Van waar halen bepaalde gelovigen dat Paulus de Wet (van Mozes) dood verklaarde

Als wij bepaalde Christenen maar ook sommige moslim zouden moeten geloven, zou de apostel Paulus de Thora dood verklaard hebben, wat zeer vreemd is want Paulus als Farizeeër (Saul) was juist een zeer devote Jood.

In “Typdenken over … Reacties op Islam” geeft de blogster Mariam dat ook aan. Maar nergens geeft zij de mogelijkheid aan lezers hierop te reageren of vragen te stellen. Dat valt wel meer voor bij Trinitariërs, eerder dan bij Moslims.

Als zij schrijft

We bekeken zelfs foto’s in de godsdienstles – zelfs aan het seminarie, als ik me goed herinner – over de mooie gebedshouding van de Muslim tijdens zijn smeekbede.

krijg ik de indruk dat zij uit een Trinitarisch midden komt en dat zij zelfs er aan gedacht had zich meer op het geestelijke te richten, doordat zij naar het seminarie  (een instelling of universiteit voor de opleiding van geestelijken) is gegaan. Ik vermoed dat het daar om de Rooms Katholieke Kerk gaat.

Ik vraag mij ook af waarom zij niet eerder tot de Niet-trinitarische groeperingen is overgegaan in de Christenheid in plaats van het Christendom volledig de rug toe te keren en over te gaan tot het Islamitisch geloof.

Zij schrijft

gek genoeg ging ik dankzij de Islam ook inzien dat God in die àndere Openbaringen niets anders had gezegd… Wel hadden mensen hun eigen visie gewoon in Zijn teksten verwerkt, hun beeld van Hem vernauwd tot wat hen het beste lag, om te ontsnappen aan regels die ze te lastig vonden (Zoals Paulus, die besloot dat hij de Wet (van Mozes) gewoon dood verklaarde aangezien hij anders, omwille van die wet, een zondaar was … terwijl Jezus nochtans duidelijk heeft gezegd dat hij die Wet kwam bevestigen!). {Typdenken over … Reacties op Islam}

Dat doet mij toch afvragen waar zij zoiets vandaan haalt dat de apostel Paulus de Wet zou verworpen hebben, of dat hijzelf zo maar de regels van God zou veranderd hebben. De reden die zij opgeeft, lijkt me ook zeer vreemd. Natuurlijk wist Paulus dat ook hij, zoals de meeste mensen, een zondaar was en dat hij zelfs lange tijd zijn zonden probeerde te verbergen. Ook was hij er van bewust dat hij onterecht de volgers van de Nazareen Jeshua (Jezus Christus), zwart gemaakt en vervolgd had. Maar daar had hij spijt over betuigd.

De ergste beschuldiging die bepaalde Christenen en Moslims aan Paulus toe schrijven is dat hij de Drie-eenheid zou geprezen hebben. Nooit, maar nooit te immer heeft Paulus zulk een wandaad gedaan. Nooit heeft hij mensen die andere goden aanbaden dan zijn Ene Ware God, tot zijn geloofsgemeenschap laten toe treden. Formeel was hij met al de andere apostelen dat zij die deel wensten uit te maken van de groepering De Weg, de God der Joden moesten aanbidden. En Die God is de God van Jezus, de God van Abraham en de God van Mozes, welke een Enige God is en geen drievoudige of drie-enige, zoals zo velen beweren.

Die Christenen die beweren dat Paulus leerde de Drie-eenheid te aanbidden hebben het helemaal mis en kunnen die leerstelling niet staven met Bijbelse teksten.

Graag had ik te weten gekomen waar zulke stellingnames vandaan kwamen zoals Mariam aanhaalt

Destijds was het gelukt om de Drievuldigheid erdoor te drukken, de leer van Paulus die Jezus niet had gekend, en die dan nog eens werd aangepast aan wat de zonnevereerder Constantijn oplegde via het concilie van Nicea. {Typdenken over … Reacties op Islam}

Verder schrijft zij verder ook

Eeuwenlang werd het argument aangevoerd dat de Trinitaire Christenen veel meer de theologie van Paulus dan de leer van Jezus volgen. Deze beschuldiging kan moeilijk worden ontkend, aangezien Jezus de Wet van het Oude Testament onderwees, terwijl Paulus geloofsmysteries onderrichtte, waarbij hij de Wet – waarvoor de Profeten hebben geleden en zich hebben opgeofferd om die over te brengen – verloochende. {De theologie van Paulus}

Vanwaar haalt zij dat Paulus de Wet verloochende, terwijl hij zich er altijd strikt aan gehouden had.

Dat Paulus zich meer zou geconcentreerd hebben op Jezus zijn dood, is mij ook wel een vraagteken, maar als dit zo mocht wezen, hoeft dit niet iets negatiefs te zijn of te betekenen dat de Wet van geen tel meer zou zijn.

Zij haalt ook Lehman aan die het als volgt, verwoordde:

“Het enige wat Paulus belangrijk vindt, is de dood van de Jood Jezus, die alle hoop op een bevrijding door een Messias teniet deed. Hij maakt van de falende joodse Messias de zegevierende Christus, hij maakt de dode levend en van de Mensenzoon maakt hij de zoon van God.” {Lehmann, Johannes pag. 125-6}

Verder beweert zij ook dat

Meer dan enkele geleerden beschouwen Paulus als de belangrijkste bederver van het apostolische Christendom en van de leer van Jezus.

“Wat Paulus als ‘Christendom’ verkondigde was pure ketterij, die niet kon gebaseerd zijn op het Joodse of Esseense geloof, noch op de leer van Rabbi Jezus. Maar, zoals Schonfield zegt:

‘De ketterij van Paulus werd de fundering van het orthodoxe Christendom en de legitieme Kerk werd als ketters verloochend’.” {Lehmann, Johannes pag. 128}

Het mag wel gezegd worden dat de Apostel Paulus de weg opende voor goyim om ook toe te treden tot de groep van Jezus-volgers. Maar het is totaal verkeerd te denken dat Paulus daar iets zou gedaan hebben wat de Rabbijn Jezus nooit heeft gedaan of ook zou hebben geweigerd te doen. {De theologie van Paulus}

Dat bij de uitbreiding van de verlossingsbelofte van God tot de heidenen, hij de Wet van Mozes zou afgeschaft hebben is een brug te ver.

Ook dat Paulus de directe toegang tot God voorkwam door bemiddelaars in te voeren [Lehmann, Johannes pag. 134]} is een opvatting die geen steek houdt en Schriftuurlijk niet kan bewezen worden. Zo ook dat Paulus een totaal nieuwe godsdienst zou gecreëerd hebben is onterecht. ^[(Weiss, Johannes. 1909. “Paul and Jesus”. (vertaald naar het Engels door Rev. H. J. Chaytor). London and New York: Harper and Brothers. pag. 130.]

Paulus legt juist bloot wat Jezus ook duidelijk wenste te maken, dat alle zondaars, dus ook niet-Joden tot God kunnen komen. Maar hij legt het in het kamp van ieder individu. Elkeen is namelijk volgens hem verantwoordelijk voor de eigen keuzes. Ieder mens moet er zelf toe komen om ‘te keren’ of ‘zijn oude persoonlijkheid’ opzij te zetten. Nergens geeft Paulus aan dat zij ‘De Wet’ opzij zouden moeten zetten. Integendeel laat hij verstaan dat het fijn zou zijn als mensen Jezus aanvaarden als de gezondene van God en als hun bemiddelaar bij God, maar zodoende zich dan ook zouden houden aan de leerstellingen van die leermeester en zijn God.

++

Aanvullende lezing

1. Christenen
2. Een Drievoudige God of simpelweg een éénvoudige God
3. Drie-eenheid
4. Drie-eenheid – God de zoon of Zoon van God
5. Heeft men bewijs nodig?
6. Gods vergeten Woord 20 Volk van het Boek 3 Voorbeelden in het Nieuwe Testament
7. Overdenking: De verrezen Christus in het leven van Paulus
8. Bijbels geloof en heidense filosofie
9. Zonder de wet van Mozes zélf weten wat goed en wat kwaad is
10. Als de tijd ten einde loopt …… Vragen naar het goede
11. Fundamenten van het Geloof 8 De dood. Gods vonnis over de zonde
12. Als de tijd ten einde loopt …… Slechts een klein deel gered
13. Gods vergeten Woord 4 Verloren Wetboek 3 Vroege afdwalingen en de ‘Constantinische’ omwenteling
14. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 3 De Weg – een Joodse sekte
15. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 4 Trinitariërs en Niet-trinitariërs

de Nederlandse Protestantse Kerk en haar wil om Joden tot hun geloof te brengen

Jodenzending

Dr. Steven Paas sr. bracht een zeer boeiend opiniestuk in  het Reformatorisch Dagblad (RD)met als titel: Respecteren cultuur geldt niet alleen voor arbeid onder Joden

Respect voor medemens en andersgelovigen

Volgens hem hebben Christenen liefde en respect voor de medemensen met wie ze het Evangelie willen delen en voor hun cultuur. Maar hier kunnen wij niet echt mee akkoord gaan. Regelmatig ondervinden wij zelf hoe agressief trinitarische Christenen vijandig over unitarische Christenen staan. Volgens Trinitariërs zijn Unitariërs of Niet-Trinitariërs zelfs geen Chirsten, alhoewel de niet-trinitarische Christenen nog het meest Jezus Christus navolgen en zijn God aanbidden en in werkelijkheid dus eigenlijk de ware christenen zijn.

In februari gaf Maarten Stolk in het RD aan dat in veel Nederlandse kerken de aandacht voor Israël toenam. Toch kan het volgens hem wel wat meer. Zo heeft de Hersteld Hervormde Kerk (HHK) haar visie op papier gezet en gemeld dat

„De kerk is geroepen om antisemitisme te ontmaskeren als haat tegen de God van Israël.”

Volgens Paas hebben veel kerken in de gereformeerde gezindte moeite met de term ”Jodenzending”.  Hij schrijft:

In plaats daarvan benoemen ze hun verhouding met het Joodse volk uiteenlopend. Het dichtst bij zending ligt de aanduiding ”verkondiging”. De Hersteld Hervormde Kerk gebruikt deze term in haar nieuwe visiedocument, onder nadrukkelijke afwijzing van ”Jodenzending” (RD 6-2). De benadering van de Gereformeerde Gemeenten lijkt hier sterk op.

Daarbij kan de vraag gesteld worden welk verschil zij zien in zending en verkondiging alsook in missionering. Want wat is hun betrachting met hun wil om Joden van hun Enige Ware God tot een Drie-Voudige godheid te brengen?

De Gereformeerde Kerken vrijgemaakt handhaven nog de duiding ”zending onder de Joden”, wat aangeeft dat zij als zendelingen hen willen benaderen. Andere kerkgenootschappen typeren hun relatie met de Joden bijvoorbeeld als:

arbeiden onder de Joden, luisteren naar de Joodse uitleg van de Schrift, diaconaat en handreikingen tot verzoening, met elkaar dialogiseren op voet van gelijkwaardigheid. {Respecteren cultuur geldt niet alleen voor arbeid onder Joden}

Ds. R. van de Kamp, voorzitter van de commissie Israël van de Hersteld Hervormde Kerk, en predikant uit Opheusden, erkent dat de belangstelling voor het Joodse volk bij meerdere Christenen toe neemt.

„Steeds meer mensen zien dat er Bijbelse beloften worden vervuld, zoals in de oprichting van de staat Israël in 1948 en de terugkeer van Joden naar hun land. Het aantal Messiasbelijdende Joden groeit. Dat zijn wonderlijke dingen.” {Geen Jodenzending, wel verkondiging}

Graag willen heel wat protestanten op gelijke voet staan met de Joden en zelfs over gaan tot met elkaar dialogiseren op voet van gelijkwaardigheid. Alhoewel dat bij die protestanten de hoop voorop ligt om te ‘hervormen’ of om Joden van gedachten te doen veranderen en zich te laten dopen tot hun ‘christelijk’ geloof, dit terwijl bij de Joden er helemaal geen opzet tot zieltjeswinnerij. In hun bereidwilligheid om met anderen te dialogeren is het voor de Joden nooit de bedoeling mensen tot het Joodse geloof om te vormen.

Verbondenheid van de Kerk met Israël

Dr. Steven Paas sr. schrijft:

Officieel geformuleerd of niet, de kerken gaan in het algemeen uit van een verbondenheid van de Kerk met Israël. Waaruit die verbondenheid dan wordt verondersteld te bestaan, varieert nogal. Het wordt, wat mij betreft, het minst duidelijk bij de Protestantse Kerk in Nederland, in haar befaamde artikel I-7 van de Kerkorde. In ieder geval lijkt ook deze kerk weg te willen blijven van de klassieke betekenis van christelijke zending. {Respecteren cultuur geldt niet alleen voor arbeid onder Joden}

Niemand kan ontkennen dat de Stichting van de staat Israël iets van de blijvende geldigheid van Gods belofte aan Abraham is. Maar hierbij moet men beseffen dat het niet aan mensen ligt om de tijd noch de grenzen er van vast te leggen.

Sommige Christelijke groeperingen zien wel een verbintenis met het Volk van God en het Volk van Israël, en gaan zelfs zo ver dat zij bepaalde gebruiken en feesten willen overnemen, maar daarbij toch nog aan hun Drie-eenheid willen vast houden in plaats van over te gaan tot het geloof in de God van Israël. Erg is het als zij zich Messiaansen noemen en zo Joden in hun groepering willen lokken met de voorwendselen dat zij dan hun geloof niet moeten stop zetten. Voor meerdere Joden is het dan ook een doorn in het oog als men over het Messiaans Jodendom spreekt en daarbij aan de Trinitarische groepen denkt. Om die reden gebruiken zij liever de naam Jeshuaisme, waarbij wordt aangegeven dat men bij de volgers van Jeshua behoort die dezelfde God aanhangen als Jeshua de Messias aanhing.

In het visiedocument van de Hersteld Hervormde Kerk staat dat met de komst van Christus alle ceremoniële wetten zijn vervuld. Zij zijn dan ook duidelijk met de zegging:

„Wij wijzen elke beweging van christenen uit de volken die naar deze wetten terugkeren af.”

Volgens hen mogen christenen zelfs geen Loofhuttenfeest vieren of de sabbat gaan houden. Voor hen lijkt dat wel een vloek ook al zien zij ook dat dit steeds meer om hen heen gebeurt.

Dat wordt weleens gekscherend ”omkeringstheologie” genoemd, waarin christenen terugkeren naar de schaduwen, terwijl met de komst van Christus het licht helder is gaan schijnen.”

zegt Ds. R. van de Kamp.

Jezus’ zendingswoorden

Opvallend is dat kerken zending bedrijven onder Joodse medemensen schuwen. Jezus wilde, getuige Zijn oproep tot deelname aan de ”Missio Dei” (de zending van God), immers dat de discipelen hun zendingsactiviteiten „bij Jeruzalem” zouden beginnen. De evangelist Lukas meldt dat nadrukkelijk (24:47). In Handelingen 1:8 schrijft hij dat volgens Jezus de discipelen hun werk „in Jeruzalem” moesten beginnen en dat Hij ook het gebied nabij de stad erbij betrok: „zowel in Jeruzalem als in heel Judea en Samaria.”

merkt Dr. Steven Paas sr. op en vervolgt:

De discipelen keken daarvan niet op. Want al voor Zijn kruisiging had Jezus ”de twaalf” erop uitgezonden om „het Koninkrijk van God te prediken” onder de Joden (Mattheüs 10:1-5; Markus 6:7-13; Lukas 9:1-2; vgl. Lukas 22:35-36). En later stuurde hij een groep van zeventig volgelingen met hetzelfde doel (Lukas 10:1-3).

Als de Kerk van vandaag een voortzetting is van de eerste leerlingen van Jezus, dan behoort zending onder de Joden vanzelfsprekend tot haar taak.

Prediking naar niet-Joden

De Joodse leermeester Jeshua (Jezus Christus) wenste de weg naar God open stellen voor alle soorten Joden maar ook voor niet-Joden. Zijn leerlingen kregen de opdracht het Goede Nieuws over de gehele wereld uit te dragen. Nooit heeft hij er op gestaan dat dit met geweld of verplichte bekering moest gebeuren. De Weg naar God is een pad dat de mensen voor zichzelf moeten uitmaken en kiezen.

Voor zijn volgelingen kwam het er op aan om geen onderscheid te maken tussen de mensen, want voor God is er niet zulk een onderverdeling per land, besnedenen of onbesnedenen, maar allen hoorden in eendracht één met Christus te zijn. (Galaten 3:28; Romeinen 10:12; Efezen 2:11-16)

Door Jezus volgelingen werd de hoop gesteld dat de liefde van Christus verder verkondigt kon worden en mensen er toe brengen verder meer naastenliefde te doen opbrengen, zodat zij ook door middel van de martelpaal alle volkeren in één lichaam met God zouden verzoenen.

Jezus heeft nooit tot doel gehad een nieuwe godsdienst te scheppen. Hijzelf, als zeer godvruchtige Jood, zou zeker niet tevreden zijn indien zijn volgelingen de mensen er toe zouden brengen een andere God te aanbidden dan hij en de vroegere profeten aanbaden.

*

Spijtig genoeg kon ik het artikel maandag niet verder lezen zonder te registreren. Maar het is onbetaalbaar om op alle kranten een abonnement te nemen of dagelijks vele gedrukte krantenversies te kopen.   Wij raden u dus aan om zelf verder de bovenvermelde artikelen te lezen en verder aan Besluitvorming te doen.  Verdere bespreking van de artikelen is hier van harte welkom.

++

Aangeraden lectuur

1. Verschil tussen Messiaans Jodendom, Jeshuaisme of Jesjoeaïsme, Christendom en Christenheid
2. Een misverstand over het Messiaans Jodendom
3. Wie of wat is een Jeshuaist of Jesjoeaist?
4. Beleidsverklaring van de Jeshuaist-gemeenschap
5. Betreft het specifieke geloof in het Jeshuaisme
6. Opdracht voor Christen
7. Opdracht tot Getuigenis
8. Evangelisatiewerk blijvende opdracht
9. Getuigenis afleggen
10. Gods vergeten Woord 24 Getuigen 3 De opdracht om te prediken
11. Schijnbaar onmogelijke opdracht

Naam gebruikers

Overal ter wereld kennen meerdere mensen de christenen met een zekere naam die langs de deuren komen om te getuigen. Die getuigen dragen de Naam van God, maar zijn vast en zekere niet de enige christenen die die Naam van God hoog achten en veelvuldig gebruiken.

Zij geven dikwijls de indruk dat zij de enige ware christenen zijn die opkomen voor die Ene Ware God. Zij vergeten echter dat er naast hun heel wat andere christenen zijn die ook een diep geworteld geloof hebben in slechts één God die één is en geen twee of drie is. We kennen de meeste niet gelovigen of anders gelovigen, zoals moslims hoofdzakelijk die christenen die in een drie waardige of driehoofdige godheid geloven. Zij mogen echter niet vergeten dat, al zijn die trinitariërs wel in de meerderheid, de andere gelovigen die de Naam van God gebruiken en Hem als de Enige Werkelijke God erkennen, zoals de Joden en Islamieten de God van Abraham als de Enige Ware aannemen en aanbidden.

De wereld hoort te weten dat het allerbelangrijkste het personage is Die de alles geschapen heeft en dat iedereen Zijn Naam moet komen te kennen. De Getuigen van Jehovah zijn onder andere een groep van predikers die over Hem en Zijn Plan komen getuigen. Maar naast hen zijn er ook anderen die getuigenis afleggen van de wonderwerken die de goddelijke Schepper Jehovah verricht. Hieronder bevinden zich gelovigen die ook de belangrijkheid inzien van die andere naam waarover de Heilige Geschriften spreken. al vanaf de eerste boek in het Boek der boeken, de Bijbel, vindt men een verwijzing naar dat personage. Hij vormt eigenlijk met het Beloofde Land en het Koninkrijk van God de rode draad van de gehele Heilige Schrift. daarom kan men eigenlijk niet naast die Bijbelse figuur kijken.

Omdat dat personage naast de gezondene van God wordt genoemd en door God zelf verklaard wordt als zijn ‘Geliefde zoon‘ te zijn, moeten wij dat personage dat geboren is in Bethlehem en groot gebracht in Nazareth, ook als bijzonder aanschouwen. Die man van vlees en bloed was zulk uniek figuur dat wij hem in gedachten moeten dragen. Om die reden en ter erkenning van wat hij gedaan heeft, zijn er gelovigen die zijn naam in hun groepering willen dragen. Dit vooral ook omdat normaal christenen volgelingen van Jeshua zouden moeten zijn, maar mist de wereld hoofdzakelijk de valse christenen kent, of zij die niet werkelijk Jeshua of Jezus Christus zijn leerstellingen navolgen, willen zij zich van die trinitariërs onderscheiden, door Jeshua zijn naam als ‘wapenschild’ te dragen.

Sinds kort kan u zo ook volgers van Jeshua op het net vinden. Sommigen van hen zullen hun eigen bijdragen op hun persoonlijke webpagina’s brengen (zoals o.a. mijn site Jeshuaist en Immanuel Verbondskind zijn site) en op een groepssite die hun gemeenschap de Jeshua-isten (of Jeshua-ists) ook beter kenbaar wil maken en meerdere punten uit de Heilige schrift wil doorlichten en misverstanden opklaren. Graag wil ik u aanbevelen om ook deze sites eens te gaan bezoeken.

Op de algemene site van de Jeshuaisten zal men de Thora, of Wetboek van God, van het begin door nemen om zo een beter beeld te krijgen van wie de Bijbelse figuren zijn en hoe dezen in het Plan van God passen. Indien u graag eens de Bijbel in verscheiden Bijbelvertalingen van het begin wil door nemen is die website een aanrader om te blijven volgen.

Bij het doornemen van die pagina’s zal u ook komen in te zien waarom die bepaalde gelovigen in de Nazareense rebbe jeshua er de voorkeur aan geven om zich Jeshuaisten te noemen in plaats van het gebruikelijke woordje ‘christenen’ te gebruiken, niet tegenstaande dat zij zich natuurlijk ook ware christenen voelen. Maar met die tittel willen zij naar anderen toe duidelijk maken dat zij de Joodse leermeester volgen die zelf ook de God van Israel aanbad en niet de zogenaamde Jezus die zichzelf zou aanbidden (namelijk de god zoon van de trinitarische christenen).

Op mijn en op de algemene site van de Jeshuaisten kan u verder meer vernemen waarom voor die naam Jeshua-isten gekozen is. Op die sites kan u ook te weten komen wat zij geloven en waar zij voor gaan.

Als ware christenen hopen zij in eenheid te leven met al diegenen die de goddelijke Schepper als Enige Ware God willen erkennen en Jeshua of Jezus Christus als hun bemiddelaar bij God willen zien.

Lees verder meer in:

Reden om zich te distantiëren van bepaalde Christenen

Terug gaand naar de originele naam

Betreft Jeshuaisten

Wie is een Jeshua-ist

 

 

++

Aanvullende lectuur

1. Rond God de allerhoogste
2. Geloof in slechts één God
3. Geloof in Jezus Christus
4. een Naam voor een God 5 zaaien van verwarring
5. Belangrijkheid van Gods Naam
6. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #14 Gebed #12 De andere naam
7. Jezus van Nazareth #1 Jezus Geboorte
8. Jezus van Nazareth #2 De zoon van Maria
9. Jezus van Nazareth #3 De Zoon van God
10. Jezus van Nazareth #5 Zijn Unieke persoonlijkheid
11. Jezus van Nazareth #6 Zijn unieke macht

+++

Verder aanverwant

1. De legenda van mijn bijbel aantekeningen
2. Een nieuwe Bijbel in hedendaags Nederlands
3. Nieuwe Wereldvertaling Jehova’s getuigen herzien
4. En het Woord was…
5. Een hulpmiddel voor bij het bidden
6. Jehova Getuige: ‘Serieuze arbeider zoekt werk’
7. Onderzoek | Seksueel misbruik bij Jehovah’s Getuigen
8. Jehova’s Getuigen, bescherm je kinderen
9. De waarheid en het koninkrijk – Marc Poorter ****
10. Lord Jesus Christ – Larry W. Hurtado ***1/2 (boekbeoordeling in het Nederlands)
11. How Jesus became God – Bart Ehrman ***1/2 (boekbeoordeling in het Nederlands)
12. Een Geschiedenis van de wereld door Moslimse ogen – Tamim Ansary **1/2
13. Geen Kerstmis voor Jezus volgens Jehovah’s Getuigen

+++