Een leven terug onder taliban

New York, Washington D.C., nabij Shanksville (alle in de Verenigde Staten) op 11 september 2001 getroffen door de terreurorganisatie Al Qaeda onder leiding van de Saoedi-Arabische multimiljonair Osama bin Laden.

Een niet te vergeten dag

Over enkele weken herdenken wij weer 11 september, toen wij eerst dachten dat er ongeluk was gebeurd. Maar toen wij op rechtstreekse beelden op televisie een tweede vliegtuig in de World Trade Centre zagen vliegen, wisten wij snel dat dit niet om zo maar een ongeluk ging. Dit was duidelijk met opzet gebeurd. Ook de leidinggevenden in Amerika wisten al snel dat het hier om een terreurdaad en zelfs om een oorlogsdaad ging.  Na deze terroristische aanslagen die worden beschouwd als de grootste uit de geschiedenis en waarbij bijna drieduizend mensen, afkomstig uit 87 landen, rechtstreeks omkwamen ging Amerika ten oorlog tegen Al Qaeda.

Uitschakelen van Moslimfundamentalisten

Deze terreurdaden op het einde van vorige eeuw zou de geallieerden in Afghanistan brengen om daar voor twee decennia hun best te doen om de Islamitische fundamentalisten uit te bannen. Maar zo makkelijk leek het niet te gaan om Moslim fundamentalisten uit te schakelen.
In een fatwa of juridisch advies in de islam, uit 1998 werd er door Al Qaeda elke moslim opgeroepen om Amerikanen en hun bondgenoten te doden, volgens die fatwa is dat de wil van Allah en een individuele plicht van elke moslim. Dat veroorzaakte een golfstroom van meerdere terroristische daden in meerdere kapitalistische maar ook in ontwikkelingslanden.
Moslimfanaten creëerden verscheidene Jihad groepen die als paddestoelen uit de grond rezen  in het Oosten zo wel als in het Zuiden. De VS vroegen aan Afghanistan (waar hij zich sinds 1996 ophield) om zijn uitlevering maar daar werd niet op in gegaan. Honderden Taliban-schriftgeleerden kwamen toen bijeen om te beraadslagen. Zij verzochten Bin Laden Afghanistan te verlaten en wensten te onderhandelen met de VS. De VS gingen daar niet op in. Wel slaagde men er in op 2 mei 2011  de Saoedi-Arabische terrorist en oprichter van de islamistische terreurorganisatie Al Qaida of Al Qaeda, Osama bin Laden, dood te schieten tijdens een operatie met Navy SEALs in het zwaarbeveiligde huis in de Pakistaanse stad Abbottabad, waar hij op dat moment verbleef. De dood van hun leider bracht de beweging echter niet tot stilstand. Het stichten van een verenigd volk naar het model van het voormalige kalifaat werd nog steeds als het heilige doel gesteld. Op meerdere plaatsen werden dan ook Moslim getrouwen getraind om her en der de ‘ongelovige staten’ te ondermijnen.

Een oorlog tegen terrorisme

Uit een Pew Research-enquête uit 2012 (voordat Da’ish/Daesh of ISIS terrein won) bleek dat de grote meerderheid van de Iraakse bevolking (74%) werkloosheid als een “zeer groot probleem” voor het land beschouwde. Daarentegen beschouwde minder dan de helft van de bevolking conflicten tussen religieuze groepen als een zeer groot probleem. Maar de druk van de extreem religieuze moslims werd overmate groot in de gebieden van Irak, Syrië, Iran en Afghanistan.

Als onderdeel van de War on Terror, brachten de Verenigde Staten van Amerika allerlei geruchten in de wereld die het zou vergoelijken om landen zoals Irak en Iran aan te vallen. Volgens de opgezette coalitie moest men het regime van Saddam Hoessein ten val brengen omdat deze de Iraakse bevolking zou onderdrukken, het internationale terrorisme zou ondersteunen en massavernietigingswapens zou hebben ontwikkeld, bezitten en hebben ingezet. Weldenkende geesten konden eerder vermoeden dat de olie een eerdere reden zal geweest zijn.

De Amerikanen waren in 2001 Afghanistan binnen gevallen met als doel Bin Laden te overmeesteren en zo een einde te maken aan zijn terroristische beweging. Zij dachten ook een democratisch land te kunnen opbouwen als zij de talibanregering konden afzetten om na een overgangsregering onder Hamid Karzai hem in 2004 als president te bevestigen in de eerste vrije verkiezingen van het land. In 2004 werd ook een nieuwe grondwet opgesteld waarbij men dacht een weg naar meer vrijheid te kunnen verkrijgen.

Blijvende strijd

Aanhangers van het voormalige talibanregime gaven hun land niet zo maar af en bleven de NAVO troepen bevechten. De wereld moest zien hoe zij bleven strijden met aanslagen en terreurdaden tegen de aanwezigheid van ‘ongelovigen’ in Afghanistan, en ook tegen de Afghaanse regering, die zij als een marionet beschouwden. Ze opereerden vanuit het Pakistaanse grensgebied.

In die twintig jaar die er nu over heen gegaan zijn, sneuvelden ruim 3500 van de Amerikaanse militairen; er vielen 51.000 burgerdoden en 120.000 doden onder de strijdende partijen, evenals medewerkers van het Rode Kruis.

Hun bloed schreeuwt uit de aarde,

schrijft Wim Houtman in het commentaar voor het Nederlands Dagblad.

Vraag hierbij is

hoe lang moeten buitenlandse strijdkrachten Afghanistan helpen om het land onder controle te krijgen.

Want men kan niet zeggen dat er tijdens die twintig jaar enige zekere controle is geweest. Het is heel de tijd een wankel iets geweest waarbij de gehele bevolking slachtoffer van geweest is. Er is geen enkel moment geweest waarbij de bevolking zich echt vrij kon voelen en kleren konden dragen die zij wilden aan doen, lessen volgen voor wat zij wensten te studeren, boeken lezen die zij graag wilden lezen. Overal en altijd bleef er een wakend oog dat na ging of Islamitische regels niet werden overtreden.

Van godsdienstvrijheid kon men ook niet echt spreken. Meerdeeren die zich niet als een moslim gedroegen of niet overtuigend genoeg uitten, werden voor de keus gesteld om het Islamitische geloof aan te nemen of een kopje kleiner gemaakt te worden (letterlijk). Heel wat mensen vonden zich meer dan eens genoodzaakt om de vlucht te nemen van waar zij verbleven. Overal kon men mensen zien sterven door het nutteloze geweld, waar precies geen einde aan kwam.

Chaos op een vluchtheuvel naar de vrijheid

Datgene wat als de sleutel tot de stabiliteit van de Afghaanse hoofdstad werd aanzien is de laatste dagen tot een hel van chaos omgetoverd.  De vele strijdkrachten die zogenaamd de Westerse waarden verdedigden blijken nu niet zo ‘broederlijk’ te zijn, maar enkel nog ogen te hebben om hun eigen hachje te redden. Het lijkt niet zo dat zij voorzieningen hebben getroffen om hun vroegere helpers nu mee te helpen evacueren.

De woordvoerder van de Taliban wees de militaire aanwezigheid van wie dan ook af en gaf te kennen dat hij die ook zo vlug mogelijk uit het land wenste. Hij zei:

Al degenen die in ons land willen blijven, zullen we zeker als indringers beschouwen.

De wanhoop die hen trof die met de geallieerden hadden geholpen, en nu door hen in de steek werden gelaten, was duidelijk te zien op de beelden die vanaf de nationale luchthaven, Hamid Karzai International Airport, de wereld werden ingestuurd.

**

Op hallucinante beelden kan men hoofdzakelijk mannen zien die mee met de vliegtuigen hollen en er op klimmen om zo aan hun land onder dreiging te ontkomen, nu de radicaal-islamitische taliban er de macht hebben gegrepen. Deze vliegtuigen stopten echter niet, met gevolg dat hoe hoger het vliegtuig ging de laatste ‘klevenden’ naar beneden storten om zo aan hun einde te komen. Op bepaalde zenders kon men zulke beelden van neerstortende mensen zien en van vertrappelde mensen verspreid over de tarmac.
Onze vraag bij het zien van zo veel mannen is, waar hun vrouwen zijn. Laten zij die zo maar achter voor de Taliban, zodat deze op hen wraak zou nemen?

In video’s van ooggetuigen is ook te zien en te horen hoe de Amerikaanse soldaten in de lucht schieten, in een poging de mensen tot bedaren te brengen. Met lede ogen kan het Westen zien hoe duizenden mensen op het tarmac doorgedrongen zijn, in een poging hun land te ontvluchten, maar ook hoe door hun eigen onbeheerstheid vliegtuigen niet veilig kunnen landen of opstijgen, wat de ‘ontscheping’ nog moeilijker maakt.

Volgens de Qatarese nieuwszender al-Jazeera hebben de taliban een cordon opgezet om mensen te verhinderen de terminal van de luchthaven binnen te gaan. De taliban, die zwaar bewapend zijn, zouden ook waarschuwingsschoten gelost hebben om mensen weg te houden.

Aarzelende westerse naties

Het is onbegrijpelijk dat België er zo lang over doet om zelfs maar tot de beslissing te komen om grote vliegtuigen te sturen om vluchtelingen op te vangen. Nederland en Duitsland hebben wel al vliegtuigen gestuurd. Maar de chaos is zo groot dat een Nederlands militair vliegtuig niet eens kon landen. Ten lange leste heeft België dan toch besloten vliegtuigen richting Kaboel te sturen. Maar tot enkele dagen geleden durfde een parlementslid voor Buitenlandse Zaken die lid is van de C’D&V of zogenaamd christelijke partij nog zeggen dt hij er geen graten in zag om Afghaanse vluchtelingen terug naar hun eigen land te sturen.

Alle commerciële vluchten van en naar Kaboel zijn intussen geschrapt. Alleen militaire vluchten zijn nog toegestaan. Daarmee proberen westerse landen in hoog tempo staatsburgers en ambassadepersoneel en andere medewerkers te evacueren.

De razendsnelle val van Kaboel zadelt de wereld met veel vragen én zorgen op. Hoe vreedzaam zal de machtswissel verlopen, welk soort regime zullen de taliban installeren en hoe zullen zij omgaan met de mensen die vroeger voedsel en ander materiaal of diensten aan de geallieerde troepen hebben geleverd? In welke mate zal men de klok nu al of niet terug draaien?

Bij velen is er wel de vrees dat men zich niet meer zal mogenkleden zoals men wenst alsook niet meer zal mogen uiten hoe en wat men wil zeggen of uitdrukken. Sommigen vrezen zelfs dat zij niet meer zullen mogen lachen.

Voorgaande

Uit de oude doos: Soennitische en Shiitische Moslims

Het failliet van de war on terror

Duizenden op de vlucht voor Taliban

++

Aanvullende lectuur

1. Te late hulp voor Syrië uit Westen voedingsbodem voor Vechters voor een Islamitische Staat
2. Fundamentalisme en religie #1 Noorwegen
3. Fundamentalisme en religie #6 Versplintering
4. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is
5. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is – Vervolg 1
6. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is – Vervolg 2
7. Veroverende geloofsgroep
8. Uitdrijving bevolking provincie Idlib
9. Politici die trachten het geloof in de privesfeer te duwen of uit de maatschappij te bannen

+++

Gerelateerd

1. De knikkers van Qadir
2. Bijleveld verantwoordt zich voor sturen militairen naar Afghanistan
3. Amerikaanse militaire delegatie bezoekt Turkije om de luchthaven van Kabul te bespreken
4. Afghanistan: de VS druipen af, komt Turkije in de plaats?
5. Chaos op luchthaven Kabul, duizenden Afghanen proberen te vertrekken
6. Taliban bedankt Afghanen voor achtergelaten wapens

Beesten of mensen

Vervolg van: Verwerpelijk migratiebeleid in de Europese Unie

Men kan zich afvragen waarom de Europese Gemeenschap niet meer werk maakt van dit prangende vluchtelingen probleem.

“We voelen ons hier als beesten”

Jaber en zijn gezin ontvluchtten de oorlog in Syrië.

“We zijn in november 2019 in Samos aangekomen. Het is hier niet veilig. Hier is geen elektriciteit, geen water. Ik voel me alsof we echt beesten zijn die in een jungle leven. De lange asielprocedure heeft een enorme impact op ons. We zijn geestelijk en lichamelijk erg moe. Mijn vrouw krijgt hier psychologische zorg. Ze is constant moe en depressief. Wij hebben Syrië verlaten omdat onze waardigheid en onze grondrechten niet werden gerespecteerd. Maar wat we in Europa zochten, hebben we hier niet gevonden. We willen óók een toekomst hebben, ik wil mijn kind óók naar school sturen.”

Ongelofelijk hoe in Zuid Europa de massa vluchtelingen op elkaar gepropt worden zonder dat er snel werk van gemaakt wordt om die hulpzoekende mensen over gans Europa te verdelen.

Mensen die geweld en ontberingen hebben overleefd worden hier opgesloten in kampen waar de hygiënische toestanden erbarmelijk zijn. Verder worden zij als het ware aan hun lot over gelaten en krijgen zij geen informatie over hun wettelijke status. Zij worden onderworpen aan strenge en ingewikkelde grens- en asielprocedures, en dat terwijl ze worden vastgehouden in dagelijkse horror. Dit systeem heeft niks dan ellende veroorzaakt, levens in gevaar gebracht en vooral het recht op asiel volledig uitgehold.

In 2019 en 2020 behandelden de gezondheidszorgteams van AZG op Chios, Lesbos en Samos 1.369 patiënten. Velen van hen leden aan ernstige psychische aandoeningen, waaronder posttraumatische stress en depressie. Meer dan 180 mensen hadden aan zelfverminking gedaan of zelfs een zelfmoordpoging ondernomen. Twee derde van hen waren kinderen, de jongste was pas zes jaar oud.

De patiënten die bij AZG terecht kwamen benoemden dagelijkse stress en voortdurende angsten als belangrijkste invloed op hun welzijn en geestelijke gezondheid. Het gaat onder meer om het leven in slechte omstandigheden, ingewikkelde administratieve en asielprocedures, geweld en onveiligheid, scheiding van gezinnen, medische behoeften die niet worden tegemoetgekomen en angst voor deportatie.

De mensen in de kampen – op zoek naar veiligheid na jaren van trauma, geweld of crisis in hun thuisland of op hun route – worden bewust in de vergeetput gestopt. Hun meest elementaire levensbehoeften werden jarenlang verwaarloosd op de Griekse eilanden, van medische zorg tot sanitaire voorzieningen. Het water in het overbevolkte op het eiland Samos is bijvoorbeeld ondrinkbaar. Tussen oktober 2019 en mei 2021 hebben de AZG teams meer dan 43 miljoen liter schoon moeten aanvoeren voor deze mensen.

Mooie praatjes voor verándering van beleid vs. miljoenenbudget voor verstérking van beleid

Of deze verschrikkelijke ellende in de toekomst kan worden vermeden? Of het Europese afschrikbeleid kan worden herzien?

“No more Morias”,

beloofde eurocommissaris Ylva Johannsson nog vorig jaar na de brand die het vluchtelingenkamp verwoestte. Een paar weken later werd op het eiland Lesbos… een tweede Moria opgericht.

“Ondanks dat ze beweren dat verandering er komt, geven de EU en de Griekse regering miljoenen euro’s uit om beleid dat al zoveel schade heeft aangericht te standaardiseren. Meer nog: te kopiëren en te versterken,”

is Iorgos Karagiannis, landcoördinator van Griekenland, duidelijk.

No more Morias? Er komen net meer Moria’s!

De Moria-hotspot op Lesbos – die niet alleen disfunctioneel maar ook dodelijk was – is nu de blauwdruk geworden voor nieuwe hotspot op Samos, op een afgelegen en onbeschut gebied van het eiland. Het wordt een ware gevangenis: de mensen zullen er worden vastgehouden in zeecontainers, omgeven door prikkeldraad, met gecontroleerde in- en uitgang. Dit kan niet worden verkocht als een verbetering van de levensomstandigheden van de mensen. Integendeel, het lijden van de mensen zal verder duren en… nu nog meer onzichtbaar worden.

Europa, het is nog niet te laat

“Het is nog niet te laat voor medelijden, menselijkheid en gezond verstand”,

blijft Reem strijdvaardig.

“De EU moet een einde maken aan het opsluitingsbeleid. Mensen die in Europa aankomen moeten toegang krijgen tot dringende hulp, tot bescherming en moeten worden overgebracht naar een veilige opvang én integratie in gemeenschappen in heel Europa.”

> Download hier het AZG rapport

De ellendigste tendens van 2020

December 2019 bracht een eerste tijding van een soort virus dat in een marktplaats zou opgetreden zijn. Volgens China dat dit nieuws liefst niet kenbaar had gemaakt was dat vreemde nog ongekende virus dat in december 2019 in de stad Wuhan was uitgebroken, het coronavirus, van mens op mens overdraagbaar. De dokter die voor dat nieuwe dodelijke virus had gewaarschuwd was eerder wegens zijn slechte nieuwsvoering opgesloten in de gevangenis. Maar door de snelle verspreiding van het virus dat ook na het Chinese nieuwjaar buiten China werd gebracht, kon men de feiten niet meer stil houden. In Wuhan waar  zo’n elf miljoen mensen wonen werd de hoogste besmettingsgraad waargenomen in China en moesten de mensen zelfs 76 dagen lang in een harde lockdown, waarbij mensen helemaal niet naar buiten mochten. (Dus heel wat anders dan hier, waar meerderen steen en been kloegen.)

De nieuwsuitzending doorheen het jaar brachten ons allerlei corona weetjes. Uren radio en tévé geweld gingen aan dat coronavirus verloren. Soms leek het wel of er niets anders in de wereld gebeurde. Natuurlijk mocht Donald Trump op het palmares niet ontbreken. Met zijn bagatellisering van de “Chinese ziekte” en andere absurde uitlatingen mocht hij ook wel ons televisiescherm bijna dagelijks bezoedelen. Hierbij deed hij ons wel meermaals de ‘zure’ lach op anders ernstige gezichten brengen.

Naar het jaar 2020 dichter bij haar einde kwam doken wel wat meer positieve berichten op om die onverwachte pandemie klein te krijgen. Overall in de wereld waren dokters en verplegend personeel druk in de weer geweest om mensen er bovenop te helpen. Toch kwamen over geheel de wereld heel wat mensen te overlijden. 19.581 Belgen en 11.529 Nederlanders verloren het leven, wat niets lijkt te zijn tegenover de 346 000 doden die de Verenigde Staten moest optekenen, waarvan er honderd duizenden konden vermeden worden indien de president de nodige maatregelen had getroffen. In Nederland was de bevolking in 2019 nog gegroeid met 132.000 mensen, tot 17,4 miljoen inwoners, aldus het CBS. De sterkste groei sinds 1975, maar nu leek een uitdunningsslag begonnen te zijn.

Heel wat mensen in de rijkere landen vonden dat hun vrijheden werden beperkt en dat ze het oh zo moeilijk hadden dat ze het niet meer aan konden. Wat zij zeker niet zagen of niet in hun geest op riepen was datgene wat heel wat minder in het nieuws kwam maar daarom niet minder ernstig was.

De ellendigste tendens van 2020, waarvoor ook 2021 geen vaccin belooft, is namelijk die van vluchtelingenkampen en -stromen, en harde politieke dijken en dammen.2020 bracht geen einde aan de vluchtelingencrisis waarmee Europa al enkele jaren zit mee te kampen. Ook al mocht de pers er minder over gesproken hebben mochten wij dit afgelopen jaar  een recordaantal van bijna tachtig miljoen medemen-sen op de vlucht aantreffen. Ruim de helft van hen is ontheemd in eigen land, dertig miljoen hebben een erkende vluchtelingenstatus, ruim vier miljoen zijn in afwachting van hun asielaanvraag. Veruit de grootste massa’s vluchtelingen worden – geheel conform een populair politiek devies – ‘opgevangen in de regio’. In Turkije (uit Syrië), Colombia (uit Venezuela), Pakistan (uit Afghanistan) en Uganda (uit Zuid-Sudan, Congo en Somalië). Op een strookje als Libanon wonen naar schatting 1,5 miljoen vluchtelingen naast 4,5 miljoen Libanezen – en dan gebeurt juist dáár een ramp van nucleaire omvang, waarna de regering aftrad.

Erg genoeg waren er asielzoekers die ten einde raad hun tenten in brand staken, in de hoop beter onderdak te krijgen. Dit bracht hen echter in nog grotere ellende, onder de blote hemel in nachten die alsmaar kouder en natter werden. De komst van het coronavirus maakte de toestand nog nijpender, daar de gewone bevolking rond de kampen die mensen als een mogelijkedreiging begonnen te zien en hen afhield om verder hulp te bieden. De Verenigde Naties bleef vragen om extra noodhulp ter waarde van 500 mil-joen euro voor huisvesting, voedsel en gezondheidszorg. De extra belasting aftrek die door de Belgische regering werd beloofd voor giften aan goede doelen zal hopelijk toch ook iets extra hebben mogen bijdragen. De cijfers zijn hiervan nog niet gekend. Wel is geweten dat veel donoren toch nog aarzelden, want bij vorige acties bleek dikwijls het geld en goederen niet toe te komen waar het hoorde aan te komen. Omtrent Syrië was men ook bang dat het geld en de goederen in handen zou vallen van jihadistische strijdgroeperingen. Die bleven nog lange tijd doorvechten, omdat Idlib de laatste provincie was die nog niet in handen van Assad was en nog een goed toevluchtsoord leek.

De corona-epidemie beheerste zodanig het nieuws in 2020, en zeker in april, toen het virus zich wereldwijd uitbreidde en dagelijks duizenden levens eiste. Nieuws dat anders de voorpagina’s zou hebben bepaald, werd helemaal naar de marge geduwd. Waar dat sinds 2014 een burgeroorlog heerst, die aan meer dan 112.000 mensen het leven heeft gekost, kwam nog uitzonderlijk één Vlaamse reporter ons toch nog wat schrijnend nieuws brengen.

Over Jemen, bijvoorbeeld, wordt weinig meer vernomen. In het land, in het zuidwesten van het Arabische schiereiland, woedt de strijd vooral tussen de rege-ring en de Houthi-rebellen maar voort. Door bemoeienis van Saudi-Arabië, dat de soennitische regering steunt, en Iran, dat de Houthi’s steunt, bleef het conflict daar maar meer mensen verarmen en kampen met voedsel tekort maar ook met een tekort aan medische zorgen. Na vijf jaar oorlog is de helft van alle ziekenhuizen en klinieken verwoest. Er is gebrek aan voedsel, medicijnen en kleren. Miljoenen mensen dreigen te verhongeren.

Ook al mocht het positief lijken dat ISIS of Daesh zware tegenslagen had opgelopen in het Midden Oosten, konden zij ondertussen in Afrika nieuwe uitvalsbases oprichten. Dit deden zij door samenwerking met terroristengroeperingen als Al-Shabaab en Boko Haram. Aanslagen in Nigeria, Mozambique, Congo, Kenia en Somalië, kwamen eigenlijk onvoldoende aan bod in de Westerse media. Algerije en Ethiopië kwamen iets meer in de kijker doordat zuid Europa weer een toename van vluchtelingen te verwerken kreeg uit die streken.

Volgens de cijfers van de UNHCR zijn zestig miljoen vluchtelingen langdurig op de vlucht. De kans dat vluchtelingen naar hun land van herkomst terugkeren, neemt al jaren af. In de jaren negentig keerden nog anderhalf miljoen mensen terug, de laatste tien jaar is dat gedaald tot 385.000. Meer dan zestig miljoen vluchtelingen verblijven in landen of gebieden waar voedselschaarste en ondervoeding heersen, en waar de gevolgen van klimaat- en natuurrampen zich laten gelden. Een aanzienlijk deel van de tachtig miljoen vluchtelingen is nog kind: naar schatting zijn dat er tussen de 30 en 34 miljoen.

3 miljoen Mensen in de val in Idlib, Syrië

In het noordwesten van Syrië zitten volgens de Verenigde Naties 3 miljoen mensen in de val, tussen de oprukkende frontlinies en de gesloten Turkse grens. Vooral rond de stad Idlib wordt de situatie steeds prangender.

Bommen vallen zonder onderscheid op scholen, vluchtelingenkampen en ziekenhuizen.  De zogeheten “veilige” zones worden steeds kleiner, de bevolking troept samen in overbevolkte vluchtelingenkampen.

Vorige week sneeuwde het nog in Idlib.  Sommige gezinnen leven gewoon langs de kant van de weg. Wij zagen schrijnende beelden van kinderen die buiten in de sneeuw lagen te slapen. Ook kregen wij een doodgevroren baby te zien. Zij die in tenten kunnen slapen mogen doordat zij meer beschut zijn en uit de wind zijn,  het misschien ietsje warmer hebben, maar het is daar nog steeds hartstikke koud. De mensen proberen zich op te warmen met allerlei onveilige brandstoffen, wat dan weer leidt tot luchtwegeninfecties of zelfs verstikking.

Deze mensen hadden geen keuze: ze moesten in allerijl hun huizen verlaten. De noden zijn dan ook enorm.

Mogen wij u vriendelijk verzoeken aan hen te denken en als het kan bij te springen door hulpverleners te steunen.

Voor deze mensen is het vijf voor twaalf. De mobiele teams van Artsen Zonder Grenzen gaan dan ook tot het uiterste:

– noodhulp, hygiënekits, drinkbaar water, kleren en brandstof voor verwarming.
– medische zorgen voor mensen met luchtwegeninfecties, als gevolg van de barre levensomstandigheden en de winterse temperaturen.
– medische hulp voor zwangere vrouwen en kinderen.

We doen vandaag een beroep op u. Zo kunnen wij en AZG de levensnoodzakelijke steun voor deze mensen, die hoogdringend hulp nodig hebben, voortzetten.

Als schenker bent u een onmisbare schakel in de acties van Artsen Zonder Grenzen. Dankzij u kunnen hun teams hulp bieden in crisissituaties, zoals momenteel het geval is in Syrië.

Als u onze teams en die van AZG een hart onder de riem wil steken en hen extra wenst te ondersteunen met een bijkomende gift, dan willen wij u hiervoor alvast van harte danken. Wat uw beslissing ook moge zijn, dank voor uw vertrouwen in ons humanitair werk.

Op verschillende plaatsen ten noorden van Idlib deelt Artsen Zonder Grenzen essentiële zaken uit, zoals water, dekens en brandstof om zich te verwarmen. © AZG, februari 2020.

>

Lees verder<
De interventies van Artsen Zonder Grenzen worden gefinancierd door het noodhulpfonds, waarmee ze onmiddellijk hulp kunnen bieden aan slachtoffers van een epidemie, een natuurramp of een conflict zoals dat in Idlib. 99% van de fondsen komt van particuliere schenkers zoals u. Uw hulp is dus essentieel voor hen: zo kunnen ze meteen noodhulp bieden.

Syrische vluchtelingen in Libanon

Terwijl hier in Europa en de Verenigde Staten van America christenen niet happig zijn om vluchtelingen op te vangen vertonen in de Oostelijke gebieden de christenen zich op een waardiger manier.

Peter Trommel kan getuige zijn van gemotiveerde christenen in Libanon die als ‘barmhartige Samaritanen’ klaar staan vluchtelingen op te vangen.

Deir al-Qamar (Photo credit: Wikipedia)

Namens Tear bracht Trommel onlangs een bezoek aan Libanon en zag hij hoe kerken zich inzetten om de 1,5 miljoen vluchtelingen uit Syrië te helpen.

“Ze gaan heel praktisch te werk. Wij denken dat Syrische vluchtelingen in vluchtelingenkampen verblijven. In Libanon is dat niet het geval, omdat de overheid dat niet wil hebben. Mensen verblijven in oude gebouwen en garages. Dat kan ook een oud gebouw zijn dat op instorten staat. Soms verblijven deze mensen de hele dag op een kale, betonnen vloer. Ze hebben niets. Het is niet de bedoeling dat Syriërs integreren in de Libanese samenleving, vindt de regering. Daarom overleven vluchtelingen door wat ze ontvangen. Kerken spelen daarop in door het uitdelen van voedselpakketten of voedselvouchers, waarmee mensen zelf in de supermarkt hun inkopen kunnen doen.”

Ook al heeft Syrië Libanon jarenlang overheerst blijken de Libanezen, die dat ervoeren als een bezetting, vergevingsgezind en storen zij zich niet om een helpende hand bieden aan de toevloed van meer dan een anderhalf miljoen Syrische vluchtelingen.

“Veel moslims zijn ook onder de indruk van wat de kerk doet. Ik heb ook veel verhalen gehoord over moslims die tot geloof zijn gekomen. Ook dat is mij bijgebleven.”

zegt Peter Trommel die merkt dat ook al voorziet de Libanese overheid voor een gedeelte onderwijs, maar meer dan de helft van die kinderen krijgt geen les, dat de kerken die rol op pakken door zelf onderwijs te geven.

Christelijke onderwijzers geven in hun vrije tijd extra les, bijvoorbeeld. En dan zijn er nog tal van andere problemen. Denk aan tekort aan luiers voor kleine kinderen, afvalwerking en de slecht geregelde stroomvoorziening. Toen ik daar was, dacht ik: ‘wat zijn de problemen massaal’. En dan hebben we het hier in Nederland over ‘ontwrichting van de samenleving’. In Libanon is pas echt sprake van ontwrichting.”

Trommel kan in Libanon zien dat de liefde van Christus daar actief aanwezig is en dat velen daar doen wat er op hun weg komt.

Het doet mij denken aan de geschiedenis van de barmhartige Samaritaan. Joden en Samaritanen stonden ver van elkaar vandaan en dat geldt min of meer ook voor Syriërs en Libanezen. Eigenlijk heb ik in Libanon voortdurend ‘barmhartige Samaritanen’ gezien. Voor kerken in Nederland is het de uitdaging om hetzelfde te doen.”

Geweld lokt geweld uit

2015 mag weer eens een jaar van terreur zijn waarbij veelmensen het leven moesten laten. Beweren dat er in Europa meer solidariteit zou zijn dan in Afrika is niet rechtvaardig doordat veel landen in Midden en Noord-Afrika niet de sociale middelen hebben en niet zulk een media voorziening hebben als hier. Indien zij even ontwikkeld zouden zijn als onze contreien zouden zij wie weet ook opkomen voor andere onrechtmatig gestorvenen.

Het Westen heeft zich handig onttrokken van geschillen die ze dachten niet tot hun te komen. Maar het is hun eigen afstandelijkheid, omdat er onvoldoende gewin voor hen was om zich met de strijd te moeien, die hen nu tot aan hun oren in het vuile slob heeft gebracht.

De repressieve maatregelen tegen hen die naar Syrië ten strijde trokken maakt het voor die strijders enorm moeilijk om nog ergens nar toe te gaan in het Westen. Als vogel voor de kat is er dan ook geen andere uitweg meer dan er hard tegen aan te gaan. Alles of niets.

Niet interveniëren brengt niet altijd de juiste oplossing. Maar als er een kans gemist is moet men soms inzien dat het dan toch te laat is en het kalf reeds verdronken is.

Maar men mag niet vergeten dat een vreedzame oplossing wel mogelijk kan zijn als er gepraat wordt. Voor de westerse mogendheden is het dan ook beter de weg van de dialoog te zoeken.

*

Te onthouden

In november was het precies 10 jaar geleden dat in Irak een massamoord plaats vond =>  24 ongewapende burgers gedood <= niet gepleegd door ISIS, al Qaida of Sjiitische milities = maar door Amerikaanse soldaten = ‘’de bevrijders’’ = een van de ergste Amerikaanse oorlogsmisdaden sinds de Vietnamoorlog = geen eenmalig incident

• 2012 Amerikaanse soldaat in Afghaanse provincie Kandahar 16 burgers koelbloedig executeren westerse media niet heel veel aandacht aan besteed.
• moord en onthoofding van Britse soldaat in Londen = velen herinneren <= breed uitgemeten in de media.
• aanslagen in Parijs =  ‘’eigen’’ doden meer aandacht = gevoel van solidariteit dat leeft onder Europeanen en Amerikanen
• problematisch aan Amerikaanse oorlogsmisdaden zo weinig aandacht besteed = koelheid + afstandelijkheid van Europeaan en Amerikaan over wat er in het Midden-Oosten gebeurt
• beeld oorlogsmisdaden westerlingen in verre Midden-Oosten dramatische impact + directe gevolgen
• aanslagen Parijs tegenovergestelde effect van wat de terroristen misschien wel willen bereiken
• antwoord van Poetin op neergeschoten Russische passagiersvliegtuig = nóg meer bommen op ISIS = => bombardeert gematigde rebellen => vele burgerdoden + steunt massamoordenaar Assad
• antwoord van Hollande op bloedvergieten in Parijs = nóg meer bommen op ISIS = nóg meer oorlogspraat
• door aanslagen in Boston, Parijs, en Londen de Europeanen = beetje koekje van eigen deeg
• Irakezen, Syriërs, Afghanen + Pakistanen leiden al jaren onder de bombardementen van Amerikanen en hun bondgenoten => veel meer mensen komen om dan in Parijs in november
• westen moet beginnen met hun verantwoordelijkheid te nemen voor de complete chaos die het Midden-Oosten is geworden + chaos hier
• aanslagen in Parijs, Madrid, Stockholm + Londen = allemaal met situatie in het Midden-Oosten verbonden
• Amerikaanse invallen => ontzettende haat voor het westen ontstaan
• tot 11 september 2001 redelijk rustig, met name in Europa => inval van Irak aanleiding tot aanslagen => vicieuze cirkel
• Taliban = een van gedoodverfde aartsvijanden van de VS + vrije westerse wereld = ontstaan voor een deel aan financiële en morele steun vanuit de VS. Afghaanse jihadisten werden in de jaren 70 en 80 met behulp van biljoenen Amerikaanse dollars opgeleid in trainingskampen om tegen de Sovjets te vechten die Afghanistan binnen waren gevallen. {VS en EU graven eigen graf}
• In 1979 bracht de Amerikaanse Nationale Veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski zelfs een bezoek aan een trainingskamp voor Jihadisten in Pakistan. ”Your cause is right, and God is on your side”, sprak hij ze aanmoedigend aan. Meer dan twintig jaar later kwam de boemerang die ze destijds gegooid hadden keihard in het gezicht van de Amerikanen terug. {VS en EU graven eigen graf}

++
Lees ook

• Te late hulp voor Syrië uit Westen voedingsbodem voor Vechters voor een Islamitische Staat
• Vredeboodschap op extra beveiligde Sint-Pietersplein

+++

Related articles

• Merkel Under Pressure: EU Countries Resisting Russia Sanctions
• Eagles of Death Metal Announce Rescheduled European Tour Dates
• Swedish Government in “State of Panic” After ISIS Letters Give Dozens of Citizens Three Days to Convert to Islam or Be Decapitated
• Bloodthirsty Muslims Post Threats: Sweden in Lockdown
• Eagles Of Death Metal To Resume European Tour
• Jihadis Send Message to European Countries: Convert or Die
• Neighborhood Finds Chilling Letter About Islam in Mailboxes, What the Notes Said Had Police Come Running

Rex Krankjorem

Deze maand precies 10 jaar geleden vond in Irak een massamoord plaats. 24 ongewapende burgers, waaronder veel vrouwen en kinderen, werden gedood. Deze massamoord werd niet gepleegd door ISIS, al Qaida of Sjiitische milities, maar door Amerikaanse soldaten. Door ‘’de bevrijders’’. Het is een van de ergste Amerikaanse oorlogsmisdaden sinds de Vietnamoorlog. Maar het was geen eenmalig incident. Er volgden meer, veel meer. In 2012 zou een Amerikaanse soldaat in de Afghaanse provincie Kandahar 16 burgers koelbloedig executeren. In de internationale westerse media werd hier niet heel veel aandacht aan besteed. Veel lezers zullen deze gebeurtenissen waarschijnlijk niet eens voor de geest kunnen halen. De moord en onthoofding van een Britse soldaat in Londen, daarentegen, kunnen velen van jullie vast nog wel herinneren. Dat werd dan ook breed uitgemeten in de media.

Ik zeg niet, zoals veel mensen sinds de aanslagen in Parijs, dat de media blijkbaar niet geeft…

View original post 662 more words

Het failliet van de war on terror

November en december waren twee maanden waarin men de inwoners van dit land er nog eens wenste aan te herinneren dat wij gewoon alweer eens een oorlog tegen gewoon alweer een vijand konden voeren, die men gewoon alweer als ongewoon en uitzonderlijk voorstelt. {Als één blok tegen de terreur. Ook de oppositie…}

Edward James door René Magritte – La réproduction interdite (Reproductie verboden), 1937

Na de aanslagen in Parijs kon Belgiëland nog eens tonen aan de wereld wat een “apenland” dit wel kan zijn. Dat dit het land van Kafkiaanse toestanden is moet toch nu en dan eens bewezen worden aan de buitenwereld.  Dat wij ook allen aanverwanten zijn van Magritte moet ook voor iedereen zichtbaar zijn.

Eenheid in doelstelling werd nog maar eens vertaald als uniformiteit in politieke woorden en denken. {Als één blok tegen de terreur. Ook de oppositie…}

De vraag is hoe velen er wel mee willen gaan met dat denken van de regering. Hun pensée unique waarvan men uit angst voor de volgende peilingen zelfs de uitgangspunten niet durft te bevragen.

Voor velen was al het vroegere terreur gebeuren een “ver weg van mijn bed show”, maar nu leek het plotseling oh zo nabij. Voor velen is terreur minder erg naarmate die verder van huis toeslaat,

maar het teneergeslagen gevoel dat het je geeft, is toch onmiskenbaar sterker wanneer het gevaar dichterbij komt. Dichter in de buurt van je geliefden. Het roept dan persoonlijke vragen op, in plaats van alleen wereldverbeteringsvraagstukken. {La Douleur}

De politici en de media hielpen elkaar gretig om de mensen met angst op te zadelen en zelfs buitenlanders te doen geloven dat men maar beter niet onze contreien kwam bezoeken wegens véél te gevaarlijk.

Het diplomatiek en materieel isoleren en uitputten van IS door een boycot van Saudi-Arabië en Israël, lijkt vast en zeker te moeilijk daar koning Boudewijn vroeger de Saudi’s nog die mooie Brusselse moskee voor de radicalisering in België had geschonken en er zojuist nog een delegatie naar dat land was gegaan om onze economische betrekkingen te verbeteren. Want rond geld draait het uiteindelijk toch. Met de wapenleveringen aan de jihadisten gecompenseerd met de nieuwe geldinbreng voor de Antwerpse haven en enkele plaatsingen van Belgische bedrijven in Saudi Arabië moet alles toch gecompenseerd kunnen worden, of niet?

Men kan toch niet eisen dat men alle Europese wapentrafiek naar de hele regio zou stilleggen (volgens de lui met geld). Maar wat met

het sluiten van bondgenootschappen met de zovele Moslimlanden die zich volkomen hebben gedistantieerd van IS en die hun steun aan de strijd daartegen al hebben uitgesproken (?). Het zou de regio eindelijk “opkuisen” zoals het nu heet. En het is een methode die historisch haar nut al uitgebreid heeft bewezen.

Verspreiding van oemma (1995) – Al-oemma al-islamiyya of kortweg: Al-oemma = wereldwijde islamitische gemeenschap

Ga je zweepslagen uitdelen omdat je laveert tussen twee culturen? Vrouwen verkrachten omdat je in een schotelwijk woont? Dan zouden er beduidend meer moslims geradicaliseerd zijn. {Waarom jihadi’s niet onze eigen schuld zijn}

Zoals in Nederlands zijn er hier in België heel wat opiniestukken neergepend en televisiedebatten gevoerd over de bekeerde Belgen en Nederlanders die als ‘geradicaliseerde’* moslims afreisden naar het kalifaat. Al maanden kun je geen krant openslaan, geen opiniesite bezoeken, televisie noch radio aanzetten of het gaat erover. *(voor duiding zie Migratie en veiligheid even geherformuleerd)

Anno Bunnik schreef ruim drie jaar geleden samen met Peter Knoope, de toenmalig directeur van een internationaal terrorisme instituut “Al Qaida is geschiedenis”.

De gedachte was dat de Arabische opstanden aantoonden dat alleen vreedzame protesten de machthebbers in het Midden-Oosten omver konden werpen, iets wat Osama Bin Laden jarenlang tevergeefs probeerde te bereiken. Na de dood van Bin Laden enkele maanden later werd onze stelling definitief overgenomen door vele politici en journalisten. Al Qaida was dood en begraven. {Al Qaida is nu echt dood}

Nu kunnen zij met ons er niet naast zien dat ruim drie jaar later Jihadistische milities vaker het nieuws beheersen  dan ooit te voren.

In Mali wisten de lokale Jihadisten een stuk land ter grootte van Frankrijk te veroveren. Al Shabaab haalde de voorpagina’s met een grote aanslag op een winkelcentrum in Kenia. In Nigeria doet Boko Haram steeds vaker van zich spreken. En Syrië veranderde in het epicentrum van de internationale Jihad door de introductie van ruim 12.000 buitenlandse strijders aan de zijde van de oppositie, waaronder ook ruim 100 Nederlandse jongeren. {Al Qaida is nu echt dood}

De Jihad is in Syrië, Irak, Mali, Somalië, Nigeria en vele andere landen springlevend. Het succes van ISIS bewijst dit meer dan ooit. Maar in plaats van dat we het over al Qaida hebben, heeft niemand het meer over het centrale gezag van de organisatie. De vervanger van Bin Laden, de Egyptenaar Ayman al-Zawahiri, wie kent hem nog? In plaats van ellenlange discussies over al Qaida hebben we het nu over ISIS, Jabhat al Nusra, Boko Haram en al Shabaab. Deze namen zijn inmiddels gemeengoed voor Jan met de Pet. Alleen in Jemen hebben we het nog over “al Qaida op het Arabisch Schiereiland”. {Al Qaida is nu echt dood}

Velen mogen dan wel vinden dat de Jihad dus meer lokaal is dan ooit, nochtans kan men zien dat zij over het zuidelijk halfrond zeer actief zijn. Maar wij moeten beseffen dat het neit zozeer om het Westen te doen is, zoals sommige media willen doen uitschijnen.

De huidige Jihad heeft vooral oog voor de lokale en regionale vijanden, zoals de Syrische en Iraakse autoriteiten en de Sjiieten. {Al Qaida is nu echt dood}

De vele buitenlandse strijders hebben tot nog toe hebben slechts tot enkele geweldfeiten in België en Frankrijk terwijl er in het Midden-Oosten bijna dagelijks terreuraanslagen plaats, vooral gericht tegen Sjiitische burgers.

De Sjiitische versie van Jan met de Pet heeft veel meer te vrezen van de Jihad dan wij. Alle buitenlandse strijders in Syrië die zover zijn geradicaliseerd dat zij bereid waren een zelfmoordaanslag uit te voeren deden dit ter plekke, niet in Londen, Parijs of Amsterdam. Ten minste twee Nederlandse jongeren brachten tot dusver het ultieme offer. {Al Qaida is nu echt dood}

*

Te onthouden

• Enige vorm van terreurbestrijding = die echt terreur doet ophouden = conflict dat aan basis ligt aanpakken + vrede stichten, schrijven Jan Blommaert en Christophe Callewaert.
• 15 jaar war on terror > militarisering => meer bloedvergieten + globale veiligheid = op achteruitgegaan
• Na verschrikkelijke aanslagen in Parijs => overheerst de oorlogsretoriek =>aanpak terreur voorgesteld als oorlog die gewonnen kan worden door gemeenten waar de daders van afkomstig zijn ‘op te kuisen’ en hun ideologische basis in Syrië uit te roeien.
• Frankrijk voert bombardementen in Syrië op.
• reacties emotioneel + brutaal = weinig plaats voor de rede
• geopolitieke strategie, die afstapt van de roep om meer oorlog.
• Internationale conflictenneiging te delokaliseren
• niet afsluiten van wereld > worden afgerekend op wat we elders in die wereld uitrichten
• in straten van Europese steden zwaarbewapende politiemensen zij aan zij met militairen in oorlogsuitrusting = repressief + agressief apparaat
• Algerijnse onafhankelijkheidsstrijd > golf aanslagen in Frankrijk hield op zodra Algerije onafhankelijk werd
• IRA stopte bommencampagne > eerbaar compromis in Noord-Ierland
• India reeks aanslagen tegen hotels, een treinstation en een ziekenhuis in Mumbai = provoceren > Indiase regering hield hoofd koel
• geschiedenis leert > Terreurbestrijding > één deugdelijk recept: conflict aanpakken door vrede te stichten
• pacificering + einde militarisering = enige realistische + haalbare oplossing.

Het geweld dat ons zo schokt, is precies hetzelfde is als datgene wat miljoenen heeft doen vluchten

+

Voorgaande artikelen

Waarom doen we niets aan de oorzaak?

Het gevaar om niets te doen tegen de oorzaak en de kwaal

Migratie en veiligheid even geherformuleerd

Vluchten naar een hoopvolle toekomst

Echte vooruitgang laat niemand achter

Onder­scheid maken – een repliek op Ayaan Hirsi Ali

Vluchtelingen hebben onze aandacht nodig

Interview P-magazine // Overbevolking: hoe gaan we al die vluchtelingen opvangen?

In de supermarkt kan je (g)een hoop kopen

Dit kan gewoon echt niet meer

Fatsoensnormen Online

++

Vindt ook om te lezen

1. 2012 mensenrechten rapport – 2012 Human Rights report
2. Catherine Ashton on the EU annual report on human rights
3. African misery and women inequality
4. Women their education and chances to become a parliamentary
5. 2014 Religion
6. 2014 Human Rights
7. Do Al-Qaeda, Islamic State, ISIS and ISIL belong to true Islam
8. Being Charlie 2
9. Being Charlie 8
10. Being Charlie 9
11. Niger churches burned in Charlie Hebdo protest
12. Rellen in Frankrijk en Belgë
13. Fundamentalisme en religie #2 Frankrijk en België
14. Fundamentalisme en religie #4 Verdrukking
15. Fundamentalisme en religie #5 Verguisde Koran
16. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is
17. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is – Vervolg 1
18. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is – Vervolg 2

+++

Op het net verder ook

1. Al Qaida is nu echt dood
2. Goed artikel over de beweegredenen van #IS: ‘Het brute geloof van IS’ #trouw #radicalismeIS #mondialestrijdtegenongelovigen #eu
3. 1-8-2015 Demonstratie: Solidariteit met de Koerden. Nee tegen IS en Erdogan!
4. Frankrijk is oorlog verklaard
5. In tijden van hoax aanslagen worden de bepaalde types op een heldenschild getild
6. Waarom jihadi’s niet onze eigen schuld zijn
7. Waarom gebeurt dit allemaal?
8. Waarschuwing
9. Wat menselijkheid naast het mens-zijn
10. Een kattebelletje in de kantlijn
11. La Douleur
12. Je Suis ISIS
13. You might be an Extrimist If…
14. Priorities
15. Libya’s Oil and ISIS
16. The Beachhead: Islamic State Uses Libya to Gain African Foothold
17. Olivier Roy on European Jihadis
18. What ISIS Really Wants? To Kill You
19. ODNI Confirms Terrorists Tried to Enter U.S. as Syrian Refugees
20. Damascus and Moscow in a Fight Against Terrorism in Syria
21. Six Mistakes on the Road to Permanent War
22. DHS Rarely Deports for Terrorism: 1,000th of 1 % of Cases
23. What Orwell Can Teach Us About the Language of Terror and War
24. A Special Relationship: The United States Is Teaming Up With Al Qaeda, Again
25. Is It Time To Make Saudi Arabia Pay For Underwriting International Terrorism?
26. As It Fights ISIS, Pentagon Seeks String of Bases Overseas
27. Defeating ISIS by Condemning Islam and Embracing Muslims
28. What’s up with Islamic State’s Oil Business?
29. In France, whiplash from rotten Syria policy
30. False Flag Islamophobia Conference: Live Stream from Paris
31. The great Muslim ban controversy
32. Idiocracy or Democracy: You Decide
33. Fences and Windows, Naomi Klein
34. Pentagon: Trump’s Muslim ban call ‘endangers US security’

+++

Jan Blommaert (en z'n gedachten)

Jan Blommaert en Christophe Callewaert

(De Standaard 19/11/2015)

De enige vorm van terreurbestrijding die echt terreur doet ophouden, is het conflict dat aan de basis ligt aanpakken en vrede stichten, schrijven JAN BLOMMAERT en CHRISTOPHE CALLEWAERT. Hebben vijftien jaar war on terror nu nog niet aangetoond dat militarisering alleen maar naar meer bloedvergieten leidt?

Na de verschrikkelijke aanslagen in Parijs overheerst de oorlogsretoriek. De aanpak van terreur wordt voorgesteld als een oorlog die gewonnen kan worden door gemeenten waar de daders van afkomstig zijn ‘op te kuisen’ en hun ideologische basis in Syrië uit te roeien.

De Franse president François Hollande heeft de noodtoestand afgekondigd en nog meer militairen zullen worden ontplooid ‘om terreur te bestrijden’. Ex-president Nicolas Sarkozy stelt voor om de 11.000 mensen, die in de gaten worden gehouden door de staatsveiligheid, preventief huisarrest te geven. Ondertussen voert Frankrijk de bombardementen in Syrië op.

De reacties zijn…

View original post 781 more words

Interview P-magazine // Overbevolking: hoe gaan we al die vluchtelingen opvangen?

Door de verschrikkelijke verschillen tussen wat de ene en de andere heeft, een grote ongelijkheid, krijgt men wrevel en deze wrevel is in vele landen zo hoog geworden dat zij regelrechte oorlog heeft veroorzaakt waar geen einde aan lijkt te komen.

Klimatologisch omstandigheden dwingen ook veel mensen om andere oorden op te zoeken en zij die in het Noorden en het Westen maar blijven grondstoffen verbruiken of het niets is en goederen blijven aanschaffen die in landen worden gemaakt onder voorwaarden een mens onwaardig, maken dat ergernis en ongelijkheid verder groeit tot de bom zal barsten.

Men zou er best aan werken om er voor te zorgen dat er een eerlijker markt is waarbij eenieder een faire verloning krijgt en niet uitgebuit wordt.

Vlag van de Benelux (Foto credit: Wikipedia)

In de Benelux zitten wij een verouderende bevolking met meer hulpbehoevenden die zorg nodig hebben maar waarvoor anderen ook zullen moeten voor werken om de kosten te kunnen betalen. De aangroei van de lokale bevolking is te laag geweest en daarom moeten wij wel mensen van buitenaf binnen halen om de economie draaiende te houden. War er echter goed op toegezien moet worden is dat er geen scheeftrekking ontstaat tussen de volken en culturen en dat diegenen die enkel willen teren en profiteren van het systeem ongenadig de deur worden gewezen.

Related articles

• New European army to rise against NATO and Russia
• The Fourth Reich : wishes and reality
• Major General Pangilinan fails to get CA’s nod
• New European army to rise against NATO and Russia
• ‘Afghan Bruce Lee’ dreams of H’wood

Bleri Lleshi's Blog

“De overbevolking zal leiden tot een niet te slikken migratiestroom. We zullen moeten kiezen: die stroom tegenhouden of de eigen bevolking laten omkomen. Ik vrees voor burgeroorlogen en vreselijke vormen van racisme”, voorspelde Etienne Vermeersch in het ophefmakende eerste deel van deze reeks. Komt er zo’n vloedgolf aan vluchtelingen? En hoe moeten België en Europa daarmee omgaan?

BLERI LLESHI: “Er komen inderdaad heel weinig mensen naar Europa. Neem Syrië als voorbeeld. Van de ruim 3 miljoen Syriërs die hun land ontvlucht zijn, zitten er 2 miljoen in Turkije en nog eens 1 miljoen in Jordanië en Libanon. Niet eens 3% is in Europa geraakt. Bij ons zijn het er amper 4.000. België telt ook ongeveer 3.000 Afghaanse vluchtelingen, terwijl Iran en Pakistan elk 1 miljoen Afghanen opvangen. De onhoubare vluchtelingenstroom die Vermeersch voorspelt, wordt dus vooral onhoudbaar voor de Aziatische en Afrikaanse regio’s waar de klimaatverandering en de klimaatoorlogen het…

View original post 588 more words