Steven Paas’ poging om het wankele zendingsbesef van Westerse christenen te doen ontwaken

In welke mate beseffen zij die zich Christen noemen wel het besef van wat hun taken zouden moeten zijn als zij geloof hebben in Christus?

Groot probleem daarbij is dat velen die zich Christen noemen zich al niet zo goed aan de leer van Christus houden en een andere god aanbidden dan Diegene Die Jezus aanbad. Maar dat terzijde gelaten zou men denken dat zij verder in de voetstappen zouden stappen van diegenen die het geloof over heel de wereld deden verspreiden.

Dr. Steven Paas s.

Dr. Steven Paas sr., is een kerkhistoricus die ook bekwaamheid heeft bewezen als missioloog met een warm hart voor de zending. Als vroeger zendingswerker in Malawi, heeft hij ervaring opgedaan in het zendingswerk dat hij kon gebruiken om een korte bondige missiologie aan te reiken voor Westerse christenen, die gevangen zitten in een neo-kolonialistische voorstelling van zending.

Hij publiceerde over Europese en Afrikaanse kerkgeschiedenis, zending, het verschijnsel van het Israëlisme in de uitleg van Bijbelse profetie, en de lexicografie van het Chichewa, een veel gesproken taal in Centraal Afrika.

Westerse christenen met hun buren onderweg – Deelnemers aan de missie van Jezus, dichtbij en veraf

In “Westerse christenen met hun buren onderweg – Deelnemers aan de missie van Jezus, dichtbij en veraf”  laat Paas zien dat elke vorm van superioriteitsdenken het missiologische wezen van de kerk beschadigt en botst met de Bijbelse betekenis van zending. Daar raakt hij een zeer gevoelig punt, want in het huidige zendingswerk van bepaalde protestantse groeperingen zien wij heel wat gevaarlijk weerwerk gebeuren, waarbij die zendelingen zich van alles veroorloven en zelfs mensen tegen elkaar opzetten (zie maar wat er in midden Afrika gebeurd).

Spaas daarentegen spoort Westerse christenen en hun buren van een andere (niet-)religieuze en culturele achtergrond aan om gehoorzaam te zijn aan de grote opdracht van Jezus.

Hij wil mensen doe nadenken over de zending en hen laten bezinnen over de opdracht die elke christen zou moeten uitvoeren. Voor hem is het namelijk duidelijk dat een christen een opdracht te vervullen heeft. Met zijn  boek hoopt hij mensen hun deelname aan Jezus’ zending te stimuleren.

Vroegere denkwijze

In het verleden geraakten oprechte zendingsmotieven verstrengeld met de handelsbelangen van de imperiale staat. Met de kennis van nu zien we de denkfout die men toen maakte: men verbond kerk en staat in een politiek-theocratisch model, waardoor de zending niet enkel de dekmantel werd voor staatsbelangen maar ook voor de belangen van die specifieke kerkgroepen of kloostergemeenschappen.

In het verleden was er het superioriteitsgevoelen dat het blanke ras het superieure volk was en dat zij het geciviliseerde ras was dat anderen tot beschaving kon brengen. Om mensen te bekeren zijn  er in het verleden heel wat slachtoffers gemaakt. Want in de vorige eeuwen is de Kerk niet vrij van bloedschuld geweest in haar bekeringswerk.

Ook in de moderne tijden heeft men dikwijls de houding aangenomen dat derde-wereld-volken  heidenen waren welke moesten opgevoed worden om tot betere menselijke wezens te worden.

“Zij hadden het evangelie nodig om het eeuwige leven te kunnen ontvangen.”

Dat was de diepste drijfveer achter de zending, al vanaf de zeventiende eeuw, versterkt door de opwekkingen in de negentiende eeuw.

Startpunt en doel van christelijke zending of missie

Na een inleidend overzicht van de zendingswoorden van Jezus, bespreekt de auteur in vijf hoofdstukken het startpunt en het doel van christelijke zending of missie. Vervolgens bespreekt hij de veronderstelde overlappingen of raakvlakken tussen het christelijke geloof en de religies en culturen van de wereld, het superieure zelfbeeld van christenen in de Westerse cultuur, en de verhouding van het Westerse christendom met Israël en de Joden. In hoofdstuk zeven stelt hij de theologische discussie over de reikwijdte van het verzoeningswerk van Jezus aan de orde. Uiteenlopende inzichten daarover hebben de potentie om het zendingsbewustzijn van christenen te verzwakken of juist te versterken.

Vervolgens beschrijft hij, in twee hoofdstukken, een aantal ontwijkende houdingen en belemmeringen onder Westerse christenen, die de zending hebben verzwakt of verlamd. De auteur benadrukt steeds het trinitarische karakter van zending, ofwel de Missio Dei, het gezonden zijn van Jezus zelf door God de Vader, als fundament van Zijn grote opdracht, waarvan de discipelen en al hun opvolgers deelnemers zijn.

Door het werk van de Heilige Geest blijft de grote opdracht om deel te nemen aan Zijn missie zich richten tot de harten en de hoofden van alle christenen van alle tijden en plaatsen. Daardoor is de gemeente (de kerk) per definitie een missionair organisme, hetgeen ingrijpende gevolgen heeft voor haar organisatie als instituut en voor de geloofshouding van haar leden.

Niet in eigen kracht

Als trinitariër gaat hij uit van een standpunt dat het aparte elementen of persoonlijkheden van God  zijn waarvan wij afhankelijk zijn. Toch herkent hij dat wij Gods Kracht of Heilige Geest in het zendingswerk nodig hebben om onze eigen zwakheden te kunnen overwinnen. Alsook geeft hij toch aan dat Jezus gezonden is door God en dat bij hem een aanvang zich heeft voltrokken van een zendelingswerk dat ingezet is geworden door de discipelen van Jezus.

Het werk van de Heilige Geest is onmisbaar. Hij wekt op tot berouw en bekering. Niet alleen bij de ‘buren’ die nog onbekend zijn met Christus. Maar ook bij christenen zelf. De Geest doet bij hen het ontwijkende gedrag en de belemmeringen verdwijnen. Zo wordt de weg geplaveid voor het vertrouwen in de onoverwinnelijke kracht van Hem die gezonden is en die anderen zendt: Jezus Christus. In Hem is alle zendingswerk begonnen. In Hem gaat het werk verder. En in Hem zal het ook volmaakt Zijn doel bereiken en worden beëindigd. Het is de bedoeling van Jezus dat alle christenen deelnemers zijn of worden aan Zijn zending. Dat is wat de auteur in dit boek wil beklemtonen.

In die zin kan het voor de niet-trinitarische christen ook boeiend zijn om “in de ziel van die trinitarische zendeling” te kijken, vooral ook omdat de heer Spaas vanuit het Bijbelse fundament van zending bespreekt hij de bezwaren die worden geopperd en hij de lezer leidt naar de manier waarop individuele en communale hindernissen kunnen worden overwonnen, om zo het evangelie van Jezus Christus effectief te delen met niet-christenen.

+

Voorgaande

de Nederlandse Protestantse Kerk en haar wil om Joden tot hun geloof te brengen

Representatie: Karakters met een fysieke handicap

Hoe dikwijls zoekt een mens geen tegenpool of gaat hij op zoek naar een held om zich op te trekken. Gehandicapten krijgen niet dikwijls een gehandicapt persoon als held voorgeschoteld.
Op de televisie is er enkel de BBC die enkele zeer goede interviewers hebben die lichamelijk beperkt zijn op de een of andere manier. Ook al hebben er sommigen er van geen benen of armen weten zij toch sterk over te komen en ons mee in hun verhaal te trekken.

Het is niet slecht om eens heel andere helden naar voor te schuiven dan mensen die alle ledematen bezitten of geen lichamelijke problemen hebben.
Er zijn miljarden verhalen van mensen die op deze aarde hebben geleefd, leven, zullen leven en hadden kunnen leven., maar ook heel wat meer gewoon verzonnen verhalen, waarvoor wij in de vakantie wat meer tijd kunnen voor vrij maken.

Books of Hope and Dreams

Voor mij is het vanzelfsprekend dat ik altijd pijn heb, dat ik het huis niet verlaat zonder mijn knalroze kruk en dat ik voor evenementen een rolstoel heb. Ik was tien toen ik voor het eerst geconfronteerd werd met posttraumatische dystrofie, zoals het toen nog heette. Ik was achttien toen mijn complex regionaal pijnsyndroom, zoals het tegenwoordig heet, terugkwam en niet meer weg te krijgen was.

Maar wat niet vanzelfsprekend is, is dat ik karakters zoals mezelf tegenkom in boeken. En dat terwijl ik, als lezer met een handicap, ongelooflijk veel behoefte heb om karakters zoals mezelf tegen te komen. Waarom? Omdat ik heel veel behoefte heb aan de bevestiging dat er iemand van me kan houden, ook met handicap. Omdat ik graag zie dat andere mensen een leuk en waardevol leven kunnen hebben, ook met handicap. En omdat ik graag zie dat mensen als ik OOK een lang en…

View original post 724 more words

Ik luister

Een zeer grote groep mensen in onze maatschappij zijn de “vergetenen”, de vluchtelingen, daklozen, marginalen en armen.

De politici die het voor het zeggen hebben zijn met hun gedachten meestal zeer ver van de harde werkelijkheid en leven in hun eigen cocon, waarbij de wereld van de machtigen en rijken de r aarde prioriteit verkrijgt.

Velen moeten het weten te rooien zonder systemen die de parlementariërs wel voorzien. Maar een grote meerderheid valt tussen de mazen van het net.

Met deze periode van social distancing hebben ook heel wat mensen afstand genomen van de “andere” en hebben zij zichzelf prioritair gesteld. Het egoïsme is zienderogen versterkt. En als er mensen gingen samen klappen om 20 uur was dat toch niet zozeer uit medegevoelen doch eerder om zichzelf te laten zien aan anderen, dat zij toch nog mee telden in deze maatschappij.

Na alle afzondering, sluiting van winkels en bedrijven hopen zij hun werk terug te vinden, maar komen nu die “buitenlanders” nog meer als bedreiging van hun eigen stekje te zien.
Toch zullen zij moeten komen in te zien dat wij die toevloed van buiten Europa ook nodig hebben en dat wij maar beter dat mooie woord “blijveling” als een positieve meerwaarde voor onze maatschappij gaan zien.

Kirsten van den Hul, lid van de Nederlandse Tweede Kamer namens de Partij van de Arbeid, heeft zoals kamerleden in België heel wat portefeuilles in haar handen, namelijk Onderwijs, Wetenschap, Emancipatie, Media, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.

Volgens haar is de tijd gekomen voor een (enorme) verandering. Zij gelooft in een een (s)hevolution, waarbij mannen en vrouwen samen de wereld veranderen en de emancipatie van de vrouw voortzetten.
Niet omdat dat moet van de politiek, of van de feministen, of van hun partner. Maar omdat de economie, onze relaties en de hele maatschappij er aantoonbaar beter van worden als zaken tussen mannen en vrouwen beter zijn verdeeld dan nu.

Het kan misschien mogelijk zijn dat wij hier te maken hebben met een wat vreemde eend in de bijt, een politicus die zoals in de Belgische PvdA, echt begaan is met wat er onder de mensen leeft. Haar oog(merk ) mag dan misschien op de vrouw vallen die een revolutie kan veroorzaken, wat wij vandaag nodig hebben zijn mensen die hun stem willen verheffen om de gewone man en vrouw, jongens en meisjes van alle slag aan het woord te laten en hun een plaats te bezorgen in een voor hen leefbare omgeving.

Zij weet het zeker dat dit een eeuw voor de vrouw wordt, maar hopelijk zal zij ook inzien hoe die vrouw aan het roer het moet opnemen voor het algemeen welzijn van plant, dier en elk mens. Voorzeker mag het deel-tijddilemma, de loonkloof, huiselijk geweld niet ontbreken. Vooral dat laatste is kenbaar enorm toegenomen in deze corona tijd. Maar geweld onder kinderen is ook een enorm opvallend probleem geworden. De laatste maanden zijn wij overstelpt met moorden gepleegd door minderjarigen. Uit de hand gelopen pesterijen, met dood tot gevolg van ocharme 13 en 14 jarigen.
Onze maatschappij zit duidelijk met een groot probleem van normen en waarden.

Het is goed te merken dat zij inziet dat in onze huidige maatschappij wel genoeg ellende is voor nog minstens vijf boeken.

Zij sprak de afgelopen drie jaar vaak over ‘gelijke kansen‘. Als het ging om te lage schooladviezen voor kinderen met lager opgeleide ouders of (groot)ouders met een migratie-achtergrond bijvoorbeeld. Of over het lerarentekort, dat inmiddels door heel Nederland en België pijnlijk voelbaar is. Maar zoals in België voelen nog minder leerkrachten er iets voor om in scholen les te geven waar ‘minderbegaafden’, ‘minderheden’ of ‘allochtonen’ zitten. Niet veel leerkrachten staan te popelen om les te gaan geven in scholen met relatief meer leerlingen met risico’s op achterstanden. Van den Hul schreef er een initiatiefnota over en bestookte onderwijsministers Slob en Van Engelshoven geregeld met Kamervragen en moties.

Zij zegt

Maar de meeste indruk maakten niet de debatten, Kamervragen, of stemmingen (al blijft het natuurlijk best een bijzonder gevoel als een motie wordt aangenomen, zoals deze bijvoorbeeld😊). De meeste indruk maakten de gesprekken die ik had met de mensen die ik onderweg tegenkwam.

Gesprekken met leraren, over hun gigantische werkdruk en hun zorgen over de toekomst van ons onderwijs. Met ouders, die soms al jaren worstelden met het vinden van passend onderwijs voor hun kind. Met leerlingen in het Voortgezet Speciaal Onderwijs, die me vroegen om in debatten ook het VSO niet te vergeten. Gesprekken met vluchtelingen uit Congo en Soedan in een kamp in Oeganda, dat we bezochten tijdens een indrukwekkend werkbezoek aan Oost-Afrika. En vooral: de vele gesprekken met vrouwen in de vrouwenopvang, die me vertelden over hun pijn en hun dromen.

Want daarmee begon het allemaal voor mij, met een heel persoonlijke initiatiefnota over geweld achter de voordeur. Een onderwerp dat voor mij veel meer is dan alleen politiek: ik kan er helaas zelf als voormalig slachtoffer over meepraten. Best bloot voelde dat, jezelf zo kwetsbaar opstellen onder het oog van collega’s, pers en publiek. Maar ik ben blij dat ik zo een steentje heb kunnen bijdragen aan het bespreekbaar maken van dat hardnekkige taboe. {Waarom ik door wil als Kamerlid}

 

Met meer dan een jaar een proberen om te gaan met een ons zeer beperkende pandemie zijn er heel wat taboes boven water komen drijven die aangepakt moeten worden. Dus heel wat werk aan de winkel.

Wat gisteren nog opviel op het nieuws was hoe een Iraans leraar Engels hier een korte cursus had gelopen en zo de mogelijkheid kreeg om hier als bemiddelaar te kunnen optreden. Opmerkelijk was hoe goed die man in één jaar tijd Nederlands had geleerd. Tegenover veel Belgen en Nederlanders die een bepaalde job niet willen uitvoeren, omdat ze deze te min voor zichzelf vinden, heeft deze man de handen uit de mauwen gestoken, hogeschool gevolgd en op één jaar tijd een diploma behaald waarmee hij nu verder kan en in België ook zijn diensten kan aanbieden.

Overal in Europa hebben wij zulke moedige en hardwerkende durvers en blijvelingen nodig. Zij zullen binnenkort ook moeten meewerken om onze landen weer op de juiste weg te helpen na de coronacrisis.

Niet enkel politici moeten hun oor te luisteren leggen ook zeer vele mensen die het nog steeds niet geloven dat wij met een echte pandemie te maken hebben en dat wij ook nood hebben aan mensen van het buitenland om onze verouderde bevolking aan te vullen en op te vangen.

+

Voorgaande

Waarom doen we niets aan de oorzaak?

Het gevaar om niets te doen tegen de oorzaak en de kwaal

Politici handig gebruik makend van immigranten en jihad angst

Gastvrijheid: een pijnlijke weg om anderen te verwelkomen

++

Aanvullend

Hoe omgaan met huidige moeilijkheden

Politici die trachten het geloof in de privesfeer te duwen of uit de maatschappij te bannen

Met christenen flirtende politici

De politicus en schaamte

Wie of welke generatie verantwoordelijk

Democratische ondergang

Een tijd van plicht, verantwoordelijkheid en verantwoording

+++

Verder gerelateerd

Werkelijkheid

Vluchtelingen, medemensen in nood: welkom!

Interview in Tertio: “Hopen is daden stellen”

Kamerlid in Coronatijd

Kirsten van den Hul

Verkiezingscampagnes gaan vaak over wie het hardst kan roepen. Wie het meest in het nieuws is, wie de concurrentie het best kan aftroeven, wie het meest gevatte antwoord geeft in debatten. Ik heb mijzelf een ander doel gesteld deze campagne. Ik wil vooral luisteren.

De afgelopen vier jaar heb ik mij als Kamerlid met veel liefde verdiept in veel verschillende onderwerpen. Van kansengelijkheid in ons onderwijs tot de aanpak van ‘huiselijk’ geweld, van eerlijke handel tot LHBT-veiligheid. De berichten, mails, brieven en telefoontjes die ik over al die onderwerpen kreeg waren daarbij vaak van onschatbare waarde. In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart leg ik mijn oor dan ook graag te luisteren bij (ervarings)deskundigen in het land: studenten, professionals, onderzoekers, mensen die uit eigen ervaring kunnen spreken. Op zoek naar de meest prangende problemen, en wat daar volgens jullie aan gedaan moet worden.

Zo sprak ik vandaag met…

View original post 217 more words

De domper op velen hun succespad

In 2020 werd onverwacht voor velen hun droom aan diggelen geslagen. Meerdere mensen hadden grootse plannen voor dat jaar maar zagen deze bij de noorderzon verdwijnen door de corona crisis.

Wie droomt er niet van succes? Maar wat is dat succes dan eigenlijk waar men zo naar uit kijkt?

Succes kan een heel lastig woord zijn omdat het bepaalde dingen kan omsluiten die in een bepaalde context moeten gezien worden. Succes is ook zo iets dat voor iedereen weer anders kan zijn. Wat voor de één goed kan zijn kan dan weer slecht voor de ander zijn. Ook moeten we beseffen dat er het stereotype is dat succes verband houdt met geld, sociale status en macht.
Maar dat hoeft zo niet  te zijn.

Ben je succesvol als je de eerste prijs wint, of zorgen competities alleen maar voor meer ongelijkheid?

Meestal gaat succes over een vergelijking met anderen. Indien er niemand of niets mee te vergelijken valt zal men als het goed is of men er tevreden mee kan zijn, zal men zich ook er mee succesvol mee voelen.

In onze wereld is het zo ver gekomen dat wij als het ware ons continue willen vergelijken met anderen en ons ergens willen plaatsen alsook aan alles een bepaalde rangorde willen geven. Zulk een op volgorde plaatsen maakt dat niet iedereen op de eerste plaats kan staan en dat allen die na de eerste staan zich ook tekort gedaan kunnen voelen of als ‘verliezers’ kunnen geklasseerd voelen. Voor iedere winnaar zullen er dan ook veel verliezers zijn.

Het kan gerust geen kwaad om veel ambities te hebben. Wel moet men er tegen kunnen dat het wel eens minder kan gaan. Dat was voor 2020 zeker het geval, want daar kwam de CoViD-19 pandemie een grote stok in de wielen steken. Ook al werd men niet rechtstreeks getroffen door het lelijk om zich heen slaand virus, kwamen de lockdown roet in het eten strooien. Meerdere zaken moesten voor meerdere maanden gesloten blijven, met alle financiële gevolgen van dien.

Het leek wel of er in 2020 geen plaats mocht zijn voor hoge ambities en grote dromen, maar daar moeten wij toch aanraden om deze te blijven koesteren. Men zal deze moeten proberen te blijven verwezenlijken. Iedereen zal op zoek moeten blijven gaan om een beter leven te verkrijgen voor zichzelf, maar eveneens voor de anderen.

Dit jaar zagen wij bepaalde mensen enorm gebruik maken van deze situatie om zichzelf te verrijken, ongeacht de toestand van anderen. Ook al mogen zij dan heel veel succes gehad hebben, moeten we beseffen dat dit niet de weg voor succes kan zijn.

Betere versies van onszelf, mogen nooit ten koste gaan van andere mensen, die daardoor slecht of oneerlijk behandeld zouden worden.

Filosoof Karim Benammar vindt dat een manier om hierover na te denken een filosofisch concept is waarin verschil gemaakt wordt tussen ‘eindige games’ en ‘oneindige games’. Als wij ons leven meer zouden gaan zien als een oneindige game, zoals wij bijvoorbeeld heel veel genot kunnen hebben bij het spelen van Monopoly, zouden wij ook meer van dat leven kunnen genieten. Dan kunnen we leven en spelen met andere mensen. Dat zou dan volgens Benammar ook tot minder ongelijkheid leiden.

Succes moet wel humaan zijn, anders is het geen succes.

zegt mensenrechtenactiviste Joumana Haddad.

Indien men zich te veel bezig houdt met te vergelijken met anderen bestaat het gevaar dat men zich verziekt.

In de onderstaande aflevering Human Wereldse onderzoeken filosoof Karim Benammar (Nederland) en mensenrechtenactivist Joumana Haddad (Libanon) wat ‘succes’ eigenlijk betekent. – Human laat zien dat er altijd verschillende perspectieven zijn en daagt je uit met een gezonde dosis blikverruiming.

°
**
°

+

Voorgaande

Naar het einde van 2020

2020 en het onfatsoen van het grote geld

Constant schuldig verzuim in 2020 als het om ongelijkheid draait

+++

Gerelateerd

1. We zijn geen losers, geen winnaars, we zijn vooral mensen die hun best doen
2. Hoeveel (on)gelijkheid kunnen wij aan?
3. Doe een ding tegelijk
4. Lichtpuntjes
5. Herwaarns mini-serie 3: tevredenheid
6. We moeten ons leven flink veranderen
7. De weg naar succes is bezaaid met vele verleidelijk parkeerplaatsen
8. Optimisme is het geloof dat leidt tot succes
9. Define succes?
10. Don’t be afraid to failHappiness Now
11. You won’t go anywhere if you don’t know direction
12. What is keeping you back
13. We can’t all succeed
14. Failure Teach You More
15. Failure is the key to success
16. Ambition
17. Negative life lessons for a positive life
18. Leave a spark wherever you go!
19. The road to success is dotted with many tempting parking places
20. Optimism is the faith that leads to achievement

Gezang en geluiden die stromen in het hart

“Ik huilde door de schoonheid van uw hymnes en lofliederen,
en was erg geroerd door het prachtige geluid van uw zingen in de kerk.
Deze geluiden stroomden mijn oren binnen en de waarheid stroomde in mijn hart.”
~ St. Augustinus van Hippo.”

 

Mood Booster • Avontuur in België

Ook al zit een vakantie naar het buitenland er deze zomer misschien niet in, volgens de werkgroep Psychologie & Corona is het belangrijk dat je je ontspant door tijd te maken voor je hobby’s, te genieten van de natuur of door eens iets nieuws te proberen.

Vreemd genoeg is voor heel wat mensen een vakantie niet meer mogelijk zonder naar het buitenland op reis te gaan. Voor velen is vakantie zelfs al een synoniem geworden voor “op reis gaan” en dit zelfs niet in eigen land maar in het buitenland. Om die reden heeft men nu weer een Angelsaksisch woord in het leven geroepen om een thuisvakantie weer te geven “Staycation” blijkt het modewoord voor 2020 te worden.

Velen vergeten dat er in eigen land heel wat te beleven valt.

Op zoek naar inspiratie? We geven je graag tien tips voor een avontuur in België!

1 Verfrissing nodig? Ga kajakken, raften of suppen! Bij SUP (stand-up paddling) sta je op een surfplank en beweeg je jezelf voort over het water met behulp van een peddel. Wie stabiel genoeg staat, kan zich ook eens wagen aan SUP yoga.

2 Mensen kunnen niet vliegen, maar flyboarden komt wel in de buurt. Een soort snowboard aangedreven door een jetski duwt je tot wel 15 meter de lucht in, waar je kunstjes kan uithalen door je gewicht te verplaatsen. Met een flyboard kan je je trouwens ook als een dolfijn onder water voortbewegen!

3 Hou je het liever droog? In het Limburgse Bokrijk kan je fietsen (of wandelen) door het water zonder nat te worden. In Hechtel blijf je dan weer hoog en droog tijdens je fietstocht op 10 meter hoogte door de bomen.

4 Hijs je rugzak op je schouders en treed in het spoor van de Vlaamse serie GR5! Een deel van de GR5 wandelroute loopt door België. Of kies een andere (meerdaagse) route op de website van de Grote Routepaden.

5 Neem dan ook je tent mee en maak er een heus kampeeravontuur van! Wildkamperen is in België verboden, maar bivakzones zijn een prima alternatief. Of kijk eens op Welcome To My Garden, een website waarop particulieren hun tuin gratis ter beschikking stellen van kampeerders.

6 We hopen natuurlijk op een mooie zomer, maar een dag regen hoeft de pret niet te bederven. Schuil in een Virtual Reality Arcade. Met een VR-bril op je neus beleef je de meest indrukwekkende avonturen met je vrienden of familie.

7 En als de zon dan toch schijnt, gebruik haar dan om schaduwtekeningen te maken. Zet een voorwerp zodanig neer dat het een schaduw werpt op je blad papier en maak een tekening op basis van die schaduw. Check het werk van Belgische kunstenaar Vincent Bal voor inspiratie.

8 Doe eens iets nieuws: lees een boek uit een genre dat je normaal links laat liggen, probeer een nieuw recept uit, ga eens naar een andere supermarkt, loop je dagelijkse jogparcours in de tegengestelde richting, koop je fruit en groenten op een plukboerderij, …

9 De bioscopen zijn weer open! Heb je geen zin om met een mondmasker in de zaal te zitten? Schuif dan met je auto aan voor de drive-in van Kinepolis On Tour. Tijdens de zomermaanden projecteert Kinepolis een aantal (recente) films op unieke locaties in België. Zelfs de aankoop van snacks is volledig corona-proof!

10 Help de wereld een beetje mooier te maken door je vrije tijd in te zetten voor anderen. Vraag aan het dierenasiel of je met een van de honden mag gaan wandelen, werk mee aan het magazine van het plaatselijke woonzorgcentrum, doneer bloed of plasma, doe een beach clean up met je kinderen, … Inspiratie nodig voor vrijwilligerswerk? Check deze website!

Kunstzinnige en therapeutische bezigheden in en na Lockdown

De Lockdown mag nu wel afgebouwd worden en sommigen zijn vanaf vandaag weer aan het werk gegaan, terwijl anderen nog aan huis gebonden zijn. Voor de thuisblijvers kan er een kunstzinnige bezigheid aanbevolen worden.

Kunst is therapeutisch. Haal je pennen, potloden, penselen dus maar boven en laat je creativiteit de vrije loop.

Een paar tips:

• Maak een raamtekening om je buurt wat op te fleuren
• Schrijf een brief voor een willekeurige bewoner van het lokale rusthuis
• Ga in je tuin of tijdens een wandeling op zoek naar gevallen takjes, bloemen, veren, blaadjes, … en verwerk die in je tekeningen of schilderijen
• Ben je bezig met fotografie? Maak van je spiegelreflexcamera een pinhole camera en experimenteer
• Pimp postkaarten en foto’s door erop te borduren
• Scheur een blad uit een krant, tijdschrift of boek en maak er een stiftgedicht op
• Beschilder hardgekookte eieren (en verstop ze in je tuin of appartement als schatten voor je kinderen)
• Bouw een vogelnestje of insectenhotel en laat je kinderen het versieren
• Speel beroemde filmscènes na met je kinderen of huisdieren in de hoofdrol of film een videoclip voor je favoriete lied
• Probeer eens iets nieuws, zoals pyrografie, boekbinden, a-capella zingen, … en hou je vorderingen bij in een blog
• Verzin een alternatief einde voor je favoriete boek of film

 

Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder

Voor degenen in een schuilhoek achter glas,
voor degenen met de dichtbeslagen ramen,
voor degene die dacht dat-ie alleen was,
moet nu weten,
we zijn allemaal samen

*

Afkomstig uit het concert ‘En God schiep… De radio’ ter ere van 80 jaar NCRV radio in 2004.

**

Voorgaande: Bij het overlijden van Liesbeth List

Vervolg: Liesbeth List & Ramses Shaffy – Pastorale

 

Bij het overlijden van Liesbeth List

Woensdag is Liesbeth List op 78-jarige leeftijd overleden. Veel collega’s uit het vak en andere bekenden deelden hun condoleances en herinneringen aan de zangeres.

Op 18 augustus 2017 gaf Liesbeth List aan te stoppen met optreden, als gevolg van een vorm van dementie veroorzaakt door hersenletsel. De dementie eiste toen al zijn tol. Haar dochter dat Elisah wilde dat haar moeder werd opgenomen in een verzorgingstehuis in Soest. Vredig mocht zij daar overlijden in haar slaap.

Het licht is gedoofd. Liesbeth List, de dochter van de vuurtorenwachter is niet meer. De Grande Dame van het Nederlandse chanson had het leven lief en wij hadden haar lief. Daarom: een ode aan deze bijzondere chansonnière.

Velen van de boom-children kregen in hun na-oorlogse jaren opwekkende ondersteunende gedachten in de toen ook niet altijd makkelijke jaren waarin hun generatie botste met de Grote Oorlog en tweede vooroorlogse generatie.

Voor velen openden de jaren 60 en 70 van vorige eeuw een heel andere wereld dan waarin hun voorgaande familieleden waren opgegroeid. Het was een tijd van ‘vechten voor eigen en vrije rechten’.

Naast de verscheidene protestzangers waren er Liesbeth List met Ramses Shaffy en andere luisterliedjes zangers die ons op de been hielden wanneer wij verdrietig door de conflictsituaties hier en daar toch een lichtpuntje wensten te zien.

Zo vaak door moeilijke momenten konden mensen zich laten trekken uit die somtijds uitzichtloze put. Zij was een gedreven inspiratiebron voor vele Nederlandse, Belgisch maar ook Franse artiesten die haar boodschap van het leven lief te hebben graag mee wilden delen en verkondigen met hun liederen.

**

Heb het leven lief – Liesbeth List  – Titel van dit lied is het Levensmotto van Liesbeth List L.Florence/H. Kooreneef/P.Obispo – Pilotes – Templar Music

Vervolg: Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder

50 jaar geleden, te gast in Malmedy voor Cwarmê

In de vorige eeuw werd er in de jaren 60-80 in veel karnavalsteden bewezen dat men geen bevolkings- of geloofsgroepen moest zwart maken om plezier te maken.

In veel Katholieke landen wordt nog steeds voor de 40-dagen vastentijd voor Pasen eerst nog uitvoerig uit de bol gegaan met vraatzuchtig te eten en te drinken. Het Mardi Gras of Vette Dinsdag of Vastenavond, de laatste avond van carnaval, is daarbij de hoogdag van uitzinnigheid.
Tijdens dat vierdaagse festival gekscheert men en willen velen zich voordoen als rijken, ook al bezitten zij niet veel geld. Het is ongelofelijk wat een geld zij dan toch spenderen aan praal of parade wagens en kostuums.

Het spotten is altijd onderdeel van dat feest geweest, maar na de 2de wereld oorlog mocht er van uitgegaan worden dat het om te lachen ging en niet om te kwetsen of te kleineren.
Langs Waalse zijde is de volkspret niet storend geweest tot nu toe. Maar aan Vlaamse zijde is de vervloeking van anders zijnden duidelijk naar voor gekomen, met eerst het spotten met de Koran en Islam waarna vervolgens de vinger voor het slecht gaan in het land zoals in de Nazi-periode weer naar de Joden wordt gewezen, met identieke karikaturen. Afgelopen jaar werden de Joden langs alle kanten geviseerd, belachelijk gemaakt en als minderwaardig voorgesteld en behandeld.

Tot nu toe heeft de regering laten begaan tot wrevel van binnen- en buitenlandse Joodse en mensenrechten instanties. Dit jaar durfden enkele buitenlandse regeringsleiders België verzoeken op te treden, maar wij moeten nog afwachten of de Belgische politici werkelijk hun ware gezicht zullen durven laten zien en eerlijk stappen  ondernemen tegen het gedane onrecht.

Dat het anders kan zouden de Vlamingen best eens bij hun Waalse buren gaan leren.

+

Voorgaande

Glimlach raam naar je ziel

Neem afstand van heidense vastenperiodes

Hoe ver kan men gaan om zich te beroepen op Vrije meningsuiting

Aalst Carnaval: Unia analyseert meldingen

++

Gerelateerd

1. Pauselijjk verzoek gemeenschappelijke viering door alle christelijke kerken van Pasen
2. Paus roept op tot herontdekking van de vasten
3. Kapitalistisch vooruitgangsgeloof
4. 13 Adar opening naar 14 Nisan
5. Prinsesjes en carnavalstoestanden #1 Aalst Carnaval 2019
6. Niet te negeren gebeurtenissen rond Joden in België
7. Haat tegen verarming en tegen Israël nieuwe manier om Joden te haten
8. Europees spilland en antisemitisme
9. Gemelde antisemitische voorvallen neemt toe
10. Prinsesjes en carnavalstoestanden #3 Lente-gebeuren

Toen gisteren nog vandaag was

Het oudste spoor van het Malmedy-carnaval dateert uit 1459.

De Cwarmê duidt in Malmedy de carnavalsperiode aan die vier dagen duurt.

Het begint op vrijdag om middernacht en duurt tot Mardi Gras om middernacht.

Deze vier dagen dragen de Waalse naam Grandès haguetes in tegenstelling tot de P’titès haguètes (ook wel de vier dikke donderdagen genoemd) die aan het carnaval voorafgaan.

De naam van het Malmedy-carnaval zou afkomstig zijn van het Latijnse woord quadragesima , vereenvoudigd in quaresima , wat veertig – veertig betekent voor het aantal dagen tussen Aswoensdag en Paasdag.

Quaresima evolueerde om het woord Lent in het Frans en het woord Cwarmê in het Waals van de regio te geven.

Op veel plaatsen op de planeet vieren we Mardi Gras, zo genoemd vanwege de grote hoeveelheid voedsel die werd opgenomen vóór de ontbering van de vastentijd.

In Malmedy is het de laatste dag van het carnaval. Dit…

View original post 68 more words