Wie smaak vindt in het lezen van goede boeken,
is bij machte om de eenzaamheid te dragen,
waar dan ook en met groot gemak.
~ Mahatma Gandhi
Wie smaak vindt in het lezen van goede boeken,
is bij machte om de eenzaamheid te dragen,
waar dan ook en met groot gemak.
~ Mahatma Gandhi
Beste lezer,
Er is tegenwoordig zoveel nieuws – en te veel stemmen – die om uw aandacht strijden.
Weet u dat wij een site aanbieden waar wij nieuws uit de hele wereld presenteren en er geen moeite mee hebben om dieper in te gaan op bepaalde facetten van feiten die iedereen zou moeten weten of aandacht zouden moeten krijgen (volgens ons) .
“Some view on the World” doet precies dat wat de titel van de website heet. Het wenst een journaal of dagboek voor u zijn en brengt een kijk op het wereldgebeuren te brengen. Het biedt onbevooroordeeld nieuws en perspectief om u goed geïnformeerd en vermaakt te houden.
U zal daar naast algemene persoverzichten, artikels kunnen vinden die zich beramen over milieuzaken en er dieper op ingaan hoe wij als mens onze verantwoordelijkheid moeten nemen, niet alleen op ethisch en politiek vlak, maar hoe wij tegenover andere levende wezens ons moeten gedragen en de natuur of wereld respecteren. Naar het respect naar andere wezens toe komt de rassendiscriminatie op de voorgrond, maar ook hoe wij in het westen soms vreemd kijken naar andere culturen. Wij geloven dat een beter leren kennen van andere culturen en godsdiensten kan bijdragen to het beter begrijpen en aanvaarden van “dat anders zijn van die mensen”. In de huidige maatschappij wordt er niet zo graag over godsdienst of religie gepraat, maar op “Some View on the World” gaan wij dat onderwerp zeker niet uit de weg, en vinden wij het zelfs belangrijk om over God en gebod te praten.
Zoals op deze overzichtssite geloven wij dat het belangrijk is om uiteenlopende stemmen aan het woord te laten. Daarom kan u bij die kijk op de wereld berichten vinden van verscheidene kranten en schrijvers uit allerlei richtingen of verschillende politieke stromingen.
Graag willen wij u vandaag verzoeken ook op die website eens uw ogen te laten vallen, het een bezoekje te brengen en (wie weet) u er ook op in te schrijven om dagelijks gratis nieuws in uw brievenbus te ontvangen.
Van ganser harte welkom!
Filed under Aankondiging & Introductie, Culturele aangelegenheden, Ecologische aangelegenheden, Geschiedenis, Natuur, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Politieke aangelegenheden, Religieuze aangelegenheden, Sociale Aangelegenheden, Vragen van lezers, Wereld aangelegenheden
Voorgaande: Komende tijd om te drentelen, kuieren, slenteren, wandel en te genieten van het landschap
Als men vakantie heeft lijken de dagen wel sneller te gaan dan terwijl men aan het werk is. Maar waarom zou men dat vakantiegevoel nu en dan niet mee dragen als men weer aan het werk moet gaan?
Indien het warme weer nog wat aanhoudt, kan dat natuurlijk makkelijker dan wanneer men van die regendagen heeft. Als het zonnig is moet men er van profiteren om naar buiten te gaan en te genieten van het goede weer.
Ook al mogen dan die vakantiedagen in het verleden liggen, doet het helemaal geen kwaad om ze wat te verlengen door in eigen omgeving nog eens verder te gaan stappen.
Het einde van de zomervakantie is in zicht.
De kinderen gaan terug naar school, de ouders weer terug aan het werk en met het versoepelen van de maatregelen keert het leven in kleine stapjes terug naar ‘normaal’.
Houd je liever nog even vast aan het vakantiegevoel?
Ga OP STAP, ontdek Vlaanderen te voet en drentel, kuier, slenter en wandel langs al het moois wat ons land te bieden heeft.
|
De zomer staat voor de deur. De laatste dagen hebben wij al prachtig weer mogen hebben. Velen zaten dan wel nog gebonden aan de werk- of studie plaats, maar binnen kort breekt de vakantie weer aan.
Bij vele mensen lijkt ‘vakantie’ weel een synoniem geworden voor ‘op reis gaan’, maar vakantie nemen hoeft helemaal niet te betekenen dat men op reis moet gaan. Men kan gerust van een heerlijke vakantie genieten in eigen land. Dat kan zelfs in en rond het eigen huis. Maar vakantie kan ook wel een tijd zijn waar men eens verder wil gaan dan de eigen vertrouwde omgeving.
Men moet beseffen dat het niet al te best is voor het lichaam om heel de tijd tijdens de vakantie zo maar te niksen en te luilekkeren in een zonnebed of op een strandlaken. Regelmatig moet men de benen eens strekken en het lichaam activeren. Of het nu met een kleine rustige wandeling is of een goed doorgezette trektocht kan u zelf elke dag opnieuw beslissen, om zo variatie in de dag te brengen.
Als u elke dag maar wat beweging bezorgt aan uw lichaam.
Alleen of met iemand anders kan u wat gaan slenteren terwijl u van de omgeving geniet of terwijl u via de uitstalramen uw fantasie laat losbarsten en de drukte van de stad vergeet. Maar u kan gerust ook eens een dag er op uit trekken om een of andere tentoonstelling, museum of monument te gaan bezoeken. Ook in België zijn er genoeg bezienswaardigheden die onze aandacht mogen verdienen.
Laat u er toe brengen om tijdens deze zomermaanden er eens op uit te gaan. Ga die verdoken plekjes in je eigen woonomgeving opzoeken. U zal wie weet verrast zijn dat er toch nog zo veel groen rond uw woonplaats is.
Dat wandelen, ook al is het in eigen streek, zal er ook voor zorgen dat u een vakantiegevoel in eigen land mag beleven.
U zal merken dat zulk een ‘uitjes’ niet alleen je geest zal doen opfrissen. Wandelen heeft namelijk een positief effect op je zenuwstelsel. Hierdoor zal jij je beter gaan voelen. Je zult die positieve effecten opmerken doordat je zult voelen dat je naast minder stress en angst – ook minder woede en vijandigheid zal vertonen. Daarnaast helpt het je kortetermijngeheugen te verbeteren. Regelmatig wandelen in de natuur versterkt je geheugen met maar liefst 2%!
Hoogste tijd om OP STAP te gaan
‘We moeten onze eigen pijnpunten zoeken en woorden maken om een productief debat te kunnen voeren’
~ Omar Ba
Consulent diversiteit en inclusie
De zon schijnt niet. Toch is het druk op het terras en in het oude centrum. Iemand valt mij op: ze draagt een zonneklep. Onder de zonneklep een zonnebril. Voorovergebogen, voldaan knikkend boven een rij sardines.
Elke keer als ik een wandeling over het strand of door het oude centrum maak, zie ik die klep. Hoe kan dat toch¿
Goethe droeg de zonneklep op zijn sterfbed. Zo beschermde hij zich tegen het (felle) licht. Zij moet ook hinder ondervinden van het licht, zelfs als er een regenbui sist en tikt op de parapluw’s. Goethe, zo lijkt me, zal ook zonder de zonneklep zich het Duitse, Italiaanse licht hebben herinnerd. Misschien het stralend licht van zijn heen gaan: het verlossende licht¿
In het dorp en op het strand zie ik de zonneklep niet meer. Vertrokken.
En zo sta je aan de voet van het sterfbed van Goethe…
View original post 61 more words
De Westhoek
Overal in de Vlaamse regio in België en Frankrijk de Westhoek zijn nog altijd sporen te vinden van een oorlog die men dacht dat het de laatste zou zijn, omdat zijn gruwel niet te evenaren zou zijn. Daarvoor was in de 16de eeuw na de Beeldenstorm de plaatselijke bevolking al erg uitgedund. Pas in de 18e eeuw kon men terug het bevolkingsaantal op het niveau van voor 1566 zien. Maar op op 21 oktober 1914 begon met de Eerste Slag om Ieper een man tot man gevecht van een heel andere orde dan die veldslagen die vroeger op de Vlaamse velden regelmatig werden uitgevochten. De Westhoek werd een plaats waar ongehoord duizenden hun leven zouden achter laten. Men kan er nu honderden grote en kleine zowel Belgische, Britse, Franse als Duitse begraafplaatsen vinden die het West-Vlaamse landschap tekenen als eerbetoon aan de gesneuvelden in de Grote Oorlog.
Maar al snel na WO I stond de volgende wereldoorlog al klaar. Toen dacht men echt dat men er voor kon zorgen dat er geen staten meer tegen elkaar zouden gaan vechten en daarbij andere landen zouden betrekken zodat er een derde wereldoorlog zou uitbreken.
Al in 2013 toen men demonstraties op het Majdan Nezalezjnosti, ook bekend als het Onafhankelijkheidsplein in Kyiv (Kiev), kon zien, kwam met dat begin van Euromaidan ook een onrustiger gevoelen naar voor in West Europa. Men voelde het in Europa warmer worden. Na jaren van schijnbare vrede bleek de Koude Oorlog terug voor de deur te staan al dacht men dat het bij het vallen van de Berlijnse Muur in 1989 gedaan zou zijn. De landen leken dichter naar elkaar te groeien en een mengelmoes van volkeren te worden, dat in zekere vorm een grotere eenheid zou hebben kunnen mee brengen. Men hoopte dat de globalisatie zou bijdragen tot een vermenging van culturen maar ook voor een meer openstaan naar andere culturen en bevolkingsgroepen.
Muurschildering ten voorkeur van de volksraadpleging in Catalonië in 2013 en het referendum in 2014
Het was ook het jaar dat Het Catalaanse parlement het Akkoord over de volksraadpleging in Catalonië goedkeurde en voor 9 november 2014 een referendum voorzag met de dubbele vraag die aan alle Catalaanse stemgerechtigden moest voorgelegd worden: “Wilt u dat Catalonië een staat wordt?” en “Zo ja, wilt u dat die staat een onafhankelijke staat wordt?”.
Op 22 februari 2014 werd nadat president Viktor Janoekovytsj van Kyiv naar Charkov was gevlucht, door het Oekraïense parlement ingestemd met het afzetten van de president en organisatie van presidentsverkiezingen op 25 mei 2014. Daar en dan kan men stellen werd het zaad in de grond gestoken voor datgene wat Europa vandaag over komt.
De Russen waren helemaal niet tevreden met de Oekraïense presidentsverkiezingen en was maar al te blij en berijd in te stemmen met de protesten in de oostelijke en zuidelijke delen van Oekraïne, die resulteerden in de afscheiding van de Oost-Oekraïense oblasten Donetsk en Loehansk waarbij de opstandelingen de volksrepubliek Donetsk en volksrepubliek Loehansk uitriepen, om net als de Krim een deel van Rusland te worden. Maar de overige gebieden in de Donbas bleven onder het gezag van het Oekraïense leger, om tot een 8 jaar durend kat en muisspel te resulteren.
De leiders van Wit-Rusland, Rusland, Duitsland, Frankrijk en Oekraïne op de vergadering op 11 en 12 februari 2015 in Minsk, Wit-Rusland
Na de Minsk akkoorden leek het wat stiller geworden tot het afgesproken staakt-het-vuren door de Russische president Vladimir Poetin verbroken werd met zijn uitroep dat Rusland de zelfverklaarde volksrepublieken Donetsk en Loehansk erkende, inclusief hun claims op het gehele grondgebied van respectievelijk oblast Donetsk en oblast Loehansk.
Ook al beweerde Poetin lange tijd dat hij Oakraïne niet zou binnenvallen, deed hij dat na het einde van het eerste deel van de 24ste Olympische Winterspelen toch.
Met zijn inval in Oekraïne beweerde Poetin een vredesmissie aan te gaan, maar meer en meer kan duidelijk gezien worden dat die Russische dictator totaal niets met een mensenleven inzit en alles op alles wil zetten om Oekraïne bij zijn land in te lijven. Hiervoor haalt hij zelfs door internationale verdragen verboden wapens boven om deze tegen weerloze burgers in te zetten. Scholen, kinderparken, kraamklinieken en burgerhospitalen worden beschoten en zo totaal verwoest. Ook de vele prachtige monumenten moeten er aan geloven terwijl het Russisch leger een waar slagveld maakt van een land dat 44,32 miljoen inwoners had, waarvan er vermoedelijk nu al 2 miljoen (vrouwen met hun kinderen) naar het Westen zijn gevlucht.
Het lijkt er op dat de Russische invasie ingezet op 24 februari 2022 weer een verschrikkelijke oorlog over Europa heen brengt.
Hierbij kunnen wij niet nalaten aan een lied te denken van de Vlaamse volkszanger, kleinkunstenaar, schrijver, dichter, beeldhouwer, levensfilosoof, gitarist, basklarinettist en schilder Willem Vermandere, die werd geboren in 1940 in Lauwe, nu een deelgemeente van Menen en in 1968 naar buiten kwam met zijn Liedjes van de westhoek.
Hij en zijn liederen zijn verbonden met Bachten de Kupe dat nog steeds gekenmerkt wordt door zijn oorlogsverleden, namelijk een van de bloedigste frontstreken van de Eerste Wereldoorlog, 1914-1918, iets wat nog altijd te zien is aan de vele oorlogskerkhoven van beide kampen.
De relaties tussen Rusland en het Westen zijn nu helemaal verzuurd geraakt en door zijn grove leugens eind vorig jaar en begin dit jaar, voor de inval in Oekraïne is het vertrouwen in Poetin helemaal geschonden en sis hij nu voor velen een onbetrouwbaar persoon die zich ook niet aan zijn afspraken houdt.
Die onberekenbaarheid en de drieste wijze waarop het Russisch leger de gebieden van Oekraïne wenst te veroveren kunnen ons enkel doen bidden voor die mensen die daar al dat leed moeten ondergaan terwijl de rest van de wereld eigenlijk niet kan ingrijpen omdat wij anders werkelijk in de derde wereld oorlog zullen beland zijn.
Terwijl het gure weer ginder aan houdt moeten duizenden in metrostations en bunkers schuilen zonder verwarming en zonder de nodige voeding en medicijnen.
Vele bomen zijn daar al gesneuveld terwijl de wapens voort gaan om nog meer te vernielen. Wij zien zelfs tanks zomaar over wagens, met mensen er in, rijden of het niets is. Men kan zich afvragen waar het gevoelen is van die legervoertuigen die gaten in woonblokken schieten en hospitalen bombarderen terwijl zij de verwonde mensen er zien uit vluchten. Waar is hun menselijke ziel en gevoelen?
Hebben zij hun innerlijke stem het zwijgen opgelegd? Of zijn ze doof geworden voor enig menselijk gevoel en besef?
In welke mate beseffen de Russische dienstplichtigen dat zij gewoon als kanonnenvoer worden gebruikt door hun Russische heerser? Hoe lang gaan zij hun verstand op ‘nul’ zetten en voort gaan met deze dwaasheid die zo veel mensenlevens kost?
Of willen zij met hun leider mee zingen
grote raketten atoom in den top
We meugen toch experimenteren
We mikken wel ne keer naar mekaar zijne kop
Maar just om ons ‘t amuseren
In ieder geval is nu al duidelijk dat wij in een “Woeste Waanzin” zijn beland.
**
+
Voorgaande
Uit de Oude doos: Een steeds kleiner wordende wereld
Uitkijkend naar 2017 en aankomende tijden
Het Volk van de Lage Landen en oorlogen
Vervolg
Duizend soldaten – Lied van Willem Vermandere
++
+++
17 jaar na de publicatie van de Nieuwe Bijbelvertaling van 2004 werd vorige woensdag een herwerkte versie ‘gedoopt’ in de Grote- of St Jacobskerk in Den Haag.
Kunsthistorische Bijbeluitgave NBV21
Er is ook een luxe cultuurhistorische uitgave van gemaakt die alle Bijbelboeken die door joden, protestanten, katholieken én lutheranen als gezaghebbend worden beschouwd voor legt, terwijl het het literaire karakter van het Oude en Nieuwe Testament benadrukt, doordat de tekst, anders dan in de meeste Bijbeluitgaven, in één brede kolom is opgemaakt.
Deze editie bevat een verklarende woordenlijst en diverse inleidingen die de lezer helpen om de weg te vinden in de historische achtergronden van de Bijbel. De inleidingen zijn geschreven door de belangrijkste oudhistorici en Bijbelwetenschappers van Nederland en Vlaanderen.
Matthijs de Jong, de hoofdvertaler van het NBG stelde trots deze herwerking voor en zei
“Met die inbreng van de lezers hebben we nu een verbeterde, vernieuwde en aangescherpte versie klaar van diezelfde vertaling, de NBV21 noemen we die.”
Vanaf 2016 hebben de vertalers zich over heel de Bijbel gebogen en zowat 12.000 wijzigingen aangebracht in de vertaling.
“Soms gaat het over een punt of een komma, soms over het Nederlands op zich, soms over een nieuw inzicht in de teksten. Maar over de hele lijn is het vooral de consistentie van de vertaling waar lezers het meest over vallen. Dus geen onnodige variaties in de vertaling, gelijke situaties of zinnen zijn nu ook identiek vertaald.”
geeft de jong aan.
Deze versie is om en bij de 2.000 bladzijden dik en mag dus een lijvig boek zijn waarbij wel een behoorlijk klein lettertype is gebruikt daar het anders veel te dik zou geweest zijn. Maar dit maal is er ook naast deen standaardeditie, eentje met grotere letters om gemakkelijk voor te lezen. Eveneens is er een gemakkelijk meeneembare versie, eentje voor huwelijken, een kunsteditie en ook een specifiek literaire uitgave.
Volgers de makers en uitgeverij leeft de Bijbel nog altijd en wachten nog altijd veel lezers op een Bijbelvertaling die hun kan boeien in hun eigen taal. Volgens de makers is het ook een boek dat in de huidige cultuur zijn plaats heeft en in de huidige maatschappij een spiegel voorhoudt en troost biedt.
Ook al leven we in West-Europa in seculiere tijden en konden we zien dat in de loop der jaren, zelfs in het zogenaamd conservatief christelijk Nederland, de Bijbel een mindere rol is gaan spelen in de opvoeding,is er toch noch steeds een nieuwsgierigheid naar dat ‘Boek der boeken‘.
“Weet dat nog altijd veel kinderen en jongeren uit gelovige gezinnen en in het godsdienstonderwijs in contact komen met de Bijbel.”,
zegt Rieuwerd Buitenwerf, directeur van het NBG, die het werkproces looft:
“Net als in 2004 is het een samenwerking tussen Nederlandse en Vlaamse vertalers en dat liep zeer goed en vlot.”
“Mooi is dat de NBV21 helemaal interconfessioneel is, dus van waarde voor alle christenen: in Vlaanderen vooral katholieken, bij ons vooral protestanten, maar ook evangelischen of leden van de Pinkstergemeenschap. Het boek kan ook van waarde zijn voor de joodse gemeenschap. Wie in God en Jezus gelooft, is gebaat met de nieuwe vertaling. Wie niet gelooft ook trouwens.”
+
Vindt ook:
+
Voorgaande
Gewortelden in Christus en factoren voor het succes van de reformatie
Niet Hebreeuws machtigen die toch de Tenach willen lezen
++
Hoe dikwijls hebben wij in het Nederlands het niet over oerdingen, oervormen enz. en gaan wij zelfs op zoek naar dat oergebeuren of die oervormen?
Ook willen sommigen het oerwezen in zichzelf ontdekken.
Foundation Operation X for languages, cultures and perspectives
Written by Dyami Millarson
Oerfoarm is a Frisian word that is integral to my father’s artistic philosophy. Its Dutch equivalent is oervorm. Oerfoarm/oervorm may be translated as primal form and the plural of this Frisian/Dutch word is oerfoarmen/oervormen. This English translation is only an approximation. The first element oer- is always hard to render in English because it evokes a certain primordial feeling and it conveys a certain sense of authenticity and may imply a return to an original state of being. The prefix oer- is cognate with German ur-, which has been adopted into English due to rendition problems of the concept expressed in this affix. Therefore, it may be more accurate to render oerfoarmen/oervormen into English as ur-forms.
The oer-concept (or ur-concept if you will) is vital for understanding my father’s artistic philosophy. Oer- may not only be a prefixed element in Frisian/Dutch, but it may also be…
View original post 1,413 more words
Vissershaven Lauwersoog
In september 2019 stapte Peter van der Schelde van uitgeverij Importantia aan boord van een 19de eeuwse klipper in de haven van Lauwersoog. Het doel was een bezoek te brengen aan het eiland Rottumeroog. Dat liep allemaal anders dan gepland. Door het weer, de stromingen, het tij en andere omstandigheden waren we vier dagen bezig om Rottumeroog te bereiken. Het werd een indrukwekkende en avontuurlijke reis, die voor Peter van der Schelde de inspiratie vormt voor het boek De Rottum Expeditie handelend over het oostelijke deel van de Waddenzee.. Het is zo afwijkend van wat hij normaliter aan boeken publiceert bij Importantia Publishing, dat hij besloten heeft het bij een andere uitgever onder te brengen. Voor de lezer maakt dat niets uit. Daarom informeert hij de volgers van Importantia ook over dit afwijkende boek. Puur omdat hij verwacht dat er onder jullie ook geïnteresseerden zullen zijn.
Rottumeroog in 2011
Ontvang een leesfragment.
Telkenmale bij het begin van een nieuw schooljaar horen wij veel mensen klagen over de kosten en zien wij op de televisie mensen in de winkels voor de allerlaatste snufjes gaan.
Heel wat ouders gaan verder dan het schoolmateriaal dat de school hen voorziet en/of oplegt. Meestal wordt er naar kindlief geluisterd en zo maar toe gegeven aan hun willetje om dit of dat te hebben. Dit zonder er eens ernstig over te praten of dit en dat wel allemaal zo nodig is.
Wat de school oplegt of graag zou zien en wat je kind zelf wil, gaapt vaak een diepe kloof. De terugkeer naar de schoolbanken hoeft niet te betekenen dat men terug nieuwe pennen en kleurpotloden nodig heeft. Voor de handboeken en invulboeken ligt het wel wat moeilijker. Men is gebonden aan de invulboeken die de school op legt. Maar voor de handboeken verplicht niemand dat deze volledig nieuw moeten zijn. Tweede-handsboeken zijn even goed als nieuwe.
Koop wat je niet kunt hergebruiken en dus wel nieuw moet aanschaffen, bij voorkeur tweedehands, zoals in de Kringloopwinkel of op een garage sale. Je zult staan kijken van de kwaliteit die je er vindt. Gebruikt betekent niet beschadigd. Tweedehands kopen is dan ook een kans om topmerken tegen lage prijzen in huis te halen.
Als jij of je kind eigenlijk alleen iets nieuws willen kopen omdat jullie daar zin in hebben, aarzel dan niet om je oude materiaal, dat nog in goede staat is, te verkopen of iemand cadeau te doen: je maakt er een ander kind gelukkig mee!
Dit heeft een grote impact: in plaats van alles opnieuw aan te kopen, kan je door te sorteren afscheid nemen van wat niet meer werkt, en van je inkopenlijstje schrappen wat je kunt hergebruiken. Zo vermijd je dat defecte spullen of dingen die je dubbel hebt, plaats blijven innemen. Niet kopen wat je al hebt, is ook de eenvoudigste manier om te besparen en onze planeet te ontzien: aangezien het aanbod zich aan de vraag aanpast, zal je door minder te kopen de productie lager houden en dus ook minder natuurlijke rijkdommen aanspreken.
Lees meer hier over: Een milieuvriendelijke start van het schooljaar
In welke mate beseffen zij die zich Christen noemen wel het besef van wat hun taken zouden moeten zijn als zij geloof hebben in Christus?
Groot probleem daarbij is dat velen die zich Christen noemen zich al niet zo goed aan de leer van Christus houden en een andere god aanbidden dan Diegene Die Jezus aanbad. Maar dat terzijde gelaten zou men denken dat zij verder in de voetstappen zouden stappen van diegenen die het geloof over heel de wereld deden verspreiden.
Hij wil mensen doe nadenken over de zending en hen laten bezinnen over de opdracht die elke christen zou moeten uitvoeren. Voor hem is het namelijk duidelijk dat een christen een opdracht te vervullen heeft. Met zijn boek hoopt hij mensen hun deelname aan Jezus’ zending te stimuleren.
In het verleden geraakten oprechte zendingsmotieven verstrengeld met de handelsbelangen van de imperiale staat. Met de kennis van nu zien we de denkfout die men toen maakte: men verbond kerk en staat in een politiek-theocratisch model, waardoor de zending niet enkel de dekmantel werd voor staatsbelangen maar ook voor de belangen van die specifieke kerkgroepen of kloostergemeenschappen.
In het verleden was er het superioriteitsgevoelen dat het blanke ras het superieure volk was en dat zij het geciviliseerde ras was dat anderen tot beschaving kon brengen. Om mensen te bekeren zijn er in het verleden heel wat slachtoffers gemaakt. Want in de vorige eeuwen is de Kerk niet vrij van bloedschuld geweest in haar bekeringswerk.
Ook in de moderne tijden heeft men dikwijls de houding aangenomen dat derde-wereld-volken heidenen waren welke moesten opgevoed worden om tot betere menselijke wezens te worden.
“Zij hadden het evangelie nodig om het eeuwige leven te kunnen ontvangen.”
Dat was de diepste drijfveer achter de zending, al vanaf de zeventiende eeuw, versterkt door de opwekkingen in de negentiende eeuw.
Na een inleidend overzicht van de zendingswoorden van Jezus, bespreekt de auteur in vijf hoofdstukken het startpunt en het doel van christelijke zending of missie. Vervolgens bespreekt hij de veronderstelde overlappingen of raakvlakken tussen het christelijke geloof en de religies en culturen van de wereld, het superieure zelfbeeld van christenen in de Westerse cultuur, en de verhouding van het Westerse christendom met Israël en de Joden. In hoofdstuk zeven stelt hij de theologische discussie over de reikwijdte van het verzoeningswerk van Jezus aan de orde. Uiteenlopende inzichten daarover hebben de potentie om het zendingsbewustzijn van christenen te verzwakken of juist te versterken.
Vervolgens beschrijft hij, in twee hoofdstukken, een aantal ontwijkende houdingen en belemmeringen onder Westerse christenen, die de zending hebben verzwakt of verlamd. De auteur benadrukt steeds het trinitarische karakter van zending, ofwel de Missio Dei, het gezonden zijn van Jezus zelf door God de Vader, als fundament van Zijn grote opdracht, waarvan de discipelen en al hun opvolgers deelnemers zijn.
Door het werk van de Heilige Geest blijft de grote opdracht om deel te nemen aan Zijn missie zich richten tot de harten en de hoofden van alle christenen van alle tijden en plaatsen. Daardoor is de gemeente (de kerk) per definitie een missionair organisme, hetgeen ingrijpende gevolgen heeft voor haar organisatie als instituut en voor de geloofshouding van haar leden.
Als trinitariër gaat hij uit van een standpunt dat het aparte elementen of persoonlijkheden van God zijn waarvan wij afhankelijk zijn. Toch herkent hij dat wij Gods Kracht of Heilige Geest in het zendingswerk nodig hebben om onze eigen zwakheden te kunnen overwinnen. Alsook geeft hij toch aan dat Jezus gezonden is door God en dat bij hem een aanvang zich heeft voltrokken van een zendelingswerk dat ingezet is geworden door de discipelen van Jezus.
Het werk van de Heilige Geest is onmisbaar. Hij wekt op tot berouw en bekering. Niet alleen bij de ‘buren’ die nog onbekend zijn met Christus. Maar ook bij christenen zelf. De Geest doet bij hen het ontwijkende gedrag en de belemmeringen verdwijnen. Zo wordt de weg geplaveid voor het vertrouwen in de onoverwinnelijke kracht van Hem die gezonden is en die anderen zendt: Jezus Christus. In Hem is alle zendingswerk begonnen. In Hem gaat het werk verder. En in Hem zal het ook volmaakt Zijn doel bereiken en worden beëindigd. Het is de bedoeling van Jezus dat alle christenen deelnemers zijn of worden aan Zijn zending. Dat is wat de auteur in dit boek wil beklemtonen.
In die zin kan het voor de niet-trinitarische christen ook boeiend zijn om “in de ziel van die trinitarische zendeling” te kijken, vooral ook omdat de heer Spaas vanuit het Bijbelse fundament van zending bespreekt hij de bezwaren die worden geopperd en hij de lezer leidt naar de manier waarop individuele en communale hindernissen kunnen worden overwonnen, om zo het evangelie van Jezus Christus effectief te delen met niet-christenen.
+
Voorgaande
de Nederlandse Protestantse Kerk en haar wil om Joden tot hun geloof te brengen
Een zeer grote groep mensen in onze maatschappij zijn de “vergetenen”, de vluchtelingen, daklozen, marginalen en armen.
De politici die het voor het zeggen hebben zijn met hun gedachten meestal zeer ver van de harde werkelijkheid en leven in hun eigen cocon, waarbij de wereld van de machtigen en rijken de r aarde prioriteit verkrijgt.
Velen moeten het weten te rooien zonder systemen die de parlementariërs wel voorzien. Maar een grote meerderheid valt tussen de mazen van het net.
Met deze periode van social distancing hebben ook heel wat mensen afstand genomen van de “andere” en hebben zij zichzelf prioritair gesteld. Het egoïsme is zienderogen versterkt. En als er mensen gingen samen klappen om 20 uur was dat toch niet zozeer uit medegevoelen doch eerder om zichzelf te laten zien aan anderen, dat zij toch nog mee telden in deze maatschappij.
Na alle afzondering, sluiting van winkels en bedrijven hopen zij hun werk terug te vinden, maar komen nu die “buitenlanders” nog meer als bedreiging van hun eigen stekje te zien.
Toch zullen zij moeten komen in te zien dat wij die toevloed van buiten Europa ook nodig hebben en dat wij maar beter dat mooie woord “blijveling” als een positieve meerwaarde voor onze maatschappij gaan zien.Kirsten van den Hul, lid van de Nederlandse Tweede Kamer namens de Partij van de Arbeid, heeft zoals kamerleden in België heel wat portefeuilles in haar handen, namelijk Onderwijs, Wetenschap, Emancipatie, Media, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.
Volgens haar is de tijd gekomen voor een (enorme) verandering. Zij gelooft in een een (s)hevolution, waarbij mannen en vrouwen samen de wereld veranderen en de emancipatie van de vrouw voortzetten.
Niet omdat dat moet van de politiek, of van de feministen, of van hun partner. Maar omdat de economie, onze relaties en de hele maatschappij er aantoonbaar beter van worden als zaken tussen mannen en vrouwen beter zijn verdeeld dan nu.Het kan misschien mogelijk zijn dat wij hier te maken hebben met een wat vreemde eend in de bijt, een politicus die zoals in de Belgische PvdA, echt begaan is met wat er onder de mensen leeft. Haar oog(merk ) mag dan misschien op de vrouw vallen die een revolutie kan veroorzaken, wat wij vandaag nodig hebben zijn mensen die hun stem willen verheffen om de gewone man en vrouw, jongens en meisjes van alle slag aan het woord te laten en hun een plaats te bezorgen in een voor hen leefbare omgeving.
Zij weet het zeker dat dit een eeuw voor de vrouw wordt, maar hopelijk zal zij ook inzien hoe die vrouw aan het roer het moet opnemen voor het algemeen welzijn van plant, dier en elk mens. Voorzeker mag het deel-tijddilemma, de loonkloof, huiselijk geweld niet ontbreken. Vooral dat laatste is kenbaar enorm toegenomen in deze corona tijd. Maar geweld onder kinderen is ook een enorm opvallend probleem geworden. De laatste maanden zijn wij overstelpt met moorden gepleegd door minderjarigen. Uit de hand gelopen pesterijen, met dood tot gevolg van ocharme 13 en 14 jarigen.
Onze maatschappij zit duidelijk met een groot probleem van normen en waarden.Het is goed te merken dat zij inziet dat in onze huidige maatschappij wel genoeg ellende is voor nog minstens vijf boeken.
Zij sprak de afgelopen drie jaar vaak over ‘gelijke kansen‘. Als het ging om te lage schooladviezen voor kinderen met lager opgeleide ouders of (groot)ouders met een migratie-achtergrond bijvoorbeeld. Of over het lerarentekort, dat inmiddels door heel Nederland en België pijnlijk voelbaar is. Maar zoals in België voelen nog minder leerkrachten er iets voor om in scholen les te geven waar ‘minderbegaafden’, ‘minderheden’ of ‘allochtonen’ zitten. Niet veel leerkrachten staan te popelen om les te gaan geven in scholen met relatief meer leerlingen met risico’s op achterstanden. Van den Hul schreef er een initiatiefnota over en bestookte onderwijsministers Slob en Van Engelshoven geregeld met Kamervragen en moties.
Zij zegt
Maar de meeste indruk maakten niet de debatten, Kamervragen, of stemmingen (al blijft het natuurlijk best een bijzonder gevoel als een motie wordt aangenomen, zoals deze bijvoorbeeld😊). De meeste indruk maakten de gesprekken die ik had met de mensen die ik onderweg tegenkwam.
Gesprekken met leraren, over hun gigantische werkdruk en hun zorgen over de toekomst van ons onderwijs. Met ouders, die soms al jaren worstelden met het vinden van passend onderwijs voor hun kind. Met leerlingen in het Voortgezet Speciaal Onderwijs, die me vroegen om in debatten ook het VSO niet te vergeten. Gesprekken met vluchtelingen uit Congo en Soedan in een kamp in Oeganda, dat we bezochten tijdens een indrukwekkend werkbezoek aan Oost-Afrika. En vooral: de vele gesprekken met vrouwen in de vrouwenopvang, die me vertelden over hun pijn en hun dromen.
Want daarmee begon het allemaal voor mij, met een heel persoonlijke initiatiefnota over geweld achter de voordeur. Een onderwerp dat voor mij veel meer is dan alleen politiek: ik kan er helaas zelf als voormalig slachtoffer over meepraten. Best bloot voelde dat, jezelf zo kwetsbaar opstellen onder het oog van collega’s, pers en publiek. Maar ik ben blij dat ik zo een steentje heb kunnen bijdragen aan het bespreekbaar maken van dat hardnekkige taboe. {Waarom ik door wil als Kamerlid}
Met meer dan een jaar een proberen om te gaan met een ons zeer beperkende pandemie zijn er heel wat taboes boven water komen drijven die aangepakt moeten worden. Dus heel wat werk aan de winkel.
Wat gisteren nog opviel op het nieuws was hoe een Iraans leraar Engels hier een korte cursus had gelopen en zo de mogelijkheid kreeg om hier als bemiddelaar te kunnen optreden. Opmerkelijk was hoe goed die man in één jaar tijd Nederlands had geleerd. Tegenover veel Belgen en Nederlanders die een bepaalde job niet willen uitvoeren, omdat ze deze te min voor zichzelf vinden, heeft deze man de handen uit de mauwen gestoken, hogeschool gevolgd en op één jaar tijd een diploma behaald waarmee hij nu verder kan en in België ook zijn diensten kan aanbieden.
Overal in Europa hebben wij zulke moedige en hardwerkende durvers en blijvelingen nodig. Zij zullen binnenkort ook moeten meewerken om onze landen weer op de juiste weg te helpen na de coronacrisis.
Niet enkel politici moeten hun oor te luisteren leggen ook zeer vele mensen die het nog steeds niet geloven dat wij met een echte pandemie te maken hebben en dat wij ook nood hebben aan mensen van het buitenland om onze verouderde bevolking aan te vullen en op te vangen.
+
Voorgaande
Waarom doen we niets aan de oorzaak?
Het gevaar om niets te doen tegen de oorzaak en de kwaal
Politici handig gebruik makend van immigranten en jihad angst
Gastvrijheid: een pijnlijke weg om anderen te verwelkomen
++
Aanvullend
Hoe omgaan met huidige moeilijkheden
Politici die trachten het geloof in de privesfeer te duwen of uit de maatschappij te bannen
Met christenen flirtende politici
Wie of welke generatie verantwoordelijk
Een tijd van plicht, verantwoordelijkheid en verantwoording
+++
Verder gerelateerd
Vluchtelingen, medemensen in nood: welkom!
Verkiezingscampagnes gaan vaak over wie het hardst kan roepen. Wie het meest in het nieuws is, wie de concurrentie het best kan aftroeven, wie het meest gevatte antwoord geeft in debatten. Ik heb mijzelf een ander doel gesteld deze campagne. Ik wil vooral luisteren.
De afgelopen vier jaar heb ik mij als Kamerlid met veel liefde verdiept in veel verschillende onderwerpen. Van kansengelijkheid in ons onderwijs tot de aanpak van ‘huiselijk’ geweld, van eerlijke handel tot LHBT-veiligheid. De berichten, mails, brieven en telefoontjes die ik over al die onderwerpen kreeg waren daarbij vaak van onschatbare waarde. In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart leg ik mijn oor dan ook graag te luisteren bij (ervarings)deskundigen in het land: studenten, professionals, onderzoekers, mensen die uit eigen ervaring kunnen spreken. Op zoek naar de meest prangende problemen, en wat daar volgens jullie aan gedaan moet worden.
Zo sprak ik vandaag met…
View original post 217 more words
In 2020 werd onverwacht voor velen hun droom aan diggelen geslagen. Meerdere mensen hadden grootse plannen voor dat jaar maar zagen deze bij de noorderzon verdwijnen door de corona crisis.
Wie droomt er niet van succes? Maar wat is dat succes dan eigenlijk waar men zo naar uit kijkt?
Succes kan een heel lastig woord zijn omdat het bepaalde dingen kan omsluiten die in een bepaalde context moeten gezien worden. Succes is ook zo iets dat voor iedereen weer anders kan zijn. Wat voor de één goed kan zijn kan dan weer slecht voor de ander zijn. Ook moeten we beseffen dat er het stereotype is dat succes verband houdt met geld, sociale status en macht.
Maar dat hoeft zo niet te zijn.
Ben je succesvol als je de eerste prijs wint, of zorgen competities alleen maar voor meer ongelijkheid?
Meestal gaat succes over een vergelijking met anderen. Indien er niemand of niets mee te vergelijken valt zal men als het goed is of men er tevreden mee kan zijn, zal men zich ook er mee succesvol mee voelen.
In onze wereld is het zo ver gekomen dat wij als het ware ons continue willen vergelijken met anderen en ons ergens willen plaatsen alsook aan alles een bepaalde rangorde willen geven. Zulk een op volgorde plaatsen maakt dat niet iedereen op de eerste plaats kan staan en dat allen die na de eerste staan zich ook tekort gedaan kunnen voelen of als ‘verliezers’ kunnen geklasseerd voelen. Voor iedere winnaar zullen er dan ook veel verliezers zijn.
Het kan gerust geen kwaad om veel ambities te hebben. Wel moet men er tegen kunnen dat het wel eens minder kan gaan. Dat was voor 2020 zeker het geval, want daar kwam de CoViD-19 pandemie een grote stok in de wielen steken. Ook al werd men niet rechtstreeks getroffen door het lelijk om zich heen slaand virus, kwamen de lockdown roet in het eten strooien. Meerdere zaken moesten voor meerdere maanden gesloten blijven, met alle financiële gevolgen van dien.
Het leek wel of er in 2020 geen plaats mocht zijn voor hoge ambities en grote dromen, maar daar moeten wij toch aanraden om deze te blijven koesteren. Men zal deze moeten proberen te blijven verwezenlijken. Iedereen zal op zoek moeten blijven gaan om een beter leven te verkrijgen voor zichzelf, maar eveneens voor de anderen.
Dit jaar zagen wij bepaalde mensen enorm gebruik maken van deze situatie om zichzelf te verrijken, ongeacht de toestand van anderen. Ook al mogen zij dan heel veel succes gehad hebben, moeten we beseffen dat dit niet de weg voor succes kan zijn.
Betere versies van onszelf, mogen nooit ten koste gaan van andere mensen, die daardoor slecht of oneerlijk behandeld zouden worden.
Filosoof Karim Benammar vindt dat een manier om hierover na te denken een filosofisch concept is waarin verschil gemaakt wordt tussen ‘eindige games’ en ‘oneindige games’. Als wij ons leven meer zouden gaan zien als een oneindige game, zoals wij bijvoorbeeld heel veel genot kunnen hebben bij het spelen van Monopoly, zouden wij ook meer van dat leven kunnen genieten. Dan kunnen we leven en spelen met andere mensen. Dat zou dan volgens Benammar ook tot minder ongelijkheid leiden.
Succes moet wel humaan zijn, anders is het geen succes.
zegt mensenrechtenactiviste Joumana Haddad.
Indien men zich te veel bezig houdt met te vergelijken met anderen bestaat het gevaar dat men zich verziekt.
In de onderstaande aflevering Human Wereldse onderzoeken filosoof Karim Benammar (Nederland) en mensenrechtenactivist Joumana Haddad (Libanon) wat ‘succes’ eigenlijk betekent. – Human laat zien dat er altijd verschillende perspectieven zijn en daagt je uit met een gezonde dosis blikverruiming.
°
**
°
+
Voorgaande
2020 en het onfatsoen van het grote geld
Constant schuldig verzuim in 2020 als het om ongelijkheid draait
+++
“Ik huilde door de schoonheid van uw hymnes en lofliederen,
en was erg geroerd door het prachtige geluid van uw zingen in de kerk.
Deze geluiden stroomden mijn oren binnen en de waarheid stroomde in mijn hart.”
~ St. Augustinus van Hippo.”
Ook al zit een vakantie naar het buitenland er deze zomer misschien niet in, volgens de werkgroep Psychologie & Corona is het belangrijk dat je je ontspant door tijd te maken voor je hobby’s, te genieten van de natuur of door eens iets nieuws te proberen.
Vreemd genoeg is voor heel wat mensen een vakantie niet meer mogelijk zonder naar het buitenland op reis te gaan. Voor velen is vakantie zelfs al een synoniem geworden voor “op reis gaan” en dit zelfs niet in eigen land maar in het buitenland. Om die reden heeft men nu weer een Angelsaksisch woord in het leven geroepen om een thuisvakantie weer te geven “Staycation” blijkt het modewoord voor 2020 te worden.
Velen vergeten dat er in eigen land heel wat te beleven valt.
Op zoek naar inspiratie? We geven je graag tien tips voor een avontuur in België!
1 Verfrissing nodig? Ga kajakken, raften of suppen! Bij SUP (stand-up paddling) sta je op een surfplank en beweeg je jezelf voort over het water met behulp van een peddel. Wie stabiel genoeg staat, kan zich ook eens wagen aan SUP yoga.
2 Mensen kunnen niet vliegen, maar flyboarden komt wel in de buurt. Een soort snowboard aangedreven door een jetski duwt je tot wel 15 meter de lucht in, waar je kunstjes kan uithalen door je gewicht te verplaatsen. Met een flyboard kan je je trouwens ook als een dolfijn onder water voortbewegen!
3 Hou je het liever droog? In het Limburgse Bokrijk kan je fietsen (of wandelen) door het water zonder nat te worden. In Hechtel blijf je dan weer hoog en droog tijdens je fietstocht op 10 meter hoogte door de bomen.
4 Hijs je rugzak op je schouders en treed in het spoor van de Vlaamse serie GR5! Een deel van de GR5 wandelroute loopt door België. Of kies een andere (meerdaagse) route op de website van de Grote Routepaden.
5 Neem dan ook je tent mee en maak er een heus kampeeravontuur van! Wildkamperen is in België verboden, maar bivakzones zijn een prima alternatief. Of kijk eens op Welcome To My Garden, een website waarop particulieren hun tuin gratis ter beschikking stellen van kampeerders.
6 We hopen natuurlijk op een mooie zomer, maar een dag regen hoeft de pret niet te bederven. Schuil in een Virtual Reality Arcade. Met een VR-bril op je neus beleef je de meest indrukwekkende avonturen met je vrienden of familie.
7 En als de zon dan toch schijnt, gebruik haar dan om schaduwtekeningen te maken. Zet een voorwerp zodanig neer dat het een schaduw werpt op je blad papier en maak een tekening op basis van die schaduw. Check het werk van Belgische kunstenaar Vincent Bal voor inspiratie.
8 Doe eens iets nieuws: lees een boek uit een genre dat je normaal links laat liggen, probeer een nieuw recept uit, ga eens naar een andere supermarkt, loop je dagelijkse jogparcours in de tegengestelde richting, koop je fruit en groenten op een plukboerderij, …
9 De bioscopen zijn weer open! Heb je geen zin om met een mondmasker in de zaal te zitten? Schuif dan met je auto aan voor de drive-in van Kinepolis On Tour. Tijdens de zomermaanden projecteert Kinepolis een aantal (recente) films op unieke locaties in België. Zelfs de aankoop van snacks is volledig corona-proof!
10 Help de wereld een beetje mooier te maken door je vrije tijd in te zetten voor anderen. Vraag aan het dierenasiel of je met een van de honden mag gaan wandelen, werk mee aan het magazine van het plaatselijke woonzorgcentrum, doneer bloed of plasma, doe een beach clean up met je kinderen, … Inspiratie nodig voor vrijwilligerswerk? Check deze website!
De Lockdown mag nu wel afgebouwd worden en sommigen zijn vanaf vandaag weer aan het werk gegaan, terwijl anderen nog aan huis gebonden zijn. Voor de thuisblijvers kan er een kunstzinnige bezigheid aanbevolen worden.
Kunst is therapeutisch. Haal je pennen, potloden, penselen dus maar boven en laat je creativiteit de vrije loop.
Een paar tips:
Voor degenen in een schuilhoek achter glas,
voor degenen met de dichtbeslagen ramen,
voor degene die dacht dat-ie alleen was,
moet nu weten,
we zijn allemaal samen
*
Afkomstig uit het concert ‘En God schiep… De radio’ ter ere van 80 jaar NCRV radio in 2004.
**
Voorgaande: Bij het overlijden van Liesbeth List
Vervolg: Liesbeth List & Ramses Shaffy – Pastorale