Nog veel te veel blijft het in het donker of in het onbekende dat er duizenden mensen in één land geketend zijn door onzichtbare boeien die een voelbare grens stellen elke dag weer op nieuw.
Zij die gebonden zijn, gekluisterd aan hun bed, gespiesd op hun stoel, opgesloten in hun huis, vastzittend in de cocon van onbegrip, moeten durven hun stem te laten horen. Het komt er op aan dat veel meer mensen die dagelijks geconfronteerd worden met pijn naar buiten komen en hun stem durven laten horen.Proficiat voor hen die durven spreken.
Daily life with Complex Regional Painsyndrome CRPS
View original post 512 more words
Pingback: Stappen nemen om te leven – Jeshuaist