Tag Archives: Drie eenheid

by Guestspeaker | 2021/07/26 · 11:11 am

de Nederlandse Protestantse Kerk en haar wil om Joden tot hun geloof te brengen

Jodenzending

Dr. Steven Paas sr. bracht een zeer boeiend opiniestuk in het Reformatorisch Dagblad (RD)met als titel: Respecteren cultuur geldt niet alleen voor arbeid onder Joden

Respect voor medemens en andersgelovigen

Volgens hem hebben Christenen liefde en respect voor de medemensen met wie ze het Evangelie willen delen en voor hun cultuur. Maar hier kunnen wij niet echt mee akkoord gaan. Regelmatig ondervinden wij zelf hoe agressief trinitarische Christenen vijandig over unitarische Christenen staan. Volgens Trinitariërs zijn Unitariërs of Niet-Trinitariërs zelfs geen Chirsten, alhoewel de niet-trinitarische Christenen nog het meest Jezus Christus navolgen en zijn God aanbidden en in werkelijkheid dus eigenlijk de ware christenen zijn.

In februari gaf Maarten Stolk in het RD aan dat in veel Nederlandse kerken de aandacht voor Israël toenam. Toch kan het volgens hem wel wat meer. Zo heeft de Hersteld Hervormde Kerk (HHK) haar visie op papier gezet en gemeld dat

„De kerk is geroepen om antisemitisme te ontmaskeren als haat tegen de God van Israël.”

Volgens Paas hebben veel kerken in de gereformeerde gezindte moeite met de term ”Jodenzending”. Hij schrijft:

In plaats daarvan benoemen ze hun verhouding met het Joodse volk uiteenlopend. Het dichtst bij zending ligt de aanduiding ”verkondiging”. De Hersteld Hervormde Kerk gebruikt deze term in haar nieuwe visiedocument, onder nadrukkelijke afwijzing van ”Jodenzending” (RD 6-2). De benadering van de Gereformeerde Gemeenten lijkt hier sterk op.

Daarbij kan de vraag gesteld worden welk verschil zij zien in zending en verkondiging alsook in missionering. Want wat is hun betrachting met hun wil om Joden van hun Enige Ware God tot een Drie-Voudige godheid te brengen?

De Gereformeerde Kerken vrijgemaakt handhaven nog de duiding ”zending onder de Joden”, wat aangeeft dat zij als zendelingen hen willen benaderen. Andere kerkgenootschappen typeren hun relatie met de Joden bijvoorbeeld als:

arbeiden onder de Joden, luisteren naar de Joodse uitleg van de Schrift, diaconaat en handreikingen tot verzoening, met elkaar dialogiseren op voet van gelijkwaardigheid. {Respecteren cultuur geldt niet alleen voor arbeid onder Joden}

Ds. R. van de Kamp, voorzitter van de commissie Israël van de Hersteld Hervormde Kerk, en predikant uit Opheusden, erkent dat de belangstelling voor het Joodse volk bij meerdere Christenen toe neemt.

„Steeds meer mensen zien dat er Bijbelse beloften worden vervuld, zoals in de oprichting van de staat Israël in 1948 en de terugkeer van Joden naar hun land. Het aantal Messiasbelijdende Joden groeit. Dat zijn wonderlijke dingen.” {Geen Jodenzending, wel verkondiging}

Graag willen heel wat protestanten op gelijke voet staan met de Joden en zelfs over gaan tot met elkaar dialogiseren op voet van gelijkwaardigheid. Alhoewel dat bij die protestanten de hoop voorop ligt om te ‘hervormen’ of om Joden van gedachten te doen veranderen en zich te laten dopen tot hun ‘christelijk’ geloof, dit terwijl bij de Joden er helemaal geen opzet tot zieltjeswinnerij. In hun bereidwilligheid om met anderen te dialogeren is het voor de Joden nooit de bedoeling mensen tot het Joodse geloof om te vormen.

Verbondenheid van de Kerk met Israël

Dr. Steven Paas sr. schrijft:

Officieel geformuleerd of niet, de kerken gaan in het algemeen uit van een verbondenheid van de Kerk met Israël. Waaruit die verbondenheid dan wordt verondersteld te bestaan, varieert nogal. Het wordt, wat mij betreft, het minst duidelijk bij de Protestantse Kerk in Nederland, in haar befaamde artikel I-7 van de Kerkorde. In ieder geval lijkt ook deze kerk weg te willen blijven van de klassieke betekenis van christelijke zending. {Respecteren cultuur geldt niet alleen voor arbeid onder Joden}

Niemand kan ontkennen dat de Stichting van de staat Israël iets van de blijvende geldigheid van Gods belofte aan Abraham is. Maar hierbij moet men beseffen dat het niet aan mensen ligt om de tijd noch de grenzen er van vast te leggen.

Sommige Christelijke groeperingen zien wel een verbintenis met het Volk van God en het Volk van Israël, en gaan zelfs zo ver dat zij bepaalde gebruiken en feesten willen overnemen, maar daarbij toch nog aan hun Drie-eenheid willen vast houden in plaats van over te gaan tot het geloof in de God van Israël. Erg is het als zij zich Messiaansen noemen en zo Joden in hun groepering willen lokken met de voorwendselen dat zij dan hun geloof niet moeten stop zetten. Voor meerdere Joden is het dan ook een doorn in het oog als men over het Messiaans Jodendom spreekt en daarbij aan de Trinitarische groepen denkt. Om die reden gebruiken zij liever de naam Jeshuaisme, waarbij wordt aangegeven dat men bij de volgers van Jeshua behoort die dezelfde God aanhangen als Jeshua de Messias aanhing.

In het visiedocument van de Hersteld Hervormde Kerk staat dat met de komst van Christus alle ceremoniële wetten zijn vervuld. Zij zijn dan ook duidelijk met de zegging:

„Wij wijzen elke beweging van christenen uit de volken die naar deze wetten terugkeren af.”

Volgens hen mogen christenen zelfs geen Loofhuttenfeest vieren of de sabbat gaan houden. Voor hen lijkt dat wel een vloek ook al zien zij ook dat dit steeds meer om hen heen gebeurt.

Dat wordt weleens gekscherend ”omkeringstheologie” genoemd, waarin christenen terugkeren naar de schaduwen, terwijl met de komst van Christus het licht helder is gaan schijnen.”

zegt Ds. R. van de Kamp.

Jezus’ zendingswoorden

Opvallend is dat kerken zending bedrijven onder Joodse medemensen schuwen. Jezus wilde, getuige Zijn oproep tot deelname aan de ”Missio Dei” (de zending van God), immers dat de discipelen hun zendingsactiviteiten „bij Jeruzalem” zouden beginnen. De evangelist Lukas meldt dat nadrukkelijk (24:47). In Handelingen 1:8 schrijft hij dat volgens Jezus de discipelen hun werk „in Jeruzalem” moesten beginnen en dat Hij ook het gebied nabij de stad erbij betrok: „zowel in Jeruzalem als in heel Judea en Samaria.”

merkt Dr. Steven Paas sr. op en vervolgt:

De discipelen keken daarvan niet op. Want al voor Zijn kruisiging had Jezus ”de twaalf” erop uitgezonden om „het Koninkrijk van God te prediken” onder de Joden (Mattheüs 10:1-5; Markus 6:7-13; Lukas 9:1-2; vgl. Lukas 22:35-36). En later stuurde hij een groep van zeventig volgelingen met hetzelfde doel (Lukas 10:1-3).

Als de Kerk van vandaag een voortzetting is van de eerste leerlingen van Jezus, dan behoort zending onder de Joden vanzelfsprekend tot haar taak.

Prediking naar niet-Joden

De Joodse leermeester Jeshua (Jezus Christus) wenste de weg naar God open stellen voor alle soorten Joden maar ook voor niet-Joden. Zijn leerlingen kregen de opdracht het Goede Nieuws over de gehele wereld uit te dragen. Nooit heeft hij er op gestaan dat dit met geweld of verplichte bekering moest gebeuren. De Weg naar God is een pad dat de mensen voor zichzelf moeten uitmaken en kiezen.

Voor zijn volgelingen kwam het er op aan om geen onderscheid te maken tussen de mensen, want voor God is er niet zulk een onderverdeling per land, besnedenen of onbesnedenen, maar allen hoorden in eendracht één met Christus te zijn. (Galaten 3:28; Romeinen 10:12; Efezen 2:11-16)

Door Jezus volgelingen werd de hoop gesteld dat de liefde van Christus verder verkondigt kon worden en mensen er toe brengen verder meer naastenliefde te doen opbrengen, zodat zij ook door middel van de martelpaal alle volkeren in één lichaam met God zouden verzoenen.

Jezus heeft nooit tot doel gehad een nieuwe godsdienst te scheppen. Hijzelf, als zeer godvruchtige Jood, zou zeker niet tevreden zijn indien zijn volgelingen de mensen er toe zouden brengen een andere God te aanbidden dan hij en de vroegere profeten aanbaden.

Spijtig genoeg kon ik het artikel maandag niet verder lezen zonder te registreren. Maar het is onbetaalbaar om op alle kranten een abonnement te nemen of dagelijks vele gedrukte krantenversies te kopen. Wij raden u dus aan om zelf verder de bovenvermelde artikelen te lezen en verder aan Besluitvorming te doen. Verdere bespreking van de artikelen is hier van harte welkom.

Aangeraden lectuur

9 Comments

Filed under Geestelijke aangelegenheden, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Religieuze aangelegenheden

Tagged as Antisemitisme, Één lichaam, Één met Christus zijn, Bekering, Christelijke groepering(en), Christenen, Christus Jezus, Discipel van Jezus, Drie eenheid, Evangelische Christenen, Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, Gereformeerden, God van Israël, Godsdienst, Handelingen 1:8, Hersteld Hervormde Kerk (HHK), Jeshuaisme, Joden, Jodenzending, Joodse volk, Liefde van Christus, Lukas 10:1-3, Maarten Stolk, Messiaans Jodendom, Messiaansen, Missionering, Niet-Joden, Niet-trinitariërs, Omkeringstheologie, Onderscheid maken, Opdracht tot prediken, Protestantse Kerk, R. van de Kamp, Reformatorisch Dagblad, Steven Paas sr, Trinitariërs, Verbondenheid van de Kerk met Israël, Verkondiging, Volgelingen van Jezus Christus, Volk van God, Weg naar God, Zendelingen, Zending, Zending van God, Zendingsactiviteit(en), Zieltjeswinnerij

by belgischebroedersinchristus | 2021/03/30 · 7:33 pm

Een stille week

In verscheidene christelijke kerken wordt er deze week een stille week gehouden. Ze noemen deze week ondermeer Stille Week, Heilige Week, Grote Week of Lijdensweek. Voor hen zijn het dagen tot en met het Hoogfeest van Pasen waarin alle gebeurtenissen worden herdacht die de kern van het christelijk geloof zouden moeten uitmaken, met name het lijden, sterven en verrijzen van Jezus Christus.

De Broeders in Christus met vele andere ernstige Bijbelstudenten of Bijbelonderzoekers, hadden dit weekend het belangrijkste weekend van het jaar, waarin de uittocht van de slavernij in Egypte en de uittocht van de menselijke slavernij aan zonde en dood werd herdacht.

Het was een heel stil weekend, met een ongebruikelijk herdenken in zeer kleine kring. Normaal gesproken wordt 14 Nisan in een grote kring herdacht, met broeders en zusters uit alle uithoeken van het land die elkaar opzoeken om Jezus laatste avondmaal te gedenken. Voor onze gemeenschap is die avond een bezinningsavond om na te denken over wat Jezus Christus voor ons gedaan heeft en over wat hij heeft kunnen verwezenlijken door zich als een offerlam aan zijn hemelse Vader aan te bieden.

Het was een weekend om stil te worden of stil te zijn. Want wat is er niet vreselijker dan een geliefde te verliezen. De apostelen wisten het nog niet maar enkele uren later zouden zij hun meester verliezen. Wij worden er stil van als wij bedenken hoe mensen blind waren en niet inzagen dat daar in Jeruzalem de veel aangekondigde figuur te vinden was die God heeft voorzien voor de mensheid.

Zij die Jezus als God aannemen hebben eigenlijk geen reden om stil te zijn, noch eigenlijk om hoop te hebben, die wij wel kunnen koesteren. God kan namelijk niet sterven. Dus als Jezus God is, had hij helemaal niets te vrezen. Toch weten wij dat die man daar in Jeruzalem enorme angsten doorstond. Het was zelfs zo erg dat hij bij wijze van spreken “bloed zweette”. Zij die Jezus als hun god aanschouwen zouden uit meerdere verzen in de Schrift moeten kunnen verstaan dat Jezus helemaal God niet is, maar wel de gezonden eniggeboren welbeminde zoon van God is, die onderworpen is aan God. Zulke gelovigen in een ‘god de zoon’ weigeren de Woorden van God in acht te nemen waar deze zelf bevestigt dat Jezus Zijn zoon is.

“16 Zodra Jezus gedoopt was en uit het water omhoogkwam, opende de hemel zich voor hem en zag hij hoe de Geest van God als een duif op hem neerdaalde. 17 En uit de hemel klonk een stem:

‘Dit is mijn geliefde Zoon, in hem vind ik vreugde.’” (Mt 3:16-17 NBV)

Ook bij andere gelegenheden gaf God aan dat die man van vlees en bloed Zijn geliefde zoon is. Dat zij dat niet willen inzien is ook een van de redenen die ons stil maken. Want Jezus heeft zo veel voor de mensheid gedaan dat zijn persoonlijkheid niet erkennen geweld aan doet aan de Bijbelse hoop die eigenlijk door de mens in hem kan gesteld worden. De Eeuwige God (betekenend dat Hij geen geboorte of dood heeft, maar altijd heeft bestaan en zal bestaan), die door geen enkel mens kan gezien worden gaf Zijn geliefde zoon, die wel door zeer velen gezien werd, het recht van spreken en handelen. Soevereiniteit behoort God toe, maar Hij heeft Jezus de autoriteit gegeven om in Zijn Naam te handelen en spreken.

“Jezus kwam op hen toe en zei: ‘Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde.” (Mt 28:18 NBV)

Die Macht die Jezus had verkregen, kwam van een hogere persoonlijkheid dan Jezus, wat Jezus ook altijd kenbaar maakte en er ook bewust van was dat hij niets zonder Die God, die hoger is dan hij, kon doen.

“Jullie hebben toch gehoord dat ik zei dat ik wegga en bij jullie terug zal komen? Als je me liefhad zou je blij zijn dat ik naar mijn Vader ga, want de Vader is meer dan ik.” (Joh 14:28 NBV)

“Jezus reageerde hierop met de volgende woorden: ‘Waarachtig, ik verzeker u: de Zoon kan niets uit zichzelf doen, hij kan alleen doen wat hij de Vader ziet doen; en wat de Vader doet, dat doet de Zoon op dezelfde manier.” (Joh 5:19 NBV)

Al deze woorden slaan de Drie-eenheidsaanbiders in de wind. Ook negeren zij dat later Jezus, die zit aan de rechterhand van zijn Vader, ook alles zal overdragen aan Die Enige Ware God. Verder negeren zij dat Jezus een hogepriester is van God en voor ons optreed als bemiddelaar tussen God en ons.

“Want er is maar één God, en maar één bemiddelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus,” (1Ti 2:5 NBV)

En het is die dood van die mens, de mensenzoon uit het geslacht van koning David die wij vorig weekend herdachten en andere (zogenaamde) christenen deze week herdenken.

Ook al brengt zijn dood droefheid over ons en stilte, zijn wij langs een andere kant ook verheugd en stil van bewondering. Het verheugd zijn komt doordat het vertrouwen van Jezus in zijn God niet geschaad is geworden en dat God zijn offer aanvaard heeft als een losprijs voor velen. Zijn dood geeft ons in zekere zin vrede, omdat door God Zijn aanvaarding van dat loskoopoffer, wij gered kunnen worden.

“Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet.” (Joh 14:27 NBV)

Met die daad van Jezus hoeven wij ons nu niet meer ongerust te maken en hebben met zijn opstanding uit de dood, drie dagen na zijn dood, een prachtige hoop mee gekregen. Zij die Jezus als hun god nemen en denken dat hij God is, zijn er aan voor de moeite, want dan hebben zij nog geen enkel bewijs dat een mens uit de dood zou kunnen opstaan. Ook maakt het God tot een grove leugenaar en bedrieger indien Jezus God is, want als onsterfelijk heeft hij daar dan een klucht of tragedie gebracht welk misschien een boeiend schouwspel kon zijn, maar niets tot de mensheid bracht. Alsook heeft Jezus meerdere malen gezegd dat hij bepaalde zaken niet wist omdat het enkel God gegeven is om die dingen te weten. Maar als Jezus God is wist hij die natuurlijk wel en verzweeg hij die belangrijke zaken, wat niet getuigt van medelievendheid.

Wij hebben echter het geluk als wij in Jezus Christus als zoon van God geloven, want dan kunnen wij in zijn opstanding uit de doden geloven in de mogelijkheid van een mens om blijvend uit de dood op te staan. Wij zijn namelijk door ons geloof gerechtvaardigd. Door aan te nemen wie en wat Jezus gedaan heeft voor ons kunnen wij in een herstelde relatie met Jehovah God leven. Dankzij Jezus offerdaad kunnen wij nu leven in ‘vrede’ met God. Jezus is het, die door zijn bemiddeling en door ons geloof de toegang heeft ontsloten tot die genade. Hiredoor kunnen wij juichen op grond van werkelijk tastbare hoop (gegrond op realiteit) waarin wij staan.

“1 Wij zijn dus als rechtvaardigen aangenomen op grond van ons geloof en leven in vrede met God, door onze Heer Jezus Christus. 2 Dankzij hem hebben we door het geloof toegang gekregen tot Gods genade, die ons fundament is, en in de hoop te mogen delen in zijn luister prijzen we ons gelukkig.” (Ro 5:1-2 NBV)

In de Tuin van Eden sprak God al over die te komen oplossing voor of tegen de banvloek van de zonde en dood. Dat zaad dat zou komen uit de vrouw vanuit het geslacht David is die man die wij deze dagen in herinnering nemen en ons bij wijze tot stilte brengt. De vrede die voor de zondeval in de Koninklijke Tuin van God heerste kan nu dankzij het Zoenoffer van Christus terug in ere hersteld worden. In stilte maar ook met veel vreugde kunnen wij naar die toekomende Vrede van Christus kijken.

Deze dagen zijn wij bedroefd niet enkel omdat Jezus zo moest lijden voor zijn dood, maar meer nog voor al diegenen die zich christen noemen maar Jezus offerdaad niet de volle erkenning willen geven. Zij zijn als het ware in de val van de Antichrist gevallen en helpen deze tegenstander van God met het tegen in gaan van hen die de ware Jezus verkondigen.

God is Geest en heeft als geestelijk Wezen geen lichaam, vlees of bloed, maar Jezus als mens zijnde is niet gekomen om door andermans bloed te vergieten mensen te bevrijden en zijn koninkrijk in te luiden. Jezus heeft werkelijk zijn eigen bloed vergoten voor velen. Door zich aan te bieden als hogepriester voor God en zichzelf als loskoopoffer aan te bieden heeft hij voor ons verlossing kunnen verwerven.

“11 Christus daarentegen is aangetreden als hogepriester van al het goede dat ons is toebedacht: hij is door een indrukwekkender en volmaakter tent-die niet door mensenhanden gemaakt is en niet behoort tot onze schepping 12 voor eens en altijd het hemelse heiligdom binnengegaan, en dan niet met bloed van bokken en jonge stieren maar met zijn eigen bloed. Zo heeft hij een eeuwige verlossing verworven. 13 Want als het lichaam van wie onrein is al wordt gereinigd en geheiligd wanneer het besprenkeld wordt met het bloed van bokken en stieren of bestrooid met de as van een jonge koe, 14 hoeveel te meer zal dan niet het bloed van Christus, die dankzij de eeuwige Geest zichzelf heeft kunnen opdragen als offer zonder smet, ons geweten reinigen van daden die tot de dood leiden, en het heiligen voor de dienst aan de levende God?” (Heb 9:11-14 NBV)

Jezus, die zijn wil opzij schoof om altijd de Wil van God te doen heeft niet de anderen – mensen en dieren – zijn zonden laten dragen maar hij heeft gewillig de zonden van de anderen op zich genomen door zich als een misdadiger aan de paal te laten nagelen:

“Hij heeft in zijn lichaam onze zonden het kruishout op gedragen, opdat wij, dood voor de zonde, rechtvaardig zouden leven. Door zijn striemen bent u genezen.” (1Pe 2:24 NBV)

Voor hen die Jezus als hun god nemen en zeggen dat hij als god de zoon ook God is, valt het dikwijls moeilijk om God te zoeken en te vinden, doordat zij zo verblind worden door de valse leerstelling van de Heilige Drievuldigheid. Indien zij Jezus zouden aanvaarden zouden zij beseffen hoe alles uit de Bijbel netjes als een prachitge puzzle in elkaar past. Dan zouden zij ook stilte en vrede in hun hart kunnen krijgen en zoals al diegenen die in Jezus Bloed als bezegeling van het Nieuwe Verbond met God geloven, kunnen leven met een prachtig vooruitzicht van een hersteld Paradijs, waar allen die geloof oefenen in Jezus en zijn en Gods geboden opvolgen, zullen kunnen genieten van een euwidurende vrede.

Voorgaande

2017 Nisan 10, uitkijkend naar 14 Nisan

Jezus’ dood ons al of niet in vlam zettend

Antwoord op Vragen van lezers: Was Jezus schijndood

Waarom moest Jezus lijden en sterven om de mensheid los te kopen?

Niemand heeft grotere liefde dan hij die zijn leven geeft voor zijn vrienden

Hedendaagse protestanten tegenover Katholieken of de Antichrist

Vindt ook om te lezen

+++

Verder aanverwant

Een mooie dag
Op weg naar Pasen
Een Palmzondagmeditatie in tijden van corona
Zondags woord en beeld – 5
Jezus bereidt zijn discipelen op het ergste voor
De laatste 24 uur van Jezus’ leven – Het laatste avondmaal
De Vrede van God
Achtergrond van De Kruisweg
Moresnet opnieuw
‘Jezus ter dood veroordeeld’ besproken zondag 24 maart
Rianne schrijft over de Stille week terwijl ze kijkt naar een veertigdagentijd die nog nooit zoveel ruimte had voor bezinning, zonder stage en fysieke schooldagen, zonder bezoek en feestjes, en toch blijft de stilte voor haar moeilijk te vinden. Toch blijkt God zoeken zelfs als men alle tijd van de wereld heeft best lastig.
Dood en verrijzenis, lijden en opstaan

7 Comments

Filed under Geestelijke aangelegenheden, Nederlandse teksten - Dutch writings, Religieuze aangelegenheden

Tagged as 1 Timotheüs 2:5, 14 Nisan, Autoriteit door God gegeven, Bemiddelaar tussen God en de mens, Bezinningsavond, Bijbelse hoop, Drie eenheid, Driegodheid, Eeuwige goddelijkheid, Enige Ware God, Hebreeën 9:11-14, Heilige Drievuldigheid, Jezus koning van vrede, Jezus offerdood, Johannes 14:27, Johannes 14:28, Johannes 5:19, Loskoopoffer, Losprijs, Mattheüs 28:18, Mattheüs 3:16-17, Nieuwe Verbond, Offerlam, Opstanding uit de dood, Opstanding van Jezus, Stil zijn, Stille week, uittocht uit Egypte, uittocht uit slavernij, uittocht uit slavernij van zonde, Vrede, Vrede van Christus, Zoon van God

by Vragensteller - Inquirer | 2018/08/27 · 1:11 pm

Een veel voorkomende vraag: Waarom moest Jezus of God naar de hel?

Waarom moest Jezus of God naar de hel terwijl mensen die slechte dingen hebben gedaan rechtstreeks naar de hemel mogen?

Grote Vraag - Big Question - Wat nu? What now?

De grote vraag – Big Question – Wat is er hierna? Wat is er na dit leven?

Als wij na onze dood ofwel eerst naar het vagevuur gaan en dan naar de hemel, waarom en voor wie moet Jezus dan terug komen om de doden en levenden te oordelen?

Indien wij gered zijn en onze ziel naar de hemel gaat waarom prediken er nog zovelen over verdoemenis in de hel?

Waarom als wij zogezegd gered zijn door het bloed van Christus zijn er nog kerken die hun leden bang maken met hellevuur en eeuwige foltering, terwijl zij zeggen dat wij geen werken meer moeten doen omdat wij gered zijn?

Hebt u zich al eens afgevraagd of God wel kan sterven en dan in een hel zou terecht komen?

Volgens de Bijbel heeft Dé God geen geboorte, geen begin van leven mits Hij altijd al bestaan heeft. De Godheid heeft ook geen einde aan Zijn leven. Er staat in de Bijbel vermeld dat geen mens Hem kan zien en leven, maar ook dat geen enkel mens Hem iets kan aandoen. Nochtans weten wij dat Jezus door zeer veel mensen is gezien, die dan toch niet dood vielen, en dat hij zelfs enkele tot leven bracht, terwijl hij zelf toch dood ging aan een houten paal, opgehangen door de Romeinen en begraven door enkele toegewijden.

God, volgens de Bijbel, kan overal tegelijkertijd zijn. Hij is noch gebonden door plaats, noch door tijd. Aldus kan men zeggen dat God in de hemel kan zijn, maar ook op aarde alsook in de hel. Maar indien de hel een folterplaats voor zondigen zou zijn kan men zich ook wel afvragen wat God daar zou horen te doen. Als men weet dat Jezus zonder zonden zou zijn kan men het ook stellen dat het zeer vreemd is dat Jezus naar de hel zou moeten gaan, terwijl hij vrij van zonden is.

Wat zijn eigenlijk dat vagevuur en die hel?

Heb jij al ergens over een vagevuur gelezen in de Bijbel?

Voorgeborchte of het verblijf van de zielen die na het sterven niet toegelaten worden tot de hemelse glorie van Christus en ook niet naar de hel of het vagevuur gezonden worden. – Domenico Beccafumi. De nederdaling van Christus in de Limbus. 1530-1535.

Nergens in de Bijbel wordt er over een vagevuur gesproken. Nergens wordt er gezegd dat mensen na hun dood nog eens voor een tweede maal zouden gestraft worden voor hun gedane fouten. Ook wordt er nergens over een voorgeborgte of voorgeborchte, gesproken waar kleine kinderen indien zij nog niet gedoopt waren, of zielen die na het sterven niet toegelaten zouden worden tot de hemelse glorie van Christus en ook niet naar de hel of het vagevuur zouden gezonden worden, naar toe zouden moeten gaan. Volgens de Heilige Schrift is de straf voor de zonde eenvoudigweg de dood. Daar eindigt het leven en daarmee is het eindpunt bereikt van ons als zondig wezen. De dood zelf is de straf die ons is opgelegd.

Kan u een rechtvaardige Vader of rechter voorstellen die nogmaals straft als een straf voor een bepaald feit al verricht is geworden?

De Elohim Hashem Jehovah wordt volgens het Boek der boeken, de Bijbel, voorgesteld als een rechtvaardige Vader en Herder. Kan u zich een liefdevolle vader voorstellen die continue zijn kinderen blijft straffen voor dezelfde fouten? Wat zou u er van denken als die Liefdevolle Vader telkenmale een straf volbracht is voor eenzelfde feit opnieuw een straf zou geven en dan nog eens en nog eens, om zo het kind tot in het oneindige te laten lijden?

Als rechtvaardige Vader is het wel zo dat Hij gemaakte fouten niet ongestraft kan laten.

“Die de weldadigheid bewaart aan vele duizenden, Die de ongerechtigheid, en overtreding, en zonde vergeeft; Die den schuldige geenszins onschuldig houdt, {9 } bezoekende de ongerechtigheid der vaderen {10 } aan de kinderen, {11 } en aan de kindskinderen, in het derde en vierde lid. {12 } (Ex 34:7 STV)

“Dat niemand zijn broeder vertrede, {12 } noch bedriege {13 } in zijn handeling; want de Heere is een wreker over dit alles, gelijk wij u ook te voren gezegd en betuigd hebben.” (1Th 4:6 STV)

“Hoeveel te zwaarder straf, meent gij, zal hij waardig geacht worden, die den Zoon van God vertreden heeft, {56 } en het bloed des testaments {57 } onrein geacht heeft, {58 } waardoor hij geheiligd was, {59 } en den Geest der genade {60 } smaadheid heeft aangedaan?” (Heb 10:29 STV)

“Komt dan, en laat ons samen {58 } rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, {59 } zij zullen wit {60 } worden als sneeuw, al waren zij rood {61 } als karmozijn, {62 } zij zullen worden als witte wol.” (Jes 1:18 STV)

“Want de bezoldiging der zonde {62 } is de dood, {63 } maar de genadegift Gods {64 } is het eeuwige leven, {65 } door Jezus Christus, onzen Heere.” (Ro 6:23 STV)

Als de dood door God als de ultieme straf wordt aanzien, waarom zou er dan nog eens een straf in een vagevuur of in een hellevuur moeten volgen?

Wat is de hel?

Heb jij gemerkt dat er in de bijbel over de hel of Gehenna, Hades, Sjeool, Sheool of Tartarus wordt gesproken, welke allemaal hetzelfde zouden zijn?

Heb jij daar al bij stil gestaan wat dat eeuwig of steeds brandende vuur zou zijn?

In de vroegere tijden braken wel eens ziekten uit die zeer besmettelijk waren. Om de besmetting inte perken werden de lijken zo vlug mogelijk verbrand, zodat zij geen nieuwe slachtoffers meer konden maken. Omdat het zo belangrijk was die besmettelijke ziekten onder controle te houden werd er buiten de stadsmuren steeds een vuur aan gehouden om zo vlug mogelijk daar de lijken te verbranden zodat er niets meer dan stof zou van overblijven, welk dan ook niemand meer zou kunnen besmetten. Dat steeds brandend vuur werd “hel” genoemd zoals ook de graven “sheol” of “sheool” werden genoemd. Dat vuur buiten de bewoonde wereld werd namelijk als het “graf” bedoeld, of de “eeuwige rustplaats” voor de overledene.

Ook vandaag moeten wij nog steeds de lezing in de Bijbel opvatten als toenertijd. Maar zoals toen waren er mensen die filosofeerden en hoopten dat er na dit leven nog iets zou zijn of dat de mens over ging tot een andere gedaante. Telkenmale als men stierf zou men terug tot leven komen in een gedaante, afhangende van het voorgaande leven. Had men goede dingen verricht zou men verbeteren, had men slechte daden verricht zou men naar een lagere stand terug keren. Zulke incarnaties zijn tegen de leer van God, maar zijn ook bij meerdere geloofsgroepen binnen geslopen. Wij horen ons hier echter van zulke gedachten te ontdoen.

Is Jezus een incarnatie van een God-mens?

Door al die Griekse filosofische gedachten rond een steeds terugkerende mens of een “reïncernatie” is ook de gedachte opgekomen van een “god-mens reïncarnatie”. Door woordverdraaiingen kwamen valse leraren er toe mensen te overtuigen dat het woord ook een mens maar tegelijkertijd God kon zijn. Aldus kwam het geloof er in dat

Het Woord is vlees geworden

zou inhouden dat God zelf vlees zou geworden zijn, en dat het niet ging om het Woord van God, namelijk de uitspraken van God, die vlees zouden zijn geworden (wat de intentie van de evangelieschrijver was). Volgens meerder mensen die zich ‘geloofsgeleerden” of “godsgeleerden” (“theologen”) noemden moest zulk een schrijven wel inhouden dat het over God ging die zich zogenaamd bekleedde met vlees zoals bij een materialisatie of een reïncarnatie. Hun interpretatie betekent dat God zogezegd werd wat de mens was — vlees en bloed — opdat Hij een van ons mensen zou zijn. Sommigen beweren zelfs dat dat één van de noozaken was om ons te verlossen. Vreemd is dat zij dan niet afvragen waarom God dan zo vele eeuwen wachtte om naar de aarde te komen en te doen alsof Hij verleid werd (want God kan niet verleid of misleid worden) en om te doen dat de mens Hem iets kon aandoen en Hem zelfs ter dood zou kunnen brengen (want God kan niet sterven en de mens kan Hem niets doen).

Hoe wij Johannes’ geschriften ook doorzoeken, wij kunnen nergens vinden dat hij zegt dat het Woord een God-Mens, een combinatie van God en mens werd.

Van waar komt dat God-mens zijn?

Ook al bestonden er al zeer veel mythen over goddelijke wezens en god mensen bij de heidense volkeren is de uitdrukking God-Mens speciaal geworden bij de trinitariërs die het zich heel eigen maakten en van “de zoon van God” “god de zoon ” maakten, alsof dat juist het zelfde zou zijn. Velen zien zelfs niet meer het verschil tussen die twee en zijn er van overtuigd dat Jezus zowel zoon van God is als God zelf is. Voor hen is Jezus een deel god van een Driegodheid, naar de gelijkenis van de vele drie-godheden in polytheïstische groepen. Maar daarbij valt op dat bij die meergoden aanbidders hun subgoden dikwijls meer gelijkheden vertonen met de hoofdgod dan Jezus met zijn goddelijke Vader. Om dit te vergoeilijken gaan sommigen zo ver om het een kat-en-muis spelletje te noemen waarbij zij wel naar strikvragen kijken maar niet de essentie van Jezus antwoorden ter harte nemen. zij durven dan zelfs te schrijven

Blijkbaar zit er iets in Jezus’ antwoord verstopt dat zó explosief is dat men daar het liefst een eind bij uit de buurt blijft. {God, de enige God, is in Zijn Zoon Jezus onze naaste geworden}

en dan draaien zij rond de pot die zij wel weten, namelijk dat

God alleen God is en dat er geen andere God dan Hij is (12:32) {God, de enige God, is in Zijn Zoon Jezus onze naaste geworden}

en beseffen zij wel

Juist de Joden wisten als geen ander dat deze Enige zijn eer niet deelt met een ander (Jesaja 42:8, 48:11). Dat had God duidelijk gemaakt na de ellende van de ballingschap als straf voor een volk dat andere goden (!) achterna liep. {God, de enige God, is in Zijn Zoon Jezus onze naaste geworden}

Nergens heeft Jezus zich gelijk gesteld aan God, integendeel heeft hij zelfs gezegd dat hij niets kan doen zonder God, die veel groter is dan hem.

“Jezus dan antwoordde en zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De Zoon kan niets van Zichzelven doen, {15 } tenzij Hij den Vader dat ziet doen; {16 } want zo wat Die doet, {17 } hetzelve doet ook {18 } de Zoon desgelijks.” (Joh 5:19 STV)

“Gij hebt gehoord, dat Ik tot u gezegd heb: Ik ga heen, en kom weder {57 } tot u. Indien gij {58 } Mij liefhadt, zo zoudt gij u verblijden, omdat Ik gezegd heb: Ik ga heen tot den Vader; want Mijn Vader is meerder dan Ik. {59 } (Joh 14:28 STV)

Wat wij als het Onfeilbare Woord van God beschouwen (de Bijbel) heeft het zelfs regelmatig over „de Zoon des mensen”, hetgeen wel zeer afwijkt van God-Mens. Alsook wordt daarin vermeld dat God zelf, Die geen leugens vertelt, verklaart dat God Zijn welbeminde zoon is.

“21 En het geschiedde, toen al het volk gedoopt werd, en Jezus ook gedoopt was, en bad, dat de hemel geopend werd; 22 En dat de Heilige Geest op Hem nederdaalde, {24 } in lichamelijke gedaante, gelijk een duif; en dat er een stem geschiedde uit den hemel, zeggende: Gij zijt Mijn geliefde Zoon, in U heb Ik Mijn welbehagen! 23 En Hij, Jezus, begon omtrent dertig jaren oud te wezen, {25 } zijnde (alzo men meende) de zoon van Jozef, den zoon van Heli, {26 } (Lu 3:21-23 STV)

In Johannes’ geschriften wordt de uitdrukking „Zoon des mensen” zestien maal op het Woord van toepassing gebracht. Dit duidt erop dat die mensenzoon en niet “god de zoon” door een menselijke geboorte op aarde „vlees geworden” is. Zijn vleeswording betekende niets minder dan dat Jezus als mens van vlees en bloed zichtbaar werd voor iedereen. God kan door geen enkel mens gezien worden, maar Jezus werd door velen gezien. Hij was ook tastbaar en bevestigde dat hij geen geest was zoals zijn hemelse Vader wel een geest is, die dan ook geen vlees, beenderen en bloed heeft.

“Ziet Mijn handen en Mijn voeten; want Ik ben het Zelf; {36 } tast Mij aan, en ziet; want een geest heeft geen vlees en benen, gelijk gij ziet, dat Ik heb.” (Lu 24:39 STV)

“God is een Geest, en {22 } die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.” (Joh 4:24 STV)

“Hij zeide verder: Gij zoudt Mijn aangezicht {31 } niet kunnen zien; {32 } want Mij zal geen mens zien, en leven. {33 } (Ex 33:20 STV)

Een materialisatie of incarnatie van God of van een hemelse zoon Gods kan moeilijk als een rechtvaardige oplossing aanzien worden. Hierbij moet men dan trouwens de vraag stellen waarom God zolang gewacht heeft en indien wij mensen dan nu zouden verlost zijn, waarom hij ons dan nog zo lang laat lijden en zovelen nog steeds in het ongewisse laat?

De Egyptische godheid die haar eigen dodenpriesters kreeg en later als Apisstier van Memphis meer karaktertrekken toebedeeld kreeg en de aardse belichaming van de god Ptah werd.

Men moet weten dat bij zeer veel heidense groepen reïncarnatie tot het normale gebeuren mag behoren. Niet alleen zijn in zulke groepen dieren gewijd aan bepaalde goden, maar sommige dieren worden daar ook beschouwd als de incarnatie van een bepaalde god of godin. De Apisstier bijvoorbeeld werd als de incarnatie van de god Osiris beschouwd en ook als een emanatie van de schepper god Ptah of Peteh, de vergoddelijking van de primordiale wereld in de Enneadische kosmogonie, dat letterlijk Ta-tenen werd genoemd met de betekenis van verrezen land, of als Tanen, met de betekenis van ondergelopen land.

Zondeval en Losgeld

God kon zo met een vingerknip de mens laten verdwijnen en opnieuw een ander menselijk wezen geschapen hebben. Maar dat zou niets aan het gestelde vraagstuk oplossen. De mens had gerebelleerd tegen God en Zijn rechtschapenheid en recht op heerschappij in vraag gesteld. Met de zondeval in de Tuin van Eden heeft de mens de dood als straf voor die rebellie tegen God over zich gekregen.

Als wij sterven hebben wij met onze dood betaald voor de schuld van onze weerstand en ongehoorzaamheid aan God. Er is dan verder helemaal geen reden om nogmaals een andere straf te krijgen of om nogmaals een aflossing te voorzien voor onze schulden. Want Jezus Christus als mensenzoon is er in geslaagd om onze schuld af te lossen doordat hij als mens er in geslaagd is om volledig Gods Wil te doen en zich aan te bieden als een Offerlam ten behoeve van het Losgeld voor alle mensen hun schulden.

Mits God aanvaard heeft dat Jezus zijn eigen wil ter zijde heeft geschoven en zijn plengoffer aanvaard heeft zijn wij nu begenadigd met de vrijspraak, indien wij dat Offer ook willen erkennen en bereid zijn om te geloven dat Jezus de Weg naar God is, de Gezondene, de Heiland en Onze Verlosser.

Wij moeten beseffen dat wij misschien niet onderuit kunnen om te gaan sterven, maar doordat Jezus een volmaakt offer aan god heeft aangeboden ligt er voor ons een Genadegave klaar welke ons toch nog iets na de dood kan opleveren. Maar als wij sterven zullen wij of in een graf gelegd worden of gecremeerd worden. Bij beiden zal ons lichaam tot stof en as vergaan, zoals in de bijbel staat opgetekend. Daarbij zal ons denken ook vergaan, terwijl voor de nabestaanden enkel de herinneringen en onze vroegere geschriften zullen achterblijven. Verder zal er voor ons geen mogelijkheid meer zijn om met hen te communiceren of zo. Alles zal gedaan zijn. Indien wij nog iets hadden moeten doen, dan moest dat voor dat stervenspunt gebeurd zijn.

“Ziet, alle zielen {7 } zijn Mijne; {8 } gelijk de ziel des vaders, alzo ook de ziel des zoons, zijn Mijne; de ziel, die zondigt, die zal sterven. {9 } (Eze 18:4 STV)

“Want de levenden {22 } weten, dat zij sterven zullen, maar de doden weten niet met al; {23 } zij hebben ook geen loon {24 } meer, maar hun gedachtenis is vergeten. {25 } (Pre 9:5 STV)

“Alles, {40 } wat uw hand vindt {41 } om te doen, doe dat {42 } met uw macht; want er is geen werk, {43 } noch verzinning, {44 } noch wetenschap, noch wijsheid in het graf, daar gij heengaat.” (Pre 9:10 STV)

“Want het graf {50 } zal U niet loven, de dood {51 } zal U niet prijzen; die in den kuil nederdalen, zullen op Uw waarheid niet hopen. {52 } (Jes 38:18 STV)

“19 Want wat den kinderen der mensen wedervaart, dat wedervaart ook den beesten; en enerlei wedervaart {36 } hun beiden; gelijk die sterft, {37 } alzo sterft deze, {38 } en zij allen {39 } hebben enerlei adem, {40 } en de uitnemendheid der mensen boven de beesten is geen; {41 } want allen zijn zij ijdelheid. {42 }20 Zij gaan allen naar een plaats; {43 } zij zijn allen uit het stof, {44 } en zij keren allen weder tot het stof.” (Pre 3:19-20 STV)

“In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, {38 } totdat gij tot {39 } de aarde wederkeert, dewijl gij daaruit genomen zijt; want gij zijt stof, en gij zult tot stof wederkeren.” (Ge 3:19 STV)

Ook voor Jezus, die mens van vlees en bloed, stond er niets anders op dan na zijn dood in het graf gelegd geworden. Maar daar zal het grote verschil, zijn opstanding een bewijs moeten zijn voor ons mensen, dat er ook voor ons zo iets moois te verwachten valt. Indien Jezus God zou zijn dan hadden wij nu als mensen nog steeds geen bewijs dat een mens uit de dood zou kunnen opstaan. Dan waren wij nu nog steeds in het ongewisse. Nu echter hebben wij een verzekerde hoop!

Voorgaand

Antwoord op Vragen van lezers: Gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet ook de Zoon des mensen verhoogd worden

Bijbels antwoord op uw vraag: Wat gebeurt er met ons na het sterven?

Trinitarische zendelingen die Joden tot Christus willen brengen

Uitlopen om uit lichaam te wonen

Aansluitend

+++

Gerelateerd

15 Comments

Filed under Geestelijke aangelegenheden, Nederlandse teksten - Dutch writings, Religieuze aangelegenheden, Voelen en Welzijn, Vragen van lezers

Tagged as Apis (Egyptische godheid), Apisstier, Bestraffing, Dood, Drie eenheid, Driegodheid, Eeuwige foltering, Eeuwige goddelijkheid, Eigen wil terzijde schuiven, Eindpunt, Ezechiël 18:4, Folterplaats voor zondigen, Genesis 3:19, God, god de zoon, God in de hel, God zien, God-Mens, God-mens reïncarnatie, Graf (rustplaats - sheol of hel), Handeling, Heiland, Hel of sheool, Hellevuur, Hemelse Vader, Jesaja 38:18, Jezus Christus, Jezus in de hel, Jezus vrij van zonden, Johannes 14:28, Johannes 5:19, Laatste dag, Laatste Oordeel, Liefdevolle Vader, Losgeld, Lukas 3:21-23, Mensenzoon, Na sterven, Offerlam, Onder het oordeel vallen, Onfeilbare Woord van God, Onschuldigheid, Oordeel van doden en levenden, Plengoffer, Prediker 3:19-20, Prediker 9:10, Prediker 9:5, Prijs van de zonde (bezoldiging der zonde), Ptah of Peteh (Egyptische godheid), Reïncarnatie, Rebellie tegen God, Rechtvaardige Vader, Schuldige mens, Sterven, Straf der zonde, Ta-tenen (verrezen land), Ultieme straf, Vagevuur, Verdoemenis, Voorgeborchte (limbus of limbo = rand - zoom), Vrij van zonde, Vrijspraak, Ziel, Zondeval, Zondig zijn, Zondige mens

by Christadelphians | 2018/04/30 · 1:52 pm

Antwoord op Vragen van lezers: Was Jezus schijndood

In onze eerste ‘Vraag van een lezer’ keken wij naar de Enige Ware God Die spreekt met de meervoudsvorm en zegt “Wij”. Daarbij kwam ook de ‘heilige Drievuldigheid‘ ter sprake. Rond die kwestie van de Drie-eenheid is er al heel wat gedebatteerd en één van de facetten draait ook rond het feit dat de mens God niet kan zien en leven en dat God niet kan sterven wat dan zou betekenen dat Jezus niet echt zou dood gegaan zijn en dat men dan van een schijndood zou kunnen spreken.

Een van de vele vragen die wij dan ook binnen krijgen rond Jezus zijn dood is de volgende:

Gelooft u dat Jezus Christus echt dood was, ik geloof dat Hij schijndood was, en na 3 dagen weer bijkwam.

Antwoord:

Zou het niet een lachwekkende vertoning zijn geweest als die goed getrainde Romeinse soldaten werkelijk in slaap waren gevallen, zodat de volledig uitgeputte Jezus zich uit een graftombe kon bevrijden? Nota bene met een zware steen ervoor, die alleen door een paar mannen van hun
plaats gerold kon worden!

Duizenden misdadigers werden in de eerste eeuw aan houten palen opgehangen. Niet één overleefde deze wrede vorm van executie. Hoe kon Jezus dan bij zijn discipelen, die absoluut geen rekening hielden met zijn opstanding, de indruk hebben kunnen wekken de grote overwinnaar van de dood te zijn?

Als Jezus schijndood was geweest, dan was niet gebeurd wat hij gedurende zijn leven meermalen had gezegd, namelijk dat hij zou worden gedood en door zijn Vader opgewekt uit de doden (Marcus 8:31; 9:31; 10:34).

“En hij begon hen te leren: Des Mensen Zoon moet veel lijden, en verworpen worden door de Oudsten en Hogepriesters en Schriftgeleerden, en gedood worden, en na drie dagen opstaan.” (Mr 8:31 LU)

“Want hij leerde zijne jongeren en zeide tot hen: Des Mensen Zoon zal overgeleverd worden in de handen der mensen, en zij zullen hem doden, en als hij gedood is, zal hij ten derden dage opstaan.” (Mr 9:31 LU)

“die zullen hem bespotten, geeselen, bespuwen en doden, en ten derden dage zal hij opstaan.” (Mr 10:34 LU)

Voorgaande: Antwoord op Vragen van lezers: God die zegt “Wij”

Aanvullend

1 Comment

Filed under Nederlandse teksten - Dutch writings, Religieuze aangelegenheden, Vragen van lezers

Tagged as Drie eenheid, Enige Ware God, Executie, Jezus offerdood, Kruisiging, Onsterfelijke God, Ophanging aan een paal, Overwinnaar van de dood, Schijndood

by Christadelphians | 2018/04/25 · 11:54 am

Antwoord op Vragen van lezers: God die zegt “Wij”

Één van de meest prangende vragen die overvloedig terug komen betreffen de Drie-eenheid. Daar is al heel wat over gepalaverd op het net en in tijdschriften.

Bij die debatten omtrent een drievuldige of eenvoudige God valt op hoe dat mensen heel wat verdraaiingen van Schrift teksten voorgeschoteld krijgen. Meestal worden ook bepaalde verzen uit hun verband getrokken of valt het op dat uitleggers gezegden van God gebruiken als zouden het gezegden van Jezus zijn die dan ook de godheid van Jezus bevestigen.

Veelvuldig komen mensen af met de eerste hoofdstukken van Genesis en van het evangelie van Johannes (die zijn werk geschreven heeft naar het model van de Pentateuch van Mozes).

Zo krijgen wij ook de vraag:

In ’Met de Bijbel in de Hand’ heb ik gelezen, dat er 1 God is. Wat wordt er dan bedoeld met: Laat ons mensen? Ons is toch meer dan 1?

Antwoord:
Er is maar één God. In Maleachi staat:

“Hebben wij niet allemaal dezelfde vader, heeft niet één en dezelfde God ons geschapen?” (Maleachi 2:10).

Iets later lezen we:

“Ik, de HEER, ben niet veranderd” (3:6).

Dit “Ik” slaat op onze enige Schepper.

Wie zijn dan die “ons” in Genesis 1:26?

Het heeft zeker geen betrekking op Christus. Want hij was er nog niet (Matth. 1:20, Hand. 13:33, Hebr. 1:1 en 5).
Het antwoord vinden we volgens meerderen in Job 38:4-7:

God en zijn hemelse dienaren, de engelen!

Maar nog meer was er eerst de Enige Waarachtige Allerhoogste, Die alleen was en toch sprak met een meervoudsvorm, omdat de neerschrijver van het gebeuren Die God aanschouwde als de Belangrijkste en Allerhoogste. Grootheden of gezagsdragers, als koningen en farao’s, spraken als hoogheden met een meervoudsvorm voor hun persoonlijkheid. Zoals heden nog steeds een koning zegt

“Wij Koning der Belgen”

Niemand gaat verwachten dat die koning meerdere personen is. Zo ook met de hoogwaardigheidsbekleders in de Bijbel, waaronder God, die met de Pluralis Majestatis spreken of het “Koninklijke Wij”.
Zij die afgaan op dat “Wij” als God spreekt zien over het hoof dat God wel spreekt met de meervoudsvorm maar dat er daarna telkens staat dat “Hij” sprak en dan wel de enkelvoudsvorm wordt gebruikt. indien God uit drie zou bestaan zou dan daar ook een meervooudsvorm hebben moeten staan en zou men in de Bijbel moeten vinden

“Zij zagen dat het goed was”

en niet

“Hij zag dat het goed was”.

Alsook zou men als lezer moeten zien dat er iets niet klopt als er staat

“Hij zei “Laten wij”

Echter heeft de schrijver zich niet van enkel of meervoudsvorm vergist, maar was Mozes als schrijver van het Boek Genesis er van overtuigd dat God slechts één was, zoals ook de andere boekenschrijvers hiervan overtuigd waren en dat ook neertekenden.

Als je de Bijbel leest tracht dan telkens goed na te gaan hoe iets en door wie iets wordt gezegd. De Schepper Die spreekt in de meervoudsvorm en dan ook “Wij” zegt word verder in de boeken steeds “Hij” genoemd en nergens in de verzameling van boeken wordt er een term “Drievuldigheid” of “Drie-eenheid” gebruikt of duidelijk aangegeven dat God uit twee of drie zou bestaan. Indien die Drievuldigheid wel degelijk zou bestaan en belangrijk zou zijn zou God hiervan de mens op de hoogte gebracht hebben.

Doorheen de Geschriften wordt er wel degelijk de nadruk op gelegd dat de mens slechts één God mag aanbidden en dat de Enige Ware God, de God van Israël is. Deze godheid is eveneens de God die door Jezus werd aanbeden. Jezus bad niet tot zich zelf of vroeg niet aan zichzelf waarom hij zich zou verlaten hebben. (“God waarom hebt U mij verlaten” vroeg Jezus.) Jezus gaf ook aan dat hij niets zonder God kon doen Die ook hoger en meer was dan hij.

Vindt verder meer antwoorden in volgende artikelen

4 Comments

Filed under Nederlandse teksten - Dutch writings, Religieuze aangelegenheden, Vragen van lezers

Tagged as Aanbidden, Allerhoogste, Christus Jezus, Drie eenheid, Driegodheid, Enige Waarachtige God, Goddelijke Schepper, Hoogwaardigheidsbekleder, Koninklijke Wij, Pluralis Majestatis, Waarachtige God

by Marcus Ampe | 2017/11/08 · 6:41 pm

De haat van IS voor Christenen

Meermaals hebben Christenen zich al afgevraagd waarom bepaalde islamitische groepen zich zo tegen het Christendom keren. Meestal zijn ze zich er niet bewust van dat er een verschillende zienswijze is op dat Christendom en/of de Christenheid.

Men mag niet over het hoofd zien dat Joden en Islamieten slechts in één Ware God geloven, de God van Abraham. Bij de meerderheid van de Christenen ligt dat helemaal anders. Ook al beweren zij slechts in één God te geloven houden zij zich meestal aan een Drie-eenheid welke niet strookt met de Heilige Geschriften. Het is die Drievuldigheid alsook de levenswijze en aanbidding van beelden die meerdere islamieten de ogen uit steekt. Erg genoeg zien de meeste moslims niet dat er ook meerdere Christenen zijn die werkelijk monotheïstisch zijn en enkel in de enige Ware God van Israël geloven en Jezus niet tot hun god maken.

De aan de drie-eenheid houdende Theoloog Alain Verheij kroop door vertaalde IS-teksten heen om te zien waarom de jihadi‘s christenen nou zo haten. Zijn conclusie:

de Grote Vijand heet ‘onduidelijkheid’,

schrijft hij in Reporters Online.

“IS gooit de hele westerse wereld op een grote christelijke, atheïstische en liberale hoop,”

moet Verheij toegeven. Het grote probleem bij Daesh of ISIS is dat zij de onbetamelijk levende decadente westerse wereld zien. Zoals men vroeger vanuit het westen kruisvaarders had die naar het oosten trokken trekken nu van uit het oosten “kruisvaarders” voor het “Ware Geloof” naar het Westen.

Wij kunnen er niet aan onderuit te moeten toegeven dat er heel wat decadentie in onze huidige maatschappij is. Onderzoeken naar hoe de mensen heden om gaan met de tien geboden van God laten duidelijk merken dat de aanbidding van de Enige Ware God niet zo van belang is. De grote meerderheid van de Westerlingen gelooft praktisch niet meer in één God en redenen om naar de geboden van die Ene Ware God te leven.

Maar niet enkel onze levenswijze doet de “soldaten van God” gruwelen. Voor vele moslims is het begrip “zoonschap” niet op dezelfde wijze gekend, al wijzen hun geschriften wel degelijk op een zelfde inzicht. Zij zien zich wel als kinderen van Abraham, maar om Jezus of een ander mens als een kind van God te zien gaat voor hen niet op.
Alain Verheij kijkt in zijn artikel ook naar dat element waarom de Bijbel voor IS onacceptabel is.

“Jezus de zoon van God noemen is voor Dabiq blasfemie. Hem als een loser aan het kruis laten sterven is helemaal van God los. Daarom moet het kruis als symbool voor Gods veranderlijkheid en lijdelijkheid gebroken worden.”

Alain Verheij vergeet hierbij dat God niet veranderlijk is, maar uit zijn theologie aanziet hij natuurlijk Jezus als een geïncarneerde godheid.
Verheij vervolgt:

“De trigger voor de IS-haat die onder christendom, decadentie en postmodernisme ligt is dit: onduidelijkheid. Het idee dat waarheid relatief is, dat normen en waarden verschuiven, dat God beweeglijk is. Dat idee is onverenigbaar met de schreeuwende behoefte van een hart in nood aan een duidelijk, sterk verhaal. Een sterke, eenvoudige God, een afgebakend volk van God en een overzichtelijk plan van God.”

Vele Christenen scheren alles onder één kam, zoals ook meerdere moslims doen. zoals vele Christenen en Westerse atheïsten denken dat alle moslims medeplichtig zijn aan oorlogen in het Midden-Oosten zijn er ook vele niet-christenen die vinden dat die christenen zoals andere religieuze mensen oorzaak zijn van al het kwaad en leed en alle oorlogen.

Het is verkeerd te stellen dat religie de oorzaak is van zo veel geweld alsook dat alle christenen medeplichtig aan nazi-sympathie of aan de KKK. Het gaat ook niet op om alle blanke Amerikanen supremacisten te noemen.

ChristiansKKK Voor mensen is het makkelijk om de schuld op een ander groep van mensen te schuiven.
Sommige mensen geven iedereen de schuld waarvan zij denken dat ze niet op hen lijken, of op een groep die ze niet leuk vinden.

Your NZ dat zich inzet voor het bespreken van sociale kwesties en politiek in Nieuw-Zeeland vraagt haar lezers dan ook of alle moslims verantwoordelijk zijn voor terroristische acties van ISIS en schrijft

Alle 1,6 miljard moslims? Waarom niet alle 3,75 miljard mannen? Of alle 7,5 miljard mensen? {Can you separate Muslims from ISIS?}

Voorgaande artikelen

Waarom doen we niets aan de oorzaak?

Het gevaar om niets te doen tegen de oorzaak en de kwaal

Vluchten naar een hoopvolle toekomst

Migratie en veiligheid even geherformuleerd

Islamofobie is contraproduktief

Een moment van Bezinning, even maar

Moeten Christenen over zich heen laten walsen

Onderscheid maken – een repliek op Ayaan Hirsi Ali

Het failliet van de war on terror

In tijden van gemeenschappelijk verdriet

Relevantie van de de Tien Geboden bij Britten anno 2017

Aanvullende lectuur

+++

Verder gerelateerd

+++

Gewortelden in Christus en factoren voor het succes van de reformatie

Nu men 500 jaar reformatie in herinnering wil nemen zal er heel wat kunnen gedebatteerd worden over verschillen die de mogelijke hervormingen van het protestantisme teweeg gebracht hebben.

Het Reformatorisch Dagblad van woensdag 11 mei 2017, p. 2 en 3, schreef

‘Refo moet aan infuus van reformatie’

B. de Roos las met een zweem van een glimlach rond zijn lippen

“Protestanten, rooms-katholieken, dopers. Hoe krijg je die verschillende stromingen bij elkaar?” Antwoord: “door een authentieke vroomheid, geworteld in Christus”. {De essentie van reformatie}

Het kan gezegd worden dat onder de protestanten wel meer mensen kunnen gevonden worden die hun geloof ten toon spreiden en hevig in hun aanbidding gaan. De Pinkstergemeenten ten top.

Dat

Christenen willen graag getuigen, en uit deze column blijkt wat het effectiefst is: getuig door je attitude, door je oogopslag, door een onbevangen ontmoeting met niet-christenen, door een dienstbare houding”

schreef een recensent over het calvinistisch arbeidsethos {Met eigen ogen}

Het valt de Nederlander B. de Roos op dat

De collega’s op de werkvloer zien met eigen ogen de attitude van medewerkers uit de reformatorische hoek. De collega’s zien de blik waarmee de reformatorischen de wereld inkijken. De collega’s merken dat reformatorischen niet meteen allerlei vooroordelen over hun medemensen hebben. De collega’s ontdekken hoe dienstbaar reformatorischen over het algemeen zijn.
Die reformatorischen worden heus wel gewaardeerd. Het zijn positief ingestelde collega’s waar je van op aan kunt. Soms worden zelfs columns over hen geschreven. {Met eigen ogen}

Roskilde kathedraal (Foto credit: Wikipedia)

Van Rooms Katholieken kan men meestal geen verschil zien tussen een gelovige en een atheïst. Opvallend is echter dat weinig Katholieken de bijbel kennen. Hier mogen de meeste protestanten een ander beeld scheppen en kan men bij de meesten wel een zekere kennis van de bijbel waarnemen, ook al zijn dikwijls bepaalde verzen uit hun verband getrokken.

Het moet gezegd worden

in bepaalde protestantse middens is er een betrachting om volgens de bijbel te leven.

De verlichting mocht dan wel mee brengen dat vrijzinnige christenen de teksten als mensenwerk gingen aanschouwen, de meerderheid van de gelovigen kon zich verheugen dat het mensen waren die het Woord van God tot hen konden brengen in hun eigen moeder taal. Dat mag als één van de voornaamste vernieuwingen worden beschouwd voor de Reformatie. Met de toename van Bijbelboeken door de fantastische uitvinding om te her-publiceren of veelvuldig te kopiëren konden meerdere mensen eindelijk te weten komen wat er werkelijk in die Heilige Geschriften stond.

Stilleven met bijbel Vincent van Gogh 1885 (Foto credit: Wikipedia)

De late middeleeuwen hadden wel diverse vertalingen van vertalingen in het Middelnederlands gebracht (bijvoorbeeld de Deux-Aesbijbel en de historiebijbel Hernse Bijbel. 500 tot 600 jaar terug kregen wij een tijd van gisting, waarbij geestelijken van die Rooms Katholieke Kerk zelf meer vragen gingen stellen over de wijze waar hun Kerk met de gelovigen en met het Woord van God om ging. De 16^e eeuw bracht op staatkundig, economisch en op geestelijk gebied heel wat beroering in de Nederlanden. Meerdere bijbelstudenten beseften dat men niet kon verwachten dat iedereen genoeg geletterd kon zijn om een moeilijke bijbeltaal te lezen en dat men daarom ook best in de “gemene” taal kon schrijven. Nochtans zoekt men een mogelijkheid om een breder taal gebied te bereiken.

‘Onse meyning was niet heel Hollants ofte Brabants, mer tusschen beyden, op ‘t kortste en reynste na onsen vermogen een gemeyn spraeck te volgen, die men all Nederlant doer lichtelick solde mogen lesen ende verstaen.’ {Voorrede van Hinne Rode, oudrector van de Hieronymusschool te Utrecht bij de vertaling van 1525}

De vorm ‘solde’ wijst er op, dat de schrijver bij ‘all Nederlant’ ook aan de Oostelijke gewesten dacht. Hij is dus een voorloper van de West-Vlaming Jan Utenhove, die nog verder ging, toen hij ten bate van de samengestroomde vreemdelingengemeente te Embden een mengtaal samenstelde voor zijn vertaling van het Nieuwe Testament (1553-1556), in de hoop dat die taal dan van Vlaanderen tot de Oostzee-kust verstaan zou kunnen worden. {Geschiedenis van de Nederlandse taal, C.G.N. de Vooys}

Met de hervorming die Maarten Luther op gang bracht werden de mensen opgeroepen om ernstig na te denken over dat Woord van God dat niet zomaar een godsdienstig boek is, waarin ‘de waarheden van het Joodse en Christelijke geloof worden uitgelegd’. Geestelijken en leken moeten komen in te zien dat het voor iedereen, geschoolden als niet geschoolden een ‘levend boek’ moet zijn, waarin God spreekt tot de gelovige alsook tot diegene die nog niet overtuigd is van de Goddelijke Waarheid.

Gevelsteen in de gereformeerde School met den Bijbel in Bedum (Foto credit: Wikipedia)

Uit de resultaten van grootschalig historisch onderzoek op Europees niveau naar de cultuur van het bijbellezen in de Middeleeuwen, uitgevoerd door de Rijksuniversiteit Groningen blijkt dat het verkeerd is te denken dat mensen pas tot het lezen van de bijbel kwamen na Luther. Het is namelijk verkeerd te denken dat Bijbels in de volkstaal een protestantse uitvinding zouden zijn. Het fenomeen kenmerkte eerder de late Middeleeuwen, toen de rooms-katholieke kerk nog als enige heer en meester was en de zeer kleine waarheidsgetrouwe volgelingen van Jezus niet wenste te zien en als ketters beschouwde.

Volgens mediëviste Sabrina Corbellini zou Maarten Luther gezegd hebben dat hij gedurende zijn hele jeugd geen Bijbel zou hebben gezien.

“De kerk, zo suggereerde Luther, zou het boek onder de pet houden.”

Invasies in het Romeinse Rijk

Zij die in het Rooms Katholieke geloof zijn opgegroeid zullen dat ook kunnen zeggen. Maar hierbij wordt vergeten dat er al die jaren steeds mensen zijn geweest die oog hadden voor dat verguisde Woord van God. Het is algemeen geweten dat de Roomsen zeker niet wensten te weten van Bijbelgetrouwen of zij die zich niet wensten te onderwerpen aan de leer van de Drie-eenheid. Niet-trinitariërs werden in vele streken zelfs vervolgd en met de dood bedreigt. In vele gevallen werd Bijbellezen dan ook in het geheim in de huiskamers van ernstige waarheidszoekers gedaan.

Zij die uit de Rooms Katholieke Kerk kwamen en zich wensten af te zetten tegen het verleden (de ‘donkere Middeleeuwen‘) en de onderdrukking door die Romeinse leiders ongedaan wensten te maken, vonden het niet mis om als ‘bijbelbevrijders’ de wereld in te gaan.

Na bronnenonderzoek in bibliotheken in Nederland, Vlaanderen, Frankrijk en Italië – gebieden die in de veertiende en vijftiende eeuw al sterk verstedelijkt waren, kwam Corbellini en haar team tot de conclusie dat in werkelijkheid de Middeleeuwse lezers al lang vertalingen van de Bijbel tot hun beschikking hadden.

“Om in groepsverband of alleen te lezen, te becommentariëren, te mediteren en uit het hoofd te leren. De kerk stond dat toe, zolang er maar een orthodoxe boodschap werd verkondigd.”

En daar knelde het schoentje. Men mocht de kerkelijke doctrines niet tegenspreken en best kwamen niet al te veel mensen de bijbel te lezen, want dan zouden hun ogen wel eens kunnen open gaan.

Niet alleen de bovenlaag van de bevolking kwam de bijbel te lezen.

“Er waren ook timmermannen, schoenmakers of voddenboeren bij die de Bijbel lazen. Latijn beheersten ze niet, maar ze hadden wel behoefte aan dit soort boeken.”

Dominicus Guzmán, stichter van de Orde der Predikheren (Dominicanen)

Ook ontstonden er monnikenordes als de Franciscanen en Dominicanen (ook wel Orde der Predikheren genaamd) die ook invloed uitoefenden op leken omdat ze de wereld intraden omdat zij prediking en zielzorg als belangrijke priesterlijke taken zagen.

Onderzoekster Sabrina Corbellini zegt

“Juist doordat de kerk in de Middeleeuwen vertalingen toestond was er een publiek ontstaan dat gewend was om te lezen. Het kan heel goed zijn dat dit een factor was voor het succes van de Reformatie.”

Het zoeken naar de Bijbelse Waarheid mocht er toe bijdragen dat meerdere tegen de Rooms Katholieke Kerk ingaande geestelijken gehoor kregen bij het gewone volk. Maar vele van die geestelijken hadden het ook moeilijk met interpretaties van mensen die helemaal niet wensten te geloven in een drie-voudige god. Getrouwen in Christus, Broeders in Christus, Brethren, anabaptisten, baptisten of doopsgezinden, katharen en albigenzen om er maar enkelen te noemen, konden de geestelijken van Katholieken zowel als protestanten op stang jagen zodat die twee laatsten er alles toe deden dat die mensen de Schrift niet in handen zouden krijgen. Zo werden ook enkele Bijbelvertalingen verboden omdat die volgens die Rooms Katholieke Kerk ketterse interpretaties waren van de grondtekst. Ook vandaag vinden wij in de Katholieke zo wel als in de Protestantse verenigingen groepen die beweren dat zulke vertalingen van die andere groepen vervalsingen van de bijbel zijn of zogezegd geschreven zijn vanuit hun bepaalde doctrine.

Opvallend bij meerder protestantse denkers uit Luthers tijd is dat zij het met momenten zeer moeilijk hadden met hun geloof. Als geestelijken groot gebracht in de Rooms Katholieke traditie waren zij helemaal doordrongen van die Katholieke leer met haar Drie-vuldigheid en allerlei riten. Het zondig zijn, straf en boete baarde Luther vele zorgen.

Een van de meest diepgaande zaken waar hij mee worstelde was dat hij ten diepste ervoer dat hij een zondig mens was, terwijl hij juist verlangde naar een zondevrij leven dicht bij God. Elke poging van Luther om deze ervaren kloof tussen hem en God te overbruggen strandde. Sterker nog, God was voor Luther veelal onbereikbaar en verborgen; hoog in de hemel, niet te kennen voor een mens op aarde. De vraag of hij behouden zou zijn en hoe God hem genadig zou kunnen zijn hield Luther zeer bezig. Zoals gebruikelijk in de Katholieke kerk toentertijd ondernam Luther als monnik vele pogingen van boetedoening en het verrichten van goede werken om iets van verlichting van schuld teweeg te brengen en zekerheid te verkrijgen, maar het hielp niets.{Refo Nu: Het leven en werk van Maarten Luther}

Zoals vele anderen kwam hij er niet toe om zich helemaal te onthechten van die vele valse leerstellingen waar hij mee opgegroeid was. Toch sloeg hij er in geleidelijk aan meerdere valse leerstellingen toch opzij te schuiven. Die gedrevenheid om zich los te koppelen van het Romeinse bestuur maakten het voor hem en gelijkgezinden soms zo moeilijk dat handgemeen niet vreemd aan de zaak was. Geweld en onverdraagzaamheid viel nu ook deze ‘protesterenden’ te beurt.

Luther zelf, kon ook hevig uit de hoek komen en fel van leer trekken tegen tegenstanders. Ook andere hervormers konden de onmin van Luther aan de lijve ondervinden en botsten dan wel eens tegen meerdere kampen.

Vele gelovigen die de macht van de Kerk wilden ontvluchten gingen hun heil ver over zee zoeken. Tijdens de lange en zware overtocht leerden zij ook andere gelovigen kennen die elk met een andere kerkgemeenschap groot waren gebracht. Dat confronteerde de meerdere heilzoekers met de verschillende interpretaties wat hun ook meer tot nadenken stemde. De overtocht gaf hen in ieder geval veel tijd om de Bijbel te lezen.

Nieuw-Nederland (Nova Belgica) en New England

Wanneer in 1620 de Mayflower het huidige Massachusetts bereikt, verspreiden de opvarenden – protestanten die zich willen losmaken van de Church of England en stichten zij New England, het religieuze en politieke centrum van de VS. Hierdoor krijgt de VS als grootmacht de positie van om het protestantisme mee tot een wereldwijde beweging te maken. Maar door al diegenen die tijdens de overtocht door het lezen van de Bijbel de ogen werden geopend, kwam er van daar ook een kentering in het omgaan met dat Woord van God. Vele Bijbelonderzoekers kwamen tot het besef hoe de vork in de steel zat en kwamen het ware geloof van de eerste Christenen te kennen en wensten ook dat geloof terug op te nemen. Hierdoor groeide vanuit die vele protestantse groeperingen verenigingen die zich op die leefwijze van de eerste Christenen en op hun geloof wilden concentreren. Zo ontstonden vele bijbelstudenten die zich onder verschillende namen groepeerden. Vanuit die bewegingen kwamen dan weer groepen te ontstaan die de weg naar Europa terug vonden en daar ook dat gevonden geloof wensten te verspreiden. Vandaag hebben die nazaten van Bijbelonderzoekers het nog steeds niet makkelijk om zich tussen die Roomsen en Gereformeerden staande te houden. Maar zij blijven het Goede Nieuws verkondigen.

Als kinderen van God willen die bijbelonderzoekers met hun verschillende congregaties of kerkgenootschappen, naar God Zijn Woord leven. Onder hun denominaties blijven zij zich kenbaar maken als Bijbelstudenten, Bijbelvorsers, Bijbelonderzoekers, Getuigen van Jehovah, Broeders in Christus, Jeshuaisten, enz. en blijven zij bewust van de opdracht die Jezus heeft gegeven, namelijk verkondigen. Als God-lievenden en als getuigen voor Jehovah voelen zij aan dat zij dit moeten blijven doen.

B. de Roos in zijn bedenking over Gereformeerd Nederland schrijft

De wereld kijkt met eigen ogen naar gelovigen
Onze medemensen kijken naar christenen. En misschien wel vooral naar reformatorischen. Zij kijken naar gelovige mensen. En toch zien zij het niet. Zij zien de drijfveer niet. En als zij die wel zien, dan doen ze niks met hun waarnemingen.
Er is meer nodig dan de eigen ogen van mensen.

Dit zullen Protestanten en Katholieken moeten blijven zien dat er nog steeds gelovigen de straten op gaan om te getuigen van hun geloof voor Die Ene Ware God. De schrijver van “Met eigen ogen” kijkt positief naar zijn gereformeerde broeders, waarvan hij gelooft dat zij opvallen in deze wereld, waar er voor velen weinig plaats is voor God. Hij schrijft

Het is prachtig dat christenen opvallen in de wereld.
Laten zij maar naar Gods wil leven.
Laten zij maar getuigen van Gods daden in hun al of niet roerige bestaan.
Maar laten zij vooral in gebed gaan. Laten zij God vragen om grote dingen tot stand te brengen.
Laten zij maar blij zijn omdat zij bij God mogen horen.
Laten zij maar kijken met eigen ogen, omdat God hen zicht op de werkelijkheid geeft. En laten zij hun eigen ogen maar sluiten, om tot God te bidden. {Met eigen ogen}

en eindigt dan met te zeggen

Meer hoeven zij niet te doen. Echt niet. {Met eigen ogen}

Maar daar op zouden wij zeggen dat er heel wat meer moet gebeuren.

“Gelovigen moeten uit hun schelp kruipen. Met hun handelen moeten zij anderen tonen dat zij God willen volgen en dienen en God Zijn schepsels (andere mensen, dieren en planten) volledig respect willen tonen.”

B. de Roos geeft toe dat ‘reformatorischen’ kan staan voor een ratjetoe. {De essentie van reformatie}. Algemeen mag men stellen als men naar de protestantse groeperingen ziet men in de meerdere protestantse denominaties ook zeer grote verschillen kan zien.

Wanneer we spreken over reformatorischen hebben we soms te maken met mensen die redeneren vanuit hun eigen bevindelijkheid en beleving. Anderen kijken wat anders tegen leer en leven aan.
Bij sommigen lijkt de traditie bijna heilig te zijn. Anderen veroorloven zich in veel dingen een wat meer hedendaagse aanpak.
Bij reformatorischen zien we, als het om wereldmijding gaat, nogal wat gradaties. De verschillen komen, bijvoorbeeld, naar voren in het gebruik van internet en e-mail binnen gezinnen en scholen.
Bij reformatorischen is, naar mijn idee, het kerkbesef niet zo groot. Als de kerk wél reuze belangrijk was zou men – naar mijn oordeel – meer werk maken van kerkelijke eenheid”[3]. {De essentie van reformatie}

schrijft B. de Roos en durft toegeven dat het nu misschien tijd is dat al die verschillende reformatorischen zich eens gaan reformeren.

Dat klinkt heel deftig. {De essentie van reformatie}

getuigd hij.

Maar het is zo logisch als wat.
Wij kennen toch die spreuk ‘Ecclesia reformata semper reformanda’? Dat wil zeggen: de kerk die gereformeerd is moet steeds weer gereformeerd worden.
Laat ik het zo mogen zeggen: wie echt bij de Verbondsgod hoort en zich aan Hem toevertrouwt, moet zich telkens weer naar Hem toe keren. Er is bekering nodig.
En laten we ’t maar zuiver stellen: zondige mensen moeten zich allemaal bekeren. {De essentie van reformatie}

En zo geeft hij uiting aan datgene wat geen enkele gelovige mag vergeten. Telkenmale moeten wij ons eigen onderzoeken. Als zondige mensen zullen wij ook telkenmale onze fouten moeten inzien er er spijt over betuigen. Na het eigen onderzoek en onze poging om terug op het rechte pad te komen, moeten wij onze ogen en ons hart weer richten op de Allerhoogste Schepper van hemel en aarde.

Eender welke hervormer heeft die vloek van de zonde moeten ondergaan. Nog geen enkel persoon, buiten Jezus is daar kunnen aan ontsnappen. Sinds de komst van Jezus hier op aarde 2021 jaar geleden moet de mens inzien dat hij de Weg naar God is en dat wij niet zonder hem kunnen. In welke gemeenschap wij ook maar willen leven, zullen wij steeds tot dat ene punt moeten komen dat Jezus de Weg is.

God mag mensen via verscheiden wegen naar die Weg brengen. Hiertoe moeten gelovigen in God dan ook dat volle vertrouwen tonen, maar ook bereid zijn die wegen in te slaan die God voor hen voor legt.

Indien wij dan één les als gemeenschappelijk mogen houden is het

Terug naar Christus en Zijn Woord: dat is de essentie van reformatie. Ook vandaag. {De essentie van reformatie}

Voorgaand

Hoogdag voor vele protestanten

Aanvullende lectuur

+++

Lees verder ook

‘Al ver vóór Maarten Luther las iedereen de Bijbel’
Vader Karel Utenhove Gentse edelman en voorstander van de hervorming
Reformatie vormde het huidige Europa
Het merk Luther: hoe een monnik vanuit het niets zijn stadje tot een centrum … – In Het merk Luther laat Andrew Pettegree zien dat Luther niet alleen een begaafd theoloog was, maar ook – in hedendaagse termen – een sluwe populist.
Reformatorische Kerk
Evangelisch-reformatorisch
Herman Bavinck’s ‘My Journey to America’ – Mijne reis naar Amerika, now available in Dutch Crossing: Journal for Low Countries Studies (Taylor and Francis).
Daily Update: 6 juli 1415 – Jan Hus, Pre-Lutheraans gedachtegoed
Daily Update 7 november: Vox in Rama – Stel, je bent een middeleeuwse inquisiteur en je bent er heilig van overtuigd dat Lucifer (de duivel) aanbeden wordt door allerlei ongelovigen in je inquisitieursdistrict.
De Kerstvloed Van 1717 – Of hoe de kerst van 1717 niet de ‘The Most Wonderful Time Of The Year’ werd
Maarten Luther: Populist van de 16e eeuw
Unter der OberfLäche des Vatikans
Wieso brauchen Protestanten die theologische Tradition, um ihre Bibeln besser zu verstehen?

+++

Trinitarische zendelingen die Joden tot Christus willen brengen

Van onze Joodse broeders in Amsterdam zijn wij te weten gekomen dat er bepaalde zendelingen zich in de joodse buurten willen opdringen en Joden willen bang maken dat als zij Jezus niet erkennen verdoemenis op hen komt.

Graag willen wij Joden er aan herinneren dat zij zich nooit mogen laten intimideren. Ook moeten zij weten dat de straf der zonde de dood is en dat God niet zulk een onrechtvaardige en gruwelijke God is dat Hij de mensen na hun strijd hier op aarde en na hun dood dan nog eens zou gaan doen laten lijden in een folterplaats genaamde hel. Joden zowel als ware christenen weten dat sheol gewoon het graf betekent en de uiteindelijke rustplaats is waar mens en dier terecht komen na hun leven.

Oostkant van Buitenveldert is een wijk in het stadsdeel Zuid in Amsterdam, in de Nederlandse provincie Noord-Holland, het Gijsbrecht van Aemstelpark.

Gekleed in opvallende t-shirts met Hebreeuws opschrift gaan de evangelisten in groepjes langs huizen. Zij richten zich op de Joodse bewoners. Gevraagd naar de reden van hun komst naar juist de Zuid Amsterdamse wijk Buitenveldert, toch op zichzelf een woonwijk als vele andere, was het antwoord van de missionarissen:

Hier in deze wijk wonen toch juist de Joden. Onze bedoeling is de Joden tot Jezus te brengen.

Deelnemers aan de zendingsactie kwamen uit Veenendaal, maar behoorden niet tot de in die Utrechtstse streken Broeders in Christus, die ook wel Jezus verkondigen maar geen Drie-eenheid aanbidden. Bij deze zendelingen waren er ook bij die naar eigen zeggen uit Maleisië kwamen en überhaupt geen Nederlands bleken te spreken. Daar hebben wij natuurlijk helemaal geen bezwaar tegen, maar er blijkt uit hoe die zendelingen ook wil inspelen op de voor geweld vluchtende Joden uit het zuidelijk halfrond.

In België en Nederland ligt de Joodse gemeenschap al een tijdje onder vuur van belagers allerlei soort. Dat evangelische christenen hier op inspelen mag duidelijk zijn. Zij maken handig gebruik van de angst die in de Joodse gemeenschap aan het groeien is.

Het valt te prijzen dat men Joden Jezus wil leren laten kennen maar dat hoeft niet op een angstaanjagende manier te gebeuren. Jezus was een Jood vol liefde voor zijn eigen gemeenschap en voor anderen. Jezus aanbad slechts één God, de God van Israël Die één is, en niet uit meerdere goden bestaat. Jezus predikte vrede en zaaide geen angst. Zijn wijze van mensen tot God te trekken berustte niet op hete paniek zaaien of om mensen de angst op het lijf te jagen met uitzinnige verhalen van eeuwige foltering of oneindige verbranding.

Het is fijn te merken dat bepaalde christenen er zich wel degelijk bewust van zijn van de belangrijkheid van het Heilige Land, Israël. Goed dat zij beseffen dat daar in Jeruzalem de hoofdstad zal gevestigd worden van het aardse Koninkrijk van God. Maar nu doen bepaalde christenen alsof het aan hen gelegen is en alsof zij dat koninkrijk zullen gaan bezitten en dat verbondenheid met hun geloofsgroep als enige de toegang tot dat Koninkrijk van God zal kunnen waarmaken .

Getooid met Israëlische vlaggen, met enige regelmaat op vrijdagen zijn er nu christelijke predikers of moeten wij zeggen evangelischen, te vinden in de directe nabijheid van een aantal koosjere winkels in Buitenveldert. Ze komen muziek maken op vrijdagen, de dag dat het het drukst is bij de koosjere winkels. Na hun eerste optreden in september 2016 maakte de leider van de groep duidelijk dat zij waren gekomen met de Messias-boodschap.

Het mag dan wel zijn dat zij met heerlijke muziek de mensen mogen bekoren. Wij zijn er bewust van dat vele jongeren zich door de opgezweepte muziek mogen aangetrokken voelen. Er zijn dagen dat zij met 15 broeders en zusters in de Joodse wijk in Amsterdam muziek maken. Hierbij hopen zij alzo de mensen weer te bemoedigen en het licht van de Messias te laten schijnen.

Hun leider verwoordt zijn motto aldus:

Ik geloof dat de druk op Israël steeds meer toe gaat nemen, ook in Nederland. Juist in die druk kunnen we iets van de Messias laten zien. We zien ook steeds meer openheid onder het Joodse volk om te horen over de Messias. God is aan het werk en ik wil meegaan in dat waar Hij mee bezig is.

Het is wel degelijk zo dat er onder het Joodse Volk meer openheid begint te komen om naar broederlijkheid te streven en in te zien dat meerdere mensen als Volk van God zullen moeten komen samen te leven. Ook kunnen meerdere Joden tekenen zien dat het mogelijk kan zijn dat de Meshiach komende zal zijn. Hierdoor is de belangstelling voor de Messias bij sommige Joden toegenomen. Dezen moeten echter weten dat er helemaal geen reden is, wanneer zij die Messias zouden aanvaarden, om hun Joodse geloof ter zijde te leggen of om zich aan te sluiten bij een geloofsgroep die een Drie-eenheid aanbid. Voor die Joden die de Messias vinden en willen aanvaarden als hun redder staan er genoeg niet-trinitarische Christenen klaar om hen op te vangen. Wij kunnen slechts hopen dat die Joden die Jeshua of Jezus Christus als de Messias willen erkennen dan ook die christelijke geloofsgroepen zullen vinden die slechts één God aanbidden en geen Drie-eenheid. Voor hen mogen de Jeshua-isten een ideale groep zijn, die open staat voor zowel Joden als niet-Joden … voor allen die Jeshua willen erkennen als de Messias en volgens zijn leefregels willen leven.

Voorgaande

Voor Joden dezelfde positie als ieder volk

Aanvullend

+++

Verder verwant

12 Comments

Filed under Activisme & Vredeswerk, Geestelijke aangelegenheden, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Religieuze aangelegenheden

Tagged as Angst, België, Buitenveldert, Christelijke predikers, Christus Jezus, Dood voor zonde, Drie eenheid, Driegodheid, Eeuwige foltering, Evangelische Christenen, Evangelischen, Graf (rustplaats - sheol of hel), Heilige Land, Hel of sheool, Intimidatie, Israël (Land), Israël (Volk), Jeruzalem, Jeshua-isten, Joden, Jodendom, Joodse buurten, Joodse geloof, Joodse volk, Koninkrijk van God, Messias, Nederland, Straf der zonde, Toegang tot het Koninkrijk van God, Verdoemenis, Zendelingen, Zendingsactie

by jeshuaist | 2017/08/13 · 7:40 pm

Naam gebruikers

Overal ter wereld kennen meerdere mensen de christenen met een zekere naam die langs de deuren komen om te getuigen. Die getuigen dragen de Naam van God, maar zijn vast en zekere niet de enige christenen die die Naam van God hoog achten en veelvuldig gebruiken.

Zij geven dikwijls de indruk dat zij de enige ware christenen zijn die opkomen voor die Ene Ware God. Zij vergeten echter dat er naast hun heel wat andere christenen zijn die ook een diep geworteld geloof hebben in slechts één God die één is en geen twee of drie is. We kennen de meeste niet gelovigen of anders gelovigen, zoals moslims hoofdzakelijk die christenen die in een drie waardige of driehoofdige godheid geloven. Zij mogen echter niet vergeten dat, al zijn die trinitariërs wel in de meerderheid, de andere gelovigen die de Naam van God gebruiken en Hem als de Enige Werkelijke God erkennen, zoals de Joden en Islamieten de God van Abraham als de Enige Ware aannemen en aanbidden.

De wereld hoort te weten dat het allerbelangrijkste het personage is Die de alles geschapen heeft en dat iedereen Zijn Naam moet komen te kennen. De Getuigen van Jehovah zijn onder andere een groep van predikers die over Hem en Zijn Plan komen getuigen. Maar naast hen zijn er ook anderen die getuigenis afleggen van de wonderwerken die de goddelijke Schepper Jehovah verricht. Hieronder bevinden zich gelovigen die ook de belangrijkheid inzien van die andere naam waarover de Heilige Geschriften spreken. al vanaf de eerste boek in het Boek der boeken, de Bijbel, vindt men een verwijzing naar dat personage. Hij vormt eigenlijk met het Beloofde Land en het Koninkrijk van God de rode draad van de gehele Heilige Schrift. daarom kan men eigenlijk niet naast die Bijbelse figuur kijken.

Omdat dat personage naast de gezondene van God wordt genoemd en door God zelf verklaard wordt als zijn ‘Geliefde zoon‘ te zijn, moeten wij dat personage dat geboren is in Bethlehem en groot gebracht in Nazareth, ook als bijzonder aanschouwen. Die man van vlees en bloed was zulk uniek figuur dat wij hem in gedachten moeten dragen. Om die reden en ter erkenning van wat hij gedaan heeft, zijn er gelovigen die zijn naam in hun groepering willen dragen. Dit vooral ook omdat normaal christenen volgelingen van Jeshua zouden moeten zijn, maar mist de wereld hoofdzakelijk de valse christenen kent, of zij die niet werkelijk Jeshua of Jezus Christus zijn leerstellingen navolgen, willen zij zich van die trinitariërs onderscheiden, door Jeshua zijn naam als ‘wapenschild’ te dragen.

Sinds kort kan u zo ook volgers van Jeshua op het net vinden. Sommigen van hen zullen hun eigen bijdragen op hun persoonlijke webpagina’s brengen (zoals o.a. mijn site Jeshuaist en Immanuel Verbondskind zijn site) en op een groepssite die hun gemeenschap de Jeshua-isten (of Jeshua-ists) ook beter kenbaar wil maken en meerdere punten uit de Heilige schrift wil doorlichten en misverstanden opklaren. Graag wil ik u aanbevelen om ook deze sites eens te gaan bezoeken.

Op de algemene site van de Jeshuaisten zal men de Thora, of Wetboek van God, van het begin door nemen om zo een beter beeld te krijgen van wie de Bijbelse figuren zijn en hoe dezen in het Plan van God passen. Indien u graag eens de Bijbel in verscheiden Bijbelvertalingen van het begin wil door nemen is die website een aanrader om te blijven volgen.

Bij het doornemen van die pagina’s zal u ook komen in te zien waarom die bepaalde gelovigen in de Nazareense rebbe jeshua er de voorkeur aan geven om zich Jeshuaisten te noemen in plaats van het gebruikelijke woordje ‘christenen’ te gebruiken, niet tegenstaande dat zij zich natuurlijk ook ware christenen voelen. Maar met die tittel willen zij naar anderen toe duidelijk maken dat zij de Joodse leermeester volgen die zelf ook de God van Israel aanbad en niet de zogenaamde Jezus die zichzelf zou aanbidden (namelijk de god zoon van de trinitarische christenen).

Op mijn en op de algemene site van de Jeshuaisten kan u verder meer vernemen waarom voor die naam Jeshua-isten gekozen is. Op die sites kan u ook te weten komen wat zij geloven en waar zij voor gaan.

Als ware christenen hopen zij in eenheid te leven met al diegenen die de goddelijke Schepper als Enige Ware God willen erkennen en Jeshua of Jezus Christus als hun bemiddelaar bij God willen zien.

Lees verder meer in:

Reden om zich te distantiëren van bepaalde Christenen

Terug gaand naar de originele naam

Betreft Jeshuaisten

Wie is een Jeshua-ist

Aanvullende lectuur

+++

Verder aanverwant

+++

11 Comments

Filed under Aankondiging & Introductie, Geestelijke aangelegenheden, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Religieuze aangelegenheden

Tagged as Christenen, Drie eenheid, Driegodheid, Enige Waarachtige God, Getuigen, Getuigen van Jehovah, God van Abraham, Goddelijke Schepper, Gods Naam, Immanuel Verbondskind (website), Jeshua-ists (website), Jeshuaist (website), Jeshuaisten, Plan van God, Predikers, Trinitariërs, Trinitarische christenen, Ware Christenen, Ware God

by Immanuel Verbondskind | 2017/01/23 · 7:04 pm

De familie Palache, Joden en Ontroerende onzin

Omtrent het Jood zijn kan er veel gediscussieerd worden. Wie mag zich Jood noemen en van al die verschillende Joodse geloofsgroepen welke heeft er dan het ware Joodse geloof? Tegenwoordig vindt men ook groepen die zich Messiaanse Joden noemen. Hierbij valt op dat er daar ook mensen bij zijn die in de Drie-eenheid geloven en daarom eigenlijk nooit het recht kunnen opeisen om zich Jood te noemen, want dit is een aanfluiting voor de gehele Joodse gemeenschap, mits de God van de Joden een Enige God is die slechts Één is en niet uit meerdere godheden bestaat. De God van Abraham is slechts één. Jezus als Esseense jood wist drommels goed wie die Godheid was en heeft ook nooit opgeëist om zelf als godheid erkend te worden. Integendeel heeft Jezus steeds beweerd dat hij niets kon zonder die Ene Ware God, de God van Israël, die veel groter is dan hij.

Na de afslachting van de Joden kan men toch nog stellen dat in Nederland er nu toch nog zo een 40.000 tot 50.000 Joden zijn. Daarvan zijn er die anderen wegens het moeder of vaderschap geen Joodschap willen toekennen.

De 36-jarige Chaim Moszkowicz zegt bijvoorbeeld:

‘Als kind al besefte ik dat mijn opa anders was dan anderen, met dat vreselijke nummer op zijn arm. Ik voelde haarfijn aan dat het niet iets alledaags was. En nog iedere keer als ik hem opzoek word ik daarmee opnieuw geconfronteerd. Die oorlog roept vragen op: ik geloof wel in íets – al kan ik dat moeilijk onder woorden brengen – maar hoe heeft die oorlog dan kunnen plaatsvinden? Daarom snap ik ook niet dat orthodoxe joden vaak zo neerkijken op liberalen of mensen met alleen een joodse vader; we hebben al zo veel mensen verloren.’

Ronit Palache

Of er al of niet altijd die overdracht via de moeder moet zijn is slechts één van de heikelpuntjes bij Joden. Ronit Palache (32) die opgroeide in een traditioneel-joods gezin had zich nooit in de tragiek van de vaderjoden verdiept. De gesprekken die zij met zulke Joden voerde voor haar recent verschenen boek, waren zeer emotioneel.

Soms hadden mensen hun levensverhaal ter voorbereiding opgeschreven. Ze zagen tegen het gesprek op. Sliepen slecht. Huilden veel.

Niet enkel kwamen bepaalde mensen door de oorlog er achter dat zij eigenlijk Joods waren. door de oorlog verstopten ook velen hun Joods zijn of kwamen tot een ontkenning die tot nu door gegaan is bij hun kinderen en kleinkinderen. Maar bij de huidige jongeren, die er nu laat zijn achter gekomen dat zij Joodse familieleden hadden of nog hebben is de vraag gekomen van het al of niet Jood zijn of bij sommigen ook van het al of niet christen en/of Jood zijn.

In ieder geval moet het zeer pijnlijk zijn voor mensen die in kampen hebben gezeten voor hun Jood zijn om te horen dat na de oorlog er zijn die beweren dat hun kinderen geen Jood zijn omdat ze geen joodse moeder hebben. Dit is werkelijk hartverscheurend. Voor die kinderen en hun kleinkinderen is het ook een waar dilemma. Voor hen die daarbij ertoe zijn gekomen om rabbi Jeshua te aanschouwen als de lang verwachte Messias, is het nog moeilijker, want vele christenen willen hen ook niet aanvaarden als Christen omdat zij de Drie-eenheid niet willen erkennen. Maar de Drie-eenheid is iets wat Jezus nooit heeft gepredikt en iets dat geen enkele Jood, dus ook Jezus niet, zou aanvaarden. Gelukkig zijn er ook meerdere niet-trinitarische Christenen die echter ook op weerstand van de andere (valse) christenen vallen. Dit houdt de ware ‘Joodse’ volgers van de Jood Jeshua / Jesus of Jezus, zoals hij door de meeste Christenen wordt genoemd, niet tegen om slechts één Ware God te aanbidden en hun hoop te richten op de wederkomst van Jezus Christus.

Maar ondertussen komt het er op aan zich een leven op te bouwen dat conform is volgens de regels van God en daar kan het wel zoeken zijn naar gemeenschappen die zich daar aan willen houden. Dat is echter niet enkel een probleemgeval bij Christenen. Ook bij Joden en bij Islamieten kan men zien dat ook in die gemeenschappen valse leerstellingen zijn binnen gesijpeld en dat in de verschillende geloofsgroepen van die gemeenschappen ook heel wat menselijke leerstellingen de overhand hebben gehaald op de Schriftuurlijke leerstellingen.

Een van de geïnterviewden vertelt dat hij tijdens een conflict met een orthodox-joodse rabbijn riep:

‘Als dit het jodendom is, kan je Jehova in je reet steken’.

vertelt de liberaal denkende Joods gelovige auteur van de “Verhalenbundel over de joodse identiteit” “Ontroerende onzin“.

Traditioneel joods opgevoed voerden Ronit Palache haar ouders een kosjere huishouding. In de Nederlands joodse gemeenschap is de naam ‘Palache’ een begrip. Er is de de zeventiende eeuw was Samuel Pallache (de naam werd toen nog met dubbel ‘l’ gespeld) die als ambassadeur voor sultan Muley Zaydan in Nederland als een kameleontisch figuur op trad en met joden, christenen en moslims overweg kon.

Juda Lion Palache leider van de Joods Portugese gemeenschap in Amsterdam

Er was de groot rabbijn Isaac Juda Palache (1858-1927), en haar overgrootvader linguist Juda Lion Palache, hoogleraar semitische talen aan de Universiteit van Amsterdam. Na zijn ontslag, in 1941, werd hij lid van de Joodse Raad. Drie jaar later volgde deportatie naar Theresienstadt – en van daaruit Auschwitz. Juda Palache werd vermoord, maar zijn naam leeft voort in een bibliotheek voor Hebreeuwse studieboeken: het Juda Palache instituut.

Alle voorvaderen van Palache (haar vader Bram incluis) zaten in het bestuur van de Portugees-Israëlitische gemeente in Amsterdam. Zij leidden de diensten in de orthodoxe synagoge aan het Mr. Visserplein. Een gebouw dat volgens Palache symbool staat voor eeuwenoude tradities, melodieën en overlevering.

Zij zelf doorliep de lagere school Rosj Pina en de middelbare school Maimonides en werd lid van jeugdvereniging Bne Akiwa en sportvereniging Maccabi tennis.

Dankzij de tolerantie van haar ouders kon zij alles vragen en bespreken. Dit is echter niet zo gewoon in de Joodse gemeenschap en gaandeweg besefte zij ook hoe uitzonderlijk dat is.

„Ik ken veel joden die alleen met joden omgaan. Door hun segregatie zijn ze wereldvreemd en beschouwen ze kritiek op de Israëlische politiek als verraad. Het zelfreinigend vermogen van deze gesloten groep is beperkt. Dat is beklemmend voor iemand die graag nadenkt.”

In België stelt zich ook dat probleem. Bepaalde groepen Joden kijken argwanend op indien een Jood maar iets slecht durft te beweren over het huidige bewind in Israël. Echter moeten de mensen in het algemeen beseffen dat er daar ook veel seculiere Joden de klak willen zwaaien en dat veel bewindsvoeringen niet uit religieus maar politiek oogvlak worden voltrokken terwijl extreme Joodse gelovigen het algemeen Joodse geloof meer slecht dan goed doen door hun houding die niet volgens de leer van de Elohim is.

In België, Nederland en in andere landen is het ook een groot probleem als Joden met niet Joden trouwen. In onze contreien zijn er echter onvoldoende gelovigen van de eigen gemeenschap om uit te kiezen. Verder is in onze tegenwoordige maatschappij waar en een andere kijk is op het geslacht en geslachtsgemeenschap ook een moeilijkheid bij gekomen voor diegenen die wel Jood zijn maar verkiezen om geslachtsgemeenschap te hebben met iemand van het zelfde geslacht. De orthodox-joodse homoseksuelen zijn zo de groep die zich het meest uitgesloten voelt.

Palache verklaart

Voor mijn opleiding journalistiek heb ik een documentaire over homoseksualiteit en religie gemaakt. Van een van de geïnterviewden, een lesbische joodse vrouw, mocht de film alleen aan de examinatoren worden vertoond, omdat het thema zo gevoelig ligt in orthodox-joodse kring. De vrouw was zelf orthodox, had een groot gezin, maar vertelde dat ze het liefst met een vrouw samen zou leven. Omdat in de Torah staat dat vrouwen niet als man en vrouw ‘tegen elkaar mogen aanwrijven’, houdt zij haar gevoelens verborgen.”

Voor het boek was het goed dat de geïnterviewden zich niet door de schrijfster veroordeeld voelden.

In het voorwoord van haar boek schrijft zij

Dé joodse gemeenschap bestaat niet

en dat is iets wat de buitenwereld ook moet gaan beseffen dat in het Jodendom en de Islam eveneens een grote verscheidenheid te vinden is zoals deze te vinden is in het Christendom.

Joden moeten zoals Christenen en Islamieten eens durven in de spiegel te kijken en durven kritisch te zijn over hun eigen geloof en het geloof van andere groepen met zogezegd hetzelfde geloof. Niet elke Jood heeft hetzelfde Joodse geloof zo als niet elke Christen hetzelfde Christelijk geloof heeft. dit moeten Joden durven te zeggen en durven delen meet anderen in maar ook buiten hun geloofsgemeenschap.

Lees ook het interview van Danielle Pinedo met Ronit Palache (32) in NRC Handelblad ” “‘Ik heb een liberaal hoofd en een religieus hart’”

en vindt: Verhalenbundel over de joodse identiteit in het Nederland van nu

Lees een fragment uit het boek: Leesfragmenten uit “Ontroerende onzin”

+++

Aanverwante verdere lezing

+++

Save

14 Comments

Filed under Geestelijke aangelegenheden, Geschiedenis, Levensstijl, Nederlandse teksten - Dutch writings, Nieuwsgebeurtenissen - Journaal, Religieuze aangelegenheden, Sociale Aangelegenheden, Voelen en Welzijn

Tagged as Bram Palache, Chaim Moszkowicz, Christen zijn, Christenen, Drie eenheid, Enige Waarachtige God, God van Abraham, Godheid, Homoseksualiteit, Isaac Juda Palache, Islam, Islamieten, Israëlische politiek, Israel, Joden, Jodendom, Jood, Jood zijn, Joods geloof, Joodschap, Joodse geloof, Joodse geloofsgroepen, Joodse gemeenschap, Juda Lion Palache, Juda Palache instituut, Liberale Joden, Menselijke leerstellingen, Messiaanse Joden, Messias, Nederland, Nederlandse Joodse Raad, Niet-trinitarische Christenen, Ontroerende onzin (boek), Orthodoxe joden, Portugees-Israëlitische gemeente (Amsterdam), Rabbi Jeshua, Rechts-orthodoxe joden, Ronit Palache, Samuel Pallache, Schriftuurlijke leerstellingen, Vaderjoden, Wereld Oorlog II

by Bijbelvorsers | 2015/12/22 · 2:11 pm

Saturnus, Janus, Zeus, Sol, donkerte, licht, eindejaarsfeesten en geschenken

Donkere dagen van het noordelijk halfrond

Doorheen de eeuwen heen zijn er zeer veel tradities door gegeven van een generatie naar de volgende. Vele mensen weten dikwijls niet meer waar een bepaalde traditie van kwam. Zo is er nu een tijd aangebroken waar bij de ene traditie de andere opvolgt. In verscheidene landen volgt het ene feestje het andere op.

Tijdens de donkere en koudere dagen op het noordelijk halfrond is het natuurlijk heel gezellig om wat meer licht en warmte de huiskamers en woonomgeving te laten binnentreden. Leuk versierde straten kunnen het op dagen waar het heel vroeg donker is of waar het helemaal donker blijft, opvrolijken.

Lichtjes en versieringen hoeven helemaal niets slechts in te houden, maar als wij aan bepaalde feesten willen meedoen moeten wij er ons wel bewust van zijn wat er achter die feesten kan liggen en of het, indien wij gelovig zijn, ons er niet beter van af houden.

Tweezijdige gezichten, zon, maan verleden, toekomst en toegang

Janus, de god met twee gezichten – Buste van Janus Bifrons in de Vaticaanse musea.

Tijdens de late Romeinse koningstijd werd in Rome een feest ingericht ter ere van de god Saturnus: de saturnaliën of saturnalia. De god Saturnus was ooit koning geweest in Italië waar hij aan kwam per schip en voet aan wal zette in het koninkrijk van Janus de god van de doorgangen en het begin. Beide godheden werden in deze tijd van het jaar herdacht. De wisseling van de donkere dagen naar weer licht wordende dagen waren een ideaal moment om terug te blikken naar het verleden en vooruit te kijken naar de toekomst. Hierbij kwam Janus om de hoek kijken, die voornamelijk werd afgebeeld als een man met twee gezichten (Janus Bifrons) of als een tweeling (Janus Gemini). Zijn twee gezichten representeerden oorspronkelijk de zon en de maan. Als god van vruchtbaarheid en leven noemde men hem Janus Consivius; als god die de dag begon, heette hij Janus Matutinus.In de donkere dagen werd het eten schaarser en ging men ook meer vlees eten daar uiteindelijk nog maar de beesten over bleven om op te eten. Buiten kon men toch niet veel doen dus binnen blijven was de boodschap en het daar gezellig maken door veel te schrokken en lol te maken.

De naam van Pater Janus (“vader Janus”) was al in de alleroudste eredienst van Janus een zeer gebruikelijke naam. Men vereerde hem zelfs als Divus Deûm, “de god der goden”. Hij werd in Romeinse gebeden voor alle andere goden genoemd omdat hij twee hoofden had waarvan het ene naar het verleden keek en het andere naar de toekomst. Maar om zich tot hem te wenden moest men wel via de god van de deur (ianua) gaan, de god van het begin en het einde, van het openen en het sluiten.

Goden die leiden naar een oppergod en feesten

Zodoende was het voor de Romeinen gekend dat hun oppergod Saturnus de weg naar de andere god Janus was. Hieromtrent vertelde de profeet Jeshua echter dat hij (Jezus Christus) de enige weg naar de Enige Aller Opperste God was. Dit kwam in niemands oren goed aan, noch bij de heersende Romeinen, noch bij de Joden die in hem dan ook een Godschenner zagen. Uiteindelijk kwam die figuur lelijk in de weg te staan voor de commercie van het Romeinse rijk. Doordat die leraar namelijk aanbidding van beelden verbood en zijn volgelingen zich daar aan wensten te houden viel die bloeiende verkoop ook stil naargelang er meer christenen kwamen. Ook gingen zich veel meer volgelingen van Jezus onthouden van de heidense feesten en gaven zij de heidense gebruiken op.

Saturnus, gravure naar prent van Goltzius (1597)

Op 17 december 497 VGT werd de tempel van Saturnus op het Forum Romanum in Rome werd gebouwd en vonden de eerste rituelen of eerste officiële Saturnalia plaats bij het instellen van het altaar ter ere van Saturnus. Oorspronkelijk het feest bij een dag maar Gaius Julius Caesar paste de Romeinse kalender aan en voegde twee dagen toe aan december. Dit zorgde ervoor dat de Saturnalia uitgebreid werd tot een drie dagen feest. Augustus legde administratief vast dat het feest drie dagen duurde, van 17 tot en met 19 december. Op 19 december werd dan de Opalia gevierd. Ops of Opis was de vrouw van Saturnus die werd geëerd voor haar vruchtbaarheid. Zij was evenwel niet alleen godin die over het ontkiemende leven van de veldvruchten waakte; ook het geboren worden van de kinderen en hun eerste verzorging en opvoeding stond onder haar hoede. Tijdens de donkere dagen en de tijd wanneer er niet op het land moest gewerkt worden maar de echtparen meer tijd met elkaar konden door brengen, konden ook meer kinderen gemaakt worden en werd deze godin daar dan ook voor verzocht. In de oudheid was zij dan ook de moeder godin die als het ware de tedere moeder, het pas geboren kind aan haar boezem legt, om het op te voeden en te geven wat het nodig heeft. Zij werd zeer dikwijls geïdentificeerd met andere godheden, bijvoorbeeld met Bona Dea, met Fauna, Fatua en Maia, soms ook met de Griekse godinnen Rhea–Cybele en Demeter.

Wanneer men zich in een gebed richtte tot om het even welke god, moest men eerst Janus aanroepen, want hij stond symbool voor de deur waarlangs alle andere goden te bereiken waren. De maand januari werd naar Janus genoemd en in de maand december vonden de saturnaliën plaats, het feest ter ere van Saturnus. En kwam er een einde aan de tweeheerschappij over het koninkrijk toen Saturnus plotseling verdween. Janus was ervan overtuigd dat hierbij goddelijke krachten gemoeid waren. Hij nam enkele maatregelen om Saturnus eer te bewijzen. Zo noemde hij het hele land waar hij koning van was ‘Saturnia’, bouwde een altaar ter ere van de god Saturnus en voltrok enkele rituelen voor de god die hij de Saturnalia noemde. Dat laatste moest het bewijs leveren dat de saturnaliën veel ouder zijn dan de stad Rome zelf.

De feesten ter ere van Saturnus, wiens Latijnse naam in de oudheid werd verklaard vanuit satus (= gezaaid, cf. sator = zaaier), van serĕre (zaaien), en ook vanuit saturare (= verzadigen), en geassocieerd werd met de landbouw, waren zo belangrijk dat iedereen er aan kon of moest deelnemen en de scholen vrijaf gaven. Het was ook streng verboden om op de feestdag van Saturnus een oorlog te beginnen. Rechtbanken waren gesloten en veroordelingen werden uitgesteld. Met andere woorden: het hele openbare leven lag stil. Iedereen kreeg dan ook de kans om mee te vieren en verzadigd te worden. Dit maakt van de Saturnalia een van de populairste feesten onder de bevolking.

Op 17 december begon het saturnaliënfeest om Saturnus eer te bewijzen, maar ook om het einde van het landbouwjaar te vieren. Normaal werd het hoofd tijdens godsdienstige rituelen bedekt met de toga, maar op de Saturnalia geloofden de Romeinen dat geen enkel slecht voorteken de feestelijkheden kon onderbreken. Na de offerplechtigheden was er buiten een officieel banket. Toen de mensen uit elkaar gingen, weerklonk de spreuk ‘Io Saturnalia’. Daarna trokken de meeste mensen huiswaarts om het feest thuis voort te zetten. Dit resulteerde vaak in buitensporige drink – en feestmaaltijden, waardoor saturnalia in het Latijn ook ‘orgie’ ging betekenen. Voor de volgelingen van Jeshua werd hen door de apostelen opgedragen zich niet aan zulke orgieën te gewagen. zij hoorden zich te onthouden van zulke uitzinnige feesten.

Tijd voor geschenken

Vele van de gebruiken van die feestdagen treffen wij heden ook nog aan. Zo gaven toen vrienden en familie geschenken aan elkaar welk wij nu ook bij veel volkeren als een gewoonte in deze tijd van het jaar zien. In vele gezinnen wordt er nu wel gedaan alsof zij van een speciaal iemand komen (vroeger waren dat de goden, nu elfjes, Sinterklaas of de kerstman). Traditioneel werden er kaarsen en aarden maskers of poppen gegeven. Dit ging terug op een verhaal over Hercules en de bevolking die oorspronkelijk aan de voet van de Capitolinus woonden. Een orakel had hen namelijk voorspeld dat men jaarlijks een aantal mensenhoofden en mannen ter ere van Saturnus moest offeren. Toen Hercules ter ore kwam welke wreedheden daar werden begaan, greep hij in. Hij stelde voor om de mensenhoofden te vervangen door aarden poppen en de mensenoffers door kaarsen. Vandaar kwam dus de traditie om deze geschenken cadeau te doen aan de gastheer als men uitgenodigd werd voor het diner. Of men gaf het aan mensen die het verdienden.

Een van de meest opvallende gewoonten van de Saturnaliën is dat de rollen slaaf – heer omgekeerd werden. Tijdens de maaltijd bijvoorbeeld werden de slaven bediend door hun heren. Ook tijdens het dobbelspel, dat normaal verboden was, maar voor de gelegenheid wel toegelaten werd, streden heer en slaaf op gelijke voet. Dit gebaar moest terug doen denken aan de “Gouden Jaren” onder Saturnus waarin er geen onderscheid gemaakt werd tussen de mensen. Het was een kans voor de heren om zo hun slaven te bedanken voor het geleverde werk.

Er bestaan nog altijd twijfels over wanneer het feest voor de eerste keer gevierd werd en hoelang het duurde, maar toch behoorden de Saturnaliën tot de opmerkelijkste en populairste religieuze feesten die in het Romeinse Rijk hebben plaatsgevonden. Het hele sociale leven lag stil op die dag, want iedereen nam deel aan het feest ter ere van de god Saturnus, die landbouw en welvaart over hun land had gebracht. Slaven konden die dag op gelijke voet met hun meester feestvieren en werden zelf door hen bediend, dit kan op zijn minst opmerkelijk genoemd worden. De Saturnaliën werden later, toen het Romeinse Rijk het christendom als enige toegestane geloof accepteerden, door de christenen overgenomen.

Zeus en de auguren

Diegene die godinnen en aardse vrouwen verleidde en een menigte onwettige kinderen verwekte maar de sterren in die donkere dagen al of niet deed oplichten was de oppergod en hemelgod en heerser over de wind, de wolken, de regen en de donder, Zeus. Men meende dat hij zijn macht over deze natuurkrachten zowel voor verwoestende als voor heilzame doeleinden aanwendde. Door de Romeinen werd hij Jupiter genoemd dat in dichterlijk Nederlands vroeger ook naar voor werd gebracht als Jupijn .

In absolute zin werd Zeus niet als de opperste der goden beschouwd, maar wordt soms afgebeeld als iemand die zich laat bedriegen en zich moet voegen naar de wil van de Schikgodinnen en het Noodlot. De romeinse tegenhanger oppergod Jupiter trouwde met Juno, maar hij had talloze minnaressen, zowel lagere natuurgodinnen als menselijke vrouwen, bij wie hij vele halfgoden verwekte. Zo was bijvoorbeeld Achilles een nakomeling van Zeus en Thetis. Bij prinses Alkmene verwekte hij (Zeus) Herakles. Zijn Etruskische tegenhanger is Tinia.

Als hemelgod bezat Jupiter of Zeus twee voorname functies, enerzijds die van weergod en anderzijds die van donder- en bliksemgod (waarvoor hij het meest gekend is). Als weergod beheerste hij de wind en de storm, maar nog veel belangrijker was het feit dat hij ook de regen bracht.

In Italië was het immers geen luxe een god te hebben die voor regen kon zorgen en we merken dan ook dat in de epitheta van Jupiter verwijzingen naar regen en water zitten. In zijn functie als donder- en bliksemgod kon de eveneens soevereine god auspicia (voortekens) doorgeven aan de augures, die deze hemeltekenen interpreteerden.

De auguren (augurs of augures) of vogelwichelaar waren priesters in het oude Rome. Hun taak was het waarnemen van de auspicia (“auspiciën”): het bepalen van de wil der goden aan de hand van de vlucht van de vogels. Het Nederlandse woord voor auspiciën is vogelschouw (avis vogel, spicere zien). De vlucht van de vogels en de stand van de sterren waren aanschouwd als belangrijke tekenen die over de toekomstigge gebeurtenissen konden vertellen. Astrologen en magiërs volgden daarom de loop van de sterren en dachten dat deze ook de koningen konden aankondigen. Zo volgden drie astrologen (in de volksmond drie wijzen genoemd) de bijzondere tekenen voor die periode in 4 VGT, het jaar van de volkstelling, waar Jozef en Maria van de stam van David zich ook naar het telbureau begaven en tijdens hun tocht in Bethlehem overnachtten.

Wijzen en een kerststal

Mattheüs zijn verslag verteld over drie wijzen, magiërs of astrologen, die eerst vanuit het Oosten naar Jeruzalem reisden, niet naar Jezus’ geboortestad, Bethlehem. Tegen de tijd dat ze eindelijk Bethlehem bereikten, bevond „het kind” Jezus zich niet meer in een stal maar in een huis. (Mattheüs 2:1-11). De vertaling „wijzen” zou van een Grieks zelfstandig naamwoord komen dat oorspronkelijk betrekking had op Perzische priesters die deskundig waren op het gebied van de astrologie. In de oorspronkelijke Griekse tekst staat μαγοι (magoi) wat magiër betekend of duidt op hen die sterren bestudeerden (sterrenkundigen) of sterrenwichelaars, astronomen, die ook werkten als priesters of koninklijke raadgevers.

De opvatting dat de Messias in Bethlehem, de stad van David, geboren zou worden, was ook in het Oosten bekend.

Volgens de rooms Katholieke Encyclopedie die verder vermeld

Dat de magiërs de ster beschouwden als een teken van de geboorte van de Messias, zou verklaard kunnen worden door hun kennis van de profetie van Bileam:

Ik zie hem, maar niet in het heden, ik aanschouw hem, maar niet van nabij; een ster komt op uit Jakob, een scepter rijst op uit Israël. (Numeri 24: 17)

De Hebreeuwse God van Abraham had zijn volk duidelijk te kennen gegeven dat hij niet van magie hield. Zij moesten zich er van onthouden. (Jesaja 47:13-15; Deuteronomium 18:10-12). Vermoedelijk is het om die reden waarom de astrologen niet door een engel van God van Jezus’ geboorte in kennis werden gesteld, alhoewel voor iedereen in de wereld wel de aankondiging van de bijzondere gezondene van God in meerdere verslagen was gegeven. Ook na hun bezoek werden zij door goddelijke tussenkomst in een droom gewaarschuwd geen verslag uit te brengen aan de slechte koning Herodes, omdat deze Jezus wilde doden. Daarom „trokken zij langs een andere weg naar hun land terug”.

Matthew 2:11-16 P.nl Ze gingen het huis binnen en zagen de jongen met zijn moeder Maryam. Ze vielen op de knieën4 en aanbaden hem en openden hun schatten en deden hem schenkingen: goud, mirre en wierook. (12) Maar er werd hun in een droom getoond dat ze niet terug moesten keren naar Herodes, dus gingen ze langs een andere weg naar hun land. (13) Toen ze waren vertrokken, zie, de engel van JHWH verscheen in een droom aan Yawsef en zei: “Sta op, neem de jongen en zijn moeder en ontsnap naar Me?rén (Egypte) 5 en blijf daar tot ik met u spreek, want Herodes staat klaar het kind te zoeken om het te doden.” (14) Zo stond hij in de nacht op nam de jongen en zijn moeder en trok zich terug naar Me?rén (Egypte), (15) en hij bleef daar tot de dood van Herodes, zodat vervuld zou worden wat de JHWH had gesproken door de profeet die zei:
“Uit Me?rén6 heb ik mijn zoon geroepen.” (16) Toen Herodes zag dat de magúši de spot met hem hadden gedreven werd hij woedend en gaf opdracht en liet alle zonen van twee jaar en jonger in Bét-Lehem en haar omgeving doden, zoals hij had gehoord volgens de tijdsperiode van de magúši. (Mattheüs 2:11-16)

In vele landen kan men bij de kerstdagen een uitstalling zien van ezels, ossen en schapen in een stal rond het kindje Jezus. Zulk een uitbeelding werd maar pas in 1223 in Greccio (Italië) ingevoerd door Franciscus van Assisi, die een ‘levende’ kerststal liet maken. Het waren de franciscanen die het gebruik in kerken en gezinnen, van zulk een uitbeelding van Christus geboorte in een stal, bevorderden.

De bekende kerststal op het Sint Pietersplein voor de Sint-Pietersbasiliek in Rome is een idee van Paus Johannes Paulus II dat in 1982 ten uitvoer werd gebracht. Sinds 1999 komt de 25 meter hoge boom uit Badia en het mos van de berg Fumaiolo bij Verghereto, waar de Tiber begint.

Een van de meerdere kerststallen tijdens een kerstuitstalling in de Basiliek van Koekelberg, Brussel

In de bekende levensgrote kerststal in Nederland van de Sint-Janskathedraal in ‘s-Hertogenbosch wordt niet alleen de stal uitgebeeld, maar ook een groot deel van de omgeving, het veld waar de herders de goddelijke boodschap ontvangen en mensen die op weg zijn naar de stal, zodat het gehele tafereel de hele lengte van het gebouw in beslag neemt. Ook in andere landen kan men grotere uitstallingen vinden.

Belangrijkheid van de geboortedag

Opvallend is dat in de bijbel nergens duidelijk de dag van Jezus geboorte vermeld staat, terwijl de dagen van zijn instelling van het Nieuwe Verbond, zijn lijden en overlijden wel degelijk aangegeven zijn.

Indien die geboorte dag zo belangrijk is als velen beweren is het wel vreemd dat God niet voorzien heeft dat het duidelijk zou zijn op welke dag dat was en wanneer deze gevierd moet worden.

Vreemd is het nu dat, alhoewel uit burgerlijke Joodse en Romeinse geschriften van destijds blijkt dat de gebeurtenissen in oktober plaats vonden, de mensen die geboortedag maanden later vieren op de dag van de god van het licht. Dit komt door de oude gebruiken om tijdens de donkere dagen de hemelgoden te gedenken en eer te brengen aan Zeus, Saturnus en Janus.

Inti Raymi, het feest van de winterzonnewende en het begin van het jaar – Guaman Poma De Ayala – El Primer Nueva Corónica Y Buen Gobierno (1615)

De feestdag die de Romeinen rond de winterzonnewende hielden voor hun zonnegod Saturnus was de geboortedag van de onoverwinnelijke zonnegod die op 25 december gevierd werd en door de latere christenen als de geboortedag van de “Zon der gerechtigheid” werd ingevoerd nadat zij ook Jeshua’s naam veranderd hadden in ‘Issou‘ of ‘Heil Zeus‘ ter goedschikking van de Romeinen die hen enkel wilden sparen en hun diensten laten uitvoeren als zij akkoord gingen om de driegodheid van de Romeinen aan te nemen. De twee godheid of godheid met twee gezichten en de driegodheid werden aldus de ‘Drie eenheid’ in het christendom waar Zeus de rol toebedeeld kreeg van Jeshua en ons de huidige naam Jesus of Jezus bezorgde.

Elementen uit het vroeg-christelijk en heidens geloof komen samen op dit mozaïek uit de derde eeuw; Christus als zonnegod Helios of Sol Invictus

Maria in de loop der tijden werd bij het verloop van de Christenheid naar het christendom naast Jezus geplaatst als een moeder god en godin van de aarde.

In Rome is er doorlopend een cultus van de zon geweest, die nooit verstoten is geweest door Syrische goden. Men dacht dat de “onoverwinnelijke zon” of beter “onoverwonnen zon” vertegenwoordigt werd door de zonnegod Sol invictus die evengoed Sol Oriens, Sol Indiges of gewoon Sol werd genoemd. Voor de geestelijke leiders die ingaven op de wensen van Constantijn de Grote moest Jeshua nu als Jesus of Jezus die onoverwinnelijke lichtbron zijn. Van de 4de eeuw af ziet men dan ook in de kerken de verering van ‘dat’ licht. In de donkere dagen werden dan ook de kaarsen rondgedragen en als offergaven aangeboden aan de godheid Jezus.

11 december was de winterdag die oorspronkelijk voor Sol en Luna, die identiek is aan de Griekse Selene. Selene is ook bijna altijd verbonden met een Moedergodincultus die tot het mesolithicum en zelfs het paleolithicum teruggaat. In de loop van de millennia is de maangodin zeer verbleekt en zo goed als uitgedoofd maar de Rooms Katholieke Kerk bouwde verder aan de cultus van de ‘Moeder gods’ en verhoogde nog de verering van Maria, welke in de zuiderse landen van Europa nog zeer veelvuldig wordt uitgeoefend. De vrouwelijke godheden en verder overwegend mannelijke godheden, die meestal met de zon werden geassocieerd, konden op de goedkeuring van de allerhoogste God der goden rekenen.

Door het plaatsen van de viering voor Jezus geboorte op 25 december kon dit voor de leden van de Katholieke Kerk ook het hoogtepunt worden van de gangbare winterfeesten van de heidenen, die ingingen op 11 december en eindigden op 6 januari, waarbij zijn koninklijke heerschappij wordt herdacht. Maar zoals bij de Romeinse feesten is de hoognacht voor velen op de overgang van 24 naar 25 december die door de heidenen in de tempels werd gevierd en door de Katholieken in hun speciaal gebouwde diensthuizen of kerken.

Wat doen volgelingen van Jezus in deze tijd?

Kerststal op de Grote Markt van Leuven

Als wij naar de kerstgebruiken zien merken wij dat er een overvloed van heidense gebruiken in geworteld zijn.

Als wij de achtergrond van de beschrijvingen van Jezus geboorte bekijken zien wij dat zij die tot christus Jezus willen komen geen prominentie of rijkdom hoeven bezitten noch te zoeken. In plaats daarvan moeten we net als Jozef, Maria en de herders God gehoorzamen en onze liefde voor hem bewijzen door geestelijke belangen boven stoffelijke zaken te stellen.

Het gaat in het leven niet om de stoffelijke dingen, maar om de geestelijke waarden. Jezus was niet naar de aarde gezonden om zijn eigen wil te volbrengen maar om Gods wil te verzekeren. de grootsheid in Jezus zit hem juist daarin dat hij als mens er in geslaagd is om volledig God Zijn Wil te doen en zijn eigen persoonlijkheid opzij te zetten om zich over te geven als loskoopoffer of zoenoffer tot de Allerhoogste God.

Willen wij door het leven gaan met een geloof voor God aanvaardbaar of geven wij de voorkeur er aan om door de mensen geliefd te worden en populair te zijn door met hun heidense gebruiken mee te doen?

Wij moeten beseffen dat redding enkel tot ons ter verwezenlijking kan komen door volharding en door een goede verhouding of relatie met Christus Jezus en tot zijn hemelse Vader, de enige Ware God, op te bouwen. dat zal niet lukken door te volharden in het uitvoeren van dingen waarover God zich negatief heeft uitgesproken.

Ook al mag Kerstmis als

„de vrolijkste en drukste tijd van het jaar voor miljoenen christenen en veel niet-christenen overal ter wereld”

aanschouwd worden moeten zij die zich een volgeling van Christus of ‘Christen’ willen noemen goed beseffen dat het niet die wereldse en heidense feesten zijn die wij moeten vieren. Jezus’ geboorte mag dan wel opmerkelijk zijn, indien God die gebeurtenis als een belangrijkheid zou aanschouwen had Hij daar ook wel nadruk op gelegd en zou Hij er ook meer gegevens over gegeven hebben, zoals de juiste datum.

Met het besef dat Jezus zijn eerste volgelingen ook veel meer waarde hechtten aan wat hun leermeester deed en wat hij hen leerde was het beslist niet Gods bedoeling dat Christus’ geboorte zijn leven als volwassen man zou gaan overschaduwen. Toch heeft Kerstmis ervoor gezorgd dat de persoon van Christus is overschaduwd door een mengelmoes van legenden en folklore.

Ook moeten wij terug denken aan de dagen dat Jezus zich ergerde aan hen die zich aan de joods religieuze feesten financieel beter wensten te maken.

John 2:13-16 P.nl En het Pesach van de Yihúdi’s naderde en Yešúa ging op naar YÚrišlem. (14) En hij vond in de tempel diegenen die runderen, schapen en duiven verkochten en de geldwisselaars die [daar] zaten. (15) Toen maakte hij een zweep van touw en dreef hen allen en zelfs de schapen en runderen en geldwisselaars uit de tempel. En hij verstrooide5 hun wisselgeld en gooide hun tafels omver. (16) En tegen de degenen die duiven verkochten zei hij: “Haal ze weg en voer geen handel in het huis van mijn Vader!” (Johannes 2:13-16)

Daaruit en uit nog enkele andere voorvallen blijkt dat Jezus het vermengen van commercie en religie niet goedkeurde.

Apollo als zonnegod. Beeld voor een kerstman die door de lucht zweeft met zijn slede volgeladen met geschenken.

Ook kunnen wij vaststellen dat bepaalde heidense volken, zoals de Romeinen, Grieken en Azteken vieringen organiseerden voor de kering van de seizoenen en zonnestand. Met overdadige feestmaaltijden en het geven van geschenken en veel lawaai wensten zij mensen onder elkaar met de goden verzoenen. De kerkelijke autoriteiten wensten zich niet onpopulair voor te doen en hopten door het opnemen van de heidense gebruiken in hun rituelen de mensen ook naar hun kerken te lokken. Ze ’kerstenden’ deze winterfeesten door het de geboorte van Jezus te noemen in plaats van de geboorte van de zon.

Wij moeten God Zijn Woorden ter harte nemen en opvolgen wat Hij de mensheid geboden heeft te doen. Er zijn genoeg redenen om over te gaan tot het lezen van de Heilige Schrift. In de Bijbel kunnen wij vinden wat wij horen te doen en waar wij best ons van af houden. In dat Boek der boeken kunnen wij ook te weten komen welke feesten wij als volgelingen van Jezus en aanbidders van de Enige Ware God moeten houden.

In deze donkere dagen is het misschien niet slecht om eens op onderzoek te gaan naar wat de Bijbel zegt hoe wij ons horen te gedragen en wat wij moeten doen om God het best te behagen.

+
Voorgaande

Gelukszoeker

In de supermarkt kan je (g)een hoop kopen

Aanvullende lectuur

+++

Verder op het net rond Kerstmis

+++

9 Comments

Filed under Geestelijke aangelegenheden, Geschiedenis, Levensstijl, Nederlandse teksten - Dutch writings, Religieuze aangelegenheden, Sociale Aangelegenheden, Voelen en Welzijn

Tagged as 17 december, 19 december, Aanbidder van Ware God, Augures (Auguren of of vogelwichelaars), Auspicia (auspiciën), Bliksemgod, Christendom, Christenheid, December, Divus Deûm (god der goden), Dobbelspel, Drie eenheid, Drie koningen, Drie wijzen, Driegodheid, Eindejaarsfeesten, Franciscanen, Franciscus van Assisi, Gaius Julius Caesar, Geboortedag, Geschenken, Gezondene van God, God behagen, God der goden, God van het licht, God van vruchtbaarheid, Gods wil, Godsdienstige rituelen, Halfgoden, Heidense gebruiken, Imperator Caesar Augustus, Issou of Heil Zeus, Januari, Janus (god van doorgangen en begin), Janus Bifrons, Janus Consivius, Janus Gemini, Janus Matutinus, Jesus of Jezus, Jezus Christus, Jezus geboorte, Kaarsen, Kaarsenoffers, Luna (Romeinse maangodin), Maria verering, Mensenoffers, Mesolithicum, Moeder god, Moeder godin, Moedergodincultus, Moedergods, Opalia (Vruchtbaarheidsviering), Ops of Opis (Romeinse godin en echtgenote van Saturnus), Orgie, Oude Rome, Paleolithicum, Pater Janus (vader Janus), Paus Johannes Paulus II, Romeinen, Romeinse koninkrijk, Romeinse Rijk, Rooms Katholieke Kerk, Saturnalia, Saturnaliën, Saturnus (onderwereldgodheid), Selene (Griekse maangodin), Slaaf, Sol (zonnegod Sol Invictus/Sol Oriens/Sol Indiges), Stoffelijke dingen, Traditie, Verjaardag, Vlees eten, Volgelingen van Jezus Christus, Weergod, Winterzonnewende, Zon, Zonnegod, Zuid Europa

	Reden genoeg om je t… on Bedenking: Geloof in Jezus lat…
	Reden genoeg om je t… on Religieuze feesten in mei…
	Reden genoeg om je t… on Neem afstand van heidense…
	Reden genoeg om je t… on Christenen die andere christen…
	Reden genoeg om je t… on Hoogdag voor vele protest…
	Waarom mochten katho… on Oor die afwagting van nuwe…
	Why were Catholics n… on Is rebaptizing necessary
	Why were Catholics n… on Ideas about Religiosity
	What a bad air it mu… on How far does one wants to go s…
	What a bad air it mu… on Wildfire smoke making people t…
	Een tocht vol vragen… on De Almachtige God der goden, g…
	Een tocht vol vragen… on Niet op het probleem focussen…
	Een tocht vol vragen… on Donkere tijden, droge plekken,…
	Een tocht vol vragen… on Zoektocht door het donker
	A journey full of qu… on Yahweh Forever Our Refreshing…

Tag Archives: Drie eenheid

Jodenzending

Respect voor medemens en andersgelovigen

Verbondenheid van de Kerk met Israël

Jezus’ zendingswoorden

Prediking naar niet-Joden

Aangeraden lectuur

Share this:

Vindt ook om te lezen

Verder aanverwant

Share this:

Waarom moest Jezus of God naar de hel terwijl mensen die slechte dingen hebben gedaan rechtstreeks naar de hemel mogen?

Als wij na onze dood ofwel eerst naar het vagevuur gaan en dan naar de hemel, waarom en voor wie moet Jezus dan terug komen om de doden en levenden te oordelen?

Indien wij gered zijn en onze ziel naar de hemel gaat waarom prediken er nog zovelen over verdoemenis in de hel?

Waarom als wij zogezegd gered zijn door het bloed van Christus zijn er nog kerken die hun leden bang maken met hellevuur en eeuwige foltering, terwijl zij zeggen dat wij geen werken meer moeten doen omdat wij gered zijn?

Hebt u zich al eens afgevraagd of God wel kan sterven en dan in een hel zou terecht komen?

Wat zijn eigenlijk dat vagevuur en die hel?

Heb jij al ergens over een vagevuur gelezen in de Bijbel?

Kan u een rechtvaardige Vader of rechter voorstellen die nogmaals straft als een straf voor een bepaald feit al verricht is geworden?

Wat is de hel?

Is Jezus een incarnatie van een God-mens?

Van waar komt dat God-mens zijn?

Zondeval en Losgeld

Aansluitend

Gerelateerd

Share this:

Aanvullend

Share this:

Share this:

Aanvullende lectuur

Verder gerelateerd

Further reading

Related articles

Share this:

Aanvullende lectuur

Lees verder ook

Further reading

Share this:

Aanvullend

Verder verwant

Share this:

Aanvullende lectuur

Verder aanverwant

Share this:

Aanverwante verdere lezing

Related articles

Share this:

Donkere dagen van het noordelijk halfrond

Tweezijdige gezichten, zon, maan verleden, toekomst en toegang

Goden die leiden naar een oppergod en feesten

Tijd voor geschenken

Zeus en de auguren

Wijzen en een kerststal

Belangrijkheid van de geboortedag

Wat doen volgelingen van Jezus in deze tijd?

Aanvullende lectuur

Verder op het net rond Kerstmis

Related articles

Share this:

Guestspeakers and guestwriters

Translate – Vertaal – Traduction

Welcome

Please find to read about our aims and aspirations:

Authors presenting articles - Artikelen voorstellende Auteurs

Looking for something? Fill in your word or phrase. – Zoekt u iets, vul hier een woord of zin in en vindt het in één van de artikelen

Follow Blog via Email

Volg dit Blog via Email

Help us to continue our publications on this and our other websites - Help ons om onze publikaties op deze en onze andere websites te verwezenlijken

Or give non-binding - Of geef vrijblijvend volgens uw keuze

Make a one-time donation

Make a monthly donation

Make a yearly donation

Categories – Categorieën

Tags – Specifieke onderwerpspunten

Recent articles by author - Recente artikelen per auteur

Recent comments – Recente commentaren

Our greatest hits – Onze huidige hits

Top Clicks

Community – Gemeenschap

Archive – Archief