‘Er zijn gedichten die zichzelf transcriberen, geboren worden uit inspiratie, gedichten die worden geschreven, uitgaande van een vonk van inspiratie, een associatie van woorden die aanleiding geeft tot een zoektocht naar de andere woorden die een staat uitdrukken.
Er zijn gedichten die verhalen vertellen en gedichten die fotograferen, gedichten die filmen en gedichten die schilderen. Het zijn de artistieke creaties van mensen met gratie. Ze kunnen ook tot “ambachtslieden” behoren, hoewel er altijd een kilheid is, een veel te gebeitelde toon, een gedwongen zoektocht naar woorden totdat ze passen bij een pretentieus of zogenaamd ontwikkeld intellect.
Poëzie hangt dan in hoge mate af van de toestand van de lezer.
Het komt zelden voor, en dat zijn poëtische diamanten, dat het voorlezen van een gedicht de staat van de lezer zo schudt dat het opgaan in zijn veld, geen ruimte meer heeft voor andere gedachten, in een verheven verzaking blijft, of, integendeel, een zelfontdekking.
Daar blijven, in en met poëzie, voorbij de tijd en elke andere conceptuele beperking, is echter niet alleen het voorrecht van de poëzie zelf. De lezer moet openheid, vriendelijkheid, respect en toewijding hebben aan artistieke creatie in het algemeen, en poëzie in het bijzonder. Het is mogelijk dat deze afhankelijkheid van de toestand van de lezer de oorzaak is van de talloze oorlogen tussen dichters, de niet-erkende oorzaak van hartstochtelijke kritiek.
Omdat elke creatie puur subjectief is, kunnen we niet negeren dat elke poëzieschrijver zijn best deed op het moment dat hij zijn creatie aan de wereld overbracht.”
Poëzie hangt dan in hoge mate af van de toestand van de lezer.
Het komt zelden voor, en dat zijn poëtische diamanten, dat het voorlezen van een gedicht de staat van de lezer zo schudt dat het opgaan in zijn veld, geen ruimte meer heeft voor andere gedachten, in een verheven verzaking blijft, of, integendeel, een zelfontdekking.
Daar blijven, in en met poëzie, voorbij de tijd en elke andere conceptuele beperking, is echter niet alleen het voorrecht van de poëzie zelf. De lezer moet openheid, vriendelijkheid, respect en toewijding hebben aan artistieke creatie in het algemeen, en poëzie in het bijzonder. Het is mogelijk dat deze afhankelijkheid van de toestand van de lezer de oorzaak is van de talloze oorlogen tussen dichters, de niet-erkende oorzaak van hartstochtelijke kritiek.
Omdat elke creatie puur subjectief is, kunnen we niet negeren dat elke poëzieschrijver zijn best deed op het moment dat hij zijn creatie aan de wereld overbracht.”
+
alsowritten
Belgian Biblestudents - Belgische Bijbelstudenten
belgischebroedersinchristus
Bijbelvorsers
Christadelphians
Guestspeaker
Immanuel Verbondskind
jeshuaist
Vragensteller - Inquirer
lizaborstlap
Marcus Ampe
Success Inspirers' World
Relating to God
