Ongelofelijk hoe bepaalde kerken zijn blijven vasthouden aan kerkdiensten waarbij hun gelovigen mee samen kwamen in het kerkgebouw, in plaats van zich te houden aan de coronamaatregelen en gewoon hun diensten via het net te laten verlopen.
Ook via het net kan men verbondenheid tonen, daar zijn de online diensten van de Broeders in Christus of de wereldwijde geloofsgemeenschap van de Christadelphians een goed voorbeeld van. Al sinds maart 2020 hebben zij al hun diensten, vergaderingen en bijbelklassen on-line laten verlopen.
De verbondenheid met de geloofsgemeenschap kon zelfs nog beter gevoeld worden met een veel hogere opkomst van gelovigen dan in de eigenlijke ‘lijfelijke’ kerkdienst, die trouwens bij vele van de Christadelphian gemeenschappen ook al werd uitgezonden voor die leden die niet aanwezig konden zijn.
Als men de vraag stelt wat de kern van de geloofsgemeenschap is en welke kernwaarden er bij horen, duiden wij op het één zijn in Christus en de verbondenheid met zijn God.
Het getuigen van liefde voor een ander houdt ook in het beschermen van de ander en daartoe werden persoonlijke of lijfelijke contacten vermeden, ook al werden de hulpverleningen niet gestopt, maar steeds met de voorzichtige coronamaatregelingen in acht genomen.Het besef van het “samen bidden tot God” is mede een belangrijke verbindingsfactor. Hierbij beseffen wij ook dat deze isolatievoorwaarden van beperkte duur zijn, ook al kunnen ze gerust tot september 2021 of nog later duren. In de eerste eeuwen hebben de eerste volgers van Christus heel wat meer isolaties moeten mee maken en diensten in eigen huis, maar dan ongeweten door anderen, moeten meemaken. Nu kunnen onze huisdiensten kenbaar gemaakt worden en dankzij de moderne techniek ook met anderen gedeeld worden.
Laten wij dus elkaar beschermen en enkel in onze kleine bubbel God dienen, wetende dat wij verbonden zijn mét Christus en mét medegelovigen van over de gehele wereld.
In vele Katholieke en protestantse kerken zijn de gelovigen slechts aanzitters en niet echt actieve mede deelnemers van de dienst. Bij de Christadelphians stelt daar geen probleem voor de activiteit van de gelovigen daar er steeds een deelname in de dienst wordt verwacht. We zien echter wel in vele Katholieke kerken dat zij door afwezigheid van betrekking van de gelovigen hierdoor het enthousiasme van die gelovigen om naar de kerk te gaan enorm gedaald is.
Veel geloofsgemeenschappen zijn al jaren bezig om vooral op de winkel te passen en hebben geen gehoor gegeven aan de wensen van diegenen die nog naar de dienst kwamen. Het besef dat het eigenlijk gaat om een relatie of huishouden is bij vele gemeenschappen niet aanwezig. Hierdoor ontbreekt ook de gebondenheid met elkaar of het familiaal gevoel.
De trauma-dominee Alexander Veerman schrijft
Het gaat met name om relaties: we zijn als geloofsgemeenschap het Lichaam van Christus. Het betekent dat relaties op de eerste plaats komen.
en dat is wat een groot deel van geestelijken of kerkleiders de laatste jaren over het hoofd hebben gezien of vergeten.
Hij merkte ook hoe het coronavirus razendsnel om zich heen greep en op 12 maart 2020 hen gespannen bracht te luisteren naar de persconferentie van premier Rutte en minister Bruins. Voor zijn kerkgemeenschap was het zoals bij de Christadelphians duidelijk dat men beter kon stoppen met fysieke samenkomsten en activiteiten.
Met Pinksteren 2020 waren de diensten nog steeds digitaal. In juli kwamen voorzichtige versoepelingen. 30 mensen in de kerk. Activiteiten die schuchter werden opgepakt. 100 mensen in de kerk. Plannen maken voor het nieuwe seizoen. {Een God van levenden}
De schrijver voelde in die periode vanaf mei veel onrust. Hij vroeg zich dan ook af hoe het verder moest met de geloofsgemeenschap?
Hoe konden we elkaar bemoedigen en versterken in onze relatie met God en in onze onderlinge relaties?
De voorzichtige versoepelingen versterkten de onrust: een kerkdienst met 30 of 100 mensen op 1,5 meter, met verplichte looproutes, met een soort onzichtbare dans om maar niet in elkaars ruimte te komen, zonder gemeentezang en zonder ontmoetingsmoment na de dienst – is dat het nu?
Het miste de saamhorigheid van de tijd van voor de corona en het wekte ook niet het verlangen naar de toekomst. Voor alle duidelijkheid: ik heb bijzonder veel waardering en respect voor alle vrijwilligers die telkens activiteiten en samenkomsten mogelijk maakten en maken, en steeds weer adequaat reageren op nieuwe ontwikkelingen. En: de noodzaak van deze maatregelen staan voor mij niet ter discussie. {Een God van levenden}schreef hij op 26 februari 2021 Voor hem was een jaar lang kerk-zijn met beperkende maatregelen onze eerste uitdaging. Hij gaat verder:
Maar er kwam en komt iets bij. Sinds het het coronavirus zich verspreidde in Nederland, is onze gemeente getroffen door een hevige golf van verlies. In het afgelopen kerkelijk jaar (van november 2019 – 22 november 2020) overleden er 19 gemeenteleden. Dat was voor onze gemeente een ingrijpend aantal. We vonden het ook moeilijk dat afscheid nemen van de overledenen en het troosten van nabestaanden door de coronamaatregelen vaak zo ingewikkeld was. In het nieuwe kerkelijk jaar nam de dood, het mis en het gedenken een steeds nadrukkelijker plaats in. Sinds 1 december zijn er 14 gemeenteleden overleden. Het slaat een gat in onze geloofsgemeenschap. {Een God van levenden}
en stelde de vraag:
Hoe kunnen we voorkomen dat de dood ook de grond onder onze voeten wegslaat?. {Een God van levenden}
Juist in deze tijd van rouw en schrik worden we opnieuw bepaalt bij de hoop die ons draagt en op ons toekomt. Halik (Niet zonder hoop) spreekt over hoop als de deur die naar de toekomst opengaat. Juist een crisis die je terugwerpt op je laatste houvast, doet de hoop ontvlammen. Dwars door ‘de donkere nacht van de ziel’ biedt de hoop nieuw perspectief. De christelijke hoop is verbonden met het lijden, sterven en de opstanding van Jezus Christus. God is een God van de levenden – niet de het duister, de chaos of de dood heeft het laatste woord, maar het eerste en is laatste woord is het scheppende woord van de Levende God. {Een God van levenden}
Deze dagen denken wij in het bijzonder aan die dagen dat Jezus zijn einde zag naderen en hoe hij zijn apostelen voorbereidde op het ‘hun eigen zijn’. Over enkele dagen, na dat laatste avondmaal, moesten zij hun eigen plan trekken en er toe komen om uit isolatie te stappen, want zij zouden de wijde wereld moeten intrekken om het Goede Nieuws van het evangelie te gaan verkondigen.
Kerken moeten zich bewust zijn van de kracht van de Heilige Geest. Deze kwam over de apostelen en kan heden nog steeds ons helpen om het Lichaam van Christus verder op te bouwen.
*
Ter herinnering
- coronacrisis grijpt diep in in het kerkelijk leven.
- meeste kerken snel digitaal gegaan => aanblik van lege kerkzalen + moeite om onderlinge verbondenheid vast te houden + stilvallen van kerkelijke activiteiten => moedeloosheid + apathie
- kerken ondervinden invloed van individualisme + lossere onderlinge verbanden.
- coronacrisis => andere crisis (secularisatie)= versnelt + verdiept.
- crisis = tijd van verlies en zorg + biedt ook kansen > geloofsgemeenschap uitgenodigd + uitgedaagd om na te denken over onze kernboodschap
- meer inzetten op verschillende soorten vieringen binnen een geloofsgemeenschap.
- toeschouwers liturgie eigen maken => zo deelnemer worden
- vraag naar verbinding van belang
+
Voorgaand
Tijden van gevangenschap, verbanning en verlossing
++
Lees ook
- Zij die de coronamaatregelen van de overheid een inbreuk op hun persoonlijke vrijheden vinden
- Nederlandse kerken willen te veel risico nemen
- Hans Maat roept onwijs mensen op om samen te komen
- Brave huisvaders
- Kerkdienst in openlucht tijdens vakantie
- Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #1 Geestelijke ondersteuning
- Voorbeelden voor een te volgen weg
- Voorbeeld van hem die zijn leven gaf voor velen
- Normaal gesproken Openbare Samenkomsten
- Gods vergeten Woord 19 Het Lichaam van Christus 3 Gezamenlijke dienst
- Stille of Goede week
- Stilstaan of uitvliegen
- Kerk van eenzelfde lichaam levendig houden of laten groeien
- Zet het gehele pantser op van God
+++
Gerelateerd
Toen de eerste coronagolf net over zijn hoogtepunt heen was, publiceerden Remmelt Meijer en Peter Wierenga hun boek Herkerken. De toekomst van geloofsgemeenschappen. De coronacrisis grijpt diep in in het kerkelijk leven. De meeste kerken zijn snel digitaal gegaan. Maar de aanblik van lege kerkzalen, de moeite om de onderlinge verbondenheid vast te houden en het stilvallen van kerkelijke activiteiten werken moedeloosheid en apathie in de hand. Volgens de auteurs laat de coronacrisis in de kerken zien wat al veel langere tijd al dan niet sluimerend aanwezig is. Al veel langer ondervinden kerken de invloed van individualisme en lossere onderlinge verbanden. door de coronacrisis wordt die andere crisis (secularisatie) versnelt en verdiept.
De crisis is niet alleen een tijd van verlies en zorg, maar biedt ook kansen. Ik betrek het maar op onze eigen geloofsgemeenschap: we worden uitgenodigd en uitgedaagd om na te denken over onze kernboodschap na te denken…
View original post 849 more words
alsowritten
Belgian Biblestudents - Belgische Bijbelstudenten
belgischebroedersinchristus
Bijbelvorsers
Christadelphians
Guestspeaker
Immanuel Verbondskind
jeshuaist
Vragensteller - Inquirer
lizaborstlap
Marcus Ampe
Success Inspirers' World
obligingworldviewer
Fan of Pequeña Sudamérica
Relating to God
From guestwriters 