Onthoud voor de moeilijke momenten dat er niets mis met jou is.
In essentie ben je gewoon een prachtig mens.
Het is dan tijd om dit weer in jezelf te vinden en echt te geloven.
°
Wij hebben gezien dat voor iedereen een Bron van licht en wijsheid oplicht maar wel moet opgemerkt worden.
Elk van ons moet in deze wereld vol moeilijkheden opgroeien en zich weerbaar maken.
Jehovah corrigeert degenen van wie hij houdt. — Hebr. 12:6.
Als onderdeel van onze opleiding corrigeert onze liefdevolle Vader ons als dat nodig is. Dat doet hij op allerlei manieren. Soms doet hij dat door wat je leest in Zijn Woord of wat je hoort op de vergadering. Of misschien komt de hulp die je nodig hebt van de ouderlingen. Maar in welke vorm de correctie van Jehovah ook komt, hij corrigeert altijd uit liefde.
11 ‘Want ik ben met je’, verklaart Jehovah, ‘om je te redden.
Maar alle volken waarheen ik je verstrooid heb, zal ik vernietigen.+
Jou zal ik niet vernietigen.+
(Jer. 30:11).
Jehovah steunt je tijdens beproevingen. Net zoals een lieve vader zijn kinderen steunt in moeilijke tijden, zo steunt Jehovah ons tijdens beproevingen. Hij gebruikt Zijn Kracht (de Heilige Geest) om je tegen geestelijke schade te beschermen.
13 Als jullie al goede dingen geven aan je kinderen, ook al zijn jullie slecht, hoeveel te meer zal de Vader in de hemel dan heilige geest geven aan degenen die hem erom vragen!’+ (Luk. 11:13).
Hij beschermt je ook emotioneel. Zo geeft Hij je een schitterende hoop. Die toekomsthoop helpt je om moeilijkheden te doorstaan. Wat voor erge dingen je ook overkomen, je lieve Vader zal alle ellende die je meemaakt ongedaan maken. Alle beproevingen zijn tijdelijk, maar de zegeningen van Jehovah zijn eeuwig
16 Daarom geven we de moed niet op. Ook al vervalt de mens die we uiterlijk zijn, de mens die we innerlijk zijn wordt van dag tot dag vernieuwd. 17 Want de beproeving,* die maar kort duurt en licht is, leidt voor ons tot een glorie die alles overtreft* en eeuwig duurt.+18 We houden onze ogen niet gericht op de zichtbare dingen maar op de onzichtbare dingen.+ Want de zichtbare dingen zijn tijdelijk, maar de onzichtbare dingen zijn eeuwig. (2 Kor. 4:16-18).
+
Onvolmaakte mensen die kunnen leren van Degene die onze Vader wil zijn
December 2019 bracht een eerste tijding van een soort virus dat in een marktplaats zou opgetreden zijn. Volgens China dat dit nieuws liefst niet kenbaar had gemaakt was dat vreemde nog ongekende virus dat in december 2019 in de stad Wuhan was uitgebroken, het coronavirus, van mens op mens overdraagbaar. De dokter die voor dat nieuwe dodelijke virus had gewaarschuwd was eerder wegens zijn slechte nieuwsvoering opgesloten in de gevangenis. Maar door de snelle verspreiding van het virus dat ook na het Chinese nieuwjaar buiten China werd gebracht, kon men de feiten niet meer stil houden. In Wuhan waar zo’n elf miljoen mensen wonen werd de hoogste besmettingsgraad waargenomen in China en moesten de mensen zelfs 76 dagen lang in een harde lockdown, waarbij mensen helemaal niet naar buiten mochten. (Dus heel wat anders dan hier, waar meerderen steen en been kloegen.)
De nieuwsuitzending doorheen het jaar brachten ons allerlei corona weetjes. Uren radio en tévé geweld gingen aan dat coronavirus verloren. Soms leek het wel of er niets anders in de wereld gebeurde. Natuurlijk mocht Donald Trump op het palmares niet ontbreken. Met zijn bagatellisering van de “Chinese ziekte” en andere absurde uitlatingen mocht hij ook wel ons televisiescherm bijna dagelijks bezoedelen. Hierbij deed hij ons wel meermaals de ‘zure’ lach op anders ernstige gezichten brengen.
Naar het jaar 2020 dichter bij haar einde kwam doken wel wat meer positieve berichten op om die onverwachte pandemie klein te krijgen. Overall in de wereld waren dokters en verplegend personeel druk in de weer geweest om mensen er bovenop te helpen. Toch kwamen over geheel de wereld heel wat mensen te overlijden. 19.581 Belgen en 11.529 Nederlanders verloren het leven, wat niets lijkt te zijn tegenover de 346 000 doden die de Verenigde Staten moest optekenen, waarvan er honderd duizenden konden vermeden worden indien de president de nodige maatregelen had getroffen. In Nederland was de bevolking in 2019 nog gegroeid met 132.000 mensen, tot 17,4 miljoen inwoners, aldus het CBS. De sterkste groei sinds 1975, maar nu leek een uitdunningsslag begonnen te zijn.
Heel wat mensen in de rijkere landen vonden dat hun vrijheden werden beperkt en dat ze het oh zo moeilijk hadden dat ze het niet meer aan konden. Wat zij zeker niet zagen of niet in hun geest op riepen was datgene wat heel wat minder in het nieuws kwam maar daarom niet minder ernstig was.
De ellendigste tendens van 2020, waarvoor ook 2021 geen vaccin belooft, is namelijk die van vluchtelingenkampen en -stromen, en harde politieke dijken en dammen.2020 bracht geen einde aan de vluchtelingencrisis waarmee Europa al enkele jaren zit mee te kampen. Ook al mocht de pers er minder over gesproken hebben mochten wij dit afgelopen jaar een recordaantal van bijna tachtig miljoen medemen-sen op de vlucht aantreffen. Ruim de helft van hen is ontheemd in eigen land, dertig miljoen hebben een erkende vluchtelingenstatus, ruim vier miljoen zijn in afwachting van hun asielaanvraag. Veruit de grootste massa’s vluchtelingen worden – geheel conform een populair politiek devies – ‘opgevangen in de regio’. In Turkije (uit Syrië), Colombia (uit Venezuela), Pakistan (uit Afghanistan) en Uganda (uit Zuid-Sudan, Congo en Somalië). Op een strookje als Libanon wonen naar schatting 1,5 miljoen vluchtelingen naast 4,5 miljoen Libanezen – en dan gebeurt juist dáár een ramp van nucleaire omvang, waarna de regering aftrad.
Erg genoeg waren er asielzoekers die ten einde raad hun tenten in brand staken, in de hoop beter onderdak te krijgen. Dit bracht hen echter in nog grotere ellende, onder de blote hemel in nachten die alsmaar kouder en natter werden. De komst van het coronavirus maakte de toestand nog nijpender, daar de gewone bevolking rond de kampen die mensen als een mogelijkedreiging begonnen te zien en hen afhield om verder hulp te bieden. De Verenigde Naties bleef vragen om extra noodhulp ter waarde van 500 mil-joen euro voor huisvesting, voedsel en gezondheidszorg. De extra belasting aftrek die door de Belgische regering werd beloofd voor giften aan goede doelen zal hopelijk toch ook iets extra hebben mogen bijdragen. De cijfers zijn hiervan nog niet gekend. Wel is geweten dat veel donoren toch nog aarzelden, want bij vorige acties bleek dikwijls het geld en goederen niet toe te komen waar het hoorde aan te komen. Omtrent Syrië was men ook bang dat het geld en de goederen in handen zou vallen van jihadistische strijdgroeperingen. Die bleven nog lange tijd doorvechten, omdat Idlib de laatste provincie was die nog niet in handen van Assad was en nog een goed toevluchtsoord leek.
De corona-epidemie beheerste zodanig het nieuws in 2020, en zeker in april, toen het virus zich wereldwijd uitbreidde en dagelijks duizenden levens eiste. Nieuws dat anders de voorpagina’s zou hebben bepaald, werd helemaal naar de marge geduwd. Waar dat sinds 2014 een burgeroorlog heerst, die aan meer dan 112.000 mensen het leven heeft gekost, kwam nog uitzonderlijk één Vlaamse reporter ons toch nog wat schrijnend nieuws brengen.
Over Jemen, bijvoorbeeld, wordt weinig meer vernomen. In het land, in het zuidwesten van het Arabische schiereiland, woedt de strijd vooral tussen de rege-ring en de Houthi-rebellen maar voort. Door bemoeienis van Saudi-Arabië, dat de soennitische regering steunt, en Iran, dat de Houthi’s steunt, bleef het conflict daar maar meer mensen verarmen en kampen met voedsel tekort maar ook met een tekort aan medische zorgen. Na vijf jaar oorlog is de helft van alle ziekenhuizen en klinieken verwoest. Er is gebrek aan voedsel, medicijnen en kleren. Miljoenen mensen dreigen te verhongeren.
Ook al mocht het positief lijken dat ISIS of Daesh zware tegenslagen had opgelopen in het Midden Oosten, konden zij ondertussen in Afrika nieuwe uitvalsbases oprichten. Dit deden zij door samenwerking met terroristengroeperingen als Al-Shabaab en Boko Haram. Aanslagen in Nigeria, Mozambique, Congo, Kenia en Somalië, kwamen eigenlijk onvoldoende aan bod in de Westerse media. Algerije en Ethiopië kwamen iets meer in de kijker doordat zuid Europa weer een toename van vluchtelingen te verwerken kreeg uit die streken.
Volgens de cijfers van de UNHCR zijn zestig miljoen vluchtelingen langdurig op de vlucht. De kans dat vluchtelingen naar hun land van herkomst terugkeren, neemt al jaren af. In de jaren negentig keerden nog anderhalf miljoen mensen terug, de laatste tien jaar is dat gedaald tot 385.000. Meer dan zestig miljoen vluchtelingen verblijven in landen of gebieden waar voedselschaarste en ondervoeding heersen, en waar de gevolgen van klimaat- en natuurrampen zich laten gelden. Een aanzienlijk deel van de tachtig miljoen vluchtelingen is nog kind: naar schatting zijn dat er tussen de 30 en 34 miljoen.
Het is verkeerd te denken dat de problemen of moeilijkheden alleen jou overvallen. Een leven zonder lasten is een illusie. Iedereen maakt weleens een moeilijke periode door. Iedereen heeft wel eens perioden in zijn of haar leven dat het minder gaat. Die fases komen en gaan. Soms hangen ze samen met je leeftijd (puberteit, midlife, ouderdom). Soms met bepaalde ingrijpende gebeurtenissen (rouw, ontslag, relatiebreuk), soms zijn ze er gewoon, zonder duidelijk aantoonbare oorzaak. Soms duren ze lang, soms vliegen ze voorbij. Maar altijd heb je de indruk dat je er moeilijk vat op krijgt.
In deze periode van CoViD-19 lijkt het wel erger, omdat er langs meerdere fronten druk wordt uitgeoefend. Er is de onzekerheid van inkomen. Er zijn de frustraties rond het werk Voor diegenen die thuiswerken zijn er de huishoudelijke taken en de constante aanwezigheid en zorg voor de kinderen waar men mee te kampen heeft.
Familie en vrienden
Meestal heeft men vrienden om ergens op terug te vallen of over bepaalde zaken te praten. Maar nu veel die uitlaatklep voor velen weg.
Familie kies je niet, vrienden wel. Maar ze zijn allebei wel even belangrijk om een sociaal netwerk uit te bouwen. Familie en vrienden kunnen helpen beter om te gaan met de stress van het leven. Ze geven je het gevoel dat je erbij hoort. Ze kunnen je op andere gedachten brengen als je hoofd maar door blijft malen. Ze houden je actief en met de voeten op de grond en kunnen je helpen praktische problemen op te lossen. Maar met de lockdown zijn die bepaalde nodige contacten weg gevallen.
Contact met anderen
We hebben het allemaal al gemerkt: het gevoel van alertheid in contact met anderen of geliefden.
We nemen onze burgerzin serieus en willen veilig gedrag stellen. Dit zorgt voor een bepaalde focus en lijkt in te boeten aan een bepaalde warmte, spontaniteit of eigenheid. Voor weken hebben wij nu te maken gehad met (bijna) opsluiting in ons eigen veilige stekje. Als we daarbuiten kwamen moesten wij steeds uitkijken om op veilige afstand van anderen te blijven. Er waren de laatste weken ook niet veel mogelijkheden om contacten met anderen te hebben buiten de virtuele mogelijkheden. Maar zulke elektronische contacten kunnen ware menselijke contacten niet vervangen. Integendeel, maakt het soms nog meer voelbaar dat wij van elkaar gescheiden zijn. Soms leidt dit tot eenzaamheid of vervreemding (van elkaar).
Een ongemakkelijk gevoel: een verschil van 15 naar 150 cm
Als mensen zijn we gewend om op een bepaalde manier om te gaan met elkaar. Ook met ons lichaam. Hoe nauwer de band met iemand, hoe dichter we deze ook laten komen bij ons lichaam. De gemiddelde afstand bij contact tussen dierbaren of goede vrienden is ongeveer 30 cm. We ‘zeggen’ dus iets met ons lichaam als we toenadering zoeken. Dit zit ergens ingebakken bij de sociale regels van ons menselijk contact. Wanneer we dit niet kunnen ‘zeggen’ met ons lichaam, voelen we deze dierbare boodschap minder binnenkomen, zelfs al ‘weten’ we rationeel waarom het niet kan.
Een verlies van lichaamstaal en impliciete tools
Hoe we met ons lichaam spreken hangt af van ieders persoonlijke stijl. We hebben minder toegang tot die impliciete lichaamstaal en dit voelt lastig aan! Een anders ‘lijfelijk iemand’ mist nu niet enkel fysiek contact maar ook de eigen stijl en gewoontes om met mensen om te gaan en te spreken.
Lossen van de lockdown
De lockdown heeft nu al enkele weken voor velen zwaar door gewogen. Het gros van de burgers heeft zich wel aan de maatregelen kunnen houden. De enkele uitzonderingen te na gesproken maakten dat wij de coronacrisis nog niet zo slecht zijn doorgekomen. Maar we zullen het nog een tijdje moeten volhouden.
Om dat beter te doen kunnen we nu en dan gerust een beetje relativeringsdrang en humor naar boven laten komen.
Rollenspel met dierbaren
Gebruik je verbeelding en maak de nieuwe sociale etiquette iets ‘eigen’
°
Geestelijke gezondheidsproblemen kunt u proberen voorkomen door te werken aan uw mentale veerkracht. Het versterken van veerkracht helpt veel mensen om beter om te gaan met stress en problemen.
Om uw veerkracht te helpen versterken is Fitinjehoofd.be ontworpen. Fitinjehoofd.be is een interactief platform dat uw veerkracht test en oefeningen en tips aanreikt om hieraan te werken. U kunt via de website ook de Fit In Je Hoofd app downloaden.
Andere initiatieven richten zich tot specifieke doelgroepen.
*
Merk je dat je angstiger en rustelozer bent en heb je nood aan een babbel in deze uitzonderlijke tijden?
Dan kan je 24/7 terecht op de gratis psychologische hulplijn op het nummer 0800 99 023 of via psyhelp@wellways.be.
Zoek je iemand om anoniem en in alle privacy mee te praten? Dan kan telefonische hulpverlening of online hulpverlening interessant zijn.
Bij een aantal organisaties kan je terecht voor een telefonisch gesprek of een online chat. Vaak is er 24 per uur iemand beschikbaar. Als je echt in de put zit en niemand kan bereiken die je kent, kan zo’n gesprek enorm ondersteunend zijn om je door het moeilijkste moment heen te helpen.
De bekendste zijn:
6 Maak je nergens zorgen over,+ maar maak bij alles je verzoeken aan God bekend+ door te bidden, te smeken en te danken.
7 Dan zal de vrede+ van God, die alle begrip te boven gaat, je hart+ en je verstand* beschermen door Christus Jezus.
Fil. 4:6, 7
11 Ik heb nog iets gezien onder de zon: de snellen winnen niet altijd de wedstrijd of de sterken de oorlog,+
de wijzen hebben niet altijd het voedsel of de slimme mensen de rijkdom,+
en personen met kennis hebben niet altijd succes.+
Want tijd en toeval* treffen hen allemaal.
Het zou verkeerd te zijn om te denken dat als men in God gelooft alles van een leien dakje zou verlopen. Ook een gelovige in God zal zoals iedereen verschillende omstandigheden tegen komen waarbij geluk en ongeluk elkaar lijken af te wisselen.
Doorheen ons leven hier op aarde komen wij regelmatig onvoorziene gebeurtenissen tegen die ons als het ware beproeven. Sommige van die ervaringen stellen ons echt op de proef en doen ons zelfs met momenten twijfelen aan vele dingen, aan ons zelf, aan anderen maar ook wel eens aan God.
Soms valt het ons ook zwaar te zien dat bepaald louche figuren het heel wat beter hebben dan mensen die eerlijk zijn en getuigen van goedheid. Het is dan alsof hun goedheid niet beloond wordt.
Wij weten niet echt hoe de volgende dag of de toekomst er zal uitzien. (Jakobus 4:13-14) Sommigen mogen dan wel een idee voorop stellen, maar echt zeker kunnen zij toch niet zijn. Soms kunnen wij denken dat er bepaalde mensen invloed mogen hebben op wat er in de toekomst zal gaan gebeuren. (Prediker 9:12) Wat ons dan wel mag opvallen is dat eigenlijk niemand zeggenschap heeft over zijn of haar sterfdag. (Prediker 8:8)
Waarom zouden wij als gelovigen ons zorgen maken over die toekomst? De bijbel geeft ons raad voor het heden en geeft ook genoeg waarschuwingen om het toekomstig gebeuren te herkennen. En een gewaarschuwd persoon is er twee waard.
Wij moeten beseffen dat er een Hogere Macht is die Zich om Zijn kinderen bekommert. Ook al mogen er zovelen tegen ons zijn, zij zullen nooit zo sterk kunnen zijn dat Gods Plan met ons zal teniet gedaan worden. Indien wij blijven vertrouwen op God is er geen reden om bang te zijn.
Wanneer wij getroffen worden door moeilijkere tijden moeten wij er zorg voor dragen dat wij niet worden mee gesleurd door de sombere gedachten. In zulke negatieve tijden komt het er op te blijven geloven in Hem Die veel sterker is dan welke mens maar ook.
Besef dat elk ogenblik van de dag, een goed ogenblik is om Die Allerhoogste aan te spreken. Vooral als wij het moeilijk hebben is Hij de aangewezen persoon om rustig met te praten. Dat praten kan op eender welke wijze gebeuren, intiem of meer uitgesproken. Bidden is communiceren met God en is een belangrijk gegeven in onze relatie met God. Elke goede relatie houdt een regelmatig goed gesprek in.
Laat niets je tegen houden om verzoeken aan God te richten. Hij is de meest geschikte persoon om de beste oplossingen voor jou te weten te vinden. durf daarom de nodige tijd uit te trekken om rustig met Hem in gesprek te gaan.
Ook al mag het lijken dat de sterken de strijd zullen winnen, zal op het einde der tijden blijken wie er het meest gezond uit de boot zal mogen stappen om de smalle poort naar het Koninkrijk van God binnen te gaan. Bereid je er op voor om bij die gelukkigen te zijn, en neem dan die slechte momenten van de dag als iets voorbijgaand er bij, met het vooruitzicht om later een heerlijk oneindig leven te hebben.
+
Gelijkaardig artikel: Wanneer dingen anders lopen dan verwacht
English version about the same subject / Engelstalige versie over hetzelfde onderwerp: When things run differently than expected
Voorgaand
Reflectie bij het maken van zorgen
Geen enkele storm kan eeuwig duren
Geluk is aanvaarden van noodzakelijke ongelukken
++
Men heeft in het leven van die barre momenten. Het kan wel eens gebeuren dat men zo diep in de put lijkt te zitten dat men geen uitweg meer ziet. toch moet men weten dat al is men diep gezonken in het ogenschijnlijk groot moeras, dat daar meerdere takken zijn om zich aan vast te grijpen.
Op het laagste punt in je leven heb je het lef en de kracht nodig om verder te kijken dan de horizon, maar weet dat diep in je er vaak meer is dan je zou denken. Zelfs als we niet het gevoel hebben dat er een grote verandering zou komen, zou je uit het veld moeten komen, vertrouwend dat ook voor jou ergens daar (misschien ver weg) het licht zal schijnen van een heldere morgenster die bereid is om je van nieuwe energie te voorzien en eindelijk de deuren te openen die zo strak gesloten leken.
Als je op het laagste punt bent, sta je open voor de grootste verandering.
Kracht komt niet van wat je kunt doen,
het komt door het overwinnen van
de dingen waarvan je dacht dat je ze niet kon doen.
Tekst- en afbeeldingscredit: Spiritual Awakening
https://www.facebook.com/Spiritual-Awakenings-ॐ-105433989565465/
+
Originele engelse versie / Original english version:
When you are at the your lowest point,
++
Lees ook
In ons leven komen wij dikwijls voor gesloten deuren te staan. Regelmatig willen wij iets verwezenlijken maar botsen op gesloten deuren.
Telkenmale worden wij geconfronteerd met moeilijkheden die er eigenlijk niet hoeven te zijn maar die ons toch verontrusten.
Wij mogen ons niet laten doen door de obstakels onder weg. Ook al zullen wij veel vallen komt het er op aan om telkenmale weer recht te kunnen staan. Vallen en opstaan maken integraal deel uit van ons leven. Opboksen tegen tegenstand, aankijken van hoge muren en ons vinden voor gesloten deuren, maken zo ook deel uit van ons leven. Hoe wij er mee omgaan is iets heel individueels.
Besef echter dat wij ons niet mogen latten doen. Ons niet mogen laten verblinden door het tegenlicht of de gesloten deuren, noch er ons op blindstaren.
+
Voorgaande
In elke moeilijkheid kansen zien
++
”Als je troebel water met rust laat, wordt het vanzelf helder.”
Lao-Tse
”Een negatieve geest ziet in elke kans de moeilijkheden.
Een positieve geest ziet in elke moeilijkheid de kansen.”
Luang Phi Ruben Visalo
English version / Engelse versie > In every difficulty, see opportunities
Na de herdenking van 11 september moeten wij toch ook even na denken hoe het lijden ons leven beheerst maar ook hoe wij dit lijden in ons geloofsleven kunnen betrekken. Sommigen denken dat wij ons lijden niet in onze gezangen mogen opnemen. Er zijn kerkgemeenschappen die denken dat wij enkel lof liederen mogen zingen en dat er in die ‘praisesongs’ geen plaats is voor leed, lijden en pijn van onzentwege.
Gloria en Kyrie is een blog over muziek in de gemeente, waar Marc Volgers (1976) zijn interesse gaat uit naar muziek, theologie en programmeren. Het laatste doet hij in zijn dagelijks werk. Hij schrijft
In mijn gemeente speel ik electrisch gitaar en in mijn vrije tijd maak ik progressieve rockmuziek. In mijn gemeente ben ik ook coordinator podiumbedieningen, waar de muziekgroepen ook onder vallen. Hier kan ik ook iets van mijn theologisch ei in kwijt. Een paar jaar geleden ben ik afgestudeerd als HBO theoloog. Mijn verlangen is om meer diversiteit aan te brengen in de muziek die in evangelische gemeenten wordt gezongen. Daar worden voornamelijk lofprijs- en aanbiddingsliederen gezongen, terwijl ik geloof dat er zoveel meer is! {Over}
Daarin heeft hij groot gelijk.
Als je door moeilijke tijden heen gaat, moet je je pijn niet overschreeuwen met vrolijke liederen. Dan zien we ook bij de Psalmen dat lijden bezongen mag worden! Wat een verademing. {Over}
Die verademing ontgaat vele hedendaagse evangelische Christenen. Ook Marc Volgers verkeerde heel wat jaartjes binnen evangelische kringen waar hij ook wat minder leuke ervaringen had, en vond ook dat er meer is dan vrolijke aanbiddingsmuziek.
Naast Opwekking luisterde ik heimelijk naar Psalmen voor Nu. Wat ik daar toch hoorde! Wraakpsalmen. God die er niet lijkt te zijn. Ellende, verdriet. En dat schreef David en consorten gewoon op? En dat kun je dus gewoon zingen? {Mijn top 3 stokpaardjes}
Merkt hij op.
In onze gemeenschap in België zijn de Psalmen standaard lectuur. Dikwijls openen en sluiten wij met bedenkingen gebaseerd op de Psalmen of gebruiken één of meer volledige psalmen voor opening en sluiting van de dienst.
Zoals zovele evangelische en/of Pinkstergemeenten aanhangers vond Marc volgers de Psalmen stoffig, alhoewel hij ze toch las in de Bijbel, maar zingen deed hij ze niet. Volgens hem zijn ze ook niet met een orgel “vooruit te branden”, maar dan kent hij misschien niet de goede componisten.
Psalmen voor Nu deed me anders beseffen. Deze liederen zijn nog springlevend. Maar wat is er toch gebeurt met de Psalmen? Waarom zingen we ze niet? Ja, zeggen sommigen, in onze liederen zitten toch verwijzingen naar Bijbelteksten? Ja… maar dat is wel eclectisch… Waarom niet gewoon teksten in zijn geheel zingen? Zoals ze bedoeld zijn. {Mijn top 3 stokpaardjes}
Heftige Psalmen zingen in de kerk ziet hij nog niet gauw gebeuren.
Maar in Opwekking – die toch vooral gezongen wordt bij Evangelischen – staan steeds meer liederen die ook het lijden benoemen. Het zijn er niet veel, maar toch. Binnen onze muziekteams gaan we nadenken over het repertoire. Vorig jaar met wisselend enthousiasme geëxperimenteerd met wat pittiger liederen. {Mijn top 3 stokpaardjes}
Bij evangelische gemeenschappen kan men misschien wel enkele fragmenten van psalmen vinden die over de levensvreugde gaat bij de ontdekking van de Grootmacht en de begeleiding van de Allerhoogste. Doch
In de versie van Opwekking ontbreken een aantal relevante elementen uit de Psalm. Wat overblijft is een toch wat lievig lied, waar het gaat om mij. Dat God mij kent. Aspecten als de duisternis waar we soms in zitten zijn er niet. Of het feit dat het soms ook best overweldigend kan zijn dat God ons overal vindt? Dat de “haat” verzen ontbreken begrijp ik nog wel.{Psalm 139}
Maar waarom? Waarom durven zij die verzen ook niet ten gehore brengen? Hij aanschouwt enkele verzen ‘haat verzen’ terwijl zij dat in werkelijkheid niet echt zijn, maar wel een beschouwing van de menselijke ziel, die met veel vragen zit en heen en weer geslingerd wordt. Wij hoeven niet bang te zijn om onze frustraties aan God kenbaar te maken. Hij zelf begrijpt ook niet waarom sommige delen worden weg gelaten in zijn gemeenschap.
Hij schrijft:
Nu is het wel te begrijpen dat we geen “haat” teksten zingen in de kerk. Maar wat ik écht niet begrijp waarom ervoor gekozen is het laatste deel van de Psalm weg te laten:
Doorgrond mij, God, en ken mijn hart,
peil mij, weet wat mij kwelt,
zie of ik geen verkeerde weg ga,
en leid mij over de weg die eeuwig is.Sterker nog: in het origineel van dit lied hebben de schrijvers deze tekst wel als bridge opgenomen. Mijns inziens geven deze verzen de essentie van de Psalm weer. Waar de Opwekkingversie blijft hangen in het weten dat God altijd bij ons is, en ons kent, stelt de Psalmist – en Marcel en Lydia Zimmer in zijn navolging – zich duidelijk afhankelijk van God. {Psalm 139}
Ons inzien is juist dat afhankelijk opstellen een essentie van het menselijk wezen. Bij de aanvang der tijden heeft de mens zijn lot gekozen door zijn zelfrecht en zelfstandigheid op te roepen. Hier moet de mens nu de gevolgen van dragen. Maar het is niet omdat de mensheid vervreemd is van God dat wij die mensheid moeten blijven volgen. Integendeel, zijn wij opgeroepen om niet van de wereld te zijn maar te gaan behoren tot de wereld welke Jezus voor ons open gelegd heeft.
Wij mogen niet vergeten dat God onze hartetoestand kent. Hoe wij voelen en denken kunnen wij niet verbergen voor Hem. als wij werkelijk van God als onze hemelse Vader houden moeten wij niet verlegen zijn om Hem bij ons leven, bij ons voelen en zijn te betrekken.
Aan God kenbaar maken dat wij in nood zijn, of dat wij het niet meer zien zitten, is niet verkeerd. Hij is daar om ons te helpen. Onze mindere gevoelens kenbaar maken heeft niets te maken met “haat”, zoals wij misschien het gevoelen kunnen krijgen als wij de evangelisch persoon aan het woord horen.
Het melden van onze goede en slechte tijden, van geboorte tot de dood, geeft aan dat wij onze zwakte tegenover God willen kenbaar maken. Hierbij durven wij ook anderen kenbaar maken dat wij niet zonder God kunnen. Nog meer is het wanneer wij in onze dienst voor God zulke teksten aanhalen, laten wij blijken dat wij niet zonder God willen leven.
Door dat lijden, de pijn, het zoeken en onze moeilijkheden samen te delen in gemeenschap, kunnen wij elkaar onze zwakte tonen, maar ook onze bereidheid om ons aan God over te geven en in Zijn Handen te leggen om ons te laten leiden naar beterschap.
Geconfronteerd geworden in het dagelijkse leven met moeilijkheden, merkt Marc Volgers verder op
Misschien nog wel belangrijker zijn mijn persoonlijke ervaringen. Een simpel voorbeeld: ik moest gitaar spelen tijdens een dienst, en hoorde vlak voor de dienst dat een van mijn kringleden (ik was ook kringleider) ernstig ziek was. Dat raakte me enorm. Maar wat stond er op het programma voor de dienst? Alleen maar vrolijke hallelujah liedjes. Ik moest echt even een knop omzetten. Maar besefte ook: dit hoeft zo niet te zijn. Dat gevoel werd alleen maar versterkt toen er allerlei problemen met de gezondheid van mijn kinderen kwamen (mijn vrouw schreef er onlangs over). Waarom vind ik in de Psalmen wel die ruimte voor de pijn, het verdriet, de boosheid, de twijfel en waarom stappen we er in onze liederen met zevenmijlslaarzen overheen? Waarom is er in de dienst geen ruimte voor deze kant van het leven? En dan bedoel ik niet een enkele mededeling of een kort gebed – waarna de gewone gang van zaken weer voort wordt gezet… {Drie drijfveren om ook over lijden te zingen in de kerk}
In de godsdienst moet er voor elke kant van het leven plaats zijn. Verdriet is een deel van het leven en verdient meer dan ook een plaats in de dienst.
Graag willen wij iedereen er aan herinneren dat als er in liederen enkele zinnen uit de bijbel worden aangehaald dat deze liederen daarom nog niet Bijbels zijn.
Volgers schrijft
Het citeren uit de Bijbel wil nog niet zeggen dat het Bijbels is. Als gekozen wordt voor bepaalde teksten, terwijl andere teksten genegeerd worden, is het op zijn minst eenzijdig Bijbelgebruik. Zo valt mij op dat er wel regelmatig uit de Psalmen geciteerd wordt, maar vooral de ‘positieve’ aspecten. Het gevaar bestaat dat er een vertekend godsbeeld ontstaat, een te rooskleurig beeld van het geloofsleven. De Bijbel is een rijk boek, laten we die dan ook zoveel mogelijk recht doen. {5 redenen om de evangelische liedcultuur niet te veranderen}
Elke kerkgemeenschap die ‘voorgekauwde” of “industriële” muziek wil gebruiken moet steeds hard opletten om geen tegen de Bijbel ingaande teksten te gebruiken. Op de markt is er een hoeveelheid van leuk lijkende muziekjes, waarbij de teksten heel meeslepend of opzwepend kunnen zijn. Maar als men goed naar de teksten luistert hoort men daar dikwijls dat Jezus daar als god wordt aanbeden. Zulk een door de drie-eenheidsdoctrine geleide liederen moeten wij natuurlijk zeer zeker mijden. Steeds hoort elk lied in samenspraak met Gods Woord te zijn. Maar dat weerhoudt ons niet om zowel vrolijke als minder vrolijke liederen ten gehore te brengen, alsook over wel en wee te zingen.
Als wij zingen voor God moet het steeds met overtuiging zijn en moet het volgens de regels van God zijn, overeenkomstig Zijn Woord.
Laat ons dat niet vergeten.
+
Voorgaande artikel over lijden: Wat verzet bergen? Vertrouwen!
Voorgaande artikel over moeilijkheden en geloofsleven:
Mensen van verschillende culturen, geloofs- en politieke overtuigingen broederlijk naast elkaar
++
+++
+++
+++
Ook al mag het in ons leven soms oh zo moeilijk gaan en worden wij lastig gevallen door een ziekte die ons tracht klein te krijgen, moeten wij toch proberen sterk te staan in de branding, de ziekte trachten te overwinnen en dankbaar te zijn voor al die mooie kleine dingen om ons heen.
1 Thessalonians 5:18 DSV (18) Dankt God in alles; want dit is de wil van God in Christus Jezus over u.
Christelike vervulling schrijft
Deze passage leert ons dat we God onder alle omstandigheden kunnen danken – zelfs in moeilijke tijden.
“Dankbaarheid is een keuze die we maken om te midden van moeilijke omstandigheden God in dankbaarheid te aanbidden.”
De Heer (Jezus ed.) wil met ons op stap gaan zodat hij ons kan leren hoe Goddelijke vreugde te hebben. Een van de dingen die hij moest doen was om God voor alles te bedanken. Ook voor de slechte, al maakt het geen zin.
Al lopen gelovigen ook onder de aanval van het kwaad door, kunnen we nog in elke situatie altijd dankbaar zijn voor Gods alomtegenwoordigheid onder moeilijke tijden in de wetenschap dat Hij alles voor ons ten goede laten meewerken. We kunnen Hem danken dat Hij ons de kracht en wijsheid zal geven om met de situatie om te gaan.
Dit is nodig om dankbaar te zijn om Gods wil voor ons leven te accepteren.
“Dit is wat God van ons verwacht, het is zijn Wil dat wij dankbaar zijn.”
Wees dankbaar voor alles wat je in je leven hebt – het is Gods wil voor jou! Vier Gods goedheid voor jou!
De Heer (Jezus ed.) is in onze plaats gestorven en heeft de martelingen van de hel doorstaan, waar Hij gegeseld, bespot, verworpen, verloochenen en gekruisigd werd. Het was geen eenvoudige redding! Daarom behoort het tweede natuur bij ons te zijn om met ons hele leven voor Hem dank te willen zeggen, om ons alles voor Hem te geven en in dienst van zijn Koninkrijk te staan. Toch zijn we dan als zondige mensen zo geneigd als we dankbaarheid tegenover de Heer betonen, dat vaak maar halfslachtig te doen zonder echt een diepe dankbaarheid voor Zijn genade te ervaren.
Zelfs als we de Heer in lofprijzing in de kerk loven, moet het waarlijk uit het hart komen. Dankbaarheid omvat echter niet alleen lofprijzing met je hart en mond, maar dat we het dagelijks praktisch moeten uitleven.
Een geest van dankbaarheid roept ons op om liefde, zorg, mededogen en hoop tegenover elkaar waar te maken. Dit dat we dan geven, is het echte dankofferen uit dankbaarheid en niet omdat we ons verplicht voelen.
Wij helpen armen, voorzien in hun behoeften en betuigen aldus onze dankbaarheid jegens God. Dankbaarheid ontgrendelt genade. De Bijbel, zegt God maakt ons nu deel van zijn koninkrijk, een koninkrijk dat voor altijd zal zijn.
Daarover moeten we overlopen van dankbaarheid. We moeten God dus dienen, met eerbied en al het respect dat hij verdient en beseffen hoe klein we echt in vergelijking zijn met Hem (Hebr. 12:28). Hoe leven we onze dankbaarheid uit? Halfslachtig of volledig?
+
Ook al mag dit in ons lewe soms oh so moeilik gaan en word ons geteister deur ‘n siekte wat ons probeer klein te kry, moet ons tog probeer sterk te staan in die branding, die siekte poog te oorkom en dankbaar te wees vir al die mooi klein dinge om ons heen.
*
Daaroor moet ons oorloop van dankbaarheid. Ons moet God dus dien met eerbied en al die respek wat Hy verdien en besef hoe klein ons regtig in vergelyking met Hom is (Heb. 12:28). Hoe leef ons ons dankbaarheid uit? Halfhartig of ten volle?
Hebben wij weet van onze donkere kant?
‘De legende van koning aap’ vertelt over een boeddhistische monnik die een gevaarlijke reis ondernam met kostbare geschriften op zijn rug. Zijn medereizigers waren ‘een aap, een varken en drijfzand’, die symbool stonden voor de duivelse krachten, wat donker is in onszelf. Donker is datgene wat omschreven wordt als slecht, waar het licht geen toegang krijgt.
Het wordt een heuse onderneming om de vracht veilig over de bergen te brengen. Voortdurend worden zij geconfronteerd met hachelijke situaties. Het wonderlijke is dat tijdens het avontuur de negatieve krachten een verandering ondergaan. Zij komen tot inzicht, bekeren zich en worden naar het einde toe zelfs positieve krachten, die de monnik uiteindelijk redden. Dat geschiedt niet door de heilige geschriften op zijn rug en de inhoud ervan, maar…
‘De woestijn waar de monnik is doorheen gegaan.’
Ieder van ons wordt vroeg of laat geconfronteerd met moeilijkheden die heftig kunnen zijn en tot wanhoop kunnen leiden.
+
Engelse versie: He who knows himself, is kind to others
+++++