Tag Archives: Christenen

by Vragensteller - Inquirer | 2021/08/18 · 5:40 pm

Niet “de Moslims” maar de fundamentalisten zijn een probleem

Er waren Afghanen die zeiden dat zij wilden dat de Amerikaanse troepen zich terugtrokken, maar met een beter plan, en dat zij niet verwachtten dat het land zo snel zou vallen. Velen die diensten hadden geleverd voor de Amerikanen, Duitsers, Fransen, Nederlanders en Belgen hadden er op vertrouwd dat hun werk naar waarde werd geschat en dat hun werkgevers hen wel zouden beschermen. Dit was echter zonder de waard gerekend. Nu het ongelofelijke gebeurde, dat de Taliban zo snel kon oprukken en het land zo vlug kon veroveren, had vermoedelijk niemand verwacht.

Talibanstrijders houden de wacht langs de kant van de weg bij het Zanbaq-plein in Kaboel op 16 augustus 2021, na een verbluffend snel einde van de 20-jarige oorlog in Afghanistan, toen duizenden mensen het vliegveld van de stad overspoelden in een poging om te vluchten voor de gevreesde hardlinie van de islamitische heerschappij van de groep. Foto: AFP / Wakil Kohsar

Westerlingen veilig in Europa

Het is vreemd om te horen hoe bepaalde Westerlingen die hier in de Europese Unie in alle veiligheid zitten, de mensen proberen bang te maken voor naar hier komende Afghanen. Zo konden wij de voorgaande dagen enkel parlementariërs en vroegere generaals waarschuwen dat wij niet zo maar Afghaanse families op vliegtuigen naar hier laten komen omdat daar het gevaar in schuilde dat sommige van hun kinderen zich tegen onze maatschappij zouden keren en het Islamisme aan onze maatschappij zouden willen opdringen.

Er was zelfs een Belgische parlementariër die, ook al was hij zelf niet van Belgische origine, beweerde dat wij niet zo maar alle vluchtelingen in België konden binnen laten en dat wij hoognodig de al in België residerende Afghanen terug naar hun land moesten sturen.

Elk jaar zijn er wel een “Vredesweek”, “Mensenrechtenweek”, “Dag van Gelijkheid”, “Dag van de Vrouw”, “Dag van de Verbondenheid”, “Dag van de liefde”, enz., maar als puntje bij paaltje komt is er van al die mooie verkondigingen en beloftes op die dagen niet veel te merken na die dagen. Politici beloven ook heel veel, maar verwezenlijken weinig van de beloften die ze maken. ook zijn er weinigen die hun handen in het vuur willen steken om anderen te verdedigen. En vandaag komt het er zeker op aan om voor een bepaalde groep mensen op te komen en deze niet enkel te verdedigen maar ook om ze in veiligheid te brengen.

Penibele toestand in Afghanistan

In zeer korte tijd wisten de Talibanstrijders vanuit drie hoeken van het land verder meerdere streken van Afghanistan onder hun macht en controle te krijgen.

De Taliban hebben het standbeeld opgeblazen van een sjiitische militieleider die tijdens de Afghaanse burgeroorlog in de jaren negentig tegen hen heeft gevochten, zo blijkt uit foto’s die woensdag circuleerden, waardoor nog meer twijfel ontstaat over hun beweringen dat zij gematigder zijn geworden.

Elke actie van de opstandelingen tijdens hun plotselinge machtsovername wordt nauwlettend in de gaten gehouden. Ze houden vol dat ze veranderd zijn en niet meer dezelfde draconische beperkingen zullen opleggen als toen ze het laatst over Afghanistan heersten, waarbij ze de rechten van vrouwen vrijwel volledig afschaften, openbare executies uitvoerden en televisie en muziek verboden.

Ze hebben ook beloofd geen wraak te zullen nemen op degenen die zich tegen hen hebben verzet.

Maar veel Afghanen blijven zeer sceptisch, en duizenden haasten zich naar de luchthaven en de grens om het land te ontvluchten. Vele anderen houden zich angstvallig schuil in hun huizen, nadat gevangenissen en wapenmagazijnen werden leeggehaald tijdens het offensief van de opstandelingen in het land. Ook zijn er meerdere berichten dat er al Talibanstrijders van huis tot huis zouden gaan om vroegere medewerkers van de geallieerden buiten te sleuren en te straffen. Op televisie waren er al zulke beelden te zien van een man die letterlijk uit zijn huis werd getrokken en bijna gevierendeeld werd onder zijn pijn geroep.

Onder de Nieuwe wapperende Vlag

De opstandelingen hebben hun eigen vlag – een wit vaandel met islamitische opschriften – gehesen in de gebieden die zij hebben veroverd.

Het standbeeld van Baba Mazari in de provincie Bamyan, Afghanistan. Abdul Ali Mazari was de politieke leider van het Hazaravolk en het hoofd van de politieke partij Hizbe Wahdat.

Terwijl de Afghanen en de internationale gemeenschap afwachten of de Taliban hun beloften gestand zullen doen, circuleren op de sociale media foto’s van het vernielde standbeeld. Op de foto staat Abdul Ali Mazari afgebeeld. Hij was de politieke leider van de Hezb-e Wahdat-partij tijdens en na de Sovjet-Afghaanse oorlog, die in 1996 door de Taliban werd gedood, toen de islamitische militanten de macht grepen van rivaliserende krijgsheren. Mazari was een voorvechter van de etnische Hazara-minderheid in Afghanistan, sjiieten die werden vervolgd onder het vroegere bewind van de soennitische Taliban.

Het standbeeld stond in de centrale provincie Bamyan, waar de Taliban in 2001, kort voor de door de VS geleide invasie die hen uit de macht verdreef, berucht werden door het opblazen van twee enorme, 1500 jaar oude Boeddhabeelden die in een berg waren uitgehouwen. De Taliban beweerden dat de boeddha’s in strijd waren met het verbod van de Islam op afgoderij.

Een andere belofte van de Taliban die nauwlettend wordt gevolgd, is hun belofte om te voorkomen dat Afghanistan opnieuw wordt gebruikt als basis voor het plannen van terroristische aanslagen. Dat was vastgelegd in een vredesakkoord van 2020 met de regering-Trump, dat de weg vrijmaakte voor de terugtrekking van Amerikaanse troepen, waarvan de laatste aan het eind van de maand zouden moeten vertrekken.

De laatste keer dat de Taliban aan de macht waren, boden zij onderdak aan Osama bin Laden en Al Qaida, terwijl zij de aanslagen van 11 september 2001 planden. Amerikaanse functionarissen vrezen dat Al Qaida en andere groepen zich opnieuw in Afghanistan zouden kunnen vestigen nu de Taliban weer aan de macht zijn.

Moellah Abdul Ghani Baradar Akhund van de Pathaanse stam Popalzai

De Taliban hebben toegezegd een “inclusieve, islamitische regering” te vormen en hebben gesprekken gevoerd met voormalig president Hamid Karzai (van 2002 tot 2014),van de machtige Pathaanse Popalzai–clan, en Abdullah Abdullah, een hoge ambtenaar van Pashtunse en Tadzjiekse afkomst in de afgezette regering. Mohammad Yusof Saha, een woordvoerder van Karzai, zei dat de voorbereidende vergaderingen met Taliban-functionarissen de uiteindelijke onderhandelingen met Mullah Abdul Ghani Baradar, een van de oprichters van de Taliban in Afghanistan en de hoogste politieke leider van de Taliban, zouden vergemakkelijken.

Op foto’s die woensdag online circuleerden, was te zien hoe Karzai en Abdullah een ontmoeting hadden met Anas Haqqani, een hooggeplaatste leider van een machtige Taliban-factie. De VS hebben het Haqqani-netwerk in 2012 tot terroristische groepering bestempeld. De betrokkenheid van Haqqani bij een toekomstige regering kan internationale sancties tot gevolg hebben.

Reden om het land te ontvluchten

Als men na gaat wat er de afgelopen 20 jaar in Afghanistan gebeurd is kan men het niet verwonderlijk noemen dat er nu nog een grotere vluchtelingenstroom is opgetreden dan de vorige jaren.

Door de onzekerheid hebben duizenden Afghanen de afgelopen dagen geprobeerd het land te ontvluchten, en de VS en hun bondgenoten hebben geworsteld met het in goede banen leiden van een chaotische terugtrekking uit het land. De Taliban hebben dinsdag de civiele kant van de internationale luchthaven van Kaboel ingenomen en met geweld geprobeerd de mensenmassa’s in bedwang te houden. Zelfs een reporter van CNN botste op een lijn van Taliban strijders die een zeer agressieve houding tegenover de volgens Islamitische normen en in het zwart geklede vrouw namen, die voorzichtig achteruit stapte. (Men kan zich enkel afvragen wat deze Westerse vroouw daar nog deed en waarom zij nog niet teruggeroepen is naar Amerika, want haar leven kan daar duidelijk in gevaar zijn – wat werd aangetoond door de lichaamstaal van die Talibanstrijders.)

Voor het Westen is het makkelijk zeggen dat de mensen thuis moeten wachten op een oproep van de ambassade vooraleer naar de lcuhthaven te trekken. Hoe gaan zij dan op weg naar de luchthaven de controle posten van de Taliban kunnen passeren? Honderden mensen stonden woensdag vroeg buiten de luchthaven. De Taliban eisten documenten te zien voordat ze de zeldzame passagier binnenlieten. Veel van de mensen buiten leken geen paspoorten te hebben, en telkens als de poort ook maar een centimeter openging, probeerden tientallen mensen door te dringen. De Taliban losten af en toe waarschuwingsschoten om hen uiteen te drijven.

Welk gevaar vormen Afghaanse vluchtelingen voor het Westen

Al meerdere jaren proberen bepaalde politieke partijen hun landgenoten bang te maken voor een veroverende Islam. Hierbij vergeten ze dt het iedereen vrij is om een godsdienstige groepering al of niet te volgen. Als men zulk een angst heeft dat de Islam het christendom zou gaan vervangen, hoort men zich eerder af te vragen wat er verkeerd gaat in dat christendom dat mensen er een afkeer van krijgen.

Duidelijk is wel dat uiterst rechtse groeperingen totaal een vals beels schetsen van de Islam en dat zij alle moslims of Mohameddanen over de zelfde kam scheren. Zij doen er ook alles aan om “de Moslims” als gevaarlijke wezens af te tekenen. Zij willen iedereen doen geloven dat “de Moslims” een gevaar vormen voor de gemeenschap en de Westerse cultuur. Maar bestaat er wel iets zoals “Dé Moslims”? In de Moslimgemeenschap zijn er ook zeer veel strekkingen zoals men in het christendom ook zeer uiteenlopende strekkingen heeft en men daar ook niet kan veralgemenen om te zeggen “Dé Christenen”, ook al merken wij dat dit ook wel regelmatig gebeurd, vooral op de commerciële televisiezenders. Maar ook de stataszenders hebben het makkelijk over “de christenen” terwijl zij in België dan feitelijk de Rooms Katholieken bedoelen, terwijl er in Nederland dan wel meer naar de “Nederlands Protestanse Kerk” of de “Gereformeerden” wordt gewezen.

Om dezer dagen geschoolde mensen te horen beweren dat men toch niet de Afhanen naar hier mag halen omdat zij dan een gevaar zouden gaan betekenen in de toekomst als hun kinderen groot zouden zijn en het Islamitisch geloof zouden gaan verkondigen, is waanzin. Ten eerste kan het veel gevaarlijker zijn voor het Westen om nu al diegenen die de Westerse mogendheden geholpen hebben daar in Afghanistan in de steek te laten. Dat zal eerder een vijandig gevoelen tegenover de Westerse landen oproepen en een kiemend zaad vormen om wraak tegen die landen te nemen. En men kan er dan zeker van zijn dat die wraak niet zoet zal zijn.

Islamitisch en Christelijke fundamentalisme

De verstandigen zouden de mensen moeten doen inzien dat niet alle moslims even fanatiek zijn als die fundamentalisten. Islam, zo wel als het christendom heeft niets te maken met fundamentalisme, al kan men het even goed vinden in beide godsdienstgroepen.

Allah wil helemaal niet dat mensen elkaar uitmoorden. Wel is het zo dat Allah Al-Aliyy graag zou hebben dat meer mensen dichter tot Hem zouden komen en Hem herkennen als de Enige Ware God. Maar daartoe laat Hij iedereen vrij om zijn of haar eigen keuze te bepalen. God onderzoekt en kent het hart, dus heeft het helemaal geen zin om mensen onder dwang te ‘bekeren‘ en als Moslim of Christen – zij het Katholiek of Protestant– door het leven te laten gaan.

In de vorige eeuwen konden wij in het Westen ook meerdere fundamentalistische Christenen waarnemen. Ook zij gingen verschrikkelijk tekeer en lieten achter hen een enorm bloedbad. Vandaag zijn de fundamentalistische christenen wel minder gewelddadig, maar toch zien wij, vooral in Israël dat zij er nog steeds toe bijdragen dat er dodelijk geweld wordt gepleegd.

Als men meerdere debatten volgt valt het op dat er nu (zoals enkele jaren geleden) weer mensen zijn die de anderen bang willen maken dat de moslims de bedoeling zouden hebben om Europa, en eigenlijk de hele westerse wereld, te gaan onderwerpen. {multicultureel realistisch, moslims in nederland!} Vreemd genoeg zijn daarbij christenen die dan zeggen dat in Israël wanhopig onze westerse zaak verdedigt wordt zodat we niet overlopen worden. Maar zij zien over het hoofd dat zeer vele Zionisten eigenlijk land van anderen afnemen alsof het hun eigen grondbezit is. Verder zijn vele van die Zionisten ofwel zeer conservatieve Ultra Orthodoxe Joden, waarbij dikwijls de fout wordt gemaakt dat het allemaal Haredi zouden zijn, of helemaal geen gelovige Joden. Verder zijn er ook een heel groot deel Evangelische Christenen die met man en macht de Joodse gelovigen van hun geloof in dé Enige Ware God doen willen afzweren om hen ook hun valse Driekoppige godheid of Drievbuldigheid te gaan laten aanbidden. Hun aanwezigheid vormt trouwens nog meer olie op het vuur in het al woelige Midden-Oosten.

Iedereen moet beseffen dat elke vorm van fundamentalisme of uiterst orthodoxe theologische richting onverantwoord of zelfs onaanvaardbaar is, wanuit welke richting die stroming ook moge komen.

Maar men mag niet denken dat zulk een enge zienswijze enkel bij Moslims zou bestaan. Overdreven orthodoxie, een vaak anti-intellectuele tendens in de interpretatie van de kerkelijke leer kan men ook in bepaalde Christen gemeenschappen vinden.

Verlangen of terugkeer naar de wortels van een ideologie of geloof. Als zodanig is een fundamentalistische beweging een reactionaire beweging. Het doet opgang in verschillende stromingen van de Islam, evenals overigens in het Christendom en Jodendom. In de Verenigde Staten is het aan het einde van de negentiende eeuw opgekomen als reactie op Darwin’s evolutietheorie. {Cultureel Woordenboek.nl over Internationale politiek en fundamentalisme}

Beter bang voor de echte fundamentalisten

Men moet niet zo zeer bang zijn voor die Afghanen die naar onze streken zouden wegvluchten van de Taliban. Men moet eerder bang zijn voor die mensen die anderen hun gedachtengoed met alle macht wilen opdringen. Gevaarlijk wordt het zelfs wanneer bepaalde beperkingen voor de mensen in wetten worden gegoten waar niemand kan ontsnappen en waarbij zware straffen worden opgelegd. De verplichting die men volgens de wet heeft ten aanzien van wat men doet of nalaat gaat mee bepalen of er sprake kan zijn van fundamentalisme. Aansprakelijkheid kan vrijwillig zijn aangegaan (bijv. bij een contract) of door de wet zijn opgelegd en dan moet niemand voor zulk een akkoord gaan bang zijn. Aansprakelijkheid door de wet wordt wel gezien als het wezenlijke verschil tussen enerzijds klassieke en anderzijds sociaal-economische rechten. De klassieke rechten zijn meestal omgezet in wettelijke regels die de overheid bij niet-naleving aansprakelijk maken. Zo kan compensatie worden gevraagd in gevallen van marteling, een handeling waarmee het slachtoffer ernstige psychische of lichamelijke pijn wordt toegebracht, maar ook bij onwettige gevangenschap of hechtenis, of vorm van detentie waarbij de vrijheidsberoving door een overheid of een andere hogere (of sterkere) mach, en kan opheffing van censuur via de rechter worden afgedwongen. Sociaal-economische rechten zijn meestal als idealen geformuleerd, zoals de rechten op werk of huisvesting, waarvoor de overheid niet wettelijk aansprakelijk is. Maar ook aan sociaal-economische rechten wordt steeds vaker juridische aansprakelijkheid verbonden. Een rechter kan bijvoorbeeld boetes opleggen als vrouwen of leden van minderheden gediscrimineerd worden bij toegang tot bepaalde banen.

In Afghanistan en enkele andere Islamitische staten kan men zien dat de machtshebbers alles in het werk stellen om hun macht zichtbaar en voelbaar aan iedereen op te dringen. Voor die fundamentalisten is er geen sprake van andere ideologieën dan de hunne, en iedereen hoort zich naar hen te schikken.

Niet voor de vluchtelingen maar voor hen die deze mensen doet vluchten moet men eerder uitkijken en bang voor zijn. Het zijn diegenen die er een strenge eenzijdige interpretatie van een godsdienst op nahouden, die zich kenmerkt door religieuze onverdraagzaamheid.

De anti-semiet en evangelische prediker William Franklin (Billy) Graham jr., die een aantal ‘kruistochten’ organiseerde in de 20ste eeuw, waarvan er één leidde tot een groei van het evangelische christendom in Australië.

Velen vergeeten dat oorspronkelijk ‘fundamentisme’ de benaming was voor een conservatieve beweging in het Amerikaans protestantisme in de 19e eeuw. Na de Tweede Wereldoorlog ontplooide de beweging zich vooral als een anticommunistische, evangelistische stroming vertegenwoordigd door predikanten als Billy Graham. Fundamentalisme was ook te vinden bij de Zuid-Afrikaanse Nederlands-hervormde kerk, of bij de Nederduitse Gereformeerde Kerk (afgekort NG Kerk of NGK) de oudste van de zogenaamde Drie Zusterkerken in Zuid-Afrika, die apartheid verdedigde als de wil van God.

Veel te vell mensen vergeten dat fundamentalisme heden ten dag voorkomt in alle godsdiensten.
Maar hier in het Westen lijken de mensen enkel oog te hebben op de fundamentalistische aanhangers van de islam die `islamisten` worden genoemd.

Men mag niet vergeten dat fundamentalistische opvattingen vaak strijdig zijn met de mensenrechten, zoals in de ideeën over de ondergeschikte positie van de vrouw, de verkettering en vervolging van degenen die geen of een andere godsdienst zijn toegedaan en de weigering om het gezag van internationale verdragen te erkennen. duidelijk kunnen wij deze kenmerken warnemen bij bepaalde Islamietische groepen zoals de Taliban, Boko Haram, Al Qaida of Daesh en andere.

Wat ook verkeerd gaat is dat heel wat mensen die fundamentalistische islam gelijk stellen met terrorisme en zelfmoordaanslagen, wat niet zo hoeft te zijn, maar toegegeven wel dikwijls gebeurd. Sommige fundamentalisten nemen inderdaad hun toevlucht tot geweld, maar er zijn veel fundamentalisten die langs vreedzame weg hun overtuiging uitdragen en veel islamitische terroristen gebruiken een fundamentalistische opvatting van de islam als een excuus voor het nastreven van politieke doeleinden, zoals het terugdringen van Amerikaanse invloeden in het Midden-Oosten.

Diegenen die nu Afghanistan in een zeer korte tijd hebben weten te veroveren zijn fundamentalisten waarbij de politieke en economische macht voorop liggen en die een geloof opdringen aan anderen om hun machtspositie te verzekeren en om met een angstpsychose anderen tot hen te binden.

Het is voor zulke gevaarlijke dwinglanden dat de wereld eerder bang hoort te zijn dan voor diegenen die Allah aanbidden in alle eerlijkheid en vroomheid.

Voorgaande

Uit de oude doos: Soennitische en Shiitische Moslims

Het gevaar om niets te doen tegen de oorzaak en de kwaal

De haat van IS voor Christenen

Het failliet van de war on terror

Duizenden op de vlucht voor Taliban

Een leven terug onder taliban

Vluchten naar een hoopvolle toekomst

Migratie en veiligheid even geherformuleerd

Islamofobie is contraproduktief

Een leven terug onder taliban

Aanvullende lectuur

+++

Gerelateerd

2 Comments

Filed under Geschiedenis, Misdaden & Wreedheden, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Politieke aangelegenheden, Religieuze aangelegenheden, Wereld aangelegenheden

Tagged as 19° Eeuw, 2020, 2021, 9/11 = 2001 September 11, Aansprakelijkheid, Abdul Ali Mazari, Abdul Ghani Baradar, Afghanistan, al-Qa’eda = Al Qaida, Amerikaans protestantisme, Anas Haqqani, Anticommunisme, Anticommunistische beweging, Apartheid of rassensegregatie, Bamyan (Afg. provincie), Bekeren, Billy Graham, Boeddhabeeld(en), Boko Haram, Christen fundamentalisme, Christen fundamentalist(en), Christenen, Daesh (ISIS of Islamitische Staat), Evangelische Christenen, Fundamentalisme, Gevangenschap of hechtenis, Godsdienstig fundamentalisme, Hamid Karzai, Hamid Karzai International Airport, Hazara (etnische Afg. groep), Hizbe Wahdat (Afg. pol.partij), Islamist(en), Islamitische militant(en), Islamitische regering, Kabul of Kaboel (stad), Machtspositie, Marteling, Moedjahedien (islamitische verzetstrijders), Mohammad Yusof Saha, Moslim, Moslim fundamentalisme, Moslimhaat, Moslims, Nederduitse Gereformeerde Kerk (NGK), Osama Bin Laden, Pathanen, Taliban, Talibanstrijder(s), Ultra Orthodoxe Joden, Vrijheidsberoving, Westen, Westerlingen, Zionisten, Zuid-Afrikaanse Nederlands-hervormde kerk

by Guestspeaker | 2021/07/26 · 11:11 am

de Nederlandse Protestantse Kerk en haar wil om Joden tot hun geloof te brengen

Jodenzending

Dr. Steven Paas sr. bracht een zeer boeiend opiniestuk in het Reformatorisch Dagblad (RD)met als titel: Respecteren cultuur geldt niet alleen voor arbeid onder Joden

Respect voor medemens en andersgelovigen

Volgens hem hebben Christenen liefde en respect voor de medemensen met wie ze het Evangelie willen delen en voor hun cultuur. Maar hier kunnen wij niet echt mee akkoord gaan. Regelmatig ondervinden wij zelf hoe agressief trinitarische Christenen vijandig over unitarische Christenen staan. Volgens Trinitariërs zijn Unitariërs of Niet-Trinitariërs zelfs geen Chirsten, alhoewel de niet-trinitarische Christenen nog het meest Jezus Christus navolgen en zijn God aanbidden en in werkelijkheid dus eigenlijk de ware christenen zijn.

In februari gaf Maarten Stolk in het RD aan dat in veel Nederlandse kerken de aandacht voor Israël toenam. Toch kan het volgens hem wel wat meer. Zo heeft de Hersteld Hervormde Kerk (HHK) haar visie op papier gezet en gemeld dat

„De kerk is geroepen om antisemitisme te ontmaskeren als haat tegen de God van Israël.”

Volgens Paas hebben veel kerken in de gereformeerde gezindte moeite met de term ”Jodenzending”. Hij schrijft:

In plaats daarvan benoemen ze hun verhouding met het Joodse volk uiteenlopend. Het dichtst bij zending ligt de aanduiding ”verkondiging”. De Hersteld Hervormde Kerk gebruikt deze term in haar nieuwe visiedocument, onder nadrukkelijke afwijzing van ”Jodenzending” (RD 6-2). De benadering van de Gereformeerde Gemeenten lijkt hier sterk op.

Daarbij kan de vraag gesteld worden welk verschil zij zien in zending en verkondiging alsook in missionering. Want wat is hun betrachting met hun wil om Joden van hun Enige Ware God tot een Drie-Voudige godheid te brengen?

De Gereformeerde Kerken vrijgemaakt handhaven nog de duiding ”zending onder de Joden”, wat aangeeft dat zij als zendelingen hen willen benaderen. Andere kerkgenootschappen typeren hun relatie met de Joden bijvoorbeeld als:

arbeiden onder de Joden, luisteren naar de Joodse uitleg van de Schrift, diaconaat en handreikingen tot verzoening, met elkaar dialogiseren op voet van gelijkwaardigheid. {Respecteren cultuur geldt niet alleen voor arbeid onder Joden}

Ds. R. van de Kamp, voorzitter van de commissie Israël van de Hersteld Hervormde Kerk, en predikant uit Opheusden, erkent dat de belangstelling voor het Joodse volk bij meerdere Christenen toe neemt.

„Steeds meer mensen zien dat er Bijbelse beloften worden vervuld, zoals in de oprichting van de staat Israël in 1948 en de terugkeer van Joden naar hun land. Het aantal Messiasbelijdende Joden groeit. Dat zijn wonderlijke dingen.” {Geen Jodenzending, wel verkondiging}

Graag willen heel wat protestanten op gelijke voet staan met de Joden en zelfs over gaan tot met elkaar dialogiseren op voet van gelijkwaardigheid. Alhoewel dat bij die protestanten de hoop voorop ligt om te ‘hervormen’ of om Joden van gedachten te doen veranderen en zich te laten dopen tot hun ‘christelijk’ geloof, dit terwijl bij de Joden er helemaal geen opzet tot zieltjeswinnerij. In hun bereidwilligheid om met anderen te dialogeren is het voor de Joden nooit de bedoeling mensen tot het Joodse geloof om te vormen.

Verbondenheid van de Kerk met Israël

Dr. Steven Paas sr. schrijft:

Officieel geformuleerd of niet, de kerken gaan in het algemeen uit van een verbondenheid van de Kerk met Israël. Waaruit die verbondenheid dan wordt verondersteld te bestaan, varieert nogal. Het wordt, wat mij betreft, het minst duidelijk bij de Protestantse Kerk in Nederland, in haar befaamde artikel I-7 van de Kerkorde. In ieder geval lijkt ook deze kerk weg te willen blijven van de klassieke betekenis van christelijke zending. {Respecteren cultuur geldt niet alleen voor arbeid onder Joden}

Niemand kan ontkennen dat de Stichting van de staat Israël iets van de blijvende geldigheid van Gods belofte aan Abraham is. Maar hierbij moet men beseffen dat het niet aan mensen ligt om de tijd noch de grenzen er van vast te leggen.

Sommige Christelijke groeperingen zien wel een verbintenis met het Volk van God en het Volk van Israël, en gaan zelfs zo ver dat zij bepaalde gebruiken en feesten willen overnemen, maar daarbij toch nog aan hun Drie-eenheid willen vast houden in plaats van over te gaan tot het geloof in de God van Israël. Erg is het als zij zich Messiaansen noemen en zo Joden in hun groepering willen lokken met de voorwendselen dat zij dan hun geloof niet moeten stop zetten. Voor meerdere Joden is het dan ook een doorn in het oog als men over het Messiaans Jodendom spreekt en daarbij aan de Trinitarische groepen denkt. Om die reden gebruiken zij liever de naam Jeshuaisme, waarbij wordt aangegeven dat men bij de volgers van Jeshua behoort die dezelfde God aanhangen als Jeshua de Messias aanhing.

In het visiedocument van de Hersteld Hervormde Kerk staat dat met de komst van Christus alle ceremoniële wetten zijn vervuld. Zij zijn dan ook duidelijk met de zegging:

„Wij wijzen elke beweging van christenen uit de volken die naar deze wetten terugkeren af.”

Volgens hen mogen christenen zelfs geen Loofhuttenfeest vieren of de sabbat gaan houden. Voor hen lijkt dat wel een vloek ook al zien zij ook dat dit steeds meer om hen heen gebeurt.

Dat wordt weleens gekscherend ”omkeringstheologie” genoemd, waarin christenen terugkeren naar de schaduwen, terwijl met de komst van Christus het licht helder is gaan schijnen.”

zegt Ds. R. van de Kamp.

Jezus’ zendingswoorden

Opvallend is dat kerken zending bedrijven onder Joodse medemensen schuwen. Jezus wilde, getuige Zijn oproep tot deelname aan de ”Missio Dei” (de zending van God), immers dat de discipelen hun zendingsactiviteiten „bij Jeruzalem” zouden beginnen. De evangelist Lukas meldt dat nadrukkelijk (24:47). In Handelingen 1:8 schrijft hij dat volgens Jezus de discipelen hun werk „in Jeruzalem” moesten beginnen en dat Hij ook het gebied nabij de stad erbij betrok: „zowel in Jeruzalem als in heel Judea en Samaria.”

merkt Dr. Steven Paas sr. op en vervolgt:

De discipelen keken daarvan niet op. Want al voor Zijn kruisiging had Jezus ”de twaalf” erop uitgezonden om „het Koninkrijk van God te prediken” onder de Joden (Mattheüs 10:1-5; Markus 6:7-13; Lukas 9:1-2; vgl. Lukas 22:35-36). En later stuurde hij een groep van zeventig volgelingen met hetzelfde doel (Lukas 10:1-3).

Als de Kerk van vandaag een voortzetting is van de eerste leerlingen van Jezus, dan behoort zending onder de Joden vanzelfsprekend tot haar taak.

Prediking naar niet-Joden

De Joodse leermeester Jeshua (Jezus Christus) wenste de weg naar God open stellen voor alle soorten Joden maar ook voor niet-Joden. Zijn leerlingen kregen de opdracht het Goede Nieuws over de gehele wereld uit te dragen. Nooit heeft hij er op gestaan dat dit met geweld of verplichte bekering moest gebeuren. De Weg naar God is een pad dat de mensen voor zichzelf moeten uitmaken en kiezen.

Voor zijn volgelingen kwam het er op aan om geen onderscheid te maken tussen de mensen, want voor God is er niet zulk een onderverdeling per land, besnedenen of onbesnedenen, maar allen hoorden in eendracht één met Christus te zijn. (Galaten 3:28; Romeinen 10:12; Efezen 2:11-16)

Door Jezus volgelingen werd de hoop gesteld dat de liefde van Christus verder verkondigt kon worden en mensen er toe brengen verder meer naastenliefde te doen opbrengen, zodat zij ook door middel van de martelpaal alle volkeren in één lichaam met God zouden verzoenen.

Jezus heeft nooit tot doel gehad een nieuwe godsdienst te scheppen. Hijzelf, als zeer godvruchtige Jood, zou zeker niet tevreden zijn indien zijn volgelingen de mensen er toe zouden brengen een andere God te aanbidden dan hij en de vroegere profeten aanbaden.

Spijtig genoeg kon ik het artikel maandag niet verder lezen zonder te registreren. Maar het is onbetaalbaar om op alle kranten een abonnement te nemen of dagelijks vele gedrukte krantenversies te kopen. Wij raden u dus aan om zelf verder de bovenvermelde artikelen te lezen en verder aan Besluitvorming te doen. Verdere bespreking van de artikelen is hier van harte welkom.

Aangeraden lectuur

5 Comments

Filed under Geestelijke aangelegenheden, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Religieuze aangelegenheden

Tagged as Antisemitisme, Één lichaam, Één met Christus zijn, Bekering, Christelijke groepering(en), Christenen, Christus Jezus, Discipel van Jezus, Drie eenheid, Evangelische Christenen, Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, Gereformeerden, God van Israël, Godsdienst, Handelingen 1:8, Hersteld Hervormde Kerk (HHK), Jeshuaisme, Joden, Jodenzending, Joodse volk, Liefde van Christus, Lukas 10:1-3, Maarten Stolk, Messiaans Jodendom, Messiaansen, Missionering, Niet-Joden, Niet-trinitariërs, Omkeringstheologie, Onderscheid maken, Opdracht tot prediken, Protestantse Kerk, R. van de Kamp, Reformatorisch Dagblad, Steven Paas sr, Trinitariërs, Verbondenheid van de Kerk met Israël, Verkondiging, Volgelingen van Jezus Christus, Volk van God, Weg naar God, Zendelingen, Zending, Zending van God, Zendingsactiviteit(en), Zieltjeswinnerij

by belgischebroedersinchristus | 2021/06/20 · 6:23 pm

Één zijn met Jezus zoals Jezus één is met God

Velen die zich Christen noemen en beweren dat Jezus God is halen aan dat Jezus zegt dat hij één is met God en daarmee wel God moet zijn. Zij vergeten echter dat Jezus zijn leerlingen en zijn volgers verzoekt om ook één te zijn met hem zoals hij één is met zijn Vader.
Jezus gaat zelfs zo ver om aan zijn hemelse Vader te vragen dat zijn volgelingen ook één zouden zijn zoals Jehovah God in Jezus is. Hij gaat zelfs nog verder, om te vragen dat zijn volgelingen zelfs zo zouden worden zoals zij (Jezus en God) zich verhouden. Jezus verzoekt God hen ook in hen te zijn, opdat de wereld gelooft dat Jehovah Jezus heeft gezonden.

“ opdat zij allen een mogen zijn zoals Gij, Vader, in Mij en Ik in U: dat ook zij in Ons mogen zijn opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt.” (Joh 17:21 WV78)

Jezus is er van overtuigd dat zijn hemelse Vader de mensen aan hem heeft gegeven. Aan die mensen die God aan Jezus heeft gegeven laat de hemelse Vader, Jehovah God, Jezus kennen en in aanschouw nemen. Zij zijn het die tot geloof kunnen komen in die mensenzoon die God naar de wereld heeft gezonden en wiens zoenoffer Hij aanvaard heeft, om verlossing aan die gelovigen te geven.

“ Gij hebt Hem immers macht gegeven over alle mensen om eeuwig leven te schenken aan allen die Gij Hem gegeven hebt.” (Joh 17:2 WV78)

“ Ik heb uw Naam geopenbaard aan de mensen die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt. U behoorden ze toe; Mij hebt Gij ze gegeven en zij hebben uw woord onderhouden.” (Joh 17:6 WV78)

“ Vader, Ik wil dat zij die Gij Mij gegeven hebt met Mij mogen zijn waar Ik ben, opdat zij mijn heerlijkheid mogen aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt, daar Gij Mij lief hebt gehad voor de grondvesting van de wereld.” (Joh 17:24 WV78)

Ware Christenen zijn zij die geloven dat Jezus de eniggeboren zoon van God is die uit liefde geschonken is aan ons. Zij vereren hem niet als God, maar nemen aan dat deze mensenzoon zijn loskoopoffer als zoon van God aan de Allerhoogste aanbood om ons vrij te kopen.

“ Zozeer immers heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat alwie in Hem gelooft niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben.” (Joh 3:16 WV78)

“ en een stem uit de hemel sprak: ‘Dit is mijn Zoon, mijn veelgeliefde, in wie Ik welbehagen heb.’” (Mt 3:17 WV78)

“ zoals ook de Mensenzoon niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen.’” (Mt 20:28 WV78)

“ die zichzelf gegeven heeft als losprijs voor allen: op de vastgestelde tijd legde Hij zijn getuigenis af.” (1Ti 2:6 WV78)

Door Jezus Christus ten volle te willen erkennen, kan de vrede van God over u komen. Jehovah roept iedereen op om via Zijn zoon naar Hem toe te komen. Jezus is de weg tot leven, het licht en de vrede maar ook de weg naar God.

“ Jezus zei haar: ‘Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven,” (Joh 11:25 WV78)

“ Jezus antwoordde hem: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader tenzij door Mij.” (Joh 14:6 WV78)

“ Want door Hem hebben wij het leven, het bewegen en het zijn; zoals sommige van uw eigen dichters hebben gezegd: Want wij zijn van zijn geslacht.” (Hnd 17:28 WV78)

Vandaag zijn er nog massa’s mensen die God en Zijn zoon niet geloven wanneer zij over elkaar praten. Ondanks dat God verklaarde dat Jezus zijn welbeminde zoon is, verkiezen de grote meerderheid van de zich christen noemenden, Jezus als hun God te nemen in plaats van de God van Christus Jezus te willen aanvaarden.

Echt geloof in God en echt geloof in Jezus bestaat er in eerst en vooral de woorden van God en de woorden van Jezus als waarheidsgetrouw te aanvaarden. Er kunnen heel wat mensen wel geloven in één of andere god, maar het komt er op aan in Dé Enige Ware God te geloven. De onzichtbare Alleswetende en Alleskunnende Geest Die hemel en aarde geschapen heeft, maar toch door geen enkel mens kan gezien worden.

Laten wij er ons bewust van zijn dat wij slechts één God mogen aanbidden, en dat is de God van Jezus, die de God van Israël is en slechts één is.

Aanverwant

+++

Gerelateerd

Stemronde in coronatijd voor Nederlanders

De Nederlanders konden de vorige dagen hun voorkeur kenbaar maken voor wie het land zou mogen regeren. Vandaag is het de laatste stemdag voor 2021.

Vandaag mogen ongeveer 13 miljoen Nederlanders naar de stembus. Benieuwd wie de stappen gaat nemen om zijn voorkeur kenbaar te maken. Men kan de vraag ook stellen in welke mate deze coronacrisis en de klimaat situatie een inslag zullen hebben. Men kan er niet naast zien dat klimaatactie nodig is en dat wij als levende wezens ernstig gaan moeten na gaan hoe wij met andere levende wezens (dieren maar ook planten) gaan omgaan.

De corona situatie heeft mensen erg gealarmeerd. Het coronavirus heeft er voor gezorgd dat heel wat mensen met hun haar in hun coronakapsel zaten. De situatie zorgt nog steeds voor een hoop kopzorgen. De gehele samenleving is in meerdere landen overhoop gehaald. Zo staat de zorg onder druk, dreigen verschillende horecazaken failliet te gaan en zorgen de strenge coronamaatregelen voor een tweedeling in de samenleving.

Angst voor ziek te worden en zelfs te sterven heeft velen bevangen. Niemand kon ontkomen aan wat er rondom hen gebeurde. Het was geen “ver-van-mijn-bed-show ” meer. Daar tegenover staat een ander drama dat al jaren door miljoenen mensen genegeerd wordt.

Hopelijk heeft deze corona-pandemie duidelijk gemaakt dat wij als mens verkeerd bezig zijn en dat er een drastische verandering moet gebeuren. Er zijn wel de corona en de klimaatsverandering ontkenners, maar die nemen niet weg dat een meerderheid van de bevolking bewust kan gemaakt worden van de nodige veranderingen. Toch valt het op dat sinds 2020 uit rechtse hoek heel wat groepen naar voor kwamen die aandacht opriepen en verkregen alsook er in slaagden aanhangers te winnen door de vele leugens die ze konden verspreiden.

Sommige christenen, ook onder de Broeders in Christus, beweren dat wij niet mee moeten doen aan “stemmen” en mits er in Nederland geen stemplicht geldt, welke wel in België geldt, vinden velen van die christenen dat ze dan maar thuis moeten blijven en moeten afwachten wat anderen zullen bepalen. Maar dat is wel gaan voor een gemakkelijke manier om de eigen verantwoordelijkheid af te wimpelen.

In 2018 vroegen wij ons al af of deze wereld afstevende op een toenemende onverschilligheid. De roep van de Belgische Christadelphians om anders te gaan leven leek enkel in dovemansoren terecht te komen. Het bracht wel veel spot op, van de velen die ons veel te donker vonden kijken. Maar wij vertelden vroeger al dat bepaalde virussen zich makkelijk verder konden ontwikkelen als wij niet meer zorg gingen dragen voor het omgaan met plant en dier.

Ook wezen wij al jaren op een ander soort virus dat onze maatschappij aantastte. Namelijk dat van onverdraagzaamheid. De laatste jaren groeiden de pesterijen aan net als discriminatie en racisme, dat torenhoge proporties leek te verkrijgen in deze tijden van isolatie. Men zou denken dat nu meerdere mensen eens konden voelen wat het betekende opgesloten te zijn in eigen “kot”, dat zij een groter medevoelen zouden krijgen met de duizenden die in tentenkampen het barre weer moesten trotseren. Maar niets is minder waar..

Het Sociaal en Cultureel Planbureau van Nederland heeft een rapport uitgebracht met als titel: ‘Een jaar met corona‘. Uit dat rapport blijkt het vertrouwen in de medemens ernstig te zijn gedaald tijdens de tweede coronagolf. De saamhorigheid die Nederland nog had tijdens de eerste coronagolf, zoals het applaudisseren voor de zorg, is inmiddels ver te zoeken.

Ook in België zien wij dat er nog maar weinig overschiet van een samenhorigheidsgevoel. Velen denken enkel aan zichzelf en wat de toekomst voor hen mag opbrengen. Maar wij mogen “de kop niet in het stand steken” en horen ons hoofd koel te houden terwijl wij duidelijk een verwachtingspatroon kenbaar moeten maken en keuzes naar voren moeten brengen welke een beleid zullen kunnen verkrijgen dat toekomstgericht naar een herstel van deze zieke aarde kan komen.

Indien men zijn stem kan uit brengen moet men er gebruik van maken. Men moet durven spreken voor diegenen of die dingen die niet voor zichzelf kunnen spreken. De natuur schreeuwt om help en die roep voor hulp mogen wij niet negeren. Dit vereist actie, nu en niet morgen. Daarom komt het er op aan dat wij onze politici wakker schudden en van hen eisen om de nodige maatregelen te treffen die ons weer op het rechte pad brengen naar een leefbare wereld.

Voorgaande

België staat voor een nieuwe epidemie

2020 Het Jaar van de leugen

Naar het einde van 2020

Extremisme is terug van nooit weggeweest

2020 en het onfatsoen van het grote geld

Aanverwant

+++

Gerelateerde berichten

4 Comments

Filed under Activisme & Vredeswerk, Ecologische aangelegenheden, Levensstijl, Natuur, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Politieke aangelegenheden, Sociale Aangelegenheden, Wereld aangelegenheden

Tagged as Belgische Christadelphians, Christenen, Coronacrisis, Coronamaatregelen, Covid-19 pandemie, Eigen verantwoordelijkheid, Gedragsverandering, Isolatie, Klimaat, Klimaatactie, Klimaatverandering, Medevoelen, Nederlanders, Nederlands Sociaal en Cultureel Planbureau, Onverdraagzaamheid, Opwarming van de aarde, Saamhorigheid, Stemmen, Verandering, Verantwoordelijkheid, Verkiezingen, Virus

by Guestspeaker | 2020/08/05 · 6:53 pm

Enige dragende bekommerende en verlossende God

Zij die beweren christen te zijn,
zouden er moeten over nadenken welke God zij eren.
Eren zij dezelfde God die Jezus Christus en zijn discipelen aanbaden, of aanbidden zij Jezus als hun god.
Toen sprak God deze woorden:
‘Ik ben de Heer, uw God, die u uit Egypte,
uit de slavernij, heeft bevrijd.
Vereer naast Mij geen andere goden.’
Exodus 20:1-3

Bijna elke christelijke traditie benoemt als eerste gebod alleen het laatste gedeelte van dit vers:
vereer naast Mij geen andere goden.
Maar de Joden kijken naar het geheel en zo moeten wij dat ook op die manier zien.
Wij moeten oog hebben voor de God die aan Zijn volk redde. Hij stond aan hun kant maar wil ook aan onze kant staan.
Hij is de God die in jou en hen gelooft en laat weten dat zij Zijn volk zijn.
Ik ben jullie God. Jullie zijn geen slaven meer, maar zijn onderweg naar het beloofde land. Ik sta aan jullie kant. Ken Mij!
Het kan moeilijk te geloven zijn dat God aan jouw kant staat. Misschien lees je dit en denk je dat God niet aan jouw kant staat, en nooit heeft gestaan. Toch is het waar. Het betekent niet dat het leven niet moeilijk kan zijn en dat je niet met moeilijke uitdagingen te maken krijgt. Het betekent niet dat je niet overspannen of ziek kunt worden. Het betekent niet dat je niet met strijd te maken krijgt.
Maar waar je ook mee te maken krijgt,
God zal je erdoorheen dragen.
Hij zal je uit de slavernij dragen, naar het beloofde land. Heb vertrouwen en geef niet op.
Gebed
Dank U, Heer dat U er altijd bent.
Zelfs als ik U niet zie of ervaar, draagt U mij.
Help me om me dat ook in moeilijke tijden te herinneren.

Instrumenten voor de vervulling van de profetie

We moeten christenen en moslims beschouwen als
instrumenten voor de vervulling van de profetie
dat de kennis van God zich op een dag over de aarde zal verspreiden.
Terwijl de volken vóór hen afgoden aanbaden, Gods bestaan ontkenden,
en dus niet de kracht of vergelding van God erkende,
de opkomst van het christendom en de islam diende zich te verspreiden onder de naties,
naar de verste uiteinden van de aarde,
de wetenschap dat er Eén God is die de wereld regeert,
die beloont en straft en Zichzelf openbaart aan de mens.

~ Jacob Emden, ook bekend als Ya’avetz

Jacob Emden, waarschijnlijk rond 1760

De zoon van de Chacham Tzvi, en een afstammeling van Elia Ba’al Sem van Chelm, Jacob Emden (geboren Ashkenazi), was een traditionalist die reageerde op de idealen van tolerantie die in de 18e eeuw werden verspreid. Hij strekte de traditionele inclusivistische positie in universele richtingen en, zoals Maimonides, geloofde hij dat het christendom en de islam een belangrijke rol spelen in Gods plan voor de mensheid,

Engelse tekst / English text: Instruments for the fulfilment of the prophecy

3 Comments

Filed under Aanhalingen of Citaten, Geestelijke aangelegenheden, Nederlandse teksten - Dutch writings, Religieuze aangelegenheden, Wereld aangelegenheden

Tagged as Aanbidding van afgoden, Één God, Christendom, Christenen, Gods Kracht, Gods vergelding, Instrumenten voor de vervulling van de profetie, Islam, Kennis van God, Moslims, Ontkenning van Gods bestaan, Vervulling van profetie

by jeshuaist | 2019/03/25 · 4:31 pm

Geen plaats voor Jezus volgende Joden in Nederlandse Kerk noch in Israël

Heel veel mensen nemen wel het woord ‘joods-christelijk’ in de mond zonder goed te weten waar ze het over hebben of zonder enige affiniteit te willen voelen met het Joodse volk of hun geloof.

Diverse politieke partijen, vaak juist niet-christelijke, willen nog weleens roepen dat de Europese beschaving joods-christelijke wortels heeft.

Die term ‘joods-christelijk’ mag ook nogal raar zijn wanneer men weet dat veel Christenen eeuwenlang Joden hebben onderdrukt, vervolgd en verketterd. Ook zijn er heel wat joden die niet veel van Christus en christenen moeten hebben. Ook voor de ware volgers van Jeshua of Jezus Christus (zoals hij door velen is gekend) is het dikwijls moeilijk om zich te vereenzelvigen met christenen of om zich er maar mee verwant te voelen, daar zij vinden dat de meerderheid van christenen Jezus verloochend door zijn ongelofelijke daad van overgave niet te willen erkennen en hem tot hun god te maken.

Men kan echter niet ontkennen dat Jeshua een bijzonder figuur was die van een enorme invloed is geweest op het gebeuren in Europa. Het valt niet te ontkennen dat de christelijke godsdienst de Europese geschiedenis diepgaand heeft beïnvloed. Hoe men het draait of keert is er ook heel wat gediscussieerd, gepalaverd maar ook gevochten rond die persoon Jeshua of Jezus, die ook de Christus wordt genoemd.

Ook al werd door de eeuwen heen er heel wat gedaan om het jodendom de mond te snoeren of te vernietigen, is het de enige geloofsgroep die zich als enige de repressie van andere godsdiensten heeft weten te overleven. Ontegensprekelijk moet men in dat Joodse geloof de wortels zien van het christendom en christenheid. De aartsvader Abraham, koning David uit wiens geslacht Jezus voortkwam, de schrijvers van de boekrollen en de vele profeten waren Joden. Zelfs het Nieuwe testament werd geschreven door Joden. De eerste volgelingen van Jeshua (de Jood Jezus) waren zoals hij ook Joden. Zonder hen was de beweging “De Weg” niet op gang gekomen en zou het Christendom niet ontstaan zijn.

Nederlandse kerkvaders zien echter niet graag een verbintenis met het Joodse geslacht. Er zijn ook meerdere Nederlanders die er iets op tegen hebben om te wijzen naar de term ‘joods-christelijk’ omdat de twee onderdelen van de term namelijk ongelijk zijn. Voor hen slaat het woord ‘joods’ op een periode voor pakweg 100 na Christus, de term ‘christelijk’ op de overige 1900 jaar.

Daarmee wordt ‘joods’ antiek verklaard – een neiging die door heel de kerkgeschiedenis te vinden is. De contemporaine jood wordt daarmee niet in zijn waarde gelaten: hij is antiek, ouderwets, aanhanger van een achterhaalde godsdienst. Hij zelf is geen onderdeel van de term ‘joods-christelijk’, terwijl zijn identiteit daar wel genoemd is.

Ook wensen zij te benadrukken dat

Alles wat genoemd is aan joodse bronnen, Oude en Nieuwe Testament, worden in deze term door christenen geïnterpreteerd, ja zelfs van naam voorzien. Het Oude Testament heet alleen maar zo, omdat er een Nieuwe Testament bestaat in het christendom.

De Nederlandse gereformeerden vinden dat het jodendom hun Hebreeuwse geschriften op een geheel eigen wijze interpreteren en mits zij Jezus niet als God erkennen ook niet onder de zaligheid van God kunnen vallen. Door die typische Joodse interpretatie is in de term ‘joods-christelijk’ volgens hen dan ook geen ruimte.

Als dat namelijk wel zo zou zijn, zouden we in onze ‘joods-christelijke’ cultuur heel wat makkelijker omgaan met jongensbesnijdenis, met speciale voedingsvoorschriften, met het idee dat er geofferd zou kunnen worden, met sluiers of hoofddoekjes of pruiken, met noem maar op. Juist omdat het christendom het Oude Testament heel anders interpreteert en deze interpretatie al eeuwen als de enig geldende meeneemt, zijn deze joodse (en islamitische) instellingen vreemd aan de Europese cultuur. Kortom, ‘joods-christelijk’ is een term vanuit de macht, niet een term die gewaardeerd wordt door de minderheid. Het is een term die de werkelijkheid versluierd: het lijkt erop alsof ‘wij’ een meerderheid en een minderheid waarderen in Nederland, maar in werkelijkheid staan we op het standpunt van de meerderheid en sluiten we twee minderheden buiten. {Eveline van St}

De Messiaans Joodse theoloog Mark S. Kinzer vraagt aandacht voor wat hij noemt een ‘bipolaire ecclesiologie’. Dat wil zeggen dat er binnen de kerk als lichaam van Christus ruimte zou moeten zijn voor een kerk uit de besnijdenis, die zich kan houden aan de Joodse wetten. Hierop vinden de Nederlandse christelijke theologen dat wij helemaal niet meer aan oude voorschriften moeten houden en dat zulk een keuze voor Joodse wetten dan zou getuigen van een niet erkenning van Jezus Christus zijn godheid en zijn positie als vernietiger van de Mozaïsche wetten. Meerdere Joden die Jeshua als hun Verlosser hebben aanvaard vinden dan wel dat zij als Joden die Jezus als de Messias volgen niet moeten ophouden zich als Joden te gedragen. De vele Messias belijdende rabbijnen vinden ook dat wij ons aan de Thora moeten houden en dat wij volledig in ons recht zijn om ons te blijven onderscheiden van de heidenen in hun levenswandel. Zo is ook de stelling van Kinzer. Daarmee hebben volgen hem deze Messiaanse Joden een dubbele taak. Enerzijds verbinden zij het lichaam van Christus met het Joodse volk, anderzijds vormen zij binnen het Joodse volk een levende verbinding met Jeshua of Jezus die de Messias is en met de kerk als zijn lichaam.

Kinzer geeft toe dat de stem van Messiasbelijdende Joden tot nog toe nauwelijks gehoord is in het nadenken over het “Joods-Christelijk” gebeuren. Kinzer biedt een handreiking aan zij die geloven dat Christus de diepste grond is onder het specifieke verbond van God met Israël.
Volgens hem zijn Joden en heidenen binnen het lichaam van Christus verbonden, omdat zij horen één te zijn in hem. De Joodse volgelingen van Jeshua zijn één in Christus, maar daardoor niet hetzelfde geworden. Meerdere Christenen begrijpen die “eenheid” niet en denken dat die “eenheid van Jezus met God” inhoudt dat Jezus God zou zijn. Maar zulk een gedachte maakt de woorden van Christus Jezus die vraagt dat wij één zouden worden met hem zoals hij één is met de Vader, voor die vele trinitarische christen zeer moeilijk, want dan zouden wij ook Jezus worden maar eveneens God worden of zijn. Dat maakt het voor die theologen in het christendom even verwerpelijk als sommige farizeeën het verwerpelijk vonden toen Jezus over die eenheid sprak, en zich dan volgens hen gelijk stelde met God. Volgens dat denken zouden Messiaanse Joden Jesjoeanen (Jesjoeaansen) of Jeshuaisten zich dan ook gelijk stellen met God. Maar niets is minder waar. Jeshuaisten als volgers van Jeshua beseffen dat Jeshua niet God is en dat het volgen van Jeshua en één worden met Jeshua helemaal niet inhoudt dat men aan God gelijk zou kunnen worden.
Wel geloven Jeshuaisten dat zij die Jeshua als de Messias willen aanvaarden onder de gemeenschap van Christus vallen. Maar Jeshuaisten geloven ook dat Jeshua de weg heeft geopend naar goyim en dat zo heidenen ook mede-erfgenamen mogen zijn, of mede-leden en mede-deelgenoten. Dat is volgens ons namelijk het mysterie van het evangelie.

Wij geloven dat Israël Gods uitverkoren volk is en dat kan misschien moeilijk liggen in de harten van vele “Christenen” en zeker van bepaalde Katholieke en protestantse theologen, die vinden dat enkel ‘godsgeleerden‘ het Woord van God kunnen verduidelijken en beslissen wie tot het Christendom mag of kan behoren. Velen van de theologen schijnen te vergeten (of niet te willen zien) dat de christelijke kerk is voort gekomen vanuit de Joodse sekte die de eerste christelijke gemeente vormde en ondenkbaar is zonder Israël. Met de Joden die Jezus als Messias belijden zouden zij zich in het geloof verbonden moeten voelen als broeders en zusters.

In 2017 trokken spanningen tussen Israëls rabbinaat en de liberale stromen in het Judaïsme, zowel in Israël als in het buitenland de aandacht door geschillen over religieus pluralisme. Maar een andere groep, die van de Messiaanse Joden, werd voortdurend geboycot door zowel het hoofdstroom van het wereld-Jodendom als Israël.

Zo nu en dan bereikt een verhaal de media over iemand die zichzelf als Jood ziet, waarvan de immigratie-aanvraag naar Israël, oftewel alya, geweigerd werd op grond van het feit dat hij of zij een Messiaanse Jood of Jeshuaist is.

Dit was zo bijvoorbeeld het geval met de Zweedse psychologe Rebecca Floer (64) en de dochter van een Holocaust-overlevende, die in november 2017 uit Israël werd gedeporteerd. Hoewel ze zichzelf niet als een Messiaanse Jodin definieert, gelooft zij in Jeshua, de naam die door Messiaanse gelovigen en Jeshuaisten voor Jezus wordt gebruikt. Maar Jeshuaisten geven zich niet graag uit als Messiaanse Joden, omdat bij die groepen heel wat trinitarische gelovigen zitten of Joden die een andere Messias belijden dan Jeshua.

In Israël is het probleem dat Jesjoeanen of Jeshuaisten niet aangesloten zijn bij de Joodse gemeenschap waardoor zij uit de boot vallen voor immigratie, aldus een hoge ‘aliya’-ambtenaar van het Agentschap, Yehuda Scharf {aan The Jerusalem Post}.

“Als iemand verklaart dat hij in Jezus gelooft, dan is hij geen Jood – hij gelooft niet in ons geloof,”

voegt hij eraan toe.

“Het is simpel. Een Jood, die naar Israël wil emigreren, zal naar Israël verhuizen als hij zijn Judaïsme kan aantonen. Indien hij zijn Jodendom niet kan bewijzen, dan is het een ander verhaal.”

De Wet op het recht van Terugkeer was door de Knesset in 1950 tot wet verheven. Om die wet te omzeilen zijn er heel wat gelovigen in Jeshua die zich in Israël ook aansluiten bij een gewone Joodse synagoge en daardoor met hun geheimhouding van hun geloof in Jeshua toch hun geloof kunnen belijden maar ook aanvaard worden als Jood.

Opmerkelijk is dat Mevrouw Floer al drie jaar deels in het noorden van Israël had gewoond op een hernieuwd toeristenvisum, werd haar paspoort inmiddels op de zwarte lijst geplaatst en kon haar advocaat haar enkel waarschuwen dat het moeilijk, zo niet onmogelijk, voor haar zal zijn om naar het land terug te keren.

Zowel in Israël als in de Joodse wereld, is er een bijna algehele verwerping van Messiaanse Joden of Joden, die in Jezus geloven zoals Jeshuaisten (of Jesjoeanen). Zij komen niet in aanmerking voor aliya, want terwijl ze zichzelf als Joden beschouwen, wordt niet geaccepteerd dat een Jood in Jeshua of Jezus kan geloven. In 1970 werd Amendement 4A van de Wet op het recht van Terugkeer aangenomen, waarin staat:

“De rechten van een Jood in het kader van deze wet en de rechten van een oleh (immigrant) onder de Nationaliteitswetgeving, 5712-1952, evenals de rechten van een oleh krachtens enige andere wet, zijn ook van toepassing op een kind en een kleinkind van een Jood, de echtgenote van een Jood, de echtgenote van een kind van een Jood en de echtgenote van een kleinkind van een Jood, met uitzondering van iemand, die een Jood was en vrijwillig zijn/haar religie heeft veranderd.”

Aldus oordeelde de Hoge Raad in 1989 dat het geloof van Messiaanse Joden in Jezus hen Christenen maakt en dat ze dus niet in aanmerking komen voor automatisch Israëlisch burgerschap, maar die beslissing werd evenwel opengelaten voor toekomstige veranderingen.

“De ‘seculaire test’ bestaat uit verschillende onderdelen en het is mogelijk om onderling de fundamenten van de Joodse godsdienst, de Hebreeuwse taal, de geschiedenis van het Joodse volk en de herbouw van de onafhankelijkheid in de staat, op te noemen. Het gewicht van deze elementen is in de loop van de tijd veranderd en zal in de toekomst veranderen. De seculier-liberale voorstelling is een dynamisch concept, dat verandert met het levenspad van het Joodse volk gedurende de geschiedenis,”

is er geschreven.

In april 2008 oordeelde het Hof dat verscheidene Messiaanse Joden in Israël recht hadden op Israëlisch burgerschap, omdat zij de afstammelingen waren van Joodse vaders of grootvaders, maar zelf nooit Joods geweest waren en zich dus niet hadden bekeerd.

“Je moet er een onderscheid tussen maken, of zij in aanmerking komen als Jood of als familielid van een Jood (amendement 4A),”

legt Prof. Barak Medina, hoogleraar staatsrecht van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem, uit. Medina merkt op, dat indien iemand zichzelf definieert als een Messiaanse Jood, hij niet verkiesbaar is op grond van zijn eigen verdienste, maar op grond van de verdienste van zijn Joodse familielid – zolang hij niet vrijwillig bekeerd is. Iemand die zich vrijwillig bekeerd heeft, benadrukt hij, wordt beschouwd als zijn recht op aliya te hebben opgegeven.

”Ik denk niet, dat deze benadering in de nabije toekomst gaat veranderen,”

zegt Medina.

Groot probleem bij de kijk naar Jeshua volgelingen of Messiaanse Joden is dat anderen bang zijn dat dit groepen zijn die anderen volstrekt willen bekeren tot hun geloof.

Rabbijn David Rosen, adviseur voor interreligieuze zaken bij het Opperrabbinaat van Israël, die tevens fungeert als de directeur van het Departement van Interreligieuze Zaken van het Amerikaans Joodse Comité bij het kijken naar Jeshua belijdende Joden gaat een enorme vergissing aan te denken dat zij mensen zijn die zouden geloven dat Jezus één van de personen van de drie-eenheid van God is. Ware volgers van Jeshua geloven namelijk niet in de valse doctrine van de Drie-eenheid. Het is juist om die reden dat In Nederland en België kerkleiders zulke gelovige niet onder het christendom willen aanvaarden. Ook al zegt rabbijn David Rosen

“Ze kunnen dus zichzelf identificeren als etnisch Joodse Christenen of Joodse Christenen, als ze dat willen. Maar ze zijn Christelijk”

Kerkvader Hieronymus zei over Messiasbelijdende Joden.

„Terwijl ze verlangen zowel Joden als christenen te zijn, zijn ze geen van beiden.”

In de Jules Isaac Stichting (opgericht in 2015) vernoemd naar de Franse Joodse historicus Jules Isaac doen ze een poging om de ontwikkeling te bevorderen van een volwaardige christelijke theologie die volgens hen werkelijk vrij is van vervangingsdenken. Zulke vervangingstheologie staat voor het idee dat de kerk de plaats van het volk Israël zou hebben ingenomen. Voor hen zijn Jeshua volgende Joden al 1500 jaar lang volkomen buiten beeld en daarom vroegen zij zich op 23 maart af wat de belangrijke Messiaans Joodse theologen als Mark Kinzer de kerk te bieden hebben en hoe het komt dat deze gelovigen nu meer in het openbaar beginnen te komen.

Hen valt het op dat de sterke opkomst van het Messiaans Jodendom sinds de jaren zestig van de afgelopen eeuw zonder meer tot de meest opmerkelijke ontwikkelingen behoort van de laatste vijftig jaar. Bewust zijnde dat Messiaans Jodendom (Messianic Judaism) staat voor de internationale beweging van Joden die het geloof in Jezus niet in strijd zien met hun Joodse identiteit kijken zij wel op naar de reden om zulk een beweging of groep niet in het christendom te aanvaarden.

Men moet nagaan waarom vanaf de vierde eeuw voor deze Joodse Jezus gelovigen geen plaats meer binnen de Kerk bleek te zijn. Vanaf toen werden zij alleen nog slechts getolereerd wanneer ze volledig afstand deden van hun Joodse identiteit.

Als gevolg van deze kerkelijke maatregel waren Messiaanse Joden 1500 jaar lang volledig van het toneel verdwenen. Maar sinds de afgelopen eeuw zijn ze terug van weggeweest. Hun aantal wordt intussen geschat op 150.00 – 200.000. En dat aantal groeit gestaag, vooral in Israël en de Verenigde Staten. Het is fascinerend te zien, hoe de beweging waarmee de kerk 2000 jaar geleden begon, juist in onze tijd opnieuw groeit en bloeit. Redenen genoeg om een studiedag te wijden aan deze fascinerende en belangrijke ontwikkeling.

vond de Jules Isaac Stichting.

Jeroen Bol, voorzitter van de Jules Isaac Stichting, gaf in zijn lezing een historisch overzicht van het Messiaans Jodendom. Zoals de periode vóór de Reformatie gekenmerkt werd door sterke anti-Joodse trekken in kerk en theologie, is er volgens hem kort ná de Reformatie, met name in Engeland, sprake van een trendbreuk.

Théodore de Bèze (Theodorus Beza) in 1577

Het zijn de Engelse puriteinen geweest die in toenemende mate afstand begonnen te nemen van het anti-judaïsme in de theologie van de middeleeuwse rooms-katholieke kerk. Was de klassieke theologie tot dan toe doortrokken van wat men later de ‘teaching of contempt’ (‘catechese der verguizing’) is gaan noemen, bij de Engelse puriteinen zien we rond 1600 een ‘teaching of esteem’ ontstaan. Het begin van deze omslag wordt doorgaans gezien bij de kanttekening die Beza rond 1560 in de Geneva Bible plaatste bij Romeinen 11:25-26. Contra Calvijn die hij zojuist in Geeve had opgevolgd stelde Beza dat Israël hier niet staat voor de kerk maar voor het Joodse volk. In diezelfde periode rond 1560 doceerden de grote theologen Martin Bucer en Peter Martyr op grond van Romeinen 11 dat de kerk nog een toekomstige massale bekering van het Joodse volk staat te wachten. Steeds meer puriteinse theologen na hen brachten met name op grond van hun exegese van Rom.11:12-15 die toekomstige massale bekering in verband met een eveneens te verwachten massale wereldwijde opwekking van ongekende proporties. Ook de latere Humble Attempt van Jonathan Edwards moet helemaal in deze traditie gezien worden. Het is een bij uitstek optimistische theologie waarin een positieve (toekomstige) rol voor het Joodse volk is weggelegd. Dit staat in scherp contrast met het Middeleeuws scenario waarin de Joden doorgaans het bij uitstek voor altijd verdoemde volk waren.

schrijft Bol, die verder betoogt

Grote namen uit de tijd rond 1600 waren o.a. de puriteinse theologen Thomas Brightman en Hugh Broughton. Broughton was een groot geleerde op het gebied van het Hebreeuws en de geschriften van de rabbijnen. Hij was de eerste Engelsman die het plan opvatte om als zendeling onder de Joden in het Nabije Oosten te gaan werken. Hij stond ook in nauw contact met rabbijn Abraham Ruben van Constantinopel. Deze rabbijn had contact gezocht met Broughton omdat hij zijn hulp wilde bij het vertalen van het Nieuwe Testament in het Hebreeuws. De hele 17e eeuw wordt overigens in zowel Engeland, Holland en Duitsland gekenmerkt door een enorme belangstelling onder protestante theologen voor de studie van het Hebreeuws en van Joodse geschriften als de Talmud en de Mishna. Het Joodse volk stond, anders dan in de Middeleeuwen, voor het eerst in de geschiedenis van de kerk veel positiever op de radar in protestant West Europa.

In de 18 eeuw valt die intense aandacht voor de plaats van Israël terug, ze is dan veel minder prominent aanwezig. Maar het oude kerkelijke antijudaïsme wint niet opnieuw terrein in Engeland. Het is of het nieuwe denken over Israël even pas op de plaats maakt. De 18e eeuw is de eeuw van de grote internationale evangelical awakening. Een opwekking van een geografische en getalsmatige orde van grootte die tot dan ongeëvenaard was. Engeland, Wales, Schotland, Noord Ierland, Scandinavië, Duitsland en niet te vergeten het toen nog Engelse Noord Amerika, in al die landen was sprake van opwekking en kerkgroei. het was de geboortetijd van evangelicaal christendom.

De daarop volgende 19e eeuw wordt eveneens gekenmerkt door krachtige opwekkingen en verdere groei en ontwikkeling van de evangelicale beweging. Het is ook de eeuw van de grote doorbraken op het gebied van zending. Engeland is deze eeuw het brandpunt, maar ook piëtistisch Duitsland speelt een belangrijke rol. Het is in deze eeuw dat aandacht voor het Joodse volk weer volop in het middelpunt van de evangelicale agenda komt te staan. Zending onder de Joden en passie voor de in de Schrift voorzegde terugkeer van het Joodse volk naar Palestina, het was gemeengoed in het denken van vooral de calvinistische evangelicale christenen in het Engeland van de 19e eeuw. Sterk aanwezig was ook het bewustzijn dat de Joden met name van de hand van de Rooms Katholieke Kerk eeuwenlang onnoemelijk veel en verschrikkelijk onrecht was aangedaan. Deze evangelicale christenen wilden heel nadrukkelijk een heel ander gezicht van het christendom laten zien: werkelijke naastenliefde, daadwerkelijke hulp, opkomen voor gerechtigheid. In diezelfde 19e eeuw treffen we dit type opwekkingschristendom in Nederland aan in de kringen van het Reveil (Isaac Da Costa) en bij een beweging als het Heil des Volks (ds. Jan de Liefde). In Engeland was Lord Shaftesbury wel de bekendste onder hen. Andere bekende namen in Engeland zijn o.a. Charles Simeon en Robert Murray McCheyne. Uiteindelijk bleek dit geheel nieuwe protestante pro-Joodse christendom in Engeland zo sterk dat het zelfs in staat bleek de Balfour Declaration in het leven te roepen. En zo heeft het filosemitische Engelse evangelicale christendom aan de wieg gestaan van de huidige staat Israël

Als Jeroen Bol terugkijkt op vier eeuwen calvinistisch gestempeld opwekkingschristendom in de Engelstalige wereld valt er zijns inziens een lans te breken voor de idee dat deze grote opwekkingen mogelijk een bijzondere door God georkestreerde connectie hebben gehad met Gods plannen met het Joodse volk. Hij haalt aan

Zou het niet zo kunnen zijn dat de God van Israël de Reformatie en de daaruit voorkomende puriteinen en opwekkingsbewegingen mede in het leven heeft geroepen om een einde te maken aan de vreselijke dwaling van christelijk antijudaïsme en het lot van de Europese Joden positief te beïnvloeden?

En zou het niet zo kunnen zijn dat de God van Israël, die ook de Heer van de Kerk is, dit evangelicale christendom ook om die reden drie eeuwen lang zo onvoorstelbaar rijk heeft gezegend met enorme opwekkingen en doorbraken op het gebied van zending?

Hij vraagt zich af of God dit opwekkingschristendom destijds niet mede om die reden zo enorm sterk heeft gemaakt om zo een keer te brengen in het lot van Zijn uitverkoren volk Israël. Hij vraagt zich af

Sprak deze zelfde God al niet in Genesis 12 tot Abraham en over Abrahams hoofd ook tot de kerk der eeuwen:

“Ik zal zegenen wie u zegent en wie u vervloekt zal ik vervloeken”?

Bergt dit alles voor de kerk van vandaag niet zowel een belofte als een waarschuwing in zich ? Ligt er niet nog steeds, of wellicht juist nu, een belofte van grote zegen voor een kerk die het Joodse volk en Israël werkelijk tot zegen zoekt te zijn?

Maar vandaag zien wij juist dat meerdere kerken helemaal geen zegen zien in dat Joodse Volk noch in Joodse volgelingen van Jezus (zoals Jeshuaisten) of Messiaanse Joden.

Michael Mulder, universitair docent Nieuwe Testament en Judaïca aan de Theologische Universiteit in Apeldoorn die tevens Kerk en Israël aan de CHE in Ede doceert en directeur is van het Centrum voor Israël Studies, sprak over de identiteit van Messiaanse Joden in Nederland en Israël,en vond dat zij helemaal niet thuis horen in de kerk in Nederland heel eenvoudig weg omdat zij noch Christen noch Jood zijn volgens hem.

2 Comments

Filed under Geestelijke aangelegenheden, Juridische aangelegenheden, Levensstijl, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Politieke aangelegenheden, Religieuze aangelegenheden, Wereld aangelegenheden

Tagged as 17° Eeuw, 18° Eeuw, 19° Eeuw, 2008, 4° Eeuw, Abraham Ruben, Alya (immigratie naar Israël), Anti-judaïsme, Één in Christus zijn, Balfour Declaration (1917), Barak Medina, Besnijdenis, Bipolaire ecclesiologie, Calvinistische evangelicale christenen, Catechese der verguizing (teaching of contempt), Catechese van achting (Teaching of esteem), Charles Simeon, Christelijk geloof, Christelijke godsdienst, Christelijke theologen, Christendom, Christenen, David Rosen, Dragen van pruik(en), Dragen van sluier(s), Duitsland, Eenheid met God, Eenheid met Jezus, Engeland, Europese beschaving, Europese geschiedenis, Evangelisch christendom, Evangelische beweging, Evangelische Christenen, Evangelische ontwaking (Evangelical awakening), Hebreeuwse geschriften, Heil des Volks (ds. Jan de Liefde), Hoofddoek, Hugh Broughton, Israëlisch burgerschap, Israel, Jeroen Bol, Jeshuaisten, Joden, Johannes Calvijn, Jonathan Edwards, Jongensbesnijdenis, Joods-christelijke traditie, Joodse geloof, Joodse geschriften, Joodse sekte De Weg, Joodse wet(ten), Judaïsme, Jules Isaac Stichting, Kerkgeschieden, Lichaam van Christus, Mark S. Kinzer, Martin Bucer, Messiaans Jodendom, Messiaanse Joden, Messianic Judaism, Messiasbelijdende Joden, Michael Mulder, Middeleeuwen, Mishna, Nederland, Nieuwe Testament (Griekse Geschriften), Opwekking, Opwekkingschristendom, Oude Testament (Tenach), Peter Martyr, Puriteinen, Réveil, Rebecca Floer, Reformatie, Religieus pluralisme, Robert Murray McCheyne, Romeinen 11, Rooms Katholieke Kerk, Talmud, Theodorus Beza, Theologen, Thomas Brightman, Voedingsvoorschrift(en), Vrije Evangelische Gemeenten (VEG), West Europa, Yehuda Scharf

by Marcus Ampe | 2017/11/08 · 6:41 pm

De haat van IS voor Christenen

Meermaals hebben Christenen zich al afgevraagd waarom bepaalde islamitische groepen zich zo tegen het Christendom keren. Meestal zijn ze zich er niet bewust van dat er een verschillende zienswijze is op dat Christendom en/of de Christenheid.

Men mag niet over het hoofd zien dat Joden en Islamieten slechts in één Ware God geloven, de God van Abraham. Bij de meerderheid van de Christenen ligt dat helemaal anders. Ook al beweren zij slechts in één God te geloven houden zij zich meestal aan een Drie-eenheid welke niet strookt met de Heilige Geschriften. Het is die Drievuldigheid alsook de levenswijze en aanbidding van beelden die meerdere islamieten de ogen uit steekt. Erg genoeg zien de meeste moslims niet dat er ook meerdere Christenen zijn die werkelijk monotheïstisch zijn en enkel in de enige Ware God van Israël geloven en Jezus niet tot hun god maken.

De aan de drie-eenheid houdende Theoloog Alain Verheij kroop door vertaalde IS-teksten heen om te zien waarom de jihadi‘s christenen nou zo haten. Zijn conclusie:

de Grote Vijand heet ‘onduidelijkheid’,

schrijft hij in Reporters Online.

“IS gooit de hele westerse wereld op een grote christelijke, atheïstische en liberale hoop,”

moet Verheij toegeven. Het grote probleem bij Daesh of ISIS is dat zij de onbetamelijk levende decadente westerse wereld zien. Zoals men vroeger vanuit het westen kruisvaarders had die naar het oosten trokken trekken nu van uit het oosten “kruisvaarders” voor het “Ware Geloof” naar het Westen.

Wij kunnen er niet aan onderuit te moeten toegeven dat er heel wat decadentie in onze huidige maatschappij is. Onderzoeken naar hoe de mensen heden om gaan met de tien geboden van God laten duidelijk merken dat de aanbidding van de Enige Ware God niet zo van belang is. De grote meerderheid van de Westerlingen gelooft praktisch niet meer in één God en redenen om naar de geboden van die Ene Ware God te leven.

Maar niet enkel onze levenswijze doet de “soldaten van God” gruwelen. Voor vele moslims is het begrip “zoonschap” niet op dezelfde wijze gekend, al wijzen hun geschriften wel degelijk op een zelfde inzicht. Zij zien zich wel als kinderen van Abraham, maar om Jezus of een ander mens als een kind van God te zien gaat voor hen niet op.
Alain Verheij kijkt in zijn artikel ook naar dat element waarom de Bijbel voor IS onacceptabel is.

“Jezus de zoon van God noemen is voor Dabiq blasfemie. Hem als een loser aan het kruis laten sterven is helemaal van God los. Daarom moet het kruis als symbool voor Gods veranderlijkheid en lijdelijkheid gebroken worden.”

Alain Verheij vergeet hierbij dat God niet veranderlijk is, maar uit zijn theologie aanziet hij natuurlijk Jezus als een geïncarneerde godheid.
Verheij vervolgt:

“De trigger voor de IS-haat die onder christendom, decadentie en postmodernisme ligt is dit: onduidelijkheid. Het idee dat waarheid relatief is, dat normen en waarden verschuiven, dat God beweeglijk is. Dat idee is onverenigbaar met de schreeuwende behoefte van een hart in nood aan een duidelijk, sterk verhaal. Een sterke, eenvoudige God, een afgebakend volk van God en een overzichtelijk plan van God.”

Vele Christenen scheren alles onder één kam, zoals ook meerdere moslims doen. zoals vele Christenen en Westerse atheïsten denken dat alle moslims medeplichtig zijn aan oorlogen in het Midden-Oosten zijn er ook vele niet-christenen die vinden dat die christenen zoals andere religieuze mensen oorzaak zijn van al het kwaad en leed en alle oorlogen.

Het is verkeerd te stellen dat religie de oorzaak is van zo veel geweld alsook dat alle christenen medeplichtig aan nazi-sympathie of aan de KKK. Het gaat ook niet op om alle blanke Amerikanen supremacisten te noemen.

ChristiansKKK Voor mensen is het makkelijk om de schuld op een ander groep van mensen te schuiven.
Sommige mensen geven iedereen de schuld waarvan zij denken dat ze niet op hen lijken, of op een groep die ze niet leuk vinden.

Your NZ dat zich inzet voor het bespreken van sociale kwesties en politiek in Nieuw-Zeeland vraagt haar lezers dan ook of alle moslims verantwoordelijk zijn voor terroristische acties van ISIS en schrijft

Alle 1,6 miljard moslims? Waarom niet alle 3,75 miljard mannen? Of alle 7,5 miljard mensen? {Can you separate Muslims from ISIS?}

Voorgaande artikelen

Waarom doen we niets aan de oorzaak?

Het gevaar om niets te doen tegen de oorzaak en de kwaal

Vluchten naar een hoopvolle toekomst

Migratie en veiligheid even geherformuleerd

Islamofobie is contraproduktief

Een moment van Bezinning, even maar

Moeten Christenen over zich heen laten walsen

Onderscheid maken – een repliek op Ayaan Hirsi Ali

Het failliet van de war on terror

In tijden van gemeenschappelijk verdriet

Relevantie van de de Tien Geboden bij Britten anno 2017

Aanvullende lectuur

+++

Verder gerelateerd

+++

Gewortelden in Christus en factoren voor het succes van de reformatie

Nu men 500 jaar reformatie in herinnering wil nemen zal er heel wat kunnen gedebatteerd worden over verschillen die de mogelijke hervormingen van het protestantisme teweeg gebracht hebben.

Het Reformatorisch Dagblad van woensdag 11 mei 2017, p. 2 en 3, schreef

‘Refo moet aan infuus van reformatie’

B. de Roos las met een zweem van een glimlach rond zijn lippen

“Protestanten, rooms-katholieken, dopers. Hoe krijg je die verschillende stromingen bij elkaar?” Antwoord: “door een authentieke vroomheid, geworteld in Christus”. {De essentie van reformatie}

Het kan gezegd worden dat onder de protestanten wel meer mensen kunnen gevonden worden die hun geloof ten toon spreiden en hevig in hun aanbidding gaan. De Pinkstergemeenten ten top.

Dat

Christenen willen graag getuigen, en uit deze column blijkt wat het effectiefst is: getuig door je attitude, door je oogopslag, door een onbevangen ontmoeting met niet-christenen, door een dienstbare houding”

schreef een recensent over het calvinistisch arbeidsethos {Met eigen ogen}

Het valt de Nederlander B. de Roos op dat

De collega’s op de werkvloer zien met eigen ogen de attitude van medewerkers uit de reformatorische hoek. De collega’s zien de blik waarmee de reformatorischen de wereld inkijken. De collega’s merken dat reformatorischen niet meteen allerlei vooroordelen over hun medemensen hebben. De collega’s ontdekken hoe dienstbaar reformatorischen over het algemeen zijn.
Die reformatorischen worden heus wel gewaardeerd. Het zijn positief ingestelde collega’s waar je van op aan kunt. Soms worden zelfs columns over hen geschreven. {Met eigen ogen}

Roskilde kathedraal (Foto credit: Wikipedia)

Van Rooms Katholieken kan men meestal geen verschil zien tussen een gelovige en een atheïst. Opvallend is echter dat weinig Katholieken de bijbel kennen. Hier mogen de meeste protestanten een ander beeld scheppen en kan men bij de meesten wel een zekere kennis van de bijbel waarnemen, ook al zijn dikwijls bepaalde verzen uit hun verband getrokken.

Het moet gezegd worden

in bepaalde protestantse middens is er een betrachting om volgens de bijbel te leven.

De verlichting mocht dan wel mee brengen dat vrijzinnige christenen de teksten als mensenwerk gingen aanschouwen, de meerderheid van de gelovigen kon zich verheugen dat het mensen waren die het Woord van God tot hen konden brengen in hun eigen moeder taal. Dat mag als één van de voornaamste vernieuwingen worden beschouwd voor de Reformatie. Met de toename van Bijbelboeken door de fantastische uitvinding om te her-publiceren of veelvuldig te kopiëren konden meerdere mensen eindelijk te weten komen wat er werkelijk in die Heilige Geschriften stond.

Stilleven met bijbel Vincent van Gogh 1885 (Foto credit: Wikipedia)

De late middeleeuwen hadden wel diverse vertalingen van vertalingen in het Middelnederlands gebracht (bijvoorbeeld de Deux-Aesbijbel en de historiebijbel Hernse Bijbel. 500 tot 600 jaar terug kregen wij een tijd van gisting, waarbij geestelijken van die Rooms Katholieke Kerk zelf meer vragen gingen stellen over de wijze waar hun Kerk met de gelovigen en met het Woord van God om ging. De 16^e eeuw bracht op staatkundig, economisch en op geestelijk gebied heel wat beroering in de Nederlanden. Meerdere bijbelstudenten beseften dat men niet kon verwachten dat iedereen genoeg geletterd kon zijn om een moeilijke bijbeltaal te lezen en dat men daarom ook best in de “gemene” taal kon schrijven. Nochtans zoekt men een mogelijkheid om een breder taal gebied te bereiken.

‘Onse meyning was niet heel Hollants ofte Brabants, mer tusschen beyden, op ‘t kortste en reynste na onsen vermogen een gemeyn spraeck te volgen, die men all Nederlant doer lichtelick solde mogen lesen ende verstaen.’ {Voorrede van Hinne Rode, oudrector van de Hieronymusschool te Utrecht bij de vertaling van 1525}

De vorm ‘solde’ wijst er op, dat de schrijver bij ‘all Nederlant’ ook aan de Oostelijke gewesten dacht. Hij is dus een voorloper van de West-Vlaming Jan Utenhove, die nog verder ging, toen hij ten bate van de samengestroomde vreemdelingengemeente te Embden een mengtaal samenstelde voor zijn vertaling van het Nieuwe Testament (1553-1556), in de hoop dat die taal dan van Vlaanderen tot de Oostzee-kust verstaan zou kunnen worden. {Geschiedenis van de Nederlandse taal, C.G.N. de Vooys}

Met de hervorming die Maarten Luther op gang bracht werden de mensen opgeroepen om ernstig na te denken over dat Woord van God dat niet zomaar een godsdienstig boek is, waarin ‘de waarheden van het Joodse en Christelijke geloof worden uitgelegd’. Geestelijken en leken moeten komen in te zien dat het voor iedereen, geschoolden als niet geschoolden een ‘levend boek’ moet zijn, waarin God spreekt tot de gelovige alsook tot diegene die nog niet overtuigd is van de Goddelijke Waarheid.

Gevelsteen in de gereformeerde School met den Bijbel in Bedum (Foto credit: Wikipedia)

Uit de resultaten van grootschalig historisch onderzoek op Europees niveau naar de cultuur van het bijbellezen in de Middeleeuwen, uitgevoerd door de Rijksuniversiteit Groningen blijkt dat het verkeerd is te denken dat mensen pas tot het lezen van de bijbel kwamen na Luther. Het is namelijk verkeerd te denken dat Bijbels in de volkstaal een protestantse uitvinding zouden zijn. Het fenomeen kenmerkte eerder de late Middeleeuwen, toen de rooms-katholieke kerk nog als enige heer en meester was en de zeer kleine waarheidsgetrouwe volgelingen van Jezus niet wenste te zien en als ketters beschouwde.

Volgens mediëviste Sabrina Corbellini zou Maarten Luther gezegd hebben dat hij gedurende zijn hele jeugd geen Bijbel zou hebben gezien.

“De kerk, zo suggereerde Luther, zou het boek onder de pet houden.”

Invasies in het Romeinse Rijk

Zij die in het Rooms Katholieke geloof zijn opgegroeid zullen dat ook kunnen zeggen. Maar hierbij wordt vergeten dat er al die jaren steeds mensen zijn geweest die oog hadden voor dat verguisde Woord van God. Het is algemeen geweten dat de Roomsen zeker niet wensten te weten van Bijbelgetrouwen of zij die zich niet wensten te onderwerpen aan de leer van de Drie-eenheid. Niet-trinitariërs werden in vele streken zelfs vervolgd en met de dood bedreigt. In vele gevallen werd Bijbellezen dan ook in het geheim in de huiskamers van ernstige waarheidszoekers gedaan.

Zij die uit de Rooms Katholieke Kerk kwamen en zich wensten af te zetten tegen het verleden (de ‘donkere Middeleeuwen‘) en de onderdrukking door die Romeinse leiders ongedaan wensten te maken, vonden het niet mis om als ‘bijbelbevrijders’ de wereld in te gaan.

Na bronnenonderzoek in bibliotheken in Nederland, Vlaanderen, Frankrijk en Italië – gebieden die in de veertiende en vijftiende eeuw al sterk verstedelijkt waren, kwam Corbellini en haar team tot de conclusie dat in werkelijkheid de Middeleeuwse lezers al lang vertalingen van de Bijbel tot hun beschikking hadden.

“Om in groepsverband of alleen te lezen, te becommentariëren, te mediteren en uit het hoofd te leren. De kerk stond dat toe, zolang er maar een orthodoxe boodschap werd verkondigd.”

En daar knelde het schoentje. Men mocht de kerkelijke doctrines niet tegenspreken en best kwamen niet al te veel mensen de bijbel te lezen, want dan zouden hun ogen wel eens kunnen open gaan.

Niet alleen de bovenlaag van de bevolking kwam de bijbel te lezen.

“Er waren ook timmermannen, schoenmakers of voddenboeren bij die de Bijbel lazen. Latijn beheersten ze niet, maar ze hadden wel behoefte aan dit soort boeken.”

Dominicus Guzmán, stichter van de Orde der Predikheren (Dominicanen)

Ook ontstonden er monnikenordes als de Franciscanen en Dominicanen (ook wel Orde der Predikheren genaamd) die ook invloed uitoefenden op leken omdat ze de wereld intraden omdat zij prediking en zielzorg als belangrijke priesterlijke taken zagen.

Onderzoekster Sabrina Corbellini zegt

“Juist doordat de kerk in de Middeleeuwen vertalingen toestond was er een publiek ontstaan dat gewend was om te lezen. Het kan heel goed zijn dat dit een factor was voor het succes van de Reformatie.”

Het zoeken naar de Bijbelse Waarheid mocht er toe bijdragen dat meerdere tegen de Rooms Katholieke Kerk ingaande geestelijken gehoor kregen bij het gewone volk. Maar vele van die geestelijken hadden het ook moeilijk met interpretaties van mensen die helemaal niet wensten te geloven in een drie-voudige god. Getrouwen in Christus, Broeders in Christus, Brethren, anabaptisten, baptisten of doopsgezinden, katharen en albigenzen om er maar enkelen te noemen, konden de geestelijken van Katholieken zowel als protestanten op stang jagen zodat die twee laatsten er alles toe deden dat die mensen de Schrift niet in handen zouden krijgen. Zo werden ook enkele Bijbelvertalingen verboden omdat die volgens die Rooms Katholieke Kerk ketterse interpretaties waren van de grondtekst. Ook vandaag vinden wij in de Katholieke zo wel als in de Protestantse verenigingen groepen die beweren dat zulke vertalingen van die andere groepen vervalsingen van de bijbel zijn of zogezegd geschreven zijn vanuit hun bepaalde doctrine.

Opvallend bij meerder protestantse denkers uit Luthers tijd is dat zij het met momenten zeer moeilijk hadden met hun geloof. Als geestelijken groot gebracht in de Rooms Katholieke traditie waren zij helemaal doordrongen van die Katholieke leer met haar Drie-vuldigheid en allerlei riten. Het zondig zijn, straf en boete baarde Luther vele zorgen.

Een van de meest diepgaande zaken waar hij mee worstelde was dat hij ten diepste ervoer dat hij een zondig mens was, terwijl hij juist verlangde naar een zondevrij leven dicht bij God. Elke poging van Luther om deze ervaren kloof tussen hem en God te overbruggen strandde. Sterker nog, God was voor Luther veelal onbereikbaar en verborgen; hoog in de hemel, niet te kennen voor een mens op aarde. De vraag of hij behouden zou zijn en hoe God hem genadig zou kunnen zijn hield Luther zeer bezig. Zoals gebruikelijk in de Katholieke kerk toentertijd ondernam Luther als monnik vele pogingen van boetedoening en het verrichten van goede werken om iets van verlichting van schuld teweeg te brengen en zekerheid te verkrijgen, maar het hielp niets.{Refo Nu: Het leven en werk van Maarten Luther}

Zoals vele anderen kwam hij er niet toe om zich helemaal te onthechten van die vele valse leerstellingen waar hij mee opgegroeid was. Toch sloeg hij er in geleidelijk aan meerdere valse leerstellingen toch opzij te schuiven. Die gedrevenheid om zich los te koppelen van het Romeinse bestuur maakten het voor hem en gelijkgezinden soms zo moeilijk dat handgemeen niet vreemd aan de zaak was. Geweld en onverdraagzaamheid viel nu ook deze ‘protesterenden’ te beurt.

Luther zelf, kon ook hevig uit de hoek komen en fel van leer trekken tegen tegenstanders. Ook andere hervormers konden de onmin van Luther aan de lijve ondervinden en botsten dan wel eens tegen meerdere kampen.

Vele gelovigen die de macht van de Kerk wilden ontvluchten gingen hun heil ver over zee zoeken. Tijdens de lange en zware overtocht leerden zij ook andere gelovigen kennen die elk met een andere kerkgemeenschap groot waren gebracht. Dat confronteerde de meerdere heilzoekers met de verschillende interpretaties wat hun ook meer tot nadenken stemde. De overtocht gaf hen in ieder geval veel tijd om de Bijbel te lezen.

Nieuw-Nederland (Nova Belgica) en New England

Wanneer in 1620 de Mayflower het huidige Massachusetts bereikt, verspreiden de opvarenden – protestanten die zich willen losmaken van de Church of England en stichten zij New England, het religieuze en politieke centrum van de VS. Hierdoor krijgt de VS als grootmacht de positie van om het protestantisme mee tot een wereldwijde beweging te maken. Maar door al diegenen die tijdens de overtocht door het lezen van de Bijbel de ogen werden geopend, kwam er van daar ook een kentering in het omgaan met dat Woord van God. Vele Bijbelonderzoekers kwamen tot het besef hoe de vork in de steel zat en kwamen het ware geloof van de eerste Christenen te kennen en wensten ook dat geloof terug op te nemen. Hierdoor groeide vanuit die vele protestantse groeperingen verenigingen die zich op die leefwijze van de eerste Christenen en op hun geloof wilden concentreren. Zo ontstonden vele bijbelstudenten die zich onder verschillende namen groepeerden. Vanuit die bewegingen kwamen dan weer groepen te ontstaan die de weg naar Europa terug vonden en daar ook dat gevonden geloof wensten te verspreiden. Vandaag hebben die nazaten van Bijbelonderzoekers het nog steeds niet makkelijk om zich tussen die Roomsen en Gereformeerden staande te houden. Maar zij blijven het Goede Nieuws verkondigen.

Als kinderen van God willen die bijbelonderzoekers met hun verschillende congregaties of kerkgenootschappen, naar God Zijn Woord leven. Onder hun denominaties blijven zij zich kenbaar maken als Bijbelstudenten, Bijbelvorsers, Bijbelonderzoekers, Getuigen van Jehovah, Broeders in Christus, Jeshuaisten, enz. en blijven zij bewust van de opdracht die Jezus heeft gegeven, namelijk verkondigen. Als God-lievenden en als getuigen voor Jehovah voelen zij aan dat zij dit moeten blijven doen.

B. de Roos in zijn bedenking over Gereformeerd Nederland schrijft

De wereld kijkt met eigen ogen naar gelovigen
Onze medemensen kijken naar christenen. En misschien wel vooral naar reformatorischen. Zij kijken naar gelovige mensen. En toch zien zij het niet. Zij zien de drijfveer niet. En als zij die wel zien, dan doen ze niks met hun waarnemingen.
Er is meer nodig dan de eigen ogen van mensen.

Dit zullen Protestanten en Katholieken moeten blijven zien dat er nog steeds gelovigen de straten op gaan om te getuigen van hun geloof voor Die Ene Ware God. De schrijver van “Met eigen ogen” kijkt positief naar zijn gereformeerde broeders, waarvan hij gelooft dat zij opvallen in deze wereld, waar er voor velen weinig plaats is voor God. Hij schrijft

Het is prachtig dat christenen opvallen in de wereld.
Laten zij maar naar Gods wil leven.
Laten zij maar getuigen van Gods daden in hun al of niet roerige bestaan.
Maar laten zij vooral in gebed gaan. Laten zij God vragen om grote dingen tot stand te brengen.
Laten zij maar blij zijn omdat zij bij God mogen horen.
Laten zij maar kijken met eigen ogen, omdat God hen zicht op de werkelijkheid geeft. En laten zij hun eigen ogen maar sluiten, om tot God te bidden. {Met eigen ogen}

en eindigt dan met te zeggen

Meer hoeven zij niet te doen. Echt niet. {Met eigen ogen}

Maar daar op zouden wij zeggen dat er heel wat meer moet gebeuren.

“Gelovigen moeten uit hun schelp kruipen. Met hun handelen moeten zij anderen tonen dat zij God willen volgen en dienen en God Zijn schepsels (andere mensen, dieren en planten) volledig respect willen tonen.”

B. de Roos geeft toe dat ‘reformatorischen’ kan staan voor een ratjetoe. {De essentie van reformatie}. Algemeen mag men stellen als men naar de protestantse groeperingen ziet men in de meerdere protestantse denominaties ook zeer grote verschillen kan zien.

Wanneer we spreken over reformatorischen hebben we soms te maken met mensen die redeneren vanuit hun eigen bevindelijkheid en beleving. Anderen kijken wat anders tegen leer en leven aan.
Bij sommigen lijkt de traditie bijna heilig te zijn. Anderen veroorloven zich in veel dingen een wat meer hedendaagse aanpak.
Bij reformatorischen zien we, als het om wereldmijding gaat, nogal wat gradaties. De verschillen komen, bijvoorbeeld, naar voren in het gebruik van internet en e-mail binnen gezinnen en scholen.
Bij reformatorischen is, naar mijn idee, het kerkbesef niet zo groot. Als de kerk wél reuze belangrijk was zou men – naar mijn oordeel – meer werk maken van kerkelijke eenheid”[3]. {De essentie van reformatie}

schrijft B. de Roos en durft toegeven dat het nu misschien tijd is dat al die verschillende reformatorischen zich eens gaan reformeren.

Dat klinkt heel deftig. {De essentie van reformatie}

getuigd hij.

Maar het is zo logisch als wat.
Wij kennen toch die spreuk ‘Ecclesia reformata semper reformanda’? Dat wil zeggen: de kerk die gereformeerd is moet steeds weer gereformeerd worden.
Laat ik het zo mogen zeggen: wie echt bij de Verbondsgod hoort en zich aan Hem toevertrouwt, moet zich telkens weer naar Hem toe keren. Er is bekering nodig.
En laten we ’t maar zuiver stellen: zondige mensen moeten zich allemaal bekeren. {De essentie van reformatie}

En zo geeft hij uiting aan datgene wat geen enkele gelovige mag vergeten. Telkenmale moeten wij ons eigen onderzoeken. Als zondige mensen zullen wij ook telkenmale onze fouten moeten inzien er er spijt over betuigen. Na het eigen onderzoek en onze poging om terug op het rechte pad te komen, moeten wij onze ogen en ons hart weer richten op de Allerhoogste Schepper van hemel en aarde.

Eender welke hervormer heeft die vloek van de zonde moeten ondergaan. Nog geen enkel persoon, buiten Jezus is daar kunnen aan ontsnappen. Sinds de komst van Jezus hier op aarde 2021 jaar geleden moet de mens inzien dat hij de Weg naar God is en dat wij niet zonder hem kunnen. In welke gemeenschap wij ook maar willen leven, zullen wij steeds tot dat ene punt moeten komen dat Jezus de Weg is.

God mag mensen via verscheiden wegen naar die Weg brengen. Hiertoe moeten gelovigen in God dan ook dat volle vertrouwen tonen, maar ook bereid zijn die wegen in te slaan die God voor hen voor legt.

Indien wij dan één les als gemeenschappelijk mogen houden is het

Terug naar Christus en Zijn Woord: dat is de essentie van reformatie. Ook vandaag. {De essentie van reformatie}

Voorgaand

Hoogdag voor vele protestanten

Aanvullende lectuur

+++

Lees verder ook

‘Al ver vóór Maarten Luther las iedereen de Bijbel’
Vader Karel Utenhove Gentse edelman en voorstander van de hervorming
Reformatie vormde het huidige Europa
Het merk Luther: hoe een monnik vanuit het niets zijn stadje tot een centrum … – In Het merk Luther laat Andrew Pettegree zien dat Luther niet alleen een begaafd theoloog was, maar ook – in hedendaagse termen – een sluwe populist.
Reformatorische Kerk
Evangelisch-reformatorisch
Herman Bavinck’s ‘My Journey to America’ – Mijne reis naar Amerika, now available in Dutch Crossing: Journal for Low Countries Studies (Taylor and Francis).
Daily Update: 6 juli 1415 – Jan Hus, Pre-Lutheraans gedachtegoed
Daily Update 7 november: Vox in Rama – Stel, je bent een middeleeuwse inquisiteur en je bent er heilig van overtuigd dat Lucifer (de duivel) aanbeden wordt door allerlei ongelovigen in je inquisitieursdistrict.
De Kerstvloed Van 1717 – Of hoe de kerst van 1717 niet de ‘The Most Wonderful Time Of The Year’ werd
Maarten Luther: Populist van de 16e eeuw
Unter der OberfLäche des Vatikans
Wieso brauchen Protestanten die theologische Tradition, um ihre Bibeln besser zu verstehen?

+++

Hoogdag voor vele protestanten

Herinneringsdeuren met tekst van de 95 stellingen

Vandaag, 31 oktober is voor vele protestanten een hoogdag. Zij gedenken dan een belangrijk keerpunt in het Christendom dat toen op gang werd gezet door Maarten Luther toen hij zijn 95 stellingen ophing aan de deur van de Slotkerk of Allerheiligenkerk te Wittenberg. In wezen was er all eerder wat beweging gekomen in het strak omlijnde denken van de Rooms Katholieken. De Engelse kerkhervormer John Wycliffe en de Boheemse filosoof Johannes Hus waren daarbij enkele spilfiguren die wij niet over het hoofd mogen zien.

Voor velen is de reformatie 500 jaar geleden begonnen met die aanklacht van Luther. Velen vinden ook dat er dan een bevrijding van de ketterij van Rome tot stand kwam. Nochtans kunnen wij duidelijk zien dat vele ketterse en heidense elementen die in voorgaande eeuwen werden verwijderd heden al terug binnen geslopen zijn. Zo kan men tegenwoordig in vele protestantse kerken terug beelden vinden van figuren welke goddelijke krachten worden toegewezen.

De grootste hervorming om terug te gaan naar de eerste eeuwse leerstellingen van de volgelingen van Jeshua is echter nooit door gebroken. Wel kunnen wij zien dat steeds echte volgelingen van Jeshua ernstige pogingen hebben gedaan om het ware geloof in Jezus Christus, zoals Jeshua meer bekend raakte, te bewaren. Oorspronkelijk werden zij als volgelingen van Jeshua aanschouwd als een Joodse sekte, “De Weg“, maar toen zij verder omschreven werden als “Christenen” ontstonden daarnaast andere benamingen die telkens sloegen op denominaties die het licht zagen, en waarbij het kleine gemeenschappen waren die het geloof verder trachtten uit te bouwen. Ze ware christenen die zich hielden aan de leer van Christus en aan de God van Christus, bleven steeds in de minderheid en werden ofwel als verwaarloosbare denominaties in het Christendom aanschouwd of erger nog als sekte. Zo kan men vandaag meerdere groepen in de Christenheid vinden die de liefde van en voor Christus bewaard hebben en nog steeds die Ene Ware God aanbidden.

Door de tijden heen zijn er ook dragers van het geloof geweest die vinden dat het dragen van een naam zeer belangrijk is. Zo zijn er gelovigen die er bewust voor gekozen hebben om de naam van God in hun kerknaam te dragen. Zo kennen de meeste mensen wel de Getuigen van Jehovah. Vele mensen vergeten echter dat er buiten die groep met die naam nog heel wat gelovigen getuigen voor Jehovah. Maar zij dragen verschillende namen al worden zij dikwijls over één en dezelfde kam geschoren als de Getuigen van Jehovah.

Zo wel in het Christendom met de Christenheid zo ook in het Jodendom zijn er die God zodanig lief hebben dat zij niet alleen Hem willen dienen, maar zich ook willen ten dienste geven aan God Zijn gezonden profeet die zich als Lam van God heeft aangeboden en verlossing voor de mensheid heeft gebracht. Die man van vlees en bloed is de persoon die ook door de meeste protestanten tot hun god gemaakt is geworden, in plaats te aanvaarden dat hij de zoon van God is die nu ook de bemiddelaar tussen God en mens is.

Boekdrukkunst in de 15e eeuw

Luther schaamde zich niet voor die blijde Boodschap welke de gezonden van God kwam brengen. De hervormer was zich bewust van dat Evangelie van Christus, dat het een kracht Gods is tot zaligheid voor iedereen gelijk die gelooft, eerst de Jood, en ook de Griek. Met de Woorden van God in de volkstaal te brengen verbrak Luther de ketens die de Rooms Katholieke Kerk over het Woord van God, de Bijbel had gebracht. Eindelijk konden mensen komen te lezen en zien hoe die Kerk hen bedroog met allerlei leerstellingen die helemaal niet Schriftuurlijk zijn. De leugens werden ontmanteld door de boekdrukkunst en de verdere verspreiding van Gods Woord. Eén groot nadeel was en is nog steeds dat veel mensen zo door de Kerkelijke doctrines beïnvloed waren en zijn, dat zij het zeer moeilijk hadden en hebben om zich daar van los te maken.

Maar diegenen die zich enkel willen houden aan dat onfeilbare Woord van God en inzien wie die lang verwachte Messias is, willen die naam van die gezondene van God ook verder uitdragen, zoals de Joodse leermeester Saul, beter gekend als apostel Paulus. eerst ging hij in het verweer tegen die volgelingen van Jeshua, maar na een teken uit de hemel en zijn plotse tijdelijke blindheid, werden zijn ogen geopend en wist hij hoe belangrijk die uitdraging van de naam van Jeshua ook was.

Nu dat wij dichter tegen de eindtijd komen is het van nog groter belang dat mensen bewust worden van de rol van Jeshua en hoe men zich moet aansluiten bij de volgelingen van deze rebbe. Omdat de naam van hem meer gekend moet geraken en omdat Joodse broeders en zusters helemaal niet geassocieerd willen worden met Christenen die drie goden aanbidden, vormen Jeshuaisten het alternatief. Als naamdragers en vaandeldragers voor Jeshua, de Kristos of Christus, willen zij de belangrijke taak verder opnemen om te getuigen voor God en Christus en de wereld het Goede Nieuws verkondigen van het komende Koninkrijk van God.

Lees meer over de belangrijkheid van de naam: Jeshuaisten dragers van de naam van Christus

en lees verder ook:

Aanvullende lezing

+++

Verdere berichten om te lezen

+++

Greek monks say ‘satanic’ law could lead to all-male sanctuary being invaded by women

1 Comment

Filed under Geschiedenis, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Religieuze aangelegenheden

Tagged as 1517, 95 stellingen van Luther, Apostel Paulus, Christendom, Christenen, Christenheid, Christus' leerstellingen, Denominaties, Getuigen van Jehovah, Getuigen voor Jehovah, Jeshuaisten, Jodendom, Johannes Hus, John Wycliffe, Joodse sekte De Weg, Kerkelijke doctrines, Kerkhervormers, Ketterij van Rome, Maarten Luther, Rooms Katholieke Kerk, Rooms Katholieken, Verkondigen, Verkondigers, Volgelingen van Jezus Christus

	Michael Maddox Conse… on Us and climate change –…
	Us and climate chang… on Time for world to ‘grow up’ an…
	Us and climate chang… on Streams caused by temperature…
	Us and climate chang… on Four ways to tackle the climat…
	Us and climate chang… on Earth’s pandemic and T-s…
	Us and climate chang… on 155 million people across 55 t…
	Us and climate chang… on A dangerous turning point…
	Us and climate chang… on Africa’s human existence and d…
	Us and climate chang… on UK Politicians willing to tear…
	Us and climate chang… on Building a low-carbon world: t…
	Us and climate chang… on It’s a New Year!
	Us and climate chang… on Republican member of Congress…
	Us and climate chang… on Vatican meeting of mayors talk…
	Us and climate chang… on How to make sustainable, green…
	Us and climate chang… on The natural beauties of l…

Tag Archives: Christenen

Westerlingen veilig in Europa

Penibele toestand in Afghanistan

Onder de Nieuwe wapperende Vlag

Reden om het land te ontvluchten

Welk gevaar vormen Afghaanse vluchtelingen voor het Westen

Islamitisch en Christelijke fundamentalisme

Beter bang voor de echte fundamentalisten

Aanvullende lectuur

Gerelateerd

Share this:

Like this:

Jodenzending

Respect voor medemens en andersgelovigen

Verbondenheid van de Kerk met Israël

Jezus’ zendingswoorden

Prediking naar niet-Joden

Aangeraden lectuur

Share this:

Like this:

Aanverwant

Gerelateerd

Share this:

Like this:

Aanverwant

Gerelateerde berichten

Share this:

Like this:

Share this:

Like this:

Share this:

Like this:

Share this:

Like this:

Aanvullende lectuur

Verder gerelateerd

Further reading

Related articles

Share this:

Like this:

Aanvullende lectuur

Lees verder ook

Further reading

Share this:

Like this:

Aanvullende lezing

Verdere berichten om te lezen

Related articles

Share this:

Like this:

Guestspeakers and guestwriters

Translate – Vertaal – Traduction

Welcome

Please find to read about our aims and aspirations:

Authors presenting articles - Artikelen voorstellende Auteurs

Looking for something? Fill in your word or phrase. – Zoekt u iets, vul hier een woord of zin in en vindt het in één van de artikelen

Follow Blog via Email

Volg dit Blog via Email

Categories – Categorieën

Tags – Specifieke onderwerpspunten

Recent articles by author - Recente artikelen per auteur

Recent comments – Recente commentaren

Our greatest hits – Onze huidige hits

Top Clicks

Community – Gemeenschap

Archive – Archief

Messengers of Peace and Positivism – Boodschappers van Vrede en Positivisme

Club members their own blog-writings – Clubleden hun eigen persoonlijke blogs

Articles by Guestwriters members – Artikelen bij Gastschrijvers leden

Recent Posts on the other Lifestyle Magazine: Stepping Toes

Thoughts by and a Look at the world by Marcus Ampe on: Marcus Ampe's Space

An other look at the world by Marcus Ampe on: Some View on the World

Recent Posts: Belgian Ecclesia Brussel - Leuven

Recent Posts by the Brethren in Christ: Broeders in Christus

Recente Postings: Belgische Broeders In Christus

Recent Posts by: Messiah For All

Recent Posts: Belgian Biblestudents - Belgische Bijbelstudenten

Recent Posts by bible Scholars: Bijbelvorser = Bible Researcher

Recent Posts at: Relating to God

Recent Posts by: Immanuel Verbondskind - עמנואל קאָווענאַנט קינד