Waarom moest Jezus of God naar de hel terwijl mensen die slechte dingen hebben gedaan rechtstreeks naar de hemel mogen?
De grote vraag – Big Question – Wat is er hierna? Wat is er na dit leven?
Als wij na onze dood ofwel eerst naar het vagevuur gaan en dan naar de hemel, waarom en voor wie moet Jezus dan terug komen om de doden en levenden te oordelen?
Indien wij gered zijn en onze ziel naar de hemel gaat waarom prediken er nog zovelen over verdoemenis in de hel?
Waarom als wij zogezegd gered zijn door het bloed van Christus zijn er nog kerken die hun leden bang maken met hellevuur en eeuwige foltering, terwijl zij zeggen dat wij geen werken meer moeten doen omdat wij gered zijn?
Hebt u zich al eens afgevraagd of God wel kan sterven en dan in een hel zou terecht komen?
Volgens de Bijbel heeft Dé God geen geboorte, geen begin van leven mits Hij altijd al bestaan heeft. De Godheid heeft ook geen einde aan Zijn leven. Er staat in de Bijbel vermeld dat geen mens Hem kan zien en leven, maar ook dat geen enkel mens Hem iets kan aandoen. Nochtans weten wij dat Jezus door zeer veel mensen is gezien, die dan toch niet dood vielen, en dat hij zelfs enkele tot leven bracht, terwijl hij zelf toch dood ging aan een houten paal, opgehangen door de Romeinen en begraven door enkele toegewijden.
God, volgens de Bijbel, kan overal tegelijkertijd zijn. Hij is noch gebonden door plaats, noch door tijd. Aldus kan men zeggen dat God in de hemel kan zijn, maar ook op aarde alsook in de hel. Maar indien de hel een folterplaats voor zondigen zou zijn kan men zich ook wel afvragen wat God daar zou horen te doen. Als men weet dat Jezus zonder zonden zou zijn kan men het ook stellen dat het zeer vreemd is dat Jezus naar de hel zou moeten gaan, terwijl hij vrij van zonden is.
Wat zijn eigenlijk dat vagevuur en die hel?
Heb jij al ergens over een vagevuur gelezen in de Bijbel?
Voorgeborchte of het verblijf van de zielen die na het sterven niet toegelaten worden tot de hemelse glorie van Christus en ook niet naar de hel of het vagevuur gezonden worden. – Domenico Beccafumi. De nederdaling van Christus in de Limbus. 1530-1535.
Nergens in de Bijbel wordt er over een vagevuur gesproken. Nergens wordt er gezegd dat mensen na hun dood nog eens voor een tweede maal zouden gestraft worden voor hun gedane fouten. Ook wordt er nergens over een voorgeborgte of voorgeborchte, gesproken waar kleine kinderen indien zij nog niet gedoopt waren, of zielen die na het sterven niet toegelaten zouden worden tot de hemelse glorie van Christus en ook niet naar de hel of het vagevuur zouden gezonden worden, naar toe zouden moeten gaan. Volgens de Heilige Schrift is de straf voor de zonde eenvoudigweg de dood. Daar eindigt het leven en daarmee is het eindpunt bereikt van ons als zondig wezen. De dood zelf is de straf die ons is opgelegd.
Kan u een rechtvaardige Vader of rechter voorstellen die nogmaals straft als een straf voor een bepaald feit al verricht is geworden?
De Elohim Hashem Jehovah wordt volgens het Boek der boeken, de Bijbel, voorgesteld als een rechtvaardige Vader en Herder. Kan u zich een liefdevolle vader voorstellen die continue zijn kinderen blijft straffen voor dezelfde fouten? Wat zou u er van denken als die Liefdevolle Vader telkenmale een straf volbracht is voor eenzelfde feit opnieuw een straf zou geven en dan nog eens en nog eens, om zo het kind tot in het oneindige te laten lijden?
Als rechtvaardige Vader is het wel zo dat Hij gemaakte fouten niet ongestraft kan laten.
“Die de weldadigheid bewaart aan vele duizenden, Die de ongerechtigheid, en overtreding, en zonde vergeeft; Die den schuldige geenszins onschuldig houdt, {9 } bezoekende de ongerechtigheid der vaderen {10 } aan de kinderen, {11 } en aan de kindskinderen, in het derde en vierde lid. {12 } (Ex 34:7 STV)
“Dat niemand zijn broeder vertrede, {12 } noch bedriege {13 } in zijn handeling; want de Heere is een wreker over dit alles, gelijk wij u ook te voren gezegd en betuigd hebben.” (1Th 4:6 STV)
“Hoeveel te zwaarder straf, meent gij, zal hij waardig geacht worden, die den Zoon van God vertreden heeft, {56 } en het bloed des testaments {57 } onrein geacht heeft, {58 } waardoor hij geheiligd was, {59 } en den Geest der genade {60 } smaadheid heeft aangedaan?” (Heb 10:29 STV)
“Komt dan, en laat ons samen {58 } rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, {59 } zij zullen wit {60 } worden als sneeuw, al waren zij rood {61 } als karmozijn, {62 } zij zullen worden als witte wol.” (Jes 1:18 STV)
“Want de bezoldiging der zonde {62 } is de dood, {63 } maar de genadegift Gods {64 } is het eeuwige leven, {65 } door Jezus Christus, onzen Heere.” (Ro 6:23 STV)
Als de dood door God als de ultieme straf wordt aanzien, waarom zou er dan nog eens een straf in een vagevuur of in een hellevuur moeten volgen?
Wat is de hel?
Heb jij gemerkt dat er in de bijbel over de hel of Gehenna, Hades, Sjeool, Sheool of Tartarus wordt gesproken, welke allemaal hetzelfde zouden zijn?
Heb jij daar al bij stil gestaan wat dat eeuwig of steeds brandende vuur zou zijn?
In de vroegere tijden braken wel eens ziekten uit die zeer besmettelijk waren. Om de besmetting inte perken werden de lijken zo vlug mogelijk verbrand, zodat zij geen nieuwe slachtoffers meer konden maken. Omdat het zo belangrijk was die besmettelijke ziekten onder controle te houden werd er buiten de stadsmuren steeds een vuur aan gehouden om zo vlug mogelijk daar de lijken te verbranden zodat er niets meer dan stof zou van overblijven, welk dan ook niemand meer zou kunnen besmetten. Dat steeds brandend vuur werd “hel” genoemd zoals ook de graven “sheol” of “sheool” werden genoemd. Dat vuur buiten de bewoonde wereld werd namelijk als het “graf” bedoeld, of de “eeuwige rustplaats” voor de overledene.
Ook vandaag moeten wij nog steeds de lezing in de Bijbel opvatten als toenertijd. Maar zoals toen waren er mensen die filosofeerden en hoopten dat er na dit leven nog iets zou zijn of dat de mens over ging tot een andere gedaante. Telkenmale als men stierf zou men terug tot leven komen in een gedaante, afhangende van het voorgaande leven. Had men goede dingen verricht zou men verbeteren, had men slechte daden verricht zou men naar een lagere stand terug keren. Zulke incarnaties zijn tegen de leer van God, maar zijn ook bij meerdere geloofsgroepen binnen geslopen. Wij horen ons hier echter van zulke gedachten te ontdoen.
Is Jezus een incarnatie van een God-mens?
Door al die Griekse filosofische gedachten rond een steeds terugkerende mens of een “reïncernatie” is ook de gedachte opgekomen van een “god-mens reïncarnatie”. Door woordverdraaiingen kwamen valse leraren er toe mensen te overtuigen dat het woord ook een mens maar tegelijkertijd God kon zijn. Aldus kwam het geloof er in dat
Het Woord is vlees geworden
zou inhouden dat God zelf vlees zou geworden zijn, en dat het niet ging om het Woord van God, namelijk de uitspraken van God, die vlees zouden zijn geworden (wat de intentie van de evangelieschrijver was). Volgens meerder mensen die zich ‘geloofsgeleerden” of “godsgeleerden” (“theologen”) noemden moest zulk een schrijven wel inhouden dat het over God ging die zich zogenaamd bekleedde met vlees zoals bij een materialisatie of een reïncarnatie. Hun interpretatie betekent dat God zogezegd werd wat de mens was — vlees en bloed — opdat Hij een van ons mensen zou zijn. Sommigen beweren zelfs dat dat één van de noozaken was om ons te verlossen. Vreemd is dat zij dan niet afvragen waarom God dan zo vele eeuwen wachtte om naar de aarde te komen en te doen alsof Hij verleid werd (want God kan niet verleid of misleid worden) en om te doen dat de mens Hem iets kon aandoen en Hem zelfs ter dood zou kunnen brengen (want God kan niet sterven en de mens kan Hem niets doen).
Hoe wij Johannes’ geschriften ook doorzoeken, wij kunnen nergens vinden dat hij zegt dat het Woord een God-Mens, een combinatie van God en mens werd.
Van waar komt dat God-mens zijn?
Ook al bestonden er al zeer veel mythen over goddelijke wezens en god mensen bij de heidense volkeren is de uitdrukking God-Mens speciaal geworden bij de trinitariërs die het zich heel eigen maakten en van “de zoon van God” “god de zoon ” maakten, alsof dat juist het zelfde zou zijn. Velen zien zelfs niet meer het verschil tussen die twee en zijn er van overtuigd dat Jezus zowel zoon van God is als God zelf is. Voor hen is Jezus een deel god van een Driegodheid, naar de gelijkenis van de vele drie-godheden in polytheïstische groepen. Maar daarbij valt op dat bij die meergoden aanbidders hun subgoden dikwijls meer gelijkheden vertonen met de hoofdgod dan Jezus met zijn goddelijke Vader. Om dit te vergoeilijken gaan sommigen zo ver om het een kat-en-muis spelletje te noemen waarbij zij wel naar strikvragen kijken maar niet de essentie van Jezus antwoorden ter harte nemen. zij durven dan zelfs te schrijven
Blijkbaar zit er iets in Jezus’ antwoord verstopt dat zó explosief is dat men daar het liefst een eind bij uit de buurt blijft. {God, de enige God, is in Zijn Zoon Jezus onze naaste geworden}
en dan draaien zij rond de pot die zij wel weten, namelijk dat
God alleen God is en dat er geen andere God dan Hij is (12:32) {God, de enige God, is in Zijn Zoon Jezus onze naaste geworden}
en beseffen zij wel
Juist de Joden wisten als geen ander dat deze Enige zijn eer niet deelt met een ander (Jesaja 42:8, 48:11). Dat had God duidelijk gemaakt na de ellende van de ballingschap als straf voor een volk dat andere goden (!) achterna liep. {God, de enige God, is in Zijn Zoon Jezus onze naaste geworden}
Nergens heeft Jezus zich gelijk gesteld aan God, integendeel heeft hij zelfs gezegd dat hij niets kan doen zonder God, die veel groter is dan hem.
“Jezus dan antwoordde en zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De Zoon kan niets van Zichzelven doen, {15 } tenzij Hij den Vader dat ziet doen; {16 } want zo wat Die doet, {17 } hetzelve doet ook {18 } de Zoon desgelijks.” (Joh 5:19 STV)
“Gij hebt gehoord, dat Ik tot u gezegd heb: Ik ga heen, en kom weder {57 } tot u. Indien gij {58 } Mij liefhadt, zo zoudt gij u verblijden, omdat Ik gezegd heb: Ik ga heen tot den Vader; want Mijn Vader is meerder dan Ik. {59 } (Joh 14:28 STV)
Wat wij als het Onfeilbare Woord van God beschouwen (de Bijbel) heeft het zelfs regelmatig over „de Zoon des mensen”, hetgeen wel zeer afwijkt van God-Mens. Alsook wordt daarin vermeld dat God zelf, Die geen leugens vertelt, verklaart dat God Zijn welbeminde zoon is.
“21 En het geschiedde, toen al het volk gedoopt werd, en Jezus ook gedoopt was, en bad, dat de hemel geopend werd; 22 En dat de Heilige Geest op Hem nederdaalde, {24 } in lichamelijke gedaante, gelijk een duif; en dat er een stem geschiedde uit den hemel, zeggende: Gij zijt Mijn geliefde Zoon, in U heb Ik Mijn welbehagen! 23 En Hij, Jezus, begon omtrent dertig jaren oud te wezen, {25 } zijnde (alzo men meende) de zoon van Jozef, den zoon van Heli, {26 } (Lu 3:21-23 STV)
In Johannes’ geschriften wordt de uitdrukking „Zoon des mensen” zestien maal op het Woord van toepassing gebracht. Dit duidt erop dat die mensenzoon en niet “god de zoon” door een menselijke geboorte op aarde „vlees geworden” is. Zijn vleeswording betekende niets minder dan dat Jezus als mens van vlees en bloed zichtbaar werd voor iedereen. God kan door geen enkel mens gezien worden, maar Jezus werd door velen gezien. Hij was ook tastbaar en bevestigde dat hij geen geest was zoals zijn hemelse Vader wel een geest is, die dan ook geen vlees, beenderen en bloed heeft.
“Ziet Mijn handen en Mijn voeten; want Ik ben het Zelf; {36 } tast Mij aan, en ziet; want een geest heeft geen vlees en benen, gelijk gij ziet, dat Ik heb.” (Lu 24:39 STV)
“God is een Geest, en {22 } die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.” (Joh 4:24 STV)
“Hij zeide verder: Gij zoudt Mijn aangezicht {31 } niet kunnen zien; {32 } want Mij zal geen mens zien, en leven. {33 } (Ex 33:20 STV)
Een materialisatie of incarnatie van God of van een hemelse zoon Gods kan moeilijk als een rechtvaardige oplossing aanzien worden. Hierbij moet men dan trouwens de vraag stellen waarom God zolang gewacht heeft en indien wij mensen dan nu zouden verlost zijn, waarom hij ons dan nog zo lang laat lijden en zovelen nog steeds in het ongewisse laat?
De Egyptische godheid die haar eigen dodenpriesters kreeg en later als Apisstier van Memphis meer karaktertrekken toebedeeld kreeg en de aardse belichaming van de god Ptah werd.
Men moet weten dat bij zeer veel heidense groepen reïncarnatie tot het normale gebeuren mag behoren. Niet alleen zijn in zulke groepen dieren gewijd aan bepaalde goden, maar sommige dieren worden daar ook beschouwd als de incarnatie van een bepaalde god of godin. De Apisstier bijvoorbeeld werd als de incarnatie van de god Osiris beschouwd en ook als een emanatie van de schepper god Ptah of Peteh, de vergoddelijking van de primordiale wereld in de Enneadische kosmogonie, dat letterlijk Ta-tenen werd genoemd met de betekenis van verrezen land, of als Tanen, met de betekenis van ondergelopen land.
Zondeval en Losgeld
God kon zo met een vingerknip de mens laten verdwijnen en opnieuw een ander menselijk wezen geschapen hebben. Maar dat zou niets aan het gestelde vraagstuk oplossen. De mens had gerebelleerd tegen God en Zijn rechtschapenheid en recht op heerschappij in vraag gesteld. Met de zondeval in de Tuin van Eden heeft de mens de dood als straf voor die rebellie tegen God over zich gekregen.
Als wij sterven hebben wij met onze dood betaald voor de schuld van onze weerstand en ongehoorzaamheid aan God. Er is dan verder helemaal geen reden om nogmaals een andere straf te krijgen of om nogmaals een aflossing te voorzien voor onze schulden. Want Jezus Christus als mensenzoon is er in geslaagd om onze schuld af te lossen doordat hij als mens er in geslaagd is om volledig Gods Wil te doen en zich aan te bieden als een Offerlam ten behoeve van het Losgeld voor alle mensen hun schulden.
Mits God aanvaard heeft dat Jezus zijn eigen wil ter zijde heeft geschoven en zijn plengoffer aanvaard heeft zijn wij nu begenadigd met de vrijspraak, indien wij dat Offer ook willen erkennen en bereid zijn om te geloven dat Jezus de Weg naar God is, de Gezondene, de Heiland en Onze Verlosser.
Wij moeten beseffen dat wij misschien niet onderuit kunnen om te gaan sterven, maar doordat Jezus een volmaakt offer aan god heeft aangeboden ligt er voor ons een Genadegave klaar welke ons toch nog iets na de dood kan opleveren. Maar als wij sterven zullen wij of in een graf gelegd worden of gecremeerd worden. Bij beiden zal ons lichaam tot stof en as vergaan, zoals in de bijbel staat opgetekend. Daarbij zal ons denken ook vergaan, terwijl voor de nabestaanden enkel de herinneringen en onze vroegere geschriften zullen achterblijven. Verder zal er voor ons geen mogelijkheid meer zijn om met hen te communiceren of zo. Alles zal gedaan zijn. Indien wij nog iets hadden moeten doen, dan moest dat voor dat stervenspunt gebeurd zijn.
“Ziet, alle zielen {7 } zijn Mijne; {8 } gelijk de ziel des vaders, alzo ook de ziel des zoons, zijn Mijne; de ziel, die zondigt, die zal sterven. {9 } (Eze 18:4 STV)
“Want de levenden {22 } weten, dat zij sterven zullen, maar de doden weten niet met al; {23 } zij hebben ook geen loon {24 } meer, maar hun gedachtenis is vergeten. {25 } (Pre 9:5 STV)
“Alles, {40 } wat uw hand vindt {41 } om te doen, doe dat {42 } met uw macht; want er is geen werk, {43 } noch verzinning, {44 } noch wetenschap, noch wijsheid in het graf, daar gij heengaat.” (Pre 9:10 STV)
“Want het graf {50 } zal U niet loven, de dood {51 } zal U niet prijzen; die in den kuil nederdalen, zullen op Uw waarheid niet hopen. {52 } (Jes 38:18 STV)
“19 Want wat den kinderen der mensen wedervaart, dat wedervaart ook den beesten; en enerlei wedervaart {36 } hun beiden; gelijk die sterft, {37 } alzo sterft deze, {38 } en zij allen {39 } hebben enerlei adem, {40 } en de uitnemendheid der mensen boven de beesten is geen; {41 } want allen zijn zij ijdelheid. {42 }20 Zij gaan allen naar een plaats; {43 } zij zijn allen uit het stof, {44 } en zij keren allen weder tot het stof.” (Pre 3:19-20 STV)
“In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, {38 } totdat gij tot {39 } de aarde wederkeert, dewijl gij daaruit genomen zijt; want gij zijt stof, en gij zult tot stof wederkeren.” (Ge 3:19 STV)
Ook voor Jezus, die mens van vlees en bloed, stond er niets anders op dan na zijn dood in het graf gelegd geworden. Maar daar zal het grote verschil, zijn opstanding een bewijs moeten zijn voor ons mensen, dat er ook voor ons zo iets moois te verwachten valt. Indien Jezus God zou zijn dan hadden wij nu als mensen nog steeds geen bewijs dat een mens uit de dood zou kunnen opstaan. Dan waren wij nu nog steeds in het ongewisse. Nu echter hebben wij een verzekerde hoop!
+
Voorgaand
Bijbels antwoord op uw vraag: Wat gebeurt er met ons na het sterven?
Trinitarische zendelingen die Joden tot Christus willen brengen
Uitlopen om uit lichaam te wonen
++
Aansluitend
- Zonde en rekenschap
- Wat gebeurt er als wij sterven
- Dood
- Vindt er een transfer plaats na de dood?
- Lichaam en ziel één
- Sterfelijkheid en onsterfelijkheid 1 Levensadem en ziel
- Sterfelijkheid en onsterfelijkheid 2 Scheiding van God
- Al of niet onsterfelijkheid
- Onsterfelijkheid – Immortaliteit
- Eeuwenlange verkondiging van de hel als martelplaats
- Hemel
- Hemel en Hel
- Hellevuur
- Kinderen niet naar het voorgeborgte
- Sheol, Sheool, Sjeool, Hades, Hel, Graf, Sepulcrum
- Graf
- Is er meer in dit leven dan dit?
- Wat is de bedoeling van dit leven
- Beperktheid van de mens tot in zijn dood
- De Bijbel haar relevatie over God
- Kroniekschrijvers en profeten #3 Poëtische boeken
- Bekommerende God
- Plan van de goddelijke maker
- Bestemming van de aarde
- Bestemming getrouwen en rechtvaardigen
- Bestraffing vermijden
- Redding mogelijk voor allen
- Bevrijding
- Christelijke hoop op eeuwig leven
- Reddingsplan
- Psalm 59 David in grote moeilijkheden #1 Red mij van mijn vijanden
- Hoop
- Hoop op een man
- De onschuldige
- Plaatsing van Jezus door zogenaamd Bijbelstudie webruimte
- Doctrine van de Drievuldigheid
- Jezus de Weg naar God
- Offers van mensen onvolkomen tegenover het volmaakte slachtoffer door God te leveren 1
- Offers van mensen onvolkomen tegenover het volmaakte slachtoffer door God te leveren 2
- Für den Willen dessen, der größer ist als Jesus
- Lam van God #1 Sprekers voor God
- Verzoening en Broederschap 1 Getrouwheid en vergoeding
- Christus Jezus: de zoon van God
- Hoop voor de toekomst
- Hoop eerste christenen
- Hoop op leven
- Hij die komt
- Jezus moest sterven
- Zoon van God – de weg naar God
- Een losgeld voor iedereen 1 De Voorziening van een tweede Adam
- Een losgeld voor iedereen 2 Een verheven persoon van vlees en bloed
- Vertrouwen in Jezus Christus
- Jezus drie dagen in de hel
- Hij die zit aan de rechterhand van zijn Vader
- Geloof in Jezus Christus
- Geloof in slechts één God
- Staat God achter al het kwaad hier op aarde
- God is positief
- God komt ons ten goede
- Gods hoop en onze hoop
- Er zijn geen teleurstellingen voor degenen wier testamenten zijn begraven in de wil van God
- Keuze van levende zielen tot de dood
- Gods redding
- Gods beloften
- Christus wederkomst
- Sterfelijk en spiritueel lichaam
- Heerlijk einde
- Waarheid van mens of van God
- Verzoening
- Zoenoffer
- Verzoend met God
- Koninkrijk van Christus en Koninkrijk van God
- Koninkrijk van God
- Koninkrijk Gods
- Laatste dagen omroepers
- Azteekse en Romeinse tradities die ons nog steeds beïnvloeden
- Kerkzijn in een ik-gerichte tijd
+++
Gerelateerd
- Als anderen niet langer meedoen en/of niet meer in God geloven: hoe houden we het dan vol om kerk te zijn?
- Christen-populisme helpt niet. Christelijke spelregels voor geloofwaardig optreden
- Zondeval
- Dag 4 – De zondeval
- Perspectief na de zondeval
- De hel van veraf en dichtbij
- God, de enige God, is in Zijn Zoon Jezus onze naaste geworden
- God wil in en met ons winnen
- ‘En toen kwam Jezus’ – Heb. 1, 1-4
- ‘God in ons midden’ – 3. ‘TomTom+’
- Verduistering
- Verzoening?
- Spreken over Gods oordeel begint bij de gekruisigde Jezus
- In Search of Immortality, Book Review
- Reincarnation 1
- Reincarnation 2
- Reincarnation – 5 Incredible Stories Told By Young Children Around the World
- Reincarnation for the Curious Christian, Part 1
- Why Children and Childhood? – The answer from a Spirit
- Re-Merging With Source God
- Buddhism, Christianity, and Islam 101: Religion on the Rebound, Religion on the Run…
Getooid met Israëlische vlaggen, met enige regelmaat op vrijdagen zijn er nu christelijke predikers of moeten wij zeggen 
alsowritten
Belgian Biblestudents - Belgische Bijbelstudenten
belgischebroedersinchristus
Bijbelvorsers
Christadelphians
Guestspeaker
Immanuel Verbondskind
jeshuaist
Vragensteller - Inquirer
lizaborstlap
Marcus Ampe
Success Inspirers' World
obligingworldviewer
Fan of Pequeña Sudamérica
Relating to God
From guestwriters 