A cry in the dark by scientists and medics

It is a well-known fact that nature influences people. From all sites of the world, scientists cried out loud to become aware of what we are doing with Planet Earth. Mother Earth also cries, but so many do not want to hear nor see.
More than 200 medical journals from around the world have written an open letter demanding that governments stop climate change.

They believe that a warming planet is the biggest threat to world health. Sound advice or over-reacting? Leave your comments.

More than 230 medical journals have put climate change at the top of the world’s health agenda as the November COP26 climate conference in Glasgow approaches. They have published the biggest joint editorial in history to warn everyone that the greatest threat to public health is failure to keep the global temperature rise below 1.5°C. The signatories include The BMJ, the NEJM, The Lancet and numerous other top journals (with the notable exception of JAMA).

The terms of the editorial are apocalyptic:

“The science is unequivocal; a global increase of 1.5°C above the pre-industrial average and the continued loss of biodiversity risk catastrophic harm to health that will be impossible to reverse.”

“Indeed,” they write, “no temperature rise is ‘safe’.”

The role of governments is fundamental, they say. “Governments must make fundamental changes to how our societies and economies are organised and how we live.” Everything has to change: “transport systems, cities, production and distribution of food, markets for financial investments, health systems, and much more”.

And it is going to be very expensive. “Many governments met the threat of the covid-19 pandemic with unprecedented funding. The environmental crisis demands a similar emergency response. Huge investment will be needed, beyond what is being considered or delivered anywhere in the world.”

Missing from the editorial are the nuts and bolts of how global temperatures will impact on health – or simply some guesstimates of how many people will die if the temperature rises 1.5°C.

Climate gadfly Bjorn Lomborg is sceptical of the claims in the letter. He points out that the number of climate-change related deaths has plummeted since 1920:

Over the past hundred years, annual climate-related deaths have declined by more than 96%. In the 1920s, the death count from climate-related disasters was 485,000 on average every year. In the last full decade, 2010-2019, the average was 18,362 dead per year, or 96.2% lower.

He concludes that “we are now much less vulnerable to climate impacts than at any time in the last 100 years. It is possible that climate change has made impacts worse over the last century … but resiliency from higher living standards has entirely swamped any potential climate impact.”

Chances are, this letter will have no impact whatsoever on climate change policy. But it might make people sicker. Experts recently warned of “an impending epidemic of mental health related disorders such as eco-anxiety, climate disaster-related post-traumatic stress disorder (PTSD), and future-orientated despair.” Nothing makes people suffering from eco-anxiety more anxious than eco-doctors predicting an apocalypse.

Michael Cook  editor of BioEdge

Het Klimaatrapport en belangrijke taak voor Christenen

Fantasie – Bedenksels of niet

Jaren worden wij ermee rond de oren geslagen dat de klimaatopwarming een bedenksel zou zijn van enkele wetenschappers en gelovigen die de regeringen zouden willen ondermijnen. Wetenschappers, maar ook regeringsleiders waren dan ook benieuwd naar de laatste onderzoeken en naar een nieuw rapport van het IPCC, het klimaatpanel van de Verenigde Naties. Voorheen werden al vijf evaluatierapporten gepubliceerd: in 1990, 1995, 2001, 2007 en 2013/2014.

Dit jaar konden België en West-Duitsland voor het eerst er niet meer naast zien dat er iets lelijk mis gaat met ons klimaat. Maar in Californië, Griekenland en Turkije heeft men de laatste weken de alarmbel ook goed duidelijk horen rinkelen. Erg genoeg zijn de hevige bosbranden op die plaats niet enkel het gevolg van de opwarming van de aarde, maar gaat het er ook nog er toe bijdragen om het te verslechteren.

Uit het rapport is duidelijk op te maken wie de ware schuldige is. Men hoeft er niet ver voor te zoeken. Het is namelijk de mens zelf die schuldig is.

Zichtbare verandering

De laatste jaren heeft men kunnen zien hoe de snelheid waarmee het klimaat verandert met rasse schreden is toegenomen. Het is niet eerder voorgekomen in tenminste tweeduizend jaar en mogelijk nog veel langer. Voor ons mag nu wel een wetenschappelijk rapport liggen, maar er moet ernstig naar gekeken worden en er moet beseft worden dat er sommige aspecten van klimaatverandering dreigen onomkeerbaar te worden voor een periode van eeuwen of zelfs duizenden jaren, zoals het stijgen van de zeespiegel.

Men moet beseffen dat het niet vijf voor twaalf is maar vijf na twaalf. Zonder drastische maatregelen moet de wereld zich opmaken voor fors grotere weersextremen.

Een paar honderd klimaatwetenschappers uit 66 landen hebben jarenlang onderzoek gedaan en hun resultaten vergeleken vooraleer zij ze opstelden in een overzichtelijk rapport. Dat onderzoeksrapport moet nu als basis dienen voor klimaatbeleid van regeringen wereldwijd, en komt vlak voor de mondiale politieke klimaattop van komend najaar in Glasgow.

Sinds het vorige reguliere IPCC-rapport in 2013, is de kennis over het klimaat flink toegenomen. Duidelijk is volgens de klimaatwetenschappers dat de opwarming van de aarde al tot grote veranderingen heeft geleid: in de atmosfeer, op land en in de oceanen.

De laatste jaren zag men al tekenen aan de wand dat er met onze natuur iets verkeerds aan de hand was. Ze bleek te vergalopperen. Het is namelijk duidelijker geworden dat klimaatverandering leidt tot meer extreem weer. Verdere opwarming leidt tot nog grotere veranderingen in het klimaat: intensere en frequentere hittegolven, meer hittegolven in de oceanen, meer en vaker zware regen, vaker droogte, meer zware tropische cyclonen, steeds minder ijs op de noordpool en afname van de permafrost.

Gesloten ogen

Maar al te graag sloten vele beleidsmaker de ogen voor wat er in de natuur aan de gang was. Ofwel ontkenden zij het ten zeerste ofwel staken ze de schuld op anderen ver weg. Sommige van die ontkenners, zoals Donald Trump wisten een grote massa voor zich te winnen zodat zij zich geen zorgen hoefden te maken voor de enorme vervuiling die zij veroorzaakten. Terwijl het Het neoliberalisme en kapitalistische gulzigheid de liefhebbers er van deden kronkelen van plezier en al spottend niets ontzagen, konden anderen slechts met lede ogen aanschouwen hoe de natuur rondom hen verder verwoest werd.

Vooruitgang of levens achteruitgang

Woonomstandigheden in Londen ca 1870 Gravure van Gustave Doré

De technische revolutie mag dan wel een zegen genoemd worden, maar ze heeft ook een vloek over deze aardbol gebracht.
Eind de jaren 80 van vorige eeuw zag men in bepaalde landen wel een verschuiving in de goede richting. Zo zag men de smoke te London sterk verminderen. Toch bleef men in de meeste plaatsen zien dat de elite  het vuil van de fabrieken accepteerde als de onontkoombare prijs voor hun succes. Die industriële revolutie bracht niet enkel de uitbuiting van van de arbeidende massa ze bracht ook de uitbuiting van de aardse goederen.

Voor decennia gingen mensen grondstoffen gebruiken alsof zij onuitputtelijk zijn. Dit is echter zonder de waard gerekend. Men kwam al spoedig tot het besef dat bepaalde stoffen alsmaar moeilijker op een bepaalde plek te vinden waren, of dat men er heel wat harder voor moest werken om een zelfde hoeveelheid bijeen te krijgen. Ook betreft de gewassen kwam men tot scha en schande te zien dat deze ook niet meer zo goed groeiden. Door allerlei insecticiden had de mens heel wat gronden vergiftigd. Dat had op haar beurt ook een invloed op het welzijn van de dieeren, die dan ook danig verminderden, ook doordat de mens meer en meer grondgebied innam en er voor zorgde dat er minder leefgebied voor dieren over bleef.

Evaluatierapport

Het op 9 augustus 2021 gepubliceerde rapport van het Klimaatpanel van de Verenigde Naties (IPCC) brengt het eerste deel van zijn zesde evaluatierapport (Assessment Report 6) “Klimaatverandering 2021 – De wetenschappelijke basis“. In 2023 zal men de geboekte vooruitgang in de realisatie van de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs evalueren in het kader van een wereldwijd bilan van deze Overeenkomst, waaronder de doelstelling om de opwarming van de aarde ruim onder de 2°C te houden en tegelijk de inspanningen voort te zetten om de opwarming tot 1,5°C te beperken.

Mits het zo duidelijk is hoe de mens wel degelijk een invloed op het klimaatsysteem bezorgd horen de beleidsmaker de verantwoordelijkheid te nemen om iedereen hiervan bewust te maken en om als regering te werken naar een oplossing om toch nog een halt toe te roepen tegen de bezorgde situatie. Atmosfeer, oceanen, cryosfeer, biosfeer, die alle een impact hebben op de extreme weersomstandigheden, zullen aangepakt moeten worden met een grote nood, dit omdat de omvang van de recente veranderingen in het klimaatsysteem als geheel en de huidige toestand van vele aspecten ervan ongekend zijn in de afgelopen eeuwen tot millennia en nu onze maatschappij al heel wat zullen doen gaan kosten aan remediëring van de gevolgen.

In de scenario’s met stijgende CO₂-uitstoot zal de snelheid van toename van CO₂ in de atmosfeer verhogen omdat de koolstofputten in de oceanen en op aarde (die momenteel een deel van de CO₂ uit de atmosfeer absorberen) minder effectief worden.

Veranderingen in verschillende klimaatfactoren die effecten veroorzaken, zouden bij een opwarming van 2°C wijder verbreid zijn dan bij een opwarming van 1,5°C en bij een sterkere opwarming zelfs nog wijder verbreid of uitgesprokener.

Als de aarde verder opwarmt, leidt dat tot nog grotere veranderingen in het klimaat. Dat betekent vooral:

• Intensere en frequentere hittegolven
• Meer hittegolven in de oceanen
• Meer en vaker zware regen
• Vaker droogte
• Meer zware tropische cyclonen
• Steeds minder ijs op de Noordpool
• Afname van de permafrost

Hoe de klimaatverandering beperken?

• Om de opwarming van de aarde op een bepaald niveau te beperken, moeten we minstens de netto CO₂-uitstoot tot nul herleiden.
• Ook de uitstoot van andere broeikasgassen moet sterk worden teruggedrongen. Met name een sterke, snelle en volgehouden vermindering van de uitstoot van methaan (CH₄) zou de opwarming compenseren die gepaard gaat met een vermindering van de aërosolproducerende luchtverontreinigende stoffen, en zou de luchtkwaliteit verbeteren.
  Hiertoe moeten wij de vleesproductie verminderen zodat het afval van de dieren verminderd en gronden minder vervuilt worden.
• Een drastische vermindering van de uitstoot van CO₂ en andere broeikasgassen zal op korte termijn (enkele jaren) aanzienlijke gevolgen hebben voor de samenstelling van de atmosfeer en de luchtkwaliteit. Pas na ongeveer 20 jaar zullen we wetenschappelijk kunnen bewijzen dat het effect van deze verlaagde uitstoot op de oppervlaktetemperaturen wereldwijd niet toe te schrijven is aan de natuurlijke variabiliteit, en na langere perioden voor vele andere factoren die het klimaatsysteem beïnvloeden.
• Sommige verschijnselen met een waarschijnlijkheid maar die tot veel grotere regionale of mondiale verstoringen kunnen leiden, kunnen niet worden uitgesloten en moeten bij de risicobeoordeling in rekening worden gebracht.

Mensen met verantwoordelijkheidszin

Elk zinnig mens zou moeten inzien dat wij eigenlijk zo niet verder kunnen. Vliegtuigreizen aan 20 à 30 € zouden moeten verboden worden. Kerosine zou zoals elke fossiele brandstof getaxeerd moeten worden en zoveel mogelijk beperkt moeten worden.

Algemeen zou men wereldwijd meer moeten gebruik maken van natuurlijke energiemiddelen, zoals zonne-, wind- en waterenergie. Daarnaast zouden de mensen veel bewuster moeten omspringen met hun voedsel, dat ook water e.a. in haar productieproces verbruikt. Vooral de vleessector zal drastisch moeten verminderd worden, daar deze een enorm verslindende industrie is, waarbij mensen dikwijls er niet aan denken dat daarbij ook heel wat water verloren gaat.

Onze wereld heeft hoognodig een wake-upcall nodig. Iedereen moet in zijn kleine omgeving er al voor zorgen dat er zo weinig mogelijk verspild en zo min mogelijk vervuild wordt.

Gelovigen, of zij die zich Christen noemen zouden zich nog meer bewust moeten zijn vna hun taak in heel dat beschermingsgebeuren. De Scheper heeft de aarde namelijk in de handen van de mens gegeven, niet om die wereld te laten vernietigen, maar om er juist mee om te springen. God verlangt van Zijn schepselen dat zij de aarde in goede vorm zouden houden en deze zouden bewerken naar goed vermogen.

Joden en Christenen in het bijzonder moeten die Bijbelse opdracht gegeven in Genesis naar best vermogen vervullen. Verder moeten zij anderen motiveren om uit liefde en respect voor de ander, alsook uit liefde voor de dieren en planten, zorg te dragen voor die gehele natuur.

Laten zij die in de Schepper van hemel en aarde geloven dan ook het voortouw nemen om voordat het te laat is eindelijk het heft in eigen handen te nemen en op te komen voor “moeder natuur” die stilzwijgend lijkt te zijn voor velen, maar toch al enkel jaren zeer luid schreeuwt.

+

Voorgaande

Uit de Oude doos: In het Nieuws – Honger en bevolkingsgroei

Vierseizoensmaand

2020 Hittegolf

Overstromingen in Limburg, Duitsland en België door extreem zware buien

Toename van de kosten van extreem weer mogelijk onderschat

Geen tijd meer voor uitstelgedrag

Top van het geweten voor het klimaat in Parijs

Niet wachten tot 2050

Stemronde in coronatijd voor Nederlanders

++

Aanvullend

1. Mogelijkheid tot wereldwijde voedselcrisis
2. Niet aangevreten oogst en bulkvoorziening
3. Hoe lang nog eer men het smelten van het ijs als gevaarlijk teken zal erkennen?
4. Waterramp voor Wallonië, Vlaams-Brabant en Limburg
5. De Europese Unie – de Milieu-uitdagingen en uw stem
6. Copenhagen roert menig hart
7. Kapitalisme, Imperialisme, Rijken en verdeling in de wereld
8. Kapitalisme vernietiger van de kwaliteit van leven
9. Tekenen voor de mensheid
10. Een lelijke kwaal
11. Aversie tegen verspillingsmaatschappij en leven ver weg van de natuur
12. Bestaan ​​van een krachtig “levensbewustzijn” bij alle individuen
13. Veranderen
14. Grondslag voor een leefbare gemeenschap
15. Belofte van een betere wereld
16. Beloofd land en socialistisch utopisme
17. Dagelijkse Gedachte voor de Bijbellezing van de dag: Een waardig gebruik voor Gods Schepping (januari 02)