Het Volk van de Lage Landen en oorlogen

Theo Francken, Belgisch politicus voor N-VA.

Als schalkse ruiter voor de Vlaamse onafhankelijkheid die al heel wat watertjes doorzwommen heeft, en meer dan eens zeer moeilijke dossiers voorgeschoteld kreeg, heeft de heer Theo Francken ook wel zijn eigen kijk op de wereld waar hij, zoals meerderen van ons, (naar eigen zeggen) naar tuurt.

Zijn kinderen van 12 en 8 zijn de derde generatie Vlamingen die zonder oorlog opgroeien. Hierover schrijft hij

Hun kennis van oorlog in Europa beperkt zich tot Flanders Fields, de Menenpoort in Ieper, papa’s lange verhalen en uitstapjes naar militaire begraafplaatsen en wat ze leren in de school(invul!)boeken. Een onafgebroken periode van 77 jaar vrede en veiligheid op het Europees grondgebied, de wieg van de Westerse beschaving, is ongezien in onze geschiedenis. {Nooit meer oorlog}

Zij die al vele jaren in België wonen, hebben de Falkland oorlog en de Joegoslavië of Balkan oorlogen niet hoeven mee te maken. Ook al ben ik niet opgeroepen voor de Falklandoorlog, hebben wij in Groot Brittannië wel goed de gevolgen van die oorlog toen gevoeld. In de hoofdstad London gingen ook de IRA bomaanslagen ons niet voorbij en heb ik er zelf twee mogen (of moeten) meemaken. Ook ik kon toen de stukken mensenvlees zien vliegen en ruik het verbrande vlees nog altijd tot op vandaag.
Trouwens de Irak-Iran oorlogen gingen ook niet onopgemerkt voorbij en hadden ook hun weerslag op het economisch leven in ons moederland. Maar daar heeft de huidige jonge generatie in België natuurlijk helemaal geen last van gehad!

De Benelux is in wezen goed gespaard gebleven van oorlogen. Interne twisten kon het wel met een veelvoud krijgen. Vooral van hen die Belgiëland willen scheiden konden meer dan één spil van onverdraagzaamheid teweeg brengen.

De Belgisch Waalsgezinde politicus José Happart, lid van de Franstalige partij Parti Socialiste (PS) mag hierbij nog de grootste onruststoker genoemd worden. Maar die naam zal de meeste jongeren weinig zeggen. Eveneens zal weinigen de strijd rond Vlaamse en/of Duitse faciliteitengemeenten als
Ronse (Renaix), Wemmel, Wezembeek-Oppem, Kraainem en Voeren gekend in de oren klinken. De regering heeft daartoe bijgedragen door het geschiedenis en aardrijkskunde onderwijs af te bouwen, dit in een tijd waar kinderen nu juist meerdere landen kunnen gaan bezoeken (al is het gewoon maar tijdens hun vakantie). Daar konden de Belgen meestal wel lachen met die absurde ‘oorlogvoerinkjes’. Die Belgische komedies hielden dan wel dikwijls de aandacht weg van belangrijkere en van buitenlandse of internationale problemen.

Veel jongeren die hier in België wonen, zijn er zich helemaal niet bewust van dat dit piepjonge landje  vroeger de oorlogsgrond van Europa was. Eeuwen heeft het als algemeen slagveld gediend om ruzies tussen grote naties uit te vechten. Vooral Fransen, Duitsers en Oostenrijkers voelden zich goed genoeg om hier hun oorlogsspelletjes uit te voeren. En het nam jaren om niet te zeggen eeuwen in beslag voor dat die Vlamingen eindelijk eens de moeite deden om het heft in eigen handen te nemen.

Op het Groeningheslagveld (een kouter te Kortrijk in de huidige wijk Sint-Jan) durfden enkel moedigen op 11 juli 1302 als piekeniers en boogschutters het opnemen tegen strijders te paard. Zij bleken in staat te zijn een ridderleger te weerstaan.

Britse soldaten in een veroverde Duitse loopgraaf bij Ovillers-la-Boisselle in juli 1916 tijdens de slag aan de Somme.

Meer dan vijfhonderd jaar later liet het voetvolk in de loopgraven de legers met tanks verstaan dat het in de Lage Landen levende volk geen kleintje is dat met grove middelen te verslaan is. Een grove fout was dat zij na die loopgravenoorlog dachten dat er nooit meer oorlog zou komen. Nog geen dertig jaar na die Grote Oorlog stond daar weer een verschrikkelijke oorlog aan de deur, die men wel al enkele jaren had zien aankomen.

De Berlijnse Muur bij de Brandenburger Tor op 1 december 1989

Twintig jaar na de gouden jaren zestig dacht de Belgische regering misschien dat men zorgen om oorlogen op haar of rond haar grondgebied mocht vergeten, omdat men kon rekenen dat na de val van de muur in Berlijn alles nu wel goed zou komen en men met de NATO een veilig eiland had om op te vertoeven. Voor hen was het tijd om op defensie te gaan besparen.

Terwijl de vroegere bevolking van de Lage Landen goed wisten dat zij altijd moesten uitkijken en voorzichtig moesten zijn over hen die zich rondom hen begaven, probeerde de Belgische regering haar inwoners te sussen en wijs te maken dat zij zich niet ongerust hoefden te maken.

Vrede is het hoogste goed. {Nooit meer oorlog}

erkent ook minister Francken, die verder schrijft

Toch komt het niet vanzelf. ‘Vis pacem para bellum’ wist men 2000 jaar geleden al.

Om de vrede te bewaren, moet je voorbereid zijn op oorlog. {Nooit meer oorlog}

schrijft hij verder op zijn blog.

Toch sloegen we deze wijze raad van onze voorouders decennialang in de wind. Het Westen werd vadsig en zelfgenoegzaam. Zeker na de val van de Berlijnse muur voelden we ons oppermachtig. The Intouchables. Onze perfide krekelmentaliteit maakte van België dan nog de slechtste leerling van de gebuisde Europese Defensieklas. Tot Rusland Oekraïne binnenviel en de Krim bezette, tot China zijn wapenfabrieken op volle gas zette en tot president Trump ons bullebakgewijs voor onze verantwoordelijkheid plaatste. {Nooit meer oorlog}

Met die bullebak uit de Verenigde Staten is de hoop op wereldvrede nog sterker verminderd. Zijn bemoeizucht en absurde apenstreken hebben ons meermaals in heikele toestanden gebracht. Men zou dan denken dat de ogen van de regeringsleiders zouden open gaan en dat die zouden beseffen dat wij toch wat meer op eigen benen zouden moeten staan. Maar dat gebeurde niet. Alsof zij bleven denken dat wij onze dankbaarheid voor de Amerikaanse bevrijders uit 1945 eeuwig moeten tegemoet komen in alles wat zij verlangen en zeggen.

Verder zitten wij met het probleem dat het Europees Parlement, de democratische tak van de Unie,  geen toezicht kan uitoefenen op de financiering en actie van militaire activiteit. Een verontrustend gebrek aan transparantie!

In de afgelopen jaren hebben wij wel kunnen zien hoe de EU-leiders hun solidariteit hebben betuigd met het verlangen van de bevolking in de oostelijk gelegen landen van Europa, naar democratische grondrechten te leiden, en hun steun betuigd aan de OVSE-voorstellen voor bemiddeling van een proces van nationale dialoog. De EU-sancties tegen het Wit-Russische regime werden echter enkele weken uitgesteld toen Cyprus deze in verband bracht met zijn langlopend territoriaal geschil met Turkije. Wat Mali betreft, veroordeelde de EU de staatsgreep snel als een inadequate reactie op het diepe sociaal-politieke conflict in het land, schortte haar  opleidingsmissies op en steunde bemiddelingspogingen, pogingen van de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten.

Er mogen al wel goede bedoelingen zijn bij de Europese instellingen en bij de individuele landen, maar uiteindelijk zullen zij gezamenlijk een sterk gefundeerde houding naar buiten moeten brengen. Dit hoeft niet in te houden dat elk land individueel een enorme strijdkracht nodig heeft. Men moet eerder inzien dat een goede samenwerking met elk een vergroting van middelen in hun eigen specialiteit veel meer kan opleveren dan elk landje met een apart militair apparaat.

Zij die uitkijken naar enkel de militaire macht in hun eigen land zullen ontevreden achter blijven. Zoals Francken het stelt zullen zij (zoals België)

  nog altijd achter de rest aanlopen, als één van de slechtere leerlingen van de klas. {Nooit meer oorlog}

Hij beseft ook dat bepaalde landen geen keus hebben en zullen mee moeten lopen.

De al op de NAVO-top in Wales in 2010 gehandtekende belofte dat 2% van het BBP naar defensie moet gaan, is voor veel Westerse landen binnenkort realiteit. Het afdoen als onhaalbaar of een fetisj is verleden tijd. President Trump haalt, ondanks ons dwaas gehoonlach, finaal zijn gram.

België heeft geen keuze en zal mee moeten evolueren. Uiterlijk in 2024 komt dit terug ter tafel. {Nooit meer oorlog}

Dat is de harde realiteit waar wij mee moeten leren leven. Doch geloof ik sterk dat de Europese Unie uiteindelijk zich toch wat meer zal moeten gaan bevrijden van de handboeien die de V.S.A. ons sinds 1945 heeft aan gedaan. Sindsdien denken zij dat zij de meester over de hele wereld zijn en moeien zij zich met elke wereldaangelegenheid. Maar het is juist die Amerikaanse bemoeizucht die anderen in gevaar brengt. Al meerdere keren hebben wij ook kunnen zien hoe hun hulp aan bepaalde groeperingen zich later ook tegen hen keerde (herinner hun steun aan Al Qaeda, dat dan later hun aartsvijand werd), hun kampwisseling tussen Iran en Irak, etc.. Nu ook brengt hun inmenging met de gebeurtenissen rond de Oekraïense grens geheel Europa in gevaar.

Minister Francken geeft aan

Oorlog in Zuid-Ossetië (2008) – Onderdeel van het Georgisch-Ossetisch conflict: Rusland en Georgië, beide voormalige deelrepublieken van de Sovjet-Unie eisten de gronden opvoerden daarvoor de eerste Europese oorlog van de 21e eeuw.

Twintig jaar geleden was een dergelijke agressieve houding vanwege Rusland tav een NAVO partner als Oekraïne simpelweg ondenkbaar. Maar met de komst van sterke man Vladimir Poetin durft de Russische beer terug klauwen. De inval in de Krim in 2014 en bezetting sindsdien is er een perfect voorbeeld van. Al begon het eerder met de inval in en annexatie van delen van Georgië in 2008 en Poetin’s assertieve Syriëpolitiek sinds de Arabische lente van 2011. {Is het Westen de weg kwijt?}

Het lijkt er op dat het Westen het Noorden kwijt is en niet onder Grote Broer (Amerika) wil onderuit komen. België is daarbij ook haar 14de en 19de eeuwse gedachte vergeten dat wij samen meer kunnen doen dan als enkeling. Is het door een bepaalde grootheidswaanzin dat die Belgische regeringsleiders hun landje zo machtig voelen dat het wel alles zal aankunnen? Of zijn ze gewoon blind en zien ze niet hoe de wereld evolueert en wat er mogelijk niet enkel België, maar de gehele Europese Unie schade kan toe brengen?

Vroeger wilden de bewoners van de Lage Landen juist onafhankelijkheid, terwijl hier in België de regeringsleiders zich meer en meer afhankelijk van anderen hebben gemaakt, dit terwijl er bepaalde partijen wel energie staken in het proberen het land te scheuren in belachelijk kleine entiteiten die dan onafhankelijk zouden moeten gaan regeren. Maar nu kunnen ze nog geen onafhankelijkheid van anderen genereren!

Niet enkel onze energie-afhankelijkheid is een zwak punt sinds Verhofstadt’s verkoop van Electrabel aan Frankrijk. Ook de besluitloosheid om in te zetten op wind-, water- en zonne- energie en dan nog eens de valsheid om zich niet aan beloften te houden (zoals een terugdraaiende elektriciteitsmeter) maken dat de burgers ook het vertrouwen in die regeringsleiders meer en meer verliezen, terwijl wij bij meerdere landen met biddende handjes moeten gaan aankloppen om toch maar de elektriciteit niet te laten uitvallen.

Zoals die regering haar bevolking wil bedriegen heeft ze ook zichzelf willen bedriegen met het proberen begrotingen in evenwicht te brengen. Dat ze daartoe bereid was om te snoeien in noodzakelijke uitgaven deerde hen niet, want dat zouden kopzorgen mogen zijn voor de regeringen die na hen zouden komen. Als zij maar goed in de schijnwerers konden komen te staan.

Naar het buitenland was die triestige houding wel een lachertje, daar zij enkel maar een hoopje klungelaars konden waarnemen, die bereid waren hun burgers een rad voor de ogen te draaien en daarbij nog hun gelden verkeerd investeerden. Men kan vragen stellen bij het ‘toekomstdenken’ van die regeringen. Vreemd ook dat die regeringen liever gelden in zuiderse landen investeerden terwijl deze beter konden aangewend worden in de eigen Europese omgeving waar hun hulp dan ook meer gewaardeerd zou worden terwijl het in Afrika als een ongewenste inmenging werd aanschouwd.

Betreft de republiek Mali en de vroegere sportjournaliste die alsmaar met flauwe argumenten af komt en nooit daden bij woorden voegt, schrijft minister Francken

Minister Dedonder houdt 12 miljoen euro klaar om 250 militairen naar hellegat Mali te sturen. Een operatie die volgens de grootste militaire vakbond gedoemd is te mislukken. Het Afghanistan van Afrika duldt geen Westerse inmenging. Wat hebben we er ook te zoeken? We houden deze troepen beter ter beschikking voor als het misloopt aan onze Oostgrens. {Is het Westen de weg kwijt?}

Is deze regering wel bereid om voor de spiegel te komen staan die zij al jaren mijden en die minister Francken hen nu wel graag wil voor houden?

+

Vindt ook te lezen

1. 11 november, al of niet vergeten #1 Tot de Industrialisatie
2. 11 november, al of niet vergeten #2 Vanaf de Industrialisatie
3. Honderd jaar geleden toen men dacht een einde aan de gruwel te krijgen
4. Juncker waarschuwt voor nieuwe oorlog in Europa
5. Overzicht voor het jaar 2015 #2 Bezaaid met lijken en vluchtelingen
6. Breivik geen enkeling
7. Een exclusief Plan voorgesteld zonder rekening te houden met een betrokken partij
8. Energie met vergiftigd geschenk
9. Een regering die maar geen stappen wil nemen om haar burgers dure energierekening te verlagen
10. Toch een akkoord bereikt over de energiefactuur
11. Vlaams Belang en PVDA niet te spreken over het energie akkoord
12. Niet enkel hogere energie prijzen

++

Aanvullende lectuur

1. Charis Shalom
2. Vrede is het pad
3. Bereiken van vrede
4. Het waardevolste bezit en het krachtigste wapen
5. Wat was de vrede mooi toen het nog oorlog was
6. Donkere periodes en het uitkijken naar vrede
7. Wanhoop in Afghanistan en Opvang in West Europa
8. . . . ongewapende waarheid en onvoorwaardelijke liefde zullen het laatste woord hebben.

+++

Gerelateerd

1. Oorlogen met drones
2. Noord-Ierland heeft vredestop nodig
3. Vrede heeft oefening nodig
4. Europees militarisme belemmert klimaatactie
5. Kooplieden van de dood
6. Bevrijd onze leiders uit hun focus-slavernij

Kinderziekenhuis in Koutiala hoeksteen van pediatrisch project van AZG

In 2009 startte Artsen Zonder Grenzen een pediatrisch project in Koutiala, een gebied in de regio Sikasso ten zuidoosten van Mali.

Hun doel is om gratis en kwalitatieve kinderzorg te bieden aan kinderen jonger dan vijf jaar in een regio waar één op de tien kinderen hun eerste verjaardag niet haalt.

Het project had meteen succes bij de bevolking. Zodanig zelfs, dat ze bijna moeite hadden om nog alle kinderen in het ziekenhuis op te nemen. Dus werden de koppen bij mekaar gestoken om na te gaan hoe ze iedereen konden  blijven behandelen.

Het antwoord was simpel: we bouwen een nieuw kinderziekenhuis 😍.

De opening van het nieuwe ziekenhuis ligt nu al een paar maanden achter ons. Medewerkers en lokale bewoners zijn enorm trots dat zij over zo’n gebouw kunnen beschikken. Eindelijk kunnen ze werken in kwaliteitsvolle omstandigheden die in de regio redelijk uniek zijn.

U kan in AZG hun videoreeks van 4 afleveringen de bouw van het kinderziekenhuis mee volgen, van de eerste steen tot het spiksplinternieuwe, superfunctionele ziekenhuis!

Maar het project stopte niet zomaar bij de aflevering van het nieuwe gebouw; het  gaat verder. De teams ondersteunen daarom ook een dertigtal gezondheidscentra in de regio die de zorg dichter bij de mensen brengen. Door kinderen te behandelen voordat hun toestand verslechtert, hopen de teams van Artsen Zonder Grenzen dat deze kinderen niet in het ziekenhuis moeten worden opgenomen en – als dat toch nodig zou blijken – om ze vroeger te kunnen opnemen.

*

Laat Luca Putteman uit Gent je mee nemen naar Koutiala en Ana Olmedo, de coördinator van het bouwproject, je doorheen dit werfbezoek leiden, voordat Albert Essoun, het hoofd van het ziekenhuis, je graag rond leidt in het spiksplinternieuwe ziekenhuis. Maar kijk ook eens naar een van de nieuwe gezondheidscentra: Het nieuw kinderziekenhuis in Mali

 

Holistic policies and practices to protect, restore and sustain healthy forests

International Day of Forests, United Nations Secretary-General Ban Ki-moon calling on governments, businesses, civil society and other partners to adopt holistic policies and practices to protect, restore and sustain healthy forests.

“Investing in forests is an insurance policy for the planet”

Despite their critical importance, forests continue to be razed and damaged.

UN estimates every year seven million hectares of natural forests are lost + 50 million hectares of forest land are burned.

forests = essential to realizing shared vision for people + planet > central to our future prosperity + stability of global climate. <= Sustainable Development Goals call for transformative action to safeguard them

protect + restore forested watersheds => save on cost of building new infrastructure for water purification

> By 2025, nearly 1.8 billion people > live in areas > absolute water scarcity, + two-thirds of world population could face water-stressed conditions.

Related articles

• UN supports genuine consultations with victims in Sri Lanka
• UN Official: Security Council Response Needed in W. Sahara Crisis
• As skylines darken for Earth Hour, millions shine a light on climate action
• South West Wales Prophecy Day 2016 September 24th
• The U.N.’s new climate mascot is … an Angry Bird?
• Postponing once more
• Vision for today and tomorrow
• Natural England, English Heritage in danger
• Climate Change’s Threat to U.S. Security
• New drive to restore forests in Eastern and S. Africa countries launched

DESERTIFICATION

Photo credit: UN News Centre

In many rural economies, the forest enterprises of families and communities are major contributors to local livelihoods. Photo: FAO/Giuseppe Bizzarri

‘Investing in forests is an insurance policy for the planet,’ says UN chief

On the International Day of Forests, United Nations Secretary-General Ban Ki-moon is calling on governments, businesses, civil society and other partners to adopt holistic policies and practices to protect, restore and sustain healthy forests.

“Investing in forests is an insurance policy for the planet,” said Mr. Ban in a message on the day, marked annually on 21 March.

Despite their critical importance, forests continue to be razed and damaged. The UN estimates that every year seven million hectares of natural forests are lost and 50 million hectares of forest land are burned.

“The world’s forests are essential to realizing our shared vision for people and the planet. They are central to…

View original post 174 more words

Het failliet van de war on terror

November en december waren twee maanden waarin men de inwoners van dit land er nog eens wenste aan te herinneren dat wij gewoon alweer eens een oorlog tegen gewoon alweer een vijand konden voeren, die men gewoon alweer als ongewoon en uitzonderlijk voorstelt. {Als één blok tegen de terreur. Ook de oppositie…}

Edward James door René Magritte – La réproduction interdite (Reproductie verboden), 1937

Na de aanslagen in Parijs kon Belgiëland nog eens tonen aan de wereld wat een “apenland” dit wel kan zijn. Dat dit het land van Kafkiaanse toestanden is moet toch nu en dan eens bewezen worden aan de buitenwereld.  Dat wij ook allen aanverwanten zijn van Magritte moet ook voor iedereen zichtbaar zijn.

Eenheid in doelstelling werd nog maar eens vertaald als uniformiteit in politieke woorden en denken. {Als één blok tegen de terreur. Ook de oppositie…}

De vraag is hoe velen er wel mee willen gaan met dat denken van de regering. Hun pensée unique waarvan men uit angst voor de volgende peilingen zelfs de uitgangspunten niet durft te bevragen.

Voor velen was al het vroegere terreur gebeuren een “ver weg van mijn bed show”, maar nu leek het plotseling oh zo nabij. Voor velen is terreur minder erg naarmate die verder van huis toeslaat,

maar het teneergeslagen gevoel dat het je geeft, is toch onmiskenbaar sterker wanneer het gevaar dichterbij komt. Dichter in de buurt van je geliefden. Het roept dan persoonlijke vragen op, in plaats van alleen wereldverbeteringsvraagstukken. {La Douleur}

De politici en de media hielpen elkaar gretig om de mensen met angst op te zadelen en zelfs buitenlanders te doen geloven dat men maar beter niet onze contreien kwam bezoeken wegens véél te gevaarlijk.

Het diplomatiek en materieel isoleren en uitputten van IS door een boycot van Saudi-Arabië en Israël, lijkt vast en zeker te moeilijk daar koning Boudewijn vroeger de Saudi’s nog die mooie Brusselse moskee voor de radicalisering in België had geschonken en er zojuist nog een delegatie naar dat land was gegaan om onze economische betrekkingen te verbeteren. Want rond geld draait het uiteindelijk toch. Met de wapenleveringen aan de jihadisten gecompenseerd met de nieuwe geldinbreng voor de Antwerpse haven en enkele plaatsingen van Belgische bedrijven in Saudi Arabië moet alles toch gecompenseerd kunnen worden, of niet?

Men kan toch niet eisen dat men alle Europese wapentrafiek naar de hele regio zou stilleggen (volgens de lui met geld). Maar wat met

het sluiten van bondgenootschappen met de zovele Moslimlanden die zich volkomen hebben gedistantieerd van IS en die hun steun aan de strijd daartegen al hebben uitgesproken (?). Het zou de regio eindelijk “opkuisen” zoals het nu heet. En het is een methode die historisch haar nut al uitgebreid heeft bewezen.

Verspreiding van oemma (1995) – Al-oemma al-islamiyya of kortweg: Al-oemma = wereldwijde islamitische gemeenschap

Ga je zweepslagen uitdelen omdat je laveert tussen twee culturen? Vrouwen verkrachten omdat je in een schotelwijk woont? Dan zouden er beduidend meer moslims geradicaliseerd zijn. {Waarom jihadi’s niet onze eigen schuld zijn}

Zoals in Nederlands zijn er hier in België heel wat opiniestukken neergepend en televisiedebatten gevoerd over de bekeerde Belgen en Nederlanders die als ‘geradicaliseerde’* moslims afreisden naar het kalifaat. Al maanden kun je geen krant openslaan, geen opiniesite bezoeken, televisie noch radio aanzetten of het gaat erover. *(voor duiding zie Migratie en veiligheid even geherformuleerd)

Anno Bunnik schreef ruim drie jaar geleden samen met Peter Knoope, de toenmalig directeur van een internationaal terrorisme instituut “Al Qaida is geschiedenis”.

De gedachte was dat de Arabische opstanden aantoonden dat alleen vreedzame protesten de machthebbers in het Midden-Oosten omver konden werpen, iets wat Osama Bin Laden jarenlang tevergeefs probeerde te bereiken. Na de dood van Bin Laden enkele maanden later werd onze stelling definitief overgenomen door vele politici en journalisten. Al Qaida was dood en begraven. {Al Qaida is nu echt dood}

Nu kunnen zij met ons er niet naast zien dat ruim drie jaar later Jihadistische milities vaker het nieuws beheersen  dan ooit te voren.

In Mali wisten de lokale Jihadisten een stuk land ter grootte van Frankrijk te veroveren. Al Shabaab haalde de voorpagina’s met een grote aanslag op een winkelcentrum in Kenia. In Nigeria doet Boko Haram steeds vaker van zich spreken. En Syrië veranderde in het epicentrum van de internationale Jihad door de introductie van ruim 12.000 buitenlandse strijders aan de zijde van de oppositie, waaronder ook ruim 100 Nederlandse jongeren. {Al Qaida is nu echt dood}

De Jihad is in Syrië, Irak, Mali, Somalië, Nigeria en vele andere landen springlevend. Het succes van ISIS bewijst dit meer dan ooit. Maar in plaats van dat we het over al Qaida hebben, heeft niemand het meer over het centrale gezag van de organisatie. De vervanger van Bin Laden, de Egyptenaar Ayman al-Zawahiri, wie kent hem nog? In plaats van ellenlange discussies over al Qaida hebben we het nu over ISIS, Jabhat al Nusra, Boko Haram en al Shabaab. Deze namen zijn inmiddels gemeengoed voor Jan met de Pet. Alleen in Jemen hebben we het nog over “al Qaida op het Arabisch Schiereiland”. {Al Qaida is nu echt dood}

Velen mogen dan wel vinden dat de Jihad dus meer lokaal is dan ooit, nochtans kan men zien dat zij over het zuidelijk halfrond zeer actief zijn. Maar wij moeten beseffen dat het neit zozeer om het Westen te doen is, zoals sommige media willen doen uitschijnen.

De huidige Jihad heeft vooral oog voor de lokale en regionale vijanden, zoals de Syrische en Iraakse autoriteiten en de Sjiieten. {Al Qaida is nu echt dood}

De vele buitenlandse strijders hebben tot nog toe hebben slechts tot enkele geweldfeiten in België en Frankrijk terwijl er in het Midden-Oosten bijna dagelijks terreuraanslagen plaats, vooral gericht tegen Sjiitische burgers.

De Sjiitische versie van Jan met de Pet heeft veel meer te vrezen van de Jihad dan wij. Alle buitenlandse strijders in Syrië die zover zijn geradicaliseerd dat zij bereid waren een zelfmoordaanslag uit te voeren deden dit ter plekke, niet in Londen, Parijs of Amsterdam. Ten minste twee Nederlandse jongeren brachten tot dusver het ultieme offer. {Al Qaida is nu echt dood}

*

Te onthouden

• Enige vorm van terreurbestrijding = die echt terreur doet ophouden = conflict dat aan basis ligt aanpakken + vrede stichten, schrijven Jan Blommaert en Christophe Callewaert.
• 15 jaar war on terror > militarisering => meer bloedvergieten + globale veiligheid = op achteruitgegaan
• Na verschrikkelijke aanslagen in Parijs => overheerst de oorlogsretoriek =>aanpak terreur voorgesteld als oorlog die gewonnen kan worden door gemeenten waar de daders van afkomstig zijn ‘op te kuisen’ en hun ideologische basis in Syrië uit te roeien.
• Frankrijk voert bombardementen in Syrië op.
• reacties emotioneel + brutaal = weinig plaats voor de rede
• geopolitieke strategie, die afstapt van de roep om meer oorlog.
• Internationale conflictenneiging te delokaliseren
• niet afsluiten van wereld > worden afgerekend op wat we elders in die wereld uitrichten
• in straten van Europese steden zwaarbewapende politiemensen zij aan zij met militairen in oorlogsuitrusting = repressief + agressief apparaat
• Algerijnse onafhankelijkheidsstrijd > golf aanslagen in Frankrijk hield op zodra Algerije onafhankelijk werd
• IRA stopte bommencampagne > eerbaar compromis in Noord-Ierland
• India reeks aanslagen tegen hotels, een treinstation en een ziekenhuis in Mumbai = provoceren > Indiase regering hield hoofd koel
• geschiedenis leert > Terreurbestrijding > één deugdelijk recept: conflict aanpakken door vrede te stichten
• pacificering + einde militarisering = enige realistische + haalbare oplossing.

Het geweld dat ons zo schokt, is precies hetzelfde is als datgene wat miljoenen heeft doen vluchten

+

Voorgaande artikelen

Waarom doen we niets aan de oorzaak?

Het gevaar om niets te doen tegen de oorzaak en de kwaal

Migratie en veiligheid even geherformuleerd

Vluchten naar een hoopvolle toekomst

Echte vooruitgang laat niemand achter

Onder­scheid maken – een repliek op Ayaan Hirsi Ali

Vluchtelingen hebben onze aandacht nodig

Interview P-magazine // Overbevolking: hoe gaan we al die vluchtelingen opvangen?

In de supermarkt kan je (g)een hoop kopen

Dit kan gewoon echt niet meer

Fatsoensnormen Online

++

Vindt ook om te lezen

1. 2012 mensenrechten rapport – 2012 Human Rights report
2. Catherine Ashton on the EU annual report on human rights
3. African misery and women inequality
4. Women their education and chances to become a parliamentary
5. 2014 Religion
6. 2014 Human Rights
7. Do Al-Qaeda, Islamic State, ISIS and ISIL belong to true Islam
8. Being Charlie 2
9. Being Charlie 8
10. Being Charlie 9
11. Niger churches burned in Charlie Hebdo protest
12. Rellen in Frankrijk en Belgë
13. Fundamentalisme en religie #2 Frankrijk en België
14. Fundamentalisme en religie #4 Verdrukking
15. Fundamentalisme en religie #5 Verguisde Koran
16. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is
17. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is – Vervolg 1
18. 2015 het jaar dat ISIS duidelijk maakte dat het ook in Europa is – Vervolg 2

+++

Op het net verder ook

1. Al Qaida is nu echt dood
2. Goed artikel over de beweegredenen van #IS: ‘Het brute geloof van IS’ #trouw #radicalismeIS #mondialestrijdtegenongelovigen #eu
3. 1-8-2015 Demonstratie: Solidariteit met de Koerden. Nee tegen IS en Erdogan!
4. Frankrijk is oorlog verklaard
5. In tijden van hoax aanslagen worden de bepaalde types op een heldenschild getild
6. Waarom jihadi’s niet onze eigen schuld zijn
7. Waarom gebeurt dit allemaal?
8. Waarschuwing
9. Wat menselijkheid naast het mens-zijn
10. Een kattebelletje in de kantlijn
11. La Douleur
12. Je Suis ISIS
13. You might be an Extrimist If…
14. Priorities
15. Libya’s Oil and ISIS
16. The Beachhead: Islamic State Uses Libya to Gain African Foothold
17. Olivier Roy on European Jihadis
18. What ISIS Really Wants? To Kill You
19. ODNI Confirms Terrorists Tried to Enter U.S. as Syrian Refugees
20. Damascus and Moscow in a Fight Against Terrorism in Syria
21. Six Mistakes on the Road to Permanent War
22. DHS Rarely Deports for Terrorism: 1,000th of 1 % of Cases
23. What Orwell Can Teach Us About the Language of Terror and War
24. A Special Relationship: The United States Is Teaming Up With Al Qaeda, Again
25. Is It Time To Make Saudi Arabia Pay For Underwriting International Terrorism?
26. As It Fights ISIS, Pentagon Seeks String of Bases Overseas
27. Defeating ISIS by Condemning Islam and Embracing Muslims
28. What’s up with Islamic State’s Oil Business?
29. In France, whiplash from rotten Syria policy
30. False Flag Islamophobia Conference: Live Stream from Paris
31. The great Muslim ban controversy
32. Idiocracy or Democracy: You Decide
33. Fences and Windows, Naomi Klein
34. Pentagon: Trump’s Muslim ban call ‘endangers US security’

+++

Jan Blommaert (en z'n gedachten)

Jan Blommaert en Christophe Callewaert

(De Standaard 19/11/2015)

De enige vorm van terreurbestrijding die echt terreur doet ophouden, is het conflict dat aan de basis ligt aanpakken en vrede stichten, schrijven JAN BLOMMAERT en CHRISTOPHE CALLEWAERT. Hebben vijftien jaar war on terror nu nog niet aangetoond dat militarisering alleen maar naar meer bloedvergieten leidt?

Na de verschrikkelijke aanslagen in Parijs overheerst de oorlogsretoriek. De aanpak van terreur wordt voorgesteld als een oorlog die gewonnen kan worden door gemeenten waar de daders van afkomstig zijn ‘op te kuisen’ en hun ideologische basis in Syrië uit te roeien.

De Franse president François Hollande heeft de noodtoestand afgekondigd en nog meer militairen zullen worden ontplooid ‘om terreur te bestrijden’. Ex-president Nicolas Sarkozy stelt voor om de 11.000 mensen, die in de gaten worden gehouden door de staatsveiligheid, preventief huisarrest te geven. Ondertussen voert Frankrijk de bombardementen in Syrië op.

De reacties zijn…

View original post 781 more words