*
De eenzaamheid is een stille storm die al onze dode takken afbreekt.
*
Tag Archives: Eenzaamheid
Eenzaamheid een stille storm
Smaak vinden in het lezen van boeken
Wie smaak vindt in het lezen van goede boeken,
is bij machte om de eenzaamheid te dragen,
waar dan ook en met groot gemak.
~ Mahatma Gandhi
Zij die in lockdown zaten in het begin van onze jaartelling
Velen vergeten wel eens wat het werkelijk betekend om in werkelijk “lockdown” te zijn of echt opgesloten te zitten.
Doorheen de geschiedenis hebben meermaals gelovigen zich moeten “insluiten” of “opsluiten” om zo met niemand in contact te komen of door niemand gezien of ontmoet te worden.
De apostelen hadden een zeer boeiende tijd gehad met hun leermeester uit Nazareth. Toen ze met hem op stap waren vreesden ze helemaal niet de toestroom van mensen. Maar nu Jezus gestorven en begraven was, was het helemaal anders. Angst was over hen gekomen. Zelfs Petrus die zo trouw aan Jezus was had verraad gepleegd en toen hij werd opgemerkt als een van Jezus discipelen, ontkende hij dat met klem. Hij wilde niet herkend worden als een volgeling van Jezus.
Na Jezus zijn dood zochten ze elk hun eigen plekje op om te schuilen. Als trouwe vrienden van Jezus vonden ze het veiligst om in lockdown te gaan. Zelfs nadat ze het gehoord hadden dat Jezus was opgestaan uit de doden, wat een ongelofelijk goed nieuws was, durfden ze toch nog niet in het openbaar verschijnen.
Eerst geloofden zij dat nieuws van Jezus opstanding niet. Maar na enkele verschijningen aan hen waren ze er wel van overtuigd. Toch gaf het hen nog niet de moed om naar buiten te komen en hier luidruchtig over rond te bazuinen.
Na een aantal wonderlijke verschijningen hadden zij hun meester de aarde zien verlaten om zijn positie als hogepriester voor God in te nemen. Zij kwamen ook te horen dat hun meester daar in de hemel ook als bemiddelaar voor hen zou optreden bij zijn hemelse Vader. Dat was ook voor hen nog uitstekend nieuws en de moeite waard om aan anderen te vertellen. Maar toch durfden zij nog niet naar buiten komen met al die goede berichten.
Het waren dagen van eenzaamheid, want het gemis van hun leermeester was groot. Zij dachten er wel aan dat Jezus hen een “Helper” zou sturen, maar wanneer die zou komen en wie het zou zijn wisten ze niet goed.
Vandaag moeten wij eens denken aan die vrienden van Jezus die achter een gesloten deur in Jeruzalem – niet bepaald de veiligste plek voor hen in die dagen! – moesten blijven wachten op de vervulling van die bijzondere belofte. Zij keken er wel naar uit dat die helper zou komen. Maar vooraleer die er zou komen durfden ze toch niet naar buiten gaan, op eigen kracht.
Vandaag weten wij hoe goed God voor die getrouwe leerlingen van Jezus gezorgd heeft. Ook al gingen de vissers nu niet meer alle nachten uit varen, toch konden ze zich zelf goed voorzien van voedsel en mogelijkheden om hun leven in zekere zin dragelijk te maken. Ze mochten hun leermeester geloven dat ze in elk geval niet als wezen zouden achterblijven. Jezus had voor een bijzondere Plaatsvervanger, Trooster en Pleitbezorger gezorgd.
Ook in onze dagen kunnen wij best die Pleitbezorger aanspreken en in ons huis van isolatie binnen laten.
Dezer dagen, nog steeds in lockdown, laten wij eens extra aandacht schenken aan al die gelovigen die in hun leven een periode van opsluiting door moesten maken. De apostelen, de anabaptisten, de baptisten, heel wat Bijbelstudenten in Frankrijk en België, en meermaals en in meerdere landen werd het Volk van God, de Joden veel meer beproefd dan de christenen. Zij hebben het nog het zwaarst gehad. Denk maar eens aan de Tweede Wereld oorlog en de jaren er voor. Van 1936 tot en met 1945 hebben velen een nachtmerrie beleefd, waar velen niet levend zijn uitgekomen. Onze huidige lockdown is niets in vergelijking met wat zij moesten door maken.
Nieuwe sociale etiquette
Het is verkeerd te denken dat de problemen of moeilijkheden alleen jou overvallen. Een leven zonder lasten is een illusie. Iedereen maakt weleens een moeilijke periode door. Iedereen heeft wel eens perioden in zijn of haar leven dat het minder gaat. Die fases komen en gaan. Soms hangen ze samen met je leeftijd (puberteit, midlife, ouderdom). Soms met bepaalde ingrijpende gebeurtenissen (rouw, ontslag, relatiebreuk), soms zijn ze er gewoon, zonder duidelijk aantoonbare oorzaak. Soms duren ze lang, soms vliegen ze voorbij. Maar altijd heb je de indruk dat je er moeilijk vat op krijgt.
In deze periode van CoViD-19 lijkt het wel erger, omdat er langs meerdere fronten druk wordt uitgeoefend. Er is de onzekerheid van inkomen. Er zijn de frustraties rond het werk Voor diegenen die thuiswerken zijn er de huishoudelijke taken en de constante aanwezigheid en zorg voor de kinderen waar men mee te kampen heeft.
Familie en vrienden
Meestal heeft men vrienden om ergens op terug te vallen of over bepaalde zaken te praten. Maar nu veel die uitlaatklep voor velen weg.
Familie kies je niet, vrienden wel. Maar ze zijn allebei wel even belangrijk om een sociaal netwerk uit te bouwen. Familie en vrienden kunnen helpen beter om te gaan met de stress van het leven. Ze geven je het gevoel dat je erbij hoort. Ze kunnen je op andere gedachten brengen als je hoofd maar door blijft malen. Ze houden je actief en met de voeten op de grond en kunnen je helpen praktische problemen op te lossen. Maar met de lockdown zijn die bepaalde nodige contacten weg gevallen.
Contact met anderen
We hebben het allemaal al gemerkt: het gevoel van alertheid in contact met anderen of geliefden.
We nemen onze burgerzin serieus en willen veilig gedrag stellen. Dit zorgt voor een bepaalde focus en lijkt in te boeten aan een bepaalde warmte, spontaniteit of eigenheid. Voor weken hebben wij nu te maken gehad met (bijna) opsluiting in ons eigen veilige stekje. Als we daarbuiten kwamen moesten wij steeds uitkijken om op veilige afstand van anderen te blijven. Er waren de laatste weken ook niet veel mogelijkheden om contacten met anderen te hebben buiten de virtuele mogelijkheden. Maar zulke elektronische contacten kunnen ware menselijke contacten niet vervangen. Integendeel, maakt het soms nog meer voelbaar dat wij van elkaar gescheiden zijn. Soms leidt dit tot eenzaamheid of vervreemding (van elkaar).
Een ongemakkelijk gevoel: een verschil van 15 naar 150 cm
Als mensen zijn we gewend om op een bepaalde manier om te gaan met elkaar. Ook met ons lichaam. Hoe nauwer de band met iemand, hoe dichter we deze ook laten komen bij ons lichaam. De gemiddelde afstand bij contact tussen dierbaren of goede vrienden is ongeveer 30 cm. We ‘zeggen’ dus iets met ons lichaam als we toenadering zoeken. Dit zit ergens ingebakken bij de sociale regels van ons menselijk contact. Wanneer we dit niet kunnen ‘zeggen’ met ons lichaam, voelen we deze dierbare boodschap minder binnenkomen, zelfs al ‘weten’ we rationeel waarom het niet kan.
Een verlies van lichaamstaal en impliciete tools
Hoe we met ons lichaam spreken hangt af van ieders persoonlijke stijl. We hebben minder toegang tot die impliciete lichaamstaal en dit voelt lastig aan! Een anders ‘lijfelijk iemand’ mist nu niet enkel fysiek contact maar ook de eigen stijl en gewoontes om met mensen om te gaan en te spreken.
Lossen van de lockdown
De lockdown heeft nu al enkele weken voor velen zwaar door gewogen. Het gros van de burgers heeft zich wel aan de maatregelen kunnen houden. De enkele uitzonderingen te na gesproken maakten dat wij de coronacrisis nog niet zo slecht zijn doorgekomen. Maar we zullen het nog een tijdje moeten volhouden.
Om dat beter te doen kunnen we nu en dan gerust een beetje relativeringsdrang en humor naar boven laten komen.
Rollenspel met dierbaren
Gebruik je verbeelding en maak de nieuwe sociale etiquette iets ‘eigen’
- Wees je bewust welke gewoontes je met bepaalde mensen hebt. Dit spreek je in normale omstandigheden ook niet expliciet uit. Even nostalgisch terugblikken kan de band ook deugd doen! vb: indien je de gewoonte hebt om te gaan dansen of naar een concert te gaan met vrienden of als je met familie gewoonlijk rugby speelt in de tuin.
- Zie de humor van deze gekke levensomstandigheden en laat jezelf experimenteren met andere vormen van een warme lichaamstaal. Zie contacten met mensen uit je bubbel ook als een kans om een andere begroeting uit te testen.
- Bespreek welke andere activiteiten je kan doen als alternatieven. vb: samen muziek luisteren, een film kijken of een gezelschaps(spel) spelen zoals ‘times up’, Kubb, petanque, andere ideeën: https://thehousethatlarsbuilt.com/2020/04/family-activities-social-distancing.html/
°
Geestelijke gezondheidsproblemen kunt u proberen voorkomen door te werken aan uw mentale veerkracht. Het versterken van veerkracht helpt veel mensen om beter om te gaan met stress en problemen.
Om uw veerkracht te helpen versterken is Fitinjehoofd.be ontworpen. Fitinjehoofd.be is een interactief platform dat uw veerkracht test en oefeningen en tips aanreikt om hieraan te werken. U kunt via de website ook de Fit In Je Hoofd app downloaden.
Andere initiatieven richten zich tot specifieke doelgroepen.
- Wie ouder is dan 60 en graag in groep aan de slag gaat, kan een kijkje nemen op Zilverwijzer (opent in nieuw venster).
- Wie problemen heeft met geld, gezondheid, erbij horen, werk vinden, goed wonen,… kan terecht bij de Goed Gevoel Stoel (opent in nieuw venster). Samen met lotgenoten gaat u aan de slag om uw welbevinden te verbeteren.
- Vrienden en familieleden van mensen met psychische en/of verslavingsproblemen kunnen terecht bij Familieplatform (opent in nieuw venster).
- Kinderen en jongeren kunnen een kijkje nemen op
- Noknok.be (opent in nieuw venster)
Deze site richt zich op jongeren tussen 12 en 16 jaar. Zij vinden er informatie en opdrachten om zich goed in hun vel te voelen. - Familieplatform/doelgroepen/kinderen.be (opent in nieuw venster)
Deze webpagina richt zich op kinderen van ouders met psychische problemen. - Tweehuizen.be (opent in nieuw venster)
Dit is een website op maat van kinderen en jongeren van wie de ouders gescheiden zijn. Ook gescheiden ouders vinden er informatie om hun kind doorheen een moeilijke periode te loodsen.
- Noknok.be (opent in nieuw venster)
*
Telefonische hulpverlening en chat
Merk je dat je angstiger en rustelozer bent en heb je nood aan een babbel in deze uitzonderlijke tijden?
Dan kan je 24/7 terecht op de gratis psychologische hulplijn op het nummer 0800 99 023 of via psyhelp@wellways.be.
Zoek je iemand om anoniem en in alle privacy mee te praten? Dan kan telefonische hulpverlening of online hulpverlening interessant zijn.
Bij een aantal organisaties kan je terecht voor een telefonisch gesprek of een online chat. Vaak is er 24 per uur iemand beschikbaar. Als je echt in de put zit en niemand kan bereiken die je kent, kan zo’n gesprek enorm ondersteunend zijn om je door het moeilijkste moment heen te helpen.
De bekendste zijn:
Praten over eenzaamheid
Met “Proef eenzaamheid” durft een televisie zender een zere plek in onze maatschappij bloot leggen. In deze meer en meer aan het materialisme gebonden maatschappij is de meerderheid van de mensen met zichzelf zo druk bezig dat hun oog niet meer op de ander valt. Zelfs in families vervaagt de band en als er met de een of ander iets verkeerd gaat gebeurt het meer dan eens dat een familielid afstand neemt van de anderen, al of niet door de verzorging die iemand nodig heeft.
Onze omgeving legt ons normen op maar durft ons ook in te palmen of op te eisen zodat wij minder in contact komen met anderen rondom ons of met familieleden verder af.
De Surinaamse Carla vertelt:
“Ik spreek mijn familie ook niet meer. Ik heb mijn ouders tot hun dood verzorgd, ook al waren ze niet altijd leuk voor me. Mijn broer zei:
‘Je bent gek dat je dat doet.’
Met hem heb ik geen contact meer. Hij gaf me vroeger altijd een pak rammel als ik thuiskwam. Met een stok. Mijn hersenen zijn beschadigd.”
Als wij naar eenzaam voelende mensen luisteren, horen wij vaak dat zij uit hun eenzaamheid wensen te ontsnappen door naar de beeldbuis of social media te grijpen, maar dat daardoor eigenlijk het eenzaamheidsgevoelen nog vergroot.
Carla kijkt ook “gewoon” naar tv en houdt er aan om te “Appen!” Ze zegt
“Ik app naar een heleboel mensen en die sturen mij dan weer een berichtje terug. Gewoon mooie tekstjes, woorden en gedichten. Ja, dat doe ik graag.”
Vraag is of dit wel die eenzaamheid weg neemt. Meerdere mensen die hun toevlucht zoeken tot sociale media (Facebook in het bijzonder) zien de virtuele wereld van de ander dikwijls als een werkelijke wereld aan en voelen zich daardoor minder geslaagd in het leven. Hierdoor worden zij nog meer neerwaarts gedrukt en voelen zich niet alleen nog meer eenzaam maar ook depressief doordat hun eigen ik het ware deuk heeft gekregen.
Het EO-blad visie laat zien dat bij Bosshardt in de Utrechtse wijk Zuilen, men er geen doekjes om windt.
Aan de grote tafel in de hoge, lichte ruimte zitten zo’n twintig mensen gezellig met elkaar te praten.
“Welkom hoor, wat mij betreft,”
roept een oudere vrouw. De rest knikt instemmend of mompelt wat.
Iedere woensdag gaan de buurtgenoten samen in gesprek onder leiding van Lotte, een studente humanistiek en Anne Tuk (52), coördinator van deze Leger des Heilslocatie. Anne heeft de eindverantwoordelijkheid voor alles wat hier gebeurt.
Om het ijs te breken, vertelt Lotte dat ze pas begonnen is aan een nieuw studiejaar. In de colleges die ze bezoekt, kent ze niet zo veel medestudenten.
“Ik bedenk me als de pauze nadert al wat ik ga doen als ik geen praatje kan maken met iemand. En ik voel me een beetje raar over mezelf.”
Daarbij durft ze de vraag stellen of de aanwezigen zulks herkennen. En dan komt de bekentenis van herkenning en kan een gesprek op gang komen om over dat heikel onderwerp te praten.
Lees hier meer over: Bij Bosshardt Zuilen praten over eenzaamheid ‘Pats! Daar is het alleengevoel weer’
+
Voorgaand:
Proef Eenzaamheid
*
Proef Eenzaamheid
Meer leren over eenzaamheid? Kijk naar het nieuwe EO-programma Proef Eenzaamheid. Hierin stapt iemand met een druk sociaal leven in het leven van iemand die zich eenzaam voelt.
Zes afleveringen, vanaf woensdagavond 23 oktober, 22.25 uur, NPO 1
+++
Gerelateerd
Proef Eenzaamheid
Niemand om je verhalen mee te delen, niemand die een arm om je heen slaat of samen met je lacht.
Op de Nederlandse televisie kan men in het nieuwe EO-programma Proef Eenzaamheid een kijkje nemen hoe er kan omgegaan worden met een kwaal die meerdere mensen vandaag lijkt te kwellen.
Ook al mogen wij nog zo omgeven zijn door veel mensen, blijken heel wat mensen last te hebben van eenzaamheid. De EO presenteert zes afleveringen waarbij in elke aflevering presentator Bert van Leeuwen iemand interviewt die vertelt hoe hij of zij in de eenzaamheid terecht is gekomen. Daarnaast komt er een leeftijdsgenoot in beeld die juist een druk, sociaal leven heeft. Deze wordt opgesloten in een woning, moet z’n telefoon inleveren en gaat een leven leiden dat heel erg lijkt op dat van die ander.
In onze maatschappij zijn er heel wat mensen die te kampen hebben met dat gevoel van eenzaamheid, zelfs ook mensen die omringd zijn door velen. Anderzijds valt ook op dat mensen die hun onafhankelijkheid willen behouden soms in het vergeethoekje geraken en door hun isoloment zich dan ook eenzaam of verlaten gaan voelen.
De afstand tussen families worden ook steeds groter. De kinderen spreiden uit over een heel wat groter gebied dan enkele decennia geleden. Sommigen moeten zelfs voor het werk naar het buitenland en vinden minder tijd om met hun familieleden contact te houden door het drukke werkschema.
Volgens Bert van Leeuwen heeft de EO deze serie gemaakt omdat het belangrijk is het probleem van eenzaamheid op een goede manier voor het voetlicht te brengen.
“Het is schrikbarend hoeveel Nederlanders eenzaam zijn,”
licht hij toe.
“We willen de verhalen achter eenzaamheid laten zien en mensen laten ervaren hoe het is om eenzaam te zijn. Iedereen kan hierin terecht komen.”
Van Leeuwen hoopt dat het EO-programma eraan bijdraagt dat eenzame mensen uit hun isolement komen.
“Ik denk met hen na over het hoe, maar besef ook dat een enkel gesprek geen wondermiddel is. Aan de ene kant moet je zelf initiatieven nemen, aan de andere kant hoop ik dat we door dit tv-programma meer oog krijgen voor de mensen om ons heen. En we zouden het mooi vinden als de verbonden deelnemers contact houden. Ik weet dat dit in een aantal gevallen is gelukt.”
Zo ook bij Klaske, die aan haar deelname een goede vriendschap met Sanne heeft overgehouden. Ze ondernemen samen maandelijks een activiteit, zoals een bezoekje aan de markt of een concert. Dat is niet het enige wat de opnames haar gebracht hebben.
“Ik heb een duwtje in de goede richting gekregen om nieuwe dingen te proberen. Proef Eenzaamheid heeft nogal wat deuren voor me geopend. Ik volg nu bokslessen, ga binnenkort weer aan het werk én heb koken herontdekt.”
Daarnaast heeft ze vriendschappen hernieuwd, omdat ze terug verhuisde naar haar geboortestad.
“Veel mensen die ik van vroeger kende, zijn weer op mijn pad gekomen.”
Klaske vertelt enthousiast dat ze veel reacties kreeg op haar deelname aan het EO-programma van mensen uit haar omgeving die helemaal niets van haar eenzaamheid wisten.
“Daar heb ik sommigen in mijn omgeving mee geschokt. Maar nu zijn ze er voor me als ik hen nodig heb.”
*
Proef Eenzaamheid
Zes afleveringen, elke woensdag vanaf 23 oktober, 22.20 uur, NPO 1
+++
Gerelateerd
Eenzaamheid in een wereld van Communicatie
Wij hebben het hier al gehad over de vele mogelijkheden van de sociale media en hoe mensen daar wel heel wat sociale contacten mogen hebben of zogenaamde “vrienden”, maar waar men toch in eenzaamheid achter blijft.
Jac vertelt
Technologie biedt kansen voor snelle communicatie, maar vervreemding en eenzaamheid loeren om de hoek.
Het scherm houdt ons weg van direct contact met elkaar en met de natuur. Het internet versterkt eerder onze eigen opvattingen, dan dat het ons echte wijsheid zal brengen. Daarvoor moeten we offline gaan. Stilte zoeken. Ons hoofd leegmaken. In het nu komen. Want duurzame relaties vragen tijd, zorg, beschikbaarheid en aandacht.
Jaco’s kleinzoon zegt
Smartphones zijn vandaag een middel om de gekste apps uit te testen of via sociale media met elkaar in contact te blijven. Maar eigenlijk zorgen ze ervoor dat we letterlijk afgeschermd worden van de ander. Ze leiden ons vooral ook heel erg af van de essentie. Voor mij is dat de vorming van mijn persoonlijkheid en het ook bewuster zijn van de omgeving en de natuur rondom mij. Ik betrap mezelf ook op overbodig gebruik van mijn smartphone, maar probeer ermee om te gaan zonder constante afleiding.
Jaco’s vader Steven zegt dan verder
Bij ons dus geen schermen rond de tafel. In alle rust en zonder afleiding luisteren naar elkaar, naar elkaars verhalen met oog voor de kleine nuances.
Daar laten we geen scherm tussenkomen, al is de verleiding in tijden van deadlines soms wel groot. Een keertje vaker bellen in plaats van mailen, kan ook wonderen doen.
Scherm uit. Oorcontact aan!
+
Voorgaande
Eenzaamheid is van iedereen
Eenzaamheid schuilt in het kleinste hoekje.
Om de hoek waar je het niet verwacht.
Je kan te weinig sociale contacten hebben en je daardoor eenzaam voelen.
Maar je kan ook in gezelschap emotioneel eenzaam zijn.
Eenzaamheid is van iedereen.
Van jong en oud. Van rijk en arm.
Als je oud bent, arm of van ver weg, is het risico groter.
Wees waakzaam.
De simpele vraag ‘En hoe is het nu écht met jou?’ kan helpen.
Er gewoon zijn als luisterend oor voor elkaars diepste verhalen kan zoveel doen.
Kijk naar jezelf. Wat voel jij? Wat heb je nodig?
Kijk rond je.
Wie zie je niet vaak?
Wie heeft jou nodig?
Iedereen kan vereenzamen.
Bescherm jezelf.
Help een ander.
+
Voorgaande
Who’s to blame?
Veel mensen denken dat zij op hun eigen kunnen leven. Maar indien wij ze op een onbewoond eiland zouden zetten zonder enige vorm van contact met de buitenwereld zouden zij zeer vlug ander kraaien.
Studies bewijzen dat sociale media niet de vriendschappen bevorderen, maar eerder meer eenzaamheid veroorzaken en zelfs sommige mensen kan doen verstrikken in hun isolatie en hun veel te hoge verwachtingen van hun zelf door het verkeerde beeld dat zij hebben opgevangen door de ‘valse’ voorstellingen op Facebook e.a. door hun zogenaamde ‘vrienden’.
Velen willen ook niet dat anderen terechtwijzen of een commentaar geven die negatief kan geïnterpreteerd worden ook al is het ene opbouwende kritiek en willen anderen helpen.
Wij moeten terug groeien naar een wereld waar er zoals het vroeger was, een duidelijk verschil is tussen een kameraad, (klas of werk) makker, kennis, vriend, intieme vriend of vriendin, waarbij eenieder elkaar respecteert voor hoe de persoon in werkelijkheid is.
°
Te herinneren:
- individualisering van de samenleving
- oorzaak individualisering > feit dat mensen zich vooral op hun eigen leven richten > welvaart
- kunnen onszelf redden
- kunnen in welvaart leven zonder hulp van anderen
- andere behoeften
- meer richten op zelfontplooiing.
- Lekker je eigen ding doen; een talent benutten, studeren, jezelf ontwikkelen.
- Facebook en Instagram
- Je bezighouden … met de ander alleen wanneer je er zelf zin in hebt
+
Vindt aanvullend:
Je hoort waarschijnlijk al vaak genoeg over de individualisering van de samenleving. Toch wil ik in deze post nog een keer dit onderwerp behandelen. (Ik zal de cliché’s proberen te vermijden.)
Who’s to blame?
Wat is de oorzaak van de individualisering; het feit dat mensen zich voorql op hun eigen leven richten?
Allereerst speelt welvaart hier een grote rol in. We kunnen onszelf redden. Niet alleen de mannen, maar ook de vrouwen kunnen in welvaart leven zonder hulp van anderen (*applausje voor emancipatie*).
Welvaart zorgt ervoor dat je andere behoeften krijgt. Eten en drinken heb je toch al, dus kun je je meer richten op zelfontplooiing. Lekker je eigen ding doen; een talent benutten, studeren, jezelf ontwikkelen.
Ook social media wordt vaak genoemd als een oorzaak van individualisering. Mensen zoeken elkaar weer op; oude vrienden, verre familieleden en al die anderen die je toevoegt op Facebook en Instagram. Je legt contact…
View original post 208 more words
Welkom:: Waarom sterren zoeken?
Door het overmatig voeden van beelden van luxe en zogenaamde hebbedingetjes die wij zouden moeten bezitten, anders zouden wij niet gelukkig kunnen zijn, voelen velen zich tekort gedaan in deze maatschappij.
In de sociale media wordt beelden en teksten geplaatst die de mensen veel beter doen voorkomen dan zij in werkelijkheid zijn. Door al die overdaad van zogenaamde ‘heerlijkheid’ te zien worden velen nog ongelukkiger.Dat Facebook geen plek zou mogen zijn waar ook de minder goede kantjes van het leven worden getoond, verergert de zaak alleen maar. Want het zit gewoon in de mens om zich te vergelijken met anderen.
Te weinig mensen willen de ander een safe-haven, of veilig plekje gunnen waar men tot rust kan komen of waar mensen de mogelijkheid krijgen om hun verhaal, goed of kwaad, te mogen doen. Mededeelzaamheid is ook een woord dat stilaan uit het Nederlands vocabularium aan het verdwijnen is. Er zijn weinig mensen op deze aardbol te vinden die zo maar willen delen meet elkaar en laat staan zo maar tips en tricks weg te geven zonder er iets in de plaats voor te krijgen.
Het egoïsme voert hoogtij en het kapitalisme heeft de mensen ingesnoerd in een ban die sterker is dan de meeste zielen wel willen geloven.
Veel meer zielen zouden zich bereid moeten voelen om op de bres klaar te staan om anderen op te vangen. elk van ons kan zijn steentje bijdragen om hen die in een diep dal zitten een reddingslijn toe te werpen. Men hoeft geen watervallen van woorden of dure therapieën of grote instellingen, elke simpele ziel kan zijn helpende hand uitsteken.
Laten wij er werk van maken om meer dan één plek te bouwen waar anderen onze steun kunnen vinden. Voor helper en geholpen persoon kan het een zegen zijn. ZO zullen velen merken dat zij in die hel mensenschare toch niet zo alleen hoeven te zijn als zij denken.
Laten wij er zorg voor dragen dat er meer lichtpuntjes zijn in het duister. Aantrekkingspunten die eerder bereikbaar zijn dan de ontelbare sterren aan het hemelfirmament.
In een wereld waarin sociale media ons constant bestoken met beelden van mensen die uitermate gelukkig zijn, decadente feestjes vieren en spannende momenten beleven, lijkt er geen plaats meer te zijn voor mensen zoals u en ik die zich soms eens niet helemaal happy voelen. En toch blijkt uit onderzoek (Bruffaerts, Bonnewyn & Demyttenaere, 2008) dat 15% van de Belgen minstens één keer in het leven een depressie doormaakt. Bedenk daarbij hoeveel vrienden en familieleden deze personen dolgraag willen helpen en opvrolijken. Een heleboel mensen krijgen te maken met depressie in welke vorm of op welke manier dan ook.
“Hier wordt ik nu niet bepaald vrolijker van”, hoor ik u, beste lezer, denken. Wel, nee. Ik ook niet! Ik vind dat er verandering moet komen. Er moet een plek zijn voor mensen die zich (even) niet helemaal geweldig voelen zonder dat zij worden afgedaan als ‘downers’, ‘partypoopers’, ‘aandachtzoekers’ of ‘zeurpieten’…
View original post 181 more words
Leeg en alleen
Eigenlijk hebben wij geen mens nodig die hoeft te zeggen wilt wat we moeten doen. Maar indien een persoon de nood voelt voor een stem in het duister, zou er iemand moeten klaar staan.
Hoe velen voelen zich niet alleen ook al zijn ze in een grote groep, ook al hebben zij massa’s Facebook ‘vrienden’?
Erg genoeg zien velen niet als er iemand is die zich eenzaam voelt. Rondloopt met het gevoelen alleen te zijn en dat er maar niets lijkt te deugen van wat ze doet.
Het mag dan wel goed zijn dat ze geen zin meer heeft om zichzelf te haten of om anderen te haten, dan is ze vele stappen te ver en ziet zij wie weet al de afgrond. Nochtans is voor eenieder vlak bij een brug over de wijde kloof. Ook is er oh zo dikwijls de uitgestoken hand die men niet ziet.
Daarom laat ons best maar kijken naar het zand onder ons en zien dat daar niet onze voetstappen lopen maar dat wij gedragen worden door dit leven … dat als wij ons willen laten dragen.Spijtig komt het nog veel te veel voor dat jongeren kiezen om uit dit leven te stappen. Zij hadden de moed om een moeilijke knoop door te hakken. Spijtig genoeg was er niemand daar om hen een Boek vol Wijsheid te tonen dat hen het leven draaglijk kon maken en over de moeilijke perioden kon heen brengen, voor het te laat was.
Duizend woorden op een leeg stuk papier.
Nadenkend over wat te doen, maar niet hier.
Ze zou willen zweven, maar weet niet hoe.
Ze zou willen vliegen, maar waar naartoe?
View original post 104 more words
alsowritten
Belgian Biblestudents - Belgische Bijbelstudenten
belgischebroedersinchristus
Bijbelvorsers
Christadelphians
Guestspeaker
Immanuel Verbondskind
jeshuaist
Vragensteller - Inquirer
lizaborstlap
Marcus Ampe
Success Inspirers' World
Fan of Pequeña Sudamérica
Relating to God
From guestwriters 