Hoewel de herfst voor veel mensen een trieste en sombere periode van het jaar is, is het ook een tijd van overvloed en prachtige oogsten. Na de lekkere zonnewarmte krijgen we nu de overvloed aan vruchten, granen en groenten van het jaarlijks terugkerend proces.
Die overvloed aan fruit wordt ons gebracht terwijl de wereld rondom kleurt in een verscheidenheid van moeilijk te verwoorden kleuren.
We kunnen ons soms niet voorstellen wat die wonderlijke kleurenwereld ons wel aanbiedt. Alsook kunnen wij ons afvragen hoe de bladeren wel zouden kunnen denken (als ze dat konden doen) hoe comfortabel het zal zijn om de aarde aan te raken in plaats van het niets in lucht en eindeloze windstoten.
De bomen met hun bladeren en zwiepende takken zingen een lied dat verhoogd bij het vallen van de duisternis, zodat we hen niet zouden vergeten en ‘s morgens wakker zouden kunnen worden met een vers uitgespreid kleurentapijt.
De herfst kleurt prachtig in geel en rood en brengt ons ook een oogsttijd, wanneer de mens wordt geleid om de vruchten van zweet en zwoegen te vergaren, van lieve Moeder Aarde, de diepe rijke grond.
(Geïnspireerd naar tekst van Gertrude Tooley Buckingham)
Aanvullend op: Autumn, gorgeous in yellow and red,