Naar het einde van 2020

Wat eerst zo een fantastisch jaar moest worden werd een jaar dat een domper zette op ieders sociaal- en uitgaansleven.

Met heel wat verwachtingen werd er naar dat jaar .20 uitgekeken, zelfs in die maten dat er politici waren die dat “Punt Nul Twee” in hun politieke taal opnamen.

220 werd een donker jaar dat als donkere onweerswolk een onzichtbaar maar zeer voelbaar virus met zich mee droeg. Het bracht velen van ons thuis te blijven, zoals Maggie De Block ook op te roepen:

“Blijf in uw kot!”

Wij zouden met zijn allen voor maanden in dat “kot” moeten blijven en sommigen werden echt “opgesloten” in hun “home”, dat eerder op een gevangenis dan een “thuis” begon te lijken.

Het hele Corona-gebeuren moet ons ernstig doen nadenken over hoe wij bezig zijn met onze natuur. Het moet er ons toe brengen om er over na te denken alsook naar voor brengen welke kennis en misschien zelfs welke lessen we vooral moeten meenemen van het voorbije jaar.

Dat dit Coronavirus over ons kwam was niet zo maar. Misschien kunnen wij zelfs spreken van een vooraf aangekondigde dood.

2020 bracht ons even op de knieën om na te denken van hoe wij leven. Wie veel belang hecht aan een menselijke samenleving zag hoe de samenleving uit elkaar getrokken werd en hoe in meerdere landen er regeringsleiders waren die mensen tegen elkaar opzetten. Ook bracht de behandeling van het coronavirus heel wat tweespalt en konden wij zien hoe een grote groep van mensen duidelijk hun egoïsme en hun materialisme niet opzij konden zetten.

Het perspectief van een economie en samenleving die tegelijk ecologisch, sociaal en democratisch zijn, is meest cruciaal voor onze journalistieke kijk op de wereld en is een gebeuren dat velen nu moet hebben wakker geschud, want men kan niet naast de impact kijken die de coronamaatregelen met zich meebracht in de vele landen over de gehele wereld.

Nu er een vaccin op komst is moeten wij weten dat wij nog meerdere maanden geduld zullen moeten blijven oefenen alsook de sociale afstand en hygiëne maatregelen zullen moeten blijven respecteren. Maar heel dit gebeuren moet ons er ook toe aanzetten om ons tot nadenken en reflectie te brengen. Het oriënteert ons wanneer we onderzoeken hoe onze wereld eraan toe is, en ook als we de vragen stellen waar het naartoe moet en hoe we daar dan kunnen geraken. Het komt er nu op aan om voldoende mensen te doen inzien dat het er nu echt op aan komt om werk te maken van de sociale structuren maar ook van onze leefomgeving die weer in ecologisch evenwicht moet gebracht worden.

Van onzen’t wege hopen wij dat u zich veilig en wel zal kunnen houden en brengen u onze beste wensen voor een geweldarmere wereld, een wereld waarin zowel het oorlogs- en terroristische wapengeweld als het financiële, economische en politieke structurele geweld verminderen. En we zullen meer nog dan vroeger licht blijven werpen op de vele vormen van extremisme die geweld aansturen, zowel heel dichtbij als veraf.