Beter niets doen dan druk doen om niets

Wat zijn we bang van het grote niets.

De leegte vullen we met swipen en app-en. Zolang we ons maar niet op onze eigen binnenkant moeten richten. We verzetten ons op alle mogelijke manieren tegen dat wat we zo hard nodig hebben.

Drukdoenerij! En waarom eigenlijk?

Wie vraagt ons wat?

Dat grote niets of die verveling zo je wil, is immers een verrassende plek waar de nultijd heerst. Je hoeft er niets. Je bent er gewoon en dat is genoeg. Je hoeft er niet te weten wat je straks gaat doen. Vanuit dat niets ontstaat soms iets. Een gedachte, een daad. En soms niets.

Laat je verrassen!
Kunnen we dat nog?
Leegte toelaten?
Gewoon zijn?
Wie durft?

Eenzaamheid in een wereld van Communicatie

Wij hebben het hier al gehad over de vele mogelijkheden van de sociale media en hoe mensen daar wel heel wat sociale contacten mogen hebben of zogenaamde “vrienden”, maar waar men toch in eenzaamheid achter blijft.

Jac vertelt

Technologie biedt kansen voor snelle communicatie, maar vervreemding en eenzaamheid loeren om de hoek.
Het scherm houdt ons weg van direct contact met elkaar en met de natuur. Het internet versterkt eerder onze eigen opvattingen, dan dat het ons echte wijsheid zal brengen. Daarvoor moeten we offline gaan. Stilte zoeken. Ons hoofd leegmaken. In het nu komen. Want duurzame relaties vragen tijd, zorg, beschikbaarheid en aandacht.

Jaco’s kleinzoon zegt

Smartphones zijn vandaag een middel om de gekste apps uit te testen of via sociale media met elkaar in contact te blijven. Maar eigenlijk zorgen ze ervoor dat we letterlijk afgeschermd worden van de ander. Ze leiden ons vooral ook heel erg af van de essentie. Voor mij is dat de vorming van mijn persoonlijkheid en het ook bewuster zijn van de omgeving en de natuur rondom mij. Ik betrap mezelf ook op overbodig gebruik van mijn smartphone, maar probeer ermee om te gaan zonder constante afleiding.

Jaco’s vader Steven zegt dan verder

Bij ons dus geen schermen rond de tafel. In alle rust en zonder afleiding luisteren naar elkaar, naar elkaars verhalen met oog voor de kleine nuances.
Daar laten we geen scherm tussenkomen, al is de verleiding in tijden van deadlines soms wel groot. Een keertje vaker bellen in plaats van mailen, kan ook wonderen doen.
Scherm uit. Oorcontact aan!

+

 

Voorgaande

Welkom:: Waarom sterren zoeken?

Eenzaamheid is van iedereen

Leeg en alleen

Eenzaamheid is van iedereen

Eenzaamheid schuilt in het kleinste hoekje.

Om de hoek waar je het niet verwacht.
Je kan te weinig sociale contacten hebben en je daardoor eenzaam voelen.
Maar je kan ook in gezelschap emotioneel eenzaam zijn.

Eenzaamheid is van iedereen.
Van jong en oud. Van rijk en arm.
Als je oud bent, arm of van ver weg, is het risico groter.

Wees waakzaam.
De simpele vraag ‘En hoe is het nu écht met jou?’ kan helpen.

Er gewoon zijn als luisterend oor voor elkaars diepste verhalen kan zoveel doen.
Kijk naar jezelf. Wat voel jij? Wat heb je nodig?
Kijk rond je.
Wie zie je niet vaak?
Wie heeft jou nodig?

Iedereen kan vereenzamen.
Bescherm jezelf.
Help een ander.

 

 

+

Voorgaande

Welkom:: Waarom sterren zoeken?

Leeg en alleen

Loslaten wat je niet kan veranderen

In navolging van: Moed? Comfort ruilen voor de magie van het onbekende

Als kruidenier heb ik alle miserie van de buurt gehoord. Ik was officieel tot zeven uur ’s avonds open, maar vaak waren we om acht uur nog niet dicht. Wat kun je doen? Luisteren.
Als ze niet konden betalen, dan liet ik dat los. Ik vind compassie belangrijker dan geld. Je draagt zorg voor elkaar, je doet wat je kan.

Guido

Moed? Comfort ruilen voor de magie van het onbekende

Iedereen kent het gevoel.

Je duffelt je lekker in.
Je zet je kap op.
Een donkere bril.
Je gaat voort op de weg die je al kent.

Omdat dat makkelijk is.
Of comfortabel. Vertrouwd. Veilig.
Omdat je bang bent. Van de ommezwaai. Het risico. De verandering. Het onbekende.

Verandering vraagt moed.
Durven springen vraagt lef.
Je laten vallen. In het grote niets.

Om dan zonder garanties te blijven geloven in jezelf.
Een nieuwe versie van jezelf misschien.
Een versie die je nog niet kende.
Die je nog niet zag.

Dat is de magie van het onbekende.

Er gewoon zijn kan zoveel doen.

Het is niet altijd evident de juiste woorden te vinden.
Je kan zeggen wat de meeste mensen zeggen of zwijgen zoals sommigen zwijgen.

Je kan een rondje lopen om te ontlopen.
Je kan woorden zoeken in boeken.
Je kan ook aanbellen en er zijn.
Luisteren naar verdriet of stilte.
Kloppen op de donkere deur. Soep maken.
Koffie zetten. Een potje lekkers voor de deur.

Er gewoon zijn kan zoveel doen.
Doe dus maar. Ga maar. Klop aan.

Wat je hebt, heb je vaak niet nodig

De zomer was vervullend met reizen naar alle uithoeken van de wereld.

We struinden langs winkels en deden koopjes.

We waren moe van het werkjaar, verwenden onszelf.

Nu de herfst er is, vullen we de koelkast met sauzen, soepen en sappen.

We vullen de kleerkast met truien en jassen en bijpassende sokken en rokken.

En terwijl wij vullen, kreunt de aarde.

Van ons vliegen.

Van ons vullen.

Van ons kopen.

Van ons wegwerpen.

Het is ook maar aan déze kant van de wereld

dat we kunnen leven zoals we leven.

Maar de aarde kreunt. Luister ernaar en vraag je af:

Wat heb ik écht nodig?

Zullen we er samen iets aan doen?

Elk jaar storten we zomaar 8 miljoen ton plastic in de oceanen.
Acht miljoen ton. Straks is er meer plastic dan vis.
En plastic vergaat niet.
Microplastics blijven achter in het water, dier en en planten.
Plastic vervuilt zo ook onze voeding. Eigenlijk vervuilen we onszelf.

Plastic zakje per plastic zakje vernietigen we de aarde.
En die heeft een houdbaarheidsdatum.
Ja producenten, winkeliers en beleidsmakers zijn verantwoordelijk.
Maar ook wij, burgers kunnen onze gewoontes aanpassen.
Zullen we er samen iets aan doen?

JA!

O Ja, ik winkel met een herbruikbare boodschappentas
of een kartonnen doos.
O Ja, ik koop zoveel mogelijk vers en in bulk.
Fruit en groenten leg ik los in mijn tas.
O Ja, ik drink kraantjeswater en neem een herbruikbare fles mee.
O Ja, ik gebruik een duurzame lunchbox.
O Ja, ik weiger plastic rietjes, bestek en bekers.
O Ja, ik raap plastic op in de natuur.

Stilte is van niemand en van iedereen 2

In een wereld waarin luid, snel en hard de norm lijken te zijn en waarin de meningen ons om de oren vliegen, kan net stilte een antwoord bieden. Steeds meer mensen zoeken dan ook bewust verstilling op om rust en dus levenskwaliteit te vinden. We praten met Dirk Sturtewagen, bezieler en coördinator van Waerbeke vzw, sterkhouder van de stiltebeweging in Vlaanderen. Een gesprek over aanvliegroutes, aandacht en ademhaling.

Sint-Amanduskerk van Waarbeke, een dorpje in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Geraardsbergen, in de Denderstreek aan de provinciegrens, waar de Vlaamse Ardennen overgaan in het Pajottenland, te midden van een sterk golvend landschap, waarvan de hoogte varieert van 35 m tot 80 m.

In Waarbeke, een gehucht van Geraardsbergen, is al sinds 2003 het Waerbekehuis gevestigd. Aanleiding was de officiële erkenning van het Stiltegebied Dender-Mark. Intussen telt Vlaanderen al acht gebieden met het Kwaliteitslabel Stiltegebied. Het zijn plekken waar je écht tot rust kan komen, middenin de natuur.

De kracht van de natuur
Dat stilte en natuur hand in hand gaan, lijdt geen twijfel. “De natuur hebben we als mens immers niet moeten bedenken en creëren. Het is geen architecturaal project dat bedacht moet worden in ons hoofd. De natuur is er gewoon, zonder innerlijke drukte en lawaai. En net daarom is het zo’n rustfactor”, legt Dirk uit.

“Soms krijgen we de vraag te bewijzen of stilte echt werkt. Wat zó evident is, moet vandaag statistisch onderbouwd worden. Trek gewoon zelf eens de natuur in en ervaar van binnenuit wat het met jou doet, is dan het beste antwoord.”

Wil dat dan zeggen dat je voor stilte altijd een externe fysieke locatie nodig hebt?

“Het gaat om de ontdekking van en de verbinding met je eigen innerlijke rust. Natuur kan daarbij helpen. Eens je die hebt gevonden, kan je zelfs in de moeilijkste situaties de rust en de stilte oproepen in jezelf.”

Van niemand en van iedereen
Nog al te vaak maken we stilte moeilijk. Alsof het een verplichting of zelfs een verbod is. Of een spirituele beleving voor wie het zich kan permitteren. En dat terwijl stilte en rust zo eenvoudig kunnen zijn.

“We willen van een stiltegebied geen dwangbuis van regels noch een luxeproduct maken”,

zegt Dirk overtuigd.

“Stilte gaat niet om beperking of reglementering, want die worden opgesteld tégen lawaai, of tégen geluidsoverlast. Iedereen heeft de aanleg om een ervaringsdeskundige te zijn als het op stilte en rust aankomt. En ook iedereen kan er toegang toe krijgen.”

“Er zijn verschillende aanvliegroutes richting stilte. Sporten, artistieke schoonheid of gewoon plezier beleven, kunnen even waardevolle stilte-ervaringen zijn als een diepgaande filosofische kijk. We maken allemaal die verbinding met onze innerlijke rust op onze eigen manier.”

Geen tijd
In de beleving van stilte valt tijd helemaal weg.

“Er zijn twee soorten tijd. Je hebt enerzijds de Chronos-tijd: de meetbare kloktijd met deadlines en soms stress en burn-outs tot gevolg. Maar aan de andere kant heb je ook de Kairos-tijd: een innerlijke tijdsbeleving wanneer we intens of intiem in iets opgaan. Het tijdsbesef valt dan helemaal weg. We zitten vaak in zo’n verslavende race tegen de klok, dat we de toegang tot die intensiteit kwijtraken.”

Bewust ademhalen
Gevraagd naar een gouden tip om in alle hectiek van elke dag stilte te vinden, geeft Dirk ons deze tip mee:

“Richt je aandacht – als het je eens teveel wordt – een paar minuten op je ademhaling, je meest nabije natuurlijke beweging. Net omdat we daar zelden bij stilstaan, kan die aandacht je helpen stilte, rust en ruimte te vinden. En anders maakte je je toch maar nodeloos druk in de zoveelste file.”

Alle informatie over de stiltebeweging en de stiltegebieden vind je op www.waerbeke.be en www.lne.be/stiltegebieden.

Waar vind jij de stilte?

Stuur Bond zonder Naam een brief of e-mail met waar jij de stilte opzoekt en maak kans op 1 van de 5 gratis deelnames aan hun nieuwe workshop “Gewoon Zijn” die in mei 2019 van start gaat.

Bond zonder Naam Stilteactie
Sint-Jacobsmarkt 39
2000 Antwerpen
of
stilteactie@bzn.be

+

Voorgaande

Stilte is van niemand en van iedereen 1

Stilte spatie in lawaai

Stilte is niet leeg

De stilte is niet leeg maar vol antwoorden

Stilte die we deelden

Vindt ook

1. Dender-Mark eerste Vlaamse stiltegebied
2. Stiltegebied Dender-Mark
3. Wandelroute Stiltepad Dender/Mark (12 km)
4. Het stiltegebied tussen Dender en Mark
5. Waerbeke

Aanvullende lectuur

1. Wees stil en luister

+++

Gerelateerd

1. Leeg
2. stilte.
3. Nieuw project
4. Staarwedstijd
5. Geen tijd, zeg je? Wees eens wat vaker stil en je hebt opeens zeeën van tijd
6. Uit welke bron tappen zij?

Niet hoe je valt, wel hoe je opstaat

Niet hoe je valt, wel hoe je opstaat

Aline zegt over deze spreuk

Dit doet me denken aan mijn beestje dat ‘perfectionisme’ heet. Het verstrikte me in een web van controle. Het stelde almaar hogere eisen en zorgde er heel subtiel voor dat ik mezelf en anderen voorbij liep. Ik was nog een schim van mezelf. Het beestje weet me nog steeds wonen. Maar stilaan durf ik uit te gaan van mijn eigenwaarde zodat ik minder in zijn val verstrikt geraak.

Luk zegt hierover

Tijdens een succesvolle loopbaan werd ik plots geconfronteerd met een diepe depressie. Plots was het licht uit. En vervolgens de wanhoop: al die mensen die op mij rekenen. Misschien wel het allerbelangrijkste was de onvoorwaardelijke steun. Van mijn echtgenote. En vooral van echte vrienden. Ze waren erbij toen ik viel. En ze waren erbij toen ik opstond.

Tot slot luisteren wij naar Abdelkarim hoe hij naar deze spreuk kijkt

Toen ik 12 was, zei een van de leerkrachten

“Dat bestaat niet, een school waar je door niets te doen toch goede punten haalt.”

Toenvoelde dat als een klap, maar ik ben er wel harder door gaanstuderen. Elf jaar later zocht ik hem met mijnmasterdiplomaingenieurswetenschappen in de hand weer op. Dat ik dat nog wist! Hijblij om wat ik had bereikt. Ik omdat ik had doorgezet.

Gun elkaar wat ademruimte

Jij bent jij.
En dat is heerlijk.
Dat jij bent wie je bent.
En dat jij anders bent dan ik en alle andere anderen.

Jij bent jij.
En dat is heerlijk.
Neem je eigen ruimte in.
Adem in en uit.
Laat ons de lucht koesteren die zuurstof geeft.
Het heldere water dat ons een spiegel voorhoudt.
Samenleven is de aarde koesteren.
En de ander laten zijn wie hij is.
Gun elkaar die ademruimte.

We hebben gekeken maar hebben we ook gezien?

Je stapt door je straat. Niets aan de hand.
Maar daar om de hoek,
vlakbij het treinstation waar je zometeen opstapt,
daar staat een bedelaar.
Elke dag opnieuw. Je weet dat hij er is.
Hij weet dat jij er bent.
Je loopt om hem heen, vermijdt oogcontact, je hebt haast.
Daar is de trein.

Maar daar om de hoek,
vlakbij het treinstation waar je zometeen opstapt,
daar staat opnieuw die bedelaar.
Je begroet hem.
Je haalt een koffie voor hem, voor jou.
Hij wenst je een fijne dag.
Jij zwaait.

Je hebt niet alleen gekeken.
Je hebt hem ook gezien.

Stilte is niet leeg

”De stilte is niet leeg,
maar vol antwoorden.”
Bond Zonder Naam

Spreek niet over maar met elkaar

Spreek niet over.

Maar met elkaar.

Wat weet jij van de ander?

Wat weet jij van de verre ander?

Wat weet jij van de dichtbije ander?

Wat weet jij van je collega?

Wat weet jij van je buur vrouw of buurman?

Wat weet jij van die en die?

Soms is het moeilijk om net iets moeilijks met elkaar te bespreken.

En dus bespreken we het langs elkaar heen.

En soms is het heerlijk om over elkaar te spreken.

En dus spreken we ook over elkaar heen.

Kijk morgen de ander in de ogen.

Stel de vragen waarmee je zit.

Leg op tafel wat leeft in jou.

Spreek samen.

Spreek met.

Niet over.

Eenvoud is niet eenvoudig

Het is makkelijk om kant en klaar eten te bestellen.

Het is makkelijk om bioscooptickets te kopen.

Het is makkelijk om kledij en speelgoed aan te schaffen.

Ons leven in een app.

Makkelijk, eenvoudig.

We winnen tijd.

Maar verliezen kwaliteit.

Eenvoud is de app even wegzwieren.

Samen koken met vrienden.

Tijd en aandacht geven aan onbekenden.

De lokale handelaar ondersteunen.

Wat je teveel hebt, doorgeven aan anderen.

Eenvoud is niet eenvoudig.

Maar wel warmer en dichterbij.

–

Oordelen is denken te weten

De wereld gebeurt.
En jij kan over alles meepraten.
Elk medium heeft een forum.
Je mag zeggen wat je denkt.
Doe maar. Zeg maar.

Maar bij elke gebeurtenis horen mensen.
Mensen met een verhaal, mensen met een hart.
En wat jij zegt, raakt dat hart, raakt die mens.
Wees zacht als je iets leest.
Wees grondig als je er over nadenkt.
Wees voorzichtig als je iets wil zeggen.
Zwijg als je niet alles weet.
De binnen en de buitenkant.

Want oordelen is nog niet weten.
Oordelen is denken te weten.

Engelse versie / English version: To judge is to think you know

Hetgeen niet uit het hart komt

”Wat niet uit het hart komt,
zal een ander hart niet raken.”

Phil Bosmans

 

Voor jou heb ik tijd. Naar jou wil ik luisteren.

We vroegen een ZIN-lezeres hoe zij de spreuk ‘Kom binnen en zet u’ in het dagelijkse leven ervaart:

“Als er iemand bij onze huiswinkel aanbelt, nodigen we die persoon altijd uit om binnen te komen. Dit als teken dat je de tijd neemt om iemand te ontvangen. Laten we wat meer tegen de stroom van druk, druk, druk in gaan. Ik zet mijn hart open voor je. Ik sluit je niet uit. Ik sta open voor je: je mag zijn wie je bent, zoals je bent. Geen gemakkelijke opdracht.”

Leen

+

Voorgaande: Leef… en niet met mate

Leef… en niet met mate

Had ik maar.

Heb je dat wel eens gezegd?

Een gesprek niet aangegaan?

Een mens niet vastgepakt?

Een wens niet durven uitspreken?

Leef je leven.

Zoek naar wat voor jou het leven zinvol maakt en ga daarvoor.

Leef en geef. Liefde bijvoorbeeld. Nabijheid. Schoonheid.

Twijfel niet, leef het. Vandaag. Nu.

Vurig en voluit.

Leef.

En niet met mate.

Waar wacht je nog op?

Waar wacht je nog op?

Wat zou jij doen als je wist dat je nog maar een jaar te leven had?

Wat staat er dan op je lijst?

Wie wil je graag terugzien?

Waaraan wil je tijd besteden?

Welke droom wil je realiseren?

Wat wil je achterlaten op de wereld?

Hoe wil je herinnerd worden?

Wie wil je geweest zijn? En hoe?

Lees jezelf je lijstje voor.

Wat doet er voor jou écht toe?

Waar wacht je nog op?

Sta op.

Neem een kleine stap.

Doe iets.

Engelse versie  / English version: What are you waiting for?