Constant schuldig verzuim in 2020 als het om ongelijkheid draait

In 2020 kon er nog geen kantelmoment komen waarop wij bij aanvang van de 21ste eeuw hadden op gehoopt.

Decennia lang moesten wij blijven zien hoe maar weinig aandacht voor ongelijkheid kon opgebracht worden. Als hippies streefden wij naar een wereld vol liefde, gelijkheid en een wederzijds respect. Van al onze dromen in de jaren zestig van vorig eeuw is er bij velen niets meer of niet veel meer van over gebleven. Sommigen blijven nog steeds hun hoop verder koesteren en door gaan met hun activeringswerk. Zo maakt deze website een onderdeel van Marcus Ampe zijn betrachtingen om mensen dichter bij elkaar te brengen en bewuster te maken van dingen die al of niet goed gaan en hoe wij naar een betere wereld kunnen blijven evolueren.

Wat wel op viel in de heropbouw jaren, na WO II, was dat er een enorme competitiviteitsdrang werd aangemoedigd. Wij moesten ondervinden hoe wij tegenover anderen in competitie moesten gaan. Dikwijls was het niet goed genoeg wat wij deden. Het moest ook alsmaar beter zijn. Bij velen van ons was er de wens of de drang om als de beste naar voor te komen. Alles leek ook vergeleken te worden met wat er vroeger was en met wat een ander wel kon. Niet enkel in de school was er een druk om het beter te doen, maar ook in de clubs na schooltijd. Elke turnclub deed wel mee aan agglomeratie, provinciale, nationale zelfs internationale meetings en competities. In zekere zin was dat wel leuk, want wij konden zo met mensen van verschillende landen kennis maken in wat voor ons een gezonde competitiegeest leek te zijn.

Ik moet toegeven dat de druk van bepaalde ouders enkelen wel intens deed dromen van kampioen te worden. Zelfs in onze vrijetijdsbesteding, tot in de Scoutbeweging werd er op toegezien dat wij allerlei vaardigheden aankonden en onze brevetten haalden maar ook tactisch konden handelen alsook strategische allianties konden smeden.

Nooit leek het dat men zich echt moest inspannen om bij deze of gene groep bij te horen. Daarentegen ziet men nu allerlei jongeren volop inspanningen leveren om anderen toch te laten zien dat zij er bij horen (of willen bij horen). In tegenstelling to nu waren wij echter meestal bezig in team verband te denken. Het leek nooit echt alsof wij voor onszelf bezig waren roem te proberen te bereiken. Onze inzet was steeds in het algemeen voor de groep, de school- of sportvereniging. Het eigen ik leek steeds op de tweede plaats te komen na het groepsverband. Nu lijkt het echter allemaal te gaan om dat eigen “Ik” bij velen.

Bij onze houding van samen iets te verwezenlijken, vormden vele gedachtewisselingen een belangrijk element in ons samenzijn. Vooral dat samen zijn en samen dingen kunnen doen alsook weldegelijk iets kunnen verwezenlijken was zeer belangrijk. Wel moet ik toegeven dat vele van ons  (zoals ik) zeer utopische ideeën hadden, die spijtig genoeg door velen opzij zijn geschoven om beter bij de grote hoop te kunnen passen.

Een hele tijd werd het stil, maar dan leek het even dat sinds in 2011 er terug wat verandering kon komen in de goede richting. Een golf van verontwaardiging spoelde toen over de wereld. En in 2014 doken begrippen als kapitaal, vermogen en zelfs een rechtmatige belasting ervan geregeld op in het publieke debat … omdat er gesprekken op gang kwamen dat zowel wie van werk leefde als wie van kapitaalinkomsten leefde een faire bijdrage moest leveren aan de belastingen en de publieke goederen. Dat bleken toen terug meerdere mensen heel verantwoord te vinden. Toch bleek dat van korte duur. Onze oproepen toen om iedereen een basisloon van 1500€ te geven werd honend weg gelachen. Nu zag men onze eis vorig jaar in meerdere politieke partijen weer terug aangehaald, maar zodra zij aan de macht kwamen werd dat maar al gauw weer op zij geschoven.

Niet enkel in ons land verhoogde dit jaar de ongelijkheid met een veelvoud van procenten. De Verenigde Staten van Amerika mag kwestie verhoging van ongelijkheid de kroon spannen. De 45ste president van die vroegere Verenigde Staten heeft er alles aan gedaan om zo veel mogelijk verdeeldheid te scheppen en om de ongelijkheid enorm te doen toe nemen. Betreft rassendiscriminatie zitten we weer zo een 70 jaar terug in het verleden. De komende president zal heel wat werk hebben om het trompettengeschal van de huidige president te kunnen doen temperen.

Bepaalde politiekers in meerdere landen wensten met hun vinger naar een zondebok te wijzen of sloegen er in populistisch in te spelen op een stigmatisering van bepaalde bevolkingsgroepen die men al enkele jaren zag aangroeien.
De twaalfde editie van de “Democracy Index”constateerde dat voor de 2019 index de gemiddelde globale score al gedaald was van 5,48 in 2018 naar 5,44 en met het coronajaar verliep het nog slechter. Dit is de slechtste gemiddelde mondiale score sinds The Economist Intelligence Unit voor het eerst de Democracy Index produceerde in 2006. Gedreven door sterke terugval in Latijns-Amerika en Sub-Sahara Afrika, zijn vier van de vijf categorieën waaruit de globale gemiddelde score bestaat verslechterd. Hoewel de scores van bepaalde landen een aantal dramatische neergangen hadden, hebben andere de algemene trend tegengegaan en mochten er verrassend genoeg toch enkele indrukwekkende verbeteringen geregistreerd worden.

Duidelijk is onze maatschappij er niet in geslaagd om een sterke generatie te vormen die oog en oor heeft voor haar omgeving en er toe bereid wil zijn om daarvoor haar hand in het vuur te steken, zoals wij dat in onze jongerenjaren dat wel wilden doen.

Ludwig van El geeft de indruk dat de schuld bij die Babyboomers zou liggen. De voorgaande generatie van diegenen die nu aan het roer staan zouden zich volgens hem op de borst moeten kloppen:

 om hoe sociaal ze waren, {Niet klagen over egoïsme}

en horen nu volgens hem hun eigen verantwoordelijkheid maar te nemen.

De groep van de middelbare leeftijd en twintigers vond dat ze door hun regering in hun vrijheden werden beknot. Bepaalde religieuze groepen riepen uit dat de godsdienstvrijheid ook werd geschonden door dat zij hun erediensten noet in levende lijve konden houden. continu bleven er in meerdere landen bepaalde groepen de Islam en het Jodendom zwartmaken of de schuld in de schoenen steken van óf de verarming van de staat óf van de mogelijke verrijking van die volksgroep (de Joden)  tegenover de ‘verstoken’ gemeenschap.Betreft die geloofsgroepen viel op dat bepaalde groepen helemaal geen benul van de maatregelen hadden doordat ze gewoonweg niet naar de Belgische televisie of radia luisteren. Zo trof men in bepaalde Joodse gemeenschappen overtredingen aan van het scholingsverbod, waarbij die rabbijnen dan opriepen op het recht van vrije godsdienstbeleving en eredienst. Maar opvallend viel zulk een commentaar ook op te merken bij de evangelische gemeenschappen zowel in België als in Nederland. Ergerlijk riepen meerdere protestantse gemeenschappen in Nederland hun gelovigen op om toch samen te komen in hun kerkgebouwen om het vergaderen niet na te laten.

De roep om vrijheid van eredienst werd dan vermengd met heel wat negatieve commentaren dat men hier zo maar moskeeën kon blijven voort bouwen en zogezegd andere godsdiensten daar voorkeuren gaf terwijl de katholieke kerken hun deuren moesten sluiten.

Wat wel op viel in 2020 was dat de toestroom van immigranten wel sterk verminderd was maar dat de opeengepakte asielzoekers er niet voor terugdeinsden om hun kampen in brand te steken om zo de aandacht van de wereld op te roepen en hun erbarmelijke situatie aan het licht te laten komen.

De berichtgeving werd volgens meerdere groepen gestuurd door mensen die de democratie geen goed hart toe dragen en ons allemaal willen controleren. Er zijn er zelfs die zo ver willen gaan, mensen bang te maken dat er zogezegd chips in het corona vaccins zouden zitten. Hoe gek kan men het niet bedenken? Hoe zou men zulk een kleine chip kunnen maken dat deze in zulk een vloeistof niet zou opvallen en die dunne naald niet zou verstoppen?!

2020 was een jaar waar wij een verhoging zagen van zeggingskracht van uiterst rechtse groepen.
Extreemnationalisme en extreemrechts staan zeker in Europa, in Hongarije, Frankrijk en tal van landen, opnieuw op uit de macabere ruïnes waarin ze dit continent achterlieten in Wereldoorlog II, na het op de meest onmenselijke wijze te hebben gegeseld. Meestal gaat dit extremisme samen met vreemdelingenhaat, een onzalig verbond. Politiek, samenleving en media zijn vrij alert voor dit fenomeen maar bepaalde politiekers schrikken er niet voor terug om die sociale media zo goed mogelijk te gebruiken. Het Vlaams Belang heeft er daarom ook heel wat geld ingestoken.

Zoals extreemnationalisten geen plaats zien voor ‘andere’ mensen, zo zien religieus gedreven extremisten geen plaats voor ‘andere’ overtuigingen. Sinds enkele jaren werden voornamelijk Moslims en Joden geviseerd, maar niet-trinitarische Christenen kregen het de laatste jaren ook moeilijker te verduren. Bij meerdere Christen Joden of Jeshuaisten gaf dit aanleiding om België te verlaten. Alleen het eigen gelijk telt, ‘hun’ godsdienst, en alleen hun interpretatie ervan, moet het leven van iedereen regelen. Zij willen niet aanvaarden dat er plaats en erkenning moet komen voor en van democratie en persoonlijke vrijheden, waaronder trouwens de vrijheid van religie. Religieuze intolerantie en fundamentalisme, en politiek misbruikte religie vormen een oud zeer, de wereld rond. Wat zich afspeelt in o.a. Syrië, Irak, Pakistan, India, Nigeria en elders confronteert de wereld met een etterende wonde waarvan ze te makkelijk de blik afwendt: gewelddadig fundamentalisme blijft de menselijke samenleving bedreigen.

Voor de liberalen in dit land moet de economie in de eerste plaats komen. Bij vele maatregelen die tijdens de regering Wilmés genomen werden zag men duidelijk hoe de halfslachtige en soms tegenstrijdige maatregelen genomen werden om zo veel mogelijk de economie te doen draaien. De melkkoe mocht zeker niet geslcacht worden, maar of de gezondheid van velen daarvoor in gevaar moest gebracht worden is een andere vraag.

Het krotzinnig uitgangspunt om de welvaart van de staat voorop te zetten heeft ons land een absurd hoge tweede golf doen mee maken, die wel degelijk vermeden kon worden als de politici op tijd duidelijke maatregelen hadden genomen en het publiek voldoende zouden hebben voorgelicht. In 2020 kon men dan ook nogmaals zien hoe liberalen de materialisten hun mauwen veegden en hen nog wensten te verwennen. Zo konden zij vanwege hun economische focus de wereld de verkeerde richting uitsturen.

Terwijl ik dit artikel aan het schrijven ben stormt het hier. Al meerdere dagen is het hier ook donker en guur weer.  En eigenlijk is dat het eindbeeld voor 2020. Het was een zwart jaar, waar heel wat slachtoffers konden vermeden worden indien men niet het geldgewin voorop gezet had. Ook kon er heel wat kwaad vermeden zijn indien meerdere politiekers eindelijk eens hun mond durfden open te doen en niet zo laf waren om zoveel mogelijk partijbelangen en de rijkere klasse te willen plezieren. Zij die dan toch hun mond durfden open te doen hadden wel andere redenen dan het beschermen van de gehele gemeenschap. Liefst jutte zij de bevolking op om tegen de standaard regeringspartijen op te komen. In de VS gingen het zelfs zo ver dat er bijna een burgeroorlog nabij kwam om een president die niet wenste af te treden op de troon te houden.

Het grote gevaar van al die verwrongen toestanden die wij in de zogenaamd geciviliseerde en rijke landen zagen, is dat wij daar een ander onderhuids virus zagen opkomen dat als een parasiet de democratie zou kunnen gaan aantasten als wij niet tijdig optreden.

Geldgewin is de grote drijfveer geworden in onze landen en de consument is grotendeels gewonnen voor dat eigen zelfgenoegzame materialisme, dat de ander hem niet veel interesseert, zo lang zijn eilandje maar onaangeroerd blijft. Veel jongeren zijn heden helemaal niet meer geïnteresseerd in nastrevenswaardige idealen zoals gelijkheid, emancipatie en sociale rechtvaardigheid. Voor hen staat de eigen portomonee voorop en komt het er op aan in de eigen kring zo veel mogelijk van alle rijkdom te genieten, ook al zou dat ten koste gaan van uitbuiting van kindarbeiders en slaven in andere landen maar ook voor de ongelijkehid die in eigen land zou kunnen optreden. Velen zeggen dat zij die arm zijn in Vlaanderen dat te wijten hebben aan hun  eigen schuld. Alle mensen moeten volgens hen zelf opkomen om zo veel mogelijk winst te maken en te genieten van die dingen waar ze kunnen beslag op leggen. Of dat nu voor nog meer ongelijkheid zorgt is dan de schuld van die ander en van hen die zich laten onderdrukken. Maar daarbij zien zij niet dat zij elf slaaf zijn geworden van hen die nog meer geld hebben dan hen en hun rijkdom nog meer kunnen verhogen door hen uit te melken en hen bang te maken dat ze hun job zouden gaan verliezen als zij niet ingeven en toegeven aan hun baas en onderdanig werken voor die maatschappij die de meeste tijd van de dag hun opeist.

+

Voorgaande

Naar het einde van 2020

Extremisme is terug van nooit weggeweest

2020 en het onfatsoen van het grote geld

Niet klagen over egoïsme

Armoede is Seksistisch. Elk jaar een Holocaust van stervende kinderen.

Mensen van verschillende culturen, geloofs- en politieke overtuigingen broederlijk naast elkaar

Mens of Consumens: Wat is tegenwoordig nog sociaal?

Uit de Oude doos: Een steeds kleiner wordende wereld

++

Aanverwante lectuur

1. Nieuwkomers, nieuwelingen, immigranten, allochtonen en import
2. Motie over Godsdienstvrijheid
3. Religiestress en corona maatregelen
4. Nederlandse kerken willen te veel risico nemen
5. Kerkdienst in openlucht tijdens vakantie
6. Angst voor Islamisering dat juist leidt tot indoctrinatiemogelijkheden
7. Noodzaak om geweld tegen moslims ook in kaart te brengen
8. Een schandvlek op de Europese Unie
9. Uiting tegen armoede en sociale uitsluiting
10. Geïnstitutionaliseerde discriminatie
11. Geen teken van vooruitgang
12. Goede mensen en verborgen christenen
13. Lappendeken als uithangbord
14. Witte, grijze en zwarte tinten voor de Lage Landen en Europa
15. Angst voor Islamisering dat juist leidt tot indoctrinatiemogelijkheden
16. GeenStijl-columnist Ebru Umar reageert op Geert Wilders die alle 475 moskeeën in Nederland wilsluiten
17. Moeten kerken zich beperken tot online diensten?
18. Coronasluitingen tegen gaan voor zogezegde godsdienstvrijheid

+++

Gerelateerde lectuur

1. De Gewenning
2. We moeten ons leven flink veranderen
3. De antiracismegroep roept op om de politie te ontmaskeren en de raciale ongelijkheid eindigde in de NHS
4. Hoeveel (on)gelijkheid kunnen wij aan?
5. Wat was er echt belangrijk in mijn academisch leven?
6. Is solidaire zijn met zwarte mannen een bodemloze put?
7. Racisme als hedendaags trauma geldt ook voor moslims @trouw #racisme-dient-als-psychotherapie-benaderd-te-worden
8. ‘Onvrijheid is het werkelijke probleem’ @trouw #waardenbewustzijn
9. Systemische discriminatie? Nee, bij ons niet… denk ik…
10. Alex’ view – Leefbare samenleving
11. Recensie Constitutionalism, Democracy and Religious Freedom in NTKR, Tijdschrift voor Recht en Religie
12. Wat was er eerder, de democratische recessie of de wederopleving van het populisme?
13. Artikel “De democratie wordt bedreigd, mede door eigen tekortkomingen”, Het Goede Leven, 27 april 2020
14. Verloren land: Dit is een historische trend, die de banaliteit van het kwaad verandert in het kwaad van de banaliteit.
15. De zaak Organon “dat afbraak van werknemersrechten en het uitkeren van zo veel mogelijk middelen aan de kapitaalbezitters economisch gezien het beste beleid zou zijn”
16. Waarom rechtse en linkse populistische partijen blijvertjes zijn @fd #populis1dimensionaal #politiek spectrum
17. Wat als de minister niet doet wat het parlement – Eerste Kamer – wil? @fd #populisme #staatsrecht
18. Eenzijdig optreden van een president alléén voor eigen achterban schendt alle normen van het algemeen belang @volkskrant #onrecht #discriminatie #staatshoofdbovendepartijen #dualisme
19. Politiek influencer Rutte schiet te kort in de strijd tegen racisme
20. Etnisch profileren door de overheid‘
21. Over racisme werd eindelijk inhoudelijk gesproken’ @parool #racismedebat
22. Politie voert app in tegen etnisch profileren maar effectiviteit is nu al twijfelachtig
23. Discriminatie en arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd in het kader van aanvullende pensioenplannen
24. Memento mori en stop de lockdown
25. Interview ‘De liberale democratie is bezig zijn eigen graf te graven’
26. Bespreking enkele resultaten NWO-project ‘Nederlandse kerk-staatverhoudingen in beweging’ in Nederlands Juristenblad
27. Met lokale worteling van gesubsidieerde kunst neem je het populisme wind uit de zeilen‘
28. Grondrechten op de helling’ door de ogen van een advocaat betrokken bij Wildersproces (dl2) #vrijheidvmeningsuiting #grenzenvrijheidsbeleving @tweedekamer
29. Goed verslag: ‘Ongewenst? Ja, maar niet in strijd met de wet’ @fd #onderzoekscommissieTK #salafisme @tweedekamer
30. Kernprobleem van orthodox-salafistische islam in ons land is niet de godsdienstvrijheid, maar strijdigheid met de basiswaarden van onze Grondwet @trouw #staatsrecht #interpretatie-art-6/23Gw‘
31. Vrijheid’ heeft niemand begrepen en liberalen al helemaal niet @volkskrant
32. Is China to blame for the COVID-19 pandemic?
33. Failed nation U.S.A.
34. New publication on the conceptualization of everyday racism in health research

Geen tijd meer voor uitstelgedrag

Jelmer Mommers in zijn boek “Hoe Gaan We Dit Uitleggen” mag dan al oplossingen brengen om de klimaatverandering te temperen, want we moeten er bewust van zijn dat we ze niet zullen kunnen stoppen. Maar zeker mogen wij ons hoofd niet in het zand steken en moeten we onze verantwoordelijkheid nemen om de na ons komende generaties een goed leefbaar klimaat te geven.

Wij kunnen het niet nalaten stappen te ondernemen, anders zou dit getuigen hoe zelfzuchtig wij als individu wel durven zijn. Als maatschappij moeten wij samen verantwoorde stappen nemen om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Dit vergt eerst en vooral politieke moed, waarna ook economische gevolgen onder ogen moeten gezien worden. Men kan niet ontkennen dat het algemeen een economische impact zal hebben voor meerdere jaren. Ook naar beroepen zal het een impact hebben. Er moet namelijk op landbouwgebied een hele herziening komen. Mensen moeten er toe komen om  minder vlees te eten en beter om te springen met het voedsel en voedselvoorraden. Het is hoog tijd dat ons consumptiegedrag ernstig onder de loep wordt genomen.

De Aarde en de toekomst van de mensheid liggen heden in onze handen. Er mag geen lafheid en geen egoïsme zijn. Elkeen moet tot het besef komen hoe kostbaar onze planeet is. Zij die niet willen zien moeten wij de ogen open doen. Er moet openlijk durven over gepraat worden. We mogen onze tijd niet passief ondergaan. Het kan makkelijk zijn om te zeggen

“We doen wat we doen en de toekomst zal haar oordeel over ons vellen.”

De vluchtelingen- en de bankencrisis van vorig decennium is niets in vergelijking met de groter wordende stroom van klimaatvluchtelingen, die nu al waar genomen kan worden en zal toenemen met de komende jaren.

Het neoliberalisme met haar geweld van de vrije markt heeft er voor gezorgd dat het leven van een mens klein en futiel werd, maar ook verstoord in zijn eigen achtertuin. De gehele technische revolutie ligt mee aan de oorzaak van wat we nu en in de komende jaren nog tegemoet moeten gaan zien, van hoger wordende temperaturen en aangroeiende woestijnen.

Sinds de technologische revolutie van de 19de eeuw hebben we generatie na generatie zien profiteren van vooruitgang. Nu echter is er een kantelpunt bereikt waarbij onze kinderen en kleinkinderen, het slechter hebben dan onze generatie. De globalisering en de overconsumptie laten zich voelen.

Erg genoeg zien we heel wat gepalaver en nodeloos heen en weer gepraat dat blijkbaar niet veel schijnt op te lossen. Men moet geen deskundige te zijn om in te zien dat we die vooropgestelde doelstelling uit het Parijse klimaatakkoord niet gaan halen. Zelfs met heel uitgebreide en  drastische maatregelen zal het moeilijk zijn door het niet eensgezind zijn van de geïndustrialiseerde landen en hun bewindsvoerders.

Krista Bruns bij het behalen van haar Phd bachelor diploma aan de Universiteit van Utrecht, waar na ze een premaster jaar in Econometrics aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam volgde en een uitwisselingsemester aan de Universidad de Complutense in Madrid.

De 28 jarige Krista Bruns, sinds kort woonachtig in Den Haag en onlangs gepromoveerd in de Economie, en zich bij een ouderwetse blog verkiest te houden, wordt, zoals wij,  toch ook een beetje verdrietig als zij over de klimaatproblematiek nadenkt. Net als wij gelooft zij dat het nog niet te laat is en beseft ze dat het momentum en de noodzaak beiden aanwezig zijn. Ze drukt zelfs de hoop uit:

Wij kunnen de geschiedenis in gaan als de generatie die het tij van 200 jaar industrialisering en vervuiling deed keren. Hoe mooi zou dat zijn? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Zij durft ook te kijken naar het huidige menselijk (wan)gedrag, waarbij de politiek onze dagelijkse belevenissen wel (on)handig weet te verstoren.

Wel met een economische blik, niet gehinderd door wetenschappelijke conventies of al te veel jargon. {Blog}

dringt zij zich nu ook op in de bloggerswereld, met haar eigen persoonlijke standpunten, los van haar functie als beleidsmedewerker van het Nederlandse Ministerie van Financiën. Ze hoopt zo met haar stem ook iets te kunnen verwezenlijken. (Wat wij toch allemaal hopen, is het niet?)

Zij schrijft verder:

Wij kunnen de geschiedenis in gaan als de generatie die het tij van 200 jaar industrialisering en vervuiling deed keren. Hoe mooi zou dat zijn? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Met heet besef dat we te weinig doen en te laat stelt zij dat er geen tijd meer is voor uitstelgedrag.

Klimaatverandering is een probleem met mogelijk desastreuze gevolgen, maar deze ontwikkelen zich vergeleken met een mensenleven vrij langzaam en onzichtbaar. We hadden het dus pas door toen het al bijna te laat was, en zelfs nu we het weten doen we er weinig aan.

Dit innerlijke conflict, waarin we weten dat er iets aan de hand is, maar het gevoel hebben dat we er niks aan kunnen doen wordt cognitieve dissonantie genoemd. Het treedt op wanneer gedrag, emotie en cognitie (kennis) niet op één lijn liggen. Dit leidt bij mensen tot een groot intern ongemak, en als reactie daarop gaan we klimaatverandering negeren, bagatelliseren of ontkennen. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Ons hoofd nite in het zandsteken eist het durven aanzien van onze eigen invloed op wat er voort het ogenblik aan het gebeuren is.
Probleem is dat mensen die op de problemen willen wijzen of hun vinger uitsteken, wel meer dan eens als lastigaards worden aanschouwd. Onze met haatberichten en lelijke woorden vollopende brieven bussen bewijzen dat zelfs dagelijks.

Psychologe Florien Cramwinckel (zie video hieronder) toonde in haar onderzoek ook aan dat we mensen die sterk hun morele waardes proberen over te brengen vaak een beetje irritant vinden, omdat ze ons confronteren met onze eigen tekortkomingen op dat gebied. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Algemeen moeten we iedereen er toe komen om de hand in eigen boezem te steken.

Ik denk dus dat we een stuk verder zouden komen als we een soort generaal pardon uitspreken … {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Bruns denkt aan een wijs man die ooit zei:

Het beste tijdstip om te beginnen was 20 jaar geleden, het op-een-na beste tijdstip om te beginnen is vandaag. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Het is waar dat het geen zin heeft om te blijven zeuren over wat er in het verleden verkeerd gegaan is. Men moet de koe met de hoorns aanpakken wanneer dat geweldig dier langs komt.

De politici van vandaag zijn geen grote hulp. Vooral de populisten trachten met allerlei verzinsels de mensen te misleiden. Ze schamen zich niet om zelfs bevinden van erkende wetenschappers te negeren en nog erger, hun bevindingen in twijfel te trekken of als onzin af te schepen.

Betreft de klimaatskeptici schrijft Bruns:

Een derde reden dat we last hebben van uitstelgedrag is volgens mij dat klimaatwetenschappers, meer dan hun collega’s in andere vakgebieden, nog steeds vaak worden uitgemaakt voor een soort religieuze fanaten en dat hun resultaten in twijfel worden getrokken. Onderzoek proberen te reproduceren en falsificeren is nobel werk, maar in dit gebied gaat het er soms heftig aan toe met alternative facts en voor- en tegenstanders die zich beiden te sterk door hun eigen agenda laten leiden. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Het wordt hoog tijd dat het gewone volk hun leiders ter verantwoording roept, maar ook dat zij zelf gaan inzien dat we zogvuldiger moeten omspringen met het gebruik van gronden, zij het om landbouw er op te verrichten of om het te bebouwen met woonelementen (huizen of apartementen) die op een milieuvriendelijk wijze moeten onderhouden en verwarmd worden.

De economiste geeft aan als je zelfs niet zou geloven in de menselijke bijdrage aan de opwarming van de aarde, dat er dan  andere duidelijke signalen zijn.

We zitten momenteel in de 6e grote uitstervingsgolf, bijna een derde van de 27.600 landgebonden zoogdieren, vogels, amfibieën en reptielen neemt sterk in aantallen af. Ter vergelijking: de laatste van de vorige 5 grote uitstervingsgolven was 65 miljoen jaar geleden en betekende het einde van de dinosauriërs.  Ook met de onderwaterwereld gaat het niet goed, volgens een rapport van WWF is er in 2047 geen wilde vis meer als we zo doorgaan. Zelfs de insecten, doorgaans toch één van de meest robuuste soort organismen op aarde, hebben sterk te lijden. Nu lijkt dit op het eerste oog niet zo erg, maar biologen hebben ons voorgerekend dat zelfs het uitsterven van één diersoort kan leiden tot het ineenstorten van een compleet ecosysteem, met grote gevolgen voor de hele planeet en de mensheid. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Al enkele jaren kunnen wij getuigen zijn van uitzonderlijke weersomstandigheden.

Het extremere weer zal ook niemand ontgaan zijn. 2017 was het jaar met de meeste bosbranden, het duurste orkaanseizoen als het gaat om schade, ijskappen die afbreken in een niet eerder gezien tempo. 2018 lijkt wat betreft temperaturen alle records te gaan breken, in Nederland althans. Zélfs als je van mening bent dat al deze processen zich voornamelijk buiten de schuld van mensen voltrekken, dan zou je in een wereld waarin we alles en iedereen proberen te controleren, toch zoveel mogelijk willen doen om dit proces tegen te gaan? {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

We kunnen slechts hopen dat er wel degelijk langzaamaan aan het besef begint te ontstaan dat er iets gedaan móet worden.

Een stijgende zeespiegel, extremere weersomstandigheden en het vernietigen van de natuurrijkdommen die in miljarden jaren zijn opgebouwd, zal ontegensprekelijk, leiden tot meer conflicten, oorlogen, migratiestromen, hongersnoden en economische crises.

Paaseiland, één van de door Diamond beschreven beschavingen die teniet zijn gegaan. Als ik dan toch nog een keer teveel CO2 ga uitstoten, dan wil ik hier wel heel graag heen.

 

Wat kun je doen?
Stap 1: informeer jezelf. Ik ben er van overtuigd dat deze verandering van inzichten van binnenuit moet komen. Het is niet erg als je vroeger dingen deed die je met de kennis van nu beter niet meer kunt doen. Maar ééns gelezen kun je het niet meer ontlezen. Doe wat met die kennis! Vroeger wist ik ook dat er vegetariërs bestonden. En dat vlees van dode dieren kwam. Maar ik besefte me nog niet de echte impact van vlees op het milieu, de bizarre manier waarop in de bio-industrie met dieren omgegaan werd. Hetzelfde geldt voor vliegen, een reisje naar een lekker warm eiland waar ik een paar jaar geleden geen seconde over twijfelde, wordt nu toch heel wat minder aantrekkelijk.

Leestips
David McKay	Sustainable Energy without the hot Air
Paul Collier	Plundered Planet
Kate Raworth	Doughnut Economics
Jared Diamond	Collapse
Jorgen Randers et. al	Limits to Growth
Tim Jackson	Prosperity without Growth

Ik snap wel dat het lastig is om structuur en helderheid te scheppen in de enorme stroom van goede en foutieve informatie die er omtrent dit alomvattende probleem te vinden is. Dat iedereen moeite heeft om dit probleem te omvatten en de informatie te structureren blijkt wel uit het klimaatakkoord, waar na maandenlang nadenken door deskundigen uiteindelijk geen concrete maatregel in bleek te staan. Een helder boek was voor mij Sustainable energy without the hot air van David McKay. Het wordt ook wel het ‘Freakonomics’ van de klimaatproblematiek genoemd en het zet in heldere tabellen en figuren uiteen welk potentieel er nog is voor milieuvriendelijke energie-opwekking en hoeveel we zelf kunnen besparen op onze uitstoot. Op de website van McKay zijn ook leuke rekentools te vinden. De belangrijkste boodschap uit dit boek is: maak een plan wat onder de streep uitkomt. We kunnen leuk allemaal onze opladers uit het stopcontact halen als we ze niet nodig halen, onder het motto ‘alle beetjes helpen’, maar dit is alsnog maar een miniem percentage van ieders verbruik en uitstoot op een dag. Zelfs als we dit allemaal doen gaat het dus weinig zoden aan de dijk zetten: er zijn grote beetjes nodig. Kijk wat er echt een verschil maakt en ga hiermee aan de slag, ook al betekent dat soms afstand doen van verworven luxe.

Wat dan wel?
200 jaar economische ontwikkeling heeft ons een hoop welvaart en ontzettend veel gemak gebracht. Maar onder de ronkende motors van het kapitalisme is ook een feedback loop ingezet die zichzelf niet zal stoppen. Producenten geven weinig om negatieve externaliteiten en zijn op zoek naar de goedkoopste productiemethode om zoveel mogelijk spullen aan ons te verkopen. Wij als consumenten hebben weinig weet van waar die spullen vandaan komen en wat daar voor nodig is en blijven ze dus kopen, wat de producenten weer sterkt in hun verdienmodel.

Je energieverbruik binnen de 4 muren van je eigen huis is zeker belangrijk en makkelijk te sturen. Begin eens met elke maand de meterstanden opschrijven en experimenteer om te kijken wat daar veel invloed op heeft. Maar besef ook dat het grootste deel van onze uitstoot niet ontstaat binnen ons huis maar door de productie van goederen die wij aankopen. Volgens mij moeten we weer terug naar een cultuur van genoeg. Vraag je eens af of het nodig is om elke dag vlees te eten. Of om elk jaar een mooie vliegreis te maken. Laat die kaki-vruchten, hoe mooi ze er ook uitzien, eens liggen en koop lekkere stoofpeertjes in de winter. Repareer een kapot kledingstuk in plaats van voor een paar euro iets nieuws te kopen zonder je af te vragen hoe dat in godsnaam voor die prijs geproduceerd kan worden en vanuit Bangladesh hier naartoe verscheept. McKay rekent uit dat 60 van de ca. 195 kilowatt uur die een gemiddelde Westerling per dag nodig heeft komt van het produceren en verschepen van onze spullen.

Het lijkt misschien een opoffering, maar ik heb dat zelf helemaal nooit zo ervaren. Vlees eten mis ik helemaal niet, maar zelfs als je niet zonder kunt: smaakt het niet lekkerder als je het bewaart voor speciale gelegenheden? Wat vakanties betreft: natuurlijk zijn er plekken op de wereld die ik ooit nog wel eens wil zien. Hier ga ik voor sparen en dan ga ik alles eruit halen wat er in zit. Maar de afgelopen 2 jaar heb ik ook ervaren dat ‘staycations’ of vakanties dichtbij huis ontzettend relaxt zijn: je hebt geen lijstje van bezienswaardigheden die je moet afvinken, je bent vrij om te doen waar je zin in hebt en ook korte afstand van huis is er zo ontzettend veel moois te ontdekken!

Het prachtige Zwarte Woud waar ik dit jaar op vakantie was

Wat kan de overheid doen?
Bij dit soort grote transities kijkt men vaak (terecht) als eerste naar nationale overheden en supranationale instituties. Met belastingen, subsidies en regulering hebben die grote middelen in handen om gedrag te beïnvloeden. De Nederlandse overheid heeft deze taak serieus genomen en gaat ambitieuzer dan de in het Parijsakkoord gemaakte afspraken aan de slag. Toch passen hier ook een paar kanttekeningen.

De eerste is dat belastingen vaak werken als het zwaard van Damocles: ze gaan vaak ten onder aan hun eigen succes en teveel instrumentalisme heeft ongewenste bijwerkingen. Kijk maar naar het verstorende effect van de verschillende bijtellingen voor hybride auto’s op de automarkt. ‘De vervuiler betaalt’ is een mooi principe, maar als dit betekent dat rijke vervuilers hun schade af kunnen kopen en dat het arme vervuilers verder de armoede in duwt schiet je er weinig mee op. Daarnaast zal een effectieve belasting op vervuiling uiteindelijk zijn eigen grondslag uithollen en daarmee niet meer het primaire doel van een belasting vervullen: geld ophalen om publieke middelen van te betalen.

Een tweede kanttekening is dat er momenteel erg macro gedacht wordt. In Parijs zijn stevige afspraken gemaakt. Daarnaast heeft de regering besloten dat de gaskraan in Groningen dicht moet. Als er echter geen vertaalslag gemaakt wordt naar wat dit voor een gemiddeld gezin betekent, zijn we niet dichter bij huis. Bij gelijkblijvende consumptie zullen we de energie dan gewoon uit het buitenland importeren. Schotel mensen het eerlijke plaatje voor: wat gebeurt er als we niets doen? Iedereen wil een leefbare wereld voor zijn kinderen. Wat is er voor nodig om dat te halen? Kan een gemiddeld gezin nog 2 keer per week vlees eten en eens in de 5 jaar een verre vliegreis maken? Als we die cijfers helder hebben, wordt de gedragsverandering ook makkelijker te bewerkstelligen.

Een derde overweging is wel dat dit soort veranderingen zich vaak eerst langzaam, en dan ineens snel en onvoorspelbaar voltrekken. Het is voor overheden lastig om in te schatten welke kant de technologie opgaat en in het verleden zijn hier ook grove fouten in gemaakt, door bijvoorbeeld flink te subsidiëren om een kritische massa te bereiken voor een technologie, die enkele jaren later ingehaald bleek te zijn door iets beters. We kunnen dus moeilijk op de realiteit vooruit lopen. De markt kan dit doorgaans beter inschatten, maar is nog niet altijd bereid om zich in te zetten en risico te nemen op het vlak van sociaal ondernemerschap. Al komt dit wel steeds meer op gang.

Tenslotte is er voor de transitie een grote investering nodig. Economisch gezien betekent investeren vaak geld lenen voor hoge startkosten, die later terug zullen worden verdiend. Dit geldt in brede zin ook voor veel milieuvriendelijke hervormingen, zoals het isoleren van huizen, het aanleggen van infrastructuur voor elektrisch rijden, het verbeteren van het internationale treinennetwerk en ga zo maar door. Ik ben van mening dat de huidige kapitaalmarkt massaal aan het investeren is in projecten waarvan de negatieve externe effecten nog niet in de prijs doorgekomen zijn. Wanneer deze kennishiaat in de markt omslaat, zou het ook wel eens snel kunnen gaan met private investeringen in duurzame projecten. Tot die tijd is het echter een medeplichtigheid van de overheid om te bedenken hoe dit eerlijk en kosteneffectief gefinancierd kan worden.

Eerlijk is hier een lastig begrip, want hoe spreid je de lasten over huidige en toekomstige generaties? Paul Collier heeft hier een heel inzichtelijk boek over geschreven, waarin hij betoogt hoe de romantici die het probleem ‘tegen elke kosten’ willen aanpakken en de ‘struisvogels’ die liever hun kop in het zand steken nader tot elkaar moeten komen. De crux is in Collier’s ogen dat we toekomstige generaties niet precies dezelfde natuurlijke omgeving hoeven terug te geven als degene die wij nu hebben, maar wel een wereld met exact dezelfde verdiencapaciteit als hoe wij hem aantroffen. Dit zou bijvoorbeeld kunnen door de opbrengsten van het delven van fossiele brandstoffen in een fonds te stoppen waarmee investeringen in duurzame ontwikkeling worden gefinancierd. Dit model is in Noorwegen gehanteerd, en daarmee hebben zij een buffer van 1 biljoen USD opgebouwd om publieke voorzieningen als pensioenen mee te financieren.

Wat ga je morgen doen?

Zoals ik eerder al schreef, er is een hoop informatie en die lijkt soms onmogelijk te doorgronden. Daardoor krijgen we het gevoel dat we er niks aan kunnen doen en steken we liever als struisvogels onze hoofden in het zand of doen we aan gevoelsmatige gewetensbestrijding zoals de tv niet op standby zetten. Toch ben ik ook hoopvol, het momentum is aanwezig en we bezitten meer technologie en kennis dan ooit tevoren.

Vandaag is t-0 en morgen komt wat mij betreft het algemeen klimaatpardon. Schud dus je schuldgevoel van je af, maar lees je in en analyseer welke grote beetjes jij zelf kunt bijdragen. En bovenal: vertel je omgeving wat je hebt geleerd. Niet als moralistische betweter, maar omdat we allemaal hetzelfde doel nastreven. Kennis is macht, en als wij als samenleving eisen dat het over is met de race naar de bodem op het gebied van massaproductie en vervuiling, dan moeten producenten en overheden wel luisteren. En net zoals wij tot kortgeleden niet beter wisten dan dat spullen en eten uit de supermarkt kwamen en dat je je daar verder niet druk om hoefde te maken, zo zullen onze kinderen en kleinkinderen niet beter weten dan dat het normaal is om lokaal in te kopen, niet meer spullen te kopen dan je nodig hebt en jezelf zonder uitstoot voort te bewegen. {Geen tijd meer voor uitstelgedrag}

Religieuze feesten in mei 2016

Meiboom dansen en Pinksterkroon

1 Mei

In de jaren 60 van vorige eeuw was de vruchtbaarheidsrite met de meiboomtraditie nog populair, maar een halve eeuw later is het zeer stil geworden rond die traditie. 1 mei is overwonnen door het feest van de socialistische beweging. Overal kan men op die eerste dag van de Lentemaand de roep voor de sociale beweging vinden waarbij de gewone mens, de arbeider in de kijker wordt gezet. Na de Dag van de arbeid, gevierd door de atheïsten, socialisten en communisten alsook vele werkenden, kan de Katholieke gemeenschap het niet nalaten ook te tonen dat zij begaan is met de werkende mens. In 2008 viel 1 mei nog samen met het Hemelvaartweekend zodat toen alle arbeidersbewegingen gezamenlijk op dezelfde dag bijeen kwamen.

Een Lourdesgrot in Sint-Andries

Op 1 mei wordt ook herdacht dat in 1946 de Encycliek Deiparae Virginis Mariae van paus Pius XII over de Tenhemelopneming van Maria uit kwam en wordt de algemene start van de Maria maand gegeven, waarbij ook de jaarlijkse pelgrimage naar Lourdes op gang komt.

4-5 Mei

Op de avond van de “Nationale herdenking” voor al de door oorlogsgeweld omgekomen slachtoffers, de dag voor het “Bevrijdingsfeest” van 5 mei, denkt men in België aan de vooravond van Rerum Novarum aan de bezuinigingen van de regering en hoe de mens door de staat belast wordt.

Het feest van Rerum Novarum (letterlijk: ‘Over nieuwe dingen’, handelend over De Toestand van de Arbeid) is genoemd naar een fundamentele tekst in de geschiedenis van het katholieke sociale denken, opgesteld door paus Leo XIII, waarbij het standpunt van de kerk over kwesties met betrekking tot de juiste verhouding tussen kapitaal en arbeid wordt vastgesteld. Traditiegetrouw verzamelt de christelijke arbeidersbeweging op de vooravond van Hemelvaartsdag om Rerum Novarum te herdenken en een krachtig symbool uit te sturen van de Katholieke traditie van sociale bewogenheid.

De visie uiteengezet door de encycliek benadrukt de rechten en verplichtingen die de eigenaars van het kapitaal en werknemers aan elkaar binden. Gedurende de encycliek, articuleert paus Leo XIII de inherente waardigheid van de arbeid en arbeider, thema’s die door de opeenvolgende pausen in latere encyclieken, met name Pacem in Terris en Centesimus Annus werden opgenomen.  Ook al verwerpt Rerum Novarum zowel het radicale socialisme als  het ongebreidelde kapitalisme, biedt het een krachtige verdediging van zowel privé-eigendom en het recht van werknemers om vakbonden, onder andere te vormen. Het op 15 mei 1891 gepubliceerde document wordt beschouwd als de eerste van de Kerk moderne sociale canon, want het betekende een hernieuwd begrip voor de noodzaak voor de Kerk om zijn kritische reflectie te bieden over de sociale kwesties van de dag.

Gisterenavond vroeg Beweging.net naar aanleiding van Rerum Novarum een “eerlijke bijdrage van iedereen, van Panama tot De Panne“, in het betoog van voorzitter Patrick Develtere. Volgens hem worden alle groepen in de samenleving momenteel geviseerd, behalve de vermogenden.

“Vandaag lijken alle groepen in de samenleving geviseerd, met een beurtrol. De ene groep al wat meer dan de andere. Er is maar één groep die de dans ontspringt – en dat zijn de vermogenden”,

zo zei hij in Kortenberg.

Het grote probleem in België is dat wij met een erg gulzige regering zitten die alsmaar de lasten op inkomens verhoogd heeft en op de aankoopgoederen steeds meer akzijnzen heeft laten verwerven. In België kan men mensen met meerdere woningen vinden die bijna niet belast worden terwijl dezen zonder woning zeer hoog belast worden.  Dat de belasting op inkomen zeer hoog zijn en die op vermogen laag, hekelde de voorzitter van het vroegere ACW. Hij ziet geen redenen om een euro verdiend uit verhuur of vermogen minder te belasten dan een euro loon.

Terwijl de christelijke arbeidersbeweging meer dan ooit gepleit heeft voor een belasting op vermogen waarschuwde ACV-voorzitter Marc Leemans ook voor nieuwe bezuinigingen.

Hemelvaart, Pinksteren en communies

Normaal ziet men in mei heel wat groeperingen hun jaarlijkse bijeenkomsten plannen. Naargelang het vallen van 14 Nisan zijn er de Joden en ware Christenen die bijeenkomen om de bevrijding uit Egypte te vieren en een leesmarathon te houden rond de uitgesproken woorden van God en de voorziening van een oplossing tegen de menselijke slavernij. (Dit jaar was dat op 22 april, maar zoals gebruikelijk worden ook de drie dagen rond het katholieke Pinksterfeest voorzien om een drie daags congres te houden en zulke lezingen te kunnen verwezenlijken doordat de mensen dan niet moeten gaan werken.)

Vorig jaar beoogde de Katholieke Kerk al om vooral de jonge kinderen en gezinnen meer tijd te gunnen om kennis te maken met wat geloven betekent en hen meer Catechesevoorbereiding te geven als een proces, een bepaald traject dat men doorloopt, waarbij iedereen betrokken wordt: ouders, broers en zussen, en de hele geloofsgemeenschap. Daarbij hoopte men dat de gelovigen meer vertrouwd zouden geraken met wie Jezus is en met wat het geloof kan betekenen voor hun leven.

Dit vraagt tijd en kan niet op enkele maanden afgehandeld worden.

zei monseigneur Jean Kockerols, hulpbisschop voor Brussel.

In 2015 trachtte men met een twee jaar durende catechesevoorbereiding, waarbij vormsel en eerste communie dus samenvallen en gevierd worden rond de leeftijd van tien jaar: het derde of vierde leerjaar door te voeren.  Maar dit viel niet in goede aarde bij de meerderheid van de Belgen, die eigenlijk niet veel geloof hebben maar wel uit traditie een eerste en plechtige communie willen vieren. De drie jaar ouder dan wat voor een eerste communie gebruikelijk is zou misschien nog gaan maar twee jaar jonger dan tot nu toe het geval is voor de plechtige communie met daarna op achttien jaar nog eens een vormsel lijkt hen veel te laat en overbodig voor dat ‘vormen’ terwijl de tien jaar te jong is voor een overgangsritueel te voeren van onschuldig kind naar een kind dat een goed besef zou moeten hebben tussen goed en kwaad en een inleiding zou moeten vormen tot het volwassen leven.

Een groepsfoto van kinderen op hun eerste communie, uit 1949

Vandaag 5 mei is het voor de Katholieken Hemelvaart. Traditioneel is het ook een communiedag. Zogenaamd Katholieke gezinnen willen hun  kinderen tussen 6 en 8 jaar hun eerste communie laten vieren, waarna zij als volwaardig lid van de Katholieke Kerk dan ook de communie mogen ontvangen. Een groot deel van de jongeren tussen 11 en 16 jaar herhalen hun keuze voor het katholieke geloof in een plechtige communie. Meestal doen ze dat samen met het vormsel.

Net zoals het doopsel en de eerste communie is het vormsel een sacrament. Maar het aantal jongeren dat zich laat vormen, daalt spectaculair, met 30 procent in tien jaar tijd. De daling is het grootst in het bisdom Antwerpen en het kleinst in de bisdommen Brugge en Hasselt.

Carolus Borromeus reikt de communie uit aan Aloysius Gonzaga (San Carlo al Corso in Milaan).

Tot het begin van de 20e eeuw gingen kinderen pas voor het eerst te communie na hun vormsel. Maar voor de kinderen van praktiserende ouders was dat erg om zo lang te moeten wachten. Daarom is de eerste communie naar voren geschoven. En daarom is de plechtige communie ontstaan: als herhaling van hun geloof toen de kinderen klein waren.

Stijn Van den Bossche, als theoloog verbonden aan Interdiocesane Commissie voor Catechese, zegt

“Het vormsel is een overgangsritueel. Mensen vragen erom. Net zoals bij de geboorte van een kind traditioneel het doopsel hoort. Nu nog altijd laat 60 procent van de ouders zijn kinderen bij ons dopen. Het is natuurlijk historisch zo gegroeid dat de katholieke kerk die rituelen hier organiseert. Er is weinig ander aanbod.”

Maar het is de traditie die het haalt op het geloof en de mensen zijn niet zo zeer geïnteresseerd in een ander of enig geloof in een god. Maar naar de kinderen toe willen zij een feest met geschenken om hun kinderen te laten voelen dat zij er bij horen en deel uitmaken van diezelfde gemeenschap. “Er bij horen” is het belangrijkste argument.

Van den Bossche blijft hopen dat op langere termijn het Brusselse voorbeeld toch zal gevolgd worden.

Voornaamste in het oog springende processie

Van de vele processies die op Hemelvaartsdag gehouden worden is de Heilig Bloedprocessie in Brugge de grootste religieuze katholieke processie voor die dag en dateert uit de Middeleeuwen. Het is naar voren gekomen als een burgerlijke ceremonie in de late dertiende eeuw en heeft als middelpunt de Relic met het Kostbaar Bloed van Jezus, een doek met gestold bloed van Jezus Christus, welk door Diederik van de Elzas (Thierry d’Alsace) na de 12e eeuwse Tweede Kruistocht naar de stad werd gebracht. Dit jaar zagen 60 000 bezoekers meer dan 2000 deelnemers in een stijl die teruggaat tot Brugges Gouden Eeuw (15de eeuw). Toen was Brugge een van de belangrijkste havens ten noorden van de Alpen, en ook een drukke commerciële markt en het verblijf van de Bourgondische hertogen.

Katholiek onderwijs en islamitisering

De dag voor hemelvaart (het feest van de tenhemelopneming van Jezus) werd “een ballon met veel wind” opgelaten waarbij gemeld werd dat het Katholiek Onderwijs Vlaanderen moslims en andersgelovigen een volwaardige plek geven op school met voorziening van hun eigen gebedsruimten. Naar wij van de plannen konden horen en aflezen wil de Katholieke Scholengemeenschap eigenlijk iets creëren waar het Gemeenschapsonderwijs zou moeten voor staan. Dat houdt dan in dat het zichzelf eigenlijk overbodig maakt in heel het onderwijs bestel mits de staat reeds een algemeen onderwijs voor alle soort gemeenschappen verwezenlijkt.

Dat de Guimardstraat bij monde van directeur-generaal Lieven Boeve de dag voor Hemelvaart een van de fundamenten van zijn project – en dus bij uitbreiding van de Vlaamse samenleving – onderuit slaat is voor Bart De Wever alweer een fout voorstel en een bewijs dat het katholiek onderwijs voor zichzelf heeft uitgemaakt

“dat een onderscheidend pedagogisch project voor hen niet meer hoeft.”

Ook Open VLD kan zich niet vinden in het voorstel van de Guimardstraat. Onderwijsspecialiste Ann Brusseel vindt,

“Men maakt handig gebruik van de moslimgemeenschap om de secularisering van de maatschappij tegen te gaan” .

Vlaams Belang Chris Janssens wijst op het dreigende gevaar van de hoge toestroom vluchtelingen en de doorzetting van de aangroei van het islamitisch geloof. Hij zegt

“De plannen komen, gezien de snelle aangroei van het aandeel moslimleerlingen in ons onderwijs, de facto neer op een vrijwillige islamisering.”

Eén maand voor het ingaan van de ramadan (6 juni) en twee manden voor het Suikerfeest (6 juli) hangt er aldus Islamitische rook boven de Katholieke feesten dit jaar en is er verduistering door de huidige slechte economische toestand. als men rond loopt in de gemeenten ziet men dat de tenten van voorgaande jaren kleinere vormen hebben aangenomen en dat de versieringen voor de huldiging van de communicanten zeer sterk is afgenomen.

15 Mei

Op zondag 15 mei zullen vele Christenen de uitstorting van de Heilige Geest vieren, Pinksteren dat 10 dagen na Hemelvaart valt en 50 dagen of zeven zondagen na Pasen, maar voor vandaag is de geest in de fles ver te zoeken.

31 Mei Maria-Visitatie

De visitatie door Jacopo Pontormo (ca. 1528)

De feestmaand wordt afgesloten op 31 mei met de viering van het bezoek van Maria (Mirjam-Miriam) aan haar nicht Elisabeth, dat beschreven wordt in het Evangelie volgens Lucas (1, 39-56). Dit Feest van Maria-Visitatie of Maria-Bezoek gedenkt Maria die op het moment van het bezoek zwanger is van Jezus en Elisabeth van Johannes de Doper. Elisabeth wordt, wanneer zij Maria ziet komen, vervuld van de Heilige Geest, het kind springt op in haar schoot en zij zegt tegen Maria:

“De meest gezegende van alle vrouwen ben jij, en gezegend is de vrucht van je schoot!”

Maria antwoordt met een lofzang op God, het Magnificat. De woorden van Elisabeth zijn opgenomen in het weesgegroet, een geliefd gebed bij de katholieken.

***

***

+

Voorgaande artikels:

May, for many a month for mothers and many celebrations

Golden Week a cluster of holidays from late April to early May

Engelse versie / English version: Religious celebrations in May 2016

++

Aanvullende artikelen:

1. Wat betreft Korte inhoud van lezingen: Bijgeloof en feesten
2. Feestdagen, consumeren en besparen
3. Ontdopen gaat verder in België, een keerpunt om stil bij te staan
4. Katholieke Kerk in België mag nieuwe dopelingen begroeten

+++

Lees ook meer:

1. In de nacht van 30 april op 1 mei: Walpurgisnacht in Groningen (deel 1)
2. Breadking: Walpurgisnacht – Wat gebeurde er in 1997 en 1999 ?
3. Een briefje aan Unizo
4. Sejarah Hari Buruh Sedunia (Mayday)
5. Hvile i en kaotisk tid
6. Dodenherdenking
7. Herdenking
8. Bevrijdingsdag: freedom festivals, fun facts, 2015 fluff-ups
9. 4 Mei
10. #geen4meivoormij #wel4meivoormij
11. 4th of May
12. Meer ruimte is er vanavond niet
13. Geef Vrijheid Door
14. Dodenherdenking. (Opinie)
15. Leuven, Haarlem, terug naar af
16. Remembrance and freedom in the Netherlands – Dodenherdenking and Bevrijdingsdag
17. The price of freedom
18. Thank you
19. About this day..
20. Hari Kenaikan Yesus Kristus 5 Mei 2016
21. Leuven deel 1
22. Vermogensbelastingschijven
23. Knutselen voor moederdag
24. Mother’s Day Inspiration
25. Last Minute moederdag gift tip
26. Fijne moederdag
27. Moederdag Special
28. Feel good monday
29. 10 mei 2015 – Moederdag
30. Moederdag: 12 kick-ass Movie & TV Mums!
31. Moederdag I
32. Moederdag II
33. OK Vrouwen
34. Pinksterlanddagen 2015
35. ‘Jazz met Pinksteren’ overdonderend succes
36. time flies
37. Over communies en vestimentaire keuzes maken
38. soms valt alles vanzelf in zijn plooi
39. weekend
40. ik ben goe bezig 😉
41. 1e Communie in de Dominicuskerk
42. Bloedprocessie Brugge
43. Recordaantal toeschouwers voor Heilige Bloedprocessie in Brugge
44. Nieuwe wagens en kostuums voor Heilig Bloedprocessie in Brugge

+++

Related articles

• Welfare & Economics: a Catholic Perspective
• Bernie’s Roman Holiday

EU Bestuurders veranderden Brussel in een walmende puinhoop!

Het lijkt er op alsof er geen ander land is waar ze zo veel zand in de ogen van de bevolking kunnen strooien terwijl de bevolking nog steeds blijft geloven dat zij in een democratie leven.

WLANL – HannyB – Gedekte Tafel (Photo credit: Wikipedia)

Vermoedelijk doet het er zeer veel aan dat de mensen in dat piep kleine landje het ook nog meer dan goed hebben. Ook al klagen zij veel tussen elkaar, maar echt de stem verheffen en de handen opsteken naar de verantwoordelijke politici zit er niet bij.

Diegenen die in Brussel tijdens de betoging van de vakbonden de boel op stelten zetten in Brussel waren niet goed menende misnoegde Belgen, maar wel uitgekiende agitatoren die hun kans schoon zagen om amok te zwaaien. In plaats van de betoging kracht bij te zetten ondermijnden zij de draagkracht van de betoging die wel degelijk noodzakelijk was om een ernstig signaal te geven naar de bestuurders van het land.

Indien de bevolking niet harder haar stem gaat laten horen zullen de verantwoordelijken van het land de rijken blijven steunen en zichzelf blijven verrijken.

Ongehoord kan men het noemen hoe de staat bedrijven subsidies geeft en vraagt om de werkers van werk te voorzien tot een bepaalde datum, maar als dit nageleefd word dat zij geen boete eisen en het zo maar laten gebeuren dat die bedrijven gesloten worden en de bazen met al het geld vertrekken, de werkenden in de kou latend. Dan ook nog eens eerst hen ertoe krijgen de gouden handdruk af te slaan in ruil voor vervroegd pensioen. Als zij dat prepensioen hebben dan enkele jaren later hun terug oproepen om te gaan werken, terwijl de staat goedkoper af was dan hen een werklozensteun uit te betalen.

De werkende mens moet verder maar toe zien hoe hij mag uitgebuit worden en er steeds meer druk op zijn werk mag komen dat met uren en dagen verlengd kan worden terwijl de rijken nog meer inkomsten mogen derven zonder er veel lasten op te moeten betalen.

Stenen zaken (bedrijven en vennootschappen) die geen of slechts 6% belasting moeten betalen, terwijl zij die er voor werken er 45% of meer belastingen op moeten betalen.

Geen wonder dat er stilaan toch wat verzet lijkt te komen. Maar hoe lang kan de staat zo verder gaan. Zij denken in ieder geval dat er nog voldoende rek in zit. De meeste Belgen zijn te mak en laten maar begaan.

Toch kan men (eindelijk) mensen vinden die hun stem willen laten horen en mee voelen met 40% Belgen die niet langer graag werken omdat ze constant onder werkdruk en stress zitten en daardoor in depressieve belanden.
Ook zijn er die hun stemmen willen laten horen voor al die rechtenwaar zo hard voor gevochten is die wij nu schijnen te gaan verliezen. (zondagsrust, vakantiedagen en vakantiegeld)

Terwijl er nu machines zijn die het werk kunnen overnemen en de mens nu meer tijd zou moeten kunnen hebben voor zichzelf, maakt de regering het onmogelijk voor die mens om er van te gaan genieten, doordat zij die werkenden zodanig belast met werk en taksen dat zij het zuur verdienen en zulk een tegenzin krijgen dat zij er ook niet veel inspanning meer voor willen leveren en hun kroost willen wapenen tegen die gulzigheid van die regeringsleiders. (De volgende generaties zullen het gekorven hebben.)

Kan men er dan iets tegen hebben dat er mensen zijn die in opstand gaan komen en gaan staken voor al die werkende mensen die graag meer tijd voor zichzelf, hun partner en hun kinderen hadden ipv langer en harder te werken.

Nu heeft men 600.000 werklozen op wie politici en anderen afgeven terwijl ze graag zouden werken, maar er is geen werk en dan verplichten die regeringsleiders de ouderen die werkmarkt ook op te gaan, wetende dat er geen werk voor hen is en voor het werk dat er is wil de regering de gepensioneerden die willen werken niet laten bijverdienen wat zij kunnen. Weten zij in Brussel eigenlijk wel wat zij willen?!?

Wat kan men echt doen en wil men doen voor die duizenden jongeren die vandaag werkloos zijn en geen perspectief voor de toekomst zien? Indien men de loonlasten zou verlagen zou men al heel wat meer bereiken en veel meer mensen aan het werk kunnen stellen dan dat men nu tracht te bereiken met pre-pensioeners terug op de werkmarkt te gooien en een index aanpassing over te slaan en taksen voor de gewone burger te verhogen, ook al had men belooft geen verhogingen door te voeren en geen indexsprong ook maar te laten door gaan. (Verkiezingsbeloften die weer eens gebroken zijn. Maar wanneer straffen de kiezers hen er voor af?)

In plaats iets te doen voor die ouders die de studies van hun kinderen niet meer kunnen betalen en voor die jongeren die hun studies hebben moeten stoppen omdat ze die niet kunnen betalen.

Hoognodig is het dat België zich schaamt voor de alsmaar toenemende armoede die nu al een peil bereikt heeft van 16%. In de hoofdstad kan men zelfs al op 34% van de bewoners rekenen dat in armoede leeft. Hoe veel verdoken armoede is er niet in België? Hoeveel alleenstaande ouders (moeders/vaders) leven in slechte omstandigheden omdat er geen betaalbare huisvesting is omdat de lonen niet toereikend zijn? Hoevelen wonen niet in krotten van appartementen of delen van huizen?

Oh, ja, wij noemen ons een geciviliseerde maatschappij. durf niet te beweren dat België een onderontwikkeld (apen)land is.

Wat gaat deze regering investeren in toekomst, onderwijs en/of cultuur?

Hoe ver wil men het laten gaan om de verzorging van zieken, ouderen en gehandicapten te verwaarlozen of zelfs geesteszieke kinderen in een politiecel te stoppen na dat zij zo maar op straat gedumpt zijn?

Men kan zich afvragen waarom niet eerder mensen op straat kamen om hun stem te verheffen tegen de vele wantoestanden in België, waar kinderen met drie of vier een vochtige kamer moeten delen en voor de vele gepensioneerden en hulpbehoevenden die in armoede leven. Die zorg die velen hard nodig hebben wordt alsmaar duurder, terwijl de staat de onderzoeken van de farma industrie steunt en hen hoge prijzen laat aanrekenen voor medicatie die in het groot geproduceerd wordt.

Ook de migranten hebben het niet altijd zo lekker als velen denken en velen zijn er ook niet echt omdat zij hier liever zouden vertoeven. Onder hen zijn er ook velen die als minderwaardig worden beschouwd en worden gecriminaliseerd.

Stakers als niet-stakers moeten recht van spreken krijgen zodat essentiële basisrechten behouden blijven. zo zouden wij ook kunnen staken voor de niet-stakers zodat de welvaartsstaat, waarvan ze gebruik maken, blijft en wordt versterkt.

Wij kunnen slechts hopen dat er meer mensen gaan inzien dat er vrij baan moet gemaakt worden om weer een perspectief te krijgen voor zij die uit de boot vallen en onze jongeren en kinderen.

Onze hoop maar ook onze stem moet uitgaan naar de volgende generatie die geen slechtere maar nog een betere toekomst moeten hebben waarvoor wij ons horen te engageren.

Solidariteit in deze maatschappij is ver te zoeken. Het komt er op aan dat terug meer mensen gaan inzien dat het niet enkel gaat om eigen belang: ‘Mijn wijk, mijn stad’ maar om onze samenleving en naast dit land ook dit continent, deze wereld die wij samen horen te delen in lief en leed.

Het gaat ook om onze medemens.

Aan de zelfverrijking van de politici en managers mag nu stilaan een einde komen. En ambtsmisdrijven  en andere misdrijven door rijkeren mogen niet ongestraft blijven of afgekocht kunnen worden.

Rijkdom kan wel degelijk zo verblindend worden dat de rijke niet meer gat inzien wat rechtvaardig en normaal is.

– Met erkentelijkheid aan Bleri Lleshi en Waarom ik mee zal staken

+

Aanvullend tot: Met minder is … nog genoeg

++

Vindt ook:

1. Postings over maatschappij tussen Oktober 2008 en nu op Marcus’ Site
2. Vierde Armoedebarometer tekent geen goed nieuws op
3. Waarom een Europees Jaar van actief ouder worden en solidariteit tussen de generaties?
4. Economie en degradatie
5. Niet te lastig op of voor millenials
6. Romazigeuners toeristenoverlast
7. Langer Werken of Vroeger Sterven

+++

Related articles

• Melo Speaks Oprah Winfrey, Rihanna, Gabrielle Union, Fantasia & Maya Angelou | @MeloKAN @MzLiMari2u @EchoHattix
• Juncker-Tsipras meeting within next two weeks
• Day 3 of Trip to Nan
• Nieuwe kleuren op komst
• Executive Master Management Consulting (EMMC)
• Instajournal

Volksnieuws uit Amsterdam-Noir

(door Francis Capelle)

AMSTERDAM-NOIR-Meer dan 100.000 mensen veranderden Brussel in een slagveld tijdens een protest dat gericht was op de aanstaande gevolgen van de krankzinnige graaizucht van de Europese Unie. Nadat het voornemen van de Europese Unie om in Belgie nu thans de pensioengerechtige leeftijd te verhogen en sociale bijstand te verlagen naar buiten kwam, veranderde Brussel gaandeweg in een ongekend slagveld van brandende auto’s, gewonde politiemensen, regens van bakstenen, exploderende molotovcocktails en rondstuivend traangas. De graaizucht van onze bestuurders kent geen grenzen en stuit op steeds meer verzet in de ons omringende landen. Toegegeven, een maatschappij die de hebzucht van de elite wil verhalen op de allerarmsten kan uiteindelijk alleen maar rekenen op protesten in deze orde van grootte en, uiteindelijk, slechts nog toezien op het totale uiteenvallen van de maatschappeljke context.

View original post 521 more words