Alternatieve voeding, nudging en passeren aan de kassa

 

Vroeger vulde men een winkelkar en ging men aanschuiven aan de lange rijen en aan één van de vele kassa’s.

Ne de lockdown en beperkingen van het aantal mensen dat in de supermarkt binnen kon, is er na het opheffen van de beperkingen weer een toeloop in de winkelketens. Het voelt weer alsof de halve stad zich in de supermarkt heeft verzameld om de wekelijkse boodschappen te doen. Weer kunnen wij van die vervelende drukke momenten in de supermarkt vinden, die ons doen denken beter thuis gebleven te zijn. Maar toch kunnen wij vaststellen dat bepaalde wijzigingen aan het betalingssysteem er voor gezorgd hebben dat er minder moet aangeschoven worden ook al zijn er nu minder kassa’s geopend.

Wij zelf kunnen natuurlijk zelf het winkelen al efficiënter doen verlopen door een goede voorbereiding te maken.

Voorbereiding

Hoe triviaal het ook klinkt, winkelen kan sneller gaan met een goede voorbereiding. Een goed geschreven boodschappenlijstje speelt een belangrijke rol. Deze lijst moet thuis al worden samengesteld en u moet bedenken welke boodschappen u de komende dagen nodig hebt. Als u de supermarkt van uw keuze kent, kunt u het boodschappenlijstje in categorieën opschrijven. Zo zie je minder snel boodschappen op het lijstje over het hoofd en hoef je niet terug naar een eerdere plek in de supermarkt. Het voordeel van het boodschappenlijstje is dat je doelgerichter door de winkel kunt gaan en niet ter plekke beslissingen hoeft te nemen. Dat kost tijd en zenuwen, en als je daarna een ingrediënt vergeet, moet je terug naar de winkel. Ook de spitsuren in supermarkten moeten worden vermeden. Aangezien de meeste mensen ‘s avonds of op zaterdag gaan winkelen, is het stressniveau hier het hoogst.

Optimalisatie in de supermarkt

Naast de klant kunnen supermarkten ook verbeteren om de winkelervaring zo gemakkelijk mogelijk te maken. Een belangrijk punt is netheid en een opgeruimde indruk. Als er rommel in de gangpaden en op de vloer ligt, vertraagt dat de klant en geeft hem het gevoel dat de winkel niet om de goederen geeft.

Ook bij de kassa is er ruimte voor verbetering. Om hier opstoppingen te voorkomen is een efficiënt kassasysteem. Hiertoe ziet men in verscheidene landen nieuwe systemen op de markt komen. Het electronisch betalen is in zekere zin in een nieuwe fase gekomen.

Een snel kassasysteem bespaart ruimte, tijd en kosten. Dit is niet alleen gunstig voor de supermarkt, maar ook voor de klanten. Meerdere supermarkten hebben ook geleerd dat zij op personeelskosten kunnen besparen door de klant zelf zijn producten te laten inscannen en naar een afrekeningspunt te laten gaan.

Scannen van producten & nudging

Veel supermarkten bieden vandaag de dag de mogelijkheid om je gekozen producten direct bij het schap te scannen. Bijvoorbeeld met scan-kastjes die je bij de ingang kunt meepakken of – nog makkelijker – rechtstreeks met je eigen smartphone.

Na het scannen van een product wordt wat basale productinformatie getoond en kun je het artikel gelijk in de digitale winkelwagen plaatsen om later af te rekenen. Dit levert niet alleen groter gemak op voor de klant, maar biedt tevens een beïnvloedingkans. In de productinformatie kunnen namelijk tal van nudges worden verwerkt.

Nudging (of nudgen) is een in 2008 beschreven gedragspsychologische motivatietechniek waarbij mensen subtiel worden gestimuleerd om zich op een gewenste wijze te gedragen. Over de effectiviteit van nudging bestaat geen wetenschappelijke consensus, omdat het onderzoek ernaar lijdt onder publicatiebias.

De onderzoekers Van der Laan & Orcholska (2022) vroegen zich af of het effectief zou zijn om bij het scannen van ongezond product (bijvoorbeeld regular cola) een gezonder alternatief te bieden dat zich op dat moment binnen handbereik bevond (bijvoorbeeld suikervrije cola). Om hierachter te komen, hebben ze vier varianten getest:

• Geen nudge
• Toon een alternatief
• Zorg voor een alternatief + reden (“dit alternatief bevat geen suiker”)
• Toon een alternatief + emotie (hart-symbool toegevoegd)

Uit: Van der Laan & Orcholska (2022)

De onderzoekers hielden bij hoeveel procent van de klanten uiteindelijk voor de gezondere alternatieven koos. Interessant was dat enkel simpelweg het aanbieden van het alternatief tot een significante toename in gezonde keuzes leidde, maar dat verdere pogingen tot overtuigen (extra informatie of emotionele symbolen) het niet significant beter deden dan de controleconditie.

Volgens Thaler en Sunstein is nudging een goede aanvulling op de drie traditionele instrumenten van gedragsbeïnvloeding: wetgeving, voorlichting en financiële prikkels. Die kunnen respectievelijk te dwingend, te paternalistisch of te duur zijn, en bovendien gaan ze uit van de mens als rationeel wezen.

Er zijn de laatste tijd ook enkele apps op de markt verschenen die mensen richting willen geven. Zo is er Yuka dat na het scannen van een product meer informatie geeft over goede, maar ook slechte ingrediënten van het gescande product en tegelijkertijd een beter alternatief aanbiedt.

Productlocatie

Opvallend is hoe met de jaren supermarkten hun producten op de rekken hebben geplaatst. Waar vroeger de producent moest betalen om op de producten op ooghoogte te hebben, plaatsten vele supermarkten nu de goedkopere producten lager bij de grond, terwijl anderen er voor kiezen de gezondere producten meer in de kijker te plaatsen.

Mensen volbrengen hun winkeltrips zodanig op de automatische piloot dat het allesbepalend is op welke producten hun oog toevalligerwijs valt. Dat weten supermarkten al wat langer dan vandaag. De producten die ze het liefst verkopen liggen vlak onder ooghoogte (sales is het hoogst tussen 1.25 en 1.50) en in het midden van een schapmeter. Ook kopen we producten op de hoofdpaden van de winkel aanzienlijk vaker dan op de middenpaden.

Het psychologische effect van productlocatie blijkt echter nog vele malen dieper te gaan dan waar een product staat. Voor gezondheid is minstens zo belangrijk is met welke andere producten deze er staat.

In een studie van Vandenbroele, Slabbinck, Van Kerckhove & Vermeir (2021) werd de ideale locatie van vegetarisch broodbeleg getest in een groot aantal supermarkten. Van oudsher lagen die in de nabijheid van het groenteschap, ver weg van de vleesvarianten. De onderzoekers testten twee alternatieve locaties:

• Een vegablok naast de vleeswaren
• Gemixt met vleeswaren (dus de vegetarische filet american rechtstreeks naast de vleesvariant)

Verrassende resultaten

De resultaten waren veelbelovend, en een tikkeltje verrassend. Bij de eerste optie, waarbij een vegablok naast een vleesblok werd geplaatst, steeg de verkoop van vega met 171%. Kleine verrassing: ook de verkoop van vlees nam erdoor toe met een ruime 15%. Dit laatste is een opzienbarend neveneffect, dat mogelijk voortkomt uit het feit dat de zichtbaarheid van het algehele vleeswarenblok toenam.

De tweede test, waarbij elke vegetarische optie individueel naast de vleesvariant werd getoond, resulteerde eveneens in een positief effect op de keuze voor vega. Ditmaal profiteerde vlees hier niet van mee. De auteurs bepleiten dat de gepaarde presentatie de vega-variant het sterkst als waardig alternatief neerzet, waardoor deze vaker gekozen wordt (ook houden ze de mogelijkheid open dat klanten het verschil niet zagen en per ongeluk een plantaardig product in hun winkelmandje legden – sorry carnivoren).

*

Lees ook:

Van groene intentie naar gedrag: hoe consumenten the green gap overbruggen

Zo word jij beïnvloed in de supermarkt: 3 effectieve nudges

Nu beginnen met marketing? Dan ben je al te laat

+

Voorgaande

Away with it oh no! – Weg er mee, oh neen

In de supermarkt kan je (g)een hoop kopen

Niet te vergeten voor kleine afstanden

++

Vindt ook te lezen

1. Huishoudbudget vs supermarkten

+++

Gerelateerd

1. Plannen en doelen
2. top 5 Supermarkt
3. Gat
4. Wet oneerlijke handelspraktijken landbouw- en voedselvoorzieningsketen
5. Hoe een nieuw rechtsgebied ontstond… in de supermarkt
6. Vliegend langs de kassa
7. Verkeerde rij
8. Dear sidejob – een bijbaan
9. Deel 1. Plastic Supermarkt
10. Am Wochenende einkaufen …
11. Höhere Kundenzufriedenheit ohne mehr Personal: Hybride Konzepte an der Kasse
12. Beeinflusst Hintergrundmusik das Kaufverhalten?
13. Netto – Probleme mit Kartenzahlungen dauern an
14. Für ein effizientes Einkaufserlebnis
15. Empörung über Edeka: Ausgestopftes Rind im Supermarkt erzürnt Veganer – FAZ – Frankfurter Allgemeine Zeitung
16. Dortmund: An dieser Supermarkt-Kasse haben Rettungskräfte Vorfahrt – BILD
17. Preisstreit eskaliert: Diese Produkte vorerst nicht mehr bei Edeka – WEB.DE News

Komende tijd om te drentelen, kuieren, slenteren, wandelen en te genieten van het landschap

De zomer staat voor de deur. De laatste dagen hebben wij al prachtig weer mogen hebben. Velen zaten dan wel nog gebonden aan de werk- of studie plaats, maar binnen kort breekt de vakantie weer aan.

Bij vele mensen lijkt ‘vakantie’ weel een synoniem geworden voor ‘op reis gaan’, maar vakantie nemen hoeft helemaal niet te betekenen dat men op reis moet gaan. Men kan gerust van een heerlijke vakantie genieten in eigen land. Dat kan zelfs in en rond het eigen huis. Maar vakantie kan ook wel een tijd zijn waar men eens verder wil gaan dan de eigen vertrouwde omgeving.

Men moet beseffen dat het niet al te best is voor het lichaam om heel de tijd tijdens de vakantie zo maar te niksen en te luilekkeren in een zonnebed of op een strandlaken. Regelmatig moet men de benen eens strekken en het lichaam activeren. Of het nu met een kleine rustige wandeling is of een goed doorgezette trektocht kan u zelf elke dag opnieuw beslissen, om zo variatie in de dag te brengen.

Als u elke dag maar wat beweging bezorgt aan uw lichaam.

Alleen of met iemand anders kan u wat gaan slenteren terwijl u van de omgeving geniet of terwijl u via de uitstalramen uw fantasie laat losbarsten en de drukte van de stad vergeet. Maar u kan gerust ook eens een dag er op uit trekken om een of andere tentoonstelling, museum of monument te gaan bezoeken. Ook in België zijn er genoeg bezienswaardigheden die onze aandacht mogen verdienen.

Laat u er toe brengen om tijdens deze zomermaanden er eens op uit te gaan. Ga die verdoken plekjes in je eigen woonomgeving opzoeken. U zal wie weet verrast zijn dat er toch nog zo veel groen rond uw woonplaats is.

Dat wandelen, ook al is het in eigen streek, zal er ook voor zorgen dat u een vakantiegevoel in eigen land mag beleven.
U zal merken dat zulk een ‘uitjes’ niet alleen je geest zal doen opfrissen. Wandelen heeft namelijk een positief effect op je zenuwstelsel. Hierdoor zal jij je beter gaan voelen. Je zult die positieve effecten opmerken doordat je zult voelen dat  je naast minder stress en angst – ook minder woede en vijandigheid zal vertonen. Daarnaast helpt het je kortetermijngeheugen te verbeteren. Regelmatig wandelen in de natuur versterkt je geheugen met maar liefst 2%!

Hoogste tijd om OP STAP te gaan

Vrede heeft oefening nodig

Als volgers van de Nazareense vredeprediker weten wij hoe alles uiteindelijk zal komen te passen in het Plan van God. Maar ondertussen horen die volgers van Christus Jezus wel zich in te zetten om de vrede te bewaren en verder die liefdesboodschap uit te dragen.

Al zijn er bepaalde Christelijke groepen die beweren dat wij politiek niet actief mogen zijn geen actie zouden mogen voeren tegen hen die de wereldvrede in gevaar brengen, moeten wij beseffen dat wij juist wel ons moeten verzetten tegen hen die vijandelijkheid prediken.
Ook al zijn geweld en oorlog; macht en voorrechten ingebakken en genormaliseerd in veel samenlevingen en ook in vele mensen hun psyche, is het Christenen gelegen om de wereld te tonen dat het anders kan.

Erg genoeg blijven velen denken dat oorlog en geweld onvermijdelijk zijn, omdat we voortdurend worden gebombardeerd met informatie, die ons vertelt dat dit de enige manier is. Het militair-industriële complex getuigt bijvoorbeeld van onze constante paraatheid voor een niet nader gespecificeerde oorlog. Maar hoewel conflicten onvermijdelijk zijn in menselijke interactie, hebben wij als mens veel in eigen hand om geweld te vermijden. Maar dat vergt moed en doortastendheid.

 

+

Voorgaande

Uitkijkend naar 2017 en aankomende tijden

Het Volk van de Lage Landen en oorlogen

Christenen die andere christenen vervloeken

Liefdevol blijven = Geen weg voor softies

++

Aanverwante lectuur

1. Mens en leed (Our world) = Mens en leed (Some View on the World)
2. Niet elk religieus geweld is religieus (Our world) = Niet elk religieus geweld is religieus (some View on the World)
3. Boek voor wereld van sjalom ipv hamas
4. Warren onder vuur na steun voor geweld
5. Schieten op hulpgoederenvoorzieners
6. Staat God achter al het kwaad hier op aarde
7. Oproep tot inzet voor vluchtelingen en een toekomst van vrede
8. Jihad gedoe
9. Crimineel ontoelaatbaar geweld door Nederlandse jongeren
10. De mensen achter de coronaprotesten
11. Nederland vraagt bijstand uit het buitenland (Our world)
12. Nederland vraagt bijstand uit het buitenland (Some View on the World)
13. Godsdienstvrijheid onder druk
14. 7 uitspraken van Prince over God, geloof en de Bijbel
15. De Taal van de Bijbel: Vrede of het zwaard?
16. Gods vergeten Woord 23 De andere wang 1 Inleiding
17. Gods vergeten Woord 23 De andere wang 2 Geen verzet
18. Gods vergeten Woord 23 De andere wang 3 Geen geweld
19. De Wederkomst en de eindtijd #6 De Dagen van Noach en Lot
20. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #5 Volgers van een godheid Jezus of navolgers van de ware Jezus
21. Is uitleg over christadelphians op Katholieke website correct
22. Een terugblik op Christadelphianisme en de Broeders in Christus in België
23. Christadelfiaanse geloofspunten #21 Missie van het komend Koninkrijk

+++

Gerelateerd

1. ‘Wanneer de angst je in de engte dringt’
2. Agenten melden zélf “brutaal geweld tegen minderjarigen”
3. Toename geweldsdelicten tegen verkeersregelaars en weginspecteurs
4. Niet te geloven – christen zijn in de politiek
5. Binden en ontbinden
6. Oranje Boven – 75 jaar vrijheid
7. Met elkaar de crisis door – hoe doe je dat?
8. Jezus zou niet blij zijn..
9. Druppels liefde: Maak ons meer christen
10. Ik ben voor solidariteit
11. Ons hoop is nie geplunder nie   

Deltalicht

Dit bericht is ontleend aan inleidende en afsluitende opmerkingen van Atiaf Alwazir, hoofd van het vredesprogramma van QCEA, gemaakt op onze conferentie genaamd “Peace education: Evidence and opportunities” samen met Quakers in Groot-Brittannië. Meer informatie over het werk van QCEA op het gebied van vrede: http://www.qcea.org/peace/.

Gezien de toestand van de wereld, het eindeloos vindingrijke geweld dat we zien, wijdverbreid onrecht, politiegeweld, honger, klimaatcrisis, slachtoffers op zee en toenemende ongelijkheid, denken sommige mensen misschien dat het naïef is om te denken dat vredeseducatie zou kunnen helpen. Maar zoals mijn collega Laetitia Sédou zegt: “pacifist zijn betekent niet passief zijn”.

We weten dat vrede actie nodig heeft, het heeft oefening nodig, want geweld en oorlog; macht en voorrechten zijn ingebakken en genormaliseerd in veel samenlevingen en ook in onze psyche. Te velen van ons denken dat oorlog en geweld onvermijdelijk zijn, omdat we voortdurend worden gebombardeerd met…

View original post 844 more words

Het Volk van de Lage Landen en oorlogen

Theo Francken, Belgisch politicus voor N-VA.

Als schalkse ruiter voor de Vlaamse onafhankelijkheid die al heel wat watertjes doorzwommen heeft, en meer dan eens zeer moeilijke dossiers voorgeschoteld kreeg, heeft de heer Theo Francken ook wel zijn eigen kijk op de wereld waar hij, zoals meerderen van ons, (naar eigen zeggen) naar tuurt.

Zijn kinderen van 12 en 8 zijn de derde generatie Vlamingen die zonder oorlog opgroeien. Hierover schrijft hij

Hun kennis van oorlog in Europa beperkt zich tot Flanders Fields, de Menenpoort in Ieper, papa’s lange verhalen en uitstapjes naar militaire begraafplaatsen en wat ze leren in de school(invul!)boeken. Een onafgebroken periode van 77 jaar vrede en veiligheid op het Europees grondgebied, de wieg van de Westerse beschaving, is ongezien in onze geschiedenis. {Nooit meer oorlog}

Zij die al vele jaren in België wonen, hebben de Falkland oorlog en de Joegoslavië of Balkan oorlogen niet hoeven mee te maken. Ook al ben ik niet opgeroepen voor de Falklandoorlog, hebben wij in Groot Brittannië wel goed de gevolgen van die oorlog toen gevoeld. In de hoofdstad London gingen ook de IRA bomaanslagen ons niet voorbij en heb ik er zelf twee mogen (of moeten) meemaken. Ook ik kon toen de stukken mensenvlees zien vliegen en ruik het verbrande vlees nog altijd tot op vandaag.
Trouwens de Irak-Iran oorlogen gingen ook niet onopgemerkt voorbij en hadden ook hun weerslag op het economisch leven in ons moederland. Maar daar heeft de huidige jonge generatie in België natuurlijk helemaal geen last van gehad!

De Benelux is in wezen goed gespaard gebleven van oorlogen. Interne twisten kon het wel met een veelvoud krijgen. Vooral van hen die Belgiëland willen scheiden konden meer dan één spil van onverdraagzaamheid teweeg brengen.

De Belgisch Waalsgezinde politicus José Happart, lid van de Franstalige partij Parti Socialiste (PS) mag hierbij nog de grootste onruststoker genoemd worden. Maar die naam zal de meeste jongeren weinig zeggen. Eveneens zal weinigen de strijd rond Vlaamse en/of Duitse faciliteitengemeenten als
Ronse (Renaix), Wemmel, Wezembeek-Oppem, Kraainem en Voeren gekend in de oren klinken. De regering heeft daartoe bijgedragen door het geschiedenis en aardrijkskunde onderwijs af te bouwen, dit in een tijd waar kinderen nu juist meerdere landen kunnen gaan bezoeken (al is het gewoon maar tijdens hun vakantie). Daar konden de Belgen meestal wel lachen met die absurde ‘oorlogvoerinkjes’. Die Belgische komedies hielden dan wel dikwijls de aandacht weg van belangrijkere en van buitenlandse of internationale problemen.

Veel jongeren die hier in België wonen, zijn er zich helemaal niet bewust van dat dit piepjonge landje  vroeger de oorlogsgrond van Europa was. Eeuwen heeft het als algemeen slagveld gediend om ruzies tussen grote naties uit te vechten. Vooral Fransen, Duitsers en Oostenrijkers voelden zich goed genoeg om hier hun oorlogsspelletjes uit te voeren. En het nam jaren om niet te zeggen eeuwen in beslag voor dat die Vlamingen eindelijk eens de moeite deden om het heft in eigen handen te nemen.

Op het Groeningheslagveld (een kouter te Kortrijk in de huidige wijk Sint-Jan) durfden enkel moedigen op 11 juli 1302 als piekeniers en boogschutters het opnemen tegen strijders te paard. Zij bleken in staat te zijn een ridderleger te weerstaan.

Britse soldaten in een veroverde Duitse loopgraaf bij Ovillers-la-Boisselle in juli 1916 tijdens de slag aan de Somme.

Meer dan vijfhonderd jaar later liet het voetvolk in de loopgraven de legers met tanks verstaan dat het in de Lage Landen levende volk geen kleintje is dat met grove middelen te verslaan is. Een grove fout was dat zij na die loopgravenoorlog dachten dat er nooit meer oorlog zou komen. Nog geen dertig jaar na die Grote Oorlog stond daar weer een verschrikkelijke oorlog aan de deur, die men wel al enkele jaren had zien aankomen.

De Berlijnse Muur bij de Brandenburger Tor op 1 december 1989

Twintig jaar na de gouden jaren zestig dacht de Belgische regering misschien dat men zorgen om oorlogen op haar of rond haar grondgebied mocht vergeten, omdat men kon rekenen dat na de val van de muur in Berlijn alles nu wel goed zou komen en men met de NATO een veilig eiland had om op te vertoeven. Voor hen was het tijd om op defensie te gaan besparen.

Terwijl de vroegere bevolking van de Lage Landen goed wisten dat zij altijd moesten uitkijken en voorzichtig moesten zijn over hen die zich rondom hen begaven, probeerde de Belgische regering haar inwoners te sussen en wijs te maken dat zij zich niet ongerust hoefden te maken.

Vrede is het hoogste goed. {Nooit meer oorlog}

erkent ook minister Francken, die verder schrijft

Toch komt het niet vanzelf. ‘Vis pacem para bellum’ wist men 2000 jaar geleden al.

Om de vrede te bewaren, moet je voorbereid zijn op oorlog. {Nooit meer oorlog}

schrijft hij verder op zijn blog.

Toch sloegen we deze wijze raad van onze voorouders decennialang in de wind. Het Westen werd vadsig en zelfgenoegzaam. Zeker na de val van de Berlijnse muur voelden we ons oppermachtig. The Intouchables. Onze perfide krekelmentaliteit maakte van België dan nog de slechtste leerling van de gebuisde Europese Defensieklas. Tot Rusland Oekraïne binnenviel en de Krim bezette, tot China zijn wapenfabrieken op volle gas zette en tot president Trump ons bullebakgewijs voor onze verantwoordelijkheid plaatste. {Nooit meer oorlog}

Met die bullebak uit de Verenigde Staten is de hoop op wereldvrede nog sterker verminderd. Zijn bemoeizucht en absurde apenstreken hebben ons meermaals in heikele toestanden gebracht. Men zou dan denken dat de ogen van de regeringsleiders zouden open gaan en dat die zouden beseffen dat wij toch wat meer op eigen benen zouden moeten staan. Maar dat gebeurde niet. Alsof zij bleven denken dat wij onze dankbaarheid voor de Amerikaanse bevrijders uit 1945 eeuwig moeten tegemoet komen in alles wat zij verlangen en zeggen.

Verder zitten wij met het probleem dat het Europees Parlement, de democratische tak van de Unie,  geen toezicht kan uitoefenen op de financiering en actie van militaire activiteit. Een verontrustend gebrek aan transparantie!

In de afgelopen jaren hebben wij wel kunnen zien hoe de EU-leiders hun solidariteit hebben betuigd met het verlangen van de bevolking in de oostelijk gelegen landen van Europa, naar democratische grondrechten te leiden, en hun steun betuigd aan de OVSE-voorstellen voor bemiddeling van een proces van nationale dialoog. De EU-sancties tegen het Wit-Russische regime werden echter enkele weken uitgesteld toen Cyprus deze in verband bracht met zijn langlopend territoriaal geschil met Turkije. Wat Mali betreft, veroordeelde de EU de staatsgreep snel als een inadequate reactie op het diepe sociaal-politieke conflict in het land, schortte haar  opleidingsmissies op en steunde bemiddelingspogingen, pogingen van de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten.

Er mogen al wel goede bedoelingen zijn bij de Europese instellingen en bij de individuele landen, maar uiteindelijk zullen zij gezamenlijk een sterk gefundeerde houding naar buiten moeten brengen. Dit hoeft niet in te houden dat elk land individueel een enorme strijdkracht nodig heeft. Men moet eerder inzien dat een goede samenwerking met elk een vergroting van middelen in hun eigen specialiteit veel meer kan opleveren dan elk landje met een apart militair apparaat.

Zij die uitkijken naar enkel de militaire macht in hun eigen land zullen ontevreden achter blijven. Zoals Francken het stelt zullen zij (zoals België)

  nog altijd achter de rest aanlopen, als één van de slechtere leerlingen van de klas. {Nooit meer oorlog}

Hij beseft ook dat bepaalde landen geen keus hebben en zullen mee moeten lopen.

De al op de NAVO-top in Wales in 2010 gehandtekende belofte dat 2% van het BBP naar defensie moet gaan, is voor veel Westerse landen binnenkort realiteit. Het afdoen als onhaalbaar of een fetisj is verleden tijd. President Trump haalt, ondanks ons dwaas gehoonlach, finaal zijn gram.

België heeft geen keuze en zal mee moeten evolueren. Uiterlijk in 2024 komt dit terug ter tafel. {Nooit meer oorlog}

Dat is de harde realiteit waar wij mee moeten leren leven. Doch geloof ik sterk dat de Europese Unie uiteindelijk zich toch wat meer zal moeten gaan bevrijden van de handboeien die de V.S.A. ons sinds 1945 heeft aan gedaan. Sindsdien denken zij dat zij de meester over de hele wereld zijn en moeien zij zich met elke wereldaangelegenheid. Maar het is juist die Amerikaanse bemoeizucht die anderen in gevaar brengt. Al meerdere keren hebben wij ook kunnen zien hoe hun hulp aan bepaalde groeperingen zich later ook tegen hen keerde (herinner hun steun aan Al Qaeda, dat dan later hun aartsvijand werd), hun kampwisseling tussen Iran en Irak, etc.. Nu ook brengt hun inmenging met de gebeurtenissen rond de Oekraïense grens geheel Europa in gevaar.

Minister Francken geeft aan

Oorlog in Zuid-Ossetië (2008) – Onderdeel van het Georgisch-Ossetisch conflict: Rusland en Georgië, beide voormalige deelrepublieken van de Sovjet-Unie eisten de gronden opvoerden daarvoor de eerste Europese oorlog van de 21e eeuw.

Twintig jaar geleden was een dergelijke agressieve houding vanwege Rusland tav een NAVO partner als Oekraïne simpelweg ondenkbaar. Maar met de komst van sterke man Vladimir Poetin durft de Russische beer terug klauwen. De inval in de Krim in 2014 en bezetting sindsdien is er een perfect voorbeeld van. Al begon het eerder met de inval in en annexatie van delen van Georgië in 2008 en Poetin’s assertieve Syriëpolitiek sinds de Arabische lente van 2011. {Is het Westen de weg kwijt?}

Het lijkt er op dat het Westen het Noorden kwijt is en niet onder Grote Broer (Amerika) wil onderuit komen. België is daarbij ook haar 14de en 19de eeuwse gedachte vergeten dat wij samen meer kunnen doen dan als enkeling. Is het door een bepaalde grootheidswaanzin dat die Belgische regeringsleiders hun landje zo machtig voelen dat het wel alles zal aankunnen? Of zijn ze gewoon blind en zien ze niet hoe de wereld evolueert en wat er mogelijk niet enkel België, maar de gehele Europese Unie schade kan toe brengen?

Vroeger wilden de bewoners van de Lage Landen juist onafhankelijkheid, terwijl hier in België de regeringsleiders zich meer en meer afhankelijk van anderen hebben gemaakt, dit terwijl er bepaalde partijen wel energie staken in het proberen het land te scheuren in belachelijk kleine entiteiten die dan onafhankelijk zouden moeten gaan regeren. Maar nu kunnen ze nog geen onafhankelijkheid van anderen genereren!

Niet enkel onze energie-afhankelijkheid is een zwak punt sinds Verhofstadt’s verkoop van Electrabel aan Frankrijk. Ook de besluitloosheid om in te zetten op wind-, water- en zonne- energie en dan nog eens de valsheid om zich niet aan beloften te houden (zoals een terugdraaiende elektriciteitsmeter) maken dat de burgers ook het vertrouwen in die regeringsleiders meer en meer verliezen, terwijl wij bij meerdere landen met biddende handjes moeten gaan aankloppen om toch maar de elektriciteit niet te laten uitvallen.

Zoals die regering haar bevolking wil bedriegen heeft ze ook zichzelf willen bedriegen met het proberen begrotingen in evenwicht te brengen. Dat ze daartoe bereid was om te snoeien in noodzakelijke uitgaven deerde hen niet, want dat zouden kopzorgen mogen zijn voor de regeringen die na hen zouden komen. Als zij maar goed in de schijnwerers konden komen te staan.

Naar het buitenland was die triestige houding wel een lachertje, daar zij enkel maar een hoopje klungelaars konden waarnemen, die bereid waren hun burgers een rad voor de ogen te draaien en daarbij nog hun gelden verkeerd investeerden. Men kan vragen stellen bij het ‘toekomstdenken’ van die regeringen. Vreemd ook dat die regeringen liever gelden in zuiderse landen investeerden terwijl deze beter konden aangewend worden in de eigen Europese omgeving waar hun hulp dan ook meer gewaardeerd zou worden terwijl het in Afrika als een ongewenste inmenging werd aanschouwd.

Betreft de republiek Mali en de vroegere sportjournaliste die alsmaar met flauwe argumenten af komt en nooit daden bij woorden voegt, schrijft minister Francken

Minister Dedonder houdt 12 miljoen euro klaar om 250 militairen naar hellegat Mali te sturen. Een operatie die volgens de grootste militaire vakbond gedoemd is te mislukken. Het Afghanistan van Afrika duldt geen Westerse inmenging. Wat hebben we er ook te zoeken? We houden deze troepen beter ter beschikking voor als het misloopt aan onze Oostgrens. {Is het Westen de weg kwijt?}

Is deze regering wel bereid om voor de spiegel te komen staan die zij al jaren mijden en die minister Francken hen nu wel graag wil voor houden?

+

Vindt ook te lezen

1. 11 november, al of niet vergeten #1 Tot de Industrialisatie
2. 11 november, al of niet vergeten #2 Vanaf de Industrialisatie
3. Honderd jaar geleden toen men dacht een einde aan de gruwel te krijgen
4. Juncker waarschuwt voor nieuwe oorlog in Europa
5. Overzicht voor het jaar 2015 #2 Bezaaid met lijken en vluchtelingen
6. Breivik geen enkeling
7. Een exclusief Plan voorgesteld zonder rekening te houden met een betrokken partij
8. Energie met vergiftigd geschenk
9. Een regering die maar geen stappen wil nemen om haar burgers dure energierekening te verlagen
10. Toch een akkoord bereikt over de energiefactuur
11. Vlaams Belang en PVDA niet te spreken over het energie akkoord
12. Niet enkel hogere energie prijzen

++

Aanvullende lectuur

1. Charis Shalom
2. Vrede is het pad
3. Bereiken van vrede
4. Het waardevolste bezit en het krachtigste wapen
5. Wat was de vrede mooi toen het nog oorlog was
6. Donkere periodes en het uitkijken naar vrede
7. Wanhoop in Afghanistan en Opvang in West Europa
8. . . . ongewapende waarheid en onvoorwaardelijke liefde zullen het laatste woord hebben.

+++

Gerelateerd

1. Oorlogen met drones
2. Noord-Ierland heeft vredestop nodig
3. Vrede heeft oefening nodig
4. Europees militarisme belemmert klimaatactie
5. Kooplieden van de dood
6. Bevrijd onze leiders uit hun focus-slavernij

Regelmatig keek men uit naar een einde van de coronacrisis

Wie had er ooit gedacht dat de gehele wereld zo in de ban zou genomen worden door een virus?

In 2019 verspreide het virus zo ongelofelijk snel dat geen enkel land er in sloeg om het kwalijk beestje buiten haar grenzen te houden.

Sem Jansen van ITHINK keek naar de kaart die in het artikel van dagblad Trouw was gepubliceerd, en zag dat de vaccinatie volgens hem tijdig was begonnen in alle Europese landen, met uitzondering van Bosnië en Herzegovina, Montenegro, Kosovo, Albanië, Noord-Macedonië, Albanië, Oekraïne en Nederland. Terecht stelde hij de vraag:

Waarom staat ons land met een sterke economie en een ontwikkeld gezondheidszorgsysteem tussen deze arme landen? Waarom werden de prioriteiten in de Europese Unie op deze manier bepaald en waarom werd ons kleine land pas aan het einde meegenomen? Zou Nederland als rijk land met een goed functionerende gezondheidszorg niet voorop moeten lopen? {Waarom is het coronabeleid in Nederland een mislukking?}

Maar het lag niet aan de Europese Unie, maar wel aan het Nederlands beleid en de eigenzinnigheid plus egoïstische houding van een heel groep Nederlanders die vonden dat een vaccinatie, mondmaskers en sociale afstand een inbreuk op hun vrijheid zou zijn.

Toen het bovenstaande artikel werd geschreven viel het al op dat de weerstand tegen vaccinaties  goed zichtbaar was, in dat veertig procent van de Nederlandse bevolking zich volgens diverse enquêtes niet tegen COVID-19 wil laten vaccineren. De anti-vaccinatie lui brachten allerlei valse berichten in de wereld en beweerden dat er al gevallen bekend waren waarbij mensen zogezegd stierven nadat het vaccin van Pfizer werd ingespoten. Hierbij keken zij niet naar de achterliggende gronden waarom die personen wel zouden zijn overleden, ook indien er geen corona vaccin zou gegeven zijn.

Uiterst rechts in Nederland deed er alles aan om de anti-vacers voor hen te winnen om zo ook een scheiding van Nederland uit de Europese Unie te verkrijgen. Geert Wilders verzocht nogmaals voor een Nexit. Hij sloeg er in veel Nederlanders te doen geloven:

Als ons land onafhankelijk kan worden van de Europese Unie, of in ieder geval een beleid in deze richting kan voeren na de verkiezingen in maart, zal er hoogstwaarschijnlijk veel ten goede in ons leven veranderen. {Waarom is het coronabeleid in Nederland een mislukking?}

Anderen hoopten al in mei klaar te zijn met de hele zaak en vrijheid te zien voor iedereen, als de vaccinatie goed en wel op gang zouden komen.

Want in mei gaat natuurlijk alles weer open. De maand van de bevrijding. Toch meneer de president? Want zeg nou zelf, u bent er toch ook klaar mee? {Wanneer vechten zinloos lijkt.}

De Belgische regering deed de mensen graag geloven dat in Vlaanderen alles naar wens verliep, al hoewel dat het erbarmelijk traag verliep en bepaalde groeperingen er in slaagden massa’s mensen op de been te krijgen om te protesteren tegen de corona maatregelen en vaccinaties. Bij die bijeenkomsten vernietigden zij ook de mooie natuur rond Ter Kameren. Zij die opriepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid konden hun slag gedeeltelijk slaan en verkregen aanwinst naargelang de covid periode langer begon te duren. In plaats dat mensen zouden inzien dat hoe vlugger iedereen gevaccineerd zou zijn, hoe vlugger dat wij terug meer vrijheden zouden hebben.

Opvallend in Nederland is dat heel wat conservatieve christenen zich verzetten tegen vaccinatieschema’s omdat zij vinden dat alles moet verlopen zoals God het wil. Erg genoeg zijn er dan ook heel wat Nederlandse kerken die hun deuren langer open hebben gehouden voor hun gemeenschap dan echt gezond was. Hans Maat zag er geen graten in om kerkgemeenschappen verder samen te laten komen. Volgens hem waren de Nederlandse burgers wel braaf genoeg en vond hij dat ze de maatregelen heel zorgvuldig navolgden. Vanuit België hadden wij echter niet de indruk. Ook riep hij de mensen op om te

” blijven proberen om de maximale ruimte te benutten die ons gegeven is om kerk te kunnen zijn.”

Nederland was een van de drie Europese landen waar sommigen dachten verder immuniteit op te bouwen door alles zijn gang te laten gaan. Ook in België konden wij momenten vinden waarbij bepaalde mensen op straat kwamen in de avond om te applaudisseren voor de zorgverstrekkers, terwijl ze de rest van de dag zich niets aantrokken van de coronamaatregelen en er zelfs tegen in gingen.

Velen zagen niet in welk een leed er werd bezorgd aan mensen met auto-immuunziekten en aan diegenen die normaal operaties moesten ondergaan die nu moesten worden uitgesteld omdat er geen plaats in de intensieve zorgen was omdat coronapatiënten die innamen en zorg opeisten.

Zulk een spuitje, waarvan weinig te voelen is, zou zo veel mensen uit het ziekenhuis kunnen houden en dan zouden er meer kunnen schrijven of zeggen:

Voor mensen die zich op het snijpunt bevinden van hypochondrie, berusting en het ontbreken van een medisch dossier, is zo’n vaccinatie een buitenkans. Dan loop je daar naar buiten, meteen het zonnetje los op je bolletje, in een boom zingt een kwikstaartje ‘korte broek! korte broek!’, om je heen louter glimlachende lieden, en het enige wat bij jou opkomt, is: voel ik iets? Je stapt in je auto en rijdt naar huis, raampje naar beneden, de radio neuriet, en het enige wat bij jou opkomt, is: voel ik iets? En zo gaat dat maar door. Je werkt en rommelt, en kookt en eet, en wast en plast, en ruimt op en gaat — eindelijk — onderuit op de bank, en het enige wat bij jou opkomt, is: voel ik iets?

Niks.

Je maakt je danig zorgen. Je voelt niks — er zal toch niks zijn, zeker? Want zo gaat het immers meestal: je voelt niks, en bàm!, je bent dood. Of erger.

En dan, na urenlange kwellingen, komt eindelijk de verlossing: een piepklein pijntje in je schouder. Dankbaar zijg je neder. Gelukkig heb je geen kunstschouders. {Schouders}

Verder zijn er mensen die vinden dat er een voortdurende ontkenning is door de WHO, volksgezondheidsinstanties en regeringen van wetenschappelijk gefundeerd bewijs over hoe de nu al rampzalige wereldwijde en individuele gevolgen van deze pandemie kunnen worden beperkt. Terwijl een aantal artsen nu hun uiterste best doet om de zeer succesvolle vroegtijdige behandeling met multidrugs breed toegankelijk te maken, denken zij hun steentje bij te dragen aan het analyseren van de epidemiologische en gezondheidsgevolgen van de lopende massale vaccinatiecampagnes en willen zij – in zogenaamde transparantie – hun inzichten met het bredere publiek delen. Volgens hen weten al te goed weten verschillende wetenschappers die de evolutiebiologie en de genetische/ moleculaire epidemiologie van deze pandemie bestuderen, dat deze pandemie nog helemaal niet voorbij is en dat het wereldwijde gezondheidsrisico dat varianten met zich meebrengen zeer aanzienlijk is. Zij stellen dan ook de vraag

Waarom zwijgen zij dan? {Why the ongoing mass vaccination experiment drives a rapid evolutionary response of SARS-CoV-2}

Zij vinden dat:

Het uitvoeren van een massaal vaccinatie-experiment op wereldschaal zonder inzicht in de mechanismen die ten grondslag liggen aan virale ontsnapping aan door vaccinatie gemedieerde selectiedruk is niet alleen een kolossale wetenschappelijke blunder, maar in de eerste plaats volstrekt onverantwoord vanuit het oogpunt van individuele en volksgezondheidsethiek. {Why the ongoing mass vaccination experiment drives a rapid evolutionary response of SARS-CoV-2}

 

Wij moeten inzien dat

Als massavaccinatie de gevaccineerde bevolking in staat stelt S-gerichte immuunselectiedruk uit te oefenen, moet de waarschijnlijkheid dat de huidige Covid-19-vaccins de pandemie onder controle kunnen houden, ernstig in twijfel worden getrokken, aangezien reeds is aangetoond dat de adaptieve evolutie van Sars-CoV-2-varianten samenvalt met epidemische opflakkeringen in verschillende delen van de wereld. {Why the ongoing mass vaccination experiment drives a rapid evolutionary response of SARS-CoV-2}

Zij die boven de 65 zijn in België krijgen een van dezer dagen een uitnodiging voor hun 3de spuitje. Benieuwd te zien hoe Nederlanders en Fransen op zulk een uitnodiging zullen kijken.

Aangezien bekend is dat sommige bronnen van selectieve druk op populatieniveau vatbaar zijn voor menselijke interventie, is er dringend behoefte aan systematische genoomsequencing van circulerende varianten bij gevaccineerden, aangezien dit ons ondubbelzinnig bewijs zou opleveren over de vraag of massale vaccinatiecampagnes een populatie in staat stellen immuungemedieerde selectieve druk uit te oefenen op kritieke functionele kenmerken van Sars-CoV-2, zoals virulentie, overdraagbaarheid en nAb-resistentie. {Why the ongoing mass vaccination experiment drives a rapid evolutionary response of SARS-CoV-2}

Sommigen vinden ook dat

Resistentie tegen Covid-19-vaccins zal de infectiedruk alleen maar verhogen en daardoor de kans vergroten dat niet-gevaccineerde personen de ziekte van Covid-19 oplopen. {Why the ongoing mass vaccination experiment drives a rapid evolutionary response of SARS-CoV-2}

Men mag dan niet vergeten dat indien heel de bevolking zou gevaccineerd zijn er een duidelijke barrière is voor de ziekte om zich verder te verspreiden en als er dan nog varianten zouden optreden dat deze dan misschien zullen moeten erkend worden als aanverwanten van andere jaarlijkse virussen.

Ondertussen moet men vaststellen dat het alsmaar duidelijker wordt dat er zo langzamerhand een tweedeling in de samenleving is naar aanleiding van het vaccinatie-debat dat op z’n minst zorgwekkend te noemen is. In Nederland en in de omringende Europese landen.

Zo merken wij dat er personen zijn die zich verzetten tegen het indirect verplichten en de sociale dwang en drang die er momenteel wordt uitgeoefend op ongevaccineerden. {Ik bepaal wat er met mijn lichaam gebeurt {Dutch}.}
Een rebellerende Nederlandse blogger schrijft:

Politici en IC-hoofden die beweren dat besmettingen met tienduizenden zullen oplopen als die minderheid niet geprikt wordt en beperkende maatregelen worden opgeheven. De honderden nieuwe ziekenhuisopnames waartoe dat zal leiden. De nieuwe varianten die er zullen komen. De vrijheidsbeperkende maatregelen die zullen moeten voortduren. Het beschuldigende vingertje zwaaiend naar de ongevaccineerde minderheid. Iedere dag kun je in de mainstream en social media lezen over de zelfzuchtigheid en het egoïsme van deze groep mensen. Onbeschaamde shaming and blaming. {Ik bepaal wat er met mijn lichaam gebeurt {Dutch}.}

Die blogger wijst er op dat men het maar al te gemakkelijk neemt.

Zo makkelijk gaat dat dus: uitsluiting. Als ik iets mag noemen wat deze pandemie pijnlijk duidelijk heeft gemaakt, is dat we wel heel gemakkelijk in staat zijn tot uitsluiting van de ander. Het gemak waarbij we het recht van de ander aan de kant schuiven, voorspelt weinig goeds. Het begon allemaal hoopvol: “We doen het samen.” Dit gevoel van verbondenheid heeft niet erg lang mogen duren. Nee, liever scheren we alle niet-gevaccineerden over één kam, labelen we ze als wappies, anti-vaxxers, complotdenkers, spiris, extreem rechts aanhangers, niet bijster intelligente mensen en laag opgeleiden. Kortom: we kijken neer op de ongevaccineerde minderheid en praten neerbuigend over ze. {Ik bepaal wat er met mijn lichaam gebeurt {Dutch}.}

Terwijl Ondertussen hebben Israel en Frankrijk het middel gevonden om meer druk op de bevolking te leggen om zich te laten vaccineren. Het Covid pasje of Covid Safe Ticket moet daar soelaas brengen en meer menden doen rennen naar het vaccinatiecentrum. Bij meerderen roept zulk een paje wel frustratie op.

Honderdduizenden Fransen zijn de afgelopen weken de barricaden opgegaan om tegen de pass sanitaire te protesteren, zonder resultaat. De Franse overheid heeft het coronabewijs binnen no time tot beleid gemaakt, in navolging van Israël, waar al wat langer een ‘groen paspoort’ bestaat, het document dat je als gevaccineerde toegang verleent tot het openbare leven. Hiermee is het coronapaspoort een middel geworden om drang uit te oefenen op ongevaccineerden. {Ik bepaal wat er met mijn lichaam gebeurt {Dutch}.}

Men kan ter discussie voeren hoe ver men mag gaan om iets op te dringen aan een ander.

Het overgaan tot vaccinatie is een afweging die ieder mens voor zichzelf in vrijheid dient te maken. Drang, ook indirect, hoort hier niet thuis. Het is ongrondwettelijk. {Ik bepaal wat er met mijn lichaam gebeurt {Dutch}.}

Wat  er verder zal gebeuren en welke beslissing de politici zullen durven nemen zal een beeld kunnen geven van hoe moedig die politiekers willen zijn en hoe een bevolking er tegenover zal staan om een algemene bescherming al of niet toe te laten.

+

Voorgaande

Al of niet corona-vaccinatie verplichten

++

Aanvullend

1. Meer dan 4 miljoen coronabesmettingen wereldwijd
2. Sterker uit de coronacrisis komen
3. China staat open voor internationaal onderzoek naar oorsprong coronavirus
4. Kaap van 800 000 besmettingen in België overschreden
5. Vdeodagboek van Vlaamse Artsen zonder Grenzen verpleegster Line
6. Corona – steden – groen & omgang met onszelf en de natuur
7. Zij die de coronamaatregelen van de overheid een inbreuk op hun persoonlijke vrijheden vinden
8. Nederlandse kerken willen te veel risico nemen
9. Een tijd van plicht, verantwoordelijkheid en verantwoording
10. “Laat Ons Aanbidden” evenment in Kampen in coronatijd
11. 2019-2020-2021 Twee seizoenen vol veranderingen #4 Medewerking
12. Kerkgebeuren voor 2020
13. Zijn we door een rottig virus onverhoeds in het paradijs beland?
14. Over gaan tot een juiste focus
15. Kerkdienst in openlucht tijdens vakantie
16. Vermoeidheid van de ziel en geestelijke afzondering
17. Rituelen en en tradities belangrijker dan intiem geloofsgevoelen
18. Religiestress en corona maatregelen
19. Coronacrisis en Hand van God
20. Nederland vraagt bijstand uit het buitenland
21. Corona tijd, slechte, goede en betere tijden
22. Moeten kerken zich beperken tot online diensten?
23. Hans Maat roept onwijs mensen op om samen te komen
24. Kaap van 100 000 Covid-doden in Verenigd Koninkrijk overschreden
25. De mensen achter de coronaprotesten
26. Crimineel ontoelaatbaar geweld door Nederlandse jongeren

+++

Gerelateerd

1. Aangepaste Coronamaatregelen en vakantietijd
2. Hokjes en Labels: de Intolerantiepandemie
3. Le monde reviendra à la normale car Covid-19 prendra fin dans un an, déclare le chef de Pfizer
4. Terça-feira: 1,7 mil novos casos
5. Bélgica estrena un certificado llamado “Covid Safe Ticket” para acceder a grandes eventos
6. NHS COVID pass fraud and other scam warnings
7. A third of unvaccinated workers would rather get jabs than lose their jobs
8. The Covid Vaccination Struggle and “Market Forces”
9. Who Has to Die? The Question of the Right to Live with Covid-19
10. Researchers Explain How Nanomaterial Aids Antibody Response, Study It as Antibody Factory
11. We Made It To Denmark, Finally!

Al of niet met terroristen onderhandelen

Twintig jaar hebben de Verenigde Staten van Amerika met Canada, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, België en Nederland geprobeerd orde op zaken te stellen in Afghanistan en de Taliban hun macht klein te krijgen. Dat laatste hebben zij vast en zeker niet kunnen doen. Ook hebben zij geen blijvende goede oplossing voor het land kunnen brengen.

Eens dat zij aangaven dat ze gingen terugtrekken heeft de Taliban een zeer opmerkelijke opmars kunnen maken en lijkt het wel of die 20 jaar oorlog niets hebben uitgehaald.

Toen Amerika werd opgeschrikt door anarchistische terreur in het begin van de 20ste eeuw gaf president Theodore Roosevelt (1901-1909) al aan dat er niet viel te onderhandelen met terroristen. In het begin van de 21ste eeuw blijft dat nog steeds een hekel punt. Men kan zich afvragen of men nu met de Afghaanse Taliban rond de onderhandelingstafel moet gaan zitten of niet.

20 jaar geleden had Amerika al een poging ondernomen om de uitlevering van Osama Bin Laden te krijgen. Mits zij die persoon niet op een blaadje kregen gepresenteerd zijn ze dan maar Afghanistan binnen gevallen met het gekende gevolg van 20 jaar bloed, zweet en tranen.

Het is een gekend feit dat meestal heel veel bloedvergieten vooraf gaat tot beide partijen in een conflict toch besluiten om bij elkaar te komen om te overleggen om er een einde aan te maken. Men moet zich er bewust van zijn dat een conflict niet kan eindigen zonder praten en bereidwilligheid to overleg.

Terroristen zullen bij aanvang misschien het onmogelijke vragen, maar ook zij beseffen maar al te goed dat beide partijen water bij hun wijn zullen moeten doen.

Ook al willen de Taliban in Afghanistan ook niets minder dan totale controle, beseffen zij maar al te goed dat zij voor bepaalde zaken, zoals de invoer van graan en andere levensmiddelen, zij de hulp van het Westen zullen nodig hebben. Of ze uiteindelijk bereid zullen zijn om de macht met anderen te delen is andere koek, vooral nu ze de hete adem in hun nek voelen van IS-K die vindt dat zij veel te zachtaardig zijn.

Doorheen de jaren zijn er heel wat splintergroepen bij Al Qaeda of Daesh ontstaan. Onderling bakkeleien ze ook en gaan zelfs zo ver dat ze tegen elkaar beginnen te vechten.

De klappen die het Westen dacht aan te brengen hebben die groepen niet verzwakt, maar integendeel hebben ze regelmatig eerder tot versterking van hun acties gezorgd. Dat geweld de aanhang van de terroristische bewegingen niet stopt, zelfs als de beweging militaire klappen krijgt, zoals bij de IRA en de ETA gebeurde, dan zal deze zich niet zo maar gewonnen geven en nog minder zal ze uit te roeien zijn. Dit geldt voor alle verzetsbewegingen wereldwijd.

Er was een tijd dat Amerika maar al te graag wapens voorzag aan ISIS, vooraleer het werd bestempeld als het ergste “Kwaad”. Ook de Taliban is lange tijd voorgesteld als een wreedaardige beweging die zeker moest uitgeschakeld worden. Maar nu de Amerikaanse troepen wegtrokken uit Afghanistan zagen die Amerikanen er niets op tegen om heel veel leger materiaal daar achter te laten zodat het makkelijk in de Taliban strijders hun handen kon vallen. Op televisiebeelden zagen wij dan ook heel wat Talibanstrijders met zowel Amerikaanse, Belgische en Russische wapens in de lucht zwaaien en schieten.

Na de evacuatie uit Afghanistan zijn er nog heel wat mensen achter gebleven die voor de geallieerden hebben gewerkt, maar ook heel wat Broeders en zusters in Christus, die door hun keuze van geloof al daarvoor in een moeilijke positie zaten. In de geloofsgemeenschap van de Christadelphians  wordt er nu daarom overleg gepleegd met verscheidene parlementsleden en organisaties om een waardige oplossing te zoeken om die niet-trinitarische Christenen toch wat meer veiligheid en zekerheid van leven te geven. Hierbij kan het wel zo ver komen dat men met de Taliban zal moeten overleggen om deze mensen naar het Westen te laten overvliegen.

Ook de verschillende hulpverleners, zoals het Rode Kruis, Artsen Zonder Grenzen en medisch personeel van de Christadelphians zullen met de Taliban moeten overwegen hoe zij toch de nodige medische zorgen aan de Afghaanse bevolking zullen kunnen geven. Hetzelfde betreft het onderwijs, al zijn onze medebroeders daar helemaal niet gerust in. Vooral voor vrouwen zal men zwaar moeten overleggen om die ook een toekomst te geven, maar ook om de Taliban er van te overtuigen dat de gemeenschap die vrouwen in verscheidene posten zal nodig hebben. Als men bedrijven wil draaiende houden of voldoende productie wil laten opbrengen voor het land zullen vrouwelijke handen onontbeerlijk zijn. Zulke onderwerpen zullen dan ook de komende weken of maanden op de tafel van de bewindvoerders (lees Taliban) moeten komen liggen.

+

Voorgaand

Waarom doen we niets aan de oorzaak?

De haat van IS voor Christenen

De ellendigste tendens van 2020

Medische zorg in de Afghaanse frontlinie draaiende houden

Artsen zonder Grenzen in Afghanistan tijdens deze turbulente dagen

Een leven terug onder taliban

Niet “de Moslims” maar de fundamentalisten zijn een probleem

UNHCR maakt zich zorgen over de humanitaire behoeften van de Afghaanse bevolking

The Fall of Kabul: The Return of the Taliban

The outlook for Afghanistan looks grim

++

Aanvullend

1. Overzicht voor het jaar 2015 #1 Dreiging en angst
2. Wanhoop in Afghanistan en Opvang in West Europa
3. Gedachten en gebeden bij de Afghaanse burgers
4. De laatste dagen voor broeders en zusters in Afghanistan
5. How the Taliban Began – Afghanistan 1994-97 – John Simpson’s Journal (and how different are they now, really?)
6. Afghanistan – ‘An Anatomy of Reporting’; Twenty-Five Years On: 1996-2021.
7. ISIS on the rise again as US troops are sent home

Lekker kokerellen met de kinderen

De grote vakantie is aangetreden en dat maakt dat kinderen nu meerdere uren in huis zijn en dikwijls ook bezigheden zoeken.

Om ze bezig te houden is het niet slecht om ze mee in het huishouden te betrekken. Tegenwoordig zijn heel wat ouders bang om hun kinderen hierbij te betrekken. Maar voor beide partijen kan het goed zijn. Het ontlast de ouder en langs de andere kant leert het kind vaardigheden die het later nodig zal hebben.

Bij heel wat jonge kinderen is dat lange thuis zijn ook wel eens een periode om zaken uit te testen. Zeker omtrent wat te eten en hoe te eten. Wij krijgen dan ook wel eens vragen hoe men kinderen moet aanpakken die niet willen eten wat de pot verschaft.

Tijdens het schooljaar moest alles wel eens vlug gaan en werd er wel iets over het hoofd gezien, dat nu dan weer niet kan. Meerdere kinderen waren ook op schoolkost voorzien, waar de school meestal ‘kindvriendelijk’ maaltijden serveerde. Deze bieden echter niet altijd voldoende afwisseling en ook niet altijd zulk een gezonde voeding. Sommige kinderen waarderen dan weer de culinaire vaardigheden van hun ma of pa niet en geven dan kordaat kritiek of duwen het bord weerbarstig weg.

Je lieve kroost wil namelijk enkel nog nuggets, frietjes en pastastrikjes. Een zenuwslopende strijd en harde confrontatie loeren om de hoek.

Maar geen paniek! Deze periode van ‘voedingsneofobie’ gaat voorbij. Kinderen zijn ook maar mensen, met een eigen willetje. Niets abnormaals dus. 😉

Tijdens deze intense periode weigeren kinderen trouwens wel meer. Kleuren, texturen, combinaties … Werkelijk alles schiet hen in het verkeerde keelgat. En elke onderhandelingspoging is gedoemd tot mislukken. Aandringen, dreigen, straffen, uit je slof schieten … Daarmee gooi je alleen maar olie op het vuur. Maar hoe reageer je dan wel op die kleine duivel je lieve schat die van elke dag een ware uitputtingsslag maakt?

Best kan men bij het bereiden van de maaltijden de kinderen er bij betrekken. Dat is al één grote stap voorwaarts door hen met de verschillende groenten in aanraking te brengen en om hier en daar wat te proeven.

Wie weet kan daarom het 9-stappenplan van de EdenRed voedingsdeskundige Sylvie helpen > Het 9-stappenplan

Dat plan kan lukken indien je jezelf ook aan een gevarieeerde voeding houdt en zelf laat zien aan je kind dat je vraagt dat het zou eten, je ook graag of met smaak eet.

 

Geen tijd om stil te staan bij het voorbije maar om te genieten van het nú

Bij aanvang van de zomervakantie
draaien velen de rug toe naar het oude schooljaar.
Velen nemen de tijd om stil te staan bij voorgaande gebeurtenissen.
Anderen gaan dan weer juist tobben, vitten en sakkeren over het voorbije.

Met de zomervakantie is er echter een tijd aangebroken om te genieten.
Genieten van het goede weer.
Genieten van tijd te hebben voor het gezin.
Genieten van het nú.
~ Marcus Ampe

Constant schuldig verzuim in 2020 als het om ongelijkheid draait

In 2020 kon er nog geen kantelmoment komen waarop wij bij aanvang van de 21ste eeuw hadden op gehoopt.

Decennia lang moesten wij blijven zien hoe maar weinig aandacht voor ongelijkheid kon opgebracht worden. Als hippies streefden wij naar een wereld vol liefde, gelijkheid en een wederzijds respect. Van al onze dromen in de jaren zestig van vorig eeuw is er bij velen niets meer of niet veel meer van over gebleven. Sommigen blijven nog steeds hun hoop verder koesteren en door gaan met hun activeringswerk. Zo maakt deze website een onderdeel van Marcus Ampe zijn betrachtingen om mensen dichter bij elkaar te brengen en bewuster te maken van dingen die al of niet goed gaan en hoe wij naar een betere wereld kunnen blijven evolueren.

Wat wel op viel in de heropbouw jaren, na WO II, was dat er een enorme competitiviteitsdrang werd aangemoedigd. Wij moesten ondervinden hoe wij tegenover anderen in competitie moesten gaan. Dikwijls was het niet goed genoeg wat wij deden. Het moest ook alsmaar beter zijn. Bij velen van ons was er de wens of de drang om als de beste naar voor te komen. Alles leek ook vergeleken te worden met wat er vroeger was en met wat een ander wel kon. Niet enkel in de school was er een druk om het beter te doen, maar ook in de clubs na schooltijd. Elke turnclub deed wel mee aan agglomeratie, provinciale, nationale zelfs internationale meetings en competities. In zekere zin was dat wel leuk, want wij konden zo met mensen van verschillende landen kennis maken in wat voor ons een gezonde competitiegeest leek te zijn.

Ik moet toegeven dat de druk van bepaalde ouders enkelen wel intens deed dromen van kampioen te worden. Zelfs in onze vrijetijdsbesteding, tot in de Scoutbeweging werd er op toegezien dat wij allerlei vaardigheden aankonden en onze brevetten haalden maar ook tactisch konden handelen alsook strategische allianties konden smeden.

Nooit leek het dat men zich echt moest inspannen om bij deze of gene groep bij te horen. Daarentegen ziet men nu allerlei jongeren volop inspanningen leveren om anderen toch te laten zien dat zij er bij horen (of willen bij horen). In tegenstelling to nu waren wij echter meestal bezig in team verband te denken. Het leek nooit echt alsof wij voor onszelf bezig waren roem te proberen te bereiken. Onze inzet was steeds in het algemeen voor de groep, de school- of sportvereniging. Het eigen ik leek steeds op de tweede plaats te komen na het groepsverband. Nu lijkt het echter allemaal te gaan om dat eigen “Ik” bij velen.

Bij onze houding van samen iets te verwezenlijken, vormden vele gedachtewisselingen een belangrijk element in ons samenzijn. Vooral dat samen zijn en samen dingen kunnen doen alsook weldegelijk iets kunnen verwezenlijken was zeer belangrijk. Wel moet ik toegeven dat vele van ons  (zoals ik) zeer utopische ideeën hadden, die spijtig genoeg door velen opzij zijn geschoven om beter bij de grote hoop te kunnen passen.

Een hele tijd werd het stil, maar dan leek het even dat sinds in 2011 er terug wat verandering kon komen in de goede richting. Een golf van verontwaardiging spoelde toen over de wereld. En in 2014 doken begrippen als kapitaal, vermogen en zelfs een rechtmatige belasting ervan geregeld op in het publieke debat … omdat er gesprekken op gang kwamen dat zowel wie van werk leefde als wie van kapitaalinkomsten leefde een faire bijdrage moest leveren aan de belastingen en de publieke goederen. Dat bleken toen terug meerdere mensen heel verantwoord te vinden. Toch bleek dat van korte duur. Onze oproepen toen om iedereen een basisloon van 1500€ te geven werd honend weg gelachen. Nu zag men onze eis vorig jaar in meerdere politieke partijen weer terug aangehaald, maar zodra zij aan de macht kwamen werd dat maar al gauw weer op zij geschoven.

Niet enkel in ons land verhoogde dit jaar de ongelijkheid met een veelvoud van procenten. De Verenigde Staten van Amerika mag kwestie verhoging van ongelijkheid de kroon spannen. De 45ste president van die vroegere Verenigde Staten heeft er alles aan gedaan om zo veel mogelijk verdeeldheid te scheppen en om de ongelijkheid enorm te doen toe nemen. Betreft rassendiscriminatie zitten we weer zo een 70 jaar terug in het verleden. De komende president zal heel wat werk hebben om het trompettengeschal van de huidige president te kunnen doen temperen.

Bepaalde politiekers in meerdere landen wensten met hun vinger naar een zondebok te wijzen of sloegen er in populistisch in te spelen op een stigmatisering van bepaalde bevolkingsgroepen die men al enkele jaren zag aangroeien.
De twaalfde editie van de “Democracy Index”constateerde dat voor de 2019 index de gemiddelde globale score al gedaald was van 5,48 in 2018 naar 5,44 en met het coronajaar verliep het nog slechter. Dit is de slechtste gemiddelde mondiale score sinds The Economist Intelligence Unit voor het eerst de Democracy Index produceerde in 2006. Gedreven door sterke terugval in Latijns-Amerika en Sub-Sahara Afrika, zijn vier van de vijf categorieën waaruit de globale gemiddelde score bestaat verslechterd. Hoewel de scores van bepaalde landen een aantal dramatische neergangen hadden, hebben andere de algemene trend tegengegaan en mochten er verrassend genoeg toch enkele indrukwekkende verbeteringen geregistreerd worden.

Duidelijk is onze maatschappij er niet in geslaagd om een sterke generatie te vormen die oog en oor heeft voor haar omgeving en er toe bereid wil zijn om daarvoor haar hand in het vuur te steken, zoals wij dat in onze jongerenjaren dat wel wilden doen.

Ludwig van El geeft de indruk dat de schuld bij die Babyboomers zou liggen. De voorgaande generatie van diegenen die nu aan het roer staan zouden zich volgens hem op de borst moeten kloppen:

 om hoe sociaal ze waren, {Niet klagen over egoïsme}

en horen nu volgens hem hun eigen verantwoordelijkheid maar te nemen.

De groep van de middelbare leeftijd en twintigers vond dat ze door hun regering in hun vrijheden werden beknot. Bepaalde religieuze groepen riepen uit dat de godsdienstvrijheid ook werd geschonden door dat zij hun erediensten noet in levende lijve konden houden. continu bleven er in meerdere landen bepaalde groepen de Islam en het Jodendom zwartmaken of de schuld in de schoenen steken van óf de verarming van de staat óf van de mogelijke verrijking van die volksgroep (de Joden)  tegenover de ‘verstoken’ gemeenschap.Betreft die geloofsgroepen viel op dat bepaalde groepen helemaal geen benul van de maatregelen hadden doordat ze gewoonweg niet naar de Belgische televisie of radia luisteren. Zo trof men in bepaalde Joodse gemeenschappen overtredingen aan van het scholingsverbod, waarbij die rabbijnen dan opriepen op het recht van vrije godsdienstbeleving en eredienst. Maar opvallend viel zulk een commentaar ook op te merken bij de evangelische gemeenschappen zowel in België als in Nederland. Ergerlijk riepen meerdere protestantse gemeenschappen in Nederland hun gelovigen op om toch samen te komen in hun kerkgebouwen om het vergaderen niet na te laten.

De roep om vrijheid van eredienst werd dan vermengd met heel wat negatieve commentaren dat men hier zo maar moskeeën kon blijven voort bouwen en zogezegd andere godsdiensten daar voorkeuren gaf terwijl de katholieke kerken hun deuren moesten sluiten.

Wat wel op viel in 2020 was dat de toestroom van immigranten wel sterk verminderd was maar dat de opeengepakte asielzoekers er niet voor terugdeinsden om hun kampen in brand te steken om zo de aandacht van de wereld op te roepen en hun erbarmelijke situatie aan het licht te laten komen.

De berichtgeving werd volgens meerdere groepen gestuurd door mensen die de democratie geen goed hart toe dragen en ons allemaal willen controleren. Er zijn er zelfs die zo ver willen gaan, mensen bang te maken dat er zogezegd chips in het corona vaccins zouden zitten. Hoe gek kan men het niet bedenken? Hoe zou men zulk een kleine chip kunnen maken dat deze in zulk een vloeistof niet zou opvallen en die dunne naald niet zou verstoppen?!

2020 was een jaar waar wij een verhoging zagen van zeggingskracht van uiterst rechtse groepen.
Extreemnationalisme en extreemrechts staan zeker in Europa, in Hongarije, Frankrijk en tal van landen, opnieuw op uit de macabere ruïnes waarin ze dit continent achterlieten in Wereldoorlog II, na het op de meest onmenselijke wijze te hebben gegeseld. Meestal gaat dit extremisme samen met vreemdelingenhaat, een onzalig verbond. Politiek, samenleving en media zijn vrij alert voor dit fenomeen maar bepaalde politiekers schrikken er niet voor terug om die sociale media zo goed mogelijk te gebruiken. Het Vlaams Belang heeft er daarom ook heel wat geld ingestoken.

Zoals extreemnationalisten geen plaats zien voor ‘andere’ mensen, zo zien religieus gedreven extremisten geen plaats voor ‘andere’ overtuigingen. Sinds enkele jaren werden voornamelijk Moslims en Joden geviseerd, maar niet-trinitarische Christenen kregen het de laatste jaren ook moeilijker te verduren. Bij meerdere Christen Joden of Jeshuaisten gaf dit aanleiding om België te verlaten. Alleen het eigen gelijk telt, ‘hun’ godsdienst, en alleen hun interpretatie ervan, moet het leven van iedereen regelen. Zij willen niet aanvaarden dat er plaats en erkenning moet komen voor en van democratie en persoonlijke vrijheden, waaronder trouwens de vrijheid van religie. Religieuze intolerantie en fundamentalisme, en politiek misbruikte religie vormen een oud zeer, de wereld rond. Wat zich afspeelt in o.a. Syrië, Irak, Pakistan, India, Nigeria en elders confronteert de wereld met een etterende wonde waarvan ze te makkelijk de blik afwendt: gewelddadig fundamentalisme blijft de menselijke samenleving bedreigen.

Voor de liberalen in dit land moet de economie in de eerste plaats komen. Bij vele maatregelen die tijdens de regering Wilmés genomen werden zag men duidelijk hoe de halfslachtige en soms tegenstrijdige maatregelen genomen werden om zo veel mogelijk de economie te doen draaien. De melkkoe mocht zeker niet geslcacht worden, maar of de gezondheid van velen daarvoor in gevaar moest gebracht worden is een andere vraag.

Het krotzinnig uitgangspunt om de welvaart van de staat voorop te zetten heeft ons land een absurd hoge tweede golf doen mee maken, die wel degelijk vermeden kon worden als de politici op tijd duidelijke maatregelen hadden genomen en het publiek voldoende zouden hebben voorgelicht. In 2020 kon men dan ook nogmaals zien hoe liberalen de materialisten hun mauwen veegden en hen nog wensten te verwennen. Zo konden zij vanwege hun economische focus de wereld de verkeerde richting uitsturen.

Terwijl ik dit artikel aan het schrijven ben stormt het hier. Al meerdere dagen is het hier ook donker en guur weer.  En eigenlijk is dat het eindbeeld voor 2020. Het was een zwart jaar, waar heel wat slachtoffers konden vermeden worden indien men niet het geldgewin voorop gezet had. Ook kon er heel wat kwaad vermeden zijn indien meerdere politiekers eindelijk eens hun mond durfden open te doen en niet zo laf waren om zoveel mogelijk partijbelangen en de rijkere klasse te willen plezieren. Zij die dan toch hun mond durfden open te doen hadden wel andere redenen dan het beschermen van de gehele gemeenschap. Liefst jutte zij de bevolking op om tegen de standaard regeringspartijen op te komen. In de VS gingen het zelfs zo ver dat er bijna een burgeroorlog nabij kwam om een president die niet wenste af te treden op de troon te houden.

Het grote gevaar van al die verwrongen toestanden die wij in de zogenaamd geciviliseerde en rijke landen zagen, is dat wij daar een ander onderhuids virus zagen opkomen dat als een parasiet de democratie zou kunnen gaan aantasten als wij niet tijdig optreden.

Geldgewin is de grote drijfveer geworden in onze landen en de consument is grotendeels gewonnen voor dat eigen zelfgenoegzame materialisme, dat de ander hem niet veel interesseert, zo lang zijn eilandje maar onaangeroerd blijft. Veel jongeren zijn heden helemaal niet meer geïnteresseerd in nastrevenswaardige idealen zoals gelijkheid, emancipatie en sociale rechtvaardigheid. Voor hen staat de eigen portomonee voorop en komt het er op aan in de eigen kring zo veel mogelijk van alle rijkdom te genieten, ook al zou dat ten koste gaan van uitbuiting van kindarbeiders en slaven in andere landen maar ook voor de ongelijkehid die in eigen land zou kunnen optreden. Velen zeggen dat zij die arm zijn in Vlaanderen dat te wijten hebben aan hun  eigen schuld. Alle mensen moeten volgens hen zelf opkomen om zo veel mogelijk winst te maken en te genieten van die dingen waar ze kunnen beslag op leggen. Of dat nu voor nog meer ongelijkheid zorgt is dan de schuld van die ander en van hen die zich laten onderdrukken. Maar daarbij zien zij niet dat zij elf slaaf zijn geworden van hen die nog meer geld hebben dan hen en hun rijkdom nog meer kunnen verhogen door hen uit te melken en hen bang te maken dat ze hun job zouden gaan verliezen als zij niet ingeven en toegeven aan hun baas en onderdanig werken voor die maatschappij die de meeste tijd van de dag hun opeist.

+

Voorgaande

Naar het einde van 2020

Extremisme is terug van nooit weggeweest

2020 en het onfatsoen van het grote geld

Niet klagen over egoïsme

Armoede is Seksistisch. Elk jaar een Holocaust van stervende kinderen.

Mensen van verschillende culturen, geloofs- en politieke overtuigingen broederlijk naast elkaar

Mens of Consumens: Wat is tegenwoordig nog sociaal?

Uit de Oude doos: Een steeds kleiner wordende wereld

++

Aanverwante lectuur

1. Nieuwkomers, nieuwelingen, immigranten, allochtonen en import
2. Motie over Godsdienstvrijheid
3. Religiestress en corona maatregelen
4. Nederlandse kerken willen te veel risico nemen
5. Kerkdienst in openlucht tijdens vakantie
6. Angst voor Islamisering dat juist leidt tot indoctrinatiemogelijkheden
7. Noodzaak om geweld tegen moslims ook in kaart te brengen
8. Een schandvlek op de Europese Unie
9. Uiting tegen armoede en sociale uitsluiting
10. Geïnstitutionaliseerde discriminatie
11. Geen teken van vooruitgang
12. Goede mensen en verborgen christenen
13. Lappendeken als uithangbord
14. Witte, grijze en zwarte tinten voor de Lage Landen en Europa
15. Angst voor Islamisering dat juist leidt tot indoctrinatiemogelijkheden
16. GeenStijl-columnist Ebru Umar reageert op Geert Wilders die alle 475 moskeeën in Nederland wilsluiten
17. Moeten kerken zich beperken tot online diensten?
18. Coronasluitingen tegen gaan voor zogezegde godsdienstvrijheid

+++

Gerelateerde lectuur

1. De Gewenning
2. We moeten ons leven flink veranderen
3. De antiracismegroep roept op om de politie te ontmaskeren en de raciale ongelijkheid eindigde in de NHS
4. Hoeveel (on)gelijkheid kunnen wij aan?
5. Wat was er echt belangrijk in mijn academisch leven?
6. Is solidaire zijn met zwarte mannen een bodemloze put?
7. Racisme als hedendaags trauma geldt ook voor moslims @trouw #racisme-dient-als-psychotherapie-benaderd-te-worden
8. ‘Onvrijheid is het werkelijke probleem’ @trouw #waardenbewustzijn
9. Systemische discriminatie? Nee, bij ons niet… denk ik…
10. Alex’ view – Leefbare samenleving
11. Recensie Constitutionalism, Democracy and Religious Freedom in NTKR, Tijdschrift voor Recht en Religie
12. Wat was er eerder, de democratische recessie of de wederopleving van het populisme?
13. Artikel “De democratie wordt bedreigd, mede door eigen tekortkomingen”, Het Goede Leven, 27 april 2020
14. Verloren land: Dit is een historische trend, die de banaliteit van het kwaad verandert in het kwaad van de banaliteit.
15. De zaak Organon “dat afbraak van werknemersrechten en het uitkeren van zo veel mogelijk middelen aan de kapitaalbezitters economisch gezien het beste beleid zou zijn”
16. Waarom rechtse en linkse populistische partijen blijvertjes zijn @fd #populis1dimensionaal #politiek spectrum
17. Wat als de minister niet doet wat het parlement – Eerste Kamer – wil? @fd #populisme #staatsrecht
18. Eenzijdig optreden van een president alléén voor eigen achterban schendt alle normen van het algemeen belang @volkskrant #onrecht #discriminatie #staatshoofdbovendepartijen #dualisme
19. Politiek influencer Rutte schiet te kort in de strijd tegen racisme
20. Etnisch profileren door de overheid‘
21. Over racisme werd eindelijk inhoudelijk gesproken’ @parool #racismedebat
22. Politie voert app in tegen etnisch profileren maar effectiviteit is nu al twijfelachtig
23. Discriminatie en arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd in het kader van aanvullende pensioenplannen
24. Memento mori en stop de lockdown
25. Interview ‘De liberale democratie is bezig zijn eigen graf te graven’
26. Bespreking enkele resultaten NWO-project ‘Nederlandse kerk-staatverhoudingen in beweging’ in Nederlands Juristenblad
27. Met lokale worteling van gesubsidieerde kunst neem je het populisme wind uit de zeilen‘
28. Grondrechten op de helling’ door de ogen van een advocaat betrokken bij Wildersproces (dl2) #vrijheidvmeningsuiting #grenzenvrijheidsbeleving @tweedekamer
29. Goed verslag: ‘Ongewenst? Ja, maar niet in strijd met de wet’ @fd #onderzoekscommissieTK #salafisme @tweedekamer
30. Kernprobleem van orthodox-salafistische islam in ons land is niet de godsdienstvrijheid, maar strijdigheid met de basiswaarden van onze Grondwet @trouw #staatsrecht #interpretatie-art-6/23Gw‘
31. Vrijheid’ heeft niemand begrepen en liberalen al helemaal niet @volkskrant
32. Is China to blame for the COVID-19 pandemic?
33. Failed nation U.S.A.
34. New publication on the conceptualization of everyday racism in health research

Mens of Consumens: Wat is tegenwoordig nog sociaal?

Wie kan er de verantwoordelijkheid dragen voor het asociaal gedrag van velen van vandaag? Is de hele samenleving daar verantwoordelijk voor, waarbij men nu de weerslag vindt van de kinderjuffen en leerkrachten die de laatste twintig jaar geen opmerkingen meer mochten maken naar de kinderen of hen niet meer mochten berispen als die kinderen iets fout deden?

In een tijd van social media en een egocentrische levensstijl hoe sociaal zijn mensen dan nog? Dit vraag ik mij dagelijks af als ik zie hoe de kloof tussen mensen groeit door het overmatig labelen.

View original post 250 more words