Vandaag kijken wij naar een artikel van politicoloog, schrijver Freek van Beetz van het in 2015 opgerichte onafhankelijk opiniemagazine Opinie Z, “met confronterende, goed leesbare, niet politiek-correcte artikelen over politiek en maatschappij”.
Bewustzijnde dat ook in onze regionen de censuur ook toe neemt en het ons niet kan ontgaan dat migratie-kritische berichten, foto’s, video’s steeds vaker worden geweerd op Twitter, Facebook, YouTube … komt het er op aan dat wij bepaalde stemmen toch nog kansen geven om zich volledig te uiten en dat wij zelf onze stem niet verstillen of te bang worden ons gezicht te laten zien of om waarheden en feiten naar boven te brengen in het daglicht.
Weze het grote steden als Paris, Brussel, Antwerpen, Rotterdam of Amsterdam, overal beginnen sinds enkele jaren Joden zich minder op hun gemak te voelen en heerst er een dreiging van ongewenstheid. Die uiting van verwensing komt echter niet enkel van moslims maar veeleer van extreem rechtse groepen die in Frankrijk en de Benelux aan populariteit winnen door hun populistische visies.
Lange tijd wilden inzaten van die drie landen niet inzien dat er bepaalde bevolkingsgroepen uit hun eigen regionen verwenst werden of in de verdrukking kwamen.
Terwijl de media alsmaar de aandacht op een bepaalde terreurgroep wilden vestigen, brachten zij een vloek over de moslimgemeenschappen die wel vredelievend waren, maar deden ook het licht uit over de gebeurtenissen die een herhaling blijken te worden van wat er zich voordeed in de jaren 30 en 40 van vorige eeuw.
De politie heeft haar handen vol om zich zichtbaar op te stellen, maar intussen hebben zij het blijkbaar te druk met iftar, hoofddoekjes en offerfeestjes, om bepaalde haat uitingen tegenover inwoners van haar steden en gemeenten voor ernstig te nemen of om op te treden bij gevallen waarbij de eerbaarheid van de mens, zij het een kind, vrouw of man wordt geschonden.
De rozemutsenbrigade vindt het niet belangrijk. Te druk met woordjes als identity politics, mansplaining, manspreading in plaats van daadwerkelijke veiligheid. Het COA is te druk met het rondpompen van probleemmigranten. De rechterlijke macht is druk aan het navelstaren. Politici zijn druk aan het formeren. {Wordt het niet optreden tegen aanranding de norm?}
Politici en media zijn bang geworden om bepaalde dingen bij hun ware naam te noemen.
Zo komen we in Nederland anno 2017 in de situatie terecht dat een Hamas-conferentie geen Hamas-conferentie genoemd mag worden, ondanks overduidelijke banden en bevestiging daarvan door de Duitse inlichtingendiensten het verband blijven ontkennen. Hiermee geven zij een terreurorganisatie de ruimte om zichzelf in Nederland te profileren. Ten koste van de Joodse gemeenschap, want die heeft hier alles bij te vrezen. Dodelijk geweld tegen joodse burgers in Europa is de afgelopen jaren afkomstig uit één hoek: die van islamitische extremisten.
Na gruwelijke aanslagen op joodse kleuters en een leraar in Toulouse volgde de aanslag in het Joodse museum in Brussel en een jaar later op een joodse supermarkt in Parijs. Vervolgens wordt er bij elke anti-Israël demonstratie hardop in het Arabisch geschreeuwd dat Joden eenzelfde lot wacht als de joodse stammen die door de profeet werden uitgeroeid. En iedereen staat erbij en kijkt ernaar. {De politiek-correcte Fabeltjeskrant over de Hamas-conferentie}
Tanya Hoogwerf van het Nederlandse opinie blad is bewust dat lezers zo veilig in de bubbel blijven:
rechts is fout en potentieel gevaarlijk en links danwel islamitisch is goed en vredelievend. {De politiek-correcte Fabeltjeskrant over de Hamas-conferentie}
Jan Gajentaan schrijft dan weer dat het benoemen van islamitisch antisemitisme – dat net als christelijk antisemitisme eeuwenoud is – nog steeds not done is in policor Europa.
De leidende gedachte van veel politiek-correcte geesten is nog steeds dat wij, “witte mensen”, de erfzonde dragen van kolonialisme en Holocaust. De enige manier om ons daarvan te bevrijden is Europa openstellen voor miljoenen islamitische migranten. Wie op de keerzijde daarvan probeert te duiden wordt uitgemaakt voor neonazi, of op zijn best iemand die de neonazi’s dienstig is. {De blindheid voor Arabisch antisemitisme}
Volgens Yves Mamou zijn de Joden in Frankrijk al jarenlang slachtoffer van moslimterreur. In het artikel van vandaag nemen wij niet enkel de meest recente voorbeelden van maart 2012 en mei en juli 2014 of oproepen tot
“Dood aan de joden”
welke te horen zijn in Brussel, Parijs en Kopenhagen waar Joden slachtoffer werden van moslim-fundamentalistisch geweld in Europa, anno 2016. Vraag is wanneer zekere islamietische jogeren roepen
‘Smerige joden, we hebben onze kalasjnikovs’
deze niet hardhandiger worden aangepakt of er niet meer wordt op gewezen dat dit een ontoelaatbare discriminatie is.
Op de ARD kon men de documentaire,gemaakt in opdracht van de Frans-Duitse zender Arte, Auserwählt und ausgesetzt – der Hass auf Juden in Europa zien waaruit duidelijk blijkt hoe antisemitisme in Europa in opmars is.
Wanneer zullen dromen en roze olifanten zichtbaar worden voor de uilen die niet zienen willen?
+++
Verder aanverwant
- Europa’s medelevende haat tegen Israël
- Over de ‘normaliteit’ van antisemitisme in Europa
- Religiocide
- U heeft niets te vrezen?
- Het multiculturele ideaal bestaat toch!
-
- De Haat Tegen De Joden
-
- Al-Haddad in Utrecht: zijn meest controversiële uitspraken
-
-
- De Joden en het nazisme van de 21e eeuw
-
-
-
- Islamic State calls on Scottish Muslims to target businesses owned by Jews
- Studie: Judenhaß unter moslemischen Schülern weitverbreitet
- De eenzaamheid van Kuzu
- Audioversie Bidstond Waddinxveen 8febr.2017
- Attack on Israeli Embassy in Jordan
- Bondi synagogue ban over terrorism risk leaves Jewish community shocked and furious
-
-
-
-
- Hamas in Rotterdam
- Israel-ready-for-annual-training-cyber-attack