Jurgen Mettepenningen mag dan door sommigen een idioot gevonden worden, hij heeft wel gelijk.

Uit de oude doos: een reactie op een opinie-stuk van Jürgen Mettepenningen op redactie.be.

malakhahavah

Vandaag verscheen op de redactie.be een opinie-stuk van Jürgen Mettepenningen. Terwijl ik het stuk vrij goed kon smaken wil ik het niet zozeer hebben over zijn opinie-stuk, maar wel over de reacties die het op facebook teweeg bracht, vooral natuurlijk door de man met de pet die steeds hoog van de toren blaast, zolang het maar veilig van achter zijn PC is.

Eerst en vooral wil ik ten stelligste ontkennen dat Mettepenningen een idioot zou zijn, of dom zou zijn. Mettepenningen is theoloog verbonden aan de KU Leuven en tevens bisschoppelijk afgevaardigde Onderwijs in het aartsbisdom Mechelen-Brussel. Geloof maakt iemand niet noodzakelijk dom, en zeker niet op dit niveau van de wetenschap. Zoals Polkinghorne ook al stelde (een fysicus en Anglicaans priester): wetenschap en geloof kunnen hand in hand gaan. De faculteit theologie aan de KU Leuven is misschien een kleine, maar het zit boordevol mensen op zoek naar zingeving…

View original post 906 more words

Verlangens van hedendaagse jongeren

Voor hen die Abraham gezien hebben is er een terugkijken naar wat zij van hun verlangens konden waar maken. Velen van hen zochten in de tweede helft van de vorige eeuw mogelijkheden om het beste van het leven te maken. Maar ook verschillende levenswijzen werden beproefd. Hierbij ging het er telkens om hoe wij konden omgaan met anderen en liefst met elkaar in gemeenschap konden leven.

De latere generaties begonnen zich meer op zichzelf te richten en stonden ook niet zo stil, zoals wij deden, rond geloof en onze verhouding tot de Schepper en schepping.

Vandaag lijkt het alsof de wereld haar best doet om de mensen zoveel mogelijk te prikkelen met materiële zaken. De winkels brengen schreeuwerige uitstalramen en om de zovele minuten worden wij in de media bekogelt met allerlei weerkerende reclamespots, die wij tot vervelens toe zo maar hoeven te slikken, lijkt het wel.

De oorlogs- en childboom-generatie wenste wel tot de top te geraken en succesvol te zijn in het leven, maar vandaag wordt iedereen gepusht om hoger en hoger te klimmen en meer en meer te hebben, want zonder de allernieuwste gadgets lijkt men niet geslaagd te zijn in het leven.

Ook het verlangen van hen die zich ‘christen’ noemen dreigt soms te seculariseren. Er zijn er niet zoveel meer die nog de oude christelijke notie beamen dat we genade ontvangen van God en dat onze identiteit in Christus ligt. Nog moeilijker is het om daarnaar te leven.
In onze samenleving ligt het zo veel meer voor de hand onze identiteit te ontlenen aan status of aan producten. Ten diepste bepalen anderen je identiteit dan, niet het geloof in Christus of wie of wat dan ook. Al willen de mensen nu heel graag opscheppen met allerlei trends waarbij zij aan anderen willen duidelijk maken dat zij daar ook al aan hebben mee gedaan. Het gaat niet meer om zich niet aan de trends te binden, ook al vervliegen die ook zeer vlug. De achterkomers worden dan ook maar ‘vies’ bekeken of als ‘achterlijk’ aanschouwd.

Ergerlijk is dat de wanende kerk als maar meer moeite doet om mee te gaan met de vele trends, niet beseffend dat zij meestal achteraan hinkt en hierbij veel te laat komt.
Kerken die zich niet als een bedrijfje presenteren met een passend product voor mensen met spirituele behoeften vallen uit de boot. In 2014 bracht het Researchbureau Motivaction voor de Nederlandse Protestantse Kerk al een rapport uit waar het volgende in staat:

‘De kerk kan inspringen in de onaangeboorde markt van religieuze behoeften’.

Het besef dat geloof door God geschonken wordt, verdwijnt in zulke taal snel naar de achtergrond. Men mag niet vergeten dat God roept, maar men moet mensen ook de kans geven die roep van God te horen. Als leek of gelovige moet men de kans zien de Woorden van God te horen en ook de resultaten van dat Woord te zien. Hiertoe dragen zij die zich Christen noemen de verantwoordelijkheid om duidelijk het verschil te tonen tussen een gelovige en een ongelovige. Het is namelijk zo dat elke atheïst ook in staat is zeer goed werk te leveren en anderen ook goed kan helpen en bijstaan in moeilijkheden. Als gelovige in God komt het er op aan je persoonlijkheid zodanig naar Zijn hand te zetten dat zij als bijzonder wordt ervaren door anderen.

In deze voornaamste periode van het kerkelijk jaar, de hoogdagen van ons geloofsleven, moeten wij naar buiten durven komen om die liefdesdaad van Christus Jezus te tonen, maar ook om anderen een bewijs te geven van het grote verschil tussen een gelovige en niet-gelovige.

Gelovigen hoeven geen taskforce catechese van verlangen in het leven te roepen. Veel belangrijker is de liturgie of de uitoefening van ‘kerk zijn’ of ‘kerkgemeenschap vormen’. In die kerkgemeenschap moet dat Woord van God de draagkracht van de gemeenschap zijn. Als gelovigen moeten wij laten zien hoe dat Woord ons leven schraagt en ons verbindt als broeders en zusters. Waar het mogelijk is om in gemeenschap liederen te laten klinken kunnen deze bijdragen tot de gezelligheid van een samenkomen waarbij dat Woord altijd centraal moet staan. Daarnaast kan de exhortatie of prediking meehelpen om de gemeenschap te ondersteunen. Zonder bellen en toeters, hoeven wij niet de allernieuwste snufjes in de gemeenschap. Wel hoort elkeen zijn zuivere persoonlijkheid te durven tonenen. In de kerkgemeenschap is er geen plaats voor de vervalste Faceboook timelines en voorkomens. enkel het echte ik moet er naar boven komen en moet zich bereid geven om gelijkwaardig met elkaar het brood en de wijn te delen.en de sacramenten. In dat samen zijn, samen de bijbel lezen en samen over dat Woord van God nadenken en bespreken is God zelf aan het werk.

Laat anderen voor onze bijzondere bijeenkomst op 14 Nisan proeven van onze gastvrijheid maar ook van de geest die in elke christelijke gemeenschap hoort te vertoeven. Laat het dan ook verder een aanzet zijn om buitenstaanders uit te nodigen om andere bijeenkomsten van ware volgers van Jezus bij te wonen, zodat zij de essentie van zulk een broederschap in Christus kunnen waarnemen.

Is daar een veroorzaker van alles

Vervolgend op mijn tweede vraag (omtrent het begin van alles) stelde ik vandaag mijn derde vraag op mijn website met als tittel: Bestaat er een Goddelijke Schepper?

Een wereld vol leven – Maldiven (Foto credit: Wikipedia)

Als wij rondom ons zien zien wij allerlei dingen die vol leven zijn of die er uit zien alsof zij levenloos zijn maar toch nog leven in zich hebben en zelfs ander leven voeden. Wij kunnen gewoonweg niet ontsnappen aan het feit dat de wereld er steeds is. Maar of zij er steeds geweest is mag dan wel een vraag zijn die sommigen wel roert. Niet enkel stel ik vast dat er die wereld buiten mijzelf is, maar wordt ik dagelijks geconfronteerd met de wereld in mij zelf.

Onlosmakelijk ben ik verbonden met mijn ‘innerlijke’ wereld. Ik kan slecht vast stellen dat ik leef door dat ik er ben. En zo zie ik ook die andere dingen, door dat zij er zijn. Het “zijn” is essentieel voor het bestaan van die dingen en van mij en het wezen v of de essentie van mijn “zelf“. Maar met dat leven in mij ben ik ook gebonden aan een stroom van gedachten die rondtoeren in mijn hersenpan, en mijn hoofd bij wijze soms wel eens op hol brengen.

Als mens zijn wij in ons zijn gebonden met onze innerlijke gedachten. Als wij “zijn” vervoert er iets zich in ons. Dan zijn wij steeds vol gedachten en worden wij steeds met gevoelens en gewaarwordingen geconfronteerd. Eigenlijk zou je ook kunnen stellen doordat “Je denkt“ dat je beseft dat “Je bent“. Het Zijn brengt het Wezen en maakt ons tot denkende wezens.
Is het dat denken dat ons soms ook niet in stand houdt? Maar toch weten wij dat hét denken ons niet tot bestaan brengt. een grote moeilijkheid is dat wij het denken zelf nooit in twijfel kunnen trekken. Het twijfelen is op zich reeds een gedachtegang zijn intrede laten doen en ons laten overheersen. Het tot stand laten komen van gedachten, het denken zelf, overmand ons. Wij zijn zelfs in de onmogelijkheid een gedachte te denken. Wel kunnen wij iets bedenken, maar dat bedenken komt enkel tot stand door te denken of onze gedachten de vrije loop te laten gaan. Om tot gedachten te kunnen komen moet er dan al iets zijn dat kan denken. Om tot denken te kunnen komen moet er dus al een “wezen” of “zijn” bestaan of zijn.

Maar dat “Zijn“, waar komt het vandaan en wie of wat is er verantwoordelijk voor?

Veel atheïsten geloven dat de wereld is ontstaan uit een zwart gat met een oerknal. In wezen zeggen zij dan dat de wereld is ontstaan door een Energie. In het geval dat een oerknal verantwoordelijk zou zijn voor al het verdere leven is het dus een vorm van energie dat verder leven zou doen hebben ontstaan. Maar hoe konden die elementen dan eigenlijk vorm krijgen zodat zij nieuwere vormen konden maken?

Zij die beweren dat er een Schepper is die ook God kan genoemd worden, maken dan van die energetische stroom een godheid. Met het besef dat men energie eigenlijk in essentie niet kunnen zien of aanraken moeten wij wel beseffen dat wij de gevolgen van energie wel kunnen voelen en ook zien. Dat aanvoelen van Energie maakt ook wel eens dat mensen gaan geloven in een bijzondere Kracht die zij God noemen.

Atheïsten willen een ontstaan of schepping verklaren zonder eigenlijk te willen spreken van een Schepper. Maar is er een Schepper nodig om een schepping te doen ontstaan?

Menselijke schedel en hersenen: Centraal zenuwstelsel

De hersenkwabben van de grote hersenen: frontale kwab (blauw), pariëtale kwab (geel), occipitale kwab (roze) en temporale kwab (groen). Onder de grote hersenen zijn de kleine hersenen te zien (zwart-wit)

Wij als mensen hebben hersenen die ons aan het denken kunnen brengen. Dat denken doet ons vragen stellen en zoeken naar antwoorden maar ook veel dingen overwegen en aanvoelen. Maar om dingen tot stand te doen komen moeten wij die hersenen laten werken en moeten wij eerst over gaan tot een ontwerpend indenkingsvermogen en dan kunnen wij gaan creëren.  Als denkende mens zouden wij kunnen stellen dat wij als we een schepper kunnen verklaren zonder een schepper, dat wij dan ook een heelal kunnen verklaren zonder een schepper.

Dagelijks worden vele mensen geconfronteerd met heel wat vragen over hun zijn en het wezen van anderen. Dagelijks zal men wel ergens op deze aardbol iemand vinden die antwoorden zoekt op zijn “zijn”. Miljoenen mensen worden zo geconfronteerd met hun zelf dat probeert mysteries van het leven te ontrafelen.

Waarom zijn we op deze aarde? Waar komen we vandaan? Wat is de betekenis van ons leven?

Wat is het begin van dit alles en naar waartoe brengt het ons?

en ga zo maar door. Niemand heeft een duidelijke en concreet antwoord op deze existentiële vragen.

Okeanos of Oceanus een Griekse oergod en zeegod en Titaan, de personificatie van de oceaan, die door de oude Grieken en Romeinen werd gezien als een immense rivier die de platte wereldschijf in zijn geheel omcirkelde. Okeanos regelde daarnaast ook de opkomst en ondergang van de hemellichamen: Helios (de zon), Selene (de maan) en de sterren.

Doorheen de eeuwen zijn er heel wat volkeren die trachtten een antwoord op deze existentiële vragen te geven. Hiervoor bedachten zij allerlei verhalen en kwamen met allerlei theorieën, goden en wetenschappelijke bedenksels op de proppen. Zo nam men in de oudheid aan men aan dat het leven door de goden of oergoden of zelfs slechts één oergod geschapen was.

Hesiodos, na Homeros de oudst bekende Griekse dichter, trachte een beeld te schetsen van het ontstaan en trachtte orde te scheppen in de verwarde Griekse godenwereld van Homeros, door de goden in genealogieën te rangschikken en aldus tevens tot een coherent wereldbeeld te komen. Voor hem is er een evolutie in functie van de wisselende wereldheerschappij, eerst in handen van Ouranos, dan van Kronos en ten slotte van Zeus, die in die tijd werd aanschouwd als een voltooier van de grote wereldorde die voor alle tijden vastgelegd is. Zo zijn volgens hem de levensvoorwaarden ontstaan waar de mens zich door moet worstelen. Terwijl allerlei kwalen de mens omringen waakt Zeus over het recht, zij het met harde hand.

Ook al waren er bij de grieken ook verschillende ideeën over het ontstaan van de wereld, waren er die zich hielden aan goden terwijl anderen, zoals de Griekse filosofen die generatio spontanea of spontane voortbrenging aannamen, en bijvoorbeeld geloofden dat insecten, muizen en vissen uit modder en rottende stoffen ontstonden. Vooral de invloedrijkste klassieke Griekse filosoof en wetenschapper Aristoteles was een aanhanger van deze theorie, welke tot in de 19e eeuw werd aangenomen, totdat de Franse scheikundige en bioloog, Louis Pasteur in 1864, vijf jaar nadat Charles Darwin The origin of species publiceerde, aantoonde dat leven alleen uit leven kan voortkomen.

Dat gaat er dan natuurlijk van uit dat er al leven was en verklaart dus geenszins het ontstaan van alles, welk ons weer in het ongewisse laat.

Stanley Lloyd Miller, beroemd geworden met een experiment uit 1953 waarin hij en Harold Urey aantoonden dat onder bepaalde omstandigheden complexe aminozuren spontaan kunnen ontstaan.

De Amerikaans chemicus en bioloog Stanley Lloyd Miller legde zich een groot deel van zijn leven er toe om naar de oorsprong van het leven te zoeken. Hij hing een theorie aan over de abiogenese of het ontstaan van leven uit niet-levende materie. Volgens hem en meerdere wetenschappers is het leven ontstaan uit een zogenaamde oersoep. Hierbij was er geen bovennatuurlijke of metafysische inbreng, maar is het eerste leven ooit ontstaan als gevolg van de tegenwoordig ook voorkomende chemische en fysische processen. Deze aanname is bekend als het uniformitarianisme: de tegenwoordig waarneembare processen en natuurkundige wetten waren ook in het verleden werkzaam en vormen daarmee de sleutel om de totstandkoming van de huidige wereld na te gaan.

Delta Canis Majoris, ook wel bekend als ‘Wezen’, een F klasse superreus van 215 zonne stralen. Het heeft het einde van haar hoofdreeks levensduur bereikt, ondanks dat het slechts 10 miljoen jaar oud zou zijn. (Foto credit: Wikipedia)

De theorie van de oersoep is heden ten dage vrijwel volledig verlaten. De oeratmosfeer zou lang niet zo reducerend zijn als men aannam, en de samenstelling ervan zou ook niet overeenkomen met de “ingrediënten” van Miller. De vroegste atmosfeer zou vooral bestaan hebben uit CO₂ en H₂, de andere vitale bestanddelen voor een dergelijke synthese-scenario zouden afwezig of in slechts veel geringere concentraties aanwezig zijn.

Maar al die wetenschappelijke hypothesen hebben het nooit over hoe die gassen of eerste elementen er eerst kwamen. Wie of wat zat daar achter?

Duidelijk mag zijn dat er eerst en vooral Chaos was, het Niets waaruit iets tot ontstaan kwam en waarvan vlene in de oudheid dachten dat daar ook de eerste goden ontstonden die op hun beurt dan weer een hele soep van allerlei elementen tot ontstaan brachten. Ook al weet men nu nog niet hoe uit die chaos orde kwam, valt wel op dat de orde die ontstond van een geweldige inventiviteit is. als men nu na gaat hoe ingewikkeld sommige van die dingen zijn lijkt het onwaarschijnlijk dat een menselijk wezen hiertoe in staat zou zijn geweest. Dat laat dan enkel een Bovennatuurlijke kracht in onze gedachten. Maar wie of wat is dan die Bovennatuurlijke Kracht?

Eveneens stelt zich dan de vraag waar die bovennatuurlijke Kracht zou vertoeven. Of is het iets zwevend? Of is het iets onmenselijk dat niet gebonden is aan tijd of dergelijke? En wat is die tijd? Is het niet iets dat door de mens als een herkenbaar verdeelbaar element is gekozen om meer duidelijkheid te geven in het tijdsverloop van zijn zijn? Vervolgens indien er een Wezen of Iets Hoog bestaat, waar verblijft het dan?

een wereld waar mensenhanden heel wat konden presteren en heel wat theorieën konden opbouwen in een omgeving waarin ook vele geloofsgroepen ontstonden. – Lyon (Foto credit: Wikipedia)

Naast al de wetenschappelijke geschriften blijken er zeer oude geschriften te bestaan, waarbij men de vraag kan stellen waarom hebben vele mensen de voorkeur gegeven om recentere geschriften als waarheid aan te nemen, terwijl zij geen voldoende antwoord geven, terwijl die hele oude geschriften voldoende duidelijke antwoorden geven op vele vragen die de mens met zich mee draagt. In die hele oude geschriften die samen een bibliotheek van 66 boeken vormen, kan men vinden dat er over een Onnoemelijke Machtige Godheid sprake is, die tijdens het verloop van de geschiedenis van de mens wonderbaarlijke dingen heeft verricht. Dat Machtig Wezen heeft zich geopenbaard, niet enkel in die geschriften, maar ook op wonderbaarlijke wijze in meerdere zaken die meerder mensen konden waarnemen.

Is het misschien niet aangewezen om over die godheid meer te weten te komen?

++

Vindt ook om te lezen

1. Materialisme, “would be” leven en aspiraties #8
2. Kijkend naar het Oosten en het Westen voor Waarheid
3. Filosofen, theologen en ogen naar de ware kennisgever van bestaan van God
4. Wetenschappers, filosofen hun zeggen, geloven en waarheden
5. Wetenschap en religie zijn met elkaar te rijmen
6. Fragiliteit en actie #2 Onderwerpen en werken
7. Op zoek naar spiritualiteit 1 Inleiding
8. Op zoek naar spiritualiteit 2 Hoe te vinden
9. Azteekse en Romeinse tradities die ons nog steeds beïnvloeden
10. Hellenistische invloeden
11. Geloven of niet geloven
12. Hoe publiek minachtend te zijn over godsdienst
13. Kosmos, Schepper en Menselijk Lot
14. De wetenschap dat God bestaat
15. Wat betreft Waarom geloven in God?
16. Een Drievoudige God of simpelweg een éénvoudige God
17. הוה Schepper van hemel en aarde en alles er op en eraan
18. Schepper en Blogger God 1 Leegte en Beweging
19. Schepper en Blogger God 2 Beeld en gelijkenis
20. Schepper en Blogger God 3 Les en oplossing
21. Schepper en Blogger God 5 Te Vertellen zaken
22. Schepper en Blogger God 7 Een Blog van een Boek 1 De Blogger geloven
23. Gods vergeten Woord 9 Schepping 1 Scheppingsplan en Schepper
24. Gods vergeten Woord 10 Schepping 2 Schepper en Schepping
25. Gods vergeten Woord 11 Schepping 3 Andere ontstaansverhalen
26. Gods vergeten Woord 12 Schepping 4 De Schepper zelf
27. Gods vergeten Woord 13 Schepping 5 Een God die het ter harte gaat
28. Gods vergeten Woord 14 Schepping 6 De Schepping als doel en garantie
29. Gods vergeten Woord 17 Geopenbaarde Woord 2 Geopenbaard licht
30. Al-Fatiha [The Opening/De Opening] Süra 1:1-3 In the name of Allah the Merciful Lord Of The Creation
31. Bijbelgezegden over God
32. Alles aan de Ene onderworpen
33. Een goddelijk Plan #1
34. Het universum makende Woord van God
35. Uitdagende vordering 4 Goddelijk geïnspireerd 3 Zelf-consistente Woord van God
36. Een Naam voor een God #1 Belangrijkheid Persoon
37. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #2 Aanroepen van de Naam van God
38. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #3 Stem van God #1 Schepper en Zijn profeten
39. Hersenen beheersen geloof in religie
40. God geboren op de dag dat ons zelfbewustzijn ontstond en onderdrukt werd
41. De mens als God

+++

Verder aanvullende lectuur

1. Bewust Zijn.
2. het begin van alles..
3. Bewust Zijn.
4. Logica?
5. Dat houten, versleten stuk.
6. Alan Watts.
7. Spiritualiteit is realiteit
8. Verwondering…
9. Dubbelheid verwoord
10. De energie tussen mensen
11. Tel je zegeningen!
12. Geluk van binnenuit
13. Het ritme van je dag
14. Hooggevoelig of hoogbewust?
15. Gedachten
16. Creatie
17. Tijd
18. Volwassen worden is raar
19. Eindeloosheid
20. Verdelen en niet meer heersen
21. Zin voor realiteit
22. Object is Subject.
23. Oerknal of the butterfly theory
24. The Big Bang: who first suggested it?

+++

Related articles

• FULL TEXT: CBCP statement on human rights
• Whenever I see a Sunrise, I Remember how the Buddha achieved Enlightenment.