Zomervakantie 2020

Met de zon die stilletjes aan tevoorschijn komt, zijn we begonnen aan de zomervakantie.

Velen hebben wel verplicht thuis moeten blijven, zo dat zij in wezen eigenlijk ook zoiets hadden als vakantie. We weten wel dat voor velen vakantie het equivalent van reizen is geworden. Maar men moet niet op reis gaan om vakantie te nemen. Ook thuis kan men van een heerlijke vakantie genieten.

Reizen en vakantie zijn helemaal niet gelijkwaardig. Reizen kan soms heel wat stress op leveren, terwijl vakantie er juist kan toe bijdragen dat heel wat stress wegvliegt.

In ieder geval zal de vakantie voor 2020 heel anders zijn dan de voorbije jaren, met misschien zelf gewijzigde vakantieplannen.

Dit is de kans om je regio te ontdekken. Wat je ook doet, het belangrijkste is om te genieten van je welverdiende rustdagen!

Geen tijd meer voor uitstelgedrag

Jelmer Mommers in zijn boek “Hoe Gaan We Dit Uitleggen” mag dan al oplossingen brengen om de klimaatverandering te temperen, want we moeten er bewust van zijn dat we ze niet zullen kunnen stoppen. Maar zeker mogen wij ons hoofd niet in het zand steken en moeten we onze verantwoordelijkheid nemen om de na ons komende generaties een goed leefbaar klimaat te geven.

Wij kunnen het niet nalaten stappen te ondernemen, anders zou dit getuigen hoe zelfzuchtig wij als individu wel durven zijn. Als maatschappij moeten wij samen verantwoorde stappen nemen om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Dit vergt eerst en vooral politieke moed, waarna ook economische gevolgen onder ogen moeten gezien worden. Men kan niet ontkennen dat het algemeen een economische impact zal hebben voor meerdere jaren. Ook naar beroepen zal het een impact hebben. Er moet namelijk op landbouwgebied een hele herziening komen. Mensen moeten er toe komen om  minder vlees te eten en beter om te springen met het voedsel en voedselvoorraden. Het is hoog tijd dat ons consumptiegedrag ernstig onder de loep wordt genomen.

De Aarde en de toekomst van de mensheid liggen heden in onze handen. Er mag geen lafheid en geen egoïsme zijn. Elkeen moet tot het besef komen hoe kostbaar onze planeet is. Zij die niet willen zien moeten wij de ogen open doen. Er moet openlijk durven over gepraat worden. We mogen onze tijd niet passief ondergaan. Het kan makkelijk zijn om te zeggen

“We doen wat we doen en de toekomst zal haar oordeel over ons vellen.”

De vluchtelingen- en de bankencrisis van vorig decennium is niets in vergelijking met de groter wordende stroom van klimaatvluchtelingen, die nu al waar genomen kan worden en zal toenemen met de komende jaren.

Het neoliberalisme met haar geweld van de vrije markt heeft er voor gezorgd dat het leven van een mens klein en futiel werd, maar ook verstoord in zijn eigen achtertuin. De gehele technische revolutie ligt mee aan de oorzaak van wat we nu en in de komende jaren nog tegemoet moeten gaan zien, van hoger wordende temperaturen en aangroeiende woestijnen.

Sinds de technologische revolutie van de 19de eeuw hebben we generatie na generatie zien profiteren van vooruitgang. Nu echter is er een kantelpunt bereikt waarbij onze kinderen en kleinkinderen, het slechter hebben dan onze generatie. De globalisering en de overconsumptie laten zich voelen.

Erg genoeg zien we heel wat gepalaver en nodeloos heen en weer gepraat dat blijkbaar niet veel schijnt op te lossen. Men moet geen deskundige te zijn om in te zien dat we die vooropgestelde doelstelling uit het Parijse klimaatakkoord niet gaan halen. Zelfs met heel uitgebreide en  drastische maatregelen zal het moeilijk zijn door het niet eensgezind zijn van de geïndustrialiseerde landen en hun bewindsvoerders.

Krista Bruns bij het behalen van haar Phd bachelor diploma aan de Universiteit van Utrecht, waar na ze een premaster jaar in Econometrics aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam volgde en een uitwisselingsemester aan de Universidad de Complutense in Madrid.

De 28 jarige Krista Bruns, sinds kort woonachtig in Den Haag en onlangs gepromoveerd in de Economie, en zich bij een ouderwetse blog verkiest te houden, wordt, zoals wij,  toch ook een beetje verdrietig als zij over de klimaatproblematiek nadenkt. Net als wij gelooft zij dat het nog niet te laat is en beseft ze dat het momentum en de noodzaak beiden aanwezig zijn. Ze drukt zelfs de hoop uit:

Wij kunnen de geschiedenis in gaan als de generatie die het tij van 200 jaar industrialisering en vervuiling deed keren. Hoe mooi zou dat zijn? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Zij durft ook te kijken naar het huidige menselijk (wan)gedrag, waarbij de politiek onze dagelijkse belevenissen wel (on)handig weet te verstoren.

Wel met een economische blik, niet gehinderd door wetenschappelijke conventies of al te veel jargon. {Blog}

dringt zij zich nu ook op in de bloggerswereld, met haar eigen persoonlijke standpunten, los van haar functie als beleidsmedewerker van het Nederlandse Ministerie van Financiën. Ze hoopt zo met haar stem ook iets te kunnen verwezenlijken. (Wat wij toch allemaal hopen, is het niet?)

Zij schrijft verder:

Wij kunnen de geschiedenis in gaan als de generatie die het tij van 200 jaar industrialisering en vervuiling deed keren. Hoe mooi zou dat zijn? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Met heet besef dat we te weinig doen en te laat stelt zij dat er geen tijd meer is voor uitstelgedrag.

Klimaatverandering is een probleem met mogelijk desastreuze gevolgen, maar deze ontwikkelen zich vergeleken met een mensenleven vrij langzaam en onzichtbaar. We hadden het dus pas door toen het al bijna te laat was, en zelfs nu we het weten doen we er weinig aan.

Dit innerlijke conflict, waarin we weten dat er iets aan de hand is, maar het gevoel hebben dat we er niks aan kunnen doen wordt cognitieve dissonantie genoemd. Het treedt op wanneer gedrag, emotie en cognitie (kennis) niet op één lijn liggen. Dit leidt bij mensen tot een groot intern ongemak, en als reactie daarop gaan we klimaatverandering negeren, bagatelliseren of ontkennen. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Ons hoofd nite in het zandsteken eist het durven aanzien van onze eigen invloed op wat er voort het ogenblik aan het gebeuren is.
Probleem is dat mensen die op de problemen willen wijzen of hun vinger uitsteken, wel meer dan eens als lastigaards worden aanschouwd. Onze met haatberichten en lelijke woorden vollopende brieven bussen bewijzen dat zelfs dagelijks.

Psychologe Florien Cramwinckel (zie video hieronder) toonde in haar onderzoek ook aan dat we mensen die sterk hun morele waardes proberen over te brengen vaak een beetje irritant vinden, omdat ze ons confronteren met onze eigen tekortkomingen op dat gebied. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Algemeen moeten we iedereen er toe komen om de hand in eigen boezem te steken.

Ik denk dus dat we een stuk verder zouden komen als we een soort generaal pardon uitspreken … {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Bruns denkt aan een wijs man die ooit zei:

Het beste tijdstip om te beginnen was 20 jaar geleden, het op-een-na beste tijdstip om te beginnen is vandaag. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Het is waar dat het geen zin heeft om te blijven zeuren over wat er in het verleden verkeerd gegaan is. Men moet de koe met de hoorns aanpakken wanneer dat geweldig dier langs komt.

De politici van vandaag zijn geen grote hulp. Vooral de populisten trachten met allerlei verzinsels de mensen te misleiden. Ze schamen zich niet om zelfs bevinden van erkende wetenschappers te negeren en nog erger, hun bevindingen in twijfel te trekken of als onzin af te schepen.

Betreft de klimaatskeptici schrijft Bruns:

Een derde reden dat we last hebben van uitstelgedrag is volgens mij dat klimaatwetenschappers, meer dan hun collega’s in andere vakgebieden, nog steeds vaak worden uitgemaakt voor een soort religieuze fanaten en dat hun resultaten in twijfel worden getrokken. Onderzoek proberen te reproduceren en falsificeren is nobel werk, maar in dit gebied gaat het er soms heftig aan toe met alternative facts en voor- en tegenstanders die zich beiden te sterk door hun eigen agenda laten leiden. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Het wordt hoog tijd dat het gewone volk hun leiders ter verantwoording roept, maar ook dat zij zelf gaan inzien dat we zogvuldiger moeten omspringen met het gebruik van gronden, zij het om landbouw er op te verrichten of om het te bebouwen met woonelementen (huizen of apartementen) die op een milieuvriendelijk wijze moeten onderhouden en verwarmd worden.

De economiste geeft aan als je zelfs niet zou geloven in de menselijke bijdrage aan de opwarming van de aarde, dat er dan  andere duidelijke signalen zijn.

We zitten momenteel in de 6e grote uitstervingsgolf, bijna een derde van de 27.600 landgebonden zoogdieren, vogels, amfibieën en reptielen neemt sterk in aantallen af. Ter vergelijking: de laatste van de vorige 5 grote uitstervingsgolven was 65 miljoen jaar geleden en betekende het einde van de dinosauriërs.  Ook met de onderwaterwereld gaat het niet goed, volgens een rapport van WWF is er in 2047 geen wilde vis meer als we zo doorgaan. Zelfs de insecten, doorgaans toch één van de meest robuuste soort organismen op aarde, hebben sterk te lijden. Nu lijkt dit op het eerste oog niet zo erg, maar biologen hebben ons voorgerekend dat zelfs het uitsterven van één diersoort kan leiden tot het ineenstorten van een compleet ecosysteem, met grote gevolgen voor de hele planeet en de mensheid. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Al enkele jaren kunnen wij getuigen zijn van uitzonderlijke weersomstandigheden.

Het extremere weer zal ook niemand ontgaan zijn. 2017 was het jaar met de meeste bosbranden, het duurste orkaanseizoen als het gaat om schade, ijskappen die afbreken in een niet eerder gezien tempo. 2018 lijkt wat betreft temperaturen alle records te gaan breken, in Nederland althans. Zélfs als je van mening bent dat al deze processen zich voornamelijk buiten de schuld van mensen voltrekken, dan zou je in een wereld waarin we alles en iedereen proberen te controleren, toch zoveel mogelijk willen doen om dit proces tegen te gaan? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

We kunnen slechts hopen dat er wel degelijk langzaamaan aan het besef begint te ontstaan dat er iets gedaan móet worden.

Een stijgende zeespiegel, extremere weersomstandigheden en het vernietigen van de natuurrijkdommen die in miljarden jaren zijn opgebouwd, zal ontegensprekelijk, leiden tot meer conflicten, oorlogen, migratiestromen, hongersnoden en economische crises.

Paaseiland, één van de door Diamond beschreven beschavingen die teniet zijn gegaan. Als ik dan toch nog een keer teveel CO2 ga uitstoten, dan wil ik hier wel heel graag heen.

 

Wat kun je doen?
Stap 1: informeer jezelf. Ik ben er van overtuigd dat deze verandering van inzichten van binnenuit moet komen. Het is niet erg als je vroeger dingen deed die je met de kennis van nu beter niet meer kunt doen. Maar ééns gelezen kun je het niet meer ontlezen. Doe wat met die kennis! Vroeger wist ik ook dat er vegetariërs bestonden. En dat vlees van dode dieren kwam. Maar ik besefte me nog niet de echte impact van vlees op het milieu, de bizarre manier waarop in de bio-industrie met dieren omgegaan werd. Hetzelfde geldt voor vliegen, een reisje naar een lekker warm eiland waar ik een paar jaar geleden geen seconde over twijfelde, wordt nu toch heel wat minder aantrekkelijk.

Leestips
David McKay	Sustainable Energy without the hot Air
Paul Collier	Plundered Planet
Kate Raworth	Doughnut Economics
Jared Diamond	Collapse
Jorgen Randers et. al	Limits to Growth
Tim Jackson	Prosperity without Growth

Ik snap wel dat het lastig is om structuur en helderheid te scheppen in de enorme stroom van goede en foutieve informatie die er omtrent dit alomvattende probleem te vinden is. Dat iedereen moeite heeft om dit probleem te omvatten en de informatie te structureren blijkt wel uit het klimaatakkoord, waar na maandenlang nadenken door deskundigen uiteindelijk geen concrete maatregel in bleek te staan. Een helder boek was voor mij Sustainable energy without the hot air van David McKay. Het wordt ook wel het ‘Freakonomics’ van de klimaatproblematiek genoemd en het zet in heldere tabellen en figuren uiteen welk potentieel er nog is voor milieuvriendelijke energie-opwekking en hoeveel we zelf kunnen besparen op onze uitstoot. Op de website van McKay zijn ook leuke rekentools te vinden. De belangrijkste boodschap uit dit boek is: maak een plan wat onder de streep uitkomt. We kunnen leuk allemaal onze opladers uit het stopcontact halen als we ze niet nodig halen, onder het motto ‘alle beetjes helpen’, maar dit is alsnog maar een miniem percentage van ieders verbruik en uitstoot op een dag. Zelfs als we dit allemaal doen gaat het dus weinig zoden aan de dijk zetten: er zijn grote beetjes nodig. Kijk wat er echt een verschil maakt en ga hiermee aan de slag, ook al betekent dat soms afstand doen van verworven luxe.

Wat dan wel?
200 jaar economische ontwikkeling heeft ons een hoop welvaart en ontzettend veel gemak gebracht. Maar onder de ronkende motors van het kapitalisme is ook een feedback loop ingezet die zichzelf niet zal stoppen. Producenten geven weinig om negatieve externaliteiten en zijn op zoek naar de goedkoopste productiemethode om zoveel mogelijk spullen aan ons te verkopen. Wij als consumenten hebben weinig weet van waar die spullen vandaan komen en wat daar voor nodig is en blijven ze dus kopen, wat de producenten weer sterkt in hun verdienmodel.

Je energieverbruik binnen de 4 muren van je eigen huis is zeker belangrijk en makkelijk te sturen. Begin eens met elke maand de meterstanden opschrijven en experimenteer om te kijken wat daar veel invloed op heeft. Maar besef ook dat het grootste deel van onze uitstoot niet ontstaat binnen ons huis maar door de productie van goederen die wij aankopen. Volgens mij moeten we weer terug naar een cultuur van genoeg. Vraag je eens af of het nodig is om elke dag vlees te eten. Of om elk jaar een mooie vliegreis te maken. Laat die kaki-vruchten, hoe mooi ze er ook uitzien, eens liggen en koop lekkere stoofpeertjes in de winter. Repareer een kapot kledingstuk in plaats van voor een paar euro iets nieuws te kopen zonder je af te vragen hoe dat in godsnaam voor die prijs geproduceerd kan worden en vanuit Bangladesh hier naartoe verscheept. McKay rekent uit dat 60 van de ca. 195 kilowatt uur die een gemiddelde Westerling per dag nodig heeft komt van het produceren en verschepen van onze spullen.

Het lijkt misschien een opoffering, maar ik heb dat zelf helemaal nooit zo ervaren. Vlees eten mis ik helemaal niet, maar zelfs als je niet zonder kunt: smaakt het niet lekkerder als je het bewaart voor speciale gelegenheden? Wat vakanties betreft: natuurlijk zijn er plekken op de wereld die ik ooit nog wel eens wil zien. Hier ga ik voor sparen en dan ga ik alles eruit halen wat er in zit. Maar de afgelopen 2 jaar heb ik ook ervaren dat ‘staycations’ of vakanties dichtbij huis ontzettend relaxt zijn: je hebt geen lijstje van bezienswaardigheden die je moet afvinken, je bent vrij om te doen waar je zin in hebt en ook korte afstand van huis is er zo ontzettend veel moois te ontdekken!

Het prachtige Zwarte Woud waar ik dit jaar op vakantie was

Wat kan de overheid doen?
Bij dit soort grote transities kijkt men vaak (terecht) als eerste naar nationale overheden en supranationale instituties. Met belastingen, subsidies en regulering hebben die grote middelen in handen om gedrag te beïnvloeden. De Nederlandse overheid heeft deze taak serieus genomen en gaat ambitieuzer dan de in het Parijsakkoord gemaakte afspraken aan de slag. Toch passen hier ook een paar kanttekeningen.

De eerste is dat belastingen vaak werken als het zwaard van Damocles: ze gaan vaak ten onder aan hun eigen succes en teveel instrumentalisme heeft ongewenste bijwerkingen. Kijk maar naar het verstorende effect van de verschillende bijtellingen voor hybride auto’s op de automarkt. ‘De vervuiler betaalt’ is een mooi principe, maar als dit betekent dat rijke vervuilers hun schade af kunnen kopen en dat het arme vervuilers verder de armoede in duwt schiet je er weinig mee op. Daarnaast zal een effectieve belasting op vervuiling uiteindelijk zijn eigen grondslag uithollen en daarmee niet meer het primaire doel van een belasting vervullen: geld ophalen om publieke middelen van te betalen.

Een tweede kanttekening is dat er momenteel erg macro gedacht wordt. In Parijs zijn stevige afspraken gemaakt. Daarnaast heeft de regering besloten dat de gaskraan in Groningen dicht moet. Als er echter geen vertaalslag gemaakt wordt naar wat dit voor een gemiddeld gezin betekent, zijn we niet dichter bij huis. Bij gelijkblijvende consumptie zullen we de energie dan gewoon uit het buitenland importeren. Schotel mensen het eerlijke plaatje voor: wat gebeurt er als we niets doen? Iedereen wil een leefbare wereld voor zijn kinderen. Wat is er voor nodig om dat te halen? Kan een gemiddeld gezin nog 2 keer per week vlees eten en eens in de 5 jaar een verre vliegreis maken? Als we die cijfers helder hebben, wordt de gedragsverandering ook makkelijker te bewerkstelligen.

Een derde overweging is wel dat dit soort veranderingen zich vaak eerst langzaam, en dan ineens snel en onvoorspelbaar voltrekken. Het is voor overheden lastig om in te schatten welke kant de technologie opgaat en in het verleden zijn hier ook grove fouten in gemaakt, door bijvoorbeeld flink te subsidiëren om een kritische massa te bereiken voor een technologie, die enkele jaren later ingehaald bleek te zijn door iets beters. We kunnen dus moeilijk op de realiteit vooruit lopen. De markt kan dit doorgaans beter inschatten, maar is nog niet altijd bereid om zich in te zetten en risico te nemen op het vlak van sociaal ondernemerschap. Al komt dit wel steeds meer op gang.

Tenslotte is er voor de transitie een grote investering nodig. Economisch gezien betekent investeren vaak geld lenen voor hoge startkosten, die later terug zullen worden verdiend. Dit geldt in brede zin ook voor veel milieuvriendelijke hervormingen, zoals het isoleren van huizen, het aanleggen van infrastructuur voor elektrisch rijden, het verbeteren van het internationale treinennetwerk en ga zo maar door. Ik ben van mening dat de huidige kapitaalmarkt massaal aan het investeren is in projecten waarvan de negatieve externe effecten nog niet in de prijs doorgekomen zijn. Wanneer deze kennishiaat in de markt omslaat, zou het ook wel eens snel kunnen gaan met private investeringen in duurzame projecten. Tot die tijd is het echter een medeplichtigheid van de overheid om te bedenken hoe dit eerlijk en kosteneffectief gefinancierd kan worden.

Eerlijk is hier een lastig begrip, want hoe spreid je de lasten over huidige en toekomstige generaties? Paul Collier heeft hier een heel inzichtelijk boek over geschreven, waarin hij betoogt hoe de romantici die het probleem ‘tegen elke kosten’ willen aanpakken en de ‘struisvogels’ die liever hun kop in het zand steken nader tot elkaar moeten komen. De crux is in Collier’s ogen dat we toekomstige generaties niet precies dezelfde natuurlijke omgeving hoeven terug te geven als degene die wij nu hebben, maar wel een wereld met exact dezelfde verdiencapaciteit als hoe wij hem aantroffen. Dit zou bijvoorbeeld kunnen door de opbrengsten van het delven van fossiele brandstoffen in een fonds te stoppen waarmee investeringen in duurzame ontwikkeling worden gefinancierd. Dit model is in Noorwegen gehanteerd, en daarmee hebben zij een buffer van 1 biljoen USD opgebouwd om publieke voorzieningen als pensioenen mee te financieren.

Wat ga je morgen doen?

Zoals ik eerder al schreef, er is een hoop informatie en die lijkt soms onmogelijk te doorgronden. Daardoor krijgen we het gevoel dat we er niks aan kunnen doen en steken we liever als struisvogels onze hoofden in het zand of doen we aan gevoelsmatige gewetensbestrijding zoals de tv niet op standby zetten. Toch ben ik ook hoopvol, het momentum is aanwezig en we bezitten meer technologie en kennis dan ooit tevoren.

Vandaag is t-0 en morgen komt wat mij betreft het algemeen klimaatpardon. Schud dus je schuldgevoel van je af, maar lees je in en analyseer welke grote beetjes jij zelf kunt bijdragen. En bovenal: vertel je omgeving wat je hebt geleerd. Niet als moralistische betweter, maar omdat we allemaal hetzelfde doel nastreven. Kennis is macht, en als wij als samenleving eisen dat het over is met de race naar de bodem op het gebied van massaproductie en vervuiling, dan moeten producenten en overheden wel luisteren. En net zoals wij tot kortgeleden niet beter wisten dan dat spullen en eten uit de supermarkt kwamen en dat je je daar verder niet druk om hoefde te maken, zo zullen onze kinderen en kleinkinderen niet beter weten dan dat het normaal is om lokaal in te kopen, niet meer spullen te kopen dan je nodig hebt en jezelf zonder uitstoot voort te bewegen. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Augustus maand voor het beantwoorde gebed

Gisteren, 15 augustus vierden velen Maria, de moeder van Jezus maar ook hun eigen moeder. Terwijl in mei de wereldse Moederdag gevierd wordt vieren vele christenen Moederdag op 15 augustus. 15 augustus is dan ook in Vlaanderen en Zuid Europa een typische familiedag, waarbij de maker van de familie (de moeder) in de bloemetjes wordt gezet, an waarbij al de kinderen kleinkinderen en achterkleinkinderen elkaar eens na lange tijd kunnen weer zien en bijpraten.

Parliament building in Bloemfontein, South Africa, with monument to Christiaan de Wet. (Photo credit: Wikipedia)

Voor velen is 15 augustus ook de aanvang van de ‘grote vakantie’ of een periode van vrijheid, ontlasting van het dagelijkse gesleur van werk. Maar Tommy Lessing die geboren en getogen is onder die zonnige blauwe lucht van het prachtige Zuid-Afrika en thans woonachtig is te Bloemfontein met zijn vrouw Mariè kijkt dezer dagen op onze gebondenheid met tijd maar ook naar God Zijn tijd.

Hij beseft dat de wereld rondom ons haar morele kompas heeft verloren. Waar wij zien hoe veel mensen gevangenen zijn geworden van die wereld en vast hangen aan de bepalingen van de klok stelt ook hij vast hoe de mens vandaag haar vastgestelde tijden heeft waarvolgens zij leven. Hij beschrijft hoe velen van ons hun leven bepaald wordt door hun drukke kalender en tijdschemas waarvolgens zij hun leven inrichten.

Hij schrijft

Ons lewens is soms so fyn beplan dat die tandeborsel nie moet val nie, anders is ons laat.

Zo erg is het gesteld met de mensheid dat alles voor hem bepaalt wordt door zijn druk werkschema, waarin voor God veelal geen plaats is.

Om die reden vraagt hij zich af of wij wel weten hoe het met God zijn tijd zit, alsook beseft hij dat mensen gemakkelijk zeggen dat zij zullen geloven als dit of dat gebeurt. In het verleden maar ook in het heden gaat de tijd vooruit en gebeuren er dingen die ons kunnen verwonderen. Wanneer de mensen echter wonderen voor hun ogen zien gebeuren, dan zoeken ze andere verklaringen daarvoor. {Ongeloof}

Weet jij dat God ook ‘n kalender heeft? vraagt hij zich af en wijst er op dat God niets doet voordat die vastgestelde tijd daarvoor aangebroken is. als wij zijn Woord onderzoeken kunnen wij zien hoe de vastgestelde tijd van God werkt.

Het eerste wat we zien, is dat God niet iets zal doen voor het afgesproken tijdstip niet gearriveerd is.

(Hab 2: 3) De openbaring geldt voor een bepaalde [bestemde] tijd; het zal snel komen want het komt zeker. Je moet gewoon geduldig blijven wachten als het niet snel komt, want het komt zeker, het zal niet uitblijven.

Wij mogen eer op aan dat ook in ons eigen leven er bepaalde tijden zijn wanneer dingen gebeuren maar dat niemand van ons zal kunnen ontsnappen aan de tijden die door God bepaalt zijn.

We moeten daarom wijsheid hebben om onderscheid te maken, want er is

Pred 3: 3-8

(3) een tijd om te doden en een tijd om te helen, een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen,

(4) een tijd om te wenen en een tijd om te lachen, een tijd om te kermen, en een tijd om van vreugde rond te springen,

(5) en een tijd om stenen weg te werpen en een tijd om stenen te verzamelen, een tijd om te omhelzen en een tijd om verre te zijn van omhelzen,

(6) en een tijd om te zoeken en een tijd om verloren te laten gaan, een tijd om te bewaren en een tijd om weg te gooien,

(7) een tijd om te scheuren en een tijd om dicht te naaien, een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken,

(8) een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten, een tijd voor oorlog en een tijd voor vrede.

Vandaag zien wij de moeilijkheden van de wereld en zouden ons daarbij de vraag moeten stellen hoe dit alles past in God Zijn tijdsgebeuren. Wanneer wij nu vrij hebben, tijd genoeg hebben om eens voor ons zelf uit te trekken kunnen wij best ook eens wat meer tijd uitnemen voor die Schepper van hemel en aarde. Nu wij effie niet alles moeten laten bepalen door die wekker die vroeg in de ochtend af gaat, zouden wij toch ook eens  tijd mogen laten om in gesprek te gaan met Diegene die ons nauw aan het hart zou moeten liggen daar Hij het is die ons al deze tijd geeft.

Hij laat on geboren worden, laat ons opgroeien en leven in makkelijke en moeilijke tijden. Hij is het die er ons laat door komen en voor ons een lichtpad legt dat wij al of niet kunnen zien doordat wij al of niet bereid zijn ons hart open te stellen naar Hem.

Ook kunnen wij de vraag stellen

moeten niet plant wanneer het tijd is om planten uit te trekken, moeten we niet dansen wanneer het tijd is om te wenen, en o wee, we niet spreken wanneer het tijd is om te zwijgen. We zullen laten zien zijn als we zullen proberen vaststellen welke tijd het is, en onze eigen tijdschema dienovereenkomstig configureren.

Zelfs Jezus is geboren op het afgesproken tijdstip:

Gal 4: 4 Maar toen de volheid van de tijd gekomen is, heeft God Zijn Zoon uitgezonden, geboren uit een vrouw

Na het vieren van de verrijzenis van Jezus is er een tijd van aanloop naar de Dag des Oordeels (10 Tisjri – Jom Kipoer, Grote Verzoendag) in september / oktober (Tishri of Tisjri op de Joodse kalender).

Het heet de teshuvah, wat betekent om terug te keren naar God. Het is een periode van zelfonderzoek, belijdenis van zonde, repareren waar je andere verkeerd gedaan hebt en van vrijspraak en vergeving.

De maand augustus valt goed binnen de laatste periode, en wordt daarom beschouwd als de maand van beantwoorde gebed.

Tommy Lessing wil hier duidelijk stellen dat we niet hoeven te wachten voor een bepaalde tijd voordat we bidden of naar de Heer zoeken. We moeten echter begrijpen dat God wel tijden heeft vastgesteld – seizoenen waarin dingen gebeuren.

De bekende evangelist Perry Stone zegt dat het erop lijkt dat de grootste geestelijke aanvallen in de periode tussen Pasen en Pinksteren plaatsvindt. De grootste geestelijke doorbraken vinden weer plaats tijdens de maand augustus.

Nu dat wij in het midden van die maand augustus zijn kunnen wij daar eens aan denken en geeft de vakantie tijd ons eer gelegenheid om voor onszelf uit te trekken, meer tijd aan het gezin te besteden maar ook meer tijd aan God te besteden. Laten wij die daarom goed gebruiken.

Je zal verstelt staan hoe God met jou kan zijn en je verzoeken beantwoord.

Is jy dalk in ‘n tyd waar jy dringend antwoord op gebed benodig? Nou is die tyd om terug te draai na God. Vandag is reg in die middel van Sy vasgestelde tyd. Draai terug na Hom, bely jou sonde, maak reg waar jy verkeerd gedoen het – en ervaar die antwoorde op jou gebede.

+

Vindt hieromtrent:

God se vasgestelde tye

Die grootste respek wat ons aan God kan bewys, is om sy beloftes te glo en daarop te reageer > Ongeloof

Met Wie Identifiseer Jy?

Voorgaande: Gun je zelf een dagje lummelen

+++

Aanvullende teksten

1. Moederdag 2016
2. Project – Top secret Moederdag 
3. Moederdag schuift in Uruguay een weekje op
4. Mama-mijmeringen
5. 8 mei – Moederdag
6. Moederdag 1
7. Moederdag 2
8. Moederdag 3
9. Moederdag
10. Mijn mama is geen prinses. Hoera.
11. Column 624
12. Vakantietijd en kronkels
13. Vakantiehoofd aan
14. Iets met vakantie, me-time en vooral niks doen…
15. Tips om niet te verbranden & als je al verbrand bent.
16. Zo voorkom je die vakantiekilo’s: 6 Praktische, realistische tips
17. Holiday
18. Toch op vakantie
19. Airbnb, c’est quoi ça?!
20. De eerste dagen op Kreta
21. Op de helft.. 
22. Vakantie
23. Vakantie nummer één
24. week 3 – weekend
25. week 5
26. week 6
27. Gluten vrij en Lactosevrij in Doesburg
28. Over ons
29. Tenerife: shoppen + food
30. Het is hier fantasssstisch
31. Parijs!
32. Olkhon Island
33. Random Fact: August
34. Debod, a Ptolemaic temple in Madrid

+++

Related articles

• Once it proved effective for noble men and women
• The 74-year-coach behind Van Niekerk’s golden run
• Great-grandma behind Van Niekerk’s golden run
• Wayde van Niekerk: The 74-year-coach behind South African’s golden run at Rio 2016
• To Live by The Way of The Livingness
• A Love Song
• If You Could Get Rid of Francis with the Push of a Button, Would You?
• Whites Flee in Fear From Black Militia Gangs Sa, Why Does No One Do Something About It?
• Hoax Warning Claims Deadly Swine Flu Epidemic in South Afric
• Steve Hofmeyr sponsorship questioned

Gun jezelf een dagje lummelen

“Ik mis de eenvoudigste dingen het meest tijdens mijn detentie. De horizon zien! Een nachtelijke hemel vol sterren! In een tent slapen, ver van het beton dat hier op me drukt. Na vele jaren detentie, kreeg ik een eerste ‘uitgangsdag.’ Ik nam de trein naar de kust en heb, bovenop een duin, uren naar de oneindigheid getuurd. Mijn geest en hart vulden zich van zoveel schoonheid.”

Gevangen in ons denken.

Osterholzer Geest in der Gemeinde Vollersode (Photo credit: Wikipedia)

Is er zoveel verschil met wat wij – buiten de muren – nodig hebben om een betere versie van onszelf te zijn? Kunnen we het nog, door de muren van onze gedachten breken en even de ruimte nemen voor ontspanning? Zelfs op vakantie lijken we soms gevangen in ons denken-van-elk-dag, onze gsm die nooit stilstaat.

Toch is even niks doen minstens even belangrijk als lijstjes afwerken. Sla er de recentste managementboeken maar op na. Als de boog altijd gespannen staat, kan je dat zuur opbreken. Want – net als ons lichaam – heeft ook onze geest soms een adempauze nodig. Wanneer we  jaar in, jaar uit altijd maar doorgaan, lopen we het risico om een burn-out of een depressie te krijgen. Even lummelen is dan het ventiel waarmee je spanning loslaat.

Recht op traagheid.
Iedereen kent het gevoel: de maalstroom in je hoofd waardoor je moeilijker slaapt, de druk van alle dingen die je nog moét doen. Wanneer we te hoge verwachtingen koesteren, verhogen we onze innerlijke stress. Wanneer iets niet helemaal volgens plan verloopt, kunnen we niet meer creatief zijn. In het gedicht ‘Recht op traagheid’ van Alexis de Roode uit ‘Gratis tijd voor iedereen’ wordt de vraag gesteld waarom alles zo nodig moet. Van wie moet dat dan en waarom dan vandaag?

Een andere valkuil kan zijn dat we ons gaan verschuilen achter een volle agenda. Net omdat de plek – waar niets moet en het stil is – best confronterend kan zijn. Op die manier moeten we niet nadenken over onze eigen onzekerheden en angsten. We vermijden de confrontatie met onszelf. Nochtans kan confrontatie ook heel verhelderend werken om op een positieve(re) manier in het leven te staan.

Van een overvolle agenda heeft een gedetineerde alvast geen last. Stilstaan is een must. Geen ontsnappen aan jezelf en je vastgeroeste gewoontes.

+

Engelse versie  / English version: Allow yourself a chill-out day

Voorgaande

Vakantie is… stilte in je hoofd

Zomertijd ideaal op met Bijbellezing aan te vangen #1Bestseller aller tijden

Zomertijd ideaal op met Bijbellezing aan te vangen #2 Blijvende waardevolle schat

Ga naar buiten. Laat de wereld binnen.

++

Aanvullende teksten

1. Zomervakantie
2. Vakantietijd contacttijd
3. Ruimte voor gebed maken in zomervakantie
4. Ver weg van huis
5. Vierde Armoedebarometer tekent geen goed nieuws op

+++

Verdere lectuur

1. Na regen komt groeisel…
2. Van jungle naar tuin…
3. Vakantie nummer één
4. Vakantie
5. Vakantie (1)
6. Vakantie (3)
7. Vakantie Wonder wanderland
8. emotioneel over Vakantie
9. Vakantie…….
10. Vakantie bucketlist: 62 strakke strategieën om de zomer heelhuids door te komen mét kinderen
11. Team Blondes met de voeten in… 
12. Op de vlucht of op vakantie; lezen willen we allemaal
13. Parelmour
14. Over ons
15. Dag 1 Italië
16. Dag 2 Acient Rome
17. Dag 3 Lazio, Ostia Antica
18. Dag 4 Camping Fabulous, het zwembad
19. Dag 5 Lazio, Viterbo & Civitavecchia
20. Dag 6 Shoppen in Rome
21. Dag 7 Camping Fabulous en omgeving
22. Dag 8 pompeii
23. week 1
24. week 2
25. week 3
26. week 3 – weekend
27. week 4
28. Weekmenu: week 29
29. Toch op vakantie
30. De eerste dagen op Kreta
31. Parijs!
32. Olkhon Island
33. Het is hier fantasssstisch
34. Tenerife: shoppen + food
35. Zo voorkom je die vakantiekilo’s: 6 Praktische, realistische tips
36. Helemaal alleen
37. And so the adventure begins…
38. Kaketoe
39. Moed kom ná actie, niet eerder (Hoe een wandeling mij dit inzicht gaf)
40. Zevenduizend dia’s later
41. Kinderbouwdorp
42. Zelfbeeld
43. Koffie verkeerd
44. Zacht hart

+++

Further related

• Burn Out or Refuel? 
• The Human Cost of Lack of Vacation
• Today’s Reality
• Winter plans that went well enough
• The Summer Burn-Out
• Burn Out vs. Out of Shape: When to Fight Creative Block
• The Burn Out | Starting with Fresh Eyes
• Check Yourself Before You Wreck Yourself (Literally…)
• Mental Exhaustion, or…?
• Detour
• damn well near it…
• Finding the Off Switch
• What Are You Afraid Of – Revisit
• Do Only What You Can Do | Small Businesses
• 10 Things To Do When You Feel Burnt Out
• Do It Slowly- Success Tips
• Fill Up Your Cup – And Become a Better You!
• Teenagers Are An Endangered Species!
• Maybe…
• Planning for failure
• Vacation – time to relax
• Feeling Useless
• The sunny day that changed my life
• Summer Reading 2016
• Vacation Reading by Sheila Deeth
• Mid 20’s must have
• I Have To Leave 
• Food for the Seoul (I)
• It’s a long way by train to Zurich
• 5 hours in Santorini 
• Visit your siblings this Rakshabandhan

+++

Related articles

• Italy Travel Itinerary With Kids
  • Half of Gitmo’s Uncharged Detainees Cleared for Release
  • To-Do Lists Are Not the Answer to Getting Things Done
  • The Teacher’s Summer To-Do List
  • Canberra jail inmates used poster to hide hole in wall during attempted escape
  • Canberra jail inmates used poster to hide hole in wall during attempted escape
  • Using the gifts differing according to the grace
  • A heart in the right place and brightly burning faith
  • Luck
  • Countless miracles each day
  • Nothing noble in the flesh left to itself

Vakantie is… stilte in je hoofd

Een doorsnee westerling leeft in zijn hoofd. Van de kleuterklas tot de unief wordt hij geïndoctrineerd dat er voor elke vraag een antwoord is en voor elk probleem een oplossing. Zo houdt zijn wil tot begrijpen en beheersen de illusie overeind dat we greep hebben op onze realiteit en alles onder controle hebben.

Maar niets is minder waar.
In zijn boek ‘De schaduw van de Verlichting’ spreekt Eddy Van Tilt over de ‘over-driving van de rationaliteit’. Precies omdat we onze ratio een absolute status geven, zijn we vervreemd van dat deel van de realiteit dat niet rationeel is en waar we geen voeling mee hebben. Psycholoog Van Tilt stelt zich de vraag:

“Wat is er gebeurd dat de hoofden in het Westen verhard en de harten zo verslapt zijn?”

Omdat hij geconfronteerd wordt met de pathologische gevolgen van te veel ego, maakbaarheidswaan en rationaliseringen. Psychiater Mark Epstein reageert:

‘Onze denkende geest is dwangmatig, omdat hij niet wil vergeten of vergeten worden en daarom altijd wel iets te doen heeft’.

Het zal op vakantie dus niet zo eenvoudig zijn om ‘alles eens los te laten’.Want hongerig en ongedurig als onze geest bezig is met verleden en toekomst, zal hij weer andere soorten prikkels nodig hebben om ‘niet te vergeten’ of ‘vergeten te worden’.We kunnen onze geest tot rust brengen.
Door in de eerste plaats ons hart open te houden, gewoon waar te nemen wat er in ons leeft en ons opnieuw te verbinden met ons lichaam, onze omgeving en ons… te laten raken. Als we de stilte ingaan, gaan we het ‘nu’-moment ervaren en niet zozeer horen dan wel voelen of beter nog… gewaarworden.Je hoeft daarbij je ego niet achter te laten, wel voorbij zijn grenzen kijken.

“Door stil te staan, gaan we geen nieuwe dingen zien, maar gaan we anders naar de dingen kijken”,

concludeerde ooit C.G. Jung.

Of hoe vakantie vooral… stilte is in je hoofd en je hart.

+

Voorgaande:

Zomertijd ideaal op met Bijbellezing aan te vangen #1Bestseller aller tijden

Zomertijd ideaal op met Bijbellezing aan te vangen #2 Blijvende waardevolle schat

Engelse versie / English version: Going on holiday is… silence in your head

Zalig Zijn De Armen Van Geest (Photo credit: Wikipedia)

++

Aanvullende lectuur:

Wetenschappers, filosofen hun zeggen, geloven en waarheden

Wees stil en luister

+++

Lectuur van anders denkenden:

• Busy Busy – Work
• Ben jij al zomerklaar?
• i love summer tag
• Ben ik weer!
• Zomervakantie
• Vrije tijd
• Wat doe jij in je vrije tijd? What do you do in your free time?
• Wat te doen in de vakantie?!
• We zijn los! De vakantie is begonnen.
• What to do in summer at home.
• Summer bucket list
• Inspiratieboost #9
• Rondje langs de dijk
• Very Fine House Vakantieboek – 1
• Vakantie!!!
• Summer loving, had me a blast!
• Mijn leven inrichten
• Lazing… Luieren…
• VVB in de zomer
• Die vlam
• Beginnen aan een nieuw avontuur
• Geloof aan mijn voordeur
• We leven in een gouden tijd volgens een wetenschapshistoricus maar we hebben ook te maken met een #systeemcrisis allerwege #trouw #cultuurverandering #nieuwespiritualiteit
• Bel, die weet het wel
• 001: De vechtsport van de rationaliteit
• Rationaliteit in meervoud
• Kleinigheid zonder rationaliteit
• Coen Simon, ‘En toen wisten we alles’ (2011)
• Gonçalo M. Tavarez, ‘Jeruzalem’ (2011) Leven in tijden van waanzin en geweld
• Geen realiteit.
• Dom
• Welcome to the freakshow
• Daaglikse dosis realiteit
• Generatie Y
• Verwondering // Jouw waarheid vs. mijn waarheid
• Opheldering onderwerp

Related articles

• C.G. Jung on John D. Rockefeller
• Carl Jung on “ESP” and “Synchronicity.”
• Secrets of Psychotherapy: Ten Ways to Be More Happy (Pt. 2)
• It’s Okay Not To Be Okay
• 10 Things You Need To Know About Yourself Before You’ll Have The Life You Want
• Health Care – The Alchemy of Emotions
• How May I Best Use it… She asked
• How to Attract a Conscious/Evolved Man.
• Christ DID teach of Karma, reincarnation, self-realization and the Divine Feminine as Holy Ghost!
• Journal: Green Pastures, and The Storybook