op Jehovah vertrouwen. Jehovah zal zulke gebeden beantwoorden door ons royaal zijn heilige geest te geven, waardoor we immorele gedachten beter kunnen weerstaan en eerbaar kunnen blijven.
Als je dus wil vasten, neem dan afstand van het Katholieke vasten, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag, maar bereid je voor op 14 Nisan en kom dan samen met ons Jezus laatste avondmaal op Erev Pesach herinneren. die gelegenheid zal dit jaar (2017) plaatsvinden op maandag 10 april, gevolgd door Pesach op dinsdag 11 april. Noteer alvast deze data in uw agenda.
Ingetogenheid is datgene dat wij ter harte nemen wanneer wij onze vrijheid aanschouwen. Zovelen hebben hun leven gegeven voor de vrijheid die wij vandaag kunnen genieten. Hen moeten wij herdenken en hun strijd en doorzettingsvermogen moeten wij regelmatig voor de volgende generaties ter herinnering roepen.
*
4 Mei = twee minuten stil => denk aan een ieder die, direct of indirect, slachtoffer is geworden door een oorlog + iedereen die mee heeft geholpen aan de vrijheid op een bepaalde plek op de wereld => beseffen dat je gezegend bent met wat je hebt + wat anderen niet hadden of hebben.
Met de tragische gebeurtenissen van dinsdag, de bomaanslagen in Brussel, werd het hart van onze democratische waarden en van de Europese Unie getroffen.
“deelneemt aan de internationale coalitie tegen IS”.
“Martelaars”zouden volgens het bericht eerst het vuur in de luchthaven van Zaventem geopend hebben waarna “verschillende strijders” hun bommengordels tot ontploffing brachten.
Daesh Press Communication 2016 03 22 concerning attacks on Brussels
België werd op 22 maart 2016 opgeschrikt door de twee zwaarste terreuraanslagen ooit in de Belgische geschiedenis. Bij drie ontploffingen, twee in de vertrekhal van de luchthaven Brussels Airport, en één in het metrostation Maalbeek in het centrum van Brussel, vielen volgens een voorlopige balans “ongeveer 35 doden en 261 gewonden” waarbij men moet beseffen dat het enkel om geregistreerde gewonden gaat, maar wij weet van hebben dat het om veel meer gewonden moet gaan omdat vele licht gewonden met hun verwondingen naar huis of hun gebruikelijke zorgverstrekker zijn gegaan.
Vandaag is er al wat meer duidelijkheid van wat gebeurde waar. Tot nu toe was gesteld dat om 7.58,28 uur tussen lijn 11 en 14 in de vertrekhal de eerste bom af ging, met een tweede bom 9 seconden later rond lijnen 2-4. Een spijkerbom moest er voor zorgen dat er zoveel mogelijk gewonden konden zijn.
Ongeveer een half uur na de aanslagen in de luchthaven ontplofte er een bom op een metrostel in het station Maalbeek, in het hart van de Europese wijk. Daarbij viel een twintigtal doden en meer dan honderd gewonden.
Woensdag werd een eerste slachtoffer geïdentificeerd. Het gaat om een 36-jarige vrouw uit Peru. Onder de slachtoffers zouden ook Amerikanen zijn (o.a. NATO en Shape leden).
Kort na de aanslagen begonnen mensen zich te verzamelen rond de Beurs in hartje Brussel. Ze schreven boodschappen van steun met krijt op de grond en legden bloemen en kaarsjes neer. Woensdag was er onder de werknemers van Zaventem ook een oproep om donderdag een wake te houden. Terwijl zondag een mars tegen de angst zal plaats vinden in Brussel die om 14uur aan de Beurs zal vertrekken.
Het is geweten dat de daders door het gerecht gekende criminelen zijn van kinds af. Eigenaardig genoeg hebben ze in het verleden al meerdere gevangenisstraffen gekregen maar zijn steeds in vervroegde invrijheidstelling gebracht. (?!) Ook heeft men er niet aan gedacht hen psychologische en gerechtelijke begeleiding te bezorgen.
De broers Khalid en Ibrahim El Bakraoui zorgden er voor dat hun naam in de Belgische geschiedenisboeken kan genoteerd worden. Ibrahim El Bakraoui zorgde voor onnoemelijke schade in de luchthaven, waar hij zijn leven gaf voor IS. Khalid El Bakraoui, blies zichzelf op in de metro te Maalbeek. Beiden werden geïdentificeerd aan de hand van hun vingerafdrukken.
Een derde man is voortvluchtig terwijl het land slechts een zeer onduidelijke foto van hem met twee zelfmoordterroristen op de luchthaven een bagage wagentje voortduwend. Door dat per ongeluk een te kleine taxi hen was komen oppikken was nog een splinterbom in Schaarbeek achter gelaten. De taxichauffeur die hen was komen oppikken kon na de aanslag de vreemde reacties van die passagiers lijmen aan de gebeurtenissen op de luchthaven en zo de politie op de hoogte brengen van hun verblijfplaats.
In een vuilnisbak is een computer gevonden met daarop het testament van Ibrahim El Bakraoui. Daarin legt hij onder meer uit waarom hij ervoor heeft gekozen een zelfmoordaanslag te plegen. Hij heeft het onder meer over “zich opgejaagd voelen”, “niet meer weten wat te doen” en “overal gezocht te worden”.
Drie dagen van rouw werden afgekondigd en in meerdere landen gingen vlaggen half stok en werden gebouwen in de Belgische driekleur als symbolische erkenning uitgelicht.
Op sociale media kan men veel sympathie vinden voor het medeleven maar ook verontwaardiging dat er niet zulk een medeleven is geweest met de aanslagen in Ankara enkele weken geleden. Hierbij moeten de criticasters begrijpen dat Turkije wel veel verder afgelegen is en vele inwoners van deze contreien niet zo zeer betrokken voelen meet dat land terwijl Parijs en Brussel wel vlak bij de deur zijn.
Met die aanslagen in Parijs (november) en nu in Brussel is bij velen een angst opgetreden waar zij een uitweg voor zoeken. Ook is er de verhoogde discussie ontstaan rond Islam, jihadisten, en vluchtelingen.
Wat op valt bij de opgepakte terrorist Abdeslam en bij het doornemen van het testament van Ibrahim El Bakraoui is dat het opgejaagd wild soms ook tot daden kan over gaan doordat het zich in een hoed voelt gedreven. Van nog meer jihadstrijders en/of familieleden vernemen wij dat zij een nood hebben aan aandacht. Bepaalde opgejaagden kunnen het dan niet meer aan en zoeken erg genoeg de verkeerde uitweg, als zelfmoordterrorist zich de geschiedenis laten ingaan en door getrouwen als martelaar verheerlijkt te worden.
Maar ook getroffenen en zij die in de omgeving wonen kunnen nu met gevoelens zitten die voor hen te hoog zijn om alleen te dragen. Meerderen gaan daarom dan ook steun bij elkaar zoeken en hebben nood om hun verbondenheid met, of hun gevoelens voor de slachtoffers uit te drukken. Die ‘nood’ moet gedragen kunnen worden.
In 2008 had Denemarken amper immigranten uit de categorie ‘overig’, waar ook toegewezen asielverzoeken onder vallen. In 2009 steeg dat, naar 7,6 immigranten per 10.000 inwoners. Dat was toen evenveel als in Nederland, maar het land werd meer begeerd en haalde in 2010 Nederland in. De categorie ‘overig’ telde voor Denemarken in 2010 9,7, voor Nederland 7,2.
Deens politicius Lars Løkke Rasmussen. (This image is a cropped version of File:Dmitry Medvedev in Denmark 28 April 2010-12.jpeg). Attribution: http://www.kremlin.ru. (Photo credit: Wikipedia)
Toen premier Lars Løkke Rasmussen van de centrum-rechtse partij Venstre zijn nieuwe kabinet in juni 2015 presenteerde zag het er naar uit dat een strenger beleid er zou aankomen vooral doordat de toestroom alsmaar verhoogde.
Op dinsdag 26 januari werd het in december voorgestelde plan een beetje afgezwakt en tot nieuwe wet gestemd.
De Deense regering wil duidelijk maken dat alle afgewezen asielzoekers meteen worden teruggestuurd, maar wil ook een ontrading brengen door de eigendommen van inwijkelingen af te nemen.
Nazistisch gedachtegoed lijkt alsmaar meer in Europa terug naar boven te komen. Door bepaalde mensengroepen uit te sluiten van een verloop tussen gemeenschappen schept men een gevaarlijk onderscheid. Indien men geld zou vragen aan mensen om zich te mogen vestigen in het land zou men nog kunnen aanvaarden. Maar om slechts van één bevolkingsgroep, vluchtelingen zo maar dingen als kostbare juwelen en geldbedragen boven de 1.000 euro af te pakken is ongehoord.Wie gaat er ook bepalen welke goederen van emotionele waarde mogen behouden worden en welke de prijzig zijn om behouden te worden? In ieder geval creëert het ook de mogelijkheid voor de politiemacht om goederen zo maar te ontfutselen van diegenen die het land trachten binnen te komen en van die in beslag genomen goederen in eigen zak te laten verdwijnen.
Maar goed dat Europees commissielid Louis Michel zijn verontwaardiging te kennen gaf in het Europees parlement, waar een echt democratisch debat niet mogelijk bleek te zijn gisteren. Terecht reageert de internationale gemeenschap met verontwaardiging op het nieuwe plan en zijn er gelukkig stemmen te horen die zien dat de wet een gelijksoortige gevoelswaarde heeft als dat van Nazi-Duitsland, waar joden hun gouden juwelen af moesten staan aan de Duitsers. Men kan dan wel beweren dat die bezittingen afgegeven moeten worden om zodoende het verblijf van de migranten in het Noordse land te financieren, maar een vaste intrede som zou veel billijker en minder willekeurig zijn. Doch is het uitsluiten van mensen op de vlucht ook indruisend tegen humane wetten.
Ook al heeft de wet het doel om migratie naar het land minder aantrekkelijk te maken is deze een schandvlek op de Europese Unie.
Dat Premier Lars Løkke Rasmussen van de rechts liberale partij Venstre op de kritiek reageert als
“de meest onbegrepen wet uit de Deense geschiedenis”
bewijst hoe de regering onbekwaam is om de mensen duidelijk te maken welke hun sociale taak is in een vrij democratisch Europa waarin iedereen het recht moet hebben om vreedzaam met elkaar te kunnen wonen.
Uit een opiniepeiling in het land kwam naar voren dat ruim 70 procent van de Denen het immigratieprobleem als voornaamste politieke bezorgdheid ziet. Dat kunnen wij gerust aannemen. Maar de regering en de media hadden er meer werk van kunnen maken om de inwoners van het land duidelijk te maken dat het niet allemaal islamitische fundamentalisten en criminelen zijn, maar grotendeels mensen die op de vlucht zijn voor het oorlogsgeweld. De anderen, economische vluchtelingen, had men al veel eerder er uit moeten ziften.
In een vorig bericht wezen wij er al op dat het niet kon uit blijven dat de kerkgemeenschap haar leden zou oproepen tot het tonen van meer barmhartigheid.
De kerk moest wel eens nader gaan kijken naar de huidige omstandigheden waar vele mensen zich vragen stellen bij de vele vluchtelingen.
Spaanse Trappen in Rome (Foto credit: Wikipedia)
Op 8 december 2015 ging voor de Katholieken het ‘Jaar van de barmhartigheid’ van start. Daarbij roept de kerkelijke vader op om na te denken over hoe we in ons leven en in ons werk de barmhartigheid kunnen uitdragen en beleven. De kerkgemeenschap wil hierbij focussen op de geestelijke werken van barmhartigheid, die misschien minder gekend zijn dan de lichamelijke werken van barmhartigheid. Ook zij kunnen een hulp zijn om te groeien in ons geloof opdat wij in ons leven meer en meer op Jezus zouden gelijken.
De Kerk die ons helpt groeien en, met de hulp van het licht en de kracht van het Woord van God, ons de weg van de verlossing wijst en ons beschermt tegen het kwaad, moet een gemeenschap zijn die wordt gevormd door leden die als broeders en zusters door het leven willen gaan. Hierbij moeten die kerkleden zich ook open stellen als broeder en zuster tot anderen in hun omgeving.
Het wezenlijke in onze gemeenschap is volgens het Evangelie de barmhartigheid.
God heeft zijn Zoon gezonden. Deze gezondene van God heeft zich als mens volledig onderworpen aan zijn hemelse Vader, die hij eerde als de EnigeWareGod en de mensheid Hem leerde kennen. In volledige overgave tot de God van Abraham, die ook onze God hoort te zijn, bood hij zich aan als zoenoffer om ons te verlossen, dat wil zeggen om ons zijn barmhartigheid te schenken. Jezus zegt het klaar en duidelijk wanneer hij zijn onderricht voor de leerlingen samenvat:
“Weest barmhartig zoals uw Vader barmhartig is” (Lukas 6,36).
Bestaat er een christen die niet barmhartig is? Neen. Een christen moet noodzakelijkerwijze barmhartig zijn, want dat is de kern van het Evangelie. En, trouw aan dit onderricht, kan de Kerk niet anders dan hetzelfde voor haar kinderen herhalen:
“Weest barmhartig”, zoals de Vader is en zoals Jezus geweest is.
Paus Franciscus I riep op 10 september 2014 al de gelovigen op om barmhartigheid te tonen. Hij riep de gelovigen op om zich te gedragen zoals Jezus en zei over de kerk dat ze geen theoretische lessen geeft over de liefde, over de barmhartigheid.
Ze verspreidt in de wereld niet, een filosofie, een weg van wijsheid…
zei hij. Vervolgend
Zeker, het christendom is dat ook en het is dat alles ook, maar als een gevolg, indirect. De moeder Kerk onderricht zoals Jezus, met het voorbeeld en woorden dienen om de betekenis van haar gebaren toe te lichten.
De moeder Kerk leert ons te eten te geven en te drinken aan wie honger en dorst heeft, te kleden wie naakt is. Hoe doet ze dat? Ze doet dat door middel van het voorbeeld van vele heilige mannen en vrouwen die dit op voorbeeldige wijze gedaan hebben; ze doet het ook door het voorbeeld van ontelbare vaders en moeders die aan hun kinderen leren dat wat wij over hebben, toekomt aan wie het noodzakelijke ontbeert. Het is belangrijk dit te weten. In de meest eenvoudige christelijke gezinnen is de regel van de gastvrijheid altijd heilig geweest: nooit ontbreekt er een schotel en een bed voor wie het nodig heeft. Eens verteld een moeder mij – in mijn vorige bisdom – dat ze haar kinderen – ze had er drie – wilde leren dat men wie honger heeft, moet helpen en te eten geven. Op een dag tijdens het middagmaal – vader was buitenshuis aan het werk – was zij met de drie kleine kinderen van ongeveer 7, 5 4 jaar aan tafel toen er aan de deur werd geklopt. Een heer vroeg te eten. De moeder zei: “Heb even geduld”. Ze is terug binnengegaan en heeft aan de kinderen gezegd: “Er is een meneer die te eten vraagt, wat doen we?” “We geven het hem mama, we geven het hem!” Ieder van hen had op het bord een biefstuk met frieten. “Heel goed, – zegt de mama – laten we de helft nemen van wat elk van jullie heeft, we geven hem de helft van de biefstuk van elk van jullie”. “Ah, neen, mamma dat is niet goed!” “Jij moet van het jouwe geven”. Zo heeft deze moeder haar kinderen geleerd te eten te geven van wat men zelf heeft. Een mooi voorbeeld dat mij erg geholpen heeft. “Ik heb geen overschot…” “Geef van wat je hebt!” Zo leert het de moeder Kerk. En jullie, de vele moeders die hier aanwezig zijn, jullie weten wat aan jullie kinderen te leren om, van de eigen dingen die ze hebben, te delen met wie in nood verkeert.
Vandaag zien wij veel mensen die enkel hun eigen op de eerste plaats zetten. Zij zijn het meest begaan met hun eigen ‘ik’. De ander wordt als een indringer aanschouwd. Velen willen enkel op zichzelf vertrouwen en anderen wantrouwen. Dit creëert sowieso al een barrière die het christelijk geloof in de weg staat. Als anderen dan ook nog eens hun aandacht opeisen doordat zij ziek of verzwakt zijn worden zij nog meer als een last aanschouwd.
Nochtans
De moeder Kerk leert nabij te blijven bij wie ziek is. Vele heilige mannen en vrouwen hebben Jezus op deze wijze gediend! En vele eenvoudige mannen en vrouwen brengen, elke dag dit werk van barmhartigheid in praktijk in een ziekenhuiskamer, of in een rusthuis, of thuis door wie ziek is bij te staan.
De moeder Kerk leert wie in de gevangenis is, nabij te zijn. “Maar Vader, neen, dat is gevaarlijk, dat is slecht volk”. Maar elk van ons is bekwaam… Weet wel: elk van ons is in staat te doen wat die man of vrouw die in de gevangenis zit, heeft gedaan. Allen hebben we de mogelijkheid tot zonde en om hetzelfde te doen, je in de loop van je leven te vergissen. Hij is niet slechter dan jij of ik! Barmhartigheid overstijgt elke muur, elke hindernis, en brengt je ertoe altijd op zoek te gaan naar het gelaat de mens, van de persoon. Het is de barmhartigheid die hart en leven verandert, die een persoon kan doen herleven en in staat stelt op een nieuwe wijze in de samenleving mee te doen.
Die samenleving is constant onder verandering en staat momenteel misschien meer onder druk dan al de voorgaande jaren na de afloop van de gruwel van beide wereld oorlogen. Indien wij echter niet opletten komen wij terug in een jaren dertig toestand van vorige eeuw. Het komt er op aan dat wij meer mensen bewust maken van onze taak als medeburger in een groter geheel waarbij wij een vrijheid wensen voor meerdere mensen uit verschillende culturen.
Als mensen op televisie gruwelbeelden zien komen nu en dan wel gevoelens los voor die gestorvenen. Maar waar blijft de aandacht voor de levenden die zo nabij zijn en voor dezen die zulk een gruwelen trachten te ontvluchten?
De paus herinnert er ons aan
De moeder Kerk leert nabij te blijven bij wie verlaten en alleen sterft. Dat heeft de zalige Teresa van Calcutta in de straten van Calcutta gedaan; dat hebben vele christenen gedaan die niet bang zijn om de hand vast te houden van wie op het punt staat deze wereld te verlaten. En ook in dit geval geeft barmhartigheid vrede zowel aan wie gaat als aan wie achterblijft. Zij doet ons ervaren dat God groter is dan de dood en dat voor wie in hem blijft ook het laatste afscheid een “tot weerziens” is… Dat had de zalige Teresa heel goed begrepen! Men zei haar:” Moeder dit is tijdverlies!” Zij bracht de stervenden die ze op straat vond en aan wier lichaam de straatratten reeds knaagden, naar huis zodat ze gereinigd, rustig, geliefd, in vrede konden sterven. Zij zei aan al dezen “Tot weerziens”. Vele mannen en vrouwen hebben gedaan wat zij deed. En zij worden daar door hen opgewacht [wijst naar de hemel] aan de deur, om voor hen de deur van de hemel te openen.
Mensen goed, in vrede, helpen sterven.
Geliefde broers en zussen, zo is de Kerk moeder, door haar kinderen de werken van barmhartigheid te leren.
zegt de Paus en vermeldt ook van wie die kerk dat geleerd heeft.
Van Jezus heeft zij deze weg geleerd, zij heeft geleerd dat dit het wezenlijke van de verlossing is. Het volstaat niet lief te hebben wie ons liefheeft. Jezus zegt dat ook de heidenen dat doen. Het volstaat niet goed te doen aan wie ons goed doet. Om de wereld ten goede te veranderen, komt het erop aan goed te doen aan wie het ons niet kan teruggeven, zoals de Vader met ons gedaan heeft door ons Jezus te geven. Hoeveel hebben wij betaald voor onze bevrijding? Niets, geheel gratis! Het goede doen zonder iets terug te verwachten. Zo heeft de Vader met ons gedaan en wij moeten hetzelfde doen. Doe het goede en ga verder!
Hoe goed is het te leven in de Kerk, in onze moeder Kerk die ons alles leert wat Jezus onderwezen heeft. Laten we de Heer danken die ons de genade geeft de Kerk als moeder te hebben, zij die ons de weg van de barmhartigheid leert, de weg van het leven. Laten we de Heer danken.
Na het Jaar van de diaconie – 2002-03 waarbij men wees op de zending om te dienen, nodigt de Katholieke kerk nu haar leden uit om niet enkel in het kerkgebouw te dienen maar om nog verder te dienen in de gemeenschap van ongelovigen en anders gelovigen.
Sprekend over het speciale jubileum jaar van barmhartigheid dat hij gelanceerd heeft op 8 december, wil paus Francis ons alsnog herinneren dat katholieken ontworpen zijn om over de hele wereld te leven en niet uitsluitend in Rome te leven. Hij herinnerde tijdens zijn wekelijkse algemene audiëntie op het Sint Pieters Plein woensdag de Italianen dat
“De [Heilige] Deur Jezus zelf duidt , die zei: ‘Ik ben de deur: als men door me gaat, zal hij [of zij] worden gered’ ‘”
“Door de Heilige Deur gaand is het teken van ons geloof in de Heer Jezus, die niet is gekomen om ons te richten, maar om ons te redden,”
zei de paus.
Kerkdeuren die geopend moeten worden – Roskilde kathedraal (Photo credit: Wikipedia)
Begin vorig week, werden naar schatting 10.000 ‘heilige deuren’ in katholieke kerken over de hele wereld geopend.
De opening van deze ‘heilige deuren’ betekent dat iedereen – met inbegrip van vluchtelingen in Irak, ondergrondse katholieken in China, en de gevangenen in de paus geboorteland Argentinië – kan het jubileum verwennerij geassocieerd worden met het passeren van de Heilige Deur tot een ontvangen zou leiden dat bij het “Grote Jubileum” van het jaar 2000 alleen pelgrims die naar Rome konden reizen zouden kunnen genieten.
De verkoop van aflaten, houtsnede door Jörg Breu de Oudere uit Augsburg, circa 1530.
In het katholieke jargon zouden deze aflaten, beschouwd als “volle aflaten,” tijdelijke straf voor zonden verwijderen, zolang de ontvanger ook naar de biecht gaat, communie ontvangt, en bidt voor de paus.
Zulke verzinsels, alsof God omkoopbaar zou kunnen zijn en alsof men zou afhangen van de vrijkoping van zonden van het geld dat men kan investeren in een kerk, worden nu toch een beetje getemperd doordat de paus niet zozeer om financiële bijdragen vraagt maar om daad kracht. Hij roept zijn gelovigen op om daadwerkelijk een helpende hand toe te steken naar de vluchtelingen. (Mij benieuwen hoeveel katholieken hier op ingaan en werkelijk de handen uit de mauwen steken.)
Diegenen die zich Christen noemen moeten leren om hun mond meer te openen en te durven opkomen voor de zwakkeren die niet kunnen spreken of waar niemand naar wil luisteren. Voor gelovigen is het nog belangrijker om te tonen waar zij staan. Zij die beweren Christen te zijn moeten dan ook waardig tonen dat zij Christus Jezus volgen. Zij moeten anderen nog duidelijker maken wat het verschil is tussen hen en goede burgers die medelevend zijn en anderen graag helpen.
Anderen moeten komen inzien waarom Christenen op een bepaalde wijze denken en handelen. Ook moeten wij durven laten zien wat ons inspireert en wat ons verder kan drijven dan anderen.
Laten wij van dat dienen in 2016 dan ook een mooi punt maken.
Terwijl hier in Europa en de Verenigde Staten van America christenen niet happig zijn om vluchtelingen op te vangen vertonen in de Oostelijke gebieden de christenen zich op een waardiger manier.
Peter Trommel kan getuige zijn van gemotiveerde christenen in Libanon die als ‘barmhartige Samaritanen’ klaar staan vluchtelingen op te vangen.
Deir al-Qamar (Photo credit: Wikipedia)
Namens Tear bracht Trommel onlangs een bezoek aan Libanon en zag hij hoe kerken zich inzetten om de 1,5 miljoen vluchtelingen uit Syrië te helpen.
“Ze gaan heel praktisch te werk. Wij denken dat Syrische vluchtelingen in vluchtelingenkampen verblijven. In Libanon is dat niet het geval, omdat de overheid dat niet wil hebben. Mensen verblijven in oude gebouwen en garages. Dat kan ook een oud gebouw zijn dat op instorten staat. Soms verblijven deze mensen de hele dag op een kale, betonnen vloer. Ze hebben niets. Het is niet de bedoeling dat Syriërs integreren in de Libanese samenleving, vindt de regering. Daarom overleven vluchtelingen door wat ze ontvangen. Kerken spelen daarop in door het uitdelen van voedselpakketten of voedselvouchers, waarmee mensen zelf in de supermarkt hun inkopen kunnen doen.”
Ook al heeft Syrië Libanon jarenlang overheerst blijken de Libanezen, die dat ervoeren als een bezetting, vergevingsgezind en storen zij zich niet om een helpende hand bieden aan de toevloed van meer dan een anderhalf miljoen Syrische vluchtelingen.
“Veel moslims zijn ook onder de indruk van wat de kerk doet. Ik heb ook veel verhalen gehoord over moslims die tot geloof zijn gekomen. Ook dat is mij bijgebleven.”
zegt Peter Trommel die merkt dat ook al voorziet de Libanese overheid voor een gedeelte onderwijs, maar meer dan de helft van die kinderen krijgt geen les, dat de kerken die rol op pakken door zelf onderwijs te geven.
Christelijke onderwijzers geven in hun vrije tijd extra les, bijvoorbeeld. En dan zijn er nog tal van andere problemen. Denk aan tekort aan luiers voor kleine kinderen, afvalwerking en de slecht geregelde stroomvoorziening. Toen ik daar was, dacht ik: ‘wat zijn de problemen massaal’. En dan hebben we het hier in Nederland over ‘ontwrichting van de samenleving’. In Libanon is pas echt sprake van ontwrichting.”
Trommel kan in Libanon zien dat de liefde van Christus daar actief aanwezig is en dat velen daar doen wat er op hun weg komt.
Het doet mij denken aan de geschiedenis van de barmhartige Samaritaan. Joden en Samaritanen stonden ver van elkaar vandaan en dat geldt min of meer ook voor Syriërs en Libanezen. Eigenlijk heb ik in Libanon voortdurend ‘barmhartige Samaritanen’ gezien. Voor kerken in Nederland is het de uitdaging om hetzelfde te doen.”
Heel wat mensen in het Westen denken heel familiair geworden te zijn met termen als terrorisme, terrorist, Islamiet, Moslimterrorist enz., maar velen weten niet hoe de media hen gemanipuleerd heeft om hen bepaalde zaken te doen geloven die de staat of hen die graag de macht willen verwerven goed uitkomt.
Vooral de media hebben de laatste maanden gretig gebruik gemaakt om een Islamofobie te creëren. De Europese bevolking zal enkel uit haar angst voor de vluchtelingen weten te stappen als zij die mensen echt leert kennen en de ware toedracht leert kennen van diegenen die hen op de vlucht hebben gedreven en er slechts op uit zijn om hun macht te vergroten en een eigen staat op te bouwen buiten Europa en niet in Europa.
*
Te onthouden
aardig al die angstige artikelen + verhitte debatten over islam > geleid zouden hebben tot werkbare tactiek om zogenaamde Islamitische Staat de nek om te draaien <<>> op rechts steken in oeverloos gedrein over Het Grote Gevaar Dat Islam Heet + ideeën die getuigen van enig inzicht in religieus denken, rigoureus van tafel geveegd.
Na aanslagen van elf september 2001 stemmen om terreurdaden niet etiket jihad op te plakken >> Jihad = inspanning voor geloof of plicht jegensAllah (=/= militaire strijd tegen ongelovigen!) = belangrijke religieuze plicht voor moslims.
jihad = heilige + eervolle bezigheid.
afslachten van onschuldige burgers =/= jihad =/= heilig + eervol
claimen enige, universele islamitische staat te zijn =>Diverse buitenlandse media spreken liefst van Daesh =term waar leiders van deze terreurbeweging grote hekel aan hebben.
jong bekeerde gelovigen of geloof herontdekken => lopen risico om te radicaliseren > altijd vurig
Islamofoob rechts vertelt > radicaliserende gelovige = jihad = moord + doodslag=> psychopatische moordenaarsbende islamitisch + heel islam = één pot nat => gematigde moslims bestaan niet =>vermoeiende cirkelredenering islamofobie = geen oplossing <= categorische weigering om alle factoren die meespelen te begrijpen = blokkeert elk idee wat nuttiger is dan een meldplicht voor geradicaliseerde moslims.
Sommigen mogen denken dat ISIS fake is, een opgezet spel van de huidige machtshebbers. Volgens hen is het is een leger huurlingen, die voor de New World Order (met medeweten van regeringsleiders wereldwijd) huishoudt in het Midden-Oosten. {Ik weet niet wat er gaande is, maar heb een donkerbruin vermoeden}
Voor hen zijn de vluchtelingen een extra drukkingsmiddel op de inwoners van de Westerse staten. Maar het zou al te gemakkelijk en absurd zijn dat de politieke “leiders”zouden hebben afgesproken dat de bevolking van Europa maar eens bang en boos moet worden. vooral dat boos maken kan heel wat anders en met meer financiële inkomsten (lees extra belastingen).
Wel is het zo dat wij als gemeenschap moeten opletten niet gemanipuleerd te worden door de media en door een “Verdeel en heers” politiek welke de Europese regeringsleiders nu wel trachten te hanteren.
Zij die hun hebben en houden hebben achtergelaten en vele angsten hebben doorstaan om in een wereld te komen welke hen in hun thuishaven leek te lokken met ongelofelijke zaken, komen nu in een realiteit terecht die anders is dan hun media hadden voorgesteld. Al de hekken, het geschreeuw, de honger, de koude, die zij hebben moeten ervaren kan hen zeer gefrustreerd gemaakt hebben.
Zij kunnen moe zijn en het niet altijd zo zien zitten. Maar onze maatschappij moet voor hen duidelijke en klare taal spreken. Zij die hier wensen te komen wonen zullen hier mogen verblijven maar enkel op voorwaarde dat zij zich aanpassen aan onze normen en waarden en niet anders om.
Hoe vlugger zij onze algemeen aanvaarde (en zo in zekere zin gestan- daardiseerde) bepalingen leren kennen, zullen zij rekening kunnen houden met die vormen voor de beoor- deling van gedrag in termen van juist of onjuist, en die een waarde als uitgangspunt hebben.
Indien zij die zich misdragen niet stante pede worden teruggestuurd zullen wij over enkele jaren met nog meer problemen zitten. Het is nu dat men dadelijk hard moet optreden tegen zij die zich misdragen.
Indien zij niet met andere culturen blijken te kunnen omgaan, indien zij het normaal achten dat men vrouwen zo maar kan begluren of zelfs verkrachten, indien zij denken dat men zo maar iemand in elkaar kan slaan, dan is dit Europa dat open wil staan voor intercultariteit geen plaats voor hen.
Beter nu harde metten dan weer de fout te maken zoals in het verleden met de andere immigranten en deze te verpamperen, om later in een te hete erwtensoep te zitten.
*
Te onthouden
econoom Achtee Al Yussef, van Koerdisch-Syrische komaf, volgde middelbare school in Syrië + studeerde daarna aan de VUB schreef een opiniestuk op De Redactie waarin hij stelde
aanwezig op dodenwake van familielid in Duitsland >Logischerwijs te neergeslagen sfeer >>> bedrukte gezichten, bij oud en jong, niet gevolg van rouw om gestorven familielid => op dodenwake veel bekende gezichten uit Syrië < in Europa gemiddeld één jaar.
nonkel Latief > naast zijn job op school ook nog een inkomen uit privélessen = naar Syrische normen behoorlijk welgesteld man > volgde zijn zoon > moest vluchten => verblijfsvergunning > reis naar Syrië om te zien of het er weer veilig was om te wonen = allerminst het geval = niks meer => terugkeren naar Duitsland
mensen die in normale omstandigheden nooit denken om zomaar naar hier te vluchten > voor kinderen
geschoold, behoort tot middenklasse + binnen enkele jaren dreigen je kinderen minderwaardige diploma te hebben + levensstandaard stuk lager dan middenklasse
Syrië > eigen, verloren generatie
nonkel Latief atypisch immigrant/vluchteling > Duitsland niet over dezelfde luxe beschikken als in Syrië === zestigplusser moeilijk job te vinden met hetzelfde aanzien + koopkracht dalen
mensen met dergelijke verhalen aan poorten van fort Europa > op zoek naar een hoopvolle toekomst
aantal alleen maar toenemen zolang probleem niet bij wortels wordt aangepakt
hopeloos verdeelde politici uit hun schulp kruipen + einde maken aan drama > realiteit van vluchtelingen = zinkende middenklasse + verdwaalde generaties = uitdaging
Galspuwer’s commentaar:
alleen maar begrip hebben voor mensen die oorlog ontvluchten > opvang + perspectieven => dagelijkse leven
Duitse politie in sommige deelstaten op rand van instorten <= opvanglocaties dagelijks rellen + gemiddeld één verkrachting en moordpoging per week
oproerpolitie staat full-time in voor het managen van problemen + kan andere taken niet meer waarnemen => straat-agenten functie oproerpolitie bij vb. sportmanifestaties e.d. =>tekorten manschappen
voornaamste oorzaak problemen in opvanglocaties = intercultureel + etnisch binnen groepen vluchtelingen van verschillende landen.
in gevaar vluchtelingen zelf
de modale Duitser zal dit voelen in de buidel
De gevolgen op lange termijn van deze massa-immigratie zijn momenteel niet in te schatten. Dus de vraag is:
voorzichtige verwachting = 1.5 miljoen vluchtelingen op een jaar tijd naar Duitsland
+
Dit is het 500ste geplaatste artikel op deze website.
Naar het einde van het jaar denken mensen aan geschenken te kopen voor vrienden en kennissen. Het is dan pakjes tijd.
Voor bepaalde groepen is het ook een zogenaamde tijd van vrede en herinneringstijd voor het grootste geschenk dat de mensheid kan krijgen, de bevrijding uit de dood door de komst van de Messias en door zijn daad van overgave voor de mensheid.
Nu de wereld zwaar getroffen wordt door mensen die de dood ontvluchten lijkt het voor een groot deel van die christenen heel moeilijk om met anderen die nu niets meer hebben te delen. Die christenen die het moeilijk hebben met de vluchtelingen vergeten dat zij zo maar alles van hun God gekregen hebben. Het leven is hen zo gegeven en plantten en dieren zijn hun tot voedsel gegeven. Toch lijkt het voor hen moeilijk om daarvan met anderen te delen.
‘Gelukszoekers’ hoor ik de laatste tijd vaak, en het woord wordt met minachting uitgesproken, alsof het om een verwerpelijke activiteit gaat. Het klinkt afwijzend. Als je geluk zoekt, moet je hier niet zijn. Keer om en leef je miezerige leven maar zonder geluk!
Waarom hebben mensen deze harteloze houding? Het lijkt erop dat sommigen geloven, dat er een beperkte hoeveelheid geluk is. Als andere mensen komen om dit geluk te zoeken, dan zou dat onze portie doen verkleinen. Een gigantische misrekening!
Geluk is een oneindig en overvloedig begrip. Geluk vermeerdert zich door te delen. Laten we zoveel mogelijk gelukszoekers ontvangen, opdat we allemaal zwemmen in het geluk!
Maar aan het vraagstuk of en zo ja hoeveel mensen we in een land herbergen, gaat een heel andere vraag vooraf. Namelijk: waarom zou een mens zijn eigen land en familie verlaten? Dat is een grote stap, die voor zover ik weet niemand voor de lol…
Al veel te lang hebben bepaalde groepen zich stil gehouden. Aan één kant de politici aan de ander kant de geloofsgroepen die zich volgeling van de profeet Mohammed noemen. Die Mohammedanen hebben stilzwijgend toegezien hoe bepaalde groepen in het Midden Oosten en in Afrika hun godsdienst in een kwaad daglicht stelden.
Hij kaart terecht het stilzwijgen van de regering aan omtrent vroegere aanslagen in de eigen contreien tegen Moslims en vraagt zich af waar minister Ascher was om keiharde actie tegen discriminatie en uitsluiting op de arbeidsmarkt aan te kondigen?
Eveneens stelt hij vragen bij discriminatie en racial profiling bij de politie waar minister der Steur stil bleef of waar minister Hennis het leger en de marechaussee niet aanpakte.
Ook mogen wij de Nederlandse, Belgische en Franse regering niet vergeten die het nalieten om zich te roeren met de ongelijkheden die plaatsvonden in het Midden Oosten.
Waar was minister Koenders om keiharde actie tegen het racistische apartheidsregime in Israël aan te kondigen?
Alsook kan men vragen stellen bij de houding van onze regeringen bij een niet op gang gerakende afbouw van actieve oorlogsvoering.
Waar was minister Blok om keiharde actie tegen ghettovorming en afzondering aan te kondigen?
stelt Adam Benjamin. Tevens ons herinnerend dat zulk een gettovorming zich in meerdere Nederlandse, Belgische en Franse steden zich heeft voorgedaan doordat die mensen van vreemde origine geweigerd werden door de autochtone bevolking. Zelfs de kinderen van de allochtonen bleven aanschouwd worden als vreemdelingen, namelijk als Marokanen of Turken. Juist door die ontwijking van die mensen kon radicalisering in die groepen zich voordoen. Want zij konden zich nergens thuis voelen en nu was ar e een organisatie gekomen die hen wilde erkennen voor wat zij waren en zich bereid stelde om hen op te nemen als gelijke broeders en zusters.
Terecht mag dan ook de vraag gesteld worden waar Hans de Boer was om keiharde actie tegen de uitsluiting van Nederlanders uit minderheidsgroeperingen aan te kondigen?
U was allen stil. Niet slechts een minuut. Meer dan een week inmiddels.
Na de aanslagen in Parijs (ik sla die van Beiroet een dag eerder gemakshalve even over) is er behoorlijk wat discussie ontstaan. Roomblanke Nederlanders riepen op facebook op om moslims te vermoorden en twitter liep over van Wilders citerende bezorgdeburgers, die hun Korankennis uit Fitna gebruiken om te bewijzen dat iedere moslim een terrorist is. Discussie was niet altijd voldoende een uitlaatklep, getuige de vele foto’s op Facebook en Instagram van doodsverwensingen aan het adres van moslims die op lokale muren waren gekalkt door minder kunstzinnige landgenoten. Andere vormen van vernieling naar aanleiding van de aanslagen waren bekladding of verbranding van diverse moskeeën. {Open brief aan het Kabinet en leidinggevend Nederland}
Natuurlijk konden na de aanslagen van Parijs in januari en nu midden november de ministers, staatssecretarissen, directeuren en managers, zich niet meer stil houden alhoewel zij toch nog steeds onvoldoende krachtdadig optraden tegen diegenen die onze maatschappij trachten te destabiliseren door alle Moslims over één kam te scheren
Burgemeesters van Amsterdam (Job Cohen links) en Rotterdam (Ahmed Aboutaleb rechts). (Foto credit: Wikipedia)
Toegegeven, premier Rutte liet in enkele interviews wel horen dat het oorlog is, dat deze aanslag een aanslag op onze democratie en onze wijze van leven was, maar dat werd al snel overschreeuwd door Ahmed Aboutaleb die om in gesprek te kunnen blijven met Leefbaar Rotterdam steeds rechtsere taal begint uit te slaan. Veel verder dan veroordelen van het gebeurde en betuigen van medeleven en organiseren van minuten stilte bent u allen niet gekomen. Dat is triest! Ons land, onze samenleving, geleid door personen die zwijgen als Wilders op Twitter zijn gelijk opeist, om sluiting van de grenzen roept en en passent vluchtelingen, moslims en terroristen over dezelfde kam scheert. {Open brief aan het Kabinet en leidinggevend Nederland}
Men zou verwacht hebben dat na de radicaal islamitische aanslagen in Parijs de Europese Unie de strijd tegen het terrorisme werkelijk zou opvoeren, zoals ze beloofd hadden. Maar al snel na de storm kwam weer de stilte en werd nogmaals de soep niet zo gegeten als ze heet was.
De strengere controles aan Europese grenzen om terroristen te onderscheppen bleken met de recente aanvallen precies een maat voor niets geweest te zijn. Er werd de schijn gegeven radicalisering van moslims te willen tegen te houden en te kunnen verminderen. Wel zag men dat men meer angst begon in te boezemen voor diegenen die wensten terug te keren van het Syrisch oorlogsgeweld.
Aan de wantoestanden van de vluchtelingen en aan het stopzetten van de reden om te gaan vluchten werd omzeggens niets gedaan. Het wapentransport, de mensenhandel (illegalen) en drugs en waardegoederen konden lekker gezellig bepaalde groepen veel geld opbrengen terwijl dezen niets inzaten met de penibele omstandigheden waarin bepaalde mensen geraakten of zelfs het leven gaven.
De EU buitengrenzen zo lek als een mandje gaf duidelijk te kennen dat er hier met visnetten werd gevist met enorme grote gaten en dat de mafiabazen niet te veel zorgen moesten maken hun goed renderend zaakje te moeten verliezen. Al de wapenfabrieken in Europa konden er ook op rekenen dat zij verder hun goederen konden leveren aan partijen die tegenover elkaar stonden. “Zo lang zij elkaar daar maar uitmoorden” moeten ze hier maar denken, kan het geen kwaad.
Alsmaar liet men een grote groep anderen bang maken voor een ‘Groot Gevaar’ dat op Europa zou afkomen. Vroeger kon men het Communistische gevaar voorschotelen, daarna het Gele Gevaar, maar nu had men nog iets beters gevonden in het Moslim Gevaar. Ook al is een heel part van de bevolking helemaal niet meer gelovig wil men ze met die angst voor een overheersend geloof toch nog bang maken.
Dat jihad eigenlijk iets sacraal is en niet bepaald een grijpbaar geweld omvat maar gaat over spirituele inspanningen voor de Allerhoogste, Allah, de ElohimHashemJehovah, worden zoals men de mensen bang maakte in de jaren 60 van vorige eeuw voor die Jehovah wordt nu die Allah Zijn volk als gevaar aanzien.
De slechte co-notatie die er gekomen is, is een gevolg van fundamentalistische groeperingen die zich eerst tegen Joden verzetten maar dan algemeen te keer gingen tegen diegenen die zij ongelovig beschouwen. Die fundamentalisten hebben het zelfs zo ver gedreven dat zij de wereld willen doen geloven dat zij als verkozenen van Allah, het recht en de plicht hebben om een Islamitische Staat te vormen.
De heimatlozen van hier kunnen in het aanbod van een eigen staat wel iets zien en zijn zo een makkelijke prooi voor ‘het goede doel’.
Jonge gelovigen, en zeker jong bekeerde gelovigen of hen die het geloof van hun ouders herontdekken, lopen vrij eenvoudig het risico om te radicaliseren. Mijn oude geschiedenisleraar zei het al: bekeerlingen zijn altijd vurig. De priesteropleidingen van de katholieke kerk kennen het fenomeen en weten hoe ze ermee om moeten gaan omdat ze de religieuze manier van denken door en door kennen. Hulp aan radicaliserende gelovigen moet dan ook in de eerste plaats uit de geloofsgemeenschap komen. {Islamofobie is contraproduktief}
Zij die steeds verwijten krijgen dat zij niet deugen en dat zij moeten oprotten, worden als wilde beesten in een hoek geduwd en dan staat men verwonderd te kijken als deze agressief uit die hoek komen. Velen van hen worden in het geboorteland van hun ouders als vreemdelingen aanzien, maar hier ook. Hier zijn zij geboren en zouden hun eigen land moeten kunnen vinden. Maar dat wordt hen niet gegund. En nu is er die groep die alsmaar groter en sterker lijkt te worden die hen een land van melk en honing wil aanbieden waar mensen volgens de juiste waarden en normen zouden leven.
Van de politici krijgen die jongeren die op zoek zijn naar hun eigenheid en erkenning nauwelijks iets te horen, zodat bij hen het beeld kan ontstaan dat heel de natie tegen hen is.
Net als die juf op de basisschool die hem ingeprent heeft dat het toch niets met hem wordt. Net als die mentor op de middelbare school die hem heeft ingeprent dat zijn soort niet deugt. Net als Wilders die zegt dat voor hem een uitkering of de misdaad de enige vooruitzichten zijn. Alom aanwezige koude uitsluiting. Men moet Mohammed niet. {Open brief aan het Kabinet en leidinggevend Nederland}
Ondertussen blijvend media maar al te graag de Moslims in een slecht dag licht stellen en focussen zich ook op die jongeren die als een last voor onze samenleving onze voorsteden onveilig zouden maken. De negatieve spiraal raast maar door.
Dagelijks horen we het NOS journaal melden wat (zelfbenoemde) moslims nu weer hebben uitgevreten. Horen we RTL nieuws vragen hoe te voorkomen is dat terroristen in de vluchtelingenstroom Europa binnenkomen. Dagelijks horen we nieuwe generalisaties over moslims, terroristen, moordenaars en vluchtelingen. En u allen, u bent stil. Martin Luther King zei ooit:
’uiteindelijk zullen wij niet de woorden van onze vijanden herinneren, maar de stilte van onze vrienden.’
En uw stilte is oorverdovend. {Open brief aan het Kabinet en leidinggevend Nederland}
Zal men pas iets gaan doen als het kalf half verdronken is?
Adam Benjamin besluit
Wanneer gaat u nu eens iets doen? Of gaan we gewoon door met oorlogshandelingen, privacy inperkingen, ondersteuning van fascistische apartheid in het Midden Oosten en wegkijken bij discriminatie en onrecht? Er is werk aan de winkel! Deze periode zal waarschijnlijk als de 3e wereldoorlog in de geschiedenisboeken verschijnen. Het is van u afhankelijk hoe lang deze periode gaat duren!
Hopelijk vindt u het niet erg dat ik deze brief niet met mijn eigen naam onderteken. Ik wil mijn mailbox en mijn gemoedsrust de bedreigingen en scheldkannonades besparen. Vrijheid van meningsuiting is in Nederland gedevalueerd tot een grondrecht dat alleen aan de witte man is voorbehouden en helaas blijkt fatsoen tegelijk met Pim Fortuin vermoord te zijn… {Open brief aan het Kabinet en leidinggevend Nederland}
In deze wereld waar steeds meer aandacht wordt geschonken aan het eigen geluk, waarbij elk individu steeds maar meer voor zichzelf wilt en het ander niet lijkt te gunnen, is het belangrijk om ook andere stemmen te laten horen en om er de mensen op te wijzen dat wij terug meer deelzaam moeten worden.
*
“Hyves” = goed medium om vrienden en familie af en toe op de hoogte te houden van activiteiten + Voor culturele sector = prima medium om voorstellingen, evenementen, concerten e.d. te promoten
gebruik van Facebook = meer en meer een soort “open riool” > ongenuanceerde, denigrerende + zelfs dreigende taalgebruik van een hoop mensen.
tegenwoordig heel normaal om diverse mensen op het openbare web compleet de grond in te boren
Natuurlijk mag iedereen een mening hebben + als goed onderbouwd > naar geluisterd
plaatsvervangende schaamte voor eigen gemeente => hoe er met bepaalde zaken om wordt gegaan
hele land vluchtelingenbeleid = probleem
tijdelijke crisisopvang (maximaal 3 dagen voor 50 mensen) => speciale raadsvergadering voor gepland => reacties op internet, (Facebook), niet mals.
problemen om opgelost en uitgepraat te worden
meningen meetellen > manier waarop > gescheld, geschoffeer + denigrerende teksten niet van de lucht => met ingehouden woede zitten lezen…
Mensen die hun huis en haard verlaten om hun kinderen een betere toekomstmogelijkheid te kunnen bieden weg van de oorlog in hun eigen land = net zo gemakkelijk voor “criminelen”, “gajes”, “asocialen” en “oermensen” uitgemaakt als moordenaar van Theo van Gogh.
? onze “nette” samenleving die voor elkaar op wil komen?
gemeenteraad = bezweken onder druk van deze hooggespannen meningen en roeptoeters => opvang afgewezen
Al vele jaren maak ik gebruik van Facebook, volgens mij was ik in Nederland één van de eerste toen de meeste mensen nog op “Hyves” zaten. Ik vind het een goed medium om je vrienden en familie af en toe op de hoogte te houden van je activiteiten, niet om elke 5 minuten te delen, daar is het ook niet voor bedoelt.
Voor de culturele sector is het een prima medium om je voorstellingen, evenementen, concerten en dergelijke op te promoten. Zeker nu tegenwoordig bijna iedereen op het medium zit. Ook als het nog niet mag zoals kinderen van 8 en 9, onverantwoord naar mijn mening, maar ok, wie ben ik om dit te bepalen voor de ouders. Dat moet iedereen zelf weten.
Maar de laatste tijd verbaas ik me meer en meer over het gebruik van Facebook door een hoop mensen, het wordt helaas meer en meer een soort…
Lifestyle and Readers Digest Magazine founded by Marcus Ampe on the 26th of March 2014
Translate – Vertaal – Traduction
Welcome
New to this site. You may like to read this first
If this is your first time you visit us, you might like to know about our aims and intentions.
This site does not want to be a specific religious site, though now and then religious articles may be presented. The main interest on this site is about worldly matters, social affairs and the behaviour of human beings in this universe.
Our aim is to bring first articles about our responsibility in the progress of human relations and peace involvement.
Please find to read about our aims and aspirations:
Messengers of Peace and Positivism – Boodschappers van Vrede en Positivisme
We belong to the Bloggers for Peace and you can join them too. (Click on the picture to know more and to connect.)
Club members their own blog-writings – Clubleden hun eigen persoonlijke blogs
Articles by Guestwriters members – Artikelen bij Gastschrijvers leden
Most club members "From guestwriters" do not have their own blog, but shall write under their own name as "Guestspeaker" on the Lifestyle magazine Stepping Toes.
Those who do have their own website can be looked at underneath:
Please do find those independent authors their recent postings on their own website:
Van de schrijvers die een eigen blog hebben kan u op hun site als laatste artikels vinden:
Thoughts by and a Look at the world by Marcus Ampe on: Marcus Ampe's Space
I first started to write about “Why certain people don’t understand some things” but this night wrote first more about the lack of empathy we encounter in this world. Being 4 am, I got lost in writing, forgetting the initial title. So today I changed the title of my first writing on the question What’s […]
What’s something most people don’t understand? Throughout history, one can find some people who have acted weird, according to the majority of people. It was men and women who preferred to be themselves and not go with the mainstream. At their time they have strange things and did not mind following their dreams or thoughts. […]
The further attack by publishers of novellas and literary masterpieces by simply deleting words and descriptions to be supposedly acceptable in our contemporary culture.
What do you wish you could do more every day? The present days seem to have exchanged their hours for minutes or seconds. At times, it is impossible to stop those hands of the clock or call the days to silence. Even if I leave the days of the tear-off calendar untouched, they are gone […]
While I may be uncertain about my own abilities, I am very confident about the things that have become prophesied in the Bible, which makes me joyful on that front of confidence every day.
What makes you most anxious? There may be lots of things that may get me worried, but also lots of things I am anxious to do. I might be anxious that something should happen, me very much wanting to do it, or very much wanting it to happen. Not meeting requirements or expectations worries me […]
An other look at the world by Marcus Ampe on: Some View on the World
Originally posted on Levant's Agora: The National Editorial. Sunday’s news that Lebanon’s residents woke up in two different time zones led to jokes about “Muslim time” and “Christian time” but it also exemplified some of the problems facing the state. The government announced that the usual start of Daylight Saving Time would be delayed…
Originally posted on Levant's Agora: By Ghassan Charbel. The world is living on Kremlin time. The decisions of its master leave their mark on the security of the planet and the prices of energy and grain. Experts agree that another year of the Russian war on Ukraine will be catastrophic to the world. Vladimir…
Putin suggested a nuclear announcement was on the way earlier in the week, saying Russia would respond to Britain’s decision to supply armour-piercing shells to Ukraine made of depleted uranium.
Long Covid Two-thirds of affected UK workers face unfair treatment, says report TUC and charity call for better support and legal right to reasonable adjustments at work for sufferers UK ministers should act to ensure long Covid sufferers receive the support they need from employers, with as many as two-thirds claiming they have been unfairly […]
The weather has finally started to brighten up in the UK. If you’ve been neglecting your gardens, or the little patch of green you have been nurturing, what better time is there to turn back to it than spring? Matt Collins has set out an easy-to-follow guide of affordable gardening tips that you can implement […]
Recent Posts on the other Lifestyle Magazine: Stepping Toes
Christians in politics have been accommodated through a policy of don’t-ask, don’t-tell, but some argue endlessly about which bathrooms trans people should be allowed to use. Cisgender psychologists and sexologists pathologise the transgender experience according to their own biases, cisgender insurance executives arbitrarily what is and isn’t “necessary care” for transgender policyholders, and so on.
Originally posted on Quo Vadis: Zionisme is het (blijven) streven naar en behoud van een Joodse staat. Anti-zionisme is dus het verzet tegen de enige joodse staat. Behalve de genoemde landen met een islamitische meerderheid, zijn praktische alle andere landen, incl Israel, seculier, geen enkele religie is dominant en er is godsdienstvrijheid. Godsdienstvrijheid is één…
Event Turkey has broken Nato unity on Finland and Sweden’s push to join the alliance, blocking an initial vote on accession after President Erdogan demanded that the two countries hand over dozens of Turkish exiles he accused of “terrorism”. The veto came hours after Jens Stoltenberg, the Nato secretary-general, hailed a historic moment for western […]
The Times, May 2, 2022 Event Ukraine, one of the most fertile and productive countries in the world, has been known historically as the “bread basket of Europe”. Now it is facing a complex and unprecedented agricultural crisis, in which landmines are only one of numerous interlinked problems. The United Nations estimates this year’s harvest […]
BBC, April 22 + Audit of antisemitic incidents Event The number of anti-Semitic incidents around the world dramatically increased last year, a study by Tel Aviv University has found. The report identifies the US, Canada, the UK, Germany and Australia as among countries where there was a sharp rise. This was fueled by radical left- […]
The Times, April 16 Russia’s setbacks could prompt President Putin to use tactical nuclear weapons, William Burns, the CIA director, has said. Moscow has a stockpile of about 2,000 tactical nuclear weapons, also known as low-yield or battlefield munitions, that can be deployed by air, sea or artillery. These are generally less potent than the […]
We continue reading and meditating on Solomon’s Proverbs; if all the people in Israel had put his precepts into practice surely his kingdom would have continued to be a great and righteous kingdom for “a great while” (2 Samuel 18:9) after his death. Sadly the history of the generations that followed shows that was not […]
“Die Tage unserer Jahre, ihrer sind siebzig Jahre, und, wenn in Kraft, achtzig Jahre, und ihr Stolz ist Mühsal und Nichtigkeit, denn schnell eilt es vorüber, und wir fliegen dahin.” (Ps 90:10 ELB)“Stimme eines Sprechenden: Rufe! Und er spricht: Was soll ich rufen? “Alles Fleisch ist Gras, und alle seine Anmut wie die Blume des […]
“Les jours de nos années s’élèvent à soixante-dix ans, Et, pour les plus robustes, à quatre-vingts ans ; Et l’orgueil qu’ils en tirent n’est que peine et misère, Car il passe vite, et nous nous envolons.” (Ps 90:10 LSG)“Une voix dit : Crie ! — Et il répond : Que crierai-je ? Toute chair est comme l’herbe, Et tout son éclat […]
Dans nos vies, il y a un temps pour tout. Lorsque nous venons au monde, nous ne sommes conscients de rien et vivons simplement des choses alors que ce sont nos parents qui sont autorisés à vivre leur temps joyeusement lorsqu’ils ont un enfant. Cet enfant doit être élevé par eux là où il y […]
“The days of our years are seventy, or even by reason of strength eighty years; yet their pride is but labor and sorrow, for it passes quickly, and we fly away.” (Ps 90:10 NHEB)“The voice of one saying, “Cry!” One said, “What shall I cry?” “All flesh is like grass, and all its glory […]
Recent Posts by the Brethren in Christ: Broeders in Christus
De uit de wereld gekozenen hebben geen angst om tot de Onzichtbare God te bidden, in Wie zij alle vertrouwen hebben en geloven dat zij Hem als schild kunnen gebruiken.
Het koninkrijk der wereld is het koninkrijk van onze Allerhoogste Heer en van zijn Christus geworden, die autoriteit, heerschappij en macht heeft gekregen en als koning zal regeren tot in alle eeuwigheid.
Meerderen van ons worden getroffen door het leed dat aangedaan wordt door oorlogsgeweld, aards geweld (zoals aardebevingen en modderstromen) maar wij willen niet gebukt gaan onder een slachtoffersrol. Wij beseffen dat al dat lijden mar een tijdelijk gebeuren is.
Er moeten geen voorgeschreven woorden volgens bepaalde regels opgezegd worden. Met onze eigen woorden kunnen wij aan God kenbaar maken dat wij Hem liefhebben en nog beter willen leren kennen.
In je dagelijkse communicatie met God is het niet onbelangrijk Hem te laten weten dat jij Hem lief hebt en dat jij graag zou willen leven volgens Zijn Wil.
Het modelgebed “Onze Vader” wordt meestal afgesloten met onze erkenning dat het Koninkrijk toebehoort aan Jehovah God , Die de Allermachtigste is en alle Kracht en Heerlijkheid bevat.
Bible prophecies do not deal only with the ancient past. They also accurately foretell events that are taking place in our day. But at the moment we focus at numerous prophecies preserved in the Hebrew Scriptures (commonly called the Old Testament) which long before the man was born told about events which would happen in his time and around him, his betrayal, humiliation, torture, execution, death, and burial. From those writings of the Old and New Testament nobody should have doubts who that man is who is called Immanuel, the son of man and Messiah, born out of the root of Jess in the tribe of king David.
In Scripture, all things are directed towards a man who was a servant of servants, in whom people should come to have faith. First we saw the connection with Eve and her seed, and in this article you may see the connection with Abraham.
Already in the Old Testament we find the focus on a son of man who is called the son of God, who shall be the most pure set apart (holy) servant of God who was been told about in the Garden of Eden, to be the one bruised.
Many Old Testament writers wrote about the prophet to come, about whom is spoke in the book of Moses and who shall be the special “Seed of a woman” given by God and who will bruise Satan’s head whilst his heel would be bruised with nails on the wooden stake.
Jewish and Christian literature since the time of Yeshua or Jeshua have pointed to Genesis 3:15 as the first reference to the Messiah in the Torah. Genesis 3:15 NHEBJE I will put enmity between you and the woman, and between your offspring and her offspring. He will bruise your head, and you will bruise his […]
Recent Posts: Belgian Biblestudents - Belgische Bijbelstudenten
Luke 2:25-35 – Simeon’s Blessing and Warning LK2:25 Now look, there was a person in Jerusalem named Simeon. And he was righteous and reverent[1] and was waiting for Israel’s consolation,[2] and holy Pneuma was upon him. LK2:26 For it had been revealed to him by holy inspiration[3] that he would not experience death until he […]
Luke 2:21-24 – Presenting the Baby to God LK2:21 Now when eight days[1] had passed it was time for the infant to be circumcised and then to be named “Jesus” just as the angel had stated before he was even conceived in the womb. LK2:22 So when the period of their purification[2] [Leviticus 12:2] was […]
Luke 2:15-20 – Shepherds Find the Infant Christ LK2:15 Now when the angels departed from them to heaven the shepherds talked to one another: “Let us go up to Bethlehem now and see if this has really happened just as the LORD[1] has made known to us.” LK2:16 Quickly they arrived [in Bethlehem] and found […]
Luke 2:8-14 – Angels and Shepherds in the Night LK2:8 Now there were shepherds[1] in the same area who were living outside keeping watch at night[2] over their flock. LK2:9 Then YHWH’s angel[3] appeared to them and YHWH’s glory[4] shone all around them and so they became frightened with a great fear. LK2:10 And the […]
CHAPTER TWO: THE BIRTH AND CHILDHOOD OF JOHN AND JESUS [“Birth and Growth of a Father’s Son”] Key word: Christ Luke 2:1-7 – A Firstborn’s Birth In Bethlehem LK2:1 Now it occurred in those days[1] that a decree[2] was sent out from Caesar Augustus[3] to register[4] all the inhabitants of the land.[5] LK2:2 This was […]
Recent Posts by bible Scholars: Bijbelvorser = Bible Researcher
Originally posted on Living Life in a Fish Bowl!: How’s your prayer life? What is prayer? Communicating with God – the One who rules the universe and all the galaxies beyond, who is all-powerful, all-knowing, and present everywhere Asking Him to intervene on a particular situation or person Asking for His peace, joy, love, hope…
Jesus once gave a series of seven Kingdom illustrations in close connection with one another. We should remember that the most important reason for his telling such short stories is to persuade people to enter the kingdom of which he speaks.
Klinken onze gebeden als het gebed van Jezus Christus? Hierboven wordt niet gevraagd of u het modelgebed dat Jezus de wereld gaf, bidt. Vermoedelijk bidden heel wat christenen regelmatig het “Onze Vader“. Hierbij kan de vraag gesteld worden of zij wel degelijk de inhoud er van beseffen. Velen denken namelijk dat zij na hun dood […]
Als afsluiting van het modelgebed Het Onze Vader kunnen wij nog eens benadrukken hoe wij Gods Naam, Heerlijkheid of Glorie, Macht en Kracht hoogschatten.
First of all to come to a good relationship with some one, one has to talk with that person and has to listen to what that person has to tell. God talks to the people by the way of His Word, presented to mankind by the many Bible translations, so that most people can read […]
The One Who created everything and Who gave His Word, did all He did with a purpose and out of love. The Bible teaches us that “God is love.” (1 John 4:8) Everything God does is motivated by love. Out of love created man in His image also with the intention to have a good relationship […]
In the previous writings we saw that the Divine Creator gave His Word to the world so that people could come to know Him. The Bible is a gift from God. It gives us information that we can’t find anywhere else. For example, it tells us that God created the heavens, the earth, and the […]
Menahem Schmelzer, a Hungarian refugee who for more than two decades was the doting custodian of one of the world’s greatest collections of ancient Hebrew and other Jewish manuscripts and books as the librarian of the Jewish Theological Seminary, died on Dec. 10 at his home in Manhattan. He was 88. During Professor Schmelzer’s tenure […]
Right now, we are in a time of seeking, and there is good reason to yearn for the Qadosh Barukh Hu, El ʿElyon, thirsting for Jehovah the living God, to find our way through the darkness. Those who have tasted the Bore and got that personal relationship with Him, have found that nothing else can satisfy their souls but Him.
In the north of Europe shelling brings a lot of darkness, but these days our brethren and sisters from Ukraine, with us are all united in the commemoration of another war won by the grace of the El’ Elyon.
As we gain new experiences and learn every day so does the confrontation of reading the Torah every year again from beginning to end, which makes us discover each time some new things, making us grow in our Bible knowledge.
Originally posted on Jewish Young Professional: I put “Assimilated Jew” in the title of this series because “Authentic Self and the Assimilated Jew” had a nice aesthetically-pleasing alliteration to it. But honestly, I don’t self-identify as a secular Jew or as an assimilated Jew. Secular? I don’t consider myself secular because in spite of my…
Adolfo Kaminsky (or Adolphe; 1 October 1925 – 9 January 2023) was an Argentine-born member of the French Resistance, specializing in the forgery of identity documents, and photographer.
We always should remember that Shabbat is not just about not doing certain things, or the other way round, just doing special things, or having special food or bringing sacrifices.
Before planning to live together in union, one should carefully consider the cultural and religious differences and how one will deal with them after the marriage commitment.
Dit jaar zijn er nog 2 sjabbatot tot Soekot en is er voor elke sjabbat een parasja en de sjabbat voorafgaande aan Rosj Hasjana lezen wij nu de de parasja Nitsawiem.
Verwonderlijk kreeg ik vandaag het bericht van WordPress dat ik tegen een jubileum mag aankijken. Gefeliciteerd met je jubileum bij WordPress.com! Je hebt je 5 jaar geleden geregistreerd op WordPress.com.Bedankt voor het gebruiken van onze service! Ga zo door met bloggen. Wat zijn die vijf jaren voorbij gevlogen. Voordat mijn pen al mijn gedachten kon […]
Met Rosj Hasjana denken wij aan de wondere scheppingsdaad van de Allerhoogste. Spijtig genoeg moeten wij toegeven dat de mensheid van die schepping een janboel heeft gemaakt.
Recent Posts: Unmasking anti Jehovah sites and people
The apostle Paul wrote about the dispersion, the dispersed House of Israel. They had been “without covenant“, but Paul was sent out to recover them. So they were “grafted in again“ (Romans 11/23). Or, Grafted back in“. If some of the branches have been broken off, and you, though a wild olive shoot, have been […]
Rob Mac wonders when the door to door will return? He wrote this a while back, and went sharing it again. Many Jehovah’s Witnesses hate the door to door ministry, although they won’t readily admit it. Many Jehovah’s Witnesses have developed ‘creative’ ways of counting their time doing this work, and many strategies for avoiding actually […]
Constantine wanted unity in his realm, and his call in 325 C.E. for a council of his bishops at Nicaea, located in the Eastern, Greek-speaking domain of his empire, across the Bosporus from the new city of Constantinople was in a certain way his goal to achieve some agreement by which many could live. Constantine […]
Superstition, misunderstanding and hatred caused the Christians trouble for many generations, and governmental repression they had to suffer occasionally, as a result of popular disturbances. No systematic effort was made by the imperial authorities to put an end to the movement until the reign of the Roman emperor (249–251) who fought the Gothic invasion of […]
Self-enhancing When the apostles had died there came a time when those in charge of teaching and going around telling about the gospel, started coming to see themselves as special people. Some even started to consider themselves as ‘clergy of the highest order’. After a time the organisation of the church was given only to […]
When having many questions an interesting blog to look at: their old and more recent Posts: Questiontime - Vragenuurtje
God heeft de wereld van Zijn woord en Zijn profeten voorzien, maar niet altijd wensten de mensen van die leiders of profeten weten, waardoor er verscheidene groeperingen ontstonden die elk dachten of denken de juiste aanbiddingswijze te hebben.
Does one need proof to come to a certain belief? We can look at the signs in nature and find out what happened to certain people in the past, such as Noah and Paul. With the Book of Books, Allah has provided the world with His Interpretative Word.
Heeft men bewijzen nodig om tot een bepaald geloof te komen? Wij kunnen naar de tekenen in de natuur kijken en nagaan wat er in het verleden met bepaalde mensen, zoals Noach en Paulus is gebeurd. Met het Boek der boeken heeft Allah de wereld van Zijn Alzeggend Woord voorzien.
When we speak about “Faith” (iman) we look at acceptance of the Belief in the existence and oneness of God (Allah).and the existence of the Book of books of which God is the author, existing of five main parts, the Torah (revealed to Moses),,the Psalms (revealed to David).and the Writings of Kings and prophets as well as the Gospel (revealed to Jesus) with the writings of his apostles,
Wanneer wij over “Geloof” (iman) spreken, zien wij op de aanvaarding van het Geloof in het bestaan en de eenheid van God (Allah) en het bestaan van het Boek der boeken waarvan God de auteur is, bestaande uit vijf hoofdstukken, de Torah (geopenbaard aan Mozes), de Psalmen (geopenbaard aan David) en de Geschriften van Koningen en Profeten, alsmede het Evangelie (geopenbaard aan Jezus) met de geschriften van zijn apostelen,
Vergeet niet dat u bij elk van bovenstaande blogs u als volger kan registreren.
Remember that at each of the above blogs, you can register as a follower.
When you have a Facebook account, you may also connect to following Facebook Pages ("Like" them), to get updates of newly published articles.
+
Wanneer u een Facebook Account hebt kan u de volgende Pagina's ook "Leuk" vinden en aangeven dat u berichtgevingen wenst te ontvangen zodat u steeds op de hoogte wordt gehouden van nieuwe publicaties.
Biblestudents – Bijbelstudenten
A Google Site presenting the Biblestudents with articles in English and Dutch – Voorstelling van de Bijbelstudenten met artikelen in het Nederlands en Engels
Christen Focus
Vanuit de Bijbelonderzoekers oogpunt kijkend waarop de mens hoorrt te focussen
Getuigen voor Christus
Tegenover de Getuigen van Jehovah zijn er ook de Getuigen voor Christus die Getuigenis afleggen voor Christus en zijn God Jehovah.
Relating to God wordPress Blog
Proving there is Only One True God which should be honoured and followed and how we can come in a better relationship with Him by following His only begotten son Jesus Christ as the Way to God.
Unmasking anti-Jehovah people
Debunking all the false sayings of those who fight against non-trinitarian groups and people
Blogroll
Hoop tot leven
Platform van Marcus Ampe voor hulpverlening en hoop geving
Christadelphian
Belgian Christadelphians
Google site with articles in English from the Belgian Brothers in Christ or Christadelphians
C4All
Christ For All – Presenting ways to find Christ in your life
C4U – Christ for you & Christadelphians for you
Site of Brothers and Sisters in Christ, who love the Creator and His creations and want people to show who is the way to Him and to His Kingdom where there shall be peace for ever.
Our World
News and thoughts about what is happening in the world, brought by the Free Christian Marcus Ampe. – Een kijk op het wereldgebeuren vanuit het standpunt van de Vrije Christen Marcus Ampe
Relating to God wordPress Blog
Proving there is Only One True God which should be honoured and followed and how we can come in a better relationship with Him by following His only begotten son Jesus Christ as the Way to God.
Immanuel Verbondskind
A site where issues of Judaism, Christianity, Islamism, their search for continued authenticity and relevance for today are discussed and looked at the position of the Jeshuaist community wrestling with the non- or anti-religious world
Jeshuaisme
Het Jeshuaisme brengt volgers van de Nazareense rebbe Jeshua (door velen beter gekend als Jezus Christus) te samen en verenigd Jehudiem (Jehoediem) of Joden zowel als goyim of niet-Joden en doet een oproep naar alle soort gelovigen en niet-gelovigen om Je
Jeshuaist
Personal pages of a Flemish Jeshua-ist – Persoonlijke paginas van een Vlaamse Jeshuaist
Jeshuaist communities
A community of real followers of Christ, assembling for sharing the Good News of the works of the Moshiach Jeshua and his heavenly Father the Elohim Hashem Jehovah.
Jeshuaist Focus
Uiteenzetting hoe eenieder tot het Volk kan behoren dat het Koninkrijk van god zal mogen binnentreden
Jeshuaisten – Jeshuaists
Een plaats van en voor liefhebbers van de Joodse Nazarener rabbi Jeshua om het bijbelkennis te versterken. – A site of and for lovers of the Nazarene Jewish rabbi Jeshua to strengthen their knowledge of the Scriptures.
Jeshuaists (or Yeshuaists)
Jeshuaists (or Yeshuaists) are followers of the Nazarene rebbe Jeshua who presented himself as a sent one from the Adonai Most High Elohim, Hashem Jehovah.
Jeshuaists for Jehovah
Followers of the Nazarene rebbe Jeshua witnessing for him and his God, the Only True God of Isrrael, the Elohim Hashem Jehovah.
Our World
News and thoughts about what is happening in the world, brought by the Free Christian Marcus Ampe. – Een kijk op het wereldgebeuren vanuit het standpunt van de Vrije Christen Marcus Ampe
Some View on the world
Marcus Ampe presenting general and religious newsitems. – Wereldse en religieuze nieuwsfeiten bekeken onder de loep van Marcus Ampe.
Stepping Toes
A Lifestyle magazine which can be for some a provocative site created by Marcus Ampe
2007-2008 In het Nieuws – Belangrijke en interessante nieuwsfeiten in het licht van de Bijbel:
Plantenziekten
Ze hebben het nu zelf nodig om 
Maria-Lichtmis wordt dus op 2 februari gevierd. Deze datum valt precies veertig dagen na Kerstmis, waarmee een afgesloten periode van geestelijke groei wordt gesymboliseerd. Op Maria-Lichtmis worden in de katholieke Kerk traditioneel kaarsen gewijd en wordt soms ook een speciale kaarsenprocessie gehouden voor aanvang van de eucharistieviering. {
alsowritten
Belgian Biblestudents - Belgische Bijbelstudenten
belgischebroedersinchristus
Bijbelvorsers
Christadelphians
Guestspeaker
Immanuel Verbondskind
jeshuaist
Vragensteller - Inquirer
lizaborstlap
Marcus Ampe
Success Inspirers' World
Fan of Pequeña Sudamérica
Relating to God
From guestwriters 