Bij klimaatveranderingen toch hoopvol leven als Christen

Men kan er niet meer omheen. Er gaat duidelijk wat mis met deze wereld. Al veel te lang heeft de mens de klimaatopwarming genegeerd en heeft de mens er zo maar op los geleefd terwijl hij onzorgvuldig met de natuur omsprong.

In 2020 probeerde Jelmer Mommers in zijn boek “Hoe Gaan We Dit Uitleggen” oplossingen aan te bieden. Maar zijn er anderen hun bedenkingen omtrent oplossingen tegen de opwarming van de aarde zouden die ons er toe moeten brengen dit werkelijk zeer ernstig te gaan nemen. Het is namelijk zo ver gekomen dat wij die opwarming niet zo dadelijk zullen kunnen stoppen. Vandaag dragen wij de lasten van de industriële revolutie en van het enorm consumptie gedrag van onze westerse wereld.

De grote meerderheid van de in de geïndustrialiseerde landen zijn niet echt bekommerd over de weerslag van goederen die zij zichzelf aanschaffen. Zij willen die goederen volstrekt hebben, wat de kost naar natuur of mens ook moge zijn. Zo zijn er massa’s jongeren die nar de Primark gaan zonder zich af te vragen hoe die goederen worden gemaakt onder welke voorwaarden. Weinig mensen houden rekening met de ecologische voetafdruk omtrent zaken die zij zich veroorloven.

In 2015 werd er heel wat gepalaverd over het milieu en kwamen er ook heel wat jongeren op de straten doorheen heel Europa. Men had echt de indruk dat de politici er nu niet meer onderuit zouden kunnen gaan om de stem van bewuste burgers niet te aanhoren. Maar van de in Parijs beloofde maatregelen is er nog niet veel in huis gekomen.

Milieufilosoof Matthijs Schouten vroeg zijn studenten een aantal jaren of ze nog hoop op een goede toekomst voor deze aarde hebben. Elk jaar gingen er minder vingers omhoog. Embert Messelink sprak recent in een kerk een zeer met het milieu begane jonge vrouw, die hem vertelde dat ze niet van plan was nog kinderen op deze wereld te zetten. Ze durfde haar kinderen niet meer aan deze aarde toevertrouwen. Dat vond ze niet verantwoord. Ze had de hoop verloren.

In het Nederlands Dagblad vraagt Embert Messelink zich af

Kan het: hoopvol zijn en hoopvol leven? En dan niet alleen voor later, maar voor nu, elke dag dat we leven op deze wereld?

Volgens hem leven we in de kerk  vanuit het evangelie: het goede nieuws van Jezus. Daarom vraagt hij

Is dat ook van toepassing op klimaatverandering? Is het evangelie goed nieuws voor ijsberen? Voor een wereld die letterlijk in brand staat en tegelijk op tal van plekken overstroomt? Is het evangelie nog goed nieuws voor mensen die geloven dat elke bijdrage aan een schonere wereld een druppel op de gloeiende plaat is?

Tiende hagenpreek A Rocha op landgoed Schellerberg

Messelink in een recente hagenpreek voor A Rocha Zwolle legde hij deze vraag op tafel. A Rocha Zwolle is een actieve vijwilligersgroep die betrokken is bij het natuurbeheer in de Schellerwaarden langs de IJssel. A Rocha werkt vanuit een christelijke visie op de schepping. Daar koos Messelink Genesis 8 als vertrekpunt, het vervolg op het zondvloedverhaal.

Verscheidene mensen wijzen dikwijls naar de Islam waar ze dan van beweren dat er daar eeen onbarmachtige God is die zo maar mensen dood. Eerst en vooral vergeten ze dat Allah een titel is, die staat voor God. Wanneer Jezus over zijn hemelse Vader sprak in zijn moedertaal zei hij ook “Allah“. Deze God van Israël heeft steeds naar de mens en zijn omgeving gekeken. Op een bepaald ogenblik had de mens er zulk een janboel van gemaakt, dat God vond dat Hij moest optreden. Zo vinden wij zelfs een tijdsgebeuren waar God de hele aarde onder water liet lopen. Dit gebeurde wel nadat Hij de mens herhaaldelijk had gewaarschuwd. Maar de mens wenste toen de waarschuwingen van God niet te horen. Mozes heeft dat verhaal over die zondvloed in Genesis 8 opgetekend.

Dat Bijbelgedeelte gaat heel realistisch over goed en kwaad en hoe God daarmee omgaat.

schrijft Messelink  waarna hij Godswoorden aanhaalt:

‘Nooit weer zal ik de aarde vervloeken vanwege de mens, want alles wat de mens uitdenkt, is nu eenmaal slecht.’

En reageert hier op:

Opvallend! Je zou kunnen zeggen, even heel menselijk gesproken: er is na de zondvloed sprake van veel realiteitszin bij God. Het kwaad is er en het blijft. Het zal blijven misgaan met de mensen, realiseert Hij zich. Dat is een gegeven dat God accepteert.

Realiteitszin: het kwaad is er en het blijft.

Als wij kijken naar wat er heden allemaal gebeurd kunnen wij erg ontsteld zijn, maar daarop zegt Messelink:

Dus als je ontstelt bent over wat er met de aarde gebeurt, door wat we als mensen kunnen aanrichten, wil ik wijzen op deze tekst: eigenlijk wisten we dat wel, toch?

 

Lees meer over zijn gedachte: > Kun je realistisch zijn over het klimaat en toch hoopvol leven als christen?

+

Voorgaand

Geen tijd meer voor uitstelgedrag

Het grote verzuim voortgezet in 2020

Welke politieke partij is het meest duurzaam?

Top van het geweten voor het klimaat in Parijs

Burgemeesters in het Vaticaan tegen moderne slavernij en klimaatverandering

Republikeins congreslid boycot paus wegens klimaat

Toenemende overstromingen bedreigen vijfde van wereldeconomie

Dit is het broeikaseffect en zo verklein je jouw koolstofvoetafdruk

Kledingruil

Open Discussie Zomer 2021

Toename van de kosten van extreem weer mogelijk onderschat

Hoe Gaan We Dit Uitleggen – Jelmer Mommers (boekbespreking)

Rubriek mobiliteit – augustus

Overstromingen in Limburg, Duitsland en België door extreem zware buien

Het Klimaatrapport en belangrijke taak voor Christenen

Niet wachten tot 2050

++

Aansluitend

1. Materialisme, “would be” leven en aspiraties #5
2. Wat levert het mij op?
3. De Europese Unie – de Milieu-uitdagingen en uw stem
4. Copenhagen roert menig hart
5. Dagelijkse Gedachte voor de Bijbellezing van de dag: Een waardig gebruik voor Gods Schepping (januari 02)
6. ecologische voetafdruk
7. Organisch voedsel en toezien dat er later nog iets te rapen zal zijn
8. Hoe lang nog eer men het smelten van het ijs als gevaarlijk teken zal erkennen?
9. Waterramp voor Wallonië, Vlaams-Brabant en Limburg