Hebben wij weet van onze donkere kant?
‘De legende van koning aap’ vertelt over een boeddhistische monnik die een gevaarlijke reis ondernam met kostbare geschriften op zijn rug. Zijn medereizigers waren ‘een aap, een varken en drijfzand’, die symbool stonden voor de duivelse krachten, wat donker is in onszelf. Donker is datgene wat omschreven wordt als slecht, waar het licht geen toegang krijgt.
Het wordt een heuse onderneming om de vracht veilig over de bergen te brengen. Voortdurend worden zij geconfronteerd met hachelijke situaties. Het wonderlijke is dat tijdens het avontuur de negatieve krachten een verandering ondergaan. Zij komen tot inzicht, bekeren zich en worden naar het einde toe zelfs positieve krachten, die de monnik uiteindelijk redden. Dat geschiedt niet door de heilige geschriften op zijn rug en de inhoud ervan, maar…
‘De woestijn waar de monnik is doorheen gegaan.’
Ieder van ons wordt vroeg of laat geconfronteerd met moeilijkheden die heftig kunnen zijn en tot wanhoop kunnen leiden.
We bevinden ons op ‘drijfzand’, gaan roepen en tieren en stellen vast dat ons
geloof niet genoeg is, te zwak is. Wat rest is vertwijfeling, radeloosheid, een diepe schreeuw. Donkere tijden drukken zo hun stempel, maar leiden ook tot inzicht, want…
Wie door de eigen hel is gegaan… stopt met iets.
Hij ‘bepaalt’ niet langer voor een ander. Hij rekent hem niet meer af op wie en hoe hij is. Hij trekt geen muren meer op van ‘mijn waarden’ die scheiden, zit niet langer vast in een bastion van ‘mijn normen, maatstaven en standaarden’ die om verdediging vragen. Kortom, hij be-paal-t niet langer, zet er geen ‘palen’ meer omheen, omdat hij dwars doorheen zijn eigen hel ervaren heeft, aanvaard te zijn zoals hij is. Onvoorwaardelijk. Omdat hij ondanks ‘zijn medereizigers’ niet werd veroordeeld, toch gedragen én vergeven werd. Of hoe mededogen zijn deel werd. Deze mens, die dit heeft mogen ervaren, wordt ook – het kan niet anders – mededogend en vergevend voor een ander, want…
Wie zichzelf kent, is mild voor een ander.
+
Engelse versie: He who knows himself, is kind to others
![Nederlands: Romantica [roo-man-tie-ka] : een s... Nederlands: Romantica [roo-man-tie-ka] : een s...](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cd/Romantica_subcultuur.jpg/350px-Romantica_subcultuur.jpg)
Romantica: een subcultuur onder het emo zijn. Oftewel mensen die er emo of scene uitzien, maar het niet zijn. Deze groep luistert naar nintendocore, R&B,Rap, hiphop,screamo,punkrock,hardcore,sludge, crust, enz… …Dit zijn ook personen die van zichzelf denken dat ze alles kunnen krijgen en zichzelf mooi vinden, meestal heel onwetend Volgens sommigen is dit de ergste nieuwe subcultuur die er is. (Photo credit: Wikipedia)
++
Like this:
Like Loading...
Filed under Bond Zonder Naam, Geestelijke aangelegenheden, Levensstijl, Nederlandse teksten - Dutch writings, Sociale Aangelegenheden, Voelen en Welzijn
Tagged as Afrekenen, Bekeren, Bekering, Bepalen, De legende van koning aap, Donkere kant van onszelf, Donkerte, Drijfzand, Duivelse krachten, Eigen maatstaven, Eigen normen, Eigen standaarden, Eigen waarden, Geloof, Inzicht, Mededogen, Medereizigers, Mild zijn, Mildheid, Moeilijkheden, Muren optrekken, Negatieve krachten, Nieuw inzicht, Positieve krachten, Radeloosheid, Reis, Vergevingsgezindheid, Vertwijfeling, Wanhoop, Woestijn