Uit een schrijven van iemand die het juiste pad niet kende

Min of meer komend vanuit de rechtse flank van het christelijk geloof zonder kerklid te zijn, kreeg ik liefde voor het geschreven Woord die ook wel bijbel wordt genoemd. Al jong was ik overtuigd van de Weg, maar wist, dacht ik, het juiste pad niet. Maar de Vader wist het en begin dertig was ik, toen Hij mij met een levensveranderende gebeurtenis bevrijdde, wat ik als wederomgeboren beschouw. Die ervaring maakte dat ik Hem wilde dienen, maar Hij mocht het bepalen en dat deed Hij.

Meermaals gebeurt het dat iemand iets verschrikkelijks mee maakt vooraleer hij of zij het Ware Licht komt te zien en komt in te zien dat er slechts één God is en slechts één Weg is om naar Die Enige Ware God te komen.  Zij zijn pas na die verschrikkelijke ervaring bereid om het licht Jezus te volgen in plaats van dat van die vele kerken na te lopen.

Uiteindelijk komen zij die zulk een moeilijke ervaring hebben kunnen overbruggen er toe om zoals in vroegere eeuwen met anderen gelovigen op staan te gaan op juiste aangegeven “De Weg“.

Voor velen is er een moeilijkheid als zij opgroeien is dat zij geboren zijn in een gezin dat deel uitmaakt van een of andere denominatie die verstrikt is geraakt in kerkelijke dogma‘s in de plaats van zich aan de Bijbelse leerstellingen te houden. Om zich uit die kerkelijke en menselijke leerstellingen los te rukken is niet altijd zo eenvoudig en vergt in veel gevallen heel wat moed en doorzettingsvermogen.

Regelmatig vernemen wij dat een heftige gebeurtenis in hun leven bepaalde mensen op zoek heeft doen gaan naar de ware toedracht van dit leven. Pas dan zijn ze op zoek gegaan nar het hoe en waarom en Wie er achter dit alles kon of kan zitten.

Maar weet dat u niet hoeft te wachten totdat er iets heel ergs in uw leven gebeurt. Wacht niet op een of ander onheil vooraleer u stappen onderneemt om op zoek te gaan naar God.

Bij heel wat mensen is er verwarring. In hun kerken horen zij zo dikwijls dingen die niet in overeenstemming lijken met wat zij kunnen lezen in de bijbel. Toch durven zij hun pastor (dominee of priester) dan niet bevragen of zelf verder op diepgaander onderzoek gaan.

De voorgaande week hielden heel wat groepen zich bezig met vasten en bezinnen over leven, dood en over God. Zulke bezinningsperiodes zijn niet slecht en kunnen voor sommige mensen opheldering brengen en een oplossing zijn om na vele jaren uiteindelijk toch die stap te wagen om een ander weg in te slaan.

Hopelijk zullen velen na veel nadenken toch dat belangrijke licht zien en er durven op toe stappen.

Wacht dus ook zelf niet een moeilijk ogenblik af eer u stappen onderneemt om de ware toedracht te vinden!

+

Vindt ook te lezen

1. Niet zo onbelangrijk
2. Kleurblindheid en verkeerscode
3. Wees niet verstrikt
4. Overdenking voor vandaag: Maar de wijsheid waar moet je haar zoeken?
5. Opgeroepen door Jezus
6. Ongelovige Thomassen, Jezus en zijn God
7. Op zoek naar God
8. De Enige Ware God
9. God vinden
10. Geloof in slechts één God
11. De weg van God of de weg van de wereld?
12. De te volgen Weg van God
13. Het pad en de roep van Christus
14. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #3 De Weg
15. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #4 Volgelingen van Jezus
16. Christadelfiaanse geloofspunten #11 Redding door het evangelie te geloven

 

+++

Gerelateerd

1. Understanding the Organizational Styles of Atheism and Religion
2. “Onse Vader” – wat bid ons regtig?
3. Is Hij onze eerste liefde?
4. Tijd van bezinning
5. Onvoltooide lewe
6. Loop op Water
7. Laat los, laat gaan
8. Mozes & Jezus
9. Verlangen naar een nieuw christendom ┃ Samuël Lee
10. Uit de NAR ┃ Het persoonlijke verhaal van Hans
11. Opkomst, uitingen en verbreiding van de Pinksterleer
12. Beproefd en bevestigd Levend geloof
13. 1 Tessalonisense 1:2-8 – die tale wat ons praat
14. Week 5 en 6 / 2023 Vreesloos voort
15. Week 13/2023
16. Week 14/2023
17. Geloof/a faith that changed my breathing.
18. De taal van Lizelotte
19. Liefde dringt zich nooit op: radicale overgave en kinderlijk vertrouwen is wat gevraagd wordt
20. Die laaste basuin na die wegraping
21. De gehele wapenrusting van God (2015/12/15) African American Christmas?
22. 32 Simplicity: Christianity’s Missing Trait
23. YHVH’s vrede contra menselijke verwarring
24. YHVH’s voorwaarden voor een opziener

De familie Palache, Joden en Ontroerende onzin

Omtrent het Jood zijn kan er veel gediscussieerd worden. Wie mag zich Jood noemen en van al die verschillende Joodse geloofsgroepen welke heeft er dan het ware Joodse geloof? Tegenwoordig vindt men ook groepen die zich Messiaanse Joden noemen. Hierbij valt op dat er daar ook mensen bij zijn die in de Drie-eenheid geloven en daarom eigenlijk nooit het recht kunnen opeisen om zich Jood te noemen, want dit is een aanfluiting voor de gehele Joodse gemeenschap, mits de God van de Joden een Enige God is die slechts Één is en niet uit meerdere godheden bestaat. De God van Abraham is slechts één. Jezus als Esseense jood wist drommels goed wie die Godheid was en heeft ook nooit opgeëist om zelf als godheid erkend te worden. Integendeel heeft Jezus steeds beweerd dat hij niets kon zonder die Ene Ware God, de God van Israël, die veel groter is dan hij.

Na de afslachting van de Joden kan men toch nog stellen dat in Nederland er nu toch nog zo een 40.000 tot 50.000 Joden zijn. Daarvan zijn er die anderen wegens het moeder of vaderschap geen Joodschap willen toekennen.

De 36-jarige Chaim Moszkowicz zegt bijvoorbeeld:

‘Als kind al besefte ik dat mijn opa anders was dan anderen, met dat vreselijke nummer op zijn arm. Ik voelde haarfijn aan dat het niet iets alledaags was. En nog iedere keer als ik hem opzoek word ik daarmee opnieuw geconfronteerd. Die oorlog roept vragen op: ik geloof wel in íets – al kan ik dat moeilijk onder woorden brengen – maar hoe heeft die oorlog dan kunnen plaatsvinden? Daarom snap ik ook niet dat orthodoxe joden vaak zo neerkijken op liberalen of mensen met alleen een joodse vader; we hebben al zo veel mensen verloren.’

Ronit Palache

Of er al of niet altijd die overdracht via de moeder moet zijn is  slechts één van de heikelpuntjes bij Joden. Ronit Palache (32) die opgroeide in een traditioneel-joods gezin had zich nooit in de tragiek van de vaderjoden verdiept. De gesprekken die zij met zulke Joden voerde voor haar recent verschenen boek, waren zeer emotioneel.

Soms hadden mensen hun levensverhaal ter voorbereiding opgeschreven. Ze zagen tegen het gesprek op. Sliepen slecht. Huilden veel.

Niet enkel kwamen bepaalde mensen door de oorlog er achter dat zij eigenlijk Joods waren. door de oorlog verstopten ook velen hun Joods zijn of kwamen tot een ontkenning die tot nu door gegaan is bij hun kinderen en kleinkinderen. Maar bij de huidige jongeren, die er nu laat zijn achter gekomen dat zij Joodse familieleden hadden of nog hebben is de vraag gekomen van het al of niet Jood zijn of bij sommigen ook van het al of niet christen en/of Jood zijn.

In ieder geval moet het zeer pijnlijk zijn voor mensen die in kampen hebben gezeten voor hun Jood zijn om te horen dat na de oorlog er zijn die beweren dat hun kinderen geen Jood zijn omdat ze geen joodse moeder hebben. Dit is werkelijk hartverscheurend. Voor die kinderen en hun kleinkinderen is het ook een waar dilemma. Voor hen die daarbij ertoe zijn gekomen om rabbi Jeshua te aanschouwen als de lang verwachte Messias, is het nog moeilijker, want vele christenen willen hen ook niet aanvaarden als Christen omdat zij de Drie-eenheid niet willen erkennen. Maar de Drie-eenheid is iets wat Jezus nooit heeft gepredikt en iets dat geen enkele Jood, dus ook Jezus niet, zou aanvaarden. Gelukkig zijn er ook meerdere niet-trinitarische Christenen die echter ook op weerstand van de andere (valse) christenen vallen. Dit houdt de ware ‘Joodse’ volgers van de Jood Jeshua / Jesus of Jezus, zoals hij door de meeste Christenen wordt genoemd, niet tegen om slechts één Ware God te aanbidden en hun hoop te richten op de wederkomst van Jezus Christus.

Maar ondertussen komt het er op aan zich een leven op te bouwen dat conform is volgens de regels van God en daar kan het wel zoeken zijn naar gemeenschappen die zich daar aan willen houden. Dat is echter niet enkel een probleemgeval bij Christenen. Ook bij Joden en bij Islamieten kan men zien dat ook in die gemeenschappen valse leerstellingen zijn binnen gesijpeld en dat in de verschillende geloofsgroepen van die gemeenschappen ook heel wat menselijke leerstellingen de overhand hebben gehaald op de Schriftuurlijke leerstellingen.

Een van de geïnterviewden vertelt dat hij tijdens een conflict met een orthodox-joodse rabbijn riep:

‘Als dit het jodendom is, kan je Jehova in je reet steken’.

vertelt de liberaal denkende Joods gelovige auteur van de “Verhalenbundel over de joodse identiteit”  “Ontroerende onzin“.

Traditioneel joods opgevoed voerden Ronit Palache haar ouders een kosjere huishouding. In de Nederlands joodse gemeenschap is de naam ‘Palache’ een begrip. Er is de de zeventiende eeuw was Samuel Pallache (de naam werd toen nog met dubbel ‘l’ gespeld) die als ambassadeur voor sultan Muley Zaydan in Nederland als een kameleontisch figuur op trad en met joden, christenen en moslims overweg kon.

Juda Lion Palache leider van de Joods Portugese gemeenschap in Amsterdam

Er was de groot rabbijn Isaac Juda Palache (1858-1927), en haar overgrootvader linguist Juda Lion Palache,  hoogleraar semitische talen aan de Universiteit van Amsterdam. Na zijn ontslag, in 1941, werd hij lid van de Joodse Raad. Drie jaar later volgde deportatie naar Theresienstadt – en van daaruit Auschwitz. Juda Palache werd vermoord, maar zijn naam leeft voort in een bibliotheek voor Hebreeuwse studieboeken: het Juda Palache instituut.

Alle voorvaderen van Palache (haar vader Bram incluis) zaten in het bestuur van de Portugees-Israëlitische gemeente in Amsterdam. Zij leidden de diensten in de orthodoxe synagoge aan het Mr. Visserplein. Een gebouw dat volgens Palache symbool staat voor eeuwenoude tradities, melodieën en overlevering.

Zij zelf doorliep de lagere school Rosj Pina en de middelbare school Maimonides en werd lid van jeugdvereniging Bne Akiwa en sportvereniging Maccabi tennis.

Dankzij de tolerantie van haar ouders kon zij alles vragen en bespreken. Dit is echter niet zo gewoon in de Joodse gemeenschap en gaandeweg besefte zij ook hoe uitzonderlijk dat is.

„Ik ken veel joden die alleen met joden omgaan. Door hun segregatie zijn ze wereldvreemd en beschouwen ze kritiek op de Israëlische politiek als verraad. Het zelfreinigend vermogen van deze gesloten groep is beperkt. Dat is beklemmend voor iemand die graag nadenkt.”

In België stelt zich ook dat probleem. Bepaalde groepen Joden kijken argwanend op indien een Jood maar iets slecht durft te beweren over het huidige bewind in Israël. Echter moeten de mensen in het algemeen beseffen dat er daar ook veel seculiere Joden de klak willen zwaaien en dat veel bewindsvoeringen niet uit religieus maar politiek oogvlak worden voltrokken terwijl extreme Joodse gelovigen het algemeen Joodse geloof meer slecht dan goed doen door hun houding die niet volgens de leer van de Elohim is.

In België, Nederland en in andere landen is het ook een groot probleem als Joden met niet Joden trouwen. In onze contreien zijn er echter onvoldoende gelovigen van de eigen gemeenschap om uit te kiezen. Verder is in onze tegenwoordige maatschappij waar en een andere kijk is op het geslacht en geslachtsgemeenschap ook een moeilijkheid bij gekomen voor diegenen die wel Jood zijn maar verkiezen om geslachtsgemeenschap te hebben met iemand van het zelfde geslacht. De orthodox-joodse homoseksuelen zijn zo de groep die zich het meest uitgesloten voelt.

Palache verklaart

Voor mijn opleiding journalistiek heb ik een documentaire over homoseksualiteit en religie gemaakt. Van een van de geïnterviewden, een lesbische joodse vrouw, mocht de film alleen aan de examinatoren worden vertoond, omdat het thema zo gevoelig ligt in orthodox-joodse kring. De vrouw was zelf orthodox, had een groot gezin, maar vertelde dat ze het liefst met een vrouw samen zou leven. Omdat in de Torah staat dat vrouwen niet als man en vrouw ‘tegen elkaar mogen aanwrijven’, houdt zij haar gevoelens verborgen.”

Voor het boek was het goed dat de geïnterviewden zich niet door de schrijfster veroordeeld voelden.

In het voorwoord van haar boek schrijft zij

Dé joodse gemeenschap bestaat niet

en dat is iets wat de buitenwereld ook moet gaan beseffen dat in het Jodendom en de Islam eveneens een grote verscheidenheid te vinden is zoals deze te vinden is in het Christendom.

Joden moeten zoals Christenen en Islamieten eens durven in de spiegel te kijken en durven kritisch te zijn over hun eigen geloof en het geloof van andere groepen met zogezegd hetzelfde geloof. Niet elke Jood heeft hetzelfde Joodse geloof zo als niet elke Christen hetzelfde Christelijk geloof heeft. dit moeten Joden durven te zeggen en durven delen meet anderen in maar ook buiten hun geloofsgemeenschap.

*

Lees ook het interview van Danielle Pinedo met Ronit Palache (32) in NRC Handelblad ” “‘Ik heb een liberaal hoofd en een religieus hart’”

en vindt: Verhalenbundel over de joodse identiteit in het Nederland van nu

Lees een fragment uit het boek: Leesfragmenten uit “Ontroerende onzin”

+++

Aanverwante verdere lezing

1. Radicaliteit is gevaarlijk
2. Nederlandse man vervrouwelijkt volgens Jaap Marinus

+++

Save

Related articles

• A breathtaking 1915 photo tour of the mountains of the Holy Land
• Celebrating Christmas in the Midst of Islamic Domination
• Biblical Prophecy Exposes the ‘Two State Solution’ as Absolute Nonsense
• Christians Complain About Muslims Blaspheming Christ In Anglican Church During Services, Now UK Police Are Investigating Christians For “Hate Crimes” Against Muslims
• What Shaped King’s Prophetic Voice?