Door de vele lockdowns werd er gehoopt dat het verminderd verkeer en het verminderd actief zijn van vele vervuilende bedrijven, dacht men dat dit het milieu ten goede zou komen en de opwarming van de aarde wat zou kunnen temperen.
Na de lockdown werd de lucht in India zo schoon dat het bergmassief vanuit Bihar zichtbaar was.
In verscheidene steden konden ook minder kleine stofdeeltjes waargenomen worden en mocht men wel vast stellen dat de lucht zuiverder was. Echter viel dat niet overal zo goed mee, doordat mensen thuis elk hun verwarming meer gebruikten alsook meer water verbruikten.
Onderzoekers hebben vastgesteld dat al zou de uitstoot tot eind volgend jaar lager blijven dat wij dan toch nog geen vermindering van de opwarming van de aarde in 2030 met niet meer dan 0,01 graad zullen kunnen waarnemen. Die conclusie trekt een internationaal team van onderzoekers.
Alleen wanneer klimaatdoelen een centraal onderdeel worden van de herstelplannen voor na de coronacrisis, is er winst te behalen: dan zou de helft van de opwarming die verwacht wordt voor 2050, kunnen worden voorkomen en zou de opwarming op termijn onder de 1,5 graad blijven. De onderzoekers brachten de daling in de uitstoot van kooldioxide, stikstofoxiden en andere vervuilende stoffen tijdens de coronacrisis in kaart. Die daalden met 10 tot 30 procent door de lockdown die in een groot deel van de wereld plaatsvond.
Pingback: Het grote verzuim voortgezet in 2020 | From guestwriters
Pingback: De Globaliserings-paradox. | Marcus Ampe's Space
Pingback: Gaan we van een vagevuur naar een hel – Some View on the World