Niet hoe je valt, wel hoe je opstaat
Aline zegt over deze spreuk
Dit doet me denken aan mijn beestje dat ‘perfectionisme’ heet. Het verstrikte me in een web van controle. Het stelde almaar hogere eisen en zorgde er heel subtiel voor dat ik mezelf en anderen voorbij liep. Ik was nog een schim van mezelf. Het beestje weet me nog steeds wonen. Maar stilaan durf ik uit te gaan van mijn eigenwaarde zodat ik minder in zijn val verstrikt geraak.
Luk zegt hierover
Tijdens een succesvolle loopbaan werd ik plots geconfronteerd met een diepe depressie. Plots was het licht uit. En vervolgens de wanhoop: al die mensen die op mij rekenen. Misschien wel het allerbelangrijkste was de onvoorwaardelijke steun. Van mijn echtgenote. En vooral van echte vrienden. Ze waren erbij toen ik viel. En ze waren erbij toen ik opstond.
Tot slot luisteren wij naar Abdelkarim hoe hij naar deze spreuk kijkt
Toen ik 12 was, zei een van de leerkrachten
“Dat bestaat niet, een school waar je door niets te doen toch goede punten haalt.”
Toenvoelde dat als een klap, maar ik ben er wel harder door gaanstuderen. Elf jaar later zocht ik hem met mijnmasterdiplomaingenieurswetenschappen in de hand weer op. Dat ik dat nog wist! Hijblij om wat ik had bereikt. Ik omdat ik had doorgezet.