Discipelschap belangrijk element bij focussen

In het vorige artikel, dat de nieuwe website aankondigde, hebben wij ook aangehaald hoe het discipelschap een belangrijk element is bij het focussen.

In deze wereld, voor de coronacrisis, waren al veel mensen gewoon met zichzelf bezig en op hun eigen. Deze huidige generatie leek wel een zeer egocentrische generatie, waar velen wel op sociale media zaten om (virtuele)vrienden te maken, maar tot echte tastbare vriendschappen kwam of komt het nooit echt.

De wereld die God voor ogen heeft, is echter een wereld waarin mensen met elkaar en onder elkaar leven, als innig verbonden kinderen of broeders en zusters. Sneeuwvlokjes zijn ook elk individuele dingetjes, maar als ze neerdwarrelen vormen ze één groot wit (vlekkeloos) tapijt. Dat is ook hoe kinderen van God samen een eenheid horen te vormen.

Jeshua is in de wereld voor gegaan om alle mensen tot God te roepen. Voor hem had God al Zijn eigen Volk, het Volk van onze voorvaders, opgeroepen om Hem nabij te zijn. Maar met Zijn gezonden zoon Jeshua (Jezus Christus) opende de Elohim de poorten van Zijn Koninkrijk voor eender welk mens.

Heel wat mensen jagen wereldse schatten na, en vergeten zo dat er heel wat interessantere zaken voor de mens ter beschikking zijn. We zijn ontworpen voor iets meer in het leven dan alleen het nastreven van wensen en genoegens. Daarom voelen mensen die ‘alles hebben’ zich nog steeds leeg. Wat we dezer dagen ook konden merken, was dat nu mensen eindelijk eens echt tijd voor zichzelf konden nemen, omdat ze niet moesten gaan werken en in “hun kot moesten blijven”, zij zich toch niet goed voelden. Vreemd genoeg konden zij nu eens echt thuis vrij zijn, maar zij voelden zich zo gebonden, dat hun die vrijheid niet scheen toe te lachen. Velen voelden zich in deze tijd van isolatie enorm eenzaam. Daar kon een mens echt eens voelen dat we geen wezens zijn om alleen te zijn. We zijn sociale wezens. God heeft geen Lone Rangers geschapen. Hij heeft ons geschapen om in gemeenschap en met elkaar te zijn. Hij heeft de eerste mens verzocht in eenheid te leven en zich te vermenigvuldigen. Niet bepaald af te zonderen.

Discipelschap is de sleutel tot die gemeenschap. God roept ons om elkaar op te heffen.
Er mag geen enkele persoon in de groep of ecclesia zijn die niet ten minste één persoon heeft waarmee ze een vriend kunnen bellen of verder contact mee kunnen hebben. Elk individu in de gemeenschap moet bij iemand van de gemeenschap terecht kunnen.

Iedereen in de groep moet zo wel helper als leerling willen zijn. Hierbij komt ook dat elkeen als discipel of leerling van Jeshua door het leven wil gaan en dat discipelschap met anderen wil delen. Jeshua zijn discipel zijn, betekent zijn weg naar zijn doel gaan. Het betekent dat we met Jeshua onderweg willen zijn naar zijn hemelse Vader. Zoals Jeshua zijn wil opzij zette om de wil van zijn hemelse Vader te doen, moeten ook wij hetzelfde willen doen en Gods Wil voorop plaatsen. Zijn plannen volgen, niet die van ons; Zijn wil gehoorzamen, niet de onze.

De Nazareense leermeester Jeshua (Jezus) zegt:

Kijk; als je een discipel wilt zijn, moet je kiezen aan wie je loyaal zult zijn. Zal het God de Schepper en Redder zijn, of je eigen beperkte ideeën en dingen?

Zijn discipel zijn houdt ook in dat je beseft dat de wereld niet houdt van Jeshua noch van God. Mensen zien het niet graag dat iemand anders voorrang krijgt op alle dingen en alle relaties. De wereld wil god zijn, ook al is er al een God!

Toch vragen Jeshua en zijn God dat we ons van deze wereld afzonderen en de juiste keuze maken om onder de hoede van Jeshua op weg te gaan naar de hemelse Vader, de Enige Ware God. Dat op weg zijn hoort ook niet een solotrip te zijn, maar hoort in verbondenheid te gebeuren met andere leerlingen van Christus.

Dus wat betekent dit? We zijn allemaal geroepen om discipel te worden en discipelen te maken.
Overweeg dit: de kosten van discipelschap betekenen dat je de vraag stelt: wat wil Jeshua of Jezus dat ik doe? of Als Jeshua mijn leven leidde, hoe zou hij dan zijn en wat zou hij doen met mijn gaven en kansen? Als je denkt, hé, ik kan dit niet doen, bedenk dan dat er maar twee soorten mensen zijn die niet kunnen discipelen, en zij zijn degenen die geen volgelingen van Christus zijn of die niet gehoorzamen aan Gods gebod en weigeren te discipelen.

Jeshua heeft het kenbaar gemaakt dat het niet zo gemakkelijk zal zijn om een discipel van hem te zijn. Er zijn dingen die voorop zullen moeten staan als wij hem willen volgen. Jezus wil dat we zien dat de kosten van discipelschap inhouden dat we begrijpen dat er een hogere roeping in ons leven is dan doen wat we willen doen.

We kunnen niet tegen God zeggen dat we op deze of gene dag maar twee uur beschikbaar kunnen zijn voor Hem.
We moeten reageren met de houding van Jesaja:

Hier ben ik God, klaar om door jou gebruikt te worden.

Hoeveel kost discipelschap?
Het kost alles!
De beloningen zijn echter onbeperkt, omdat we zijn toevertrouwd aan een Heiland die meer van ons houdt en ons vollediger beloont dan we ooit zouden kunnen bevatten. Hij verlangt het beste voor ons, hij heeft een plan en een doel voor ons in het koninkrijk van God en hij wil dat we de eeuwigheid bij hem en zijn hemelse Vader doorbrengen. Er is geen betere manier. Aan wie vertrouw je jezelf en je schat aan kansen liever toe? Echt discipelschap kan pas beginnen als we ons open stellen aan de belangrijke leer en aan het sleutelaspect van het leven: er is maar één God en jij bent Hem niet!

We moeten leren ons over te geven aan de heerschappij van onze God en niet aan de verlangens van onze wil. Als we dit doen, kan het discipelschapsproces beginnen. Wanneer we echter weigeren, worden we de strijd en het conflict dat het christendom een ​​’blauw oog’ geeft. We worden eerder het probleem dan de oplossing.

Of men nu Jood is of niet, wordt niet het belangrijkste punt om een waardig leerling van Jeshua te zijn. Hij en zijn eerste talmidim waren wel Joden, maar nooit heeft hij zijn leer beperkt tot de Joden. Rondgaande in Joodse gemeenschappen liet hij ook anderen toe om mee te luisteren en zelfs van zijn wondergaven, zoals de vermenigvuldiging van het brood en de vissen, te genieten. Ook vandaag hoeft u geen Jood te worden om een ware volger van Jeshua te worden. Andersom ook, om Jeshua te volgen moet een Jood zijn Joods zijn niet opgeven. Een Jood moet om Jeshua te volgen niet al zijn Joodse vrienden gaan vermijden. Integendeel hij of zij moet hen tegemoet gaan om hen ook Jeshua te leren kennen.

Iemand die Jeshua gevonden heeft en volgt moet ook niet denken dat hij of zij meer is dan een ander. Bescheidenheid moet zijn of haar eerste prioriteit zijn.
Petrus spreekt in zijn eerste brief over nederigheid. Die wordt gekenmerkt door de bereidheid om Jeshua als de Christus te volgen, te leren en groei te ervaren. Goede manieren om dit te doen, zijn persoonlijke devotietijd en deel uitmaken van een kleine groepsbijbelstudie. Hoe meer we in hem groeien, hoe nederiger en nuttiger we worden, beter in staat zullen zijn om verbinding te maken met anderen. Nederigheid betekent niet dat je zwak bent. Het betekent sterk genoeg zijn om aan God toe te geven in plaats van aan onszelf of iets buiten Gods roeping.

Petrus vertelt ons dat we nederig moeten zijn tegenover elkaar, zodat we de genade van God kunnen leren kennen, en niet in oppositie met God moeten zijn. Ten tweede zegt hij dat we nederig moeten zijn, niet alleen naar elkaar, maar naar God. Dit is zo eenvoudig. Dit is zo nodig om een ​​gezegende en groeiende volger van Jeshua te zijn en om in gemeenschap deel uit te maken van wat wij het ‘Lichaam van Christus’ noemen, de gemeenschap van gelovigen.

Die gemeenschap moet niet enkel open staan of bestaan uit Joden, maar moet haar deuren wijd open hebben om alle soorten mensen, van eender welke geloofsachtergrond te ontvangen. Elke heiden moet zich in de gemeenschap ook welkom voelen en moet daar opgevangen worden om ook tot leerling te worden. Iedereen die zich tot de groep wendt moet voelen dat hem of haar ook het discipelschap gegund is. Ieder die langs komt moet inzien dat voor een gemeenschap die Jeshua wil volgen dat discipelschap van de gemeente of kerk, niet noodzakelijkerwijs in aantallen, wordt uitgedrukt of zich vertoond. De aangroei of waarde van die gemeente ligt niet in het Joods zijn of in het met velen of meer zijn, maar in wat het belangrijkste is: discipelschap, dat leunen, leren en groeien in Christus, wat leidt tot een levensstijl van aanbidding.

Of men nu zoals Jeshua van oorsprong Jood is, of indien men heiden was zoals de euneuch of vele slaven die zich bekeerden, eens men zich bereid toont om leerling in het geloof te worden, moet men door de leden van de gemeenschap opgenomen worden in het discipelschap. Samen moet men dan elkaar alle kansen geven om als leerlingen door Christus leer te groeien en een waardig volger van Jeshua te worden.

Wat ook de achtergrond moge zijn, ieder die bereid is om een leerling van Jeshua te worden, kan door te groeien in het geloof in hem, ook een broeder of een zuster in Christus worden.

De sleutel tot het succes van het vinden en ontwikkelen van geloof is eenvoudig; het is gehoorzaamheid. We moeten klaar zijn om God te dienen in plaats van onze behoeften, zelfs voordat we weten wat de roeping kan zijn, en deze denkwijze in het leven en bij anderen brengen. Dit betekent dat geloof verder gaat dan enkel om zelf te groeien. Naast het zelf groeien, vergt het geloof discipelschap waarbij het delen van het geleerde een must is. Het gaat om deelzaamheid in het geloof. Geloof in Jehsua is niet voor een enkeling maar voor een liefdevolle getuigenis naar de ander toe.

Om tot een volwaardig discipelschap te komen moet er de openheid zijn naar anderen om ook deze op te vangen en te willen begeleiden in een vorming om een waardig volger van Jeshua te worden.
Dit gebeurt wanneer we toestaan ​​dat het invloedrijke werk van Christus ons voortdurend vernieuwt en opbouwt. Om nog verder te groeien, kunnen we contemplatiever zijn in zijn woord en in gebed. Aan God kunnen wij in gebed vragen dat Hij ons richt, zodat wij op de juiste zaken kunnen focussen om onze groei makkelijker te kunnen verwezenlijken.

Zoals Jeshua zich volledig heeft over gegeven aan zijn Vader zo moeten wij ook bereid zijn om ons aan gods zoon over te geven en om ons ook volledig te onderwerpen aan Jeshua zijn God. Gods wil voor ons leven is dat we ons volledig overgeven en vertrouwen op Zijn macht en gezag, en in Hem blijven. Hij zal ons lot bepalen als we het toestaan.
Hij zal ons zijn wegen leren als we in zijn wegen wandelen. Vertrouw jezelf op de Elohim Hashem Jehovah, de Allerhoogste en ontvang Zijn oproep om jezelf en anderen op te bouwen.

*

Vindt twee nieuwe websites die je kunnen helpen om juist te focussen

 

Website Jeshuaist Focus – Pagina Waar op focussen

Jeshuaist Focus

&

Christen Focus

+

Voorgaande

Niet op het probleem focussen maar op de oplossing tot alle problemen

++

Aanvullende lectuur

1. Kan een Jood wel voor Jezus gaan?
2. Jeshua voorop om de eindstreep te halen
3. Schat – hemels koninkrijk
4. Schat te zoeken
5. Karakter omgezet door de invloed van onze omgang
6. Als sneeuwvlokken een zacht tapijt vormen
7. Laat ons samen komen
8. Congregatie
9. Het eerste op de lijst van de zorgen van de heilige
10. Geketend zijn door de liefde voor een ander
11. De moderne Messiaanse Joodse beweging
12. Als de tijd ten einde loopt … De geest van Nimrod
13. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #8 Omgang met Leerstellingen
14. Opkomend voor Christus #4 Wereldwijde prediking

De familie Palache, Joden en Ontroerende onzin

Omtrent het Jood zijn kan er veel gediscussieerd worden. Wie mag zich Jood noemen en van al die verschillende Joodse geloofsgroepen welke heeft er dan het ware Joodse geloof? Tegenwoordig vindt men ook groepen die zich Messiaanse Joden noemen. Hierbij valt op dat er daar ook mensen bij zijn die in de Drie-eenheid geloven en daarom eigenlijk nooit het recht kunnen opeisen om zich Jood te noemen, want dit is een aanfluiting voor de gehele Joodse gemeenschap, mits de God van de Joden een Enige God is die slechts Één is en niet uit meerdere godheden bestaat. De God van Abraham is slechts één. Jezus als Esseense jood wist drommels goed wie die Godheid was en heeft ook nooit opgeëist om zelf als godheid erkend te worden. Integendeel heeft Jezus steeds beweerd dat hij niets kon zonder die Ene Ware God, de God van Israël, die veel groter is dan hij.

Na de afslachting van de Joden kan men toch nog stellen dat in Nederland er nu toch nog zo een 40.000 tot 50.000 Joden zijn. Daarvan zijn er die anderen wegens het moeder of vaderschap geen Joodschap willen toekennen.

De 36-jarige Chaim Moszkowicz zegt bijvoorbeeld:

‘Als kind al besefte ik dat mijn opa anders was dan anderen, met dat vreselijke nummer op zijn arm. Ik voelde haarfijn aan dat het niet iets alledaags was. En nog iedere keer als ik hem opzoek word ik daarmee opnieuw geconfronteerd. Die oorlog roept vragen op: ik geloof wel in íets – al kan ik dat moeilijk onder woorden brengen – maar hoe heeft die oorlog dan kunnen plaatsvinden? Daarom snap ik ook niet dat orthodoxe joden vaak zo neerkijken op liberalen of mensen met alleen een joodse vader; we hebben al zo veel mensen verloren.’

Ronit Palache

Of er al of niet altijd die overdracht via de moeder moet zijn is  slechts één van de heikelpuntjes bij Joden. Ronit Palache (32) die opgroeide in een traditioneel-joods gezin had zich nooit in de tragiek van de vaderjoden verdiept. De gesprekken die zij met zulke Joden voerde voor haar recent verschenen boek, waren zeer emotioneel.

Soms hadden mensen hun levensverhaal ter voorbereiding opgeschreven. Ze zagen tegen het gesprek op. Sliepen slecht. Huilden veel.

Niet enkel kwamen bepaalde mensen door de oorlog er achter dat zij eigenlijk Joods waren. door de oorlog verstopten ook velen hun Joods zijn of kwamen tot een ontkenning die tot nu door gegaan is bij hun kinderen en kleinkinderen. Maar bij de huidige jongeren, die er nu laat zijn achter gekomen dat zij Joodse familieleden hadden of nog hebben is de vraag gekomen van het al of niet Jood zijn of bij sommigen ook van het al of niet christen en/of Jood zijn.

In ieder geval moet het zeer pijnlijk zijn voor mensen die in kampen hebben gezeten voor hun Jood zijn om te horen dat na de oorlog er zijn die beweren dat hun kinderen geen Jood zijn omdat ze geen joodse moeder hebben. Dit is werkelijk hartverscheurend. Voor die kinderen en hun kleinkinderen is het ook een waar dilemma. Voor hen die daarbij ertoe zijn gekomen om rabbi Jeshua te aanschouwen als de lang verwachte Messias, is het nog moeilijker, want vele christenen willen hen ook niet aanvaarden als Christen omdat zij de Drie-eenheid niet willen erkennen. Maar de Drie-eenheid is iets wat Jezus nooit heeft gepredikt en iets dat geen enkele Jood, dus ook Jezus niet, zou aanvaarden. Gelukkig zijn er ook meerdere niet-trinitarische Christenen die echter ook op weerstand van de andere (valse) christenen vallen. Dit houdt de ware ‘Joodse’ volgers van de Jood Jeshua / Jesus of Jezus, zoals hij door de meeste Christenen wordt genoemd, niet tegen om slechts één Ware God te aanbidden en hun hoop te richten op de wederkomst van Jezus Christus.

Maar ondertussen komt het er op aan zich een leven op te bouwen dat conform is volgens de regels van God en daar kan het wel zoeken zijn naar gemeenschappen die zich daar aan willen houden. Dat is echter niet enkel een probleemgeval bij Christenen. Ook bij Joden en bij Islamieten kan men zien dat ook in die gemeenschappen valse leerstellingen zijn binnen gesijpeld en dat in de verschillende geloofsgroepen van die gemeenschappen ook heel wat menselijke leerstellingen de overhand hebben gehaald op de Schriftuurlijke leerstellingen.

Een van de geïnterviewden vertelt dat hij tijdens een conflict met een orthodox-joodse rabbijn riep:

‘Als dit het jodendom is, kan je Jehova in je reet steken’.

vertelt de liberaal denkende Joods gelovige auteur van de “Verhalenbundel over de joodse identiteit”  “Ontroerende onzin“.

Traditioneel joods opgevoed voerden Ronit Palache haar ouders een kosjere huishouding. In de Nederlands joodse gemeenschap is de naam ‘Palache’ een begrip. Er is de de zeventiende eeuw was Samuel Pallache (de naam werd toen nog met dubbel ‘l’ gespeld) die als ambassadeur voor sultan Muley Zaydan in Nederland als een kameleontisch figuur op trad en met joden, christenen en moslims overweg kon.

Juda Lion Palache leider van de Joods Portugese gemeenschap in Amsterdam

Er was de groot rabbijn Isaac Juda Palache (1858-1927), en haar overgrootvader linguist Juda Lion Palache,  hoogleraar semitische talen aan de Universiteit van Amsterdam. Na zijn ontslag, in 1941, werd hij lid van de Joodse Raad. Drie jaar later volgde deportatie naar Theresienstadt – en van daaruit Auschwitz. Juda Palache werd vermoord, maar zijn naam leeft voort in een bibliotheek voor Hebreeuwse studieboeken: het Juda Palache instituut.

Alle voorvaderen van Palache (haar vader Bram incluis) zaten in het bestuur van de Portugees-Israëlitische gemeente in Amsterdam. Zij leidden de diensten in de orthodoxe synagoge aan het Mr. Visserplein. Een gebouw dat volgens Palache symbool staat voor eeuwenoude tradities, melodieën en overlevering.

Zij zelf doorliep de lagere school Rosj Pina en de middelbare school Maimonides en werd lid van jeugdvereniging Bne Akiwa en sportvereniging Maccabi tennis.

Dankzij de tolerantie van haar ouders kon zij alles vragen en bespreken. Dit is echter niet zo gewoon in de Joodse gemeenschap en gaandeweg besefte zij ook hoe uitzonderlijk dat is.

„Ik ken veel joden die alleen met joden omgaan. Door hun segregatie zijn ze wereldvreemd en beschouwen ze kritiek op de Israëlische politiek als verraad. Het zelfreinigend vermogen van deze gesloten groep is beperkt. Dat is beklemmend voor iemand die graag nadenkt.”

In België stelt zich ook dat probleem. Bepaalde groepen Joden kijken argwanend op indien een Jood maar iets slecht durft te beweren over het huidige bewind in Israël. Echter moeten de mensen in het algemeen beseffen dat er daar ook veel seculiere Joden de klak willen zwaaien en dat veel bewindsvoeringen niet uit religieus maar politiek oogvlak worden voltrokken terwijl extreme Joodse gelovigen het algemeen Joodse geloof meer slecht dan goed doen door hun houding die niet volgens de leer van de Elohim is.

In België, Nederland en in andere landen is het ook een groot probleem als Joden met niet Joden trouwen. In onze contreien zijn er echter onvoldoende gelovigen van de eigen gemeenschap om uit te kiezen. Verder is in onze tegenwoordige maatschappij waar en een andere kijk is op het geslacht en geslachtsgemeenschap ook een moeilijkheid bij gekomen voor diegenen die wel Jood zijn maar verkiezen om geslachtsgemeenschap te hebben met iemand van het zelfde geslacht. De orthodox-joodse homoseksuelen zijn zo de groep die zich het meest uitgesloten voelt.

Palache verklaart

Voor mijn opleiding journalistiek heb ik een documentaire over homoseksualiteit en religie gemaakt. Van een van de geïnterviewden, een lesbische joodse vrouw, mocht de film alleen aan de examinatoren worden vertoond, omdat het thema zo gevoelig ligt in orthodox-joodse kring. De vrouw was zelf orthodox, had een groot gezin, maar vertelde dat ze het liefst met een vrouw samen zou leven. Omdat in de Torah staat dat vrouwen niet als man en vrouw ‘tegen elkaar mogen aanwrijven’, houdt zij haar gevoelens verborgen.”

Voor het boek was het goed dat de geïnterviewden zich niet door de schrijfster veroordeeld voelden.

In het voorwoord van haar boek schrijft zij

Dé joodse gemeenschap bestaat niet

en dat is iets wat de buitenwereld ook moet gaan beseffen dat in het Jodendom en de Islam eveneens een grote verscheidenheid te vinden is zoals deze te vinden is in het Christendom.

Joden moeten zoals Christenen en Islamieten eens durven in de spiegel te kijken en durven kritisch te zijn over hun eigen geloof en het geloof van andere groepen met zogezegd hetzelfde geloof. Niet elke Jood heeft hetzelfde Joodse geloof zo als niet elke Christen hetzelfde Christelijk geloof heeft. dit moeten Joden durven te zeggen en durven delen meet anderen in maar ook buiten hun geloofsgemeenschap.

*

Lees ook het interview van Danielle Pinedo met Ronit Palache (32) in NRC Handelblad ” “‘Ik heb een liberaal hoofd en een religieus hart’”

en vindt: Verhalenbundel over de joodse identiteit in het Nederland van nu

Lees een fragment uit het boek: Leesfragmenten uit “Ontroerende onzin”

+++

Aanverwante verdere lezing

1. Radicaliteit is gevaarlijk
2. Nederlandse man vervrouwelijkt volgens Jaap Marinus

+++

Save

Related articles

• A breathtaking 1915 photo tour of the mountains of the Holy Land
• Celebrating Christmas in the Midst of Islamic Domination
• Biblical Prophecy Exposes the ‘Two State Solution’ as Absolute Nonsense
• Christians Complain About Muslims Blaspheming Christ In Anglican Church During Services, Now UK Police Are Investigating Christians For “Hate Crimes” Against Muslims
• What Shaped King’s Prophetic Voice?