De oorlogen hebben gaten geslagen in bestaande structuren,
hebben mensenlevens verwoest,
maar altijd werden er nieuwe structuren gevonden
en ging de mensheid verder.
Laten we hopen dat de vrede snel zal terugkeren voor Oekraine.
© Amiad Ilsar.
De oorlogen hebben gaten geslagen in bestaande structuren,
hebben mensenlevens verwoest,
maar altijd werden er nieuwe structuren gevonden
en ging de mensheid verder.
Laten we hopen dat de vrede snel zal terugkeren voor Oekraine.
© Amiad Ilsar.
+
Voorgaand
Door Tom Ronse
Het Russisch leger wordt beschuldigd van oorlogsmisdaden. En vreemd woord is dat, oorlogsmisdaad. Een pleonasme eigenlijk. Want oorlog is per definitie misdaad, de grootste van alle misdaden. Wat ook het doel is, het middel is altijd massaal doden en vernietigen. Er is geen oorlog waarin geen afschuwelijke slachtpartijen voorkwamen. Het woord suggereert dat er twee manieren van oorlog voeren zijn: een beschaafde en een misdadige. Als er ooit een verschil tussen beiden bestond, dan werd dat uitgewist door de vooruitgang van de militaire technologie. Sinds het begin van de 20ste eeuw is het percentage burgerslachtoffers in oorlogen gestadig gegroeid. In de 19de eeuwse Amerikaanse burgeroorlog waren militairen nog meer dan 90% van het totaal aantal oorlogsdoden. In de eerste wereldoorlog was het aantal burgerslachtoffers 59% van het totaal. In de tweede steeg het tot 63%, in de Vietnam-oorlog tot 67%. In de diverse…
View original post 3,151 more words
+
Voorgaand
De verontrustende berichten en beelden vanuit Oekraïne beklemmen ons. Geen ontsnapping aan die dominantie in de nieuwsberichtgeving en op sociale media. Nog verder weg van enig lichtpuntje. Het is oorlog daarbuiten, maar ook in onze gedachten gaan de soldaten niet rusten. Ze trekken ten strijde, al weten ze niet altijd welke richting ze uitmoeten.
Het is alweer even geleden dat we wakker werden met het bericht dat Poetin en zijn soldaten Oekraïne waren binnengevallen: de Slag om Kiev. Na weken, zelfs maanden van waarschuwen, gesprekken voeren en (teveel) afwachten, begon het dan toch echt. De bom was letterlijk ontploft, het vuur was gelost. BOEM PAUKESLAG daar ligt alles PLAT, zou Paul Van Ostaijen geschreven hebben.
Het leek alsof ik terug in de geschiedenisles zat. Met enig verschil dat het toen om het verleden ging, zoals de Slag om Waterloo, en niet de hedendaagse realiteit. Met enig verschil dat we niet…
View original post 612 more words
Aansluitend op “De oorlog die men weer kan vinden” vindt u hier een bezinningslied dat verder zou moeten rijken dan onze grenzen.
De laatste versie van een verfilming die Jean-Pierre Peysmans heeft gemaakt in 2005 van het zeer mooie liedje ”1000 Soldaten” van Willem Vermandere. De Westhoek en de oorlog 14/18.
Video productie: JP Peysmans (www.spf-production.be)
Als volgers van de Nazareense vredeprediker weten wij hoe alles uiteindelijk zal komen te passen in het Plan van God. Maar ondertussen horen die volgers van Christus Jezus wel zich in te zetten om de vrede te bewaren en verder die liefdesboodschap uit te dragen.
Al zijn er bepaalde Christelijke groepen die beweren dat wij politiek niet actief mogen zijn geen actie zouden mogen voeren tegen hen die de wereldvrede in gevaar brengen, moeten wij beseffen dat wij juist wel ons moeten verzetten tegen hen die vijandelijkheid prediken.
Ook al zijn geweld en oorlog; macht en voorrechten ingebakken en genormaliseerd in veel samenlevingen en ook in vele mensen hun psyche, is het Christenen gelegen om de wereld te tonen dat het anders kan.Erg genoeg blijven velen denken dat oorlog en geweld onvermijdelijk zijn, omdat we voortdurend worden gebombardeerd met informatie, die ons vertelt dat dit de enige manier is. Het militair-industriële complex getuigt bijvoorbeeld van onze constante paraatheid voor een niet nader gespecificeerde oorlog. Maar hoewel conflicten onvermijdelijk zijn in menselijke interactie, hebben wij als mens veel in eigen hand om geweld te vermijden. Maar dat vergt moed en doortastendheid.
+
Voorgaande
Uitkijkend naar 2017 en aankomende tijden
Het Volk van de Lage Landen en oorlogen
Christenen die andere christenen vervloeken
Liefdevol blijven = Geen weg voor softies
++
Aanverwante lectuur
- Mens en leed (Our world) = Mens en leed (Some View on the World)
- Niet elk religieus geweld is religieus (Our world) = Niet elk religieus geweld is religieus (some View on the World)
- Boek voor wereld van sjalom ipv hamas
- Warren onder vuur na steun voor geweld
- Schieten op hulpgoederenvoorzieners
- Staat God achter al het kwaad hier op aarde
- Oproep tot inzet voor vluchtelingen en een toekomst van vrede
- Jihad gedoe
- Crimineel ontoelaatbaar geweld door Nederlandse jongeren
- De mensen achter de coronaprotesten
- Nederland vraagt bijstand uit het buitenland (Our world)
- Nederland vraagt bijstand uit het buitenland (Some View on the World)
- Godsdienstvrijheid onder druk
- 7 uitspraken van Prince over God, geloof en de Bijbel
- De Taal van de Bijbel: Vrede of het zwaard?
- Gods vergeten Woord 23 De andere wang 1 Inleiding
- Gods vergeten Woord 23 De andere wang 2 Geen verzet
- Gods vergeten Woord 23 De andere wang 3 Geen geweld
- De Wederkomst en de eindtijd #6 De Dagen van Noach en Lot
- Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #5 Volgers van een godheid Jezus of navolgers van de ware Jezus
- Is uitleg over christadelphians op Katholieke website correct
- Een terugblik op Christadelphianisme en de Broeders in Christus in België
- Christadelfiaanse geloofspunten #21 Missie van het komend Koninkrijk
+++
Gerelateerd
- ‘Wanneer de angst je in de engte dringt’
- Agenten melden zélf “brutaal geweld tegen minderjarigen”
- Toename geweldsdelicten tegen verkeersregelaars en weginspecteurs
- Niet te geloven – christen zijn in de politiek
- Binden en ontbinden
- Oranje Boven – 75 jaar vrijheid
- Met elkaar de crisis door – hoe doe je dat?
- Jezus zou niet blij zijn..
- Druppels liefde: Maak ons meer christen
- Ik ben voor solidariteit
- Ons hoop is nie geplunder nie
Dit bericht is ontleend aan inleidende en afsluitende opmerkingen van Atiaf Alwazir, hoofd van het vredesprogramma van QCEA, gemaakt op onze conferentie genaamd “Peace education: Evidence and opportunities” samen met Quakers in Groot-Brittannië. Meer informatie over het werk van QCEA op het gebied van vrede: http://www.qcea.org/peace/.
Gezien de toestand van de wereld, het eindeloos vindingrijke geweld dat we zien, wijdverbreid onrecht, politiegeweld, honger, klimaatcrisis, slachtoffers op zee en toenemende ongelijkheid, denken sommige mensen misschien dat het naïef is om te denken dat vredeseducatie zou kunnen helpen. Maar zoals mijn collega Laetitia Sédou zegt: “pacifist zijn betekent niet passief zijn”.
We weten dat vrede actie nodig heeft, het heeft oefening nodig, want geweld en oorlog; macht en voorrechten zijn ingebakken en genormaliseerd in veel samenlevingen en ook in onze psyche. Te velen van ons denken dat oorlog en geweld onvermijdelijk zijn, omdat we voortdurend worden gebombardeerd met…
View original post 844 more words
Theo Francken, Belgisch politicus voor N-VA.
Als schalkse ruiter voor de Vlaamse onafhankelijkheid die al heel wat watertjes doorzwommen heeft, en meer dan eens zeer moeilijke dossiers voorgeschoteld kreeg, heeft de heer Theo Francken ook wel zijn eigen kijk op de wereld waar hij, zoals meerderen van ons, (naar eigen zeggen) naar tuurt.
Zijn kinderen van 12 en 8 zijn de derde generatie Vlamingen die zonder oorlog opgroeien. Hierover schrijft hij
Hun kennis van oorlog in Europa beperkt zich tot Flanders Fields, de Menenpoort in Ieper, papa’s lange verhalen en uitstapjes naar militaire begraafplaatsen en wat ze leren in de school(invul!)boeken. Een onafgebroken periode van 77 jaar vrede en veiligheid op het Europees grondgebied, de wieg van de Westerse beschaving, is ongezien in onze geschiedenis. {Nooit meer oorlog}
Zij die al vele jaren in België wonen, hebben de Falkland oorlog en de Joegoslavië of Balkan oorlogen niet hoeven mee te maken. Ook al ben ik niet opgeroepen voor de Falklandoorlog, hebben wij in Groot Brittannië wel goed de gevolgen van die oorlog toen gevoeld. In de hoofdstad London gingen ook de IRA bomaanslagen ons niet voorbij en heb ik er zelf twee mogen (of moeten) meemaken. Ook ik kon toen de stukken mensenvlees zien vliegen en ruik het verbrande vlees nog altijd tot op vandaag.
Trouwens de Irak-Iran oorlogen gingen ook niet onopgemerkt voorbij en hadden ook hun weerslag op het economisch leven in ons moederland. Maar daar heeft de huidige jonge generatie in België natuurlijk helemaal geen last van gehad!
De Benelux is in wezen goed gespaard gebleven van oorlogen. Interne twisten kon het wel met een veelvoud krijgen. Vooral van hen die Belgiëland willen scheiden konden meer dan één spil van onverdraagzaamheid teweeg brengen.
De Belgisch Waalsgezinde politicus José Happart, lid van de Franstalige partij Parti Socialiste (PS) mag hierbij nog de grootste onruststoker genoemd worden. Maar die naam zal de meeste jongeren weinig zeggen. Eveneens zal weinigen de strijd rond Vlaamse en/of Duitse faciliteitengemeenten als
Ronse (Renaix), Wemmel, Wezembeek-Oppem, Kraainem en Voeren gekend in de oren klinken. De regering heeft daartoe bijgedragen door het geschiedenis en aardrijkskunde onderwijs af te bouwen, dit in een tijd waar kinderen nu juist meerdere landen kunnen gaan bezoeken (al is het gewoon maar tijdens hun vakantie). Daar konden de Belgen meestal wel lachen met die absurde ‘oorlogvoerinkjes’. Die Belgische komedies hielden dan wel dikwijls de aandacht weg van belangrijkere en van buitenlandse of internationale problemen.
Veel jongeren die hier in België wonen, zijn er zich helemaal niet bewust van dat dit piepjonge landje vroeger de oorlogsgrond van Europa was. Eeuwen heeft het als algemeen slagveld gediend om ruzies tussen grote naties uit te vechten. Vooral Fransen, Duitsers en Oostenrijkers voelden zich goed genoeg om hier hun oorlogsspelletjes uit te voeren. En het nam jaren om niet te zeggen eeuwen in beslag voor dat die Vlamingen eindelijk eens de moeite deden om het heft in eigen handen te nemen.
Op het Groeningheslagveld (een kouter te Kortrijk in de huidige wijk Sint-Jan) durfden enkel moedigen op 11 juli 1302 als piekeniers en boogschutters het opnemen tegen strijders te paard. Zij bleken in staat te zijn een ridderleger te weerstaan.
Britse soldaten in een veroverde Duitse loopgraaf bij Ovillers-la-Boisselle in juli 1916 tijdens de slag aan de Somme.
Meer dan vijfhonderd jaar later liet het voetvolk in de loopgraven de legers met tanks verstaan dat het in de Lage Landen levende volk geen kleintje is dat met grove middelen te verslaan is. Een grove fout was dat zij na die loopgravenoorlog dachten dat er nooit meer oorlog zou komen. Nog geen dertig jaar na die Grote Oorlog stond daar weer een verschrikkelijke oorlog aan de deur, die men wel al enkele jaren had zien aankomen.
De Berlijnse Muur bij de Brandenburger Tor op 1 december 1989
Twintig jaar na de gouden jaren zestig dacht de Belgische regering misschien dat men zorgen om oorlogen op haar of rond haar grondgebied mocht vergeten, omdat men kon rekenen dat na de val van de muur in Berlijn alles nu wel goed zou komen en men met de NATO een veilig eiland had om op te vertoeven. Voor hen was het tijd om op defensie te gaan besparen.
Terwijl de vroegere bevolking van de Lage Landen goed wisten dat zij altijd moesten uitkijken en voorzichtig moesten zijn over hen die zich rondom hen begaven, probeerde de Belgische regering haar inwoners te sussen en wijs te maken dat zij zich niet ongerust hoefden te maken.
Vrede is het hoogste goed. {Nooit meer oorlog}
erkent ook minister Francken, die verder schrijft
Toch komt het niet vanzelf. ‘Vis pacem para bellum’ wist men 2000 jaar geleden al.
Om de vrede te bewaren, moet je voorbereid zijn op oorlog. {Nooit meer oorlog}
schrijft hij verder op zijn blog.
Toch sloegen we deze wijze raad van onze voorouders decennialang in de wind. Het Westen werd vadsig en zelfgenoegzaam. Zeker na de val van de Berlijnse muur voelden we ons oppermachtig. The Intouchables. Onze perfide krekelmentaliteit maakte van België dan nog de slechtste leerling van de gebuisde Europese Defensieklas. Tot Rusland Oekraïne binnenviel en de Krim bezette, tot China zijn wapenfabrieken op volle gas zette en tot president Trump ons bullebakgewijs voor onze verantwoordelijkheid plaatste. {Nooit meer oorlog}
Met die bullebak uit de Verenigde Staten is de hoop op wereldvrede nog sterker verminderd. Zijn bemoeizucht en absurde apenstreken hebben ons meermaals in heikele toestanden gebracht. Men zou dan denken dat de ogen van de regeringsleiders zouden open gaan en dat die zouden beseffen dat wij toch wat meer op eigen benen zouden moeten staan. Maar dat gebeurde niet. Alsof zij bleven denken dat wij onze dankbaarheid voor de Amerikaanse bevrijders uit 1945 eeuwig moeten tegemoet komen in alles wat zij verlangen en zeggen.
Verder zitten wij met het probleem dat het Europees Parlement, de democratische tak van de Unie, geen toezicht kan uitoefenen op de financiering en actie van militaire activiteit. Een verontrustend gebrek aan transparantie!
In de afgelopen jaren hebben wij wel kunnen zien hoe de EU-leiders hun solidariteit hebben betuigd met het verlangen van de bevolking in de oostelijk gelegen landen van Europa, naar democratische grondrechten te leiden, en hun steun betuigd aan de OVSE-voorstellen voor bemiddeling van een proces van nationale dialoog. De EU-sancties tegen het Wit-Russische regime werden echter enkele weken uitgesteld toen Cyprus deze in verband bracht met zijn langlopend territoriaal geschil met Turkije. Wat Mali betreft, veroordeelde de EU de staatsgreep snel als een inadequate reactie op het diepe sociaal-politieke conflict in het land, schortte haar opleidingsmissies op en steunde bemiddelingspogingen, pogingen van de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten.
Er mogen al wel goede bedoelingen zijn bij de Europese instellingen en bij de individuele landen, maar uiteindelijk zullen zij gezamenlijk een sterk gefundeerde houding naar buiten moeten brengen. Dit hoeft niet in te houden dat elk land individueel een enorme strijdkracht nodig heeft. Men moet eerder inzien dat een goede samenwerking met elk een vergroting van middelen in hun eigen specialiteit veel meer kan opleveren dan elk landje met een apart militair apparaat.
Zij die uitkijken naar enkel de militaire macht in hun eigen land zullen ontevreden achter blijven. Zoals Francken het stelt zullen zij (zoals België)
nog altijd achter de rest aanlopen, als één van de slechtere leerlingen van de klas. {Nooit meer oorlog}
Hij beseft ook dat bepaalde landen geen keus hebben en zullen mee moeten lopen.
De al op de NAVO-top in Wales in 2010 gehandtekende belofte dat 2% van het BBP naar defensie moet gaan, is voor veel Westerse landen binnenkort realiteit. Het afdoen als onhaalbaar of een fetisj is verleden tijd. President Trump haalt, ondanks ons dwaas gehoonlach, finaal zijn gram.
België heeft geen keuze en zal mee moeten evolueren. Uiterlijk in 2024 komt dit terug ter tafel. {Nooit meer oorlog}
Dat is de harde realiteit waar wij mee moeten leren leven. Doch geloof ik sterk dat de Europese Unie uiteindelijk zich toch wat meer zal moeten gaan bevrijden van de handboeien die de V.S.A. ons sinds 1945 heeft aan gedaan. Sindsdien denken zij dat zij de meester over de hele wereld zijn en moeien zij zich met elke wereldaangelegenheid. Maar het is juist die Amerikaanse bemoeizucht die anderen in gevaar brengt. Al meerdere keren hebben wij ook kunnen zien hoe hun hulp aan bepaalde groeperingen zich later ook tegen hen keerde (herinner hun steun aan Al Qaeda, dat dan later hun aartsvijand werd), hun kampwisseling tussen Iran en Irak, etc.. Nu ook brengt hun inmenging met de gebeurtenissen rond de Oekraïense grens geheel Europa in gevaar.
Minister Francken geeft aan
Oorlog in Zuid-Ossetië (2008) – Onderdeel van het Georgisch-Ossetisch conflict: Rusland en Georgië, beide voormalige deelrepublieken van de Sovjet-Unie eisten de gronden opvoerden daarvoor de eerste Europese oorlog van de 21e eeuw.
Twintig jaar geleden was een dergelijke agressieve houding vanwege Rusland tav een NAVO partner als Oekraïne simpelweg ondenkbaar. Maar met de komst van sterke man Vladimir Poetin durft de Russische beer terug klauwen. De inval in de Krim in 2014 en bezetting sindsdien is er een perfect voorbeeld van. Al begon het eerder met de inval in en annexatie van delen van Georgië in 2008 en Poetin’s assertieve Syriëpolitiek sinds de Arabische lente van 2011. {Is het Westen de weg kwijt?}
Het lijkt er op dat het Westen het Noorden kwijt is en niet onder Grote Broer (Amerika) wil onderuit komen. België is daarbij ook haar 14de en 19de eeuwse gedachte vergeten dat wij samen meer kunnen doen dan als enkeling. Is het door een bepaalde grootheidswaanzin dat die Belgische regeringsleiders hun landje zo machtig voelen dat het wel alles zal aankunnen? Of zijn ze gewoon blind en zien ze niet hoe de wereld evolueert en wat er mogelijk niet enkel België, maar de gehele Europese Unie schade kan toe brengen?
Vroeger wilden de bewoners van de Lage Landen juist onafhankelijkheid, terwijl hier in België de regeringsleiders zich meer en meer afhankelijk van anderen hebben gemaakt, dit terwijl er bepaalde partijen wel energie staken in het proberen het land te scheuren in belachelijk kleine entiteiten die dan onafhankelijk zouden moeten gaan regeren. Maar nu kunnen ze nog geen onafhankelijkheid van anderen genereren!
Niet enkel onze energie-afhankelijkheid is een zwak punt sinds Verhofstadt’s verkoop van Electrabel aan Frankrijk. Ook de besluitloosheid om in te zetten op wind-, water- en zonne- energie en dan nog eens de valsheid om zich niet aan beloften te houden (zoals een terugdraaiende elektriciteitsmeter) maken dat de burgers ook het vertrouwen in die regeringsleiders meer en meer verliezen, terwijl wij bij meerdere landen met biddende handjes moeten gaan aankloppen om toch maar de elektriciteit niet te laten uitvallen.
Zoals die regering haar bevolking wil bedriegen heeft ze ook zichzelf willen bedriegen met het proberen begrotingen in evenwicht te brengen. Dat ze daartoe bereid was om te snoeien in noodzakelijke uitgaven deerde hen niet, want dat zouden kopzorgen mogen zijn voor de regeringen die na hen zouden komen. Als zij maar goed in de schijnwerers konden komen te staan.
Naar het buitenland was die triestige houding wel een lachertje, daar zij enkel maar een hoopje klungelaars konden waarnemen, die bereid waren hun burgers een rad voor de ogen te draaien en daarbij nog hun gelden verkeerd investeerden. Men kan vragen stellen bij het ‘toekomstdenken’ van die regeringen. Vreemd ook dat die regeringen liever gelden in zuiderse landen investeerden terwijl deze beter konden aangewend worden in de eigen Europese omgeving waar hun hulp dan ook meer gewaardeerd zou worden terwijl het in Afrika als een ongewenste inmenging werd aanschouwd.
Betreft de republiek Mali en de vroegere sportjournaliste die alsmaar met flauwe argumenten af komt en nooit daden bij woorden voegt, schrijft minister Francken
Minister Dedonder houdt 12 miljoen euro klaar om 250 militairen naar hellegat Mali te sturen. Een operatie die volgens de grootste militaire vakbond gedoemd is te mislukken. Het Afghanistan van Afrika duldt geen Westerse inmenging. Wat hebben we er ook te zoeken? We houden deze troepen beter ter beschikking voor als het misloopt aan onze Oostgrens. {Is het Westen de weg kwijt?}
Is deze regering wel bereid om voor de spiegel te komen staan die zij al jaren mijden en die minister Francken hen nu wel graag wil voor houden?
+
Vindt ook te lezen
++
+++
*
Alles gaat over de dagen, de nachten
Anderen dorst zo’n onnoemelijk verdriet
De wind en de wolken alles vervluchtigd
Gelijk je dromen als je wakker schiet
Alles gaat over het geraakt al vergeten
Onze kindertijd die nooit wederkeert
Dienen oorlog nachtenlang in de kelder
Bommen en granaten
Alles passeert
Waar is mijn schooltje
Waar is min kerke
Dat eeuwige leven in’t lang en in’t breed
Waar zijn de meesters die alles wisten
En de pasters en paterkes bij de vleet
Waar is dat werkkot van vader zaliger
Die planken en balken
Die boeren en knechten en paarden en karren
En waar is dat vlassersvolk in hemelsnaam
Ons vaders en moeders ze moeten al sterven
De schrokkerige dood kent geen ontzag
Waar zijn de geuren uit groodmoeders keuken
En hoe klonken de liedjes op nieuwjaardag
waar zijn de vrienden gebleven
En al de schoon muziek van de dorpsharmonie
De dronkaards en de kaarters Eugene en Daniel
En de dansende meiskjes Marjanne en Sofie
Maar we wilden liever al de zwartjes bekeren
En de wilde indianen van Noord Canada
Ter ere Gods ons jong leven ons leden
Zogezeid dat majoren in de gloria
Maar we maakten een vust naar regels en wetten
En we vloekten opstandig om dat al te zwaar juk
En we bekeerden ons gretig naar het volle leven
Naar vrouwen en kinders
Ons groot geluk
We vechten nu al jaren met witte woede
Van vriendschap en vrede in een groen paradijs
En toch wordt de wereld niet beter en niet schoonder
En we worden intussen ook zelf oud en grijs
En dan worden we op ’t einde ook nog ziek en gebrekkig
Gelijk dolende zielen in nevel en mist
Gelijk wattige wolken in een eindeloze hemel
Zo worden we zelf tenslotte uitgewist
Alles gaat over
Den hemel en helle
Die bange verzinsels zijn nu opgelost
Weerwolf en boeman
Spoken en heksen
We zijn nu voorgoed van den duvel verlost
En toch lees ik nog altijd sprookjes en fabels
Ik ga door mijn knieën voor een schoon verhaal
Ik vaar met Odysseus naar het eiland Itaca
En met Lancelot zoek ik naar de heilige graal
En ’s winters zette ik hier liedjes te schrijven
En haring te eten en karnemelkpap
Maar in de lente wacht me santieago
Te voete naar Compostella op stap
Om goed te begrijpen waarom dat alles alles veranderd
En toch blijft bestaan
Dat alles sterft en opnieuw wordt geboren
Maar dat is een raadsel dat is ik nooit ga verstaan
Dat alles sterft en opnieuw wordt geboren
Dat is een raadsel dat we nooit gaan verstaan
Willem Vermandere
“Ik weiger de opvatting te accepteren
dat de mensheid zo tragisch gebonden is
aan de sterloze middernacht van racisme en oorlog
dat de heldere dageraad van vrede en broederschap
nooit een realiteit kan worden …
Ik geloof dat ongewapende waarheid en onvoorwaardelijke liefde
het laatste woord zal hebben. “
~ Martin Luther King, Jr.
Vertaling van: . . . unarmed truth and unconditional love will have the final word. original: . . . unarmed truth and unconditional love will have the final word.
~ Beeld bij Micaela M. Bayon
Text & image source: The Garden Of Pensiveness https://web.facebook.com/The-Garden-Of-Pensiveness-367268523352486/
Waar sta jij voor op?
De wereld staat in brand.
Veraf.
Gifgasaanvallen.
Aangespoelde gelukszoekers.
Oorlogen zonder einde.
Dichtbij.
Stijgende armoede.
Minder tolerantie.
Amper zachtheid.
De wereld staat in brand.
Veraf & dichtbij.
Wat beweegt jou?
Sta je op?
Reik je een hand?
Steek je je nek uit?
Waar sta jij voor op?
Wat doe jij als iemand dichtbij of veraf roept?
+
English readers may find: Living in a world full of unrestricted wars
2016 leek wel een zeer gewelddadig jaar waarin de trend van 2015 werd voortgezet met nog meer terrorisme, misdaden tegen de menselijkheid en verhoogde angsten.
Men zag mensen de keel overgesneden worden alsof het niets was en politici die het goede voorbeeld zouden moeten geven tegen elkaar tekeergaan en mensen tegen elkaar opjutten. Er werd weer gesproken over een mogelijke Koude Oorlog terwijl andere oorlogen dagelijks onze huiskamer binnen drongen via een tegenwoordig groot scherm. De kleine kijkkast is totaal verdwenen en vervangen door grote platte schermen die het beeld haarscherp in de huiskamer vertonen alsof men er ter plekke alles mee kan volgen.
Al in zeer oude tijden is het de mensheid medegedeeld dat er een tijd zou komen dat men over oorlogen en oorlogsdreigingen zou horen en over mensen die anderen zouden gaan misleiden. Het geweld is dagelijkse kost geworden en vele mensen zijn er zelfs al een beetje ongevoelig voor geworden. Men moet al iets zeer ergs tonen vooraleer de mensen emotioneel gepakt worden.
2016 was weer eens een jaar waar orkanen en overstromingen veel leed bezorgden, maar wat opvalt is dat de intensiteit toegenomen is. Ook dreigt er verder water vele volkeren weg te drijven uit hun heimat doordat de waterspiegel stijgt wegens de opwarming van de aarde, die nochtans nog steeds door vele (‘blinde’) politici ontkend wordt. En daar waar mensen hebben getracht hulp te bieden zorgden corrupte bewindsvoerders dat de hulpgoederen eerder bij hun familie en vrienden terecht kwam in plaats van bij de hulpbehoevenden. Zo bleven ook velen achter met hun hongersnood en moesten zij natheid of droogtes trotseren.
2016 bracht nog meer daklozen in de wereld, niet enkel door aardbevingen maar ook door dat zij op de vlucht moesten gaan voor al het geweld hen toegebracht door machtswellustelingen die alles maar gebruikten om hun doel te behalen, en er zich niet voor schaamden om weerloze mensen leed toe te brengen. Eerder overeen gekomen internationale verdragen werden in de wind geslagen.
Zoals het in oude boeken is beschreven ging de liefde verkillen en de wetteloosheid toenemen, waarbij de mens niet verlegen zou zijn om te liegen en te bedriegen en zich volledig in te zetten voor zichzelf zonder maar om te zien naar de ander.
De mensheid moet echter beseffen dat wij nu nog maar de weeën te zien krijgen of voelen, van wat er op de wereld zal afkomen.
Er komt een tijd dat vele mensen hun ogen zullen geopend worden maar zullen moeten beseffen dat het dan te laat is.
Bent U er klaar voor?
***
***
Ook al mogen wij veel slechts zien, is er hoop; Hoop voor nu en hoop voor de toekomst. Wij zullen er niet aan onderuit kunnen dat er een heel slechte tijd zal komen. Volgens de Heilige Schrift zullen wij ons aan een Derde wereldoorlog mogen verwachten. Die zal al de voorgaande overstijgen van wreedheid en ellende. Maar er staat ook beschreven dat er mensen zullen zijn die voorbereid zullen zijn. Zij die de tekenen waarnemen en de profetieën van de gezondenen van God voor waar en ernstig nemen.
Laat het nooit te laat zijn om u voor te bereiden op die bewuste eindtijden. Zorg er voor dat u de lessen van de parabels of gelijkenissen van Jezus Christus niet als te verwaarlozen fabeltjes ter zijde hebt gelegd, maar dat u de lessen er van begrepen hebt en uw voorzorgen hebt genomen.
Ook al willen velen er niet van weten dat Jeruzalem de hoofdstad van het Heerlijke Koninkrijk zal zijn, zal alles zo wel verlopen en zal iedereen Gods Volk moeten erkennen. en allen zullen moeten opkijken naar de wedergekeerde Verlosser, de Messias Jezus Christus die in naam van God zal regeren hier op aarde. Hij zal onze koning zijn.
Ook jij kan nu nog kiezen, maar wacht niet te lang.
+
Voorgaande
Islamofobie is contraproduktief
Een moment van Bezinning, even maar
In tijden van gemeenschappelijk verdriet
++
+++
+++
Filed under Aankondiging & Introductie, Activisme & Vredeswerk, Ecologische aangelegenheden, Geestelijke aangelegenheden, Geschiedenis, Gezondheid, Levensstijl, Misdaden & Wreedheden, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Pictures of the World, Religieuze aangelegenheden, Sociale Aangelegenheden, Voelen en Welzijn, Wereld aangelegenheden
De gastspreker van vandaag Olav de Maat tracht op zijn blog “Fellow Man” voorvallen, dingen, zaken, gevallen, situaties, anekdotes en gebeurtenissen waarin het goede of juist het nare in de mens naar voren kwam te behandelen.
Olav de Maat probeert die voorvallen, dingen, zaken, gevallen, situaties, anecdotes en gebeurtenissen te duiden en er verklaringen voor te vinden.In januari 2013 begon hij zijn blog en wenste zich op 25 januari een prettige verjaardag. Hij keek toen naar Facebook waar je volgens hem je alleen maar unilateraal een berichtje hoeft te posten of een sms te sturen vanaf de ene kant van het Internet c.q. telefoonnet, waar jij zit, naar de andere kant, waar de jarige Job zit.
Dat is zeker handig als je iemand lang niet meer hebt gezien of amper kent. Dan kan je je de moeite besparen om te vertellen hoe het met je gaat en te vragen en te luisteren naar hoe het met de ander gaat. Niks bijpraten, niks kostbare tijd verdoen, niks gênante stiltes, gewoon “gefeliciteerd” en verder niet zeuren.
schreef hij.
Op 21 juni 2016 overschreed hij de grens van 100 posts! Om dat te vieren, heeft hij de vijf best gelezen posts voor zijn lezers of bezoekers op een rijtje gezet.
- Menselijk drama in het WKZ.
- Het land van melk en Marokkanen.
- Of je thuis ook schizofreen bent.
- Met een Porsche 911 over de drempel.
- Hug yourself to the top.
Vandaag kijken wij even naar Bush en Valls, Amerika en Frankrijk
- Franse bevolking zal niet zwichten voor angst en terreur
- Terroristen = in oorlog => angst zaaien
- democratie niet laten ontwrichten <= eensgezind blijven
- trouw blijven aan waarden van vrijheid, gelijkheid en broederschap
- Angst niet laten winnen, samen sterk staan, onze waarden laten overwinnen, oorlog voeren tegen terrorisme… = Al vijftien jaar wordt deze boodschap verkondigd
Na het spoedberaad zei minister-president Valls dat de Franse bevolking niet zal zwichten voor angst en terreur. ‘Wij zijn in oorlog,’ zei hij. ‘Terroristen zijn in oorlog met ons, en hun doel is angst zaaien. Frankrijk is een geweldig land met een geweldige democratie, we zullen ons niet laten ontwrichten.’
Valls zegt dat Frankrijk moet leren leven met de dreiging van terrorisme. ‘We moeten eensgezind blijven, met opgeheven hoofd.’ Hij zegt dat de enige goede reactie voor de bevolking is om trouw te blijven aan de Franse waarden van vrijheid, gelijkheid en broederschap.
Deze tekst kwam ik tegen op de NOS-app vandaag. Een tekst die je mag verwachten van de Franse premier na het verschrikkelijks dat gisteravond in Nice is gebeurd. Niks mis mee, is wellicht je eerste reactie.
Op 11 september 2001 sprak George W. Bush het Amerikaanse volk en de wereld toe. Dit zijn een paar citaten uit die speech.
These acts…
View original post 288 more words
Voor het eerst in de geschiedenis kan Noord West Europa al 70 jaren zonder oorlog op haar gebied zijn.
Zij die in die vrije wereld leven mogen echter niet vergeten wie er achter die bezorging van vrijheid stond en horen hen te herinneren die hun leven voor die vrijheid gegeven hebben.
+
Voorgaande artikelen:
Religieuze feesten in mei 2016
Having put lives on the line to protect the freedoms that we enjoy
Over de gehele wereld leven er mensen in angstige situaties waarbij de ene strijd voor meer macht en verovering en de andere voor behoud van macht en eigendom.
Maar ook met de pen kan men een strijd voeren die velen ontgaat, maar zweet en tranen kan kosten. Op het einde hoopt men dan dat het de moeite waard zal geweest zijn.
Oorlog
Neem me mee naar een oord van zorgen
Leid me naar een plek van rust
Vluchtend vandaag
Vechtend alleen
Verontrustende momenten van lusteloze tijden voortdurend verbannen naar ons dagelijks leven
Beelden van bloed en wantrouw
Op ons netvlies
Wringend als knopen in onze maag
Schreeuwend om hulp
Gillend van angst
Trekken de woorden ten strijde
Ten tonele van langdurige dialogen nogmaals ten koste van een gehaast vooruitzicht
Aan de overzijde wacht een ver verleden van verdorvenheid
De laatste adem op de drempel van het heden
Denkend aan een oase van stilte