Jelmer Mommers in zijn boek “Hoe Gaan We Dit Uitleggen” mag dan al oplossingen brengen om de klimaatverandering te temperen, want we moeten er bewust van zijn dat we ze niet zullen kunnen stoppen. Maar zeker mogen wij ons hoofd niet in het zand steken en moeten we onze verantwoordelijkheid nemen om de na ons komende generaties een goed leefbaar klimaat te geven.
Wij kunnen het niet nalaten stappen te ondernemen, anders zou dit getuigen hoe zelfzuchtig wij als individu wel durven zijn. Als maatschappij moeten wij samen verantwoorde stappen nemen om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Dit vergt eerst en vooral politieke moed, waarna ook economische gevolgen onder ogen moeten gezien worden. Men kan niet ontkennen dat het algemeen een economische impact zal hebben voor meerdere jaren. Ook naar beroepen zal het een impact hebben. Er moet namelijk op landbouwgebied een hele herziening komen. Mensen moeten er toe komen om minder vlees te eten en beter om te springen met het voedsel en voedselvoorraden. Het is hoog tijd dat ons consumptiegedrag ernstig onder de loep wordt genomen.
De Aarde en de toekomst van de mensheid liggen heden in onze handen. Er mag geen lafheid en geen egoïsme zijn. Elkeen moet tot het besef komen hoe kostbaar onze planeet is. Zij die niet willen zien moeten wij de ogen open doen. Er moet openlijk durven over gepraat worden. We mogen onze tijd niet passief ondergaan. Het kan makkelijk zijn om te zeggen
“We doen wat we doen en de toekomst zal haar oordeel over ons vellen.”
De vluchtelingen- en de bankencrisis van vorig decennium is niets in vergelijking met de groter wordende stroom van klimaatvluchtelingen, die nu al waar genomen kan worden en zal toenemen met de komende jaren.
Het neoliberalisme met haar geweld van de vrije markt heeft er voor gezorgd dat het leven van een mens klein en futiel werd, maar ook verstoord in zijn eigen achtertuin. De gehele technische revolutie ligt mee aan de oorzaak van wat we nu en in de komende jaren nog tegemoet moeten gaan zien, van hoger wordende temperaturen en aangroeiende woestijnen.
Sinds de technologische revolutie van de 19de eeuw hebben we generatie na generatie zien profiteren van vooruitgang. Nu echter is er een kantelpunt bereikt waarbij onze kinderen en kleinkinderen, het slechter hebben dan onze generatie. De globalisering en de overconsumptie laten zich voelen.
Erg genoeg zien we heel wat gepalaver en nodeloos heen en weer gepraat dat blijkbaar niet veel schijnt op te lossen. Men moet geen deskundige te zijn om in te zien dat we die vooropgestelde doelstelling uit het Parijse klimaatakkoord niet gaan halen. Zelfs met heel uitgebreide en drastische maatregelen zal het moeilijk zijn door het niet eensgezind zijn van de geïndustrialiseerde landen en hun bewindsvoerders.

Krista Bruns bij het behalen van haar Phd bachelor diploma aan de Universiteit van Utrecht, waar na ze een premaster jaar in Econometrics aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam volgde en een uitwisselingsemester aan de Universidad de Complutense in Madrid.
De 28 jarige Krista Bruns, sinds kort woonachtig in Den Haag en onlangs gepromoveerd in de Economie, en zich bij een ouderwetse blog verkiest te houden, wordt, zoals wij, toch ook een beetje verdrietig als zij over de klimaatproblematiek nadenkt. Net als wij gelooft zij dat het nog niet te laat is en beseft ze dat het momentum en de noodzaak beiden aanwezig zijn. Ze drukt zelfs de hoop uit:
Wij kunnen de geschiedenis in gaan als de generatie die het tij van 200 jaar industrialisering en vervuiling deed keren. Hoe mooi zou dat zijn? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Zij durft ook te kijken naar het huidige menselijk (wan)gedrag, waarbij de politiek onze dagelijkse belevenissen wel (on)handig weet te verstoren.
Wel met een economische blik, niet gehinderd door wetenschappelijke conventies of al te veel jargon. {Blog}
dringt zij zich nu ook op in de bloggerswereld, met haar eigen persoonlijke standpunten, los van haar functie als beleidsmedewerker van het Nederlandse Ministerie van Financiën. Ze hoopt zo met haar stem ook iets te kunnen verwezenlijken. (Wat wij toch allemaal hopen, is het niet?)
Zij schrijft verder:
Wij kunnen de geschiedenis in gaan als de generatie die het tij van 200 jaar industrialisering en vervuiling deed keren. Hoe mooi zou dat zijn? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Met heet besef dat we te weinig doen en te laat stelt zij dat er geen tijd meer is voor uitstelgedrag.
Klimaatverandering is een probleem met mogelijk desastreuze gevolgen, maar deze ontwikkelen zich vergeleken met een mensenleven vrij langzaam en onzichtbaar. We hadden het dus pas door toen het al bijna te laat was, en zelfs nu we het weten doen we er weinig aan.
Dit innerlijke conflict, waarin we weten dat er iets aan de hand is, maar het gevoel hebben dat we er niks aan kunnen doen wordt cognitieve dissonantie genoemd. Het treedt op wanneer gedrag, emotie en cognitie (kennis) niet op één lijn liggen. Dit leidt bij mensen tot een groot intern ongemak, en als reactie daarop gaan we klimaatverandering negeren, bagatelliseren of ontkennen. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Ons hoofd nite in het zandsteken eist het durven aanzien van onze eigen invloed op wat er voort het ogenblik aan het gebeuren is.
Probleem is dat mensen die op de problemen willen wijzen of hun vinger uitsteken, wel meer dan eens als lastigaards worden aanschouwd. Onze met haatberichten en lelijke woorden vollopende brieven bussen bewijzen dat zelfs dagelijks.
Psychologe Florien Cramwinckel (zie video hieronder) toonde in haar onderzoek ook aan dat we mensen die sterk hun morele waardes proberen over te brengen vaak een beetje irritant vinden, omdat ze ons confronteren met onze eigen tekortkomingen op dat gebied. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Algemeen moeten we iedereen er toe komen om de hand in eigen boezem te steken.
Ik denk dus dat we een stuk verder zouden komen als we een soort generaal pardon uitspreken … {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Bruns denkt aan een wijs man die ooit zei:
Het beste tijdstip om te beginnen was 20 jaar geleden, het op-een-na beste tijdstip om te beginnen is vandaag. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Het is waar dat het geen zin heeft om te blijven zeuren over wat er in het verleden verkeerd gegaan is. Men moet de koe met de hoorns aanpakken wanneer dat geweldig dier langs komt.
De politici van vandaag zijn geen grote hulp. Vooral de populisten trachten met allerlei verzinsels de mensen te misleiden. Ze schamen zich niet om zelfs bevinden van erkende wetenschappers te negeren en nog erger, hun bevindingen in twijfel te trekken of als onzin af te schepen.
Betreft de klimaatskeptici schrijft Bruns:
Een derde reden dat we last hebben van uitstelgedrag is volgens mij dat klimaatwetenschappers, meer dan hun collega’s in andere vakgebieden, nog steeds vaak worden uitgemaakt voor een soort religieuze fanaten en dat hun resultaten in twijfel worden getrokken. Onderzoek proberen te reproduceren en falsificeren is nobel werk, maar in dit gebied gaat het er soms heftig aan toe met alternative facts en voor- en tegenstanders die zich beiden te sterk door hun eigen agenda laten leiden. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Het wordt hoog tijd dat het gewone volk hun leiders ter verantwoording roept, maar ook dat zij zelf gaan inzien dat we zogvuldiger moeten omspringen met het gebruik van gronden, zij het om landbouw er op te verrichten of om het te bebouwen met woonelementen (huizen of apartementen) die op een milieuvriendelijk wijze moeten onderhouden en verwarmd worden.
We zitten momenteel in de 6e grote uitstervingsgolf, bijna een derde van de 27.600 landgebonden zoogdieren, vogels, amfibieën en reptielen neemt sterk in aantallen af. Ter vergelijking: de laatste van de vorige 5 grote uitstervingsgolven was 65 miljoen jaar geleden en betekende het einde van de dinosauriërs. Ook met de onderwaterwereld gaat het niet goed, volgens een rapport van WWF is er in 2047 geen wilde vis meer als we zo doorgaan. Zelfs de insecten, doorgaans toch één van de meest robuuste soort organismen op aarde, hebben sterk te lijden. Nu lijkt dit op het eerste oog niet zo erg, maar biologen hebben ons voorgerekend dat zelfs het uitsterven van één diersoort kan leiden tot het ineenstorten van een compleet ecosysteem, met grote gevolgen voor de hele planeet en de mensheid. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Al enkele jaren kunnen wij getuigen zijn van uitzonderlijke weersomstandigheden.
Het extremere weer zal ook niemand ontgaan zijn. 2017 was het jaar met de meeste bosbranden, het duurste orkaanseizoen als het gaat om schade, ijskappen die afbreken in een niet eerder gezien tempo. 2018 lijkt wat betreft temperaturen alle records te gaan breken, in Nederland althans. Zélfs als je van mening bent dat al deze processen zich voornamelijk buiten de schuld van mensen voltrekken, dan zou je in een wereld waarin we alles en iedereen proberen te controleren, toch zoveel mogelijk willen doen om dit proces tegen te gaan? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
We kunnen slechts hopen dat er wel degelijk langzaamaan aan het besef begint te ontstaan dat er iets gedaan móet worden.
Een stijgende zeespiegel, extremere weersomstandigheden en het vernietigen van de natuurrijkdommen die in miljarden jaren zijn opgebouwd, zal ontegensprekelijk, leiden tot meer conflicten, oorlogen, migratiestromen, hongersnoden en economische crises.

Wat kun je doen?
Stap 1: informeer jezelf. Ik ben er van overtuigd dat deze verandering van inzichten van binnenuit moet komen. Het is niet erg als je vroeger dingen deed die je met de kennis van nu beter niet meer kunt doen. Maar ééns gelezen kun je het niet meer ontlezen. Doe wat met die kennis! Vroeger wist ik ook dat er vegetariërs bestonden. En dat vlees van dode dieren kwam. Maar ik besefte me nog niet de echte impact van vlees op het milieu, de bizarre manier waarop in de bio-industrie met dieren omgegaan werd. Hetzelfde geldt voor vliegen, een reisje naar een lekker warm eiland waar ik een paar jaar geleden geen seconde over twijfelde, wordt nu toch heel wat minder aantrekkelijk.
Leestips David McKay Sustainable Energy without the hot Air Paul Collier Plundered Planet Kate Raworth Doughnut Economics Jared Diamond Collapse Jorgen Randers et. al Limits to Growth Tim Jackson Prosperity without Growth Ik snap wel dat het lastig is om structuur en helderheid te scheppen in de enorme stroom van goede en foutieve informatie die er omtrent dit alomvattende probleem te vinden is. Dat iedereen moeite heeft om dit probleem te omvatten en de informatie te structureren blijkt wel uit het klimaatakkoord, waar na maandenlang nadenken door deskundigen uiteindelijk geen concrete maatregel in bleek te staan. Een helder boek was voor mij Sustainable energy without the hot air van David McKay. Het wordt ook wel het ‘Freakonomics’ van de klimaatproblematiek genoemd en het zet in heldere tabellen en figuren uiteen welk potentieel er nog is voor milieuvriendelijke energie-opwekking en hoeveel we zelf kunnen besparen op onze uitstoot. Op de website van McKay zijn ook leuke rekentools te vinden. De belangrijkste boodschap uit dit boek is: maak een plan wat onder de streep uitkomt. We kunnen leuk allemaal onze opladers uit het stopcontact halen als we ze niet nodig halen, onder het motto ‘alle beetjes helpen’, maar dit is alsnog maar een miniem percentage van ieders verbruik en uitstoot op een dag. Zelfs als we dit allemaal doen gaat het dus weinig zoden aan de dijk zetten: er zijn grote beetjes nodig. Kijk wat er echt een verschil maakt en ga hiermee aan de slag, ook al betekent dat soms afstand doen van verworven luxe.
Wat dan wel?
200 jaar economische ontwikkeling heeft ons een hoop welvaart en ontzettend veel gemak gebracht. Maar onder de ronkende motors van het kapitalisme is ook een feedback loop ingezet die zichzelf niet zal stoppen. Producenten geven weinig om negatieve externaliteiten en zijn op zoek naar de goedkoopste productiemethode om zoveel mogelijk spullen aan ons te verkopen. Wij als consumenten hebben weinig weet van waar die spullen vandaan komen en wat daar voor nodig is en blijven ze dus kopen, wat de producenten weer sterkt in hun verdienmodel.Je energieverbruik binnen de 4 muren van je eigen huis is zeker belangrijk en makkelijk te sturen. Begin eens met elke maand de meterstanden opschrijven en experimenteer om te kijken wat daar veel invloed op heeft. Maar besef ook dat het grootste deel van onze uitstoot niet ontstaat binnen ons huis maar door de productie van goederen die wij aankopen. Volgens mij moeten we weer terug naar een cultuur van genoeg. Vraag je eens af of het nodig is om elke dag vlees te eten. Of om elk jaar een mooie vliegreis te maken. Laat die kaki-vruchten, hoe mooi ze er ook uitzien, eens liggen en koop lekkere stoofpeertjes in de winter. Repareer een kapot kledingstuk in plaats van voor een paar euro iets nieuws te kopen zonder je af te vragen hoe dat in godsnaam voor die prijs geproduceerd kan worden en vanuit Bangladesh hier naartoe verscheept. McKay rekent uit dat 60 van de ca. 195 kilowatt uur die een gemiddelde Westerling per dag nodig heeft komt van het produceren en verschepen van onze spullen.
Het lijkt misschien een opoffering, maar ik heb dat zelf helemaal nooit zo ervaren. Vlees eten mis ik helemaal niet, maar zelfs als je niet zonder kunt: smaakt het niet lekkerder als je het bewaart voor speciale gelegenheden? Wat vakanties betreft: natuurlijk zijn er plekken op de wereld die ik ooit nog wel eens wil zien. Hier ga ik voor sparen en dan ga ik alles eruit halen wat er in zit. Maar de afgelopen 2 jaar heb ik ook ervaren dat ‘staycations’ of vakanties dichtbij huis ontzettend relaxt zijn: je hebt geen lijstje van bezienswaardigheden die je moet afvinken, je bent vrij om te doen waar je zin in hebt en ook korte afstand van huis is er zo ontzettend veel moois te ontdekken!

Wat kan de overheid doen?
Bij dit soort grote transities kijkt men vaak (terecht) als eerste naar nationale overheden en supranationale instituties. Met belastingen, subsidies en regulering hebben die grote middelen in handen om gedrag te beïnvloeden. De Nederlandse overheid heeft deze taak serieus genomen en gaat ambitieuzer dan de in het Parijsakkoord gemaakte afspraken aan de slag. Toch passen hier ook een paar kanttekeningen.De eerste is dat belastingen vaak werken als het zwaard van Damocles: ze gaan vaak ten onder aan hun eigen succes en teveel instrumentalisme heeft ongewenste bijwerkingen. Kijk maar naar het verstorende effect van de verschillende bijtellingen voor hybride auto’s op de automarkt. ‘De vervuiler betaalt’ is een mooi principe, maar als dit betekent dat rijke vervuilers hun schade af kunnen kopen en dat het arme vervuilers verder de armoede in duwt schiet je er weinig mee op. Daarnaast zal een effectieve belasting op vervuiling uiteindelijk zijn eigen grondslag uithollen en daarmee niet meer het primaire doel van een belasting vervullen: geld ophalen om publieke middelen van te betalen.
Een tweede kanttekening is dat er momenteel erg macro gedacht wordt. In Parijs zijn stevige afspraken gemaakt. Daarnaast heeft de regering besloten dat de gaskraan in Groningen dicht moet. Als er echter geen vertaalslag gemaakt wordt naar wat dit voor een gemiddeld gezin betekent, zijn we niet dichter bij huis. Bij gelijkblijvende consumptie zullen we de energie dan gewoon uit het buitenland importeren. Schotel mensen het eerlijke plaatje voor: wat gebeurt er als we niets doen? Iedereen wil een leefbare wereld voor zijn kinderen. Wat is er voor nodig om dat te halen? Kan een gemiddeld gezin nog 2 keer per week vlees eten en eens in de 5 jaar een verre vliegreis maken? Als we die cijfers helder hebben, wordt de gedragsverandering ook makkelijker te bewerkstelligen.
Een derde overweging is wel dat dit soort veranderingen zich vaak eerst langzaam, en dan ineens snel en onvoorspelbaar voltrekken. Het is voor overheden lastig om in te schatten welke kant de technologie opgaat en in het verleden zijn hier ook grove fouten in gemaakt, door bijvoorbeeld flink te subsidiëren om een kritische massa te bereiken voor een technologie, die enkele jaren later ingehaald bleek te zijn door iets beters. We kunnen dus moeilijk op de realiteit vooruit lopen. De markt kan dit doorgaans beter inschatten, maar is nog niet altijd bereid om zich in te zetten en risico te nemen op het vlak van sociaal ondernemerschap. Al komt dit wel steeds meer op gang.
Tenslotte is er voor de transitie een grote investering nodig. Economisch gezien betekent investeren vaak geld lenen voor hoge startkosten, die later terug zullen worden verdiend. Dit geldt in brede zin ook voor veel milieuvriendelijke hervormingen, zoals het isoleren van huizen, het aanleggen van infrastructuur voor elektrisch rijden, het verbeteren van het internationale treinennetwerk en ga zo maar door. Ik ben van mening dat de huidige kapitaalmarkt massaal aan het investeren is in projecten waarvan de negatieve externe effecten nog niet in de prijs doorgekomen zijn. Wanneer deze kennishiaat in de markt omslaat, zou het ook wel eens snel kunnen gaan met private investeringen in duurzame projecten. Tot die tijd is het echter een medeplichtigheid van de overheid om te bedenken hoe dit eerlijk en kosteneffectief gefinancierd kan worden.
Eerlijk is hier een lastig begrip, want hoe spreid je de lasten over huidige en toekomstige generaties? Paul Collier heeft hier een heel inzichtelijk boek over geschreven, waarin hij betoogt hoe de romantici die het probleem ‘tegen elke kosten’ willen aanpakken en de ‘struisvogels’ die liever hun kop in het zand steken nader tot elkaar moeten komen. De crux is in Collier’s ogen dat we toekomstige generaties niet precies dezelfde natuurlijke omgeving hoeven terug te geven als degene die wij nu hebben, maar wel een wereld met exact dezelfde verdiencapaciteit als hoe wij hem aantroffen. Dit zou bijvoorbeeld kunnen door de opbrengsten van het delven van fossiele brandstoffen in een fonds te stoppen waarmee investeringen in duurzame ontwikkeling worden gefinancierd. Dit model is in Noorwegen gehanteerd, en daarmee hebben zij een buffer van 1 biljoen USD opgebouwd om publieke voorzieningen als pensioenen mee te financieren.
Wat ga je morgen doen?
Zoals ik eerder al schreef, er is een hoop informatie en die lijkt soms onmogelijk te doorgronden. Daardoor krijgen we het gevoel dat we er niks aan kunnen doen en steken we liever als struisvogels onze hoofden in het zand of doen we aan gevoelsmatige gewetensbestrijding zoals de tv niet op standby zetten. Toch ben ik ook hoopvol, het momentum is aanwezig en we bezitten meer technologie en kennis dan ooit tevoren.
Vandaag is t-0 en morgen komt wat mij betreft het algemeen klimaatpardon. Schud dus je schuldgevoel van je af, maar lees je in en analyseer welke grote beetjes jij zelf kunt bijdragen. En bovenal: vertel je omgeving wat je hebt geleerd. Niet als moralistische betweter, maar omdat we allemaal hetzelfde doel nastreven. Kennis is macht, en als wij als samenleving eisen dat het over is met de race naar de bodem op het gebied van massaproductie en vervuiling, dan moeten producenten en overheden wel luisteren. En net zoals wij tot kortgeleden niet beter wisten dan dat spullen en eten uit de supermarkt kwamen en dat je je daar verder niet druk om hoefde te maken, zo zullen onze kinderen en kleinkinderen niet beter weten dan dat het normaal is om lokaal in te kopen, niet meer spullen te kopen dan je nodig hebt en jezelf zonder uitstoot voort te bewegen. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}
Readers, likes and comments
Mostly the articles placed on this and our other platforms are not so much placed to open a debate, or better said are no part of a “forum”.
that does not mean we do not like to receive reactions like “likes” or some comments. You can imagine that it takes time to create a post and when we can notice in the statistics that they are read. That may be a stimulant to continue, but also to see a reaction brought by the reader, either by clicking on the “like” or “share” button, this last one giving us the opportunity to receive more readers for that particular article.
Voxate Writing & Editing which was established in 2008 and since then, has been providing writing, editing and SEO services for South African and international clients writes
On this site you may find a.o. news articles which discusses current events or recent news of either general interest. Bringing such headlines or talking about recent incidents we do want to bring up some thoughts around those affairs. They are used to focus the reader’s attention on a particular (or main) part of the article or that what we think is important for people who want to make something of our society. At the same time looking at what we think may be a major event we also try to give facts and detailed information following answers to general questions like the Five W’s: who, what, when, where, why and how.
Our intention is also to offer some encyclopedia articles or reference works, offering a more in-depth informative article with a primary division of content. For this we are still looking for more contributors, willing to share their knowledge around specific subjects like ‘life’, ‘living’, ‘history’, ‘culture’.
This Blog as such may have blog articles which are like magazine or newspaper articles whilst others may be written more like entries in a personal journal. More important as lifestyle magazine we do hope we may offer some different opinions about several important life issues, of which the religious and spiritual aspects are not gone out of the way.
Being aware that today not many people have lots of time to read serious articles, we do love to present on this site an overview of articles we think would be interesting to read. Therefore we offer next to our own articles a selection of reblogged posts. We may not bring a Listicle, or a specific article whose primary content is a list, but at the end of the postings presented over here we also do try to offer a listing of other additional readings or related articles we could select from the blogging world. We also do hope to bring here a sort of Readers Digest and are still hoping some more writers would join us to help us to succeed in those efforts.
Concerning the “Related articles” service we offer, we regularly do get some irritated bloggers who ask us to take their writing of the list. This discourages us a lot for doing all that research work, checking all those posts, looking for them of being of interest. Therefore we reduces already the time for searching and reading so many blogs, to look for something to share. We also can use more people to help us looking for interesting writers, photographers, to present their articles or work to our readers.
Normally we would think there must be enough people who read several blogs and would be able to find something worth reblogging, this being an extra place to do so, next to their own blog, and at the same time giving them the opportunity to link to their own articles. As such we can offer additional readers to those who are willing to join this effort of sharing information and promoting a multicultural and multicoloured world.
In our articles we talked already a lot about how we use are time and on what we are willing to spend time in our time limited day and world. Being aware that not enough people do take time to retreat and to take some time to look at things, wondering how everything is going good or bad and why certain things evolve a certain way, we are trying to bring some balance and are willing to give some material for thought. Having only certain moments a day for ourselves or to do something else than our job, being limited in time we sincerely do hope to be able to offering some interesting material. If not so let us know.
The small thoughts or quotes we offer a day, we do hope can give something to think and are a welcome meditation for the day. Perhaps they can bring you to some daydreaming or musing.
In 2014 we started and reached 1847 visitors with 3124 views offering us 263 likes. Last year we got 5018 visitors fetching 6888 views willing to give us 486 likes. We are pleased to find 279 WordPress followers and only 2 e-mail followers, making us not such a popular blog it seems. Or do you find we do not do enough our best as a team? What can we do more?
Comparing with my personal (political) site I generate 256 WordPress followers and 9 e-mail followers. It is also not so much but there I bring very personal views and spend not so much time as on my other (religious and lifestyle magazine) blogs.
Looking at the statistics it may give the impression we are not doing well or it may be very discouraging. So what can we do to make it better?
Steve Hayes also may have a similar feeling like me. He writes
WordPress does a wonderful job diverting spam from the inbox.
For me the talking we do bring here on certain matters and bringing comments on some expressions of others or on certain blogwritings is giving comments on the quoted blog, though most often nothing of our comments is quoted on the discussed page or no link to the article is mentioned. When we get some feed back it is mostly somebody who is angry that he is quoted or that we dared to link to his article. Most often when we get such reply we are asked to delete the link or the mentioning of that person’s name. For that reason it can be that after some time you come to read an article again some related articles may not appear any more in the list. Those negative reactions concerning the links to related articles made us also to decide to reduce this service we thought would be productive for both sides. What surprises us that several blog writers do forget that when they with writing on the net and not making their blog private, have the possibility that from everywhere all sorts of people may come to see and read what they have written and should as such also not be surprised when people react on their site (what we also do, but not have it appreciated all the time – certainly not on the religious front.)
One big problem is also that we daily get in a lot of spam or ridiculous mail nothing to do with the article or articles. Spam luckily enough gets straight in the Spambox to be deleted.
I do agree this blog and my ‘personal’ blog are not really blogs about me or an other person his personality. when I look at some very popular blogs I notice that most often they are about the person himself or herself or really commercial blogs without the followers noticing it or being aware of it that it is a blog full of advertisements or promotional articles. Dominic Sceski (Aul) a sixteen year-old home-schooled student formulates it this way
Are we according to you then not blogging about matters that can help you or others? We do agree we talk more than once about God and the way of life according His rules, and not so many people are interested in that. Is that a reason why we have so few followers? Is that what we try to offer our readers not something some people want?
Voxate comments
I take the liberty to reproduce the result of Voxate his inquiries posed in his article Why Reader Comments Are The Cat’s Pajamas concerning
Gaynor from Tulips and Phoenixes said:
___________________________________________
Steve, who blogs at Khanya, said:
___________________________________________
Luchae, from My Spreadsheet Brain, added:
___________________________________________
Lizna, from With Elizabeth H, shared a candid post about her weight struggles.
She really appreciated Ilona Fourie’s comment, which read, “What a awesome post. Whilst I was reading it so much rang true to me. I have been on a roller coaster with my weight. I have lost 26kg but have not been able to move any more in the last year. I have tried and tried and are failing miserably. It has made me so negative and I keep asking myself whats wrong with me. This is a war that few people understand and I am so grateful to have read your post!” Lizna said:
JustEllaBella also shares some really personal stuff. Ella says:
In Africa and Beyond is one of my favourite travel blogs. Sara shares some of the reader comments that touched her the most:
___________________________________________
Jonelle, from Tyranny of Pink, had an understandably tough time:
Shante Hutton of Rose For Thorns shared a very personal post, and valued this comment:
Beautiful Shante, your story touched me so deeply that I found it difficult not only to find words, but to actually find my voice. You told your story in such a delicate yet profound way and I’m in awe of you right now. Reading your story, your pain and then how the birth of your daughter opened your heart to this incredible love again is wonderful. And isn’t it amazing how the opening of your womb caused an opening of the heart! Like a flower you have opened and become even more beautiful than you already were.
I also lost my brother 34 years ago. I was 23 and he was 26 and because we were the last two of 8 kids, we were very close. So one sunny morning 34 years ago, I kissed him goodbye as I dropped him at work, not knowing that as I watched him walk away I would never see him again. For many years I would search for him on a crowded street or shop or anywhere thinking, it was just a mistake and that he was alive somewhere and I suppose that was how I coped.
So thank you for your story, we all need to be reminded of how God, in His infinite wisdom can bring us out of darkness and into His beautiful light.
Never forget how strong, courageous and breathtaking beautiful you are.
love n blessings
Connie
___________________________________________
For the Bloggers
To encourage your readers to comment more on your posts, you could:
To Wrap It Up
Don’t underestimate the power and reach of your comments on the blogs and posts of others. By using this powerful tool, you play a big part in SEO and engagement – both for the post on which you’re commenting and on your own site.
*
Now we come to the end of this article, we dare to ask you some questions and perhaps you would not mind to answer some of them or to give us some advice.
*
Questions you are welcome to answer
+
Preceding articles
From Guestwriters 2015 in review
From Guestwriters 2016 in review
Be realistic, do not pretend
The Culture of Excesses- Losing Humanity
Thoughts and reflections taking only a few minutes
The Scensual World – Mission & Vision
Awards, prizes, Peace and Working together
Again nominated for the same award
Do you have a writer or presenter in you?
1000 articles placed on From Guestwriters
++
Additional reading
+++
Related articles
Share this:
Like this:
6 Comments
Filed under Announcement, Cultural affairs, Fashion - Trends, Headlines - News, History, Social affairs
Tagged as 2014, 2017, 5 W's, Articles, Blog, Blogging, Commenting, Content, Encyclopedia article, Gaynor, In Africa and Beyond (blog), Information sharing, JustEllaBella (blog), Khanya (blog), Lifestyle magazine, Liking, Listicle, My Spreadsheet Brain (blog), News article, Personal journal, Reader comments, Reader reactions, Readers Digest, Reference work, Rose For Thorns (blog), Search engine optimisation (SEO), Sharing, Statistics, Steve Hayes, Travel blogs, Tulips and Phoenixes (blog), Tyranny of Pink (blog), Weight strugles, With Elizabeth H (blog)