Stilte
kan immers nooit verkeerd geciteerd worden.
Regelmatig worden wij via land- of elektronische post overstelpt met heel wat vragen welke in gelijkaardige vorm door meerderen gesteld worden.
Mits het vragen zijn die op meerderen hun tong liggen denken wij dat het raadzaam is om deze vragen openbaar te maken en hier op het net met antwoorden te voorzien zodat meerdere mensen een antwoord kunnen vinden (en wij niet telkens de antwoorden volledig moeten uitschrijven).
Wij hopen ook dat deze nieuwe rubriek ook mensen kan aanzetten om ook hun vraag te stellen, waarop wij dan ook hopen een antwoord te kunnen geven. Het is niet gezegd dat wij dat altijd op een bevredigende manier zullen kunnen doen, maar dan hopen wij dat lezers hier ook op zullen inspelen om ook hun bijdrage te leveren door hun gedachten aan te brengen.
Op dit platform kunnen mensen die met vragen zitten hopelijk al vele antwoorden vinden. Maar, om eerlijk te zeggen, ben ik een hele lastige en kan ik begrijpen dat mijn ouders wel eens met de handen in hun haren zaten, die waarschijnlijk ook vlugger grijs konden worden door mijn onnoemelijk vele vragen.
Vandaag heeft de medische wereld zulk een mooie labels voor mensen met mijn persoonlijkheid of zoals velen het nu zouden noemen, persoonlijkheidsstoornis. enorm druk zijnde, vol energie, constant met een vat vol vragen lopend, moet ik hier en daar wel eens een uitlaatklep vinden. Maar waarom zou ik niet eens enkele vragen met andere delen?
Hoe veel mensen zitten niet dagelijks met ontelbare vragen, maar weten niet waar zij er mee terecht kunnen? Voor hen (en mij) is er nu op WordPress ook een plekje waar zij enkele vragen kunnen vinden waarop zij zich mogen uit leven, met het stellen van nieuwe vragen en met het geven van hun mening op die vragen. Het is een plaats voor Vraag en Antwoord, waar hopelijk toch wat mensen hun gading mogen in vinden. Maar dan moeten zij wel eerst dat plekje weten te vinden.
Al de lezers die hier langs komen worden bij deze dan ook uitgenodigd om met mijn Vragenuurtje kennis te maken.
Questiontime – Vragenuurtje werd op 30 november geboren en zal nu en dan enkele vragen poneren, waar hopelijk enkele lezers niet vies voor zullen zijn om er enkele antwoorden op te geven. Niet echt een forum zijnde wil het wel een meervoud van mogelijkheden voor leggen. Zo zullen de artikelen voorzien zijn van linken naar anderen hun artikelen, die mogelijk een antwoord kunnen geven op de behandelde stof. Aanvullend met de door de bezoekers opgegeven op of aanmerkingen moet het een mogelijkheid geven om zowel mij als mijn bezoekers te verrijken en verder te doen nadenken.
Graag nodig ik u hierbij uit om mijn site te komen ontdekken.
Vindt er de eerste Nederlandstalige artikelen:
+
English version: A Place for Questions
+++
+++
Ieder van ons krijgt te maken met gebeurtenissen die pijnlijk zijn: een ontslag dat je niet zag aankomen, een vriend die je verraadt, een partner die je bedriegt, iemand dichtbij die uit het leven stapt. Het kan ons behoorlijk schudden en dwingen om stil te staan.
Graven is dan goed.
Liefst met mensen die je vertrouwt en graag ziet. Met hen stilstaan, de dingen uitspitten en de confrontatie met de pijn aangaan, kan helend en verrijkend zijn. Op de bodem van de put liggen immers antwoorden die je enkel daar kan vinden. Het zijn vaak verpakte schatten, die bepalen hoe – en hoe snel – je uit de put geraakt.
Maar je put als vaste verblijfplaats?
Er zijn mensen die een drama nooit te boven komen en de rest van hun leven de schim blijven van wie ze waren. Ze wonen in hun put. Daar blijven ze eindeloos graven, omdat het hen op een of andere manier beschutting biedt tegen de pijn van het leven. Daartegenover staan mensen, die – hoe diep de put
ook mag zijn – hun weg uit de ellende vinden. Ze komen er uit: sterker, voller, rijker. Ze mogen ervaren dat er…Geen duisternis is of er is licht!
Er zijn vragen waarop geen antwoord komt. Er is onrecht dat ons een gevoel van verlatenheid geeft. Er is pijn waarmee we ons niet kunnen verzoenen. Te midden van dit alles wil filosoof Lev Sjestov ons op het hart drukken, “dat diegene die verloren is geraakt in de eeuwigheid en aan zichzelf – en aan een onmetelijke wanhoop is overgeleverd – in staat is zijn ogen te richten op de ultieme werkelijkheid”.
En dat wonder geschiedt in ons. Het wijst ongetwijfeld en onherroepelijk naar ons hart. Daar gebeurt het. Van daaruit kunnen wij opstaan uit elke put, elk graf en elke dood, omdat het leven ons niet loslaat, het licht ons niet opgeeft, omdat wij dwars door alles heen… gedragen worden.
We wensen je mensen waar je dit uit mag putten.
+
De Bond Zonder Naam spreuk van de maan in het Engels / English version of the proverb of the month by Movement without a name: Are you right down in the dumps? Stop digging!
Vindt aanvullend om te lezen:
+++
Antoine de Saint Exupéry was een hartstochtelijke zoeker. Hij was gepassioneerd door het leven, door spiritualiteit, de diepte van het mysterie. Toch, lange tijd zweeg ook voor hem de hemel. Ondanks al zijn volgehouden pogingen werden zijn gebeden niet verhoord. Tot hij op een dag plots ontdekte dat de grootste genade van het gebed erin bestaat – dat het niet wordt verhoord.
Het gebed zelf is de genade.
Elke mens leeft vroeg of laat met verdriet, lijden, afscheid nemen, heeft vragen waarop geen antwoorden komen of staat voor problemen waar hij geen oplossing voor vindt. We proberen alles, maar niets lukt, niets werkt, niets komt in beweging – niet met onze wilskracht, niet met ons volgehouden gebed. Vroeg of laat stellen we ons de vraag: waarom?
We willen een antwoord.
Een teken. Zo maken wij onwillekeurig een voorstelling van wat goed is voor ons. Wij maken een beeld van hoe wij dienen geholpen te worden en hoe en wanneer dat best zou gebeuren. Precies hier ontdekte de Saint Exupéry dat het antwoord op zijn gebed niet samenvalt met de voorstellingen die hij voor ogen hield. Hij ging inzien dat het antwoord op zijn gebed voorbijgaat aan het door ons gemaakt plaatje. Het verdraagt geen sturing of woorden en is alleen te ‘begrijpen’ vanuit ons hart. Vanuit een hart dat leeft van… vertrouwen.
Enkel geloof dat grenzeloos vertrouwt, kan de heilige grond van ‘niet begrijpen’ aanvaarden.
Waar wij de bodem van de diepste vertwijfeling raken met onze problemen – en toch vertrouwen – daar welt écht geloof op. Daar wordt iets zichtbaar en voelbaar dat wij anders nooit zouden kunnen zien, voelen of ervaren.
Daar mogen wij wonder genoeg ontdekken, met een innerlijke zekerheid die geen rationele verklaring nodig heeft, dat wij – in wezen – gedragen worden.
Sterker nog: dwars doorheen de vertwijfeling vinden wij paradoxaal genoeg innerlijke vrede.
– Bond zonder Naam spreuk van de maand : oktober 2014
+
+++
One sees clearly only with the heart. What is essential is invisible to the eye.
You become responsible, forever, for what you have tamed.
All grown-ups were once children… but only few of them remember it.
+